Jawel....mijn laatste week is begonnen :S!! Binnen een weekje zie ik jullie allemaal terug! Ik wil hier niet weg, het is hier tof en plezant maar jullie allemaal terugzien zal ook wel fijn zijn !
Bedankt aan diegene die mijn blog gelezen hebben het afgelopen jaar! Ik hoop dat jullie er iets aan gehad hebben en dat het zo een beetje goed was en naar jullie verwachtinging voldeed !
Op 16 juli om 18.25 land ik op Zaventem!! Iedereen die Kriek Lindemans bij zich heeft is welkom !!
Dit zal waarschijnlijk een van mijn laatste blog verslagjes worden, want binnen welgeteld 4 weken sta ik terug in Belgenland! Ik zal dus jullie maar een update geven over mijn laatste reisjes die ik hier gedaan heb in mijn prachtige Peru .
Piura y Tumbes: Van 30 mei tot 3 juni zijn met met comite Lima naar het noorden van Peru gereisd. Ook hadden we Ruth (Belgie) uit Huaraz meegenomen en Arnar (Ijsland) van Chincha, omdat die niet zoveel kansen hadden gekregen om te reizen met hun comite, en wij van Lima dus wel . Hebben wij toch wel geluk gehad zeg! Bon, voor de eerste keer na 9 maand stond ik terug op de luchthaven hier, want we gingen met het vliegtuig naar Piura reizen... . Wat een raar gevoel was dat! Ik had precies het gevoel dat ik al terug naar Belgie moest, zo raar... Alle geluk was dat niet het geval, we gingen gewoon de zon zoeken, want in Lima is die precies op vakantie gegaan . Toen we rond 5u ' s morgens aankwamen, zijn we naar ons hotel gegaan en bijgeslapen, wat nodig was. De volgende dag zijn we dan met iedereen samengekomen en hebben we Piura wat verkend. Piura zei me niet zoveel...een beetje een lelijke stad vond ik. Piura is meer bekend om zijn stranden, die in de buurt liggen van Piura, maar qua historische geschiendenis ofzo, echt niks.. De volgende dag zijn we Catacaos gaan bezoeken, een typisch artesenaal dorpje, waar je vanalle 'artesania' kon kopen, en typische gerechten kon proeven . Voor de rest hebben we het redelijk rustig gehouden... Het hoogtepunt van onze reis lag meer in....Tumbes! Tumbes is het laatste Peruviaanse stadje, voor je in Equador bent! Toen we dus in Tumbes aankwamen, zijn we dus ook onmiddelijk naar de grens geweest en jawel....Ik heb voet aan wal gezet in Equador!! Toch wel een stoer gevoel! . Ben ik toch alweer in Equador geweest... . Het is een leuk land, want ik heb er witte sportschoentje gekocht voor maar 2 euro en een zonnebril voor 1.50 euro!! Heerlijk land vind ik het dus . ' s Avonds hebben we nog de verjaardag van Roong gevierd, een thaise AFS studente die mee met ons in Lima verblijft, maar die hier nog maar is sinds maart. En ze heeft direct de peruviaanse gewoonte leren kennen van met de kop in de taart geduwd te worden . De volgende dag zijn we de 'manglares' gaan bezoeken, wat een soort beschermd natuurreservaat is, dat lijkt op de jungle maar het toch niet is . De foto's leggen het wel uit... Daarna nog naar 'Isla de la Amor' ,wat echt leek op een tropische eilandje, ik voelde me warempel live in 'Expeditie Robinson' . En toen zat ons reisje Tumbes er weeral op, want ' s avonds moesten we al terugkeren naar Piura en de volgende dag terug naar Lima!
Huaraz: Ik was welgeteld 1 dagje thuis in Lima, en toen ben ik doorgereisd naar....Huaraz! Huaraz is een stadje in de bergen dat ongeveer ligt op 3100 meter! Even een mededeling, dat vooral de andere AFS studenten gaan begrijpen...Ik heb de BINGO gewonnen op de Cruz del Sur! Na een vaste klant te zijn geweest, mocht dat ook wel . Voor diegene die dit niet begrijpen, in Cruz del Sur (een busmaatschappij) kun je, als je de bingo wint, je ticket voor de terugreis gratis krijgen . Was ik gelukkig, want geld....ja, laten we daar maar over zwijgen . Ma bon, in Huaraz aangekomen, werd ik opgewacht door Ruth (die daar woont) en mijn vriendinnetje Suzanne. Ik kreeg te horen dat alles al geregeld was, een hele tour. De eerste 3 dagen rustig, de laatste 3 dagen een sneeuwtrek! Die sneeuwtrek, daar kom ik nog wel op terug... Wat hebben we allemaal bezocht..natuurlijk 'Chavin de Huantar' een pre-Inka cultuur. Het leek een beetje op al die culturen die ik al gezien had, maar toch blijf ik het fascinerend vinden om ergens te zijn maar zoveel jaren geleden ook mensen hebben gestaan . Het is en blijft een passie! De volgende dag hebben we een trektoch gedaan naar het meer van Churup, dat lag op ongeveer 4500meter hoogte! Het was een 'opwarmertje' voor de sneeuwtocht...Het was een goede trekking, en op het einde moesten we zelfs langs de waterval omhoog klauteren..een opwarmertje noemen ze dat dan... . Ik was toch al kapot na 10u gewandeld te hebben. Maar de foto's laten zien dat het echt wel de moeite was . Dag 3 van de tour...een bezoek aan de meren van Llanganouco, die lagen op 2500meter ofzoiets, ik weet het niet zeker meer. Die meren hadden een appelblauwzeegroene kleur, echt prachtig! Tot hier al het leuke... Dag 4 van de tour, het begin van de sneeuwtrek! De eerste dag viel nog mee, we moesten gewoon 4uur omhoog stappen (ik vond dat toch al zwaar genoeg) tot aan het basiskamp op 4800meter! Ik had even een beetje last van de hoogte, maar cocoa blaadjes helpt daar wel tegen . Maar dan, de volgende dag..we gingen de Pisco beklimmen (zo noemde die berg dus) tot aan de top! Om 12u ' s nachts moesten we opstaan, en om 1u zijn we vertrokken. We moesten eerst een hele steile beklimming doen tot aan de sneeuwgrens, waar we dan aankwamen om 6uur ' s morgens ongeveer. Ik was al KAPOT! En we waren nog niet aan het moeilijke deel gekomen! Toen begon het pas...onze ijzeren pinnen aan onze skibotten (ah ja, heel de wandeling gewandeld op skibotten, pijnlijk!), ons aan elkaar vastgebonden met koorden, en hupsakee! Klaar om te vertrekken! Ik kan jullie verzekeren dat ik nog nooit zo hard in mijn leven heb afgezien! We hebben de top bereikt na 7u wandelen, die lag op 5765m hoogte!! APPLAUS!! Ik kan moeilijk hier neerschrijven hoe ik me voelde, maar ik zal het wel in geuren en kleuren vertellen als ik terugben, want amai...NOOIT MEER IN MIJN LEVEN BEKLIM IK EEN BERG!! Ik was gewoon OP! Aan het eind van mijn latijn! Verschrikkelijk gewoon. We waren dan misschien wel op een uur terug aan de sneeuwgrens, maar daarna moesten we nog helemaal over rotsten terug naar beneden, tot het basiskamp. We zijn in den donker vertrokken, en in den donker terug aangekomen, om half 9 ' s avonds, na in totaal 21uur gewandeld te hebben op 1 dag!! Wat een ervaring was me dat! Nu ben ik misschien wel trots dat ik er geraakt ben, maar hoe dat ik er geraakt ben, ja, daar spreken we niet over... . Ik luister gewoon nooit meer naar Suzanne of Ruth, want als die zeggen dat het voor onervaren mensen is, is het dus wel voor ERVAREN mensen... . Maar ok, we zijn veilig en wel teruggeraakt, ook de volgende dag terug in Huaraz geraakt! En dan na een flinke douche en een flinke maaltijd terug naar Lima, waar ik nu dus ben, en ook nog mijn laatste 4 weken zal doorbrengen...
