|
Ik ben een enig kind, opgegroeid in een warm, traditioneel gezin: papa zorgde voor het brood op de plank en mama was huismoeder. Mijn grote droom was om juffrouw te worden, alsook mama. Het liefst van al ook nog mama van méér dan 1 kind want ik wilde niet dat mijn nakomeling zich later eenzaam zou voelen, iets wat ik dus wel had gevoeld.
Honderden keren heb ik tegen mijn moeder gezegd dat ik haar bewonderde voor al wat ze deed, maar dat ik het nooit zou kunnen. Elke dag thuis, zorgen voor de was en de plas, heel de tijd "opgesloten tussen die vier muren". Nee, ik zou gaan voor een carrière. Het hoefde helemaal niks groots te zijn: een simpele juffrouw in het basisonderwijs was voor mij al lang goed. Zo eentje die de kinderen aan het lachen brengt, enkel maar leuke lessen uit haar hoed tovert en alle probleempjes met een kwinkslag oplost. In mijn stoutste dromen werd ik zo een mama die constant haar kinderen zou lopen knuffelen, alles met de stralende glimlach zou ondergaan, op woensdagnamiddag samen koekjes zou bakken, ... Dé ideale combinatie, toch? Een carrière waarbij je véél vakantie hebt en dus altijd thuis bent wanneer je kinderen thuis zijn. Hij kon niks anders dan superleuk te worden, die toekomst die voor mijn voeten lag!
Draaide dat eventjes anders uit... :-?
We schrijven augustus 2018, ik word er in november 37. Ik ben ondertussen inderdaad juffrouw geworden, in september begin ik aan het zeventiende jaar in het onderwijs waarvan al twaalf jaar in het immersieonderwijs op te teller. Ik ben zelfs mama geworden, van vier kinderen dan nog wel. "Vier kinderen én werken," hoor ik dikwijls zeggen, "wauw, hoe doe je dat?" Met vallen en opstaan dus...
Ik hou enorm veel van die schattekes maar zou ze soms ook wel eens achter het behang willen plakken. (Don't we all sometimes?)
En dat onderwijs, tjah, ik ben inderdaad veel thuis, maar ik ben ook zo'n juf die niet graag vastgeroest raakt en dus heel wat uurtjes achter het computerscherm spendeer om lessen te maken en nieuwe ideetjes te zoeken. Tot grote ergernis van mijn huisgenoten, maar dat hoort er nu eenmaal bij.
Misschien nog eventjes kort iets over mijn blog, wat zal hier allemaal te lezen vallen? Niks speciaals, de simpelste dingen.
=> "het leven zoals het is - mama"
=> "het leven zoals het is - immersieleerkracht"
Allen welgekomen!
|
