Het voelt alsof ik in een film leef, eentje die je in de cinema gaat bekijken en waar de hele zaal om de 5 minuten 'ouhh, oehh, aah' zegt. Jammmer genoeg is dit geen film, ik ken het begin, maar hoe zal het eindigen?

Het zit zo, we waren een paar maanden samen, en alles ging perfect. We vertrouwen elkaar, we lachten zoveel samen. Tot je plots voor de keuze werd gesteld. Ik wist van niks. Enkele maanden later belde je me plots terug op...

Ik nam op en je vroeg om eens af te spreken, ik zou eindelijk te weten komen wat er aan de hand was. Ik maakte me snel klaar, even later stond je voor de deur. Je ogen spraken direct, je was blij me te zien, en ik was ook blij jou te zien. De vonk sloeg weer over, ik had hellemaal geen zin om kwaad op je te zijn. Maar toch moest ik het weten, wat was er gebeurt?

Langzaam vertelde je me hoe de vork aan de steel zat. Ze hadden ermee gedreigd je op straat te zetten als je nog bij me bleef. Je moest kiezen tussen mij en het dak boven je hoofd. Je vertelde me dat je aan me was blijven denken, je jezelf in slaap huilde omdat je me miste. Omdat het niet was wat je wou.

Terug in de auto gaven we elkaar een knuffel en ik vertrouwde errop dat alles goed zou komen. De dagen erna hielden we contact maar het deed pijn. We konden elkaar niet zien, we konden niet bij elkaar zijn en toch zagen we elkaar graag.

Ik moest een keuze gaan maken, dit kon niet blijven duren. Ik wil dat je alleen gaat wonen, maar je durft die stap nog niet te maken. Dit was voor mij de enige weg naar ons geluk!

Nog enkele dagen verder vertelde je me dat het niet meer zou gaan. We deden elkaar enkel maar meer pijn. 'Ik zie je liever gelukkig met iemand anders dan ongelukkig met mij', en plots was ik weer in die film beland. Ik was kwaad, verdrietig, ik was van alles tegelijk. Maar één ding bleef hetzelfde, ik bleef van je houden.

Terug naar gisterenavond nu: Je miste me dus, en ik jou. Hij wou niet langs komen, hij kon niet en dierf niet. Misschien kan hij zaterdag 'ontsnappen', hij kan liegen dat hij gaat werken. Of hij zal komen, ik weet het niet...