Het is dus bijna gedaan, maar ik geniet nog volop! Maar dat de Belgische frituren zich toch al maar schrap zetten en een paar liter joppiesaus extra bestellen ! Aan alle studerende mensen, veel succes, het is bijna gedaanm nog even doorbijten!!
16 juli 2009 om 18.25u sta ik na 11 maand terug op Belgische bodem! Allen naar Zaventem voor dat spektakel !
Graag zou ik het volgende willen hebben bij mijn aankomst: - 1 flesje LINDEMANS Kriek - 1 medium pak BELGISCHE frietjes met JOPPIESAUS! -1 grote ROZE spandoek
En natuurlijk jullie allemaal met een heel vriendelijk gezichtje .
Een van de dagen zet ik nog wel een blogpost met over mijn laatste reizen... .
EINDELIJK!!! Na bijna 8.5 maanden in Peru ben ik naar CUSCO gegaan! De meest toeristische stad van heel Peru, maar uiteindelijk toch ook echt wel de moeite waard! Eigenlijk moet ik eerst nog vertellen over de AFS reis daarvoor, die normaal naar de jungle zou zijn geweest, maar uiteindelijk naar Lunahuana bleek te zijn. Waarom? De stomme 'nativos' werden ineens zot en het was te gevaarlijk om naar Pitchanaki te gaan...Echt wel jammer, want daar ging mijn laatste kans om naar de jungle te gaan dit jaar... . Maar ach, dat is weeral een motivatie om te beginnen studeren als ik terugkom, want als ik goede punten haal, keer ik volgend jaar met de familie al terug naar Peru, dus dan gaan we maar op kosten van de mama en de papa, altijd handig . De foto's zal je wel kunnen bekijken op mijn blog, ik sta er niet veel op aangezien ik die daagjes echt goed ziek was... . Een buikvirus had AFS Peru wel even goed te pakken gekregen! Maar genoeg daarover, het belangrijkste komt eraan.....CUSCO!!
Na een bijna 24u durende busreis van Lima naar Cusco, kwamen we op de middag aan! De adrenaline pompte goed, want Cusco, ja..dat is gewoon Cusco he! Nadat we ons hadden bijgevoegd met diegene die met het vliegtuig waren gegaan, zijn we iets gaan eten en in de namiddag kregen we een tour van Cusco City! De kathedraal is echt wonderbaarlijk mooi, EN, even een klein detail...De meeste schilderijen zijn geschilderd op een Vlaamse manier, met licht en donker! Zeg niet dat wij Vlamingen niet bekend zijn! . Ook hebben we Santo Domingo bezocht, wat gelijk staat aan hèt centrum van de Inka's. Nu is het een koloniaal gebouw, maar binnenin zie je nog structuren van tijden de Inka periode! Cusco wordt ook gezien als het centrale punt van heel Zuid-Amerika, tijdens de Inka-periode. Op hun hoogtepunt ging hun 'emperio' van Equador, heel PEru, Bolivie, tot aan Chile en zelfs Argentinie! Het waren nogal ferme mannen hoor! Ook hebben we nog Saqsayhuman bezocht, ook een oude site van de Inka's. In Cusco zijn er zo ontzettend veel, je kunt het je niet voorstellen! De volgende dag moesten we vroeg opstaan want we hadden een hele tour op het programma staan! Wat hebben we allemaal bezocht..; Q'enqo, Pisac, Chinchero en als laatste stop, Ollantaytambo, waar ook het treinstation was om naar Aguas Calientes te gaan, de uitvalsbasis om naar Machu Picchu te gaan. We hadden een persoonlijke gids, die ons heel veel uitleg heeft gegeven, maar dat zou teveel werk geven om dat allemaal uit te leggen! Bekijk op het gemak maar de foto's . ' s Avons hebben we dan de trein naar Aguas Calientes genomen en daar aangekomen zijn we direct gaan slapen, want de volgende dag moesten we om 5u ' s morgens opstaan voor......MACHU PICCHU!!!!
Ik kan uw verzekeren, dat het eerste zicht op Machu Picchu echt fantastisch is! Je gelooft je eigen ogen niet! Het was echt zo'n gevoel van..wauw, eindelijk sta ik op Machu Picchu, een van de 7 wereldwonderen! En terecht! . Het merendeel van de groep heeft Waynu Picchu beklommen, wat 'de neus' van Machu Picchu wordt genoemd, maar aangezien dat je een papier moet ondertekenen dat je op eigen risico naar boven gaat, omdat het redelijk gevaarlijk is, heb ik maar voor de culturele tour gekozen . Met nog een aantal, begonnen wij al met de tour, en het was echt facinerend om alles te horen over Machu Picchu! Het belangrijkste was wel te verstaan dat Machu Picchu een werk was van 100 jaren! Of misschien zelfs meer! Alles zal wel duidelijk worden met de foto's...Foto's zeggen meer dan 1000 woorden he . Ma de tour, ging de gids de anderen ophalen, en zijn Suzanne, Sofie en ik naar 'Puera del Sol' geklommen, wat een stuk is van de Inka Trail . Daar onderweg zijn we veel LAMA'S tegengekomen! Ik natuurlijk heel gelukkig, maar het zijn toch wel gevaarlijke beesten hoor! Machu Picchu...het is echt moeilijk te beschrijven in woorden, dus bekijk de foto's maar en ik zal wel een uitgebreide uitleg doen als ik terugkom!
Na Machu Picchu zijn Suzanne en ik nog naar de terminale baden geweest, wat wel heel grappig was. Peruvianen en hygiene, niet echt een combinatie . Het is wel echt 'aanpassen aan de cultuur' als je zo'n half behaarde Inka vrouw zichzel halfnaakt zit te wassen terwijl jij naast haar zit...Lang leve de Peruviaanse cultuur! . In de late namiddag allemaal terug naar beneden met de trein en terug naar Cusco! Terug in ons hostal, ons gewassen, aangekleed en klaargemaakt voor ons laatste avondmaal in Cusco! We hebben dat ook goed gaan vieren in een discotheek, en ik kan uw verzekeren dat de beste discotheken in Peru, in Cusco zijn! Wauw, geweldig om na 8.5maand terug electro en r&b te horen enz... De discotheek zat dan natuurlijk ook vol met 'gringo's', maar als ze dan reaggeton draaide, gingen wij toch volledig uit de bol . De volgende dag, geraakte er natuurlijk niemand uit zijn bed, behalve ik en Suzanne (lang leve mensen die in de scouts zitten ). We waren in Cusco, dus we zouden tot de laatste snik Cusco bezoeken. We zijn dan nog met 2 naar de zoutmijnen en Moray geweest, 2 dingen die het echt nog wel waard waren om uit je bed te komen! Toen we terugkwamen vertrokken diegene met het vliegtuig al, en toen we daar afscheid van hadden genomen, zijn de busmensen nog iets gaan eten, hebben ze nog wat souveniers gekocht, en sprongen wij uiteindelijk ook de bus op! Een fantastische reis, waar ik echt 1 van de mooiste dingen die ik in mijn leven al heb gezien, heb gezien .
