Dinsdag 17 december 2019: 35 Overdaggers bezoeken in Opitter de brouwerij. En wie weet niet dat dit de brouwerij van Cornelissen is en waar ze het bekende Ops-ale en de Pax Pils brouwen.

Een beetje geschiedenis
De exacte stichtingsdatum is niet gekend. De familie Vissers is de stichter van brouwerij Sint-Jozef begin 19^de eeuw.
Johannes Vissers was burgemeester van Opitter en bezat in het centrum een groot herenhuis met stallingen en een brouwerij.
Dochter Sophia Carolina huwde met Joseph Cornelissen. Uit hun huwelijk sproten 3 zonen: Jozef, Jaak en Leo.
Jozef begon een limonade fabriek, Leo een bottelarij en Jaak werd de brouwer.
In 1934-1935 werd er een nieuwe fabriek gebouwd. En zo kon de Ops-ale en Pax Pils reeds in 1937 het levenslicht zien.
Eind de jaren 1940 neemt Jaak de fabriek over van zijn broers.
Jaak heeft twee zonen: Jan en Leo.
In 1980 wordt Jef Cornelissen de eigenaar en neemt de fabriek een sterke uitbreiding.
In 2004 komt Jef Cornelissen junior voltijds in het bedrijf en wordt in 2013 de CEO. Met fierheid spreken ze over de JC-toren die uitkijkt over gans Opitter.
Sinds 2015 is het niet meer brouwerij Sint-Jozef maar wel brouwerij Cornelissen.

De rondleiding
Omdat wij zo talrijk waren, werden wij opgedeeld in twee groepen. Groep 1 mocht naar  het bovenzaaltje voor de degustatie en twee korte filmpjes over het bedrijf terwijl groep 2 de rondleiding kreeg van een deskundige gids. Na een uur werden de rollen omgedraaid.

Benodigdheden om bier te brouwen.
Water, gerst, mout en hop.
Om één liter bier te brouwen heeft men 7 liter water nodig. Dit wordt opgepompt op een diepte van 180 meter: zeer helder en zuiver.
Gerst wordt mout in de mouterij. Dit wordt aangevoerd. Het labo neemt telkens stalen opdat de aangevoerde mout van beste kwaliteit moet zijn. Van de hop bestaan er wel een 7-tal soorten. Deze geeft aan het bier weinig of meer bitterheid. Daarnaast kunnen er nog kruiden aan toegevoegd worden.

Het hele proces duurt 4 uur van doorkoken, naar afkoelen, naar rijpen. Zo kunnen ze per werkdag twee brouwsels maken van 6000 liter. Belangrijk is dat bij elke stap voldoende controle aanwezig is. Want meten is weten, want wie het niet doet, doet het niet goed.
De originele koperen ketels zijn aan de binnenkant van inox makelij.
 
Restafval zoals draf wordt bestemd als veevoeder en wordt aan boeren verkocht.

Omzet op jaarbasis
Er wordt om en bij de 50 000 hectoliter bier gebrouwen. Het streefcijfer is naar 75 000 hectoliter te gaan.
Daarom is er ook een grote uitvoer naar het buitenland  zoals Rusland, China, Mexico, Laos, Cambodja, Oekraïne, …noodzakelijk
De vaten voor het buitenland zijn uit een soort kunststof gemaakt. Ze komen niet terug naar afzender maar kunnen ter plaatse gerecycleerd worden.
De bottelarij
Heel belangrijk is het reinigen van de teruggekomen flesjes en tonnen. Het spoelen van de flesjes gebeurt in 3 stadia: op 70°, 40° en 20° met constante controle naar de zuiverheid en de gaafheid van het flesje.
Nadien worden ze gevuld aan 12 000 flesjes per uur met de juiste kroonkurk en etiket erop.
Ook de tonnen van 50 en 30 l worden zo gereinigd.
Momenteel zijn er ook tonnen van 20 liter in de handel.

Ook brachten wij een bezoek aan de koolzuurgastoren, de koelers, en het waterzuiveringsstation ter plaatse. Per uur kon men 7 m³ zuiveren alvorens het in de Itterbeek als zuiver water geloodst werd.

Toekomstperspectieven
In het historisch pand waar vroeger gebrouwen werd wil men een belevings-en bezoekerscentrum oprichten waar bezoekers kunnen genieten van de 17 verschillende bieren die hier gebrouwen worden.
We noemen er maar enkele: Opsale, Pax Pils, Bosbier, Limburgse Witte Rosé en Citroen en de enig echte Limburgse Witte, Bokkereyer, Herkenrode Cister, Kerkenrode Vesper, Herkenrode Noctis, Kriekenbier, Sint-Gummarus Tripel en
Dubbel. Daarnaast hebben ze ook nog het Itters Bruin, tafelbier van goede smaak.

Bij het verlaten van de degustatieruimte werd ik getroffen door twee spreuken die boven de deur hingen:
“In de hemel is er geen bier, daarom drinken wij het hier.”
“Indien ik het konne, ik dronk ’n hele tonne.”

Met een dankwoordje naar de gidsen, werd  de namiddag in Opitter afgesloten.
Maar in Den Tichel werd er nog meer dan één woordje gepalaverd.
                                                           voor De Mutterd vanuit Opitter, reporter leo