Druk druk druk. Om 09.30u al een transfer naar de luchthaven. Daarna alles klaar gemaakt voor de briefings van die avond en de transfers van die dag. Enkele passagiers kwamen langs op het kantoor om te betalen en hun briefing te krijgen. 

's Middags gehaast naar het busstation, wat uiteindelijk onnodig bleek door vertraging. Kheb ondertussen ook eens een foto genomen van mijn super comfortabele stoeltjes in de terminal van Cruz del Sur. Een uurtje later arriveerden mijn toeristjes en dan hop naar het hotel en tegen 17.30u terug op kantoor. Vandaar briefings om 18u en 19u. Tegen 20u was ik terug op kantoor. Daar was het alle hens aan dek, wegens problemen. Rond 20u15 kon ik naar huis, want ik had mijn deel opgelost. 

Dinsdag 24/07

Warry deed de transfers om 09.30u en 12u, met de nodige problemen. Geannuleerde vluchten en vergeten gsm's.. Rond 10u30 kregen we bezoek van Inca Rail. Ze wilden het kantoor bedanken voor het vertrouwen enzo dus kregen we taart. Deze keer was het "torta de zanahoria" (worteltaart). Klinkt misschien raar, maar twas zeker nh slecht. 

Om 14.30u opnieuw transfer van het busstation. Daarna rond 16.45u op kantoor en dan in die 3 uur tijd, nog 4 briefings gedaan. Lopen, springen en vliegen was de boodschap. 

Woensdag 25/07

's Morgens al direct begonnen met een transfer van de luchthaven naar het hotel. Geen Warry deze keer, want Sr. Fabrizio had hem weer eens nodig. Tegen 12.30u terug op het kantoor en dan in sneltempo enveloppes voor de namiddag klaarmaken. Bleek toen ik toekwam dat iedereen een stukje cake had liggen. Ik vroeg wie er jarig was, maar bleek dat de empanada man een cake over had en deze bij ons op kantoor achter gelaten had. Sinaasappelcake mmmh

Tegen de avond briefing met Vladi (assistent gids) die weer op zijn minst een uur duurde.. Tegen het einde kwam de gids om nog Machu Picchu uit te leggen. Daarna nog naar kantoor gewandeld samen om de nodige documenten te tekenen en op te slaan in het systeem. 

Donderdag 26/07

In de voormiddag was Max ook op kantoor, zoontje van Sra. Duvali. Tis ne plezante, maar kan nh stil zitten. Er is ook niets plezants te beleven op een kantoor voor een kind. Behalve toen ik vroeg of hij mijn oortjes wilde gebruiken om te kijken naar filmpjes op youtube. Toen was er een glimlach en pretlichtjes in zijn ogen. Warry kwam in de voormiddag toch niet naar het kantoor dus zijn computer was vrij. Vanaf dat moment was het opnieuw stil op kantoor. Behalve van de verschrikkelijke slaapwekkende muziek van beneden. 

De nacht van woensdag op donderdag, waren er enkele toeristen die een Inca Jungle hadden. Bleek dat daar vanalles van accidenten was gebeurd, want een van onze toeristen is met een gabe in het hoofd terug gekomen. Ze waren zelf zo lief om een foto te sturen naar Warry om 2u 's morgens. Hij stuurde dat naar Sra. Duvali en Hilda en ook naar Sr. Fabrizio. Natuurlijk in de voormiddag was dit het gesprek van de dag, inclusief foto... 

Deze morgen was er een transfer om 05.00u. Normaal gezien moest die gisteren om 17.15u aangekomen zijn, maar wegens vertraging en stakingen, pas deze morgen dus. 

In de namiddag bleek het dat Emy naar het ziekenhuis was. Dit niet voor de bevalling, maar voor Paola. Ze is nogal verkouden en bleek dat ze opnieuw parasietjes heeft. Eerst moet ze nu medicijnen nemen tegen de parasieten en daarna pas tegen de verkoudheid. Heel veel mensen zijn verkouden op dit moment. Heel de bureau hoest en niest. Ores en Emy zijn ook serieus aan het afzien. 

