Deze
morgen om 8u de camperplaats verlaten daar ze vanaf dan betalend was en
doorgereden richting camperplaats Firenze.
De
camperplaats is een beetje moeilijk toegankelijk voor campers vanwege de korte
afdraai en de laaghangende takken maar na een paar keer heen en weer rijden is
het ons toch gelukt om een plaats in te nemen.
De
stad Firenze ligt op 2km van deze plaats en is een heuse afdaling. We besluiten
nog eens onze fietsen uit te proberen en de hondjes worden opnieuw in het
mandje gedropt vooraan. Ook Zino die anders heel graag mee loopt nemen we mee
in het mandje daar de temperaturen hier rond de 27 graden liggen en wij niet
willen dat hij zijn poten zou verbranden op het asfalt.
1
keer trappen was voldoende om de afdaling volledig te maken en met een leuke
snelheid belanden we aan het begin van de stad. De fietsen worden op de
fietsenparking achtergelaten en de honden zijn blij dat ze mogen wandelen.
Het
eerste wat mij hier terug opvalt, net zoals in Siena is dat de voetpaden heel
smal zijn waardoor je niet naast elkaar kan lopen en dat de auto's dan nog eens
aan een redelijke snelheid langs je voorbij gaan.
Dit
is een aspect van al 2 steden hier in Italië dat ik echt niet leuk vind;
Verder
zien we hier enorm veel laadpalen en bijna elke taxi rijdt hier al electrisch.
Toch leuk te zien dat er in andere grote steden al meer aandacht aan wordt
besteed dan in België het geval is.
Na
een aantal minuten wandelen komen we dan in een zogezegd verkeersvrije straat.
Veel merken we hier echter niet van want alsnog blijven de wagens zich tussen
de mensen voegen.
De
straatjes worden wel mooier en de pleinen zijn super! Mooie gebouwen, mooie
gevels, mooie standbeelden en hier en daar een fontein om je aan te
verfrissen..
Dit is echt een stad zoals ik ze graag zie, de wagens niet
meegerekend dan
Op
een bepaald ogenblik komen we in een straat waar de ene juwelier zich naast de
andere bevindt. Het blinkt en glittert hier langs alle kanten. Merken zoals Swarovski,
Rolex enz hebben hier hun winkels zij aan zij en de toeristen bewonderen al dat
moois, slenterend van de ene etalage naar de andere.
Wanneer
we de brug oversteken blijkt dat de huizen hier zelfs tot op de brug gebouwd
zijn en de andere kant van de stad ziet er toch iets armoediger uit dan het
sjieke gedeelte aan de overkant.
Hier
een terrasje doen is net zoals in Siena heel duur: voor een blikje cola betaal
je al snel 3,5 a 4 euro wat ik toch wel te veel vind om te spenderen.
Na
onze wijze les van gisteren hebben we gelukkig een paar flesjes cola in onze
rugzak steken waardoor we geen dorst hoeven te lijden.
De
smalle steegjes zorgen ook voor de nodige verkoeling want als je dan op een
plein uitkomt voel je hoe warm de zon vandaag schijnt. Ik had met goede voornemens
een zonnecrème gekocht maar die is heerlijk in de camper blijven liggen dus
probeer ik toch zo veel mogelijk de schaduw op te zoeken.
Wanneer
we plots in een van de steegjes onze taal horen spreken raken we aan de praat
met nog een Belgisch koppel dat hier in de streek een hotel geboekt heeft en
van daaruit al 14 dagen verschillende uitstappen maakt.
Wanneer
we hen vragen wat de leukste uitstappen geweest zijn tot nu toe krijgen we als
antwoord: Siena en Portovenere.
Stilaan
wordt het tijd om aan de beklimming van de berg te beginnen om onze camper
terug te vinden. Gelukkig zijn onze vouwfietsjes electrisch en vormt dat niet
zo een probleem al moeten we toch wel wat meer trappen dan in het opgaan
daarstraks.
Terwijl
we onze adem en krachten sparen om boven te raken zijn we al aan het denken aan
onze volgende stopplaats.
Ik
denk dat het Portovenere zal worden, maar, wispelturig als we zijn denk ik er
bij: we zijn nog niet boven......
Volgens de voorspellingen
van onze computer zou het weer vanaf deze week in Toscane beter gaan zijn. Dit
betekent een gemiddelde van 26 graden en geen regen.
Het moment dus om ons
eerste doel van onze reis verder te zetten en dat was Toscane bezoeken.
