|
Het lijkt wel of mijn ex geroken heeft dat ik van hem droom. Ineens is hij daar weer met overduidelijke berichtjes: dat ik nog altijd de liefde van zijn leven ben en dat hij mij terugwil.
Toen ik ons dochtertje naar hem terugbracht, heb ik hem (op zijn vraag en nadat ik heb proberen duidelijk te maken dat hij niets meer moet verwachten) een knuffel gegeven. En die knuffel heeft meer met mij gedaan dan ik had verwacht; ik reed bijna jankend naar huis. Diep in mij schreeuwt er momenteel iets dat ik hem terug wil. Tegelijk vraagt iets in mij of ik echt wel opnieuw naar dat vicieuze cirkeltje van drankmisbruik aan zijn kant en depressie aan mijn kant wil.
Eén ding weet ik wel: als ik hem ooit terugneem beginnen we van nul, met voorzichtige afspraakjes en zonder verplichtingen tegenover elkaar. Want de verplichtingen zullen ons weer in dat cirkeltje duwen. En zolang we nog getrouwd zijn, kunnen we niet terug van nul beginnen. Ik weet zelfs al dat we dan een lat-relatie moeten aangaan; zolang we maar niet samenwonen zal het allemaal wel lukken.
We moeten het dan ook geheim houden voor onze ouders. Ik sta niet in voor de gevolgen als mijn vader weet dat ik terug bij m'n ex ben. Zijn familie wil ik gewoon niet meer zien. Zij zijn zo mogelijk nog hyprocrieter en achterbakser dan m'n ex zelf.
Hard to get ben ik nu wel. Ik doe alsof zijn knuffel me niets kan schelen, alsof ik voor honderd procent zeker weet dat ik hem absoluut niet terugwil.
12-06-2011 om 00:00
geschreven door Lady Whatsinaname 
|