Vrijdag 27/07

Binnen 2 weken is het het feest van de patroonheilige van San Cristobal. Ze zijn nu al bezig met voorbereidingen en vuurwerk, zonder kleur.. Het is hier ook nooit stil of rustig, altijd wel iets te doen. 

's Morgens naar de luchthaven om 2 belgen op te halen. Warry was in de Heilige Vallei met een belangrijke groep. Ze hadden overwogen om mij te laten gaan deels omdat ik Nederlands spreek enz, maar ik ben geen Peruviaan en geen internationale student dus in het kort, ik kost te veel. 

Tegen 11.30u was ik terug op kantoor en om 12.30u vertrok ik al terug om één van Warry's transfers te doen. Ik hoorde van Duvali dat hij niet kwam. Hij had ons niets verteld. Toen Sra. Duvali hem belde rond 10u zei hij enkel dat hij niet kwam en dat alles geregeld was met Sr. Fabrizio, maar wij wisten van niets.. 

In de namiddag aan de bureau van Duvali alle briefings en transfers overlopen voor het komende weekend. Bijna niemand zou werken op het kantoor. Er blijven natuurlijk toeristen toekomen en vertrekken. Dus verschillende mensen zoals Carlin en Wiliam moesten rijden, Warry en ik deden de briefings en de transfers. De rest kwam ofwel dan de zaterdag of de zondagvoormiddag werken. Uiteindelijk had ik alles van mij mooi genoteerd en gesorteerd wat voor vrijdag, zaterdag en zondag was. Bleek dat het toch wel een serieus stapeltje was. 

18u briefing nummer 1, daarna naar hotel Amaru I lopen en daar enveloppe afgeven aan de gids zodat die de briefing om 19u kon doen. Vandaar terug naar kantoor om het geld van de slaapzakken af te geven + het aantal door te geven. Daar was Warry in gesprek met Sr. Fabrizio dat ik eerlijk gezegd niet wilde storen, want zo rustig ging het er niet aan toe. Kheb dan maar een briefje gelegd met de uitleg enzo. Vandaar naar hotel Apu Huascaran voor briefing. Halverwege belde Warry dat hij was vergeten te vertellen dat ik nog geld moest krijgen om de passagier met de gabe terug te betalen. Dus dan maar teruggekeerd en voor de derde keer salut gezegd aan de rest op kantoor, wat ze natuurlijk al heel grappig vonden. Ik was nog maar net buiten en Duvali belde. Ja de gids belde me, ben je het vergeten. Dan maar zo goed mogelijk uitgelegd en gezegd dat ik binnen 5 minuten in het hotel ging zijn. Vandaar verder naar een hostel in de straat, waar ik een debat moest leveren om de enveloppe voor de gids daar te leggen. 

Zaterdag 28/07

Nationale feestdag! Feliz 28!

Vandaag was praktisch vrij, enkel in de avond enkele briefings. Dus heb ik maar een beetje de toerist uitgehangen. Voor een keer dat ik daar tijd voor had. Eerst een lekker ontbijtje en daarna richting hotel om het geld van de gabe persoon terug te geven. Bleek dat het ook hun transfer out was. Ik wist er echter niets van en had dus geen foto's van hun paspoorts genomen en hen niet gevraagd om de evaluatie formulieren in te vullen. Daarna terug gewandeld naar het stad, de San Pedro markt en dan slenter slenter naar huis. Tegen de avond belde Duvali dat de gids er niet zou zijn voor een van de briefings dus ik mocht gaan. Gelukkig waren de mensen mooi op tijd ofja te vroeg zodat ik daar al tegen 18.15u klaar was in plaats van 18.30u ofzo. 

