Zenuwachtig opgestaan wetende wat er de vorige avond (zie eerste stagedag) gebeurt was. Lekker ontbijt naar binnen gespeeld en zo al de helft van mijn zenuwen kwijtgeraakt. Eerst op het werk nog wat geholpen met het verhuizen van zaken en op orde stellen. Na veel zwoegen en koud lijden op kantoor (is gelegen in de schaduw, dus ik moet altijd een dikke trui aandoen, maar alleen voor in het kantoor. Erbuiten hoeft niet want meestal lekker warm in de zon.) was het eindelijk 13u, lunchtijd! Via de markt naar San Blas geweest en onderweg Ceviche geprobeerd. Eerst kreeg ik een druppelglas met geen idee wat erin zat, maar het was niet lekker. Dit samen met een potje ja geen idee het leek op nootjes, maar smaakte naar niet veel. Toen kreeg ik de hoofdplat, jammer genoeg beviel het me ook niet, te pikant. Wat me wel gesmaakt had waren de patatjes. Het is een speciale soort die er zeker bijhoort als je ceviche eet. Patatjes in schijfjes met een paarse pel en oranje binnenkant. Superlekker! Tegen 16u terug naar het werk en daar wat Spaanse woorden bijgeleerd zoals een envelop dat el sobre is. Ook muts en sjaal had ik gevraagd, maar die zijn uit mijn geheugen verdwenen. Dus opgezocht blijkbaar is het gorro (muts) en la toquilla (sjaal). Die avond dus na mijn tweede stagedag, compliment gekregen van de baas. Dat ik tegen het einde van de week misschien al beter ben dan degene die me opleidt. Het compliment was misschien niet helemaal waar, maar twas leuk om te horen. 

Woensdag 28/03

Mijn laatste dag van de week met normale werkuren(9u-13u, 16u-20u)! 's Morgens het reservatiesysteem leren kennen. Redelijk ingewikkeld. Het hoofd van de afdeling trekkings gaf me een stapel met papieren die dus gereserveerd moesten worden. Samen met begeleider getest. Paspoort nummers invoegen, namen spellen, geboortedatums invoeren... Het meeste ervan in het Spaans gedicteerd terwijl hij antwoordde in het Engels. Een beetje een kakafonie, maar mijn duizendtallen gaan erop vooruit. De meeste reservaties waren voor de Inca Trail. Speciaal bij deze reservaties is dat je binnen de twee uur moet betalen of je reservatie wordt geannuleerd. Dusja wij werken ons door de stapel heen en op 10 min voor tijd geef ik het eerste deel aan de boekhouder zodat hij kan betalen. Met een klein stemmetje vertel ik hem dat hij nog 10 minuten heeft om ze te betalen. Hij lachte en zei neenee ik heb nog meer dan een uur. Toen toonde ik hem de tijd van de eerste reservatie. Hij had welgeteld nog 10 minuten. Toen bedankte hij me en begon ze te betalen. Vervolgens verder door de stapel geraakt tot het middag was. Na de middag verder paspoorten gesorteerd en bij de juiste trekking moeten puzzelen. Daarna hun kastensysteem uitgepluisd. Elk dossier moet in de juiste lade en daar nog eens bij de juiste maand en datum geplaatst worden. Daarna kwamen de nieuwe reservaties aan de beurt. Deze sorteren per lade en dan ordenen. Om 17.30 was er een briefing voor Inca Trail twee dagen, een nacht. Met de bus naar Santa Ana, de andere kant van het stad. 's Morgens tijdens het ontbijt heb ik altijd een beetje geschiedenis en cultuur les van Ores en hij vertelde me dat er om vlot verkeer te hebben in Cuzco er 50.000 mogen rijden. Bij de laatste meeting kwamen ze aan 180.000 auto's. Niet moeilijk dat het verkeer zo hectisch is... 

