Ik ben bang.
Je bleef weg voor zo lang.
Ik durf mijn hart niet te geven.
Misschien blijf je weer maar even.
Laat je me weer achter zonder meer.
Nee, dat wil ik niet nog een keer.
Maar je ogen lijken het mij te beloven.
dat je mijn hart weer niet zal weg roven.
Dat je het er nu zorg zal voor dragen.
Tot het einde van je dagen.
Maar een stuk hart bleef daar.
Toen je terug kwam, bracht je ze bij elkaar.
Ik ben zo bang, dat je het weer meeneemt.
Dan wordt alles weer zo leeg en vreemd.
10-05-2013, 17:02
Geschreven door Lady A 
|