Donderdag 6 augustus.

Sanibonani (Hello) friends,

Na onze aangename vlucht met KLM van 10 uren,zijn we aangekomen rond 21h, en hadden we het geluk aan onze kant met een vlotte douane controle.Onze eerste stap op Zuid Afrikaanse bodem gaf mij al thans een fijn gevoel en dat is te danken aan de super fijne mensen die met een swung en een brede glimlach,ons vriendelijk hebben verwelkomd.De wereld van weinig regeltjes en meer menselijke verstandhouding gaat open,de vermoeidheid en stress wordt weggelachen waardoor we meer energie krijgen om de rest aftehandelen.

Zoals geld wisselen en auto ophalen.Dit laatste heeft grote verassingen gebracht.Niet de gehuurde wagen maar autobus kregen we niet gestart,de handrem was een moeilijke bevalling alsook dat alles links stond met het schakelen inbegrepen was gene kado.Na veel gepuf,en uiteindelijk met veel geduld zijn we erin geslaagd om met de autobus veilig naar het hotel te rijden.En maar al goed dat we rond 23.30 op de wegen van Joburg (voor insiders) onze rijkunsten konden testen met weinig verkeer want links rijden is een hele gewenning.Enfin laat in bed en na 5 uur terug opstaan voor onze geplande excursies op de volgende dag.Slaapwel 💤.

Vrijdag 7 augustus.

Met kleine oogjes en een vermoeid lichaam richting ontbijt.En met gevulde buikjes,megabus,en look "hang de toerist niet uit" richting Soweto.Vroeger was Soweto een oord voor niet blanke Zuid Afrikanen waar ze werden afgesneden van onderwijs en openbaar vervoer.Nu is het een opkomende wijk met enkele talentvolle jongeren die op een creatieve manier de wijk aantrekkelijk en gekend maken door kleine projecten op. te starten waarvan wij er een van bezochten en dat is fietsen door de township.Op de fietsrit hebben we het typische illegale zelfgemaakte bier door de vrouwen mogen proeven vergezeld van pap en koeienwangen.Door veel te observeren en op te nemen voel je de samenhorigheid van die mensen ,dat armoede mensen dichter tot elkaar brengt en de ketting geen zwakke schakel kent.Ze lachen,dansen en zingen zodat ze hun miserie vergeten .De gemeenschap  biedt veel steun met vriendschappen en dat doet wonderen.Er is ook een conservatief familieleven want zondags naar de kerk samen met de braai ( barbecuen) is heilig.Na de rit begrijp je en ben je toch effe binnengedrongen in het zwart Afrika,dat voor mij een toffe ervaring was.In de namiddag hebben we het apartheidsmuseum bezocht waarvan je heel stil wordt en spijtig genoeg met de neus wordt gedrukt op de feiten ,het gekende fenomeen "geweld" een van de meeste menselijke gruweldaden.En temeer het besef dat dit nog niet zolang geleden heeft plaatsgevonden.Toch ben ik dan nu blij dat de zielskracht van het land met veel pijnlijke facetten waar geweld en onrecht de kaarten voor het eerst in de geschiedenis wat eerlijker zijn verdeeld waardoor de mogelijkheid leeft dat vele gekleurde mensen tijdens mijn bezoek het een plaats hebben kunnen geven in hun hart ,het verleden hebben begraven en werken naar een mooie toekomst want iedereen weet dat je niet kunt oogsten op een haatbodem. Het was een mooie dag in alle opzichten en hebben het afgesloten met vele indrukken die ons wijzer hebben gemaakt

op het dagelijkse leven in "Ons Suid Africa",de wieg van de mensheid met het idee dat we allemaal ooit ver in het verleden Afrikanen zijn geweest.Xxx

Zaterdag 8 augustus.