Zondag 29/07

De voormiddag had ik vrij, maar moest ik wel nog vanalles regelen met transportisten. De mensen van de transfer out om 12.20u wilden vroeger vertrekken dus moest ik dit opnieuw regelen met hen. Daarna nog even het stad in, voor het effectief 12u was. Daar gesprekje gevoerd over hun reis en toen de auto klaar was, verder naar mijn andere transfer out. Deze was iets ingewikkelder want er moest nog betaald worden voor enkele zaken en vandaar naar huis om te skypen. 

Om 16.30u vertrokken naar de bushalte van Wonder. Aangekomen rond 17.15u, mooi op tijd. Daar ook de chauffeur ontmoet en de tijd gedood in de auto. Bleek dat de halte veranderd was. Dit was Warry mij vergeten te vertellen, maar de chauffeur wist ook van niets. Gelukkig toen we aankwamen om 18.15u aan de andere halte, was er nog geen bus te zien. Na enkele minuten kwam hij toe en toen toeristen opgehaald en vertrokken naar het hotel. Vandaar vertrokken rond 19u en toen was de dag ten einde. Op naar de volgende!

Deze morgen geen ontbijt voor mij. Tot ik er zelf aan begon, Ores had hem overslapen.. Hij kwam binnengestormd toen ik mijn fruitslaatje in alle gemak aan het opeten was. Na 10.000 keer sorry maakte hij nog kaasbroodjes voor me en toen ben ik vertrokken naar het werk. 

's Morgens de transfers voor Warry en ik alles klaargemaakt van enveloppes voor de komende week, want veel tijd zou daar niet voor zijn, gezien het schema. In de namiddag om 14.30 mijn mensjes afhalen van de terminal Cruz del Sur (busmaatschappij). Bleek dat ze een uur en half te laat waren, weeral. Geen idee hoe het komt, maar elke keer als ik toeristen moet ophalen in de namiddag, is er vertraging. Warry is 1 keer geweest om 06.00 u 's morgens en maar 15min vertraging en bij mij altijd meer dan 1u...

Dinsdag 17/07

Opnieuw Warry de transfers laten doen van vannacht en 's morgens vroeg. Een goeie deal vindk zelf, hij doet meestal de zaken vroeg op de dag en dan werk ik in de namiddag en de avond wat meer. Op die manier kan ik mijn 9-10u slaap per nacht behouden. Klinkt raar eh zo veel slaap, maar geen idee normaal slaap ik thuis ook zoveel uren niet. De hoogte die meer energie vergt zeker. 

Deze middag mocht ik een Belgische familie gaan kalmeren, compensatie aanbieden en hen laten kiezen in de menu voor die avond. Ze hadden een nogal slechte ervaring achter de rug in Machu Picchu. Volgens hen was de gids niet ok en was er vanalles slecht verlopen. Normaal gezien zou Warry gaan om te praten en de compensatie aan te bieden en die dingen, maar hij was nogal "bang". Hij dacht dat de volledige familie hem beschuldigde van de zaken die fout gelopen waren. En durfde dus eigenlijk niet zo goed meer gaan, dus kreeg ik de bijzonder leuke taak op mij. Voordeel het was in het Nederlands, dus iedereen kon vrijuit spreken. Nog een voordeel, ik sprak alleen de mama en gelukkig niet de papa. Hij was nogal ongeduldig en stelde rare vragen. Toen ik Warry's kant vertelde bleek dat totaal niet zo te zijn en toen voelde ze zich wat ambetant omdat hij er zo over dacht. Nadien alles verteld aan Warry en toen was er toch opluchting te zien. 

Woensdag 18/7

Deze morgen diezelfde familie van gisteren naar de luchthaven gebracht. Warry was er nog niet helemaal over dus... Voor de deur van het hotel was er een parade aan de gang van het feest van ZONDAG: Virgen de Carmen. Nja Cusco is een beetje speciaal als het daarop neerkomt. Al 2 weken voor dit feest schoot men vuurwerk zonder kleur af, elke morgen om 7u, 7.30u en 8u. In volledig Peru duurt dit feest 1 dag en in Cusco 3-5 dagen. Het begon de donderdag en liep dan tot een hoogtepunt de zondag. Bleek dus langer want de woensdag was het nog bezig. 

