Woensdag 2 augustus,
Goed uitgerust en op tijd opgestaan, alles goed ingepakt omdat we een binnenlandse vlucht gaan nemen naar Tuxtla Gutierrez en al goed dat we toen niet wisten wat er ons te wachten stond voor de komende uren. Bij aankomst in de vertrekhal zagen we dat onze vlucht van in de morgend gecanceld was en verplaatst werd naar de namiddag. Oef, dachten we totdat we ons gingen aanmelden voor die vlucht en ze onze namen niet vonden op de passagierslijst. Ok, problemen zijn om op te lossen met gezond verstand, de firma gecontacteerd waar we de boeking bij hadden gedaan maar tevergeefs zonder antwoord, de manager van aeromar gevraagd die uiteindelijk met de oplossing kwam om de dag nadien het vliegtuig te nemen naar Mexico city en daar een vlucht te nemen naar Tuxtla, dit zou een hele dag in beslag genomen hebben. Het gevolg daarvan is dat we 2 dagen kwijt spelen in ons reisschema, wat veel is. Dus hebben we samen besloten om 2 auto's te huren want 1 grote hadden ze niet meer, om zo de tijd te overbruggen en op zijn minst 1 dag te winnen. De weg van Oaxaca door de bergen naar Tuxtla zou geen gemakkelijke rit worden en temeer omdat we een stuk in de avond zullen moeten rijden. Met veel adrenaline aan onze uitdaging begonnen en alle regels van veiligheid overboord gegooid. Een spannend moment, we weten niet wat ons te wachten staat, dit gedeelte van het land samen met de putten in de wegen, bergen, rotsen op de weg , geen verlichting, boomstambarricades verhalen, we wagen het erop, we vertrekken en kunnen niet meer terug. Rond 13 h vertrokken, ontelbare bochten genomen maar met een adembenemend zicht, de weg naar Chiappa is fenomenaal. Een decor uit Jurrasic Park. Na enkele uurtjes gereden te hebben moeten stoppen doordat ze de weg hadden geblokkeerd met vrachtwagen en boomstammen. Tja dan maar hopen dat die staking snel opgelost geraakt zodat we niet de hele dag zouden vastzitten op die berg. Gelukkig was de weg na een 30 tal min terug vrijgemaakt waardoor we onze rit konden hervatten. Tegen valavond aan de grens met Chiapa, de benzinetank nog eens volgegooid met strenge bewaking door burgers met wapens. Voor ons is dat niet meer verschieten, al die wapens als je denkt hoe onze samenleving is geƫvolueerd in Belgie met al dat legergedoe in onze straten. Mexico is een echte politiestaat overal maar dan ook overal politie en leger of dit veiligheid geeft weet ik niet. Chiapa ruikt anders dan Oaxaca, met de ramen open rijden geeft het voordeel om alle aroma's te ruiken van het land. De jungle op zijn mooist, de vele uren rijden en vermoeidheid hebben ons dan toch gebracht naar de AirPort van Tuxtla waar we de 2 kleine wagens zouden inruilen voor de grote die daar heeft moeten wachten op onze komst na onze vlucht die er nooit is geweest. Na een heel gedoe met de wagens eindelijk rond 1.30 h s' nachts het hotel bereikt in San Cristobal. Moe en nog eens moe in ons bedje gekropen , we hebben het veilig gehaald en we hebben onze dag morgen gerecupereerd. Xxx
|