Vroeg in de ochtend vertrokken naar Pilanesberg.Een aangelegd park dat plaats vindt rond een immense krater van een vulkaan,die ontstaan is miljoenen jaren geleden en is uitgedoofd.Er leven ongeveer 8000 dieren,waaronder de BIG FIVE.We werden aangenaam verrast door de locatie bij aankomst.De Afrikaanse loges zijn prachtig geïntegreerd in het landschap.We hebben alles uitgepakt en hop daar zaten we dan in een safarijeep die speciaal ontworpen zijn zodat dat de  hoge zitplaatsen je het maximaal zicht kunnen geven over de wijdse vlaktes.Het landschap is een spel van heuvels, bergen en open vlaktes met prachtige kleurschakeringen in het dansend hoge gras.Het Panorama geeft aan de dieren een onmetelijk gevoel van vrijheid,dat ons gelukkig stemt.Op onze eerste gamedrive,raar woord om dieren te spotten,kregen we vele impala's,kudu's,nijlpaarden met baby,een familie leeuwen,en olifant te zien.We zijn vertrokken om 15.20 en om 17.20 viel de avond ,om jullie een idee te geven was het bij vertrek 25 graden en een paar uren later zaten we rond de 8 graden.Deze succes avond hebben we dan tenslotte beëindigd met dineren in open lucht met enorme kampvuren,veel braaivlees (barbecue) en traditionele dans en muziek.Moe en proper in ons bedje gekropen nadat ik kilo's stof heb weggespoeld die we gratis bij onze game drive kregen,de duizenden hobbels tijdens de rit zal ik ook nooit vergeten,dit is Africa. 

Zondag 9 augustus,

Sanibonani lieve mensen,

Na onze mooie ervaringen van de dag voordien,waren we benieuwd wat deze nog meer kon brengen.Vroeg in de morgen vertrokken voor onze eerste  gamedrive,vele dieren gespot en deze keer van heel dichtbij,mooie shoots ,veel enthousiasme van de groep samen met veel zand en vele hobbels werden de cocktail van de dag.Datzelfde hebben we in de namiddag herhaalt.Dus na 8 uren gereden te hebben werden we beloond met prachtige beelden en ervaringen die opgeslagen worden in ons fantastisch menselijk brein,en de "herinneringen"het mooiste geschenk wordt voor ons verder leven.Vandaag was het feestdag "women's day" die we s'avonds uitgebreid hebben gevierd met lekker eten en goed gezelschap.Tot morgen x 

Maandag 10 augustus.

Na ons heerlijk ontbijt hebben we het super resort Kwa Maritane Bush Lodge verlaten,een echte aanrader.Vandaag staat een lange autoreis voor de boeg van ongeveer een 7 tot 8 uren.Vooraleer we aan onze lange rit zijn begonnen hebben we Sun City bezocht,een plek van luxehotels en pretparken,een beetje te vergelijken met een klein stukje Las Vegas.Een vreemde plek.Deze locatie heeft een miljardair gekozen om zijn droom te verwezenlijken.The Palace of the lost city,het mooiste hotel is verboden toegang voor de gewone sterveling,maar na te onderhandelen met de security was daar wel een mouw aan toe te passen.Eenmaal binnen kon je de sfeer proeven van de enorme rijkdom en de beste materialen die ervoor gebruikt werden.Ik heb in mijn leven al veel hotels gezien maar deze was echt wel waanzinnig.Alleen spijtig dat we er niet als volledige groep zijn binnen kunnen gaan want het delen van de ervaring zat er niet bij.Het positieve aan heel die poppenkast is dat de zwarte gemeenschap er allen beter is opgewonden omdat het veel werkgelegenheid creëert in een toffe ontspannen sfeer.Na 1,5 uurtjes bezoek dat uiteraard veel te kort is maar in een reis keuzen moeten gemaakt worden en niet alles kan gezien worden hebben we onze reis verder gezet naar Graskop.Benieuw wat ons dat zal brengen.De rit was lang,dus veel tijd om te zien en om te denken.Wat we hebben gezien is een saai monotoon landschap,talrijke sloppenwijken,veel armoede en veel industrie en dan vooral steenkoolmijnen.We hebben ook de grootste diamantmijn ter wereld voorbijgereden, die we helaas niet hebben kunnen bezoeken omdat we 2 kinderen hebben die niet ouder zijn dan 16 jaar en daardoor geen toegang kregen,de toer zou ook 4 uren in beslag nemen,dat veel te lang is in ons programma omdat het al donker wordt om 18 h en de wegen in Zuid Afrika niet verlicht en gevaarlijk zijn.Wat ik er allemaal van denk,een moderne propere legale manier van kolonisatie,vele chinezen en Japanners doen hier aan ontginning.De vele leuke plaatsnamen zoals swartkoppie,grootkop,nelspruit,hoërskool(hogeschool)....hebben ons doen glimlachen en de tristesse van de streek doen vergeten.Na een 5 tot 6 uren gereden te hebben werd de saaiheid in landschap doorbroken door heuvels,bergen en bossen.Dit gedeelte van het noorden in Zuid Afrika is een van de meeste bezochte gebieden,genaamd Gauteng.We gaan er adembenemende uitzichtpunten bezoeken als het weer ons dat toelaat.Onze guesthouse ligt in graskop.Graskop ligt in de schaduw van de berg sheba,en aan het begin van de panoromaroute.Na 7,5 uren gereden te hebben met de laatste stukken van een rollercoaster eindelijk op onze bestemming geraakt en hartelijk ontvangen door de diepgelovige christelijke  eigenaars met een groot kruis in de voortuin.Het decor zou een fragment kunnen zijn uit poltergeist of Twin Peaks,en ja dit is dan ook Zuid Africa met veel kou en regen.xxxx