Maar het reizen is nog niet gedaan...Vannacht vertrek ik naar Piura, met het vlieguig, (geen zorgen, ik heb mijn maskertje tegen de 'porcina' al mee ) en dan de 3e kom ik terug en de 5e vertrek ik al terug naar Huaraz! En dan zal het reizen gedaan zijn, want dan begin ik ook al aan mijn laatste maand ...Onvoorstelbaar! Aan iedereen die examens heeft...SUERTE!!
Weeral even geleden, mijn excuses, maar het leven is hier nog altijd even druk, hoewel we eindelijk terug een beetje in routine zijn gevallen . In april is dus de universiteit terug begonnen, en het was een heel ander 'bienvenido' dan in september. De eerste vrijdag van april was er een bijeenkomst van alle uitwisselingsstudenten die nu op San Marcos zitten. Zo kunnen we nu dus weeral Duitsers, een Braziliaanse, een Columbiaan, een Mexicaanse, Finnen, enz.. tot onze vriendenkring bijrekenen. Maar wel opvallend veel Duitsers en heb geen flauw idee waarom . We zijn toen naar 'la Casona de San Marcos' geweest, wat nu het cultureel centrum is van San Marcos, maar wat vroeger de oorspronkelijke universiteit was. Hier is het dus allemaal begonnen, maar omdat het te klein werd, is San Marcos nu verhuisd naar 'Ciudad de San Marcos', waar alle faculteiten samen 1 grote stad vormen. . Daar kregen we een rondleiding en als afsluiter, op z'n peruviaans natuurlijk, een lekkere maaltijd. (hoewel ik die 'frejoles' hier al meer dan beu ben). Ook een weetje...we zitten niet meer in sociologie, maar zijn overgeschakeld naar toerisme. Natuurlijk, op z'n peruviaans, heeft het ons zo'n anderhalve week geduurd om ons lessenrooster bijeen te krijgen, maar het is ons gelukt! En het loopt allemaal op wieltjes. Toerisme is echt geweldig tof! Veel intressanter en plezanter dan sociologie. Hier werden we echt met open armen ontvangen, door de directeur, het secretariaat, de leerkrachten,...echt een warm onthaal! Een wereld van verschil, in vergelijking met sociologie. Ook de leerlingen zijn allemaal super vriendelijk en geintresseerd in wat we hier doen. Ik moet zeggen dat ik met veel meer goesting naar de unif ga dan de eerste maanden hier in Peru! De lessen die we hebben zijn de volgende: Gastronomia Peruana: mijn lievelingsles !!!. Dit is een cursus over de peruviaanse keuken! Hoe zalig is dat wel niet! We leren hier peruviaanse recepten, ingredienten,... . Hemels gewoon! En volgende week gaan we echt koken. We hebben een project,dat gaat over de keuken in het noorden van Peru (steden zoals Trujillo, Chiclayo, Piura,..) en al die typische gerechten gaan we klaarmaken! Het gaat een hectische namiddag worden, maar zolang ik op het einde mag proeven, ben ik gelukkig . Patrimonio Cultural: ook weer een leuke cursus, dat gaat over culturele gebouwen, museums, standbeelden, parken, ... over heel Peru. We leren dus een beetje over de architectuur in Peru, en dan vooral in Lima. Ik dacht dat ik alles al gezien had hier in Lima, duidelijk niet dus! Taller de Desarollo Personal: deze cursus is een beetje psycologie! Praat over hoe je bijvoorbeeld een conversatie moet starten, wat goede handelingen zijn, en wat niet. Of hoe dat kinderen zichzelf kunnen ontwikkelen in verschillende karakter eigenschappen, enz... Het doet me bijna zin krijgen om het echt te gaan studeren volgend jaar FRANCES: jawel, we hebben ons ingeschreven in een cursus frans!! Want amai, mijn frans...het is schandalig gewoon! Alles ben ik kwijt! Maar dankzij deze lessen, is het echt wel aan het verbeteren! De 'imparfait' zit er al terug helemaal in . Ze hadden dus gelijk als ze me zeiden dat het frans wel terugkomt, gewoon even terug herhalen! Ik ben dus ontzettend gelukkig, want het komt ook allemaal terug, en alle geluk, anders hebben mijn ouders voor niks mijn 3 maanden Geneve betaald . We hebben dus maar 4 cursussen, maar al onze dagen zijn goed gevoeld! We zitten van ' s morgens tot ' s avonds op de unif! De mama en de papa zullen blij zijn... . Elke vrijdag blijf ik nog naar Ciudad de los Niños gaan, want dan hebben we geen les, dus besteed ik mijn tijd ook weer goed. De kindjes roepen nog altijd heel enthousias 'Hermana Evelien' als ik binnenkom, dus ik scoor nog goed . Nu zit ik dus in een beetje routine, maar dat zal niet lang meer duren....Binnen 3 weken vertrek ik met AFS naar de jungle, daarna 5 dagen naar Cusco (JOEPIE), dan 5 dagen naar Piura (een van de meest noordelijke steden, dus veel zon, zee en strand ) en dan ga ik ook nog 5 dagen naar Huaraz gaan, en dan is het al midden juni en sta ik binnen een maand terug in Belgie! Het begint stilletjes aan (dik tegen mijn goesting) te korten! Vandaag is het de 1ste mei (wat dus in Peru echt letterlijk wilt zeggen dat er niemand buitenkomt en iedereen heel de dag in hun bed blijft liggen ) dus binnen 2,5 maanden sta ik al terug in Belgie! Geniet dus allmaal nog van de stilte zou ik zo zeggen .