Toen we deze morgen de
camping in Rome verlieten scheen de zon al volop.
Onderweg kwamen er echter
meer en meer wolken opzetten en;..... het begon te regenen.
Het was net of ze ons
hierboven tegen elkaar hadden horen zeggen: nu: af en toe een bui kan geen
kwaad want plots werd de regen vergezeld door bliksem..
Na een rit van 4u
bereikten we eindelijk de camperplaats waar we gratis zouden kunnen staan deze
nacht. Het geluk zat ons echter niet mee want de camperplaats was helemaal
volzet. Dan maar op zoek naar de volgende.
Hier bleek voldoende
plaats te zijn dus kozen we een goed plaatsje uit om te staan en trotseerden we
de regen richting bushalte.
Hier moesten we lijn 10
nemen richting centrum.
Wat een pech: de bus was
net gepasseerd wat een wachttijd van een half uur betekende.
Eindelijk zagen we de bus
aankomen maar toen we wouden opstappen deed de chauffeur teken dat de honden
niet mee mochten: DIT MEEN JE TOCH NIET??
Met handgebaren werd er
ons duidelijk gemaakt dat de honden zonder muilkorf niet op de bus mochten.
Allee: 2 hondjes van maar net 2kg????
Niks aan te doen dus: we
moesten de bus laten voor wat het was en terug te voet naar de camper.
Dan maar met de camper
richting centrum, hopende op wat meer geluk en een parkeerplaats.
Dit bleek ons mee te
zitten en na een beetje zoeken konden we toch een plaatsje bemachtigen.
Wat een mooie stad is
Siena: verschillende kleine steegjes tussen indrukwekkende gebouwen.
Hier en daar hadden de
restaurants een tafeltje tegen de muur gezet waarvan de ene kant van de tafel
en de ene stoel dan op een verhoogje stond zodat de tafel recht kon staan
tussen beide stoelen.
(alle steegjes gingen
bergop of bergaf, afhankelijk van welke kant je kwam natuurlijk).
Heel gezellig om rond te
kuieren en we hadden geluk: van als we de stad binnen reden kwam de zon
tevoorschijn en warmde de stad op met haar heerlijke stralen.
De jasjes die we mee
hadden hebben we dus heel de weg mogen dragen.
Verschillende malen
moesten we halt houden voor Chinezen die op de foto wouden met onze hondjes...
mm het commerciële kwam in mij opzetten om hier een handeltje te beginnen maar,
neen: we zijn met vakantie!!!!
Het enige nadeel aan deze
stad is dat ze niet verkeersvrij is en dat de Italianen zonder vertragen met
hun auto langs je heen scheren zodat je regelmatig eens uit de weg moet
springen...
We waren niet van plan om
hier iets te eten daar we, door het uitwijken naar Rome, de camping daar en de
wegentol,al redelijk door ons van ons
vakantiebudget besteed hadden.
Wanneer we de prijzen
bekeken: 6 euro voor een spaghetti, leek ons dit toch nog te doen dus we
besloten van het erop te wagen. Beiden bestelden we een gerechtje van rond de 6
euro. Toen we wouden afrekenen met ons briefje van 10 en eentje van 5 euro
bleek de rekening 20 euro te zijn????
Braaf betaalden we alles
maar in het naar buiten gaan controleerden we toch nog even de rekening.
DIT MEEN JE NIET: 4 euro
voor 1 blikje cola???
We hadden dus idd voor 12
euro gegeten maar wel voor 8 euro gedronken!!
Een dure les later stonden
we dus buiten. Hier is de tactiek om toeristen te trekken dus goedkoop eten
aanbieden maar de drank dan wel heel duur te rekenen om zo alsnog genoeg aan
hen te gaan verdienen...
Na een 4tal uren
rondkuieren door de stad besloten we maar af te zakken naar onze camper en ons
richting parking te begeven.
Richting parking zou maar
6km zijn maar er bleken langs deze kant van de stad wegenwerken te zijn en de
gps stuurde ons alsmaar opnieuw dezelfde richting uit.
Moe gestreden tegen het
zwaard van Damocles dat vandaag boven ons hoofd hing besloten we maar op een
gewone parking te gaan staan. Vanaf morgenvroeg 8u is het hier wel betalend
maar tegen dan zijn wij toch al weer op stap riching Firenze...
Allee: als onze wekker het
morgen ook niet laat afweten natuurlijk.... duimen voor morgen een dag met meer
geluk zeker???