Dinsdag 11 augustus.

Met veel dichte mist opgestaan,waarschijnlijk door de felle regen vannacht,hebben we genoten van ons Engels ontbijt met verse warme scones.Toen we de panoramaroute opreden,zagen we dat het hopeloos was om verder te rijden,omdat alles letterlijk en figuurlijk in de mist ging en hing.De kaarten moesten anders gelegd worden en hebben we besloten om Pilgrim's Rest te bezoeken met daarna de route nog eens te proberen.De weg die erheen loopt heeft een landschap met zacht glooiende bergen en weiden,een echte tuin van Eden.Het is een oud mijnwerkersdorp dat smaakvol gerestaureerd is.Nadat de mijn zijn deuren had gesloten,liep het dorp leeg en werden er andere economische activiteiten gezocht.We hebben er wat gewandeld,winkeltjes bezocht,met de lokale bevolking een klapekke gedaan en zijn dan teruggereden om te zien of de dichte mist al weggetrokken was.De eerste stopwatch Pinnacle (ananas), een gepaste naam voor hetgeen we zagen.Is een enorme kwartstoren waarop enkele schamele bomen trachten te overleven,mooi beeld maar nog teveel mist, we lieten de moed niet zakken en reden door naar het volgende viewpoint Gods Window,prachtige naam,maar helaas niets kunnen zien door de dikke mist,dat toch wel een beetje teleurstelling gaf,ge kunt niet alles krijgen in het leven en we zullen vandaag de mist moeten accepteren en het beste ervan maken.Rainforest was dan wel super en temeer met de mist die er hing had het iets mysterieus.Bourcke's potholes,zijn plaatsen met spectaculaire reuzenpotten die door het water uitgesleten zijn door de samenloop van de Blijderivier en de Treur.Daar hebben we wel wat tijd doorgebracht met het gevoel van terug kind te zijn en van steen naar steen te springen in een prachtig decor.Waterval Berlin was de enige waterval die we hebben kunnen bezoeken uit tijdgebrek,maar wel mooi.De three Rondavels een legendarische Panorama is een mengeling van de Grand Canyons en de Vercors in Frankrijk.Deze 3 Afrikaanse hutten staan aan de rand van een diepte,waarvan de wanden weelderig begroeid zijn.Een heel krachtig sereen plaatje.Mooie foto's kunnen trekken aangezien de omstandigheden toch nog niet zo gunstig waren.Op de terugweg naar Graskop hebben we een stop gemaakt aan het pannekoekenhuis in het centrum, hebben ons volledig laten gaan in de pancakes en hebben deze mooie dag afgesloten met een stukje Belgie in zuid Africa.xxxx

Woensdag 12 augustus.

Vroeg opgestaan,en richting Swaziland gereden.Onderweg nog mooi landschap gezien dat Mpumalanga genoemd wordt,wat wil zeggen daar waar de zon altijd schijnt.Wat we hebben geleerd op de Afrikaanse wegen zijn,dat je goed moet opletten op loslopende koeien,apen,potholes,en mensen.Ge kunt niet geloven hoe gek het is om op wegen van 120 km per uur dit allemaal tegen te komen.In een krantenartikel stond 55000 verkeersslachtoffers op 3 maanden en dat dan enkel in 1 stad,wat best te begrijpen valt.Daarom is in de avond of nacht rijden not done.Met al die prachtige vergezichten hebben we een vlotte douaneovergang mogen kennen.Gelukkig want we zaten in tijdnood en het geluk stond vandaag aan onze kant.Het Elzuwini vallei binnengereden en met veel kermistoeren op onze bestemming geraakt.Een toffe plek Mantenga Lodge.Zo simpel,zo puur en vooral heel gezellig.Iets gegeten en nog net op tijd om de Cultural Village te bezoeken,dat vooral bekend staat voor de traditionele zoeloedans,het is wel een beetje Bokrijk,maar toch mooi om te zien hoe deze mensen,de Afrikaanse liederen hebben gezongen van hun voorouders.Geen blote borstjes,alles was aangepast voor de bezoeker.Heel indrukwekkend en sfeervol geëindigd met een rondleiding in het zoeloedorp samen met een wandeling naar een waterval.Het water en de waterval zag er heel uitnodigend uit om te zwemmen,maar we riskeerden het niet omdat er een bordje onderweg stond "beware crocodils".Met de avondval teruggereden en met de mooie verhalen en grappige anekdotes van de Zoeloes in slaap gevallen.