Voila, ik ga van mijn vrije dag genieten! Ik stel voor dat jullie allemaal hetzelfde doen . Hasta la proxima! Chauuuuuuuuu Evelien
Man, het is al lang geleden dat ik nog eens iets geschreven heb, maar er is ondertussen zoveel gebeurd!! Heb de laatste maand echt niet stilgezeten, maar ik zal me er eens aanzetten om een zo volledig mogelijk verslag te schrijven . Nadat ik terugkwam van Cajamarca heb ik me beziggehouden met het zoeken naar vrijwilligerswerk voor de maand maart, aangezien ik dan nog vakantie had! En ik heb het, mede de hulp van AFS gevonden!! Heel de maand maart heb ik gewerkt in ' Ciudad de los Niños'. Dit is een 20 hectare groot domein, waar er (enkel) jongens van 3 tot 17 jaar wonen. Je kan het vergelijken met een soort internaat, maar het verschil is natuurlijk dat dit voor mensen zijn zonder geld. Ze moeten wel iets betalen, maar niet zoveel omdat het mede met de steun is van de stad Lima. Ik heb gewerkt met jongentjes van 3 tot 6 jaar, echte schatjes!! Peruviaanse kindjes zijn zo schattig!!! . Ik ben er nog altijd van overtuigd dat ik 4 kindjes wil . Ik bleef er heel de week slapen, en vrijdagavond ging ik naar huis om het weekend bij mijn familie door te brengen. Het werk dat ik deed was ongeveer elke dag hetzelfde en zag er als het volgt uit: 6uur ' s morgens: OPSTAAN!! Ik kan u zeggen dat een mens niet gemaakt is oo om 6u op te staan, maar voor de kindjes deed ik dat met veel liefde . Dan moest ik de kindjes helpen met aankleden want om half 7 was het ontbijt. Elke dag, maar dan ook elke dag opnieuw...PANETON!! Verschrikkelijk! Paneton is een soort brood met gedroogd fruit en rozijnen dat ze altijd eten in de kerstperiode en het is wel lekker, maar echt niet om elke morgen opnieuw te eten, en dat in combinatie met 'Lechte de Soya', een soort soyamelk/warme quaker dat lijkt op snottepiet!!Maar alles voor de kindjes he . Na het ontbijt waste ik de tassen af en keerde ik de eetzaal. Dan terug naar het 'pabellon' (de 3 tot 6 jarige zitten in pabellon Niños Jesus en elk pabellon heeft zo zijn eigen naam), meestal genoemd na een heilige). Daar de 6-jaarige klaarmaken voor naar school te gaan en die vertrokken al om half 8. De kleuters moesten we om 8uur afzetten aan de schoolpoort. De school is trouwens een stuk van Ciudad de los Niños en noemt 'Padre Illuminati'. Het is een jongensschool, maar er zitten een aantal meisjes die van buitenaf komen. Na dat we de kindjes allemaal veilig en wel hadden afgezet, ging ik met de andere 'hermanas' (Laura, Elsa en Juanita) naar de mis in de kerk. Dit was elke dag en voor alle 'tutores'. Ik heb dus een maand elke dag op mijn knieen voor God gezeten. Mijn ziel is ontzettend gezuiverd . Na de mis was het tijd om heel het pabellon te kuisen en dat was ook echt wel nodig want kleine kindjes zijn vuil! . Toen alles proper was, gingen we meestal iets koken want het eten was zo slecht daar, dat zelfs mijn mede hermanas zelf kookten om af en toe iets lekkers binnen te krijgen. Dit bestond dan meestal uit frietjes met eieren ofzo, in combinatie met rijst natuurlijk! Een gerecht zonder rijst is geen gerecht in Peru! Slecht voor de lijn, maar zo smakelijk . Om half 1 ' s middags kwamen de kleuters dan terug, en speelde ik wat tot de grotere terugkwamen om een uur of 1. Dan moeten alle kindjes hun handjes wassen, want om half 2is het etenstijd. Verschrikkelijk, want het eten was zo slecht! Altijd rijst en bonen... heel de tijd! Soms kreeg ik het gewoon echt niet binnen, maar alle geluk dat de kindjes dan zonder problemen mijn bord leeg aten . Na het eten, was ik alles af en kuis ik de eetzaal. Tegen dat ik terugkwam, waren de kindjes al aan het spelen en speelde ik mee met de kindjes en ze een beetje in het oog houden, want kindjes kunnen soms heel stout zijn! . Maar die wenen altijd zo schattig! Echt ongeloofelijk! En meestal doen die elkaar ook echt voor niks keiveel pijn, het waren toch wel echte bengeltjes . De grotere beginnen dan ook hun huiswerk te maken, en af en toe ook de 5 jarige. Die moeten dan bijvoorbeeld hun naam leren schrijven, en kleine rekenoefeningetjes maken, enz... . De 5 jarige hielp ik altijd, want sommige konden hun naam echt niet schrijven. Zo is er een jongentje, genaamd Luis, en als die zijn naam schrijft begint die met de S, en eindigt die met de L en we weten echt niet waarom die dat doet en we krijgen dat er ook echt niet uit! Je merkt wel dat de kindjes uit gezinnen komen die problemen hebben. De meeste kindjes komen ook echt uit gescheiden gezinnen, of waarvan de ouders heel de tijd vechten of elkaar slaan in bijzijn van hun kinderen, echt verschrikkelijk. Zo is er ook een jongentje, Matthew, en die vertelt constant dat zijn papa hem slaagt, maar zijn papa is niet slecht hoor, want daarna krijgt hij altijd snoepjes.... . Dan verschiet je toch wel even, als zo'n jongetje van 4 zoiets tegen je zegt... Om 5uur, was het mijn favoriete job, de kindjes wassen! Allemaal de douche in! Een heel chaotische job, maar zo grappig om te zien! . Dan was het een half uurtje tv kijken, meestal dagen aan de stuk dezelfde film en ook hetzelfde deel, want die kindjes zien toch geen verschil . Om half 7 was het dan 'cena' (avondeten) en dat was altijd hetzelfde als het middagmaal, dus meestal niet echt iets om naar uit te kijken. Om 7uur was het de 'Alabanza'. Iedereen komt samen in de kerk, om te zingen voor God. Dit was eigenlijk echt heel tof, omdat het een beetje op een gospel-kerk leek. Alle kindjes zingen en dansen super enthousiast. Ik heb er een filmpje van en zal het proberen op Youtube en Facebook te zetten. Ik hield ervan om al die kinderen bezig te zien. Het is me al meer opgevallen dat het geloof hier in Peru nog zoveel betekent!! Echt onvoorstelbaar. Door daar een maand te zitten, en om die gewoontes over te nemen zeg ik zelf elke keer als ik iets eet 'Gracias Jesus', omdat het gewoon een gewoonte is geworden, echt heel raar. Na de mis gingen de kindjes slapen, rond een uur of 8. Ik ging eerst nog met twee kindjes naar de 'lavanderia' (wasplaats) om de was te sorteren maar om half 9 lag ik toch ook altijd ontzettend uitgeput maar voldaan in m'n bedje . Het is echt een ongeloofelijke ervaring geweest, en nu dat de unif terug begonnen is, ga ik jammer genoeg veel minder kunnen gaan, maar ik ga het echt in combinatie doen met de unif want ik wil dit zeker mijn laatste 3 maanden nog blijven doen! Man, binnen een dikke 3 maand ben ik al terug!! Verschrikkelijk hoe snel de tijd hier vooruit gaat! Ondertussen ben ik ook al 20 jaar geworden, waarvoor ik hard geweend heb, maar er eindelijk vrede mee heb genomen . Mijn verjaardag was echt super! We waren toen juist in Chincha, Pisco en Ica met het comite van Lima, dus het was dikke feest! Maar ik zal de fotos gewoon op mijn blog zetten want fotos zeggen meer als duizend woorden zoals ze zeggen .
