Deze morgen moesten we echt denken aan het lied van Jan de Wilde, waarin hij de eerste sneeuw bezingt.
Ik werd heel langzaam wakker, ik wreef mijn ogen uit.
Ik kon het niet geloven, maar door de vensterruit,
Viel zacht naar beneden, de eerste sneeuw.
Kijk eens naar omhoog en kijk de lucht is grijs en zit vol vlokken,
k Wou dat dit kon blijven duren, dat het nooit meer zou stoppen.
k Voel me zo gelukkig in de eerste sneeuw!
Maar lang bleef het liedje niet duren, na een half uurtje stopte het al met sneeuwen en nu hangt er mist over het dal.
Vanmorgen vol goede moed naar de skipiste getrokken, alhoewel sommigen reeds voor het einde van de les afhaakten, de hoogte speelt sommigen parten vooral door de mist.
Er werd al wat geoefend voor de grote slalom van morgen.
Dan is het de grote dag! Tijd voor medailles voor onze kampioenen.
Vanmiddag trekken we met de bus naar Reutte, naar het kasteel. Naar het schijnt de moeite waard, met inlevingsopdrachten in verband met de Middeleeuwen.
Na het avondeten organiseren we zelf een Tiroleravond met sketches van onze eigen Tirolerkinderen, proeven van een Tiroolse gerecht, .
We hopen nog steeds op een pak sneeuw, misschien vannacht, zodat we morgenvroeg toch nog kunnen proeven van de sneeuw.
Morgen wordt het dan inpakken met de tranen in de ogen en rond 19u zouden we reeds kunnen vertrekken.
Volgens de busschauffeur zullen we aankomen te Dworp rond 7u. Bevestiging via het speciale telefoonnummer!
Viele Grüsse von die ganse Bende und bis Donnerstag!
P.S.: Toch nog even vermelden dat tijdens deze periode twee kinderen de kaap van 12 bereikt hebben en dat dit niet ongemerkt voorbij is gegaan!
Vandaag heeft iedereen de opdracht gekregen een vriend extra in de watten te leggen. Daarvoor werden er naampjes getrokken!
Vanmorgen al een stevige wandeling achter de rug om de typische kenmerken van woningen, planten en dieren, uit Oostenrijk te vergelijken. Na de skiles gaan we ook op tocht om enkele prijzen te vergelijken met deze uit ons landje.
Straks komt de kuisploeg langs, terwijl we aan het skiën zijn.
Extra gelegenheid om de kleren eens goed te sorteren volgens: vuil niet vuil. Daarna kan de kamer klaargemaakt worden om een poetsbeurt te krijgen. Dat wil zeggen: alles van de vloer!
Dit weekend hebben we enkele zieken gehad; de meesten daarvan zijn terug op de been. Vermoeidheid speelt een heel grote rol, niettegenstaande de kinderen op tijd in hun bed liggen, de laatste dagen zelfs veel vroeger dan gepland.
Ondertussen zijn onze kookouders druk in de weer om alles klaar te maken voor een heuse koude schotel. t Zal weer lekker zijn, zoals altijd!
Vanavond is het knutselavond, kan iedereen eens iets in elkaar knutselen voor zijn vriendje en mogen ze ook raden wie hun verborgen vriend was! Hebben ze het goed gespeeld en hebben ze het verborgen kunnen houden wie elkaars vriend was of was het te opvallend! We zullen wel zien!
Nu moet ik echt afsluiten en gaan, want de kinderen staan klaar om naar de skipiste te gaan; Met dit stralend zonnetje willen we de kans niet voorbij laten gaan nog enkele mooie fotos te maken!
Opgelet! Het is weekend! Onze ploeg op het secretariaat draait dus maar op halve krachten!!!! Kantooruren? Ons onbekend!
Dit wordt dus een heel kortverslagje!(grapje!)
Vanmorgen zijn we rustig opgestaan om na het ontbijt de sneeuwschoenen aan te trekken en dan .. richting skipiste.
De groep van de beginnelingen is vandaag weer een stapje hoger gegaan, met de tweede bananenlift tot gisteren bleef dit beperkt tot de babylift en de eerste bananenlift. Harald is een heel goede begeleider en de groep gaat goed vooruit.
De gevorderden, onder leiding van Tina, gingen ook weer een stap hoger. De kinderen vinden haar wel streng, maar ook lief en tof. Een beschrijving van haar kapsel: blond met roze mesjen.
In de voormiddag is het altijd frisjes, de zon zit dan nog achter de bergen. Na de middag pas kunnen we genieten van een lekker warm zonnetje tot een uur of 4; dan trekt de zon opnieuw weg.
Daar hebben we dus vanmiddag gebruik van gemaakt om een grote wandeling te maken naar Grünau, de natuurrodelpiste. Spijtig genoeg lag ook daar de piste onbesneeuwd. Pech! Toch hebben we een leuk plekje gevonden waar nog sneeuw lag, om wat in de sneeuw te rollen en bollen.
Na het vieruurtje hebben we tijd voor een gezelschapsspelletje en een lied.
Zou het niet leuk zijn, moesten we vanavond met de fakkels op stap gaan?
Tof! Morgen mogen we wat langer slapen, het is dan tenslotte zondag -dus geen skiën.
Zoals het een zondag past, gaan we er echt van genieten; s morgens een zondagsspel, in de namiddag zwemmen gecombineerd met een bezoek aan de Käserei. s Avonds tijd voor een knustelwerkje.