Daar we het nu een aantal dagen rustiger aan willen doen
hebben we besloten om te verhuizen van camping. We laten camping Tibert, een
gastvrije en gemoedelijke camping, achter ons en verhuizen naar camping
Deze camping heeft in tegenstelling tot camping Tibert iets
meer accomodatie.
Normaal hebben we dit niet echt nodig maar als je eens gewoon
wil genieten kan dit al wel eens welkom zijn. Wij zijn niet echt de mensen die
gewoon op een stoeltje naast de camper kunnen zitten en hier kunnen we toch
iets actiever zijn.
Vandaag is het actief zijn enkel gebleven bij: de camper op
zijn plaats zetten, een wandeling over de camping, de camper toch nog maar eens
verplaatsen, een cocktail drinken op het terras, wat boodschappen doen en terug
naar de camper.
Tja, vermoeiend is dit niet maar op deze manier gaan we na de
vakantie wel kunnen zeggen dat we van alles wat gedaan hebben, toch?
Een camping gelegen aan de Tibert (tja dat liet de naam al vermoeden zeker?)
Het weer is hier alvast goed: 26 graden en de ontvangst was super vriendelijk. De plaatsen zijn hier vrij te kiezen en we hebben er een beetje over gedaan een goed plaatsje te vinden. We vonden een super mooi plaatsje helemaal achteraan op de camping, installeerden ons tot plots de overbuurvrouw alarm kwam slagen: blijkbaar zat er in dit gedeelte een enorme mierenplaag. Nu: 1 mier maakt ons niet uit maar wanneer zij in de meerderheid zijn tov ons dan geef ik mij toch liever maar gewonnen en zoek een ander plaatsje uit. Tweede plaatsje leek ons wel gezellig: naast een caravan waar een akoestische gitaar tegen de deur stond: joepie, muzikanten dat zijn altijd leuke mensen heb ik mij laten vertellen...Spijtig genoeg was het hier ook niet makkelijk om de mobilehome te plaatsen zonder op de lip te zitten van andere mensen dus opnieuw inpakken en op zoek naar de volgende plek..
Eindelijk hebben we dan toch een plekje gevonden rechtover een koppel Nederlanders die al kwamen vragen of het niet stoorde dat hun schotel naast onze camper zou staan vanwege slechte ontvangst van tv.
Blijkbaar was iedereen hier op zoek naar een open plekje tussen de bomen om op die manier een klein signaaltje op te kunnen vangen van Astra 23. Tja, de voetbalgekte zal niet lang meer uitblijven vrees ik.
Vandaag genoten van een rustige dag op de camping zelf, een wasje gedaan en een wandeling met de hondjes. Het sanitair is hier best in orde en er is zelfs een hondendouche tot grote ergernis van onze hondjes die niet echt van water houden.
Op de camping zijn er ook 2 hondenloopweides waar onze hondjes heerlijk gebruik van gemaakt hebben om te rennen en te ravotten. Ik denk dat ze de achterstand van de voorbije dagen eens moesten inhalen.
Toen we deze namiddag een wandeling over de camping maakten vonden onze hondjes meteen al een speelkameraadje. Ze is wel van Italiaanse afkomst maar honden hebben niet zo echt problemen met de verschillende talen en het meisje leek echt wel geïnteresseerd in onze jongens. Ik denk dat zij tegen elkaar meer konden vertellen dan wij met de eigenaar daar geen van ons beiden het Italiaans machtig is.
Nog even langs de receptie gepasseerd om te kijken hoe we van hieruit naar het centrum van Rome kunnen raken. Na wat goed advies van de buren, die hier op een georganiseerde reis zijn, hebben we toch maar besloten het openbaar vervoer te gebruiken. Een dagticket kost 7 euro per persoon. Daarmee kan je de hele dag gebruik maken van het openbaar vervoer.
Je kan van hieruit op de camping ook een bus nemen aan 5 euro per persoon per rit, maar die gaat maar 1x heen en 1x terug en verder heb je dan niks meer. Ons leek het handiger om in het centrum zelf ook nog van het openbaar vervoer te kunnen genieten om ons te kunnen verplaatsen. Ondanks dat men ons het busje van de camping probeerde aan te prijzen, wat op 20 euro zou komen dan: 5x2 en dat heen en terug, gaan wij ons eigen reisgevoel volgen.
Nog even het weer checken voor morgen in Rome en als dat meevalt zien ze ons daar morgen verschijnen......
Na ons diner buiten in het zonnetje aan de tafel begint de warmte van de zon een beetje te minderen en zullen we straks naar binnen moeten verhuizen.