Ik ga dus absoluut niet stilzitten de volgende maanden, er gaat nog veel gebeurden maar jullie natuurlijk van op de hoogte gehouden gaan worden! Ondertussen is het hier ook herfst, wat zo'n 30 graden overdag betekent, heerlijk toch?! Hou jullie goed allemaal! Beso, Evelien
Terug in Lima na de fantastische reis, is het hier weer puffen en zweten in de hitte van Lima, maar voor maar 3 daagjes want ik vertrok al terug naar....CAJAMARCA! Cajamarca is een stad in de meest noordelijke Andes bergen van Peru, als het ware de laatste grote stad van de Andes. Cajamarca ligt op zo'n 2.800 meter, maar het hoogste punt is bijna 4000 meter. Het is hier, in Cajamarca dat de laatste Inca leider, Athualpa door Fransico Pizarro werd overmeesterd en geexecuteerd. Maar Cajamarca is nog bekender voor zijn CARNAVAL!! Heel de maand februari is het een groot feest en wordt iedereen nat gemaakt door waterballonen, maar ik nam de uitdaging aan en ging het carnaval van Cajamarca bewonderen . Toen ik ' s morgens aankwam stond Bieke mij al op te wachten aan Cruz del Sur. Vandaar een hostal gaan regelen, wat niet gemakkelijk was aangezien ze allemaal duurder zijn wegens het carnaval, maar wie een mondje spaans kan, redt zich zonder problemen . Vandaar zijn we naar Llancora gegaan, waar we prachtige watervallen hebben bewonderd. Het was een hels avontuur om er te geraken, zeker als je Bieke moet volgen , maar het was absoluut de moeite. Prachtige natuur dat je daar kan vinden! De volgende dag zijn we vroeg opgestaan, om naar de gym te gaan waar Bieke elke morgen naartoe gaat. Daar heb ik alle mogelijke fitness toestellen uitgeprobeerd, en hebben we ook les gekregen in alle bekende dansen van Peru zoals; kumbia, salsa, Afro-Peruviaanse dansen, dansen uit de Selva,... . Niks voor mij , heb daar niet de spieren voor, maar het was wel plezant. In de namiddag dan naar de 'Ventanillas de Otuzco'. Dit is een van de oudste begraafplaatsen van Peru, ze dateren terug tot 3.500 jaar geleden. Het zijn precies raampjes, uitgegraven in de vulkanische rots. Ik heb er jammer genoeg geen foto's van, want ik was mijn camera vergeten . De leiders van de Indiase dorpjes van toen werden hier begraven. Vrijdag ben ik in de voormiddag dan alleen naar Porcon geweest, wat op een uurtje ligt van Cajamarca. Porcon is een soort van boerderij, opgericht door....BELGEN . Er is een weverij, een houtbewerkings lokaal,... . (volgens mij is het opgericht door Steiners ). Ook is er een kleine zoo, met dieren uit heel Peru. Dat was nu niet zo speciaal en vond ik een beetje jammer. Maar de natuur was weeral echt schitternd! Ik waande me zelfs even in de Ardennen! Toen ik terug in Cajamarca aankwam stonden Bieke en Suzanne me op te wachten en zijn we naar het huis van een vriendin van Suzanne geweest. ' s Avonds zijn we dan met Bieke en haar vrienden van de gym naar een discotheek geweest, waar we heel lief aan de dj's gevraagd hebben om speciaal voor ons elektro te draaien,wat we natuurlijk gedaan kregen he . De volgende dag, zaterdag 21 februari, moesten we ontzettend vroeg opstaan want het was....CARNAVAL!! En we moesten om 7 uur ' s morgens in het huis zijn van de Paula, de vriendin van Suzanne, want om 10 uur kan je niet meer veilig over straat lopen aangezien ze met verf gooien! Echte verf om je kamer mee te schilderen . Wij dus vroeg naar het huis van Paula om ons klaar te maken. Dit bestond uit Johnssen baby olie in ons haar te smeren tegen de verf, slechte kleren aan te doen en ons helemaal te beschilderen met verf. Het was hilarisch! En dan als echte soldaten de straat op en iedereen bang maken . We zijn dan met de vrienden van Bieke uit de gym samengekomen want als meisjes moet je wel met jongens meegaan, want anders scheuren ze de kleren van uw lijf, letterlijk . We hingen na 5 minuten al vol met verf! Wat had je nu verwacht, gringa's die meedoen met zo'n feest, dat is het ideale doelwit . Uiteindelijk waren we met een groep van 20 man, door de straten paraderen, vol met verf. We kwamen dan met alle jeugd van heel Cajamarca samen op een plein (bijna 5000man). En dan kwam er plotseling een kei grote carnavalswagen voorbij, waar dan iedereen dan achterliep, echt zo een parade. Je kan het echt voorstellen zoals de parade van 100 jaar scouting. En vanop de balkonnen werd er water en verf gesmeten op iedereen. Echt, ik stonk! Niet normaal! En dan kwamen we aan op de Plaza de Armas, allemaal in een kringtje, met een trommel voor de muziek. Echt super gezellig! Het was echt de leukste carnaval ooit! En we hingen helemaal onder met verf! De foto's zullen dat wel beamen . Dan daarna naar de Baños del Inca, daar waar de laatste Inca leider Athualpa zich voor de laatste keer zichzelf gewassen heeft. Daar hebben we onzelf dan gewassen. Pure geschiedenis! . De volgende dag zijn Suzanne en ik naar Cumbemayo geweest, ook op een uurtje van Cajamarca. Dit zijn allemaal speciale rotsformaties. Ook is er een beroemde aquaduct, van bijna 2000 jaar oud. Vroeger woonde er verschillende Pre-Inca culturen daar, waarvan je nog altijd rotstekeningen kunt vinden. Dan in de namiddag terug naar Cajamarca en dan hebben Suzanne en ik nog een vlechtje in ons haar laten zetten, zo door een echte Steiner . Dan hebben we nog mutsen gekocht en daarna was mijn vakantie in Cajamarca weeral achter de rug! . Nu ben ik dus terug in Lima, lekker in de hitte want ik heb genoeg regen gezien nu .
Hopelijk genieten jullie van je vakantie! Dikke kus, Evelien
Mensen, vrienden en kenissen, ik heb zojuist de reis van mijn leven gehad! Met 6 Belgen het zuiden van Peru rondgetrokken, allemaal 18 en 19 jaar, slapen in 'hospedajes' , reizen op een low budget manier...Dat is toch wel het leven hoor! Ik zal proberen om zo goed en zo kwaad mogelijk (en hopelijk zonder spellingsfouten ) het verhaal hier voor jullie neer te schrijven!
NASCA: Het eerste wat we voelde toen we na een 6 uur lange busrit afstapten was de ongeloofelijke hitte van Nasca. Nasca is een dorpje in het zuiden van Peru, midden in een woestijn dus je kan het je al voorstellen . Ook werden we bedolven onder vanalle toeristenbureaus met aanbiedingen van vliegtuigmaatschappijen om over de Nasca-lijnen te vliegen. Na eerst te weten zijn gekomen dat de portomonee van onze vriend Bram gestolen was, zijn we ons gaan bemoeien met de toeristenbureaus en zijn we beginnen te onderhandelen voor de beste en voordeligste manier om de schitterende lijnen te bezoeken. Na veel gezever en gedoe hebben we besloten om zelf met taxi naar de luchthaven te gaan en daar zelf te onderhandelen. Na veel over en weer gedoe hebben we het geregeld en konden we ons voorbereiden op een half uur durende vlucht boven de lijnen. Eerst vertrokken Bram, Andries en Els dus moesten Sien, Suzannen en ik even wachten. We konden ondertussen genieten van het opstijgende vliegtuigje (beeld je echt een Indiana Jones vliegtuigje in) van onze vrienden. Ze hadden ons gewaarschuwd dat het mogelijk zou kunnen zijn dat je moest overgeven, aangezien met de wind het vliegtuigje nogal kon schommelen. Maar ik was er gerust in want we hadden van heel de dag nog niks gegeten! Bleek het toch volledig het tegenovergestelde te zijn zeker! We hingen welgeteld 10 minuten in de lucht en Evelien Verstraeten zag groen van de misselijkheid en overgeven was de logische volgende stap! Toch heb ik geprobeerd om zo goed mogelijk de foto's te trekken maar ik excuseer me dus voor de slechte kwaliteit . Ik was zeer blij toen ik terug met beide benen op de grond stond. Het was een unieke ervaring en zeker de moeite maar 'a once in a lifetime expierence' , dat is zeker . Het zien van de lijnen gaf me een ongeloofelijk gevoel. Het is echte kunst en de mysterie die errond hangt kan ik zeker begrijpen. Na de lijnen zijn we naar het centrum gegaan, iets gegeten en gedronken en daarna wachten op onze bus die ons tijdens de nacht zou brengen naar de volgende bestemming...Arequipa! Normaal gezien kwam de bus aan om half 12 ' s nachts maar hij stond er pas om 2 uur ' s nachts. Dit noemen we dus 'hora peruano' . Maar we zijn de volgende morgen, moe en groggy maar toch tevreden aangekomen in......