Om 16u hadden we al briefings. Toen ik de gids ontmoette in het hotel, zagen we ook 1 toerist. Ze vroeg uiteindelijk of de briefing eventueel in het restaurant kon, waar ze aan het wachten waren op hun pannenkoeken. Wel geen probleem voor ons. Gezellig de briefing tussen pannenkoeken. Voor de eerste keer was de briefing niet op het kantoor of in de lobby van een hotel. Halverwege de briefing begon het plots te miezeren. Geen probleem in 10min is het opnieuw helderblauwe hemel. Misgedacht 5 minuten later viel de regen met bakken uit de lucht. Snel verhuisd, want wij zaten in het binnenpleintje zonder overdekking. Die avond nog een stuk of 3 briefings voor mij en de rest voor Sra Duvali en de gidsen. 

Donderdag 19/07

Deze morgen vertelde Ores me dat vandaag en morgen er verschillende stakingen aan de gang zouden zijn. Vooral tegen de politieke corruptheid. Tussen 10-11u zouden de marches beginnen. Blijkbaar was er een groep studenten die een rat uit papier gemaakt hadden. Deze stond symbool voor een politiek figuur. Ze hadden de rat boven aan een lantaarnpaal gehangen met de boodschap "pak de rat". Natuurlijk waren er dus verschillende mensen verzameld rond die paal en toen kwam de politie. Ze haalden de rat naar beneden en beschermden het tegen de mensenmassa die de rat probeerden te vernietigen. Symbolisch of niet, toch maar een raar kantje, nee?

Vandaag geen transfers, maar 3 briefings in de avond. Een dag vol papierwerk en briefings op kantoor. Enkele toeristen kwamen langs om te betalen en dan hebben we direct ook de briefing gegeven, betekende eentje minder die avond. 

Daarnaast hadden ze mijn Nederlandse kennis opnieuw nodig om een verontschuldigingsbriefje te schrijven. Een van de belangrijkste groepen had vluchtproblemen gehad en zat daardoor verspreid over 4 vluchten. Voor ons niet ideaal, maar toch moest het briefje geschreven worden. Daarbij moest ook het logo van het reiskantoor in België staan. Sra. Eveling is verantwoordelijk voor de groep dus ze was in sneltempo bezig om een gepaste compensatie te vinden voor hen. Uiteindelijk koos ze  voor een dure fles wijn. In verband met het logo van het reiskantoor. Dit werd afgedrukt op een bepaald soort papiertje waardoor je extra of overdreven veel inkt had die op de foto bleef liggen. Oh we kunnen het als stempel gebruiken zei Eveling. Ze zocht een wit blaadje en plante de stempel erop. Eenmaal ze het blaadje wilde tonen aan me, bleek het de achterkant van de enveloppe te zijn. Paniek bij haar en een lachbui bij mij. Dit was dus absoluut de bedoeling niet en twas nog scheef ook. 

Vrijdag 20/07

Met de paraplu naar het werk vertrokken... Warry deed opnieuw de transfers in de voormiddag en ik ging om 12u naar huis. Ik belde met Liz, het transportbedrijf. Bleek, ze had de transfer van die middag niet staan! Gelukkig dat ik belde om het dan recht te trekken, anders stond ik daar proper met mijn toeristen.. Met de nodige vertraging toch aan mijn toeristen geraakt in de terminal en tegen 16u was ik terug op kantoor. Daarna nog briefings 's avonds en toen zat de dag er al weer op. 

Zaterdag 21/07

Toen ik wakker werd, hoorde ik een raar geluid. Het regende.. Ores vertelde me dat het al van vrijdagavond rond 23u was begonnen was en niet gestopt had tot 8u zaterdagmorgen. Dus opnieuw met de paraplu naar het werk. Daar een grote chaos. Verschillende excursies die niet door konden gaan door de regen.. Wegen die onbegaanbaar waren, aardewegels die veranderd waren naar modderstraten.. Alles kwam bij ons terecht en wij moesten het maar oplossen, aan de toeristen vertellen en daarnaast alle gidsen van uitleg voorzien die aan de lopende band langs kwamen. Dacht je oef gelukkig, net drie buitengekuist, dan had je ongveer 5 minuten rust voor een ander langskwam. 