Enkele weetjes over Swaziland.

Swaziland is een koninkrijk.Is de helft van Belgie,heeft 1 miljoen inwoners,werd onafhankelijk in 1968,levensverwachting is 37 jaar,35% is besmet door aidsvirus en polygamie is de norm.Elk jaar dansen 8000 jonge meisjes op de rietdans zodat de koning een nieuw vrouw mag kiezen,rituelen die de dag van vandaag bestaan zijn voor ons ondenkbaar,maar voor die mensen normaal en zo blijft de wereld draaien.Het verhaal van de schoonheid van een man zit in de rijkdom van zijn aantal koeien is bij ons in het westen ook herkenbaar maar dan met geld.Mensen zijn mensen en we denken dat we verschillen maar in wezen zijn we hetzelfde.

Donderdag 13 augustus.

Op tijd vertrokken en Swaziland verlaten ,ondanks de slechte wegen met de ontelbare verkeersdrempels en potholes,is dit klein landje de moeite waard om te bezoeken.Onderweg langs de weg en niet in een park maar in het wild ,giraffen tegengekomen,apen,aardvarkens die de weg oversteken,het is hier een echte wilde dierentuin.We hebben uren gereden met een kleine stop in Sodwana Bay gelegen in het Isimangaliso wetland park.Het park is een waterrijk natuurgebied en de enige plek ter wereld waar de grootste en oudste zoogdieren hetzelfde ecosysteem delen waaronder de olifanten,neushoorns en walvissen toebehoren.Dit plekje is ook gekend als topplaats om te snorkelen maar door de sterke branding en wilde zee is dat niet gelukt.De kids hebben zich kunnen uitleven en hebben gespeeld in de waanzinnige golven met een bang hartje want in de zee zitten veel haaien en ge weet maar nooit,dus mijn boodschap was niet te ver en goed uitkijken.Met veel zout en veel napret de rit verder gezet naar St Lucia.Anderhalf uur in den donkere gereden met gebeurtenissen die we niet snel zullen vergeten,want iedereen had angstzweet door al die gekke toestanden op de weg en iedereen was super gelukkig met een veilige aankomst.Een toffe verwelkoming op een mooie plek.Iets gegeten en snel al die uren die we hebben gereden vergeten.xxxx

Vrijdag 14 augustus,

St Lucia,is een klein liefelijk dorpje gelegen aan de Indische oceaan met de look van Florida.Onze eerste activiteit in de morgend is krokodillen en hippos gaan spotten in het natuurgebied estuarium.Dit saai gebeuren van 2 uren met veel hippos en geen enkele krokodil heb ik goed moeten maken voor de kids met een zwempartijtje in Cape Vidal.De Indische oceaan met zijn hoge golven is gegarandeerd dolle pret.Terwijl dat de kids speelden hebben wij walvissen achter de golven zien zwemmen,geweldig dat die zo dicht bij de kustlijn jagen op scholen vissen,dat kon je waarnemen door het groot aantal van vogels die boven bepaalde plaatsen boven de oceaan bleven cirkelen.Snorkelen zat er niet in want dat is enkel mogelijk met eb en dat was niet het geval,dus zijn we moe van de zeelucht iets gaan eten en vroeg in bed gekropen.xxxx

Zaterdag 15 augustus.

