Onze blog van Kwb-Wijchmaal heeft enige tijd stil gelegen ivm GDPR (privacy-wet). Daarom raden we nu bij de nieuwe opstart (januari 2019), iedere bezoeker van onze blog aan onderstaande tekst goed te lezen. Bij eventuele opmerkingen kan je steeds reageren via de "Reageer" knop onder ieder artikel van deze blog. Of je spreekt iemand van onze bestuursleden aan, zodat we je bemerking kunnen bespreken en oplossen.
Mvg
Bestuur Kwb-Wijchmaal
Vanaf
25 mei 2018 is een nieuwe wetgeving van toepassing in verband met het
verzamelen en bijhouden van gegevens van personen. De recente verhalen tonen
aan dat afspraken en regels hierover absoluut nodig waren.
Je vraagt je waarschijnlijk af wat KWB hiermee te maken heeft.
Ook onze kwb-afdeling
houdt gegevens van de leden bij. In principe mag dit niet. Tenzij er goede
redenen zijn om dit te doen en moeten we goed zorg dragen voor de privacy van
de leden. Dit wordt vanaf nu allemaal geregeld door de AVG: een Europese
verordening rond de bescherming van persoonsgegevens.
KWB
Wijchmaal bewaart enkel de gegevens die ze van jou ontvangt bij het afsluiten
van je lidmaatschap (naam en adres, geboortedatum, contactgegevens en mogelijk
de gegevens van je partner en inwonende kinderen als je deze doorgaf). Deze
gegevens worden opgeslagen in de beveiligde database van kwb vzw, U.
Britsierslaan 5 te 1030 Schaarbeek. De gegevens worden tot maximum 2 jaar na
het stoppen van het lidmaatschap bewaard.
De gegevens worden gebruikt voor:
·De
ledenadministratie (gebeurt door kwb vzw)
·Het
bezorgen van de uitnodigingen voor de
activiteiten en de Mutterd
·De
kwb-ledenverzekering (gebeurt door kwb vzw)
Daarnaast bewaart KWB Wijchmaal gegevens van deelnemers aan activiteiten (zoals
Volleybal, reizen, zwemmen, mountainbike, kooklessen, KWBO, .)
Het
gaat hier enkel over de gegevens die de KWB van jou heeft ontvangen bij
inschrijving voor die activiteiten.
Deze
gegevens worden opgeslagen in een beveiligd bestand. De gegevens worden maximum
2 jaar bewaard. Ze worden gebruikt voor het bezorgen van uitnodigingen voor activiteiten
die kwb Wijchmaal organiseert (en desgevallend voor de verzekering van deze
activiteit)
Als
je je gegevens wil inkijken of verbeteren, kan dit steeds door contact op te
nemen met de secretaris of voorzitter van onze afdeling.
Kwb
Wijchmaal verklaart hierbij de Europese Verordening 2016/679 rond de
bescherming van persoonsgegevens na te leven.
Ook voor
het publiceren van fotos legt de wet beperkingen op.
Tijdens
activiteiten die onze afdeling organiseert worden er regelmatig sfeerbeelden
gemaakt die in de Mutterd verschijnen en die het geheel aangenamer en leesbaarder
maken.
Indien
hier iemand problemen mee heeft vragen we ook om dit te laten weten zodat we
daar rekening kunnen mee houden in de toekomst. Fotos die bij dergelijke
activiteiten worden gemaakt en waarop je herkenbaar voorkomt zal KWB Wijchmaal
nooit gebruiken als promotiemateriaal op een affiche of facebook zonder jouw
uitdrukkelijke toestemming.
Kwb (voor 2008 ook voluit Kristelijke WerknemersBeweging) is een Belgische christelijke socio-culturele vereniging voor werknemers binnen Beweging.net. In 2018 telde de organisatie zo'n 70.000 leden en een 700-tal lokale afdelingen. De vereniging wordt gedragen door vrijwilligers die activiteiten organiseren voor mannen, vrouwen en gezinnen zoals debatavonden, sport, uitstappen.
Vanuit de vraag naar een aangepast kader van de Katholieke Actie voor volwassen mannen werden in de jaren dertig van de twintigste eeuw de eerste werkliedenbonden opgericht door oud-Kajotters.
Tijdens Tweede Wereldoorlog werd de werking van het Algemeen Christelijk Werknemersverbond (ACW) en het Algemeen Christelijk Vakverbond (ACV) onmogelijk onder het militair Duits bestuur en werden noodgedwongen beperkt tot opleidingen en een socioculturele werking. In januari 1941 vormen ze zich om tot de Kristelijke Werklieden Bond (afgekort 'K.W.B.') en werden overal in Vlaanderen afdelingen opgestart. Na de bevrijding van 1944-45 herstarten het ACW en ACV hun syndicale werking en begon het debat over de toekomst de KWB-afdelingen die in de oorlog waren uitgebouwd. In 1946 werd de KWB herdoopt tot de Katholieke Werklieden Bond met een eigen statuut onder de koepel van het ACW. De statutaire stichtingsdatum is dus 1946, maar heel wat afdelingen en vrijwilligers beginnen hun ontstaansgeschiedenis in 1941 naar de start van hun eigen afdeling.
In 1977 werd de naam veranderd in Kristelijke Werknemersbeweging.
In de lijn van de maatschappelijke seculariseringstendens werd in 2008 de christelijke verwijzing weggelaten en enkel de afkorting kwb gebruikt die met kleine letter wordt geschreven. Sindsdien richt kwb zich niet meer exclusief tot mannelijke werknemers maar tot gezinnen in zijn breedste context. Met het motto 'een bruisende buurt begint hier', wil kwb vooral inzetten op meer sociale cohesie.
Aangezien ons bezoek aan drukkerij Haletra niet
kon doorgaan omwille van interne problemen en we op korte tijd niet direct een
alternatief bezoek vonden werd er besloten dit werkjaar dan maar 3
bowlingnamiddagen te organiseren. De eerste was op 6 december 2022 , de tweede
op 24 januari 2023 en dan zal de eigenlijke bowlingnamiddag van 07 februari
2023 ook nog doorgaan.
We kwamen bij Antares in Lommel aan met 13
bowlingers en één toeschouwer, en er was deze keer veel belangstelling van de
dames, liefst 5 vrouwen vormden een team: Maria, Ghislaine, Marleen, Alice en
Jaklien. De dames moesten het tussendoor ook nog kunnen uitleggen natuurlijk,
daarom hebben ze maar twee rondes gespeeld, daar waar de mannen 3 rondes speelden.
Ze waren natuurlijk ook met 1 vrouw meer in hun ploeg, de mannen vormden
telkens een team van 4.
Ghislaine deed het best in de eerste ronde,
terwijl Alice het toen liet afweten. Een sterke remonte van Alice in de tweede
ronde met 117 punten kon niet baten want Ghislaine gooide ook goed, nl. 102
punten, samengeteld 192 punten, terwijl Alice er 183 had, de andere dames waren
aan elkaar gewaagd met punten tegen de 150.
De heren werden ingedeeld in 2 groepen:: team 1
Gust, Willy, Jaak en Staaf en team 2 :Roger, Pierre, Christ en Albert.
De eerste ronde ging gelijk op bij beide teams,
opmerkelijk, want bij team 2 zaten gerenommeerde gooiers Roger, Christ en
Albert, maar het lukte niet echt. Ofwel was het zo dat team 1 in een goeie mood
zat, met als uitschieter Staaf die onverwacht 151 punten scoorde. De tweede en
derde ronde kwam Jaak serieus op zetten, gevolgd door Willy, alleen Gust bleef
een beetje achter. Bij team 2 forceerde Albert zich zelfs een kuitspierscheur
omdat hij een profgooier op de baan ernaast wilde imiteren met effect-gooien.
Bij team 1 eindigde Staaf als eerste met 380 punten en Jaak werd tweede met 363
punten. Bij team 2 was Roger de winnaar met 349 punten en Christ tweede met 320
punten.
Hopelijk is Albert weer klaar om op 7 februari
spares en strikes te gooien of misschien wel een turkey of een perfect game of
toch alles om te gooien na een spliten
we zullen dan zien of Staaf zijn huidig resultaat kan bevestigen .
DUS: 7 FEBRUARI 2022 OM 14 U. BOWLING ANTARES
LOMMEL; SAMENKOMST AAN DEN TICHEL OM 14U.30;
Traditiegetrouw vieren wij in het begin van het nieuwe jaar ons
jaarlijks Driekoningenfeest. Zestig Overdaggers vierden mee.
Rond de klok van half twee werden ze verwelkomd door de trekkers.
Deze boden aan iedereen hun beste wensen aan in het begin van een kersvers
nieuw jaar. En natuurlijk hoort daar een cavaatje of een fruitsapje bij. Samen
klinken op het nieuwe jaar het kan toch zo gezellig zijn.
In naam van de trekkersploeg verwelkomde Staaf nog eens iedere aanwezige.
Hij las ook de mail voor die onze voorzitter stuurde naar de trekkers om het
KWB-Overdagteam en gans de beweging rond KWB-Overdag proficiat te wensen. Heel
kleinschalig begonnen maar momenteel bereiken wij meer dan 50 gezinnen die zich
hier thuis voelen en regelmatig of soms altijd aan de activiteiten deelnemen.
Maria zorgde voor dankwoorden en kondigde steeds de volgende spreker aan.
Zij mocht na het welkomstwoord van Staaf K-Boem aankondigen: een djembégroep
binnen het Buitengewoon Basisonderwijs Sint-Elisabeth onder leiding van Dirk
Creemers, leerkracht en bezieler van deze groep.
En of het werd door iedereen gesmaakt.
Deze keer kozen wij niet voor een ellenlang historisch overzicht maar mochten
wij de powerpointpresentatie van onze huisfotograaf Guido bewonderen.
Van de allereerste jaren waren er niet zoveel fotos maar naarmate de jaren
vorderden waren er wel een 10-tal fotos per jaar. Guido had zich daar uren mee
beziggehouden en geput uit zijn rijk archief van KWB-Overdag.
Prachtig de os en de as kwamen vanzelf.
Wat zag ik er toen jong uit liet zich iemand ontvallen.
Dank je wel Guido. Uw contract voor de volgende jaren loopt verder voor
onbepaalde duur.
Vanwege het stadsbestuur wenste schepen Dirk Colaers ons allen proficiat voor
het 30-jarig bestaan. Hij bemoedigde het vrijwilligerswerk en gaf te kennen dat
een stad maar een levendige gemeenschap kan zijn dankzij de vele vrijwilligers.
Namens het stadsbestuur mocht hij dan ook ons een receptie aanbieden.
Omdat onze vereniging christelijk geïnspireerd is mochten Jaklien en Annie een
bezinning brengen rond Driekoningen.
Met het bijvullen van de glaasjes werd het officiële gedeelte afgesloten.
En
een feest zonder een quizje van onze quizmaster Staaf is een utopie?
Een kwestie van de hersencellen actief te houden. Er werd gediscussieerd,
overlegd, besproken tot er uiteindelijk toch een antwoord op papier kwam.
Omwille
dat wij dit jaar ons 30-jarig bestaan vierden kozen wij de feestmaaltijd die hierop
volgde voor een traiteur die zorgde voor soep en hoofdgerecht.
En het smaakte dat hoorden wij van allen.
Onze kookmoeders zorgde voor nagerecht en een koffietje achteraf.
Bedankt Alice, José en Alice.
En dan werd het stilaan half zes.
Staaf gaf een overzicht van de juiste antwoorden en de puntenverdeling.
Niet het winnen was belangrijk maar het deelnemen.
Aan iedereen werd naar aanleiding van ons 30-jarig bestaan per gezin een
brievenhouder uit pitriet bezorgd. Onze Overdaggers Jaak en Pierre waren daar
uren mee zoet geweest.
Met het bezorgen van een attentie aan de kookmoeders, aan Jaak en aan Guido
werd het Driekoningenfeest anno 2023 onder een goed gesternte afgesloten.
Wij zijn dankbaar voor de inzet van velen voor het welslagen van dit feest.
Voor de Mutterd vanuit Den
Tichel, verslag Leo Vandervelden
KWB-Overdag op bezoek in brouwerij Remise in Koersel
Dinsdag
20 december 2022: Ruim 30 overdaggers bezochten de brouwerij Remise in Koersel.
Een zeer druilerige dag. Maar goed dat het bezoek binnen te doen was. Vanwaar de naam remise? Remise verwijst naar de vroegere functie van het gebouw.
Het was de stelplaats van de tramstellen rond de jaren 1907.
De tram was het eerste openbaar vervoer rond die tijd. Denk ook maar even aan
de tramlijn Maaseik-Leopoldsburg die door Wijchmaal liep.
De tram was er niet enkel om personen te vervoeren maar ook goederen.
De eerste trams werden met kolen gestookt. Zo kon men stoom maken en de stoom
deed de tram in beweging komen.
Zo een stelplaats noemden men remise.
Het gebouw op zich: Sinds
1954 kwamen de buslijnen de tramlijnen vervangen. Men sprak toen van de
staatsbussen (Groene bussen van Melotte in Noord-Limburg) en de Rode bussen
( Genk-Overpelt).
Het gebouw raakte in verval. De stad Beringen kocht het maar wist niet goed
welke bestemming eraan te geven.
Het werd te koop aangeboden aan een persoon die er een mooi project in kon
uitvoeren. Sinds 2014 werd de huidige eigenaar definitief ook echt eigenaar
omdat zijn project door de stad weerhouden werd.
En dan begon de volledige renovatie. Een werk van lange adem. Maar in zijn
huidige vorm mag het gezien worden.
Een groot gedeelte is verbruikszaal en het andere gedeelte is brouwerij met
grote ketels, machines en stapelruimten.
Oud en nieuw werden heel esthetisch met elkaar verbonden.
Waar vroeger de wissels lagen is nu een grote parking voorzien voor bezoekers.