AREQUIPA: Na dat we onszelf een hostal hadden gezocht en onszelf geinstalleerd te hebben, zijn we met onze gastvrouw begonnen aan een planning voor de Cañon del Colca. We zouden een 3-daagse trekking doen en we zagen het, jong dat we zijn, volledig zitten . Daarna zijn we nog het 'Monasterio de Santa Catalina' gaan bezoeken wat ook echt schitterend was. Het is een klooster, opgericht in 1570 door een rijke weduwe die non was geworden (waarom precies, stond niet in de brochure ). Het klooster wordt de dag van vandaag nog altijd bewoond door 20 nonnen maar deze wonen in het deel dat niet zichtbaar is voor de toeristen. Je kan het klooster vergelijken met Zoersel dorp, zo ontzettend groot! Echt onvoorstelbaar. Vroeger leefden in dit klooster weduwen en vrouwen en dochters van Indianse stammen maar pas in de jaren 1780 denk ik heeft het een religieus doel verkregen. Ondanks de regen hebben we het toch helemaal bezichtigd en zijn de foto's er het bewijs van. Daarna door naar de Plaza de Armas en die van Arequipa is echt het mooiste van heel Peru vind ik. Prachtig witte kathdraal en omgeven met schitterende witte huisjes waar nu winkeltjes, toeristische bureaus en toeristische restaurantjes huizen. In de winkeltjes heb ik weer een lading mutsen gekocht dus nu ontbreken er nog maar een twintigtal . Uiteindelijk vroeg in ons bed want de volgende morgen moesten we om half 6 ' s morgens opstaan omdat de taxi ons zou brengen naar de Terminal waar de bus zou vertrekken naar de Cañon del Colca. Het was een 5 uur durende rit, op een hobbelige weg, met prachtige zichten op de valleien en ongeloofelijk veel wilde LAMA'S! . We konder er jammer genoeg niet dichtbij, maar ik heb ze gezien! Aangekomen in ons eerste dorpje Yanque, werden we opgewacht door onze gastvrouw van de hostal. Daar hebben we gerust tot de middag en na het middageten zijn we met haar een wandeling in de buurt gaan maken en ons einddoel waren de warmwaterbaden! Daar heeft ze ons gedropt en konden we genieten van heerlijk 'badwater' en het gestaar van de plaatselijke bevolking die nog nooit toeristen in hun warmwaterbaden hadden gezien. ' s Avonds teruggekomen kregen we direct ons avondmaal en dat was.....ALPACA!! (alpaca is een lama soort, en die enige die gegeten mag worden ). Het is heel lekker vlees kan ik jullie vertellen en ik hoop dat binnenkort in de Aldi naast hun struisvogelfilet ook alpacafilet komt te liggen! Mij zul je het zien kopen . Dan weer vroeg in ons bed want om 4 uur ' s morgens er alweer uit want om half 5 kwam de bus voorbij die ons bracht naar Cabanaconde, het dorpje waar onze wandeling zou beginnen. We dachten dat we in de bus konden slapen maar niks was minder waar, enkel nog staanplaatsen en op dat uur, omringd door Andes-Peruvianen die ruiken naar gerookte ham, leuk is anders . Maar we zijn er geraakt en dat was het voornaamste. Aangekomen in Cabanaconde moesten we eerst nog de 'boleta turistica' ontwijken (elke toerist in de Colca betaalt 36 soles, zogezegd voor het park proper te houden maar het afval dat wij zijn tegengekomen...). Wij uitleggen dat we geen geld meehadden, alles lag nog in onze hostel want ze hadden ons dat aangeraden, enz... . Heel grappige situaties gaf dat en zonder het te betalen (voorlopig toch) vertrokken we op onze toer. Van op een hoogte van meer dan 3000 meter zijn we heel de vallei afgedaald (de foto's vertellen meer) en het was heel vermoeiend maar de uitzichten waren de moeite waard. Beneden aangekomen kregen we te horen dat we nu helemaal naar boven moesten, wat we dus als echte scouters (en ja giro ook ) deden. Uiteindelijk na een helse beklimming en afdaling kwamen we aan in San Juan de Choucho, waar we de nacht zouden doorbrengen. Een hele mooie hostal, maar zonder elektriciteit wat voor grappige situaties zorgden . Normaal moesten we de volgende dag een 2 uur durende beklimming naar boven doen maar we konden onze weg naar boven zien en besloten dat het toch beter was om met muildieren(kruising ezel en paard) te gaan. De volgende morgen om 3 uur ' s morgens opgestaan om om 4uur met onze 'ezelman' af te spreken die 6 ezels voor ons bijhad. We hebben heel de beklimming met deze dieren gedaan (de man deed alles te voet, echt van een conditie gesproken) en in totaal duurde het zo'n 3 uur. Ik had op sommige momenten echt enorm veel schrik van de hoogte want we gingen op paadjes die echt wel gevaarlijk waren en die dieren namen altijd de buitenbocht... . Ik was dus blij toen we terug aankwamen in Cabanaconde, waar we weer helse toeren hebben uitgehaald om de 'boleta turistica' te ontwijken om de bus terug naar Arequipa te nemen. In 'Cruz del Condor?, een toeristisch uitkijkplaats werden we weer geconfronteerd door deze 'boleta turistica' . Ze vroegen zelfs of we Belgen waren maar wij wijselijk onze mond gehouden. Die mannen daar in de Colca zijn dus nog altijd opzoek naar 6 Belgen die hun 'boleta turistica' niet willen betalen . We hebben het dus op het einde toch ook niet moeten betalen! Terug aangekomen in Arequipa zijn we iets gaan eten met sympathieke fransen (ik zeg het u, ze bestaan ) die we altijd tegenkwamen in de Colca. ' s Avonds nog een massage avondje gehouden voor de benen en dan het bed in want de volgende morgen vertrokken we naar......
PUNO: De busrit van Arequipa naar Puno duurde 5 uurtjes maar het heeft ons weer langer geduurd omdat we voorbij een ongeval waren gekomen. 2 bussen frontaal op elkaar gereden met 16 doden als gevolg. En toen we met onze bus het ongeval passeerden kon ik de lijken gewoon open en bloot zien liggen. We waren er even allemaal niet goed van en waren dus blij toen we zonder kleerscheuren in Puno aankwamen. Daar met het plaatselijk vervoer; de motofiets naar een hostal waar we ook ineens onze tour voor het Titicacameer hebben georganiseerd. Het zou met een bootje en een groep 2 dagen duren en we zouden slapen in een gastfamilie op een eiland. Klonk goed! ' s Avonds hebben we in Puno de Plaza verkend, samen met ook Roman (Belgie) en Thomas (Denemarken) van Juliaca die ons waren komen bezoeken. En we hebben dat geweten! Februari is namelijk de maand van carnaval hier in Peru en dat vieren ze hier wel, amai. We waren rustig aan het wandelen in de hoofdstraat toen we plots werden ondergespoten met een soort scheerschuim. Bleek dat hier de traditie te zijn. Nu, Els, Bram en ik lieten ons niet doen en we kochten ons ook een spuitbus en gooiden ons in het gevecht. De jongens verschoten nogal van mij en Els! Jaja, gringa's laten zich niet doen hoor! De foto's zijn echt hilarisch. Ik hing echt helemaal onder, niet normaal gewoon! Maar het was een erg leuk avondje, dat zeker. De volgende morgen weer om half 7 eruit omdat de boot vertrok. Onze groep bestond uit Fransen, een Italiaan, een Chileen, een Japanner , een Mexicaanse, enz... . Echt een gezellig groep. Eerst zijn we naar de Uros eilanden geweest. Zij leven op rieten eilanden die drijven op het meer. Daar kregen we een soort rietstengel te eten, kregen we uitleg over hoe het eiland gebouwd werd, enz.. . Het leukste wat ik mij herinner van de uitleg is dat als de vrouw of man ontevreden is over haar relatie, dan kan ze haar stukje van het eiland afsnijden en drijven naar een ander eiland om zich daar bij aan te sluiten . Dit vonden we echt hilarisch gewoon, een originele manier van scheiden, niet?. Na nog een Uros eilandje te hebben bezocht zijn we naar 'Isla Amantani' gegaan waar we ook de nacht zouden doorbrengen met een gastfamilie. Ik sliep samen met Els, Suzannen en Renate, een Braziliaans meisje dat we hadden leren kennen. We sliepen echt bij de mensen thuis en ze kookten ook voor ons. ' s Avonds was er een traditioneel feest en kregen we ook echt traditionele kledij die we moesten aantrekken, echt hilarisch gewoon! Ik zag er werkelijk echt uit als een boerinnetje . Op het feest hebben we dus ook de traditionele dans geleerd en hebben we goed gezwierd met de beentjes. De volgende morgend, na het afscheid van onze gastfamilie, gingen we door naar 'Isla Taquille', waar we een wandeling op het eiland hebben gemaakt. Het was aan het gieten van de regen dus dat was wel spijtig, maar ook dit eiland was zeker de moeite waard. Na daar ook middag gegeten te hebben zijn we teruggekeerd naar Puno en zat onze reis erop. ' s Avonds zijn we dan teruggekeerd en na 24 uur op de bus te hebben gezeten zijn we in Lima terug aangekomen en was ik thuis!.