Om 17.40 aangekomen in hotel voor briefing. De man was nergens te bekennen. De receptie wilde niet helpen want als ze vertelden waar hij was, is dat schending van de rechten van de toerist. Dusja gewacht en gewacht tot 18.20. De gids was ook al toegekomen. De papieren en de slaapzak gegeven aan de gids, hij ging nog even wachten op de man. Wij moesten om 18.30u op een andere briefing zijn, voor een Duitse vrouw. Rond 18.45u daar toegekomen. Wonder boven wonder de Duitse vrouw sprak Nederlands! Dit werd zo eigenlijk een beetje mijn eerste eigen briefing. Haar gids was niet vriendelijk, maar sprak wel Spaans, Engels en Nederlands. Wary (collega van kantoor) spreekt alleen Spaans en beetje Engels. Dusja hij vertelde aan mij, ik vertaalde voor haar. Een grappige situatie kun je het wel noemen. Haar gids was echt niet de vriendelijkste mens op aarde.. Na mijn uitleg vroeg ze of ze het nog even mocht herhalen zodat ze alles juist opgeschreven had. Natuurlijk, geen probleem was mijn antwoord. Op hetzelfde moment zei haar gids: " Moet dit nu echt? Ze heeft het net allemaal uitgelegd?!!" Ik zei dan maar van neenee geen probleem, ik heb tijd. Kdacht ha het is niet omdat jij hier weg wil, dat ik slechte service zou moeten leveren. Misschien wilde ik wel een beetje extra langer blijven, gewoon om hem te pesten. Hij moest maar vriendelijk zijn tegen haar. Ze deed niets verkeerd. Toen begon ze met haar samenvatting. Iedere keer dat het correct was zei ik van ja goed of klopt. Haar gids zei: "Ja, dat zei ze al" of " Ja, dat heb je hier al opgeschreven" of " Zeg, heb jij niet geluisterd?!". Beetje een bullebak.. Toen ik daarna richting San Blas wandelde was er een optocht bezig. Een beetje raar aangezien het woensdag niets speciaals was. Donderdag en vrijdag zijn speciale dagen...

Donderdag 29/03

Speciale uren vandaag. Van 9u-11u en om 18u nog een laatste briefing. 's Morgens de documenten in orde gemaakt voor de groep die we gingen ophalen in de luchthaven. Een groep van Nederland die vanuit Lima kwamen. Rond 10.35 uur kwam hun vlucht aan. Geholpen met de bagage en begeleid naar de bus. Ondertussen zeker twee keer geteld, dat we zeker alle 28 passagiers en 1 gids mee hadden. Aan de bus, de papieren afgegeven aan de gids en herbekeken dat alles klopte. Ondertussen waren de passagiers bezig hun bagage af te geven aan de chauffeur en konden een plaatsje zoeken in de bus. Normaal gezien zouden we terug moeten wandelen naar het kantoor, maar dat is 1,5 uur. Dus deed de chauffeur ons een dienst en zette ons op 10 minuten van het kantoor af. Tijdens de korte busrit vertelde de gids van alles aan de groep. Blijkbaar moet een vliegtuig dat wil landen in Cuzco sneller vliegen omdat het anders niet goed kan landen door de ijle lucht. Daarom hebben ze blijkbaar een landingsbaan van meer dan 4 km nodig. In het opstijgen moet er dus ook meer gas gegeven worden om te kunnen opstijgen. Vanaf het kantoor dan terug gewandeld langs de markt van San Blas en daar gegeten. Eerst was het kippensoep met macaroni's in. Zo stond het op het programma, het waren eerder lasagnebladen in stukken dan onze macaroni's. Rond 13u aangekomen op kamer en begonnen met een berg schoolwerk. Eerst stageverslagen gemaakt, weekschema ingediend, brochure teksten gemaakt in 4 talen... 

Rond 17.40 uur vertrokken naar de laatste briefing voor vandaag. Om 18u niet zo ver van bij mij. Daar opnieuw uitleg gegeven en zelf Wary kunnen verbeteren. Dat was niet zo moeilijk want hij zegt tegen 15 en 50 alle twee hetzelfde. Dus de toeristen waren notities aan het nemen toen ik plots zag dat er iemand was die 4.15u opschreef. Toen dacht ik van nee, dat kan niet. Het is 4.50 u dat ze worden opgehaald. Even bevestiging gevraagd in het Spaans en dan mooi verbetert. Er was 1 van de twee mannen die een beetje boos keek naar Wary toen ik het verbeterd had. Daar moest ik dan toch ook wel even proberen om niet te veel te lachen. Ik vrees dat ik nog een beetje moet werken om mijn gezicht in de plooi te houden. Rond 19u was ik terug in San Blas en kon ik me opwarmen. Overdag was het tegen de 28° geweest, maar kort daarna een regenvlaag die alle warmte wegnam. 

Ik vertelde hierboven ergens over mijn speciale uren eh, wel morgen heb ik een vrije dag! Als dat nu keer niet plezant is