Mijn eerste stagedag. Spannend. Deze morgen rond 7u wakker geworden, een half uur voor het ontbijt. Tijd genoeg om me aan te kleden en me zenuwen te bedwingen. Rond 8.30u vertrokken vanuit San Blas richting kantoor. Daar rond 8.45u aangekomen. Praktisch iedereen was er al. Het verhaal dat Peruvianen of Zuid-Amerikanen in het algemeen nooit op tijd komen, klopt hier dus niet helemaal zeker.
Eerst geholpen met de verhuis. Ze brengen 2 kantoren naar 1. Alles uit de kasten gehaald, afgewassen, verhuisd en alles terug in de kasten. Een heel werk tot rond 11u ongeveer. Vanaf dan was alles verhuisd en moesten we alleen nog opruimen. Rond 12u kreeg ik wat uitleg van Emily. Zij zit aan de reservas of de boekingen. Ze heeft geprobeerd me vanalles uit te leggen. Normaal gezien werkte ik van 9-13 en van 16-20. Op een bepaald moment vroeg ze van ja tot hoelaat werk je? Ik zeg dus van 9-13 en van 16-20. Oh zegt ze, vandaag werken we tot 16u in plaats van tot 20u, omdat het Semana Santa is. Kzeg oh ja nee da wist ik niet. Ik vroeg nochtans aan Fabrizio vrijdag of de uren hetzelfde bleven en somde ze op. Dus veel vergeten kon hij niet zeker. Behalve het nog aan mij te vertellen. Dusja Emily zei van ja misschien best eens vragen, want jij moet vanavond met Wary briefing geven in hotel. Dus ik naar beneden, gaan vragen. Het was dan al rond 15u. Ohja zegt ze, je mag eigenlijk naar huis hoor. Spreek af met Wary voor de briefing vanavond en dan kan je naar huis.
Afgesproken met Wary om 17.15 aan Plaza San Blas voor de kerk zodat we om 18u de briefing konden geven in dat hotel. Rond 17u was ik er al, zo kon ik hem zeker niet mislopen. Misdacht. Om 17.30u een sms gezonden. Geen reactie. Ok misschien zijn Peruvianen toch laat. Ik nog even gewacht. Toen het 18u was, heb ik het opgegeven. Als hij niet de moeite doet om mij te verwittigen, dan wacht ik ook niet meer op hem.
Na de briefing moesten we oorspronkelijk nog een foto gaan nemen van een paspoort en de stempel van aankomst in Peru. Dit was om 19u gepland, niet ver van mijn deur. In de tussentijd ben ik naar de winkel geweest, want veel kon ik toch niet doen in dat uur. Ik had geen adres en wist geen hotelnaam. Tegen 18.40u was ik aan het hotel van de passagier waar we die foto van nodig hadden. Daar gewacht op hem, in de hoop hem tegen te komen. Weer niets. Doordat ik hier wel adres wist, kon ik het perfect zelf doen. De klant was een Nederlandse dus elkaar verstaan, ging prima.
Toen zat ik daar, met een dubbel gevoel, terwijl ze haar paspoort aan het zoeken was. Is het wel ok dat ik hier nu alleen, ben. Zou ik niet beter terugkeren en het zo laten. Uiteindelijk toch de foto genomen en praatje gemaakt. Nu kunnen ze allezinds niet zeggen dat ik geen initiatief neem. Ik kon ook gewoon naar huis gegaan zijn om 18u. De afspraak met die mevrouw was gemaakt, als ik niet ging en als Wary niet ging dan betekent dat alleen maar een deuk in het imago van het bedrijf..
Tot zover de eerste stagedag. Altijd hopen op beter zeker?
|