In de namiddag opnieuw transfer van de terminal Cruz del Sur, deze keer met paraplu er naar toe en daar 1:30u gewacht. Vertraging wegens de grote regenval. Verschillende straten bleken volledig onder water te staan waar de bus moest doorrijden. Vandaar de vertraging. Ik had de hele tijd met de chauffeur in de auto gezeten en gebabbeld ofja meer geluisterd. Die mens was een sprekende waterval. Tegen 17u was ik eindelijk vrij. Normaal gezien zou Warry deze transfer doen en had ik eens een namiddagje vrij, maar door Sr. Fabrizio moest hij andere dingen doen en ik de transfer. Daar ging mijn vrij namiddagje. 

Zondag 22/07

Om 7u belde Warry al. Deze morgen om 08.20u transfer!! Niet vergeten. Gelukkig was ik het niet vergeten en ook al wakker. Jammer genoeg was ik vergeten te melden aan Ores of Emy dat ik transfer had en dus vroeger ontbijt nodig had. Dusja transfer op een lege maag. Tegen 9.30u-10u was ik terug thuis en kon ik naar de keuken om te ontbijten. Eindelijk! 

Er waren enkele donkere wolken dus was het wat donker in de keuken en Ores wilde het licht aansteken. Geen licht. Water koken, geen lichtje dat brandde. Bleek geen elektriciteit. Geen bel, geen wifi, geen licht, geen waterkoker voor thee. Dan hebben we maar de fluitketel opgezet. Gelukkig dat het fornuis op gas werkt, zo kon er tenminste ontbijt gemaakt worden. Even laten probeerden we het nog eens, maar niets. Navraag gedaan in de straat bij de buren en ook zij niets. Blijkbaar een kortsluiting in de volledige wijk San Blas. Twas wel eens gezellig zo geen elektriciteit. Dan moet je wel de waterkoker aan de kant zetten en andere middelen gebruiken. Zelfredzaamheid die op de proef gesteld wordt. 

In de namiddag opnieuw naar de busterminal om 9 passagiers op te halen. Vandaar naar het hotel en rond 17u terug thuis. Tegen die tijd was er al opnieuw elektriciteit. 

Tussen alle transfers ben ik een receptenboekje aan het maken met alle gerechten dat ik hier heb leren eten of dat ik gewoon lekker vindt. Wel, het is praktisch vol dus iedereen die in de buurt durft te komen als ik aan het testen ben, hangt eraan. 

Vandaag hadden we 2 transfers en nog 1 iets waarbij we kort moesten helpen. Dus we hadden het verdeeld, Warry de vroege transfer om 6u en in ruil deed ik daarvoor het kleine dingetje en de andere transfer. Tijdens zijn transfer bleek dat de chauffeur dronken was.. Op dat moment had Warry blijkbaar Carlin, een andere collega, uit bed gebeld als vervanging. 's Morgens op kantoor was daar een hele preek over, maar in feite had hij goed gehandeld. Wie weet wat er gebeurt zou zijn. 

Mijn klein dingetje was dat ik een enveloppe met tickets moest overhandigen aan enkele Peruvianen die in Cusco op vakantie waren. Ze vertrokken op city tour, maar waren op de een of andere manier hun tickets op het kantoor vergeten..Samen met Sr. Fabrizio heb ik hen begeleid en vooral lang gewacht op het transport (50min)..

Mijn transfer was om 14.30u vanuit het busstation Cruz del Sur. Mooi op tijd aanwezig, chauffeur ter plaatse en toen bleek dat er een staking was geweest onderweg, waarbij de passagiers dus 2u -2.30u hadden stil gestaan. Tegen het moment dat wij effectief wisten wat er aan de hand was, was het al rond 15.30u. Het probleem was dat niemand de chauffeur kon bereiken om te vragen waar ze al waren. Dus rond 17u eindelijk mijn Belgische passagiertjes ontmoet die zich redelijk schuldig voelden omdat ik zo lang op hen had moeten wachten. Natuurlijk kon ik hen dat niet kwalijk nemen, want ze konden er niets aan doen. 