Het lijkt erop dat heel Europa vol zit van regen. Voor woensdag voorspellen ze in deze regio ook regen dus vluchten wij een beetje richting Rome waar ze warme temperaturen voorzien.
Een beetje spijtig voor de steden die we gingen bezoeken maar in de gietende regen is dat nu ook niet echt iets waar we naar uitgekeken hebben.
Misschien kunnen we gewoon later een beetje vroeger terugkeren en ze dan op de terugweg meepikken.
Vluchten naar Rome betekend dan wel weer een rit van 6u. Tja: wat moet dat moet zeker?
Gedurende de rit zien we verschillende dorpen boven op een bergrots gebouwd, dat moet nogal een uitzicht zijn van daarboven denken we.
Vanavond dan eindelijk toegekomen op camping Tibert.. het was wel redelijk zoeken op de camping naar nog een plaatsje, blijkbaar zijn wij niet de enigen die naar hier afgezakt te zijn.
Op de camping staan 2 groepen van campeerders: 1 groep met 5 caravans van Nederland en 1 groep met 7 caravans uit Belgie..
Ik hoop morgen van hen een aantal tips te krijgen om Italië hier verder te ontdekken....
Langzaam worden we wakker en voelen we de warmte van de zon door de mobilehome prikken. Joepie: daar is ze weer!
We zetten onze tafel buiten, maken wat koffie en nemen een ontbijtje in de zon. De thermometer wijst 26 graden aan!
We besluiten om vandaag een rustdag in te lassen en laden de fietsen uit het laadruim.
Een fietstochtje naar de zee met een wandeling op het strand zien we best wel zitten met dit soort weer.
Onze hondjes worden in de mandjes voorop geïnstalleerd en we zijn klaar om te vertrekken.
Na een fietstochtje van ongeveer 30 min (8km) komen we aan in een klein stadje.
Een mooie boulevard afgezoomd met palmbomen omringd de marktkramen met verschillende soorten fruit en groenten.
We slenteren langs de markt op om via het strand terug te komen.
Het strand is hier wel verdeeld onder de verschillende horecazaken dus een plaatsje nemen aan het water is je niet gegund.
Wat verder op het strand heb je wel kleine inhammen waar mensen zich met handdoek en parasol gevestigd hebben om te werken aan hun imago wanneer ze van vakantie terug thuis komen.
Je moet die Belgen, die nu in de regen zitten, toch jaloers kunnen maken met je mooi bruin kleurtje? Of zou ik beter zeggen met je rode kleur?
Verschillende terrasjes nodigen uit om plaats te nemen en we doen ons best om ze te weerstaan. Na een tijd wordt de verleiding toch maar te groot en genieten we van een heerlijk glaasje witte wijn, uitzicht op de zee en een stralende zon.
Ik voel me als God in Frankrijk of moet ik in Italië zeggen ?
Op de terugweg met de fiets komen we nog een Lidl voorbij en doen we de hoogstnoodzakelijke boodschappen.
Nog even nagenieten van het mooie weer buiten op het terras en daarna gaan we onze plannen voor morgen maken...
De zon blijkt te reizen richting Florence dus ik denk dat wij haar zullen volgen...
Na een 8 uur durende rit eindelijk de afrit naar camping bella vista gevonden.
Joepie: het is van hieraf nog maar 5km dus niet te lang meer...
tja: dat dacht je maar. De gps stuurt ons langs verschillende kleine baantjes, nog kleiner baantjes, heel kleine baantjes, heel, heel, heel kleine baantjes tot.....Ooooooh neen: het loopt hier toch wel dood zeker!
Wat nu begonnen: we staan hier in een baantje van amper 4m breed met een camper van 7m lang. HOE KEER JE HIER NU OM??
tja: de oplossing: langzaam heel heel langzaam, veel geduld en telkens een paar cm verder en verder, elk hoekje benutten...
Na een aantal minuten eindelijk geslaagd om de camper te kunnen draaien en dan maar terug langs een klein, klein, klein baantje; een klein baantje, een iets grote baantje... OEF: we staan terug op de wat grotere straat.....
Wanneer ik naar de camping een chatbericht stuur stellen ze voor om even te bellen maar: hoe leg je uit waar je zit als er geen straatnaambordjes zijn en het redelijk donker aan het worden is??
Het geluk zit ons eindelijk mee en we zien een kleine wegwijzer: dit moet het zijn!
Wanneer we op de camping aankomen blijken de straatjes van de camping al even klein te zijn als die die we net gedaan hebben. Nochtans staat de camping vol met grote caravans??