Welke bieren brouwt men er? Momenteel
brouwt men er zes bieren:
1. Triple van 8,5% alcohol. Zeer vlot drinkbaar maar met mate(n).
2. Remise dubbel, caramelsmaak, heel donker omwille van de donkere mout.
3. Super pils: iets zwaarder dan de gewone pils 5,6 % (5,6 verwijst ook naar het
huisnummer van de zaak: 56
4. Special Belge: ook 5,6%
5. Pippa: eerder een ietwat bittere nasmaak
6. Kriekenbier: is er pas sinds de voorbije zomer. Zoet en zuur in goede
combinatie.
Wij mochten onmiddellijk de daad bij het woord voegen en één van de bieren
proeven.
De brouwmeester aan het woord: In de
brouwerij zelf nam hij het woord. Het eerste wat hij deed was een beetje bier
uit een grote tank nemen en in de afvoergoot gieten.
Hij noemde het een plengoffer. De bestanddelen om bier te maken komen van de
aarde en gaan terug naar de aarde.
Hij wist ons enorm te boeien met zijn uitleg hoe bier gemaakt werd.
Hij stelde voortdurend vragen over het prille proces tot het bier werd. Telkens
als iemand een goed antwoord gaf deelde hij een lotje uit. Wie op het einde het
meest goede antwoorden had gegeven kreeg een palet bier mee naar huis.
Hij
begon met de gerst waarvan mout werd gemaakt. Hij haalde enorm scheikundige
processen bij, te veel om dit allemaal in dit verslag op te nemen.
Hij sprak van koolhydraten, van eiwitten, van glucose, van aminozuren, van
enzymen,
Hij wist ons wel te vertellen dat de smaak van het bier afhangt van de kleur
van de mout.
Mout wordt geplet, verwarmd eerst naar 40°, daarna naar 90° in de beslagketel.
Van hieruit gaat het naar de filterkuip. Hier werd wort gevormd en de resten
waren het ons gekende draf dat dient als veevoeder.
Nu werd er nog hop, gist en kruiden aan toegevoegd.
Dit is juist de kunst van de brouwmeester: de juiste hoeveelheden toedienen.
Op het einde van zijn betoog kwam de aap uit de mouw: niet diegene die het
meest goede antwoorden had gegeven maar wel diegene die 56 op de achterzijde
van één van zijn lotjes had staan, kreeg een mini-palet mee naar huis.
De gelukkige was onze huisfotograaf Guido.
Nog enkele weetjes: * De
flessen worden ter plaatse gevuld en voorzien van een kroonkurk.
* De etikettering gebeurt elders in een etikettenmagazijn.
* Men gebruikt hier leidingwater omdat het een zacht water is.
* Het afvalwater gaat naar de riolering.
* Men denkt er aan een miniwaterzuiveringsstation
te bouwen.
* Stroomvoorziening is een hoge kost bij het maken van bier.
Van
de brouwerij terug naar de verbruikszaal waar we een tweede bier mochten proeven.
Het was half vijf door eer we de Remise verlieten. Het was een boeiende
namiddag.
Veel bijgeleerd! Niet dat wij nu bier kunnen maken maar proeven alleszins.
En dat deden wij naderhand in Den Tichel. Een na-babbeltje kan toch interessant
zijn.
Sinterklaas en Zwarte Piet op bezoek in Den Tichel na het bowlen
Zoals gewoonlijk wordt er na een uitstap nog
een nabespreking gehouden in Den Tichel. In totaal waren hier een 30-tal mensen
aanwezig: bowlers, kaarters en anderen die een pintje of koffie kwamen drinken.
En dan ging plots de deur open en verschenen
Sinterklaas en Zwarte Piet, ze begroetten de aanwezigen en wisselden met
enkelen een woordje terwijl Zwarte Piet een mandarijntje en wat snoepgoed
uitdeelde.
Maar dan gaf Zwarte Piet het mooie, grote
Sinterklaasboek, waar alles in genoteerd staat, aan Sinterklaas. Hij verwees
naar de goede werking van KWB-Overdag, dat hij gezien had dat ze waren gaan
bowlen en dat KWB-Overdag 30 jaar bestond. Hij stelde ook vast dat er
regelmatig gefeest werd, nl. op de openingsvergadering, de slotvergadering en
met het driekoningenfeest en hij stelde zich de vraag of de kookmoeders hier
geen stressmomenten aan overhielden. Ook Maria, die de Sint aansprak met
voorzitter, wat Maria ontkende, maar de Sint zei dat ze dan vanaf nu toch
voorzitter zou zijn. Maria werd ook aangesproken op het feit dat ze graag een
Karmeliet dronk en of ze dan niet beter samen met haar 3 zussen in het klooster
ingetreden was. Staaf kreeg dan een opmerking dat hij altijd nogal moeilijke
kwissen bracht, tegen Jaklien werd dan gezegd dat ze er goed voorzat nu ze
kassierster is geworden en Leo werd als man van de draaiboeken op de vingers
getikt dat hij toch wat beter de data van alles in het oog moest houden. Verder
stelde de Sint vast dat de twee nieuwkomers in het bestuur, Annie en Pierre,
niet aanwezig waren en dat vond hij spijtig.
Tot slot dankte de Sint alle aanwezige
KWB-overdaggers dat ze heel goed alle activiteiten opvolgden, en voor één man
had hij nog een specialleke, namelijk Jaak kreeg een goei fles wijn van de Sint
omdat hij het fietsprogramma van KWB-Overdag prima regelde (dit was eigenlijk
nog een gevolg van de startvergadering waar dit oorspronkelijk gepland stond).
En hij verliet ons samen met Zwarte Piet al zwaaiend om, na het aanhoren van
een klein Sinterklaasliedje, definitief terug naar Spanje te reizen.
12 bowlingers en 1 toeschouwer zakten af, nou
reden op naar bowlingbaan Antares te Lommel.
De 12 bowlingers werden ingedeeld naar sterkte,
namelijk: groep 1: Christ, Roger, Pierre, Fons en Albert S, groep 2: Gust, Ludo
B., Jaak en Staaf en dan groep 3, dat waren de dames: Maria, Alice U. en
Ghislaine.
In groep 1 werden al vanaf de eerste beurt hoge
punten gegooid, behalve Albert die wat bleef hangen, maar die werd in de loop
van het spel beter en beter. Fons gooide naar gewoonte weer uitstekend maar
werd uiteindelijk toch nog bijna voorbijgestoken door Roger. Eindstand in groep
1: Fons en Roger ex aequo met ieder 374 punten (waarbij Fons de hoogste punten
gooide in beurt 1 nl. 153 punten), Albert was derde met 324 punten. Deze drie
zijn ook de besten van alle deelnemers.
In groep 2 waren de werpers in het begin
allemaal in een off-day (de winterblues) geen van de vier deelnemers was in
form, alhoewel het gooien beterde naarmate de tijd vorderde. Hier was Staaf
het regelmatigst en eindigde met 316 punten, achternagezeten door Jaak met 310
punten en Gust met 266 punten.
In groep 3 was het zware concurrentie bij de
dames. Maria verbaasde iedereen door de eerste game te winnen, maar toen kwam
Alice U. opzetten. Met als gevolg dat Alice U. Overwinnaar werd met 271 punten, Ghislaine werd
tweede met 260 punten (met een hoogste score in game 3: 108 punten) en Maria
viel terug naar de derde plaats met 220 punten
Bowlingers en toeschouwers grijp volgende keer
je kans om ook aanwezig te zijn bij Antares in Lommel. Jullie zullen wel moeten
wachten tot 7 februari 2023. We zullen je tijdig verwittigen!!!!
Het erfrecht is niet simpel, maar
vroeg of laat krijgt iedereen er wel mee te maken. Bovendien zijn er heel wat
regeltjes die de gewone burger niet kent.
Daarom organiseert KWB Wijchmaal
een infosessie over het nieuwe erfrecht in Vlaanderen.
Op 7 december komt
notaris Nico Vanhout iedereen inlichten over de ingewikkelde materie.
De wetgever voorziet
immers allerlei technieken om je nalatenschap zelf te regelen, maar daar is
niet iedereen mee bekend.
Ook de zorgvolmacht
komt aan bod.
Tijdens de infosessie
leer je het bos door de bomen te zien en je krijgt er ook enkele handige tips.
De infosessie gaat door
op:
woensdag 7 december
tussen 20 en 22 uur in Den Tichel te Wijchmaal.
Iedereen is welkom. Ook
voor niet leden en is gratis!
De algemene vergadering van Kwb, waar
enkel de vrijwilligers-leden van de provinciale beleidsgroepenstemrecht hebben,
heeft de algemene ledenbijdrage voor 2023, vastgelegd op 35,00.
De categorie Leden met verminderde
bijdrage blijft bestaan. De afdeling zelf bepaalt wie daarvoor in aanmerking
komt. De bijdrage voor 2023 bedraagt voor deze ledencategorie wel 23,00. Door deze mensen een
kwb-lidmaatschap aan verminderd tarief te geven, krijgen ze de kans deel uit te
maken van het verenigingsleven.
Op ons DB van 25 oktober werd beslist om de lidgelden
voor onze leden Kwb-Wijchmaal alvast dit werkjaar niet te verhogen.
We maken daarvoor gebruik van de 7,00
die we van Kwb-nationaal terugkrijgen per lid als werkingskost (uitgezonderd
leden met verminderd bijdrage waarvoor we niets terugkrijgen).
30
Overdaggers verzamelen aan Den Tichel voor een bezoek aan PXL Stem Academy in
Hasselt, Kempische Kaai 85.
Iedereen was wel benieuwd wat het ging worden.
De uitnodiging riep toch heel wat vragen op: een workshop robots, wetenschap,
nijverheid.
Maar ja, we lieten ons uitdagen.
Rond de klok van veertien uur werden wij welkom geheten door drie leerkrachten
PXL. Onmiddellijk werden wij in drie groepen van elk 10 deelnemers verdeeld
naargelang ieders keuze.
Workshop 1:
Lego en techniek
Een grote
doos met legoblokken en een laptop voor ons. De bedoeling was zeer planmatig te
werken: stap voor stap zoals de laptop aangaf. Het was de bedoeling per twee het
aangegeven project op de laptop nauwkeurig uit te voeren met een licht-, kleur-,
en bewegingssensor, aansluitingen maken in de juiste poort en verbinden met de laptop
zodat op het einde alles werkte. Na de pauze mochten wij een ander projectje op
de laptop kiezen en zelfstandig uitvoeren zoals een breakdancer die benen en
armen kon bewegen.
Workshop 2:
Figuurzagen
Wie herinnert
zich nog zijn jeugdjaren dat wijzelf als ontspanning mochten figuurzagen. Heel
wat zaagjes sneuvelden toen heel zeker. Eerst moesten gekozen tekeningen
overgebracht worden op triplex en dan begon het secuur werk: met een figuurzaag
zo juist mogelijk de lijnen wegzagen. Daarna mochten wij een aantal lijnen met
een verwarmingsbout kleur geven. Heel wat fijne werkjes mochten wij bewonderen.
We voelden ons terug jong.
Workshop 3:
Een programma schrijven.
Deze
workshop leek mij de moeilijkste van de drie. Een programma schrijven waarbij
een lichtsensor, een ventilator of een warmtesensor werkte door middel van een
schuifregelaar. Het was logisch puzzelen en nog eens puzzelen om het geheel te
doen werken.
Besluit:
Deze
namiddag was een heel andere invulling als we gewoon waren. Meestal zien wij
mensen aan het werk maar nu moesten wij zelf aan de slag. Deze workshops worden
in principe aangeboden aan jonge kinderen van de basisschool of aan jongeren
van de middenschool. In elk geval wij amuseerden ons heel goed.
Een nababbel in Den Tichel was zonder meer niet weg te denken. Een geslaagde
namiddag.
KWB-Overdag op bezoek aan het crematorium Stuifduin te Lommel
Dinsdag 22
februari 2022: 29 Overdaggers zijn
present om een bezoek te brengen aan het crematorium Stuifduin in Lommel in de
Vonderstraat naast het stedelijk kerkhof van Lommel.
Tot tweemaal toe moest omwille van coronamaatregelen dit bezoek uitgesteld
worden. Stuifduin valt onder de grote koepel van Pontes die naast Lommel ook
nog een vestiging heeft in Wilrijk en Turnhout en is neutraal en dus niet
gebonden aan een religie.
De inplanting van het gebouw
De omgeving van het gebouw was uitermate verzorgd. Er werd gewerkt met hoogtes
en laagtes als een klein stukje Sahara .
Ook heel het plantsoen was aangepast aan
de Kempisch zandgrond: heel veel heide, die nu volop bloeide en
aangepaste bomen.
In de gebouwen van Stuifduin In heel het gebouw is er met veel hout gewerkt.
Dit gaf onmiddellijk een huiselijkere sfeer.
Stuifduin beschikt over 2 aulas: één waar 210 mensen en één waar 110 mensen
het afscheidsmoment kunnen bijwonen.
Naast iedere aula was een huiskamer voorzien waar de naaste familie kon wachten
tot het begin van de dienst. Zo kon de familie als laatste de aula binnenkomen.
De aulas waren beiden ingericht met de
laatste snufjes op gebied van communicatie naar de mensen toe.
Ze willen in de mate van het mogelijke zoveel mogelijk aan de wensen van de
familie van de overledene tegemoet komen.
Er kan zelfs een afscheidsviering in open lucht doorgaan.
Stuifduin kan ook instaan voor het verloop van de afscheidsviering.
De voorganger kan een personeelslid zijn
of de begrafenisondernemer, die de overledene aanbrengt. De viering kan in
aanwezigheid ofwel van de urne of de lijkkist.
Een koffietafel naderhand kan hier ook aan gekoppeld worden.
.Hiervoor zijn er drie zalen de Grote Nete, de Dommel en de Demer- ter
beschikking. Ook in de hoogtes van het meubilair kwam het Sahara-effect tot
uiting.