Het was echt de reis van mijn leven, jammer dat we niet meer dagen hadden! Het is een hele boterham die ik heb neergeschreven dus jullie mogen altijd een commentaartje achterlaten, dat geeft me dan motivatie om het vol te houden . Maar de volgenden zullen zeker korter zijn, ik beloof het! Hou jullie goed daar in Belgie! Ch Evelien au chau,
Amai, weeral even geleden dat ik nog iets op mijn blog heb gezet! Maar logisch, ik heb namelijk de voorbije twee weken in Huancayo vertoefd, een stad in de bergen van Peru, namelijk de Andes. Het was er prachtig! Dat kan ik jullie verzekeren. Het gaat moeilijk zijn om alles op te schrijven wat ik er allemaal gedaan heb maar ik ga mijn best doen . Op vrijdag 16 januari in de namiddag vertrok ik met Cruz del Sur naar de bergen, samen met Pia (Duitsland) en Arnar (Ijsland) die ook hun intercambio daar hadden. Om 21uur kwamen we aan, helemaal geradbraakt van de reis. Maar toen ik uit de bus stapte kreeg ik weer enorm veel energie! Mijn 2 gastzussen stonden we namelijk op te wachten met een papier waarop stond ; 'Bienvenida a casa Evelyn' (Evelyn is de peruviaanse manier om Evelien te schrijven ). Ik was er helemaal ondersteboven van. Ook hadden ze een roos gekocht en ik heb ook een bruine sjaa gekregen. Ik heb al direct kennisgemaakt met de gastvrijheid van de bergen! Mijn zussen noemden Karla en Llovie. Daarna gingen we naar Chupaca, een dorpje op ongeveer 30 minuten van Huancayo en waar ik de volgende 2 weken zou verblijven. Het was een heel gezellig huis maar echt helemaal anders dan mijn appartement in Lima. Daar heb ik ook mijn gastmama leren kennnen, maar ze was een beetje ziek en daarom kon ze me niet mee ophalen, maar het was echt een schat van een mens! . Ik zou voor 2 weken de kamer van Karla krijgen, dus ik pakte uit en ging daarna slapen, want van al die emoties was ik uitgeput geraakt! De volgende morgen heb ik het huis verkend! Echt heel gezellig, maar bv veel armer dan in Lima maar dat vond ik juist geweldig omdat deel van de ervaring was. Een paar voorbeelden; Voor naar het toilet te gaan moest je altijd een emmer water meenemen voor door te spoelen . In de keuken werd er nog gekookt op een houtvuur! Er was ook een gasvuur, maar mijn gastmama vindt het beter om te koken met hout, dat is beter voor de smaak! En ik moet ze gelijk geven want ik heb heerlijke dinge gegeten! Zoals bijvoorbeeld....CAVIA!!! Jawel, de stap is gezet! Ik heb cavia gegeten! Het is eigenlijk heel lekker vlees, maar veel vlees heb je niet . Je moet het met been en al in je mond steken en dan helemaal afknabbelen, en ja, daar was ik niet zo voor. Ik met mijn Victoriaanse opvoeding braaf met mes en vork gegeten . Met mijn familie heb ik veel gedaan, maar de foto's vertellen meer. Ik ben bijvoorbeeld met mijn zus Llovie naar de plaatselijke zaterdagmarkt geweest en 'Lechon' gegeten, wat vlees is van een....gegrild VARKEN! Echt zoals in de Middenleeuwen,helemaal gegrild aan het spit . En de verkoopster grabbelde er wat vlees uit en dat kreeg je dan voorgeschoteld, echt heel grappig. En ook wel lekker. Ook ben ik met mijn familie naar ruînes gaan kijken van de Wari cultuur, het was een hele klim om er te geraken maar het uitzicht achteraf maakte het zeker de moeite waard! De Andes is echt prachtig! Foto's zullen dat bewijzen . Met het comite van AFS in Huancayo hebben we ook 'El Pachamanca' gedaan. Dat is een soort van peruviaanse bbq. Stenen worden opgewarmd in een kampvuur en ondertussen wordt het eten voorbereidt, waaronder vlees, aardappelen (natuulijk ), bonen en maisbroodjes. Omdat te maken moet je eerst alle maiskorrels van de kolf verwijderen en daarna in een soort molen steken en malen maar! Wel een hard werk in de vlakke zon. Dan wordt dat mengsel met kaas vermengd en dit mengels wordt dan in de maisbladeren gesmeerd, samen met 3 rozijnen, toegevouwen en klaar is kees. Als de stenen heet genoeg zijn worden ze allemaal weggehaald, enkel 1 laag stenen blijft erover. Daar worden dan de petatten opgegooid. De petatten worden dan bedekt met een laag hete stenen, dan volgt het vlees, terug laag hete stenen, de broodjes, laag stenen en als laatste de bonen. Dan wordt alles bedekt met de overige stenen en dan een soort gras, zodat er geen hitte kan ontsnappen en om het hele gedoe proper te houden. Dan wordt er over alles zand gesmeten, zodat de hitte zeker niet kan ontsnappen en als laatste nog plastieken dekens. Dan moesten we een half uurtje wachten. Dan wordt het zand, het gras en de stenen eraf gehaald en konden we beginnen met het eten bijeen te rapen! Dan op de grond zitten en 'buen provecho'! . Het was echt heel lekker, en ik wil het zeker volgend jaar eens op de scouts uitproberen . Die avond zijn we ook nog naar een discotheek gegaan en zijn mijn kunsten als reaggeton danseres weer een beetje bijgespijkerd! Maar dat was niet altijd goed . Ik was namelijk zo hevig aan het dansen dat ik met mijn linkervoet een slechte beweging heb gemaakt en ik mijn voet heb omgeslagen! Gevolg; bijna niet kunnen stappen, paarse tenen en een enorm dikke voet! Ik heb er nu nog last van en ben gisteren in Lima uiteindelijk toch naar de dokter gegaan en blijkbaar iets met mijn ligamenten. Gevolg: 3 weken geen sprot (dus ook geen feestjes ), 3/dag een creme aan mijn voet, 6 dagen pillen pakken en het ergste van allemaal...een spuit in mijn poep! (hier in Peru geven ze enkel spuiten in de poep ).Maar nu ben ik wel lid van het ziekenhuis en heb ik zelfs mijn eigen lidkaart . Een leuk souvenier dus! Maar bon, terug naar Huancayo... Ook zijn we veel naar de cinema geweest, toch nog naar feestjes geweest met pijnlijke voet! De estudiantes kunnen nog dansen hoor! Met mijn familie ben ik ook nog naar het festival van Jauja geweest, een dorpje waar nog nooit een blonde geweest is buiten ik . Alle dansers waren verkleed in vrolijke kleurtjes; de vrouwen met grote hoepelrokken en maskers en de mannen met vrolijke kleurtjes en lamakoppen. Het was me de ervaring wel, vooral toen ik gewoon braaf aan het kijken was en ineens een van die dansers me ten dans vroeg! Stond ik daar, als enige blonde, met een man met lamakop te dansen in het midden van de cirkel! En alle peruvianen maar applaudiseren en roepen van 'Wauw, la gringa baila muy bien '. Zeer grappig allemaal. Na die danservaring gingen we op een balkon zitten om uit te rusten en verder te kijken. Tot er weer 3 dansers me zagen zitten en daar plotseling een serenade voor mij maakten! De eerste serenade in mijn leven door 3 mannen met een lamakop . Achteraf kwamen ze zelfs naar boven om met mij te dansen en foto's te trekken. Eentje heeft me zelfs ten huwelijk gevraagd maar ik heb toch vriendelijk geweigerd . Het festival is zeker tot hier toe het meest culturele wat ik tot hier toe gedaan heb. Een ervaring om nooit meer te vergeten!
