Maandag 31 juli,

Heel vroeg opgestaan om de meute toeristen slimmer af te zijn. Een bezoek gebracht aan Monte Alban, dat ongeveer 500 VC ontstond. Deze archeologische vindplaats ligt op een heuvel en was vroeger de belangrijkste stad van de Zapoteekse wereld. Een boeiende wandeling gemaakt door de tempelresten als enigen zonder toeristen. Het wandelen duurt langer dan eender welke vorm van beweging maar daardoor rekt het de tijd uit. Het leven is al kort genoeg om het te verspillen aan snelheid 😉. Een omgeving waar de tijd is stil blijven staan, en ik telkens verstomd ben van de toen al slimme mens. Maar toch zoals we weten uit de geschiedenis dat er vele culturen verdwijnen in de loop der jaren door de krachten van moeder natuur. Allemaal heel boeiend met muurtekeningen van de toen afgebeelde bewoners met zeer dikke lippen, kromme ruggen, rare oren en zeer klein. Dat ze heel klein waren van gestalte bemerk je ook aan de heel lage portalen. Latino's zijn al heel kleine mensen katapulteer dit terug in de tijd en dan heb je zeer kleine mensen. Al die evolutietheorieën die nog niet helemaal juist gekend zijn hebben we mooi afgesloten en zijn we op de artisanale weg naar Zaachila enkele indianendorpjes gaan bezoeken waar nog erg veel armoede heerst. In Arrazola een klein gehucht, de wallahala gevonden van de Alebrijes, die ontworpen zijn door de fantasie van de geest der indianen, fabelwezens die gesneden en bewerkt zijn uit het lichte hout van de nopalliloboom. Deze mooie felgekleurde wezentjes zijn fel begeerd door de toeristen. De dorpjes  zijn niet gemakkelijk te bereiken doordat de wegen helemaal stuk zijn soms door de verschuivingen van het zand en de ontelbare gaten, verkeerdrempels, eigenlijk teveel om op te noemen. Met het mooie weer dat ons nog steeds gunstig gezind was deze prachtige dag afgesloten.