We mogen een plaatsje uitkiezen maar nemen gewoon een plaats die voor ons het makkelijkst bereikbaar is, we hebben echt geen zin meer in nog meer maneuvers te gaan uithalen vanavond.
Wanneer we op onze plaats staan, de hondjes nog even uitgelaten hebben toont de klok ons al 23u aan. Tijd om een douche te nemen en
Naast ons is al enige tijd wat bedrijvigheid. Ik denk dat als wij aan ons eerste glaasje witte wijn zaten zij al lang naar dromenland vertrokken waren, dromend van de gevangen en te vangen vis.
Het is 9 uur en buiten is het al heerlijk warm. Hij geeft ons de raad niet naar Verduin te gaan daar ze daar morgen hoog bezoek verwachten en je er bijna niet in of uit raakt.
Onze plannen worden dan maar gewijzigd en we besluiten richting Nancy te rijden. Onze camper puft onder de hellingen en zingt bij de afdalingen maar wij genieten van de verschillende uitzichten. Na een tijdje rijden we een drop binnen met een prachtige brug over de Maas en een fantastisch uitzicht op de kerk.
Wanneer we het dorp uit rijden blijken wij niet de enigen die hiervan onder de indruk waren want verschillende campers staan aan de rand van het dorp in een kleine jachthaven geparkeerd.
Nancy:
Wij parkeren ons op de camperplaats net voor het stadscentrum. Rue Charles Keller 112. het max tarief dat je hier betaalt voor 24u is 4 euro.
Nancy is ontstaan in de 11de eeuw, telt nu 100.000 inwoners en is de hoofdstad van het departement Lorraine. Eigenlijk begon de geschiedenis van deze stad pas in 1477, toen de graaf van Bourgondië verdronk in het bevroren meer van St.-Jean. Door het verdrag van Münster in 1648 (einde Dertigjarige Oorlog) wordt Nancy onafhankelijk (onder gezag van de Oostenrijkers), maar het is volledig omringd door Frans grondgebied. In 1738 gaat Frans I een uitwisseling aan met Lodewijk XV. Frans I bekomt Toscanië en Lodewijk XV bekomt Nancy, waar hij zijn schoonvader koning Stanislas van Polen, hertog van Lotharingen maakt. Zo is Nancy terug bij Frankrijk en krijgt Nancy een persoon aan het bewind die een belangrijke stempel zal nalaten.
Stanislas die een rokkenjager was, heeft het oude en het nieuwe Nancy verenigd door een mooi bouwwerk: Place Stanislas en dat om in de gunst te staan van de mooie vrouwen.
Na een stadsbezoek van 5u wandelen en onder de indruk geweest te zijn van indrukwekkende gebouwen en pleinen begint de lucht zwart te kleuren.
In de verte horen we gedonder dus wordt het tijd om ons naar de mobilehome te begeven. Nog even boodschappen doen voor de komende dagen en we kunnen er weer tegenaan. Onder regendruppels en aan een snelheid van 100km per uur schrijf ik mijn verslag. De hondjes liggen te slapen en daar wij geleerd hebben om slapende hondenniet wakker te maken besluiten we maar te rijden tot we moe zijn. Straks gaan we dan even uitkijken naar een leuke plek om te overnachten...
Deze morgen nog even een
afspraak gemaakt bij Carglass Aalst daar we een kleine steenslag in de voorruit
hadden.
Snel alles thuis aan de
kant gezet, ontbijtje genomen om mee te nemen en dan maar de baan op.
In Aalst van de wachttijd
gebruik gemaakt om te ontbijten, we dachten er te genieten van een gratis
koffie maar die was naar onze zin toch een beetje te straf.
Een half uurtje later was
de schade gefixt en konden we onze reis aanvatten richting Italië via Spanje.
We hebben ons voorgenomen
om niet enkel te gaan genieten van onze bestemming maar ook van de reis er
naartoe dus nemen we onze tijd om tot Italië te raken.
Onderweg vertellen de
hondjes honderduit.
Marley vertelt een mop aan
Zino...
Zino kan het lachen niet
bedwingen..
Na 1u30 rijden komen we
aan Bouillon en besluiten we dat het tijd is voor een wandeling, bezoekje aan
de stad en een beetje genieten op een terras.
Bouillon is een mooi
stadje met een grote burcht op de heuveltop. De hondjes genieten van de
wandeling en wij sluimeren een beetje langs de kleine winkeltjes en straatjes.