De foto's staan op mijn blog en zullen dus ook veel uitleg geven over min intercambio in Huancayo. Het waren 2 geweldige weken en ik heb weer een nieuwe mama en nieuwe zussen! Ik heb me er ongeloofelijk goed geamuseerd en echt kennis gemaakt met het leven in de bergen. Donderdag vertrek ik met nog 5 andere belgen op onze reis naar het zuiden van Peru, dus jullie gaan weer een tijdje niks van mij horen! Maar er zal zeker een verslag volgen en natuurlijk vele foto's. Hopelijk zijn de examens goed gegaan voor de meeste en kunnen jullie nu ook genieten van een welverdiende vakantie! Het ga jullie allen goed in Belgie!
Vriezen jullie allemaal lekker dood daar in het verre koude Belgie?? Haha zeg ik daar tegen, alhoewel dat puffen en zweten toch ook niet altijd alles is. Maar hoe meer zon, hoe bruiner dus mij hoor je niet klagen! Ben aan een goede start van het nieuwe jaar begonnen met goede voornemens als veel gaan lopen, fitness oefeningen doen en buikspieroefeningen om lekker fit terug te komen. Bijna zitten we al in de helft, het is gewoon verschrikkelijk hoe snel de tijd vooruit gaat! Natuurlijk hebben we niet stil gezeten, we genieten hier van elk moment.
Na 3 lessen charango (de peruviaanse gitaar) vorderen mijn technieken elke dag. Onze professor is wel niet mild voor ons en zegt dat we eigenlijk elke dag om 5uur ' s morgens moeten opstaan om charango te spelen tot 6 uur in de ochtend en dan om 10 uur ' s avonds nog een uurtje spelen. Laten we zeggen dat ik er niet zo fanatiek voor ga, maar toch wel fanatiek genoeg . Dus nu zijn we 'El Condor Paso' op de charango aan het leren, zo een beetje het volkslied hier in Peru. Ik zal dus terugkeren naar Belgie als een echte peruviaan . De afgelopen week heb ik ook wel enkele dingen met mijn ouders gedaan hier. Woensdagavond zijn we naar ' Magico del Agua' geweest; een park bestaande uit allerlei verschillende soorten fonteinen waar je dan onderdoor kunt lopen, in kunt rondspartelen, enz... . Ook is er een show met kleureffecten waardoor je je eigenlijk in Disneyland waant (wat natuurlijk niet als slecht bezien kan worden, eerder als geweldig ). Het was moeilijk op foto waar te nemen maar hopelijk krijg ik de filmpjes op You Tube gezet zodat ik jullie ook hetzelfde Disney gevoel kan geven . Donderdag ben ik met mijn gastfamilie naar het 'Museo del Oro' geweest. Toen ik binnenkwam waande ik me in de film 'Bednobs and Broomsticks' aangezien het volstond met oude harnassen, musketten, dolken, geweren, oude uniformen, enz... Uiteindelijk bleek dat niet echt de tentoonstelling te zijn, de echte lag verscholen in de kelder en was ook echt wel veel mooier. Allemaal gouden juwelen, koperen en keramieken potten van al de verschillende culturen van het oude Peru zoals ; Moche, Nazca, Paracas, Inca, Viscus, en nog veel meer. Het is onvoorstelbaar om te zien hoeveel cultuur een land als Peru wel niet heeft. Echt adembenemend! In de avond ben ik met mijn gastouders naar 'Brisas del Titicaca' geweest, een spectakel waar ze alle peruviaanse dansen laten zien. Als je ooit in Lima bent raadt ik jullie dit zeker aan want het is echt geweldig om te zien. Het begon om 10uur ' s avonds en eindigde om half 3 ' s nachts. Bijna 5uur hadden ze nodig om de peruviaanse dansen te laten zien en dan waren ze dat nog niet allemaal . Wat een cultuur! Ook hier was het moeilijk om foto's te trekken maar hopelijk krijgen jullie de filmpjes wel zo snel mogelijk te zien. In het midden van de voorstelling werden er ook 'saludos' afgeroepen. Je kon op een brieje 'groetjes' schrijven aan iemand die je wilde. En plotseling hoorde ik mijn naam toch wel . ' Saludos para Evelien de su familia peruana'. Heel grappig. Ik met mijn mama naar voor en dan konden we foto's trekken met de dansers in hun kostums. Het was al bij al een heel boeiende avond.
Voor de rest is er ook nog een AFS reunie geweest en moesten we onze 'Midterm Evaluation' al invullen. Sien en ik hebben maar geschreven dat het AFS kantoor hier een grote chaos is . Ook heb ik mijn gastgezin voor in Huancayo gekregen waar ik volgende week vrijdag naartoe ga voor twee weken. Ik heb twee zussen maar ik zou niet weten van welke leeftijd . Ben dus heel benieuwd. Vanavond vertrekken we met mijn gastgezin weer een weekendje naar Tortugas, voor wat te zwemmen, te bruinen en te ontspannen!
Jullie horen me terug na mijn avontuur in de bergen van Huancayo, waar ik dus voor 2 weken even een wintergevoel ga hebben want het is daar rond de 12 graden .
Ik ben Evelien Verstreaten
Ik ben een vrouw en woon in Zoersel (Antwerpen) (België ) en mijn beroep is .
Ik ben geboren op 13/03/1989 en ben nu dus 36 jaar jong.
Mijn hobby's zijn: being Pink,.
Lamaland
!
!
.
. Maar ach, dat is weeral een motivatie om te beginnen studeren als ik terugkom, want als ik goede punten haal, keer ik volgend jaar met de familie al terug naar Peru, dus dan gaan we maar op kosten van de mama en de papa, altijd handig
.
. We hingen na 5 minuten al vol met verf! Wat had je nu verwacht, gringa's die meedoen met zo'n feest, dat is het ideale doelwit
).Maar nu ben ik wel lid van het ziekenhuis en heb ik zelfs mijn eigen lidkaart
. ' Saludos para Evelien de su familia peruana'