Geen geschreven verslag dus morgenavond, wel gaan we proberen wat fotos door te sturen.
Amai, wat vliegt de tijd. We zijn ondertussen al vrijdag!
Het is een heerlijke dag met veel zon en een open hemel.
Door de hoge temperaturen is er voorlopig geen sneeuw in het vooruitzicht.
Terwijl de kinderen gaan skiën zijn, ben ik maar aan mijn bureau gaan zitten om nog wat nieuws op papier te krijgen. Juf Marleen en meester Erik houden ondertussen en oogje in het zeil op de skipiste. De kinderen zijn nog steeds enthousiast over de lessen.
Ze leren veel bij op korte tijd.
Sommige kinderen zijn wat koortsig; wat vooral te wijten is aan de verandering van omgeving, de vermoeiende skilessen (en te lang liggen babbelen in hun bed)
De dokter werd er even bijgehaald om zeker te zijn, maar die bevestigde enkel maar onze vermoedens. Ze worden goed verzorgd.
We hebben er deze morgen al een oriëntatietocht op zitten, waarbij de kinderen een reeks opdrachten moesten uitvoeren.
Geloof het of niet, maar vanmiddag stond er stoofvlees met frietjes op het menu.
Er werd natuurlijk gesmuld! Als dessert kregen we druiven.
Na het skiën ons vier-uurtje en daarna zangstonde.
Zoals elke avond, zal er ook vandaag gelopen worden door de sportievelingen.
Zo verkennen zij steeds een andere kant van het dorp.
Kans tot douchen is er ook elke avond.
Vanavond staat de grote kwis op het programma en dan op tijd naar ons bedje, voor de vermoeidheid volledig toeslaat!
Vele groetjes van ons allen!
P.S.: Bedankt voor de vele brieven die hier dagelijks aankomen, de kinderen glunderen als ze wat nieuws van thuis vernemen
We zullen onze belofte maar nakomen een verslagje door te sturen van de eerste skiles. Zoals je op de fotos kan zien, was het een prachtige dag voor de kinderen. Er moesten twee ploegen gevormd worden. Aangezien de gevorderden slechts met 6 waren, mochten daar enkele dapperen bij aansluiten. Zij worden begeleid door Tina. De andere groep staat onder de deskundige leiding van Harald. Twee bekwame mensen die met veel geduld de kinderen opvangen.
De kinderen kwamen enthousiast terug van hun les!
Hopelijk ontvangen jullie snel onze brieven, want er werd nogal flink geschreven!
Een groepje sportievelingen waagden zich nog aan een avondloop onder leiding van meester Erik, met zn zestienen waren ze!
De anderen zongen, speelden, luisterden naar muziek; tot het bedtijd was.
1 februari 2007
De tweede skiles verliep zowat volgens de eerste: met veel geduld leren de beginnelingen de basis van het skiën en de skileraar is heel tevreden over hun vorderingen. We skieden s ochtends.
Na het middageten onze platte rust ( voor sommigen onder ons echt nodig!), want straks trekken we naar buiten voor een fikse natuurwandeling. Het is prachtig weer, een mooie zon schijnt nu over het dal. De thermometer geeft 13°C aan.
Na het vier-uurtje stellen de verschillende groepen hun zelfgeschreven sneeuwklaslied voor en wordt er gekozen welk we effectief gaan bombarderen tot het beste (een mini-songfestival).
Na het avondeten staan er een hele reeks kringspelen op het programma.
En ze beloven hier neerslag; als het maar sneeuw wordt en geen regen!
Een kort verslagje van de reis naar het mooie Lechtal
Met de vaakkorstjes nog in de ogen, was iedereen op tijd op post om de bus in te laden en de reis aan te vatten.
Eerste stopplaats hadden we reeds in Hasselt, waar een deel van de kinderen bij ons op de bus stapten.
Dan pas kon de reis ECHT beginnen. Onze chauffeurs Wim en Eddy, zorgden voor een veilig vervoer.
Bij de minste sneeuw die we zagen onderweg, steeg er gejuich op. Vreugde alom!
Rond de klok van half negen zagen we ons Haus Rodenbach. Snel alles uit de bus, een lange rij om de bagage binnen te dragen en dan op verkenning.
De kookouders waren al op post en hadden reeds gezorgd voor een bord soep met een stevige Tiroolse boterham.
Eens alle kamers in orde waren, vielen de meesten al om van de slaap.
Tijd dus voor ons bedje!
Woensdag, 31 januari 2007
Geen tijd om uit slapen! We zijn vandaag de eerste groep om onze skis te gaan passen. Om 8u25 staan we al aan te schuiven, maar alles verloopt vlot!
Wel een meevaller dat we niet meer de bus op moeten om naar de skipiste te gaan. Een paar honderd meter stappen en we zijn er al.
De skis en schoenen worden van de nodige nummers voorzien om vergissingen te voorkomen.
We hebben nog de hele voormiddag voor ons en profiteren er van om het dorp te gaan verkennen. Echt de moeite, heel mooi.Spijtig dat er momenteel niet al te veel sneeuw ligt, maar we leven op hoop!
Nog even wachten op onze warme maaltijd (soep, brochetten, sla en tomaten met
Patatjes en als dessert een puddinkje).
Onze eerste skiles staat geprogrammeerd om 14u.
Wat dat allemaal voor acties zal meebrengen, zullen jullie morgen lezen in ons sneeuwklasnieuws
Nu moeten we gaan, want de soep wordt uitgeschept.