Opgestaan,ik moet niet meer vertellen dat het vroeg was want onze reis bestaat alleen uit vroeg opstaan anders kunnen we het maximale niet uit een dag halen.Eindelijk "de super dag "waarop we walvissen gaan spotten.Met een beetje zenuwen want we hadden gehoord van de vele aflassingen door het slechte weer,had ik bang dat dit bij ons ook zou kunnen gebeuren.Alles verliep heel avontuurlijk,we werden met tractors op het zand gesleept waar we dan in zee werden getrokken en in volle vaart de zee in schoten.Onze ruige kapitein Skip zag geen enkele mogelijkheid om de muur van 5 meter hoge golven te kunnen doorbreken.We hebben mogen ervaren hoe een surfer zich moet voelen op hoge golven en dat is wel een hele ervaring,totdat de kapitein zag dat het echt niet lukte en we terug veilig op het strand zijn gevaren.En al goed want hij zei,als we verder gingen we ook allemaal dood waren.Dus was ik heel blij dat de veiligheid op de eerste plaats kwam.Dus geen walvissen,een teleurstelling.Als alles wat bezonken was,na die grote teleurstelling,wist ik dat we nog andere plaatsen voorbij gingen komen op onze roadtrip waarop we dit nogmaals kunnen proberen.In de namiddag zijn we naar hluhluwe gereden.Hluhluwe wordt in het Zoeloe"choechoewai 

uitgesproken.Dit park is het oudste van Zuid Afrika.Het is het mooiste dierenreservaat van Kwazulu Natal,(een provincie).Na ons aangename rit van een uurtje rijden,dat we niet veel meemaken,werden we goed ontvangen in ons tentenverblijf.Een avontuurlijke korte gamedrive van 2 uurtjes gedaan die we niet vlug zullen vergeten doordat we tijdens het observeren van impalas en een grote koedoe,de dieren zagen verschrikken door iets waardoor die met hoge sprongen een omheining probeerden te overbruggen,en 1 impala in de ijzeren afrastering bleef verstrikt zitten,dachten we dat dit beest daar voor dood hing maar door de redding van onze gamedriver en youness,hebben ze het dier eruit gekregen en kon het verder gelukkig levend springen.Een avontuur,want om een heel kudde verschrikt zien met sprongen van bijna 2 meter dat is National geographique. Onderweg nog van heel dichtbij een giraf gezien die opstond en een prachtige zonsondergang.Na onze romantische diner met kampvuur in een prachtige omgeving zijn we in onze tenten gaan slapen met alle dierengeluiden inclusief,dit plekje is een echte must to do.xxxxx

Voor de afsluit van onze laatste gamedrive op onze reis en de talrijke hippo's die wij hebben gezien wil ik deze beeindigen met een mooi Afrikaans fabel over een nijlpaard dat terwijl hij de rivier oversteekt een van zijn ogen verliest.Over zijn toeren begint het dier te zoeken.Achter hem,links,rechts,onder hem,maar zonder resultaat.Van de oever van de rivier suggereren de vogels en andere dieren dat hij even moet uitrusten om bij te komen,maar hij wil er niets van weten,in paniek dat hij zijn oog nooit meer terug zal vinden.Hij zoekt wanhopig voort,zonder succes,tot hij zo moe is dat hij wel een pauze moet nemen.Zodra hij stopt met bewegen,wordt ook de rivier rustig.De modder die had losgewoeld,zinkt naar beneden en het water wordt stil,helder en doorschijnend.En daar,rustend op de bodem,ziet hij zijn oog.Een mooi verhaaltje dat laat weten hoe je een stap terug moet zetten om door de ellende heen te kunnen kijken en los moet laten opdat problemen zich zouden kunnen oplossen.

Zondag 16 augustus.

De roadtrip verder gezet naar Durban.Met een ernstig accident onderweg gelukkig zonder doden maar wel met miljoenen rand schade waar wij getuigen van waren.Een grote hoge oplegger vol met hout,gewoon door de vangrail in de vallei en wij zagen dit al een tijdje aankomen waardoor we afstand hebben genomen zodat wij er niet zouden bij betrokken geraken.Nogmaals,hoe dat de mensen hier rijden,ge kunt het niet geloven,en dit alles ook nog met schoolkinderen,vrouwen die ananassen verkopen,mannen die zeulen met waren,die in de pechstrook staan of wandelen.Telkens keer ben ik verbaasd van hetgeen ik zie.Na onze lange rit Durban binnen gereden.Durban is de belangrijkste suikerhaven ter wereld,en de grootste van Zuid Afrika.Het centrum staat vol hoge torens en geeft de stad een mooi Skyline.Het is ook de oudste badplaats aan de Indische oceaan met kilometers lange zandstranden.Deze kuststrook wordt ook weleens de Golden Mile genoemd,met een uitzonderlijk mild klimaat het hele jaar door.Deze city heeft ook een criminele reputatie,dat zee