Met uitgestrekte benen en
een geleste dorst zijn we er alle 5 klaar voor om onze reis verder te zetten.
Stilaan beginnen de magen
alweer te knorren en kijken we uit naar een plaats om te overnachten.
Ons oog valt op de
camperplaats Dun-sur-Meuse: een kleine parking langs de Maas. Een paar bootjes
liggen aangemeerd en zowel aan deze kant als aan de overkant zitten de vissers
naast elkaar de wedijveren om zo veel mogelijk verse vis mee naar huis te
kunnen nemen.
De parkeerplaats staat
redelijk vol dus parkeren we ons nog net tussen 2 campers in. Het is wel krap
maar voor 1 nachtje moet dit toch te doen zijn.
De hondjes springen vrolijk
de camper uit en gaan kennismaken met al die vissers. Ze worden vriendelijk
onthaald en de kleintjes worden zoals altijd begroet met een ooooh en een
aaaaah.... tja: op dat vlak spreken we dus allemaal dezelfde taal.
Het zonnetje geeft
heerlijke warmte en we besluiten nog even te wandelen langs de Maas.
Bij het terugkomen blijken
er 2 campers vertrokken te zijn waardoor wij onze camper op een andere plaats
kunnen zetten.
Dit geeft ons net de
mogelijkheid om 2 stoeltjes en een tafel te zetten waar we ons avondmaal
nuttigen in de zon.
Even later komt de wachter
langs om bij iedereen te ontvangen voor de plaats en de stroom.
Nu: voor 7 euro kunnen we
niet sukkelen natuurlijk.
Langzaam zakt de zon
achter de bomen en wordt het toch een beetje fris. Tijd om tafel en stoelen op
te ruimen en nog een glaasje te nuttigen in de camper voor het slapengaan.
Zaterdag 28 mei
Naast ons is al enige tijd
wat bedrijvigheid. Ik denk dat als wij aan ons eerste glaasje witte wijn zaten
zij al lang naar dromenland vertrokken waren,
dromend van de gevangen en
te vangen vis.
Het is 9 uur en buiten is
het al heerlijk warm.
Een ontbijtje en tasje
koffie later ruimen we alles op, klaar om te vertrekken.
Net als we willen doorgaan
komt een van de camperaars bij ons aankloppen.
Hij geeft ons de raad niet
naar Verduin te gaan daar ze daar morgen hoog bezoek verwachten en je er bijna
niet in of uit raakt.
Onze plannen worden dan
maar gewijzigd en we besluiten richting Nancy te rijden.
Onze camper puft onder de
hellingen en zingt bij de afdalingen maar wij genieten van de verschillende
uitzichten.
Na een tijdje rijden we
een drop binnen met een prachtige brug over de Maas en een fantastisch uitzicht
op de kerk.
Wanneer we het dorp uit
rijden blijken wij niet de enigen die hiervan onder de indruk waren want
verschillende campers staan aan de rand van het dorp in een kleine jachthaven
geparkeerd.
Nancy:
Wij parkeren ons op de
camperplaats net voor het stadscentrum.
Rue Charles Keller 112.
het max tarief dat je hier
betaalt voor 24u is 4 euro.
Nancy is ontstaan in de
11de eeuw, telt nu 100.000 inwoners en is de hoofdstad van het departement
Lorraine.
Eigenlijk begon de geschiedenis van deze stad
pas in 1477, toen de graaf van Bourgondië verdronk in het bevroren meer van
St.-Jean.
Door het verdrag van Münster in 1648 (einde Dertigjarige Oorlog)
wordt Nancy onafhankelijk (onder gezag van de Oostenrijkers), maar het is
volledig omringd door Frans grondgebied.
In 1738 gaat Frans I een
uitwisseling aan met Lodewijk XV. Frans I bekomt Toscanië en Lodewijk XV bekomt
Nancy, waar hij zijn schoonvader koning Stanislas van Polen, hertog van
Lotharingen maakt.
Zo is Nancy terug bij
Frankrijk en krijgt Nancy een persoon aan het bewind die een belangrijke
stempel zal nalaten.
Stanislas die een
rokkenjager was, heeft het oude en het nieuwe Nancy verenigd door een mooi
bouwwerk: Place Stanislas en dat om in de gunst te staan van de mooie vrouwen.
Na een stadsbezoek van 5u wandelen en onder de indruk geweest te zijn van indrukwekkende
gebouwen en pleinen begint de lucht zwart te kleuren.
In
de verte horen we gedonder dus wordt het tijd om ons