Eenmaal aangekomen in het hotel gaf ik de briefing en plots belde Duvali. Ahja zegt ze geef je ondertussen ook de briefing van de Inca Trail. Kzeg al goed en wel, maar ik heb hun treintickets niet. Dat was blijkbaar geen probleem, want Wilyam was onderweg met de enveloppe. 

Dinsdag 10/07

Vandaag geen transfers, alleen briefing rond 18u. Een rustig dagje dus. In de voormiddag vermelde Eveling dat het morgen, woensdag dus, zou sneeuwen. Eerst dacht ik dat ze in Cusco bedoelde, maar bleek nadien dat het gewoon in de bergen zou sneeuwen, maar dus in Cusco wel kouder zou worden. En dat was het ook.. De rest van de week bewolkt en bijna geen zon.

Tegen de middag zei Sra. Hilda plots van Kyara, Warry kom eens. Jose, de boekhouder riep ook op dat moment naar Silvana en Duvali met als excuus iets over de aankoop van treinen. Onbewust gingen we allemaal of ik toch, naar beneden. Daar waren ze bezig met kaarjes op de verjaardagstaart van Eveling te zetten. Na een beetje overleg lieten we de muziek spelen en zongen we allemaal happy birthday voor haar in het Engels en Spaans. De eerste twee liedjes kon ik meedoen, maar het derde was iets dat ik nog nooit gehoord had. Het klonk wel een beetje als het liedje van "lang zal ze leven". De taart leek een beetje op het binnenste van een volkoren brood. Lekkere taart, als je het al taart kan noemen. 

Tegen de avond moest ik gewoon de enveloppe voor de gids afgeven in het hotel en daarna kon ik naar huis. Gelukkig dat ik altijd blijf tot de gids er is, want bleek een noodgeval op de trekking waardoor de gids niet kon komen. Zo gaf ik die avond toch nog een briefing. 

Woensdag 11/07

Vandaag geen briefings en maar 1 transfer en deze wilde Warry doen, dus niet echt een probleem voor mij. Ik werkte samen met Dirk aan zijn platform en uiteindelijk deze week hebben we daar het eerste resultaat van gezien. Het is nog niet zoals gewenst, maar het gaat in de goede richting. 

In de namiddag kon ik bellen met enkele toeristen. Ze waren wat verdwaald geraakt in Ollantaytambo. Onze chauffeur belde van ja ik mis nog 2 personen. In het totaal moest hij dus 6 personen terug naar Cusco brengen. De mensen zaten op dezelfde trein, maar toch hebben die 2 hem niet gevonden. Nadien toen ze in het hotel aangekomen waren, konden we bellen naar de chauffeur om te zeggen dat hij eindelijk kon vertrekken, dat de passagiers al in hun hotel aangekomen waren. Die avond mocht ik dus ook naar hun hotel gaan met een enveloppe met het nodige geld dat zij betaald hadden voor de transfer. Op deze manier stond iedereen weer gelijk. 

Ook was er die avond een soort sollicitatie gesprek bij Sra. Duvali. De man wilde gidsen voor ons kantoor dus moet hij vlot Engels spreken. Hij vertelde eerst vanalles in het Spaans en daarna een briefing over Salkantay in het Engels. Ik mocht meeluisteren om het Engels te beoordelen. Toen de man weg was, was het een groot overleg. Iedereen die zich onopvallend in de ruimte bevond moest zijn/haar oordeel geven over de sollicitatie. Op zich was alles in orde en dus de volgende morgen belde Duvali om de man het goede nieuws mee te delen. 