De prijs van de koffietafel hangt volledig af van de wensen van de familie. Allerlei
formules zijn voor het personeel haalbaar: van een Kempische koffietafel tot
een receptie.
De
crematie zelf Op voorhand moet
toelating verleend worden tot crematie van de overledene. De begrafenisondernemer
brengt de overledene in een lijkkist aan.
Deze wordt naar de crematieruimte gebracht waar zich de drie ovens bevinden.
De lijkkist wordt op een lift geplaatst.
Vanaf nu verloopt alles computergestuurd. Bij de lijkkist wordt er een vuurvast
steentje gelegd met een identificatienummer op. De nummer wordt gelinkt aan de
naam van de overledene en wordt zo ook geregistreerd op computer.
De temperatuur bedraagt 800° C. De verbranding, het afkoelen, het vermalen van
de assen en het in de urne verzamelen bedraagt twee uur.
De prijs van de crematie is afhankelijk
van de dag dat de crematie gebeurt.
s Zaterdag is er een meerprijs.
De uitvaartverzorger kan de urne nu ophalen
om uitgestrooid te worden, om in een urne of een columbarium geplaatst
te worden. Tegenwoordig mag de urne ook in de huiskamer een fijn plaatsje
krijgen om de overledene nog lang bij zich te hebben.
Besluit
Afscheid nemen van een dierbare gaat vaak gepaard met heel verdriet.
Maar als je voelt dat de afscheidsviering samen met de familie sfeervol, sereen
en rustig verloopt, welke jouw geloofsovertuiging ook is, maakt het verdriet
wat draaglijker.
Bonhoeffer schrijft het zo mooi: Afscheid nemen is met dankbare handen
weemoedig meedragen al wat waard is niet vergeten.
Dat wij alle mooie herinneringen van hen mogen meedragen tot in lengte van
dagen.
Twee jaar na datum hebben we weer een
bowlingnamiddag kunnen organiseren, ditmaal in de supermooie bowlingzaak
Antares in Lommel (12 banen).
Vijftien enthousiaste dames en heren waren van
de partij en hadden de schoentjes al snel verwisseld om naar de banen te gaan.
En of er enthousiasme was. Eén van onze dames (we gaan geen namen noemen .) wou
snel proberen een bal te gooien, had het opstapje niet gezien, struikelde en
haar bal rolde naar de baan erlangs, in de goot naar het einde voila de
eerste bal voor de eerste gooier op die baan was een feit
Iedereen gewaarschuwd voor het opstapje zijn
er verder geen ongelukken meer gebeurd, maar nog wel veel ballen in de goot
beland
Vijftien deelnemers, drie ploegen: één
damesploeg en twee herenploegen, opgedeeld in sterkte naar we ons herinnerden
van twee jaar geleden.
Bij de damesploeg (Alice, Annie, Marleen,
Liliane en Ghislaine) ging de strijd voornamelijk tussen Aliceen Marleen. De eerste ronde gooide Marleen
voortreffelijk, maar ze raakte misschien vemoeid en Alice wer beter naarmate
het spel vorderde. Eindscore: Alice 280 punten, Marleen 275 punten.
Bij de eerste herenploeg (Christ, Roger,
Guido, Henri en Albert) was Christ ongenaakbaar. Voor de start had hij gezegd
dat hij ging proberen omwille van zijn schouder, maar dat was enkel maar zand
in de ogen strooien van de tegenstrevers, niemand kon hem bijbenen. Enkel Henri
kwam een beetje in de buurt en Albert had zijn scherpe conditie blijkbaar
verloren in de coronamalaise. Eindscore: Christ 386 punten en Henri 324 punten.
Tenslotte de tweede herenploeg (Franci, Willy,
Gust, Staaf en Ludo). Hier ging het aanvankelijk tussen Franci en Willy voor de
eerste plaats, maar door een sterke remonte in de tweede en derde ronde Stak
hij Willy voorbij en kwam gelijk met Franci. Eindscore: Franci en Ludo: 300
punten.
Weer een gezellige namiddag met veel
spelplezier waar iedereen wat heeft kunnen bijbabbelen.
We zullen zien of we eventueel nog een tweede
keer kunnen gaan in dit werkjaar.
KWB-Overdag op bezoek op de Alpacaboerderij in Kaulille
16 november
2021: met 32 Overdaggers verplaatsten wij ons naar Kaulille, een bezoek wat
korter bij deze keer.
Dat wij welkom waren toonde ons het infobord aan de ingang van het bedrijf.
In de ontmoetingsruimte werd ons eerst koffie of thee aangeboden. Ontstaan van het bedrijf: De eigenaar vertelde ons in het kort hoe hij er toekwam om alpacas te
houden. Bij hem thuis hadden ze allerlei dieren: schapen, geiten maar ook twee
alpacas. Op het laatste jaar op de landbouwschool was een verplichte stage een
deel van de leerinhoud. Hij wilde toch wel iets speciaals. En omdat ze thuis
twee alpacas hadden wilde hij meer over deze dieren te weten komen.
Na heel wat zoekwerk op internet vertrok hij naar Australië waar heel wat
alpacabedrijven gevestigd waren.
In dit land waren er een 10-tal zeer grote en een 100-tal kleinere bedrijven.
Hij bezocht er menig bedrijf.
Daar zag hij onmiddellijk wat een schitterende dieren die alpacas wel waren.
Meteen was hij er vol van en dacht meteen: Die dieren wil ik later ook
houden.
Zijn stage kon niet stuk. Het scheren van de dieren kreeg hij rap onder de
knie.
In 1999 werd het bedrijfje opgestart met het geld dat hij verdiende met het
scheren van alpacas in Australië. De boerderij werd gekocht met enkele
hectaren grond bij, gerenoveerd en er werden een 30-tal dieren aangekocht.
In 2002 kwam dan de huidige stal waar de dieren een onderkomen hebben.
Wat voor een dier is de alpaca? De alpaca is een eenhoevig en kameelachtig dier dat heel sterk verwant
is met de lama. Daarom wordt hij wel eens de berglama genoemd. Hij komt uit het
Andes gebergte in Zuid-Amerika. We vinden ze in Ecuador, Bolivia, Chili,
Uruguay en vooral Peru. Ze gedijen zeer goed op een hoogte tussen 4400 m-5300 m
hoogte. Daar kan het overdag 30° worden en s nachts afkoelen tot -30°.
Het verschil tussen de twee dieren zit in het gewicht en de schofthoogte. Een lama is tussen de 1,20 m-1,50 m
groot met een gewicht rond de 150 kg terwijl de alpaca tussen de 0,80 m- 0,90 m
meet en met een gewicht rond de 60 kg.
De lama is veel struiser gebouwd. De alpaca heeft een brede snuit met spitse
oren. We kennen deze dieren als de spuwers vooral wanneer ze gestresseerd zijn.
De
verzorging van de dieren: Het voedsel van
de alpaca bestaat voornamelijk uit gras en/of hooi aangevuld met twee keer per
dag tussen de 150 g-250 g krachtvoer. Het hooi moet van zeer goede kwaliteit
zijn voornamelijk van de tweede snede gras. Er is altijd zuiver water ter beschikking.
De meeste dieren staan jaar in jaar uit op stal.
Vier keer per jaar worden de dieren ontwormd en tweemaal ingeënt vooral tegen
coccidiose. Er is ook een veterinaire ruimte aanwezig waar de
bedrijfsdierenarts een ziek dier kan onderzoeken.
De
voortplanting: De draagtijd
bedraagt 11,5 maand. De kleine alpacas worden nooit s nachts of s morgens
heel vroeggeboren maar meestal in het midden van de voormiddag. Dit heeft nog
te maken met hun afkomst waar het klimaat erg koud kon zijn.
Het geboortegewicht bedraagt ongeveer 6 à 8 kg. Ze blijven ongeveer 6 maanden
bij de moeder en worden dan gespeend.
De prijs van een hengst van zeer goede kwaliteit kan meerdere duizenden euros
bedragen.
De
wol: Alpacas worden
niet gehouden voor het vlees maar uitsluitend voor de wol.
De wol kan tot 22 erkende kleuren hebben.
De witte wol is de meest aantrekkelijke in de handel.
De zachtheid van de wol wordt gemeten met de computer.
Vroeger werd door de scheerder de wol ingedeeld in minstens vijf categorieën.
De glans en de krulling waren hier cruciaal. Ook de lengte, de dichtheid en de
verdeling over het lichaam waren een must voor goede wol.
De allerbeste wol wordt momenteel aan 80 per kg verkocht.
Wol van alpacas is vijfmaal warmer dan wol van schapen.
Het scheren van de dieren gebeurt machinaal door de eigenaar tijdens het
voorjaar.
Toerisme: Momenteel kan je
voor allerlei activiteiten op deze alpacaboerderij geworden: rondleidingen,
wandelen met alpacas, spelletje boerengolf tussen de alpacas,
een hindernissenparcours, een cursus alpacaboer, enz. De website geeft nog tal
van andere mogelijkheden.
Bezoek aan de alpacashop: In het winkeltje kon men zien wat er allemaal van alpacawol kan gemaakt
worden. Natuurlijk konden die dingen ook aangekocht worden.
Rond de klok
van vier zakten wij af naar Den Tichel om nog wat na te praten over het
geslaagde bezoek. Weerom een ervaring rijker.
Dinsdag 2
november 2021: KWB-Overdag trekt er op uit. Deze keer bezoeken wij een museum
in Asten, iets verder dan Weert en Nederweert.
Ook weer een druilerige namiddag. De weergoden zitten ons precies niet mee.
Maar niet getreurd, het was een binnen bezoek.
Wat was er dan te zien. Het museum is tweeledig: enerzijds het klokkenmuseum en
anderzijds een natuurmuseum.
De groep van 23 Overdaggers werd opgedeeld in twee. De ene groep begon met het klokkenmuseum
en de andere met het natuurmuseum. Het klokkenmuseum In 1975 opende prins Bernhard het museum dat voordien was ondergebracht
in het gemeentehuis. Maar hier werd het veel te klein. Er moest dus een
oplossing gezocht worden. Na een grondige renovatie werd het museum heropend in
2012.
De eerste
belletjes dateren van 700 voor Chr. Dierenbellen hebben doorheen de eeuwen
steeds bestaan. Zo kon de eigenaar zijn dieren gemakkelijk herkennen en het was
tevens een bescherming tegen het kwaad.
Zelfs de Romeinen kenden reeds al dan niet kleine en grotere bellen of klokjes.
Klokken werden ook als muziekinstrument gebruikt. De klank van een klok hangt
af van de grootte van de klok, de dikte en de samenstelling al dan niet uit een
legering van koper, tin of zuiver brons. De smelttemperatuur bedraagt 1100°
Celsius. Het stemmen van een klok gebeurde door aan de binnenzijde dunne of
dikkere groeven te trekken.
In Zuid-Europa werd tijdens de erediensten een bellenrad gebruikt.
Al in de 12e eeuw werden in de grote kathedralen ook bijna
mastodonten van klokken geïnstalleerd. De grote klokken gaven een zware toon.
Deze droeg ook veel verder dan de toon van de kleinere klokken.
Af en toe vond je op de klok de naam van de maker. Het was een eerste vorm van
reclame.
Doorheen de jaren bracht men allerlei versieringen aan.
De oudste
vorm van het aangeven van de tijd was de zonnewijzer. We herinneren ons nog
allen de zonnewijzer voor de vroegere apotheek van Wijchmaal.
Een monnik
bedacht het mechanisch uurwerk. Hij had er de tijd voor en waarschijnlijk de
middelen.
Doorheen de eeuwen werd dit steeds gesofisticeerder.
Een hele tijd werd er stilgestaan bij de werking van de klokkengieterij. De
gids legde haarfijn de vijf stappen uit om een volwaardige klok te gieten. Het
was toch wel een beetje titanenwerk.
Vanaf 1740 doet de beiaard zijn intrede. We kunnen regelmatig de deuntjes van
de beiaard van Peer beluisteren als wij ter plekke zijn.
Als laatste konden wij de reizende beiaard van André Rieu bewonderen.
Het
natuurmuseum De peel was een
zeer uitgestrekt moerassig gebied in de omgeving van Asten en hogerop. Het
woord peel zou afkomstig zijn van het Latijnse woord palus.
Het gebied moet ontstaan zijn ongeveer 10 miljoen jaren geleden tijdens het
mioceen. Alles was hier toen zee met de baardwalvis als grootste walvis. De
periode nadien het plioceen was gekenmerkt door de grote beesten die er woonden.
Ook toen waren er klimaatveranderingen. Tijdens het pleistoceen leefden er
edelherten en mammoeten.
Zo zagen wij dat de wereld steeds in ontwikkeling was en nog is. Denk maar aan
de klimaatopwarming.
Op de kaart van 1853 zagen wij duidelijk aan de hand van kleuren waar de
ondiepe en de diepe peel zich bevonden. De ondiepe peel was begroeid met riet
en biezen. De diepe peel was ontoegankelijk.
Vroeger bedroeg de grootte van de peel 148000 ha en nu nog 3000 ha.
Doorheen de eeuwen zochten de mensen voedsel, veiligheid en een stek om er te
kunnen wonen.
Het veenmos overwoekerde alles en lagen stapelden zich op elkaar. Zo ontstond
turf. Deze begon men te ontginnen. Dit zware werk werd gedaan door de
turfstekers. Ze werkten tot 14 u. per dag met zelf zware, gesmede werktuigen.
Zwartveen, een eerste vorm van turf, werd gebruikt als brandstof. Het kon ook
gebruikt worden als strooisel in de stallen.
Heel de peel
is nu een beschermd natuurgebied.
Doorheen de rondleiding maakten wij kennis met een hele rits aan opgezette
dieren en vogels die vroeger en/of nu nog hun gastverblijf hebben in de peel.
En tot slot.. De beide rondleidingen waren zo interessant dat
het al gauw vijf uur werd en het museum sloot. En toen moesten we nog een klein
uurtje rijden om terug in onze heimat te zijn. Weerom een geslaagde activiteit.
Leo Vandervelden
38 KWBOers tekenden present aan het toerismebureau Peer voor deze
historische stadswandeling. Netjes verdeeld in twee groepen van 19 vertrokken
we met onze gidsen Marie-Josée en Lena. We stonden aan het stadhuis, het
bekendste stadsgezicht van Peer, dus waarom daar niet beginnen.
Het gaat hier om één van de oudst bewaarde stadhuizen in
een bepaalde bouwstijl, en dat is de Maaslandse Renaissancestijl Het stadhuis
is gebouwd in 1637 als lakenhal/schepenbank, voordien stond er een vleeshal. Kenmerken
van deze Maaslandse Renaissancestijl zijn o.a. de specifieke kroonlijst en de
ramen met een kruis in mergelsteen. Oorspronkelijk waren de bogen, waar nu de
ramen zitten, open en waren er verschillende markten onder, op de eerste
verdieping zetelden de drossaard en zijn schepenbank en daar gebeurde ook de
rechtspraak. Peer is ook kantonhoofdplaats geweest en hier zetelde eveneens het
Vredegerecht. Het heeft ook gediend als gemeentehuis, bibliotheek,
toerismebureau, muziekinstrumentenmuseum
en nu tenslotte als restaurant. De kleuren rood en geel hebben hun
oorsprong in het feit dat Peer afhankelijk was van het graafschap Loon: rood
(oorspronkelijk baksteen), geel (mergellagen). In 1993 werd het stadhuis
ingepakt (niet door Christo) om het te schilderen. In het begin waren de
inwoners niet tevreden met de kleuren, maar later gingen ze toch akkoord. De
wapenschilden dan: helemaal bovenaan in rood en geel dit van de schepenbank van
Peer, daaronder drie wapenschilden, links die van het Graafschap Loon, in het
midden dat van de provincie Luik (perron) en rechts van de provincie Limburg (Peer
was één van de goede steden van het graafschap Loon, later overgegaan naar het
Prinsbisdom Luik). Daaronder links de datum van de bouw van het stadhuis,
rechts de datum van herstel (1902, 1993). Ook in 2005 werd het stadhuis
hersteld, maar dat is hier niet vermeld. Er is thans ook een ondergrondse
tunnel van het hotel naar het stadhuis. Voor het stadhuis is een replica van de
oorspronkelijke schandpaal geplaatst.
We wandelen naar het marktplein, een Frankisch marktplein
(driehoekig). Er loopt een monorail over de ganse lengte van het marktplein als
herinnering aan de tram die er vroeger reed. Vooraan in de punt staat een
monument van Els Plessers waaruit water stroomt (drinkbaar).
Op dit monument is een drinkuit gegraveerd. De
drinkuit was een beker zonder voet waarbij het de bedoeling was om de gevulde
beker leeg te drinken en daarna om te keren.
Verderop staat een tafereel van de Boerenbruiloft van Pieter Bruegel de Oude,
het is de vertrekplaats van de fietsroute waarop 8 werken van Bruegel in de
natuur rond Peer staan en hij zou die geschilderd hebben op die plaatsen. Zo komen
we aan de stadspomp, die dateert van het jaar 1863. Hier was vroeger een
drinkplaats voor dieren. De dieren stonden overdag buiten de stadswallen en
werden s avonds binnengehaald, eerst dronken ze aan de plassen op het
marktplein en werden dan naar de stallen gebracht. Het water van die
drinkpoelen werd ook gebruikt om de vele branden te blussen. Bovenop de
stadspomp staat een peer. Waarvan komt de naam Peer? Niet van perre of park,
maar volgens een bepaalde onderzoeker van PIRGUS, wat betekent omheind gebied
langs een verharde weg. De peer is regelmatig van de stadspomp afgehaald en ook
al eens vervangen door een appel, dit om allerlei zaken gedaan te krijgen van
het stadsbestuur. Dan komen we aan de kiosk, vroeger met een rieten dak, een
stenen onderstructuur en een houten structuur. Tijdens WO II werd deze kiosk in
brand gestoken naar aanleiding van een ruzie tussen de witten en de zwarten.
Dit bleef 5 jaar zo liggen tot de burgemeester een
heropbouw wilde door een kunstenaar van Peer, het werd postmeester Frederix,
wonende in huis De Zwaan, dat ook fungeerde als postgebouw. Hij maakte het
ontwerp en deed ook de uitvoering, dat gebeurde in 1948. Hij was een moeilijk
man die ruzie had met de rijkswachtkommandant. Bij de onthulling was de
rijkswachtkommandant ondanks alles toch blij met de verwezenlijking, maar de
heer Frederix zei hem dat hij toch maar moest opletten want hij had boven aan
de pilaar tegenover het rijkswachtgebouw (waar nu De Bak is) een duivel
geplaatst met geheven wijsvinger en die zou de kommandant altijd in het oog
houden. Bovenaan de zuilen van de kiosk hangen mythologische figuren die
verweven zijn met muziek en in het midden van elke zuil zijn de namen van
componisten vermeld, niet die van Preudhomme omwille van zijn eventueel
collaboratisme in de oorlog.
Aan het eind van het marktplein staat de borrelsteen, de
derde waterpartij, tegenover Huis in den Engel, wat ook het Drossaardhuis was
waar o.a. drossaard Van de Cruys woonde. Hij hielp mee bij het uitroeien van de
Bokkenrijders.
Verder gaat de wandeling naar de vroegere Agnetendalsite
met het klooster. Tot 1962 heette de Kloosterstraat de Achterstraat, waar
minder gegoede mensen in hutjes woonden. In de 14de eeuw kwam er een
aanvraag van vrouwen om te zorgen voor de gemeenschap naar de regels van Sint
Antonius. In 1432 werd dan het klooster gebouwd: de nonnen leerden de mensen
allerlei dingen aan, zorgden voor eten en brachten vee mee. In de 16-17de
eeuw werd het klooster almaar rijker en rijker en ze kochten gronden op, tot er
een verbod kwam van het stadsbestuur om het klooster gronden te laten kopen
binnen de stadsmuren. Tijdens de Franse revolutie werden de nonnen verjaagd en
het domein werd volledig geplunderd. In 1863 kocht de stad dit terug voor
18.000 francs een het werd later voor 1 symbolische frank teruggegeven aan de
nonnen. Dezen zorgden dan dat er het scholencomplex Agnetendal kwam. De in 1698
heropgebouwde gevel van het klooster staat er nu nog en zou na restauratie
opgenomen worden in het nieuwe project.
Verderop vinden we Huize Preudhomme waar Armand geboren
werd in 1904. Vader was schoolhoofd benoemd in Peer en mocht deze woning
betrekken met zijn gezin. In 1928 vertrok het gezin uit Peer. Hierin was een
tijdje het muziekinstrumentenmuseum gevestigd en ook het Museum Dulle Griet.
Tot op heden heeft het geen nieuwe bestemming gekregen.
We wandelen naar het gemeentehuis waar een zuil geplaatst
is. Deze zuil herinnert aan de stadsrechten verworven in 1367 toen Peer naar
het Prinsbisdom Luik werd overgeheveld, dat had wel als gevolg dat het zichzelf
moest beschermen, er werd een wal rond Peer gegraven (eerder een heuveltje),
later werd een houten muur en nog later een stenen muur gebouwd. De toren van
de kerk diende als uitkijktoren en de poorten beschermden de stad. In 1985 is
Peer terug stad geworden en in 1987 werd deze zuil opgericht: de granaatappel
verwijst naar macht en het kruis is het symbool van verwevenheid van kerk en
staat.
Vlakbij staat (alweer) een oud stadhuis, voormalige dekenij, in neoclassicistische
stijl, ook gebruikt als OCMW-gebouw, dekenij, bibliotheek, politiekantoor en
vergaderlokalen. Bovenaan is bij de renovatie een venster geplaatst in de vorm
van een oog (om over de stad uit te kijken ).
Als we ons omdraaien kijken we naar de Reus der Kempen, ook
wel woltoren genoemd omdat hij gebouwd zou zijn met de opbrengst van de wol. In
1392 werd begonnen met de bouw die een 50 à 60 jaren duurde. Uit kleilagen uit
Bomen (gehucht Peer) werden de stenen gemaakt.De toren telt 4 verdiepingen, is
64 meter hoog en er zijn 221 trappen tot boven. (Weetje: Jaak L. heeft de haan
op de toren geplaatst). De torenspits was ooit 75 meter hoog, maar is er
afgewaaid en is naderhand opgebouwd tot de huidige hoogte (een 10tal meter
lager omwille van geldgebrek). De grootste beiaard van Vlaanderen is in deze
toren gevestigd met 64 klokken, er worden computergestuurde deuntjes gestuurd
op het uur en halfuur en de beiaardier speelt er ook regelmatig op. Er zijn plannen
om op de 4 verdiepingen een soort tentoonstelling te maken. De muren van de
toren zijn onderaan 2,2 meter dik. Als je Peer binnenrijdt zie je in een nis
aan de kerk het beeld van Onze Lieve Vrouw van Zeven Smarten (Weeën). In 1865
werd Peer getroffen door de zwarte pokken (pest). De bevolking smeekte om
genezing van deze ziekte en in 1867 werd het beeld daar geplaatst. In de kerk
zelf is er een beeld van Onze Lieve Vrouw van Zeven Smarten (Weeën) van 1641.
Langs de toren staat ook 2 houten piramides die daar geplaatst zijn in 2000.
Het is een werk van Mark De Rooever en heet Tijdsbeeld, het is in de vorm van
een klavertje 4, dat ook terug te vinden is in de stenen van de toren en zo een
verbinding vormen van verleden en heden. Aan de zijingang van de kerk staat een
steen met de vermelding van de jaartallen 1483-1983 en een tekst, dit ter
herinnering aan de doden die op 13 mei 1483 (Sint Servaas) gevallen zijn nadat
ze door een list uit de toren gelokt werden. Deze steen staat ook als symbool
van de torenfeesten.
Een beetje verder zien we het vroegere notarishuis liggen.
Het is een Teutenhuis. Teuten waren rondreizende handelaars die ook veel in
Noord-Nederland kwamen en van daar deze stijl van huizen bouwen meebrachten.
Net voor het Kattestraatje staat een wit huis, dat was vroeger huis De Rode
Leeuw, waar indertijd de bevelhebber van de Fransen verbleef en Napoleon zou er
ook ooit verbleven hebben.
Zo kwamen we aan het einde van een boeiende historische
wandeling door Peer en mochten onze leden vele onbekende weetjes en leuke
anekdotes over Peer, zijn gebouwen, zijn bestuurders en zijn bevolking te weten
komen uit de mond van twee vlotte, onderlegde en vriendelijke gidsen
Marie-Josée en Lena . Bedankt.
Op een
druiligere namiddag waren 36 Overdaggers op 5 oktober present om een bezoek te
brengen aan Labiomista van Koen Vanmechelen in Genk.
Wij herinneren ons nog allemaal de vroegere mijn van Zwartberg waar menig
Wijchmalenaar werk vond. De mijn werd gesloten in 1966. Naderhand zag door
toedoen van Marc Wauters een dierentuin het levenslicht. Heel wat KWBers zijn
nog met hun kinderen toen ze nog klein waren hier op bezoek geweest.
De dierentuin werd gesloten in 1997.
Tot 2015 geraakte heel de site in verval. Op die plaats is Labiomista
gevestigd.
We werden
door twee kruisbestuivers zo worden de gidsen daar genoemd welkom geheten
aan het onthaalgebouw The Ark.
Labiomista betekent de mix van het leven.
Wie is Koen
Vanmechelen Hij is geboren in
Sint-Truiden in 1966. Hij groeide op in een artistiek milieu. Volgde
oorspronkelijk hotelschool. Daarin vond hij zijn gading niet.
Hij is een echte autodidact. Van individueel kunstenaar in zijn eigen huis en
tuin transformeerde hij naar een actueel kunstenaar in zijn atelier aan de
kanaalkom in Hasselt om ten slotte te landen op een universele site LABIOMISTA.
Dit was een
echte mijlpaal voor hem en dit op een gewonde plaats door de mijnsluiting en
sluiting van de dierentuin maar ook door het opentrekken van de aarde om de
energie naar onze huiskamers te brengen.
Labiomista - geopend in 2019 - is een huwelijk tussen natuur en cultuur, stad
en kunstenaar, heden en verleden, maar vooral een visie over een mogelijk nieuwe
samenleving.
De site drukt verlangen uit, ze staat voor een zwangerschap met voortdurend
weeën. Pijn en vreugde.
Ook de omgeving wordt daardoor getekend. Het is een plaats van wedergeboorte,
van ontdekking van het heelal met sterke verbindingsfactoren tussen zichtbaar
en onzichtbaar, magische processen die op een natuurlijke wijze tot stand
komen, een evoluerend kunstwerk.
Labiomista wil zuurstof zijn voor onszelf, de omgeving, de stad, de wereld. Een
schijnbaar ambitieus plan voor hem maar zeer nederig als wij allen bereid zijn
te delen in zijn visie.
Het is een lokaal project met internationale uitstraling.
Een blik
op en in het park
Labiomista
is een permanent en evoluerend kunstwerk dat je uitnodigt, uitdaagt en
inspireert. Het is een broedplek voor tal van nieuwe ideeën, creaties,
projecten en samenwerkingen.
Het vormt een ontmoetingsplek voor alle soorten op deze wereld. Het inspireert
en bevrucht meteen ook de omgeving met energie en initiatief op tal van
culturele, sociale en economische domeinen. De unieke samenwerking tussen Koen
Vanmechelen en Stad Genk krijgt een gedeelde visie over het potentieel van
identiteit en diversiteit op verschillende manieren vorm.
In het park
wandelden wij langs kunstwerken, installaties en dieren die een essentiële rol
spelen in het werk van de kunstenaar.
De tocht leidde ons ook naar de prachtig gerenoveerde directeurswoning , de
open galerij onder de studio van Koen Vanmechelen en de dierenweides.
Het park is tegelijk beeldentuin, dierentuin en landschapskunst.
Projecten worden gebundeld onder de noemer vanOpen University of Diversity
Open: het moet voor iedereen toegankelijk zijn.
University: het is gericht op wereldwijde uitwisseling van ideeën, verandering
en groei.
Diversity: is het fundamentele principe van het leven en de basis van alle
evolutie.
Besluit
Koen is een
man, die belang hecht aan gemeenschap vormen, contact leggen met de voorouders,
die kennis en emotie weet te verbinden, die dieren ziet als symbool voor de
mens, die ons wijst op de reis die wij moeten maken als wij willen veranderen,
die mensen ook met beperking weet te betrekken bij al zijn projecten.
Hij is de man die ons hoopvol doet kijken naar de toekomst.
Zo mochten al de Overdaggers hem op deze namiddag ervaren. Leo Vandervelden
21 september 2021: omwille van Covid 19 mochten wij gedurende anderhalf jaar
niet samenkomen. De volledige lockdown viel iedereen zwaar.
Heel het sociale leven viel plots stil.
Beetje bij beetje na een tweede en een derde golf
zagen wij toch stilaan het einde van de tunnel.
Een twintigtal fietsers verzamelden rond 13.15 uur
aan Den Tichel om van daar uit naar de hondenschool in Meeuwen te fietsen. De
weergoden waren ons goed gezind. Het is ooit anders geweest.
Anderen verplaatsten zich per auto. Rond de klok
van half drie was iedereen -
68 personen present. De trekkers hadden nooit
gedacht zoveel vrienden te kunnen verwelkomen.
Je voelde het: al de Overdaggers hadden terug nood
aan sociaal contact.
De deelnemers werden onthaald op de rode loper door
mensen in witte pakken. Ze gaven hen een derde vaccin: een energievaccin. Er
weer samen , die een bovenste beste van maken.
Staaf mocht iedereen van harte welkom heten. In het
vorig werkjaar was er immers geen startdag gehouden omwille van Covid 19.
Bij een stiltemoment stonden wij even stil bij vier
overlijdens van Overdaggers:
pastoor Kris, Swa Luys, André Hoeben en Mia Linsen.
Een woordje en een kaarsje hoorden hier bij.
En dan het jaarthema. Hoe kon het toch anders dat
dit in de lijn lag van Covid 19: Veilig, virus, vrij. Drie V-woorden.
Leo lichtte aan de hand van 10 V-woorden het
jaarthema nog even toe. Deze woorden waren: vertwijfeling, verontwaardiging,
verdriet, vereenzaming, vertraging, verlichting, volhouden, varianten,
verlangen en vrijheid.
En dan de activiteiten. Een aantal geplande -
weggevallen in het werkjaar 2019-2020 werden terug opgenomen. Nieuwe werden er
aan toegevoegd.
De power-pointpresentatie van Guido maakte alles
veel duidelijker.
Maria gaf hierbij meer uitleg.
Iedereen keek hier naar uit. En het mag gezegd
worden het was een puik resultaat.
Opfrissen van gangbare afspraken staat elk jaar op
het programma van de startdag. Ze werden ons in herinnering gebracht door
Jaklien.
Als het iemand nodig heeft ons brein te blijven
oefenen dan zijn wij het, de Overdaggers. Daarom dat Staaf ons weerom een
quizje voorschotelde.
We moesten allemaal diep nadenken. De laatste vraag
had niemand juist.
Het antwoord op die vraag was te vinden in Raak,
tijdschrift van KWB.
Wordt het zo nauwkeurig gelezen of waren we het
om ons te vergoeilijken vergeten?
Maar in drie van die cake-jes zat er een boon. Zij,
die een boon in hun cake-je troffen, moesten een lied maken en bij gelegenheid
ten gehore geven. En deze samenkomst was zo voor hen een uniek moment.
Neen in januari 2021 kreeg ieder gezin van
KWB-Overdag een cake-je.
Maar in drie van die cake-jes zat er een boon. Zij,
die een boon in hun cake-je troffen, moesten een lied maken en bij gelegenheid
ten gehore geven. En deze samenkomst was zo voor hen een uniek moment.
Zeker mochten de winnaars van de quiz niet vergeten
worden.
De groep vanachter en de groep bus wonnen de
quiz. Ze werden beloond met een kleine attentie.
Onze kookmoeders of beter gezegd onze culinair
verantwoordelijken zorgden voor de inwendige mens. Wat was het plots stil.
Een teken dat het smaakte. Bedankt Alice, José en Alice. Van harte mochten ze
daarom een attentie van KWB-Overdag ontvangen.
Het werd ruim half zes eer de fietsers terug
huiswaarts keerden want ze hadden nog een klein uurtje fietsen voor de boeg.
De anderen waren op een kwartiertje thuis.
Tevreden mochten wij allen zijn. Het was een geslaagde
startdag.
Ook de verbondelijk vrijgestelde van KWB (Jo Vdw),
vond dat het goed was.
Tevreden waren wij omdat wij terug mochten
samenkomen.
En nu voldoende energie opbrengen om er weer een
gans werkjaar tegen aan te gaan.
Prijsuitreiking FFZT op 29 Augustus 2021 met BBQ in zaal "De Wuft"
Wijchmaal
kermis zit er op, de koers is gereden Tijd dus om zelf nog eens op de fiets te
springen en de fotos of de nog niet gevonden fotos te gaan zoeken!
Gust deelt mee dat er een foutje sloop in het laatst ontvangen maandblad van Kwb-Overdag:
Bij de foto's van de kwis staat bij vraag 7 wie is het, waar
dat eigenlijk "welke serie is dit" moest zijn. Beide antwoorden worden
goedgekeurd. In de woordzoeker is ook een foutje geslopen. Als je rechts
onderaan het woord "zwemmen" wil doorhalen .. voor de laatst e staat er
een r.
Coronamaatregelen of
niet, al fietsend fotos zoeken kan!
De enige activiteit
uit ons KWB-programma die kon doorgaan dit jaar, was de fietsfotozoektocht. Het
werd toch wel een speciale editie met al die coronaperikelen, maar alles
gebeurde in de buitenlucht, dus als alle deelnemers in de juiste bubbel
bleven, was er geen probleem.
Filip stippelde weer
een mooie, ontspannende zoektocht van een 28 km uit, wat zeker niet te lang
was. De meesten hebben het parcours verschillende keren afgelegd omdat de 28
fotos na één ritje niet allemaal afgevinkt waren. Hier en daar waren er
discussies over de wegbeschrijving maar dat was weer even vlug aangepast. Het
gebeurde ook dat er ergens een gefotografeerd voorwerp verdween, maar ook dat
maakte het alleen maar spannender.
Er kwamen 51
formulieren binnen. We vermoeden wel dat er een paar honderd mensen de tocht
gefietst hebben. De site van de FFZT 2020 werd enkele honderden keren bezocht.
Omdat er geen
prijsuitreiking mocht plaatsvinden in de Wuft wegens corona, bedachten we een
alternatief: in den Tichel werd een verzegelde bokaal geplaatst met daarin een
met draad gewikkelde musketon (zie foto). Hiervan hoorde men de lengte te
schatten. Els Jaeken was met 490 cm heel dicht bij de oplossing en
eindigde verdiend op de derde plaats. Patrick Winters was met 487 cm
zelfs nog dichter, maar Kris Schrooten had met 486 cm de lengte
nog iets scherper ingeschat en kaapte de hoofdprijs weg. De draad bleek immers
483,5 cm te zijn. De geldprijzen van respectievelijk 10, 20 en 30 werden aan
de winnaars bezorgd.
Met de kindertocht
hebben er 21 deelgenomen en brachten allen een correct ingevuld formulier
binnen. Zij krijgen ieder een set fietslampjes.
Proficiat aan de
winnaars!! Ookbedankt aan al de
deelnemers en tot volgend jaar hopelijk in normalere en gezondere tijden.
Op 8 maart was er onze
jaarlijkse KWB-brunch. We waren met een kleine 80 deelnemers en het was
gezellig. De tafels waren weer fijn opgesmukt met bloemen in exclusieve potjes.
Uiteraard konden we
zoals elk jaar rekenen op enkele elite KWB-koks: Louis, Franky, Jos, Willy,
Jaak, Bér, Francis, Johan en Emiel die de gebakken eitjes, het spek en de
zwarte pens op een smaakvolle manier tot hun recht lieten komen.
Ook dit jaar waren er
een aantal leden en bestuursleden die in de bloemetjes gezet werden. Ze kregen een
kleine attentie voor hun inzet binnen onze KWB-afdeling. Voor 25 jaar lid
waren dit Marric Braeken, Henri Colemont en Johan Jansens.
MathieuMoors en Jan Nelis zijn reeds 40 jaar lid
en Julien Snoeks zelfs 50 jaar lid. Aan allen een dikke
proficiat!!
Vanaf nu gaan we ook
KWBers die 40 jaar bestuurslid zijn vieren. Vermits erverschillenden zijn die meer dienstjaren op
de teller hebben is hun aantal al flink gegroeid: Jan Steensels: 40
jaar, Lode Cuypers: vorig jaar reeds 40 jaar, Lambert Lemmens: 42
jaar, Louis Lemmens: 49 jaar, Jaak Luys: 48 jaar, Michel
Plessers: 43 jaar, Jos Cuypers: 44 jaar, Louis Jansen: 44
jaar, Jaak Lemmens: 48 jaar, Emiel Vanderhoydonck: 41 jaar, Leo
Vandervelden: 44 jaar en maar liefst 53 jaar bestuurslid: Louis
Vanderhoydonck. Een dikke proficiat Louis!!
Vorig jaar heeft Lode
Cuypers te kennen gegeven dat hij stopte als wijkmeester. Deze brunch leek ons
de gelegenheid om hem te bedanken voor zijn inzet. Lode werd lid van KWB en
onmiddellijk wijkmeester in 1979. Hij startte samen met Jos en Johan de KWB-quiz
op, was lid en voorzitter van SCAP en ook lid van de cultuurgroep. Hij was
jarenlang penningmeester van KWB Wijchmaal en lid in de gewestgroep. Sinds het
begin in 1995 zanger bij de KWB-singhers. Lid in het nationaal bestuur en lid
van de redactieraad van RAAK. Hij heeft vanuit nationaal de stimulatie gegeven
om KWB Overdag te starten samen met George Vanhout. Bakles gegeven aan onze KWBers
en de orde in de paprika gehaald in de kookgroep. Ook heeft hij samen met Jos
en Johan de FFZT gestart.
Mag
ik tot slot iedereen bedanken die op welke manier dan ook heeft bij gedragen om
deze dag te doen slagen.
KWB-Overdag, samen met FERM, bezocht de Fazenda da Esperança
Met 31 deelnemers trokken we dinsdag 3 maart naar de Achelse
Kluis om er een bezoek te brengen aan de Fazenda da Esperança / Boerderij van
de Hoop.
We werden opgewacht door Jan, de verantwoordelijke in Achel
die samen met Bruno zich wijdt aan het zorgen voor mannen die willen genezen
van hun verslaving. Hij schetste het ontstaan en het leven in de Fazenda.
Een handvol jongeren begon in 1983 in Brazilië
daadwerkelijk te leven naar het Evangelie en zij zetten dit om in concrete
daden. Zij hadden ervaren dat in het Woord een grote kracht schuilde die de
mens ten goede kan veranderen.
Zo kwamen ze in contact met mensen en jongeren aan de rand
van de samenleving die met een drugs- en alcoholverslaving kampten.
Om voor deze mensen te zorgen, gingen ze samenleven en uit
dit samen-met-elkaar-leven ontstond de eerste Fazenda da Esperança / Boerderij
van de Hoop.
Intussen zijn er wereldwijd 139 Fazendas vooral in
Zuid-Amerika. In Duitsland zijn er sedert 1998 zeven stichtingen en vijftien in
Europa.
Sedert 13 oktober 2018 is de eerste Boerderij van de Hoop
gesticht te Hamont-Achel in de Achelse Kluis.
Men leeft er volgens de drie pijlers van de Fazenda:
-
Gemeenschap
De mannenworden
ingedeeld in leefgroepen, leren samen een nieuwe levensstijl kennen en
ontplooien hun eigen talenten en vaardigheden. Gemeenschap vormen gebeurt in
wederzijds begrip en de vrijwilligers en ervaringsdeskundigen ondersteunen
elkaar.
- Arbeid
In de Fazenda zorgen de mannen, de récuperanten genoemd,
voor zichzelf en de gemeenschap. Zij koken, wassen, werken in de abdij of in de
tuin en helpen op zondag bij de ontvangst van de gasten. Zij leven volgens een
strikte dagorde en helpen mee om te voorzien in het levensonderhoud van de
Fazenda.
- Spiritualiteit
Elke dag start met een Woord uit de Bijbel. Samen wordt er
gestreefd om de christelijke waarden elke dag te beleven. De dagelijkse
gezamenlijke uitwisseling over ieders ervaring met het Woord biedt kans tot
bezinning en nieuwe oriëntatie. Van essentieel belang is de wil om opnieuw te
beginnen en te blijven verlangen naar verzoening en genezing. Eenieder die
hiervoor openstaat is van harte welkom ongeacht zijn afkomst of
levensbeschouwing.
Na dit algemene overzicht gaf Jan ons zijn persoonlijke, aangrijpende
getuigenis over zijn verslaving, zijn pogingen om bevrijd te worden van drank
en drugs en hoe uiteindelijk de Fazenda in Duitsland zeven jaar geleden hem
weer nieuw perspectief gegeven heeft.
Bij een tas koffieen
door Bruno gebakken koek werd er nog druk over het leven in de Fazenda
nagepraat.
Vervolgens leidde Jan ons rond. We bezochten o.a. de
gebedsruimte waar iedere zondag om 17 u en iedere woensdag om 17u30 de
eucharistie wordt opgedragen. Nadien namen we nog een kijkje in de tuin waar de
eigen groenten werden geteeld en de bijenkorven stonden.
Bij het afscheid hoopte hij ons s zondags terug te zien.
Iedere zondag van 15u tot 17u is iedereen er welkom voor een tas koffie of een
gesprek om nadien samen om 17u de eucharistie te vieren.
Vanaf het jaar 2020 starten onze wandelingen aan Den Tichel
in Wijchmaal. Dit omdat het dienstencentrum De Schommel verhuisd is van de
rustige locatie aan het rustoord naar het drukke centrum van Peer met zijn
parkeerproblemen. Maar ook ten eerste omdat we in Wijchmaal een prachtige
startlocatie hebben, nl. Den Tichel, waar enkele KWBOers samen met enkele
verantwoordelijken van Den Tichel de taak op zich hebben genomen om de overige
KWBOers te bedienen en de zaak na afloop wat op te ruimen. En ook ten tweede
dat vanuit deze startplaats gevarieerde wandelingen kunnen maken in de natuur
in Wijchmaal en omliggende gemeenten.
Dinsdag de 25ste februari was het alweer onze 4de
wandeling van dit jaar. 17 wandelaars en 10 kaarters waren vanaf kwart na één
present om na een verwarmde of frisse drank de start te nemen voor een
wandeling in winters weer of voor een kaartspel in een warme omgeving. En
winters was het: driegende wolken, een snerende wind, maar iedereen was goed
voorzien van mutsen, handschoenen en een paraplu, behalve de diehards
natuurlijk, uitzonderingen zijn er altijd. Deze keer trokken we via de
Ticheloven, het fietspad, de Schansdijkstraat en Kapelstraat de bossen in,
langs het terrein dat ze aan het klaarmaken zijn voor het nieuwe Musschennest,
uit de bossen, de Bergstraat volgen en via een veldweg naar de Wijchmaalsebaan
op en dan richting Tichel. Op de kilometerteller stonden toen 7,5 kilometers.
In Den Tichel werd er dan bij alweer een warm of fris
drankje nagekaart over deze wandeling, waarbij vooral Janneke aan het mopperen
was dat zijn broek wat smerig geworden was omwille van de water- en
slijkplassen die we door moesten. En natuurlijk begon toen het over- en weer
steekskes geven. En op die ene foto ziet ge de kleinste van den hoop met de
grootste pint en de langste met de kleinste pint . Wie is wie????
Op een gegeven ogenblik kwamen er vijf carnavaleske figuren
binnengewandeld. En het duurde even voordat Janneke in één van hen zijn
boezemvriend Ludo herkend had.
En de kaarters zij kaartten voort, sommigen zouden nog
gewoon doordoen als we de lichten gedoofd hadden en de deur gesloten tot Zjang
om 19 uur weer kwam opendoen. Maar we zijn blij dat ze er telkens zijn als wij
onze wandelschoenen aantrekken.
Dus mensen, hebben jullie zin om een kaartje te leggen of
een frisse neus te halen tijdens onze wandelingen met vertrek aan Den Tichel,
de hieronder volgende dinsdagen telkens om 13.30 uur stipt vertrekken we: 10,
24 en 31 maart, 14 en 21 april en 5 mei. En op 12 mei begint het fietsseizoen.
Het leek
bijna lente op 18 februari toen 44 Overdaggers bij V!GO in Genk op bezoek
waren.
De naam: De V van V!GO verwijst naar het Romeinse cijfer vijf. Dan staat er een
uitroepteken en dan GO. Het bedrijf is een samensmelting van vijf kleinere
bedrijfjes met daarachter de GO: wij gaan ervoor.
Het hoofdkantoor is gevestigd in Wetteren. De andere bedrijven hebben elk een
eigen specifieke uit te voeren opdracht.
Voor mensen met een beperking kunnen er hulpmiddelen gezocht worden. Dit kan
gaan van een looprekje, een rollator, een rolstoel, een elektrische scooter,
Je kan het u bijna niet indenken hoeveel hulpmiddelen er zijn voor een
specifieke beperking.
Heel belangrijk voor hun is: het moet naar de wens van de patiënt zijn,
comfortabel, esthetisch en veilig.
V!GO kan voor ieder hulpmiddel zorgen. Ze doen hiervoor beroep op de andere
medebedrijven.
Personeel: In Genk werken er een 25-tal mensen. In het geheel van V!GO zijn er een
400 mensen te werk gesteld.
Een aantal mensen hebben een diploma bachelor in de orthopedische technieken
maar er zijn ook ingenieurs. Daarnaast zijn er handwerkers die na interne
scholing
specifieke taken kunnen uitvoeren en mensen die de baan doen.
Hun specificiteit: steunzolen en orthopedische schoenen: Alles vertrekt van een voorschrift door een specialist (orthopedie,
neurologie, ) omwille van de terugbetaling door de zorgkas.
Maatwerk draagt V!GO hoog in het vaandel.
Een patiënt biedt zich aan in een WZC, ter plaatse in het bedrijf ofwel zo nodig
komen
bedrijfsmensen ter plaatse aan huis om de maat te nemen van de pijnlijke
voeten.
Orthopedische schoenen: De voet en het onderbeen worden omwonden met een plastieken onderlaag
waarop een gipsen bovenlaag wordt gelegd, goed aandrukken zodat we een goede
afdruk krijgen van de voet en het onderbeen. De gipsen afdruk wordt
doorgesneden en dient als vertrekpunt voor de rest van het hele traject.
Hiervan wordt er een 3D-scan gemaakt.
Aan de hand daarvan kan een mal gemaakt worden. Op computer worden meer dan 300
codes ingegeven die de freesmachines kan lezen en de opdracht geven voor het
maken van een mal. Iedere klant heeft 1 mal. Deze kan te allen tijden aangepast
worden en worden in het bedrijf ook bewaard gedurende een lange periode.
Het grote voordeel van de computer is dat alles veel nauwkeuriger is en voor
herhaling vatbaar is.
De mal is gemaakt uit beukenhout omdat het gemakkelijk te schuren is.
Nu kan de schoen ontworpen worden. De keuze van het materiaal en de kleur is
afhankelijk van de patiënt.
Waar vroeger men ongeveer 3 à 4 weken nodig had voor een orthopedische schoen
heeft men nu met modernere middelen slechts 2 à 3 weken nodig.
Een kijkje nemen bij de afgewerkte producten was heel verhelderend.
Steunzolen: Ook hier wordt een mal gemaakt van de voeten in een soort kaarsenvet.
Zo vinden zeonmiddellijk de pijnpunten
van de voet. Ook een afdruk van de voet op speciaal papier duidt ter controle
de pijnpunten nog eens aan.
Op basis van deze gegevens worden de steunzolen gemaakt.
Herstellingen of aanpassingen kunnen in het bedrijf allemaal gebeuren zowel
voor de orthopedische schoenen als de steunzolen.
Kostprijs: Een orthopedische
schoen kost tussen de 1000 en 2000 naargelang de specifieke wensen van de
aanvrager.
V!GO doet zelf de aanvraag bij de zorgkas.
Indien het RIZIV de aanvraag heeft goedgekeurd betaal je - via de mutualiteit -
slechts 138 .
Als
slot: In de ontvangstruimte
werd aan iedereen een drankje aangeboden en konden er nog vragen gesteld worden
hetzij in de groep of persoonlijk aan één van de medewerkers.
Wij mogen weer zeggen: dit was weer eens een bezoek om U tegen te zeggen.
Natuurlijk moest er in Den Tichel nadien nog wat nagepraat worden.
Onze tweede bowlingnamiddag van dit werkjaar in de Fit
Lounge in Oudsbergen was goed voor 17 bowlers, 9 kaarters en 3 wandelaars, in
totaal 29 KWBOverdaggers die weer een fijne namiddag samen doorbrachten.
De wandelaars (Fons, Roger en Janneke), altijd
dezelfden, lopen ook altijd hetzelfde parcours richting Meeuwen dorp, iets
drinken, over de markt en terug.
De kaarters (Martha, Marie-Louise, Josée en Louis,
Lucienne,Martha, Lisette en Leo) jokeren erop los, nog steeds voor de rosse
centjes, maar ik hoorde al dat er sommigen door hun voorraad geraken. Volgens
mij gaat daar binnenkort een (zwarte??) handel in (rosse) munten ontstaan.
De bowlingers (de namen zien jullie op de fotos)
werden in drie groepen verdeeld. De dames (Annie, Alice en Ghislaine) hebben
ween competitie onder elkaar laten doen. En weer was hier, net als de eerste
bowlingnamiddag Annie Hermans de sterkste werper met zo maar eventjes 330
punten. Vier mannen gingen haar voor in de eindstand. Sterk gepresteerd Annie.
De eerste mannenploeg met kerels die zich al eerder
hebben laten gelden gooide wel goed maar sommigen bakten er toch niet zo gek
veel van. Roem is vergankelijk. Alhoewel Mon Cuypers deze keer wel een goede
hand had en met beurten van 157, 105 en 144, totaal 406, de kroon spande. Als
volgers Christ Lemmens met 40 punten minder en Henri Theunissen met68 punten
minder. Puike prestatie van Mon.
Bij de tweede mannenploeg staakten Ludo en Gust de
strijd na 2 beurten, ik vermoed omwille van teleurstellende resultaten, ze
waren verschillende keren in de goot beland, met de bal alleszins, en daar kom
je niet ongeschonden uit De vijf anderen gingen resoluut door in de derde
beurt. Hier gooide Guido Braeken het hoogst aantal punten, gevolgd door André
Quanten en Jaak Luys. De strikes en spares van de vorige namiddag kon Jaak deze
keer niet meer uit zijn mouw geschud krijgen.
Sommigen een beetje ontgoocheld over hun prestaties,
anderen heel tevreden over hun betere gooi- en kaartkunsten, keerden we
huiswaarts, ik denk dat er al gedacht gaat worden aan methodes, oefening en
technieken om in december van dit jaar de prestaties te verbeteren.
Dinsdag 21
januari 2020: 44 Overdaggers op weg naar Neerpelt of moeten wij Pelt zeggen.
Voor ingewijden ligt het vredegerecht nog altijd in Neerpelt.
Symbolen In de zittingszaal
helemaal vooraan hangt het embleem van vrouwe justitia.
Zij heeft een blinddoek voor haar ogen. De vrederechter moet blind zijn voor
haar persoonlijke emoties. Zij moet recht spreken.
Daarnaast draagt vrouwe justitia een weegschaal in de hand. Dit verwijst naar:
het voor en tegen terdege afwegen.
Het zwart
van de toga verwijst naar: afstand nemen van mensen.
De witte bef is een teken van neutraliteit.
Een togadrager heeft altijd voorrang op eender wie.
Wat is het vredegerecht? Het vredegerecht is de rechtbank in uw buurtdie het dichtst bij de burger staat. Het
vredegerecht is een burgerlijk gerecht: er worden geen strafzaken behandeld.
In België zijn er 187 vredegerechten. Er is één vredegerecht per gerechtelijk
kanton. Een kanton bestaat uit één of verschillende gemeenten.
Elke vrederechter is bevoegd over zijn kanton, dat gemiddeld 50 000
inwoners telt. De vrederechter van Neerpelt is bevoegd voor de gemeenten:
Hamont-Achel, Pelt, Hechtel-Eksel en Lommel.
Als inwoner van Peer moeten wij naar het vredegerecht in Houthalen.
Personeel op het vredegerecht
Naast de vrouwelijke vrederechter zelf is er een hoofdgriffier, griffiers en
griffiebedienden.
In totaal werken er 7 mensen en de vrederechter zelf.
De bevoegdheid van de vrederechter. *geschillen in verband met huur/verhuur, handelshuur, de landpacht met
voorkooprechten
*bewoningsproblemen allerhande
*geschillen over het gemeenschappelijk gebruik in appartementsgebouwen
*geschillen in verband met erfdienstbaarheden
*burenruzies
*geschillen rond onderhoudsgelden
*bezitsvorderingen
*onteigeningen, ruilverkavelingen
*geschillen rond kleine nalatenschappen
*geschillen in verband met kredietovereenkomsten
*aanduidingen van voorlopige bewindvoerders. In Neerpelt heeft ze ongeveer 700
dossiers die ze moet opvolgen.
*gedwongen opname in gesloten instellingen van geesteszieken
*onderhoudsgelden bij echtscheidingen
*minderjarigen (ouderlijk gezag en voogdij)
*adoptie
*opstellen van akten van bekendheid
*Daarnaast is hij ook bevoegd voor vorderingen waarvan het bedrag niet hoger is
dan 1860
De
griffie. In elk vredegerecht
is er een griffie. De griffie bestaat meestal uit een hoofdgriffier, één of
meerdere griffiers en griffiepersoneel.
De griffier heeft niet alleen administratieve taken zoals het verloop van de
zitting opvolgen, documenten opstellen of afschriften geven.
Hij is een volwaardige medewerker van de rechter en bewaarder van veel
documenten.
Op de griffie kunt u enkel inlichtingen krijgen. Raad of adviezen kunt u er
niet krijgen.
De
verzoening. De rol van de
vrederechter is bemiddelaar te zijn tussen partijen die het maar niet eens
geraken.
Het woord vrede-rechter is daarom zeker duidelijk: de vrede herstellen.
Vrederechters hebben de juridische basis en voldoende praktijkervaring en
psychologische kennis om partijen met elkaar te verzoenen.
De verzoening is gratis.
Het
proces Als de poging tot verzoening
mislukt, blijft er geen andere keuze dan een proces in te stellen. Wie aan de
vrederechter een veroordeling vraagt noemen wij de eiser of verzoeker, de
partij die opgeroepen wordt is de verweerder of de gedaagde.
Beide partijen kunnen zich laten bijstaan door een advocaat. Het staat hen
natuurlijk vrij zich zelf te verdedigen.
De zittingen gaan steeds door op maandagvoormiddag en zijn openbaar.
Het staat u vrij naar deze zittingen te komen.
Op het einde van het proces wordt door de vrederechter een vonnis uitgesproken.
Hij kan nochtans de zaak in beraad houden.
Proceskosten. Rolrecht, een
advocaat, de deurwaarder die de dagvaarding brengt, een proces winnen of
verliezen: het brengt allemaal onkosten met zich mee.
Na het
vonnis Als u veroordeeld
bent, doet u er goed aan het vonnis zo snel mogelijk vrijwillig na te leven of
als u niet akkoord gaat eventueel beroep aan te tekenen.
Als het gaat om bedragen kleiner dan 2500 is er geen beroep mogelijk.
Daarvoor doet u best beroep op een advocaat. De zaak zal dan door eenrechtbank van eerste aanleg opnieuw
onderzocht worden.
Wil je nog
meer informatie, raadpleeg Een betere toegang tot justitie opwww.justitie.belgium.be/nl/publicaties. voor de Mutterd vanuit Neerpelt,
reporter Leo
Ook dit jaar oogstte onze Kwb-quiz
samengesteld door onze jong-kwbers, een groot succes. Liefst 24 ploegen konden
we verwelkomen. Onze presentatoren Jos Schrooten en Ronny Van Lishout waren als
vanouds weer van de partij. Johan Schuermans zorgde voor de puntentelling en
Wim Elst, Siegfried de Smedt, Johan Cardinaels en ikzelf zetelden in de jury
terwijl Albert Beerten als jury-voorzitter besliste of een klacht over de
vragen al dan nietgegrond was. Bij mijn
weten is hij nergens moeten tussen komen.
Uiteraard zonder de helpende handen van een
kwb-ploeg die zorgden voor de nodige hapjes en drankjes is zulk een avond niet
mogelijk, waarvoor dank allemaal.
Dan de uitslag: de ploeg Familie van de
juryvoorzitter werd 5de. Op 4 De Kwistnikskes, op 3
Tichelovenstraat 01, op 2 eindigde De bende van de Twijfel en ten slotte
wonnen De Petterkes met respectievelijk 94, 96, 97, 101 en 104 punten. Dus
toch weer vrij dicht bij elkaar dit jaar.
Aan iedere deelnemer en KWBer hartelijk dank
voor uw aanwezigheid of medewerking en zeker en vast tot de volgende.
Hoewel het de hele dag geregend had, trokken 45 vastbesloten droppers gewapend met de paraplu richting den Tichel. Waarschijnlijk verdienen we het wel, maar werkelijk, vanaf half acht is het de hele avond droog gebleven. Louis en Jos brachten ons in groepen van ongeveer 8 per busje naar de vertrekplaats. Je weet wel; die busjes die we van Eddy van Tucana gratis ter beschikking krijgen, waarvoor dank! Ergens op de Winner in Eksel werden we gelost voor een gezellig tochtje van 8.5 km. Nieuw dit jaar was dat Filip, die de tocht uitstippelde, een app geprogrammeerd had voor de Smartphone. Via de app Action Bound kon de eindbestemming gevonden worden door het volgen van een pijltje op je telefoon. Handig hé. Maar toch, omdat het al enkele dagen flink geregend had, lagen er verschillende diepe plassen water op het
parcours. Door geconcentreerd het pijltje te volgen, hebben sommigen
serieus natte voeten gekregen. Zonder veel kleerscheuren kwam ons groepje aan in de Gildenzaal St.-Sebastiaan in Lommel. Albert, Jos, Louis, Jos en Jean hadden intussen
voor lekker spek, bokes met kipkap en wat drankjes gezorgd. Iedereen was netjes op tijd binnen; wat wil zeggen dat er niemand verloren gelopen was. Op naar de volgende.
Dinsdag 17
december 2019: 35 Overdaggers bezoeken in Opitter de brouwerij. En wie weet
niet dat dit de brouwerij van Cornelissen is en waar ze het bekende Ops-ale en
de Pax Pils brouwen.
Een
beetje geschiedenis De exacte
stichtingsdatum is niet gekend. De familie Vissers is de stichter van brouwerij
Sint-Jozef begin 19de eeuw.
Johannes Vissers was burgemeester van Opitter en bezat in het centrum een groot
herenhuis met stallingen en een brouwerij.
Dochter Sophia Carolina huwde met Joseph Cornelissen. Uit hun huwelijk sproten
3 zonen: Jozef, Jaak en Leo.
Jozef begon een limonade fabriek, Leo een bottelarij en Jaak werd de brouwer.
In 1934-1935 werd er een nieuwe fabriek gebouwd. En zo kon de Ops-ale en Pax
Pils reeds in 1937 het levenslicht zien.
Eind de jaren 1940 neemt Jaak de fabriek over van zijn broers.
Jaak heeft twee zonen: Jan en Leo.
In 1980 wordt Jef Cornelissen de eigenaar en neemt de fabriek een sterke
uitbreiding.
In 2004 komt Jef Cornelissen junior voltijds in het bedrijf en wordt in 2013 de
CEO. Met fierheid spreken ze over de JC-toren die uitkijkt over gans Opitter.
Sinds 2015 is het niet meer brouwerij Sint-Jozef maar wel brouwerij
Cornelissen.
De
rondleiding Omdat wij zo talrijk
waren, werden wij opgedeeld in twee groepen. Groep 1 mocht naarhet bovenzaaltje voor de degustatie en twee
korte filmpjes over het bedrijf terwijl groep 2 de rondleiding kreeg van een
deskundige gids. Na een uur werden de rollen omgedraaid.
Benodigdheden
om bier te brouwen. Water, gerst, mout
en hop.
Om één liter bier te brouwen heeft men 7 liter water nodig. Dit wordt opgepompt
op een diepte van 180 meter: zeer helder en zuiver.
Gerst wordt mout in de mouterij. Dit wordt aangevoerd. Het labo neemt telkens
stalen opdat de aangevoerde mout van beste kwaliteit moet zijn. Van de hop
bestaan er wel een 7-tal soorten. Deze geeft aan het bier weinig of meer
bitterheid. Daarnaast kunnen er nog kruiden aan toegevoegd worden.
Het hele proces duurt 4 uur van doorkoken, naar afkoelen, naar rijpen. Zo
kunnen ze per werkdag twee brouwsels maken van 6000 liter. Belangrijk is dat
bij elke stap voldoende controle aanwezig is. Want meten is weten, want wie het
niet doet, doet het niet goed.
De originele koperen ketels zijn aan de binnenkant van inox makelij.
Restafval zoals draf wordt bestemd als veevoeder en wordt aan boeren verkocht.
Omzet op jaarbasis Er wordt om en bij de 50 000 hectoliter bier gebrouwen. Het
streefcijfer is naar 75 000 hectoliter te gaan.
Daarom is er ook een grote uitvoer naar het buitenlandzoals Rusland, China, Mexico, Laos, Cambodja,
Oekraïne, noodzakelijk
De vaten voor het buitenland zijn uit een soort kunststof gemaakt. Ze komen
niet terug naar afzender maar kunnen ter plaatse gerecycleerd worden. De bottelarij Heel belangrijk is het reinigen van de teruggekomen flesjes en tonnen. Het
spoelen van de flesjes gebeurt in 3 stadia: op 70°, 40° en 20° met constante
controle naar de zuiverheid en de gaafheid van het flesje.
Nadien worden ze gevuld aan 12 000 flesjes per uur met de juiste kroonkurk
en etiket erop.
Ook de tonnen van 50 en 30 l worden zo gereinigd.
Momenteel zijn er ook tonnen van 20 liter in de handel.
Ook brachten
wij een bezoek aan de koolzuurgastoren, de koelers, en het
waterzuiveringsstation ter plaatse. Per uur kon men 7 m³ zuiveren alvorens het
in de Itterbeek als zuiver water geloodst werd.
Toekomstperspectieven In het historisch pand waar vroeger gebrouwen werd wil men een belevings-en
bezoekerscentrum oprichten waar bezoekers kunnen genieten van de 17
verschillende bieren die hier gebrouwen worden.
We noemen er maar enkele: Opsale, Pax Pils, Bosbier, Limburgse Witte Rosé en
Citroen en de enig echte Limburgse Witte, Bokkereyer, Herkenrode Cister,
Kerkenrode Vesper, Herkenrode Noctis, Kriekenbier, Sint-Gummarus Tripel en
Dubbel. Daarnaast hebben ze ook nog het Itters Bruin, tafelbier van goede
smaak.
Bij het verlaten van de degustatieruimte werd ik getroffen door twee spreuken
die boven de deur hingen:
In de hemel is er geen bier, daarom drinken wij het hier.
Indien ik het konne, ik dronk n hele tonne.
Met een
dankwoordje naar de gidsen, werdde
namiddag in Opitter afgesloten.
Maar in Den Tichel werd er nog meer dan één woordje gepalaverd. voor De Mutterd vanuit Opitter,
reporter leo
Onze eerste bowlingnamiddag van dit werkjaar in de Fit
Lounge in Oudsbergen was goed voor 15 bowlers, 8 kaarters en 3 wandelaars.
De wandelaars (Fons, Roger en Janneke) lopen altijd
hetzelfde parcours richting Meeuwen dorp, iets drinken, over de markt en terug.
De kaarters (Martha, Marie-Louise, Rita en Louis, Alice,
Lucienne, Mene en Josée) spelen ook altijd hetzelfde spelletje nl. jokeren en
nog altijd voor de rosse centjes. Zouden ze binnenkort ook beginnen met
inzetten van 5 of 10 cent???
De bowlingers (de namen zien jullie op de fotos
behalve de eerste groep en die namen geef ik zo door) werden in drie groepen
verdeeld. De sterkeren (Mon, Henri, Christ, André, Julien en Lode), de
ladies en de minder sterkeren. Roger en Ber werden ingedeeld bij de minder
sterkeren omdat de groep van de sterkeren anders te groot werd. Er staat wel de
sterkeren, maar bij de minder sterkeren was er deze keer een hele sterke, nl.
Jaak Luys met 359 punten. Jaak gooide zijn tegenstanders om de oren met strikes
en spares dat het een lieve lust was. Dan volgde Mon Cuypers bij de sterkeren
met 351 punten en als derde Ber Saenen (weer bij de minder sterkeren) met 342
punten. Bij de dames zagen we Annie Hermans winnen met 316 punten, ze legde de
mannen het vuur aan de schenen. Over het algemeen kunnen we zeggen dat de
kanonnen een mindere dag hadden en de anderen misschien iets meer geluk.
Aan het einde van de dag waren ze weer allemaal
tevreden, een leuke namiddag met gezonde ontspanning en een goeie babbel met de
anderen en zo keerde iedereen tevreden huiswaarts, alleen jammer dat er geen
jenever meer was
Oh ja en Sinterklaas, Nicodemus en Piet waren dit
jaar niet van de partij omdat ze een te druk programma moesten afwerken. Hij
zal weer oververmoeid zijn als die periode achter de rug is
Woningbranden eisen elk jaar tientallen mensenlevens. Meer nog dan het
vuur, maakt vooral de rook tal van slachtoffers. Die rook is verstikkend en
verspreidt zich razendsnel. Vooral als er s nachts brand uitbreekt, is het risico
om niet tijdig wakker te worden groot. Rookmelders vormen dan ook een
eenvoudige en doeltreffende bescherming tegen de gevaren van brand. Daarom
verplicht de Vlaamse overheid de aanwezigheid van rookmelders in
(huur)woningen.
Wie in Vlaanderen een woning bouwt, renoveert of
verhuurt moet sinds 1 januari 2013 rekening houden met een aantal
verplichtingen over het plaatsen van rookmelders.
Vanaf 1 januari 2020 gelden deze
verplichtingen voor alle Vlaamse woningen.
Welke zijn de Vlaamse rookmeldersverplichtingen? Aan welke criteria
moeten rookmelders beantwoorden? Hoe een rookmelder installeren?
Op al deze vragen krijgen we een antwoord door een deskundige van de Brandweer van Bree op
woensdag 27 november 2019 om 20 uur in lokaal 1 van Den Tichel.
19 november
2019: 31 Overdaggers mochten bij de firma FJA Oeyen in de Asstraat 2 in Mol een
bezoek brengen. Een zonnige namiddag in vergelijking met de dag voordien.
We werden verwacht want bij aankomst was koffie, thee en koek reeds voorzien.
Omdat de groep zo groot was , werd hij in twee gedeeld. De eerste groep kreeg
eerst de uitleg in de grote winkel, de andere groep mocht de atelier
ondertussen bezoeken. Nadien omgekeerd.
Een beetje geschiedenis FJA Oeyen is een familiebedrijf. FJA staat voor Frans, Jozef, Albert
Oeyen. Het was de grootvader van onze gids.
Hij was kleermaker van beroep. Maar tijdens WO II werd hij als kleermaker
tewerkgesteld in Duitsland. Het is hier dat hij kennis maakte met dons.
Na zijn ontsnapping keerde hij terug naar België. Ondertussen had de confectie
van klederen zijn intrede gedaan en was met het beroep van kleermaker niet veel
meer te verdienen. Hij waagde het erop om met dons in al zijn facetten te
beginnen. Oorspronkelijk verkocht hij alles particulier. En het sloeg aan.
Nu is de vierde generatie reeds actief in het bedrijf waar handgemaakte
dekbedden van topkwaliteit worden gemaakt.
Wat is
dons en vanwaar komt het? Dons komt van
ganzen die op een diervriendelijke manier in koude streken (Oostenrijk) gekweekt
worden met vrije uitloop. Een dier beschermt zich tegen de koude door meer dons
en veren op het lichaam aan te maken. Tussen dons en veren ontstaat een ideale
luchtlaag die isolerend optreedt. Deze dieren mogen maar één keer in hun leven
van die dons ontdaan worden.
De dons komt aan in grote zakken met een gewicht afhankelijk van het soort
dons.
Een zak met zuivere dons van 4 kg heeft al een vrij groot volume.
In het magazijn worden al de verschillende zakken opgeslagen.
Vijf
soorten dons Om goed het
onderscheid te kunnen maken tussen de verschillende soorten gaf de firmahaar namen van hemellichamen. Vroeger waren
het namen van sterren.
Zo spreekt men van:
Mars, Venus en Pluto: het zijn alle drie een mengeling van dons en veertjes.
Het voelt ook zwaarder aan. De levensduurte is beperkt tot ongeveer 7 à 8 jaar.
Neptunus daarentegen bestaat bijna uitsluitend uit dons en Jupiter is volledig
echte dons. Deze dons gaat levenslang mee.
Natuurlijk dat het prijskaartje ook hier afhankelijk van is.
In het
atelier Vier naaisters
zijn elke dag bezigom de overtrekken op
vraag van de klant eerst op maat te knippen, aan elkaar te stikken en in een
later stadium te vullen met de gewenste dons. Voor één donsdeken is er ongeveer
800 g donsnodig.
De tekening op de overtrekken hangt af van de klant: ofwel allemaal vierkantjes
ofwel langwerpige banen in rechthoek vorm.
Ook de kleur van de overtrekken wit, met
tekening of bloemen is klantgericht. De overtrekken kunnen zuiver katoen zijn of katoen/kasjmier (wol). Dit laatste
is wel duurder.
Wassen
van donsdekens Klanten kunnen
hun donsdekenin het bedrijf afgeven om
te laten wassen.
Hoe gebeurt dit?
De deken wordt losgemaakt, het dons wordt eruit gehaald en in een bak
verzameld.
Volgende stap:het dons wordt verzameld
in zakken, wordt dan van de nodige etiketten voorzien, naar de wasmachine
gebracht, uitgeschud, ontward, klant per klant apart gewassen met water en zeep
op de juiste temperatuur, gezwierd, ontward, gedroogd en met een vulmachine in
de verschillende compartimenten geblazen en terug dicht gestikt.
Prijzen Deze zijn
afhankelijk van de grootte, het soort dons als vulmiddel, de kwaliteit van de
overtrek, kortom van de vraag van de klant.
Het wassen varieert rond de 200 à 300 (2-persoonsdeken) naargelang er veel of
weinig moet bijgevuld worden.
Alles wordt aan huis afgehaald en teruggebracht indien gewenst.
In de
winkel Niet enkel
donsdekens vervaardigen zij. Ook hoofdkussens, bedlinnen, matrasbeschermers,... zijn
opgenomen in hun verkoop. Zij zijn fier op hun artisanaal maatwerk, lokale productie in plaats van
massaconsumptie, duurzaamheid, diervriendelijkheid.
Tenslotte
Traditie en nieuwe inzichten worden hier in dit bedrijf wonderlijk met elkaar
verzoend.
Twee vestigingen: Asstraat 2 in Mol en Orgelstraat 5 in Antwerpen.
Dat een goede donsdeken mag bijdragen tot een heerlijke nachtrust.
KWB-Overdag op bezoek bij chocolatier Visser in Meeuwen
Dinsdag 5
november 2019: een zeer ruime groep
wel 50 Overdaggers - op stap naar Meeuwen of moeten wij Oudsbergen schrijven.
Er was een bezoek gepland bij Visser, een chocolatier in de Hoogstraat.
Bij t binnenkomen wat kregen we ook anders: een praline.
In het zaaltje achteraan werden wij welkom geheten door de eigenares. Met
koffie en vlaai werd de namiddag ingezet.
Visser in Meeuwen is reeds een zevental jaren bezig op de plaats waar vroeger
een bakkerij was gevestigd.
Van
cacaoboom tot chocolade Vooreerst dient
gezegd dat de cacaoboom een schaduwboom is. Hij gedijt niet goed in volle zon. We vinden deze bomen rond de evenaar waar
temperatuur, neerslag en vruchtbare
grond meer dan aanwezig zijn. Tanzania
is één van de grootste producenten. De boom kan tot wel 50 jaar oud en tot 10
meter hoog worden met een matig dikke stam.
Als hij 4 jaar oud is begint hij pas te bloeien. Duizenden witte of roze
bloemen bloeien op de stam. Slechts 5% geven een vrucht. De boom bloeit bijna
het hele jaar door en geeft per boom 30 à 40 vruchten. Ze hebben de vorm van
een langwerpige meloen en zijn 15 à 30 cm lang.
Er kan tweemaal per jaar geoogst worden. Dit gebeurt enkel handmatig met een
soort kapmes.
Enkele dag worden de vruchten op stokken gehangen om verder af te rijpen. Daarna
worden de vruchten opengebroken. In één vrucht vind je 40 à 50 bonen die elk om
en bij 1 g wegen.
Na fermentatie (gisten van vruchtvlees en bonen) gedurende een zevental dagen
veranderen de bonen van kleur: van paars naar bruin. Deze bonen worden daarna
in de zon gedroogd gedurende een zestal dagen. Meerdere keren per dag moeten ze
gekeerd worden opdat ze aan iedere zijde droog zijn. Nu zijn ze klaar om
vervoerd te worden voor verdere verwerking. Dit gebeurt allemaal in jute
zakken.
Verwerking Door een vrij
ingewikkeld procedé wordt uit de bonen de cacaoboter gescheiden uit de
cacaomassa. De overige massa wordt gezeefd, gemalen, gekneed en dan geperst tot
fijn poeder. Dit is dan de door ons gekende cacaopoeder die wij in de keuken
gebruiken.
Chocolade is de juiste verhouding van cacaomassa, boter en poeder.
Dit is juist de kunst van de chocolatier.
Om 1 kg chocolade te verkrijgen heb je om en bij de 300 bonen nodig.
Nederland is de grootste verwerker van de cacaobonen.
Belgische chocolade is bekend om zijn fijnheid en het wegsmelten op de tong.
Chocolade
in allerlei vormen Chocolade vind
je in allerlei vormen, grootte en dikte. Je kan het u niet voorstellen: een
bus, een paashaas, een hart, hoefijzer, schuifpasser, hamer, verfborstel, allerlei
relatiegeschenken met foto op van één of meerdere personen. (tot maximum een
A4), relatiegeschenken met de naam van de firma er op, enz
Wat je wel moet hebben is een mal. De twee helften moeten na het harden van de
chocolade kunnen losgekoppeld worden en aan de onderkant open zijn.
Een voorbeeld: een mal van een sinterklaas: een eerste keer vloeibare chocolade
laten inlopen, de overtollige chocolade laten uitlopen, laten trillen op de
triltafel om luchtgaatjes in het afgewerkte product te vermijden, harden in de
koeling, een tweede maal vullen, de overtollige chocolade laten weglopen en
weerom laten trillen en harden in de koeling.
De twee helften voorzichtig loskoppelen en de sinterklaas is klaar . Hij kan nuverkocht of opgegeten worden.
Wil je een aangeboden tekening in chocolade laten gieten vraagt dit veel
handwerk.
Chocolade
in allerlei kleuren en smaken De smaak hangt
vaak af van de hoeveelheid cacaopoeder dat in het vloeibare mengsel wordt
toegevoegd.
Om gekleurde chocolade te bekomen dienen er kleurstoffen aan toegevoegd te
worden. De voedselinspectie kijktheel
strengtoe op algemene hygiëne en de
gebruikte grondstoffen.
Nevenactiviteiten
van Visser Kinderfeestjes,
workshops, geleide bezoeken, vrijgezellenfeesten, verjaardagen, vieringen in de
vereniging, personeelsfeesten, teambuildings, enz.. kunnen hier ter plaatse
georganiseerd worden.
De prijs is afhankelijk van de aanvrager.
En
pralines dan In Nederland
zijn er vier vestigingen van Visser. Wekelijks worden verse pralines
aangevoerd.
Pralines blijven sowieso 3 à 4 maanden houdbaar.
Als ze van onder uitgezakt zijn, zijn ze best niet meerte consumeren.
Pralines worden best niet in de frigo bewaard, gewoon op kamertemperatuur.
Pralines maken vergt zeer veel handenarbeid.
Om te eindigen
Ik denk nu spontaan aan een Latijns spreekwoord: De gustibus et
coloribus et mulieribus non disputandum.( Over smaken, kleuren en vrouwen valt
niet te discussiëren).
Bij de nababbel in Den Tichel waren er heel wat vrienden die dit beaamden.
Dinsdag 22
oktober 2019: 35 overdaggers reizen per auto naar Hasselt om de Japanse Tuin,
een verlengstuk van het Kapermolenpark, te gaan bezoeken.
Nu toch wel iets heel speciaals. Even voor Allerheiligen heeft daar jaarlijks
het chrysantenfestival( kikumatsuri) plaats.
Een
beetje achtergrond over het ontstaan.
Een veertigtal jaren
geleden zochten grote steden naar een andere stad in het buitenland om mee te
verbroederen.
Zo zocht ook Hasselt naar een stad om de wederzijdse cultuur met elkaar te
delen. Zo kwam men bij de Japanse stad Itami, een stad met driemaal zoveel
inwoners als Hasselt. De achterliggende ideeën waren daarbij : wie weet brengt
het werkgelegenheid mee door investeringen van Japanse bedrijven hier in
Limburg.
Uiteindelijk heeft het geen extra werkgelegenheid opgebracht.
In 1985 werd het vriendschapscharter ondertekend.
De toenmalige burgemeesters zowel van Hasselt als van Itami deelden geschenken
uit.
De stad Hasselt schonk aan Itami een torenbeiaard. Dit was in Japan helemaal
niet bekend.
Itami investeerde in een Japanse tuin. Zij zochten partners in bedrijven zowel
in Japan als in België. Daarnaast kon men nog rekenen op Europese steun om dit
alles te kunnen realiseren. De kostprijs voor deze realisatie bedroeg 140
miljoen BEF.
De tuin
zelf.
De Japanse Tuin is
de grootste in Europa: 2,5 ha groot.
Het is een ontwerp van Inoue Takuyuki.
Deze persoon kwam naar ons land en trof er een groot weiland aan met enkele
bomen in. De bomen in goede conditie werden behouden.
Nu kon hij beginnen met zijn ideeën uit te werken.
Op 20 november 1992 werd de tuin plechtig geopend na 250 werkdagen.
Welke
zijn de Japanse ideeên bij uitstek?
-Japanners willen
steeds de indruk wekken dat iets steeds groter willen laten zien dan het in
werkelijkheid is;
-nergens zal je een rechte weg vinden;
Kronkelige paadjes vind je doorheen de ganse tuin.
Om je doen rond te kijken ontwierp de architect een zig-zag-brug.
- zij willen de eeuwigheid benadrukken: water, rots, mos,
Daarom voerden ze rotsblokken aan. Eerst ging men op zoek in de Ardennen maar
daar vond de architect niet zijn vooropgestelde blokken qua vorm en kleur. Zo
vond men ze wel in Oostenrijk. De zwaarste rots woog 15 ton maar de meeste
waren tussen de 3 à 4 ton. Ze moesten wel perfect zijn
-de zintuigenlaten werken is bij hen
primordiaal: voelen, tasten, luisteren, zien,
- ze willen het leven in al zijn vormen steeds benadrukken;
-Japanners spelen graag in op het gevoel van een mens doorheen al de seizoenen.
-Zij houden graag van massas: bv. 1500 irissen en plaatsen heel veel in
groepjes van drie;
-hun keuze gaat uit naar naaldbomen. Alleen de horizontale en opwaartse takken
worden behouden.
Wat
bezochten wij nog?
-het ceremoniehuis
waar de theeceremonie plaats heeft. Zo een ceremonie kon weltwee à drie uur duren met heel veel rituelen.
Opvallend is ook dat heel het meubilair zeer sober wordt gehouden. Dit in
tegenstelling met de Chinese cultuur die van tierlantijntjes houdt.
Dit huis werd volledig in Japan gemaakt en dan naar België gebracht.
Prijskaartje: 1 miljoen euro.
-de picknickruimte waar alleen het meest essentiële staat
-de vijver met de honderden kois. Eén koi kan wel tot 500 kosten.
In Japan worden er wedstrijden georganiseerd voor de mooiste koi.
-het Shintotempeltje.
Dit is te vergelijken met onze kapelletjes die je in ieder dorp vindt.
Aan zo een tempeltje klap je eerst in de handen en maakt dan een diepe
hoofdbuiging. De shintogodsdienst houdt van veel goden.
-de vredesklok: door België geschonken naar aanleiding van 150 jaar
diplomatieke betrekkingen met ons land.
-het theehuisje waar alles weer heel sober was: de deur was een luik van een
halve meter bij een halve meter.
Na bijna
twee uur zat ons bezoek erop.
De rondleiding was ongeveer 1,5 km lang.
De moeite waard om dit alles gezien te hebben.
Weer een bezoek om u tegen te zeggen.
En zo kijken wij weer uit naar onze volgende activiteit van dit werkjaar.
KWB-Overdag op bezoek bij MDL-Euregio in Maasmechelen
Voor het
tweede bezoek van het nieuwe werkjaar verplaatsten de KWB-Overdaggers zich naar
Maasmechelen, Industrie-laan 87, een nieuw en mooi verzorgd bedrijf.
Omdat de ontvangstruimte eerder aan de kleine kant is moesten wij op voorhand de
mogelijke bezoekers opdelen in twee groepen: een eerste groep op 1 oktober en
een tweede groep een week later op 8 oktober.
We werden om 15 uur welkom geheten door Emile, de zoon, werkzaam in het
bedrijf.
Wat voor
een bedrijf is MDL? MDL-Euregio is een
innoverende onderneming gespecialiseerd in productie en