Zondag 23 juli,

Eindelijk vakantie met de hele familie, maar eerst de lange weg afleggen van talrijke uren in "zitten". Eerst met de trein naar Schiphol om dan vervolgens aansluitend onze vlucht te nemen van 12 uren en 30 minuten. Door de ervaringen van het verleden weet ik wat ons te wachten staat en dat is met resultaat psychisch en fysiek verval gedurende die vlieguren. Onmiddelijk na het opstijgen komen alle ongemakken die ver in mijn hersenspinsels verstopt zaten terug boven water. Het continu geroezemoes, het gedempt huilen van kleine kinderen, de kunstmatige lucht die elke holte in je hoofd uitdroogt , het moe worden van dit alles maar desondanks de slaap niet kunnen catchen, de onaangename geuren die vrijkomen uit mens en keuken waar ze ons "consumptie "voeding klaarmaken. Het zijn allemaal factoren die mijn verstand op non- actief kunnen zetten in een niet comfortabel zone. Na de vlucht als een uitgedroogd, vermoeid bloemetje zet ik mijn eerste voet op Mexicaanse bodem. Vervolgens hebben we een ticket gekocht voor de taxi die ons een spectaculaire rit heeft bezorgd naar het hotel dat vergezeld was van stevige hard rock muziek. De klanken gaven kortsluiting waardoor ik figuurlijk dacht dat mijn hoofd er zou afvallen van de migraine. Uiteindelijk na onze lange reis onder de lakens gekropen met mooie vooruitzichten, want reizen is voor mij steeds een avontuur waar grenzen worden verlegd.