Donderdag 12/07

3 transfers en 1 briefing. Warry neemt zoals vroeger nog altijd de vroege transfers voor zijn rekening en ik de latere zaken. Zo belde hij mij 's middags met de herinnering van ja om 14u transfer, niet vergeten eh. 5 min later belde hij terug, de transfer is nu! Toen was het nog maar 13.20u.. Ahja, normaal moet je de toeristen een evaluatieformulier laten invullen, maar bij de Peruvianen moet dat blijkbaar niet. Ook moest ik niet mee naar de luchthaven, want 1 ze kennen de taal en kunnen zich wel redden, 2 er was geen plaats meer in de auto

Vrijdag 13/07

Vandaag opnieuw taart gegeten. Deze keer voor de verjaardag van Norca, een chocoladetaart. Opnieuw gezongen voor de verjaardag en deze keer ging het me beter af dan de eerste keren. Verder geen transfer of briefings, opnieuw een rustiger dagje in de drukke week. 

Zaterdag 14/07

Deze morgen mijn lieve Belgjes weggebracht naar de luchthaven. Ze waren samen met vrienden gekomen, maar die waren ondertussen al weg. Er waren jammer genoeg wel veel klachten over hun vrienden. Oorspronkelijk kwamen ze uit India, waar ze waren opgegroeid in een van de hoogste rangen. Ze waren gewend om bedienden rond hen te hebben en lieten dit hier dan ook blijken. Er was niets die goed genoeg was voor hen. Aan de receptie vroegen ze hoeveel handdoeken er waren in de kamer. Toen de receptioniste zei van er zijn er 2, dan wilden ze er 4. In een restaurant hadden ze alle 4 hetzelfde menu, maar toch was het voor een van de Indische/Amerikanen niet goed. Ze eiste dat ze de kok kon spreken. Haar soep moest langer gekookt worden. Dus soep terug weg en tijdje later opnieuw soep gekregen, maar nu langer gekookt. Ze nam er 1 hap van en zei nee niet goed.Roep de kok maar. Opnieuw die mens naar hun tafel. Haar soep moest nog langer gekookt worden en de stukjes kip moesten kleiner gesneden worden... Vervolgens in hun hotel in Cusco was de kamer niet naar wens. Alle andere kamers waren vol, dus kregen ze een suite. Dit was ook niet goed, want er was een bad en mevrouw wilde een douche... Al hun klachten compenseerden ze met een grote fooi. Ze dachten zelf dat hun maaltijd beter was dan die van de Belgen, omdat zij gereclameerd hadden terwijl ze krak hetzelfde aten..

Vriendelijke mensen die Indiërs/Amerikanen, maar veeleisend. Blijkbaar zouden ze volgend jaar of binnen 2 jaar naar Europa willen komen. Ik vrees dat ze er snel het deksel op de neus zullen krijgen met dit gedrag. 

Zondag 15/07

Deze morgen al 3 gemiste oproepen van Warry.. Bleek dat het gewoon om te zeggen was dat ik niet mocht vergeten van de te bellen met de chauffeur om hem eraan te herinneren dat er 2 transfers waren vandaag. Jammer voor hem, want ik was hem al voor. Blijkbaar was de chauffeur die vergeten in zijn planning te zetten dus mocht ik alles opnieuw regelen, maar eind goed, al goed. Mijn belgen die ik ophaalde aan het busstation, mocht ik nu om 13u terug naar de luchthaven brengen. Daarna snel terug want om 14u was de volgende transfer al. Gelukkig mooi op tijd. Een van de dames sprak in het Engels tegen mij en ik antwoordde in het Nederlands omdat ik wist dat ze Nederlands spraken. Raar, maar ze bleek antwoorden in het Engels. Ze moest wel Nederlands spreken,want ze antwoordde op mijn vragen, alleen in het Engels. Plots drong het tot haar door dat ik toch Nederlands sprak en toen was het nogal grappig. Nadien ben ik naar huis gewandeld en nog enkele inkopen gedaan om een Peruviaans gerecht te proberen. Geen idee hoe het zal uitpakken, hopelijk beter dan de vorige keer, we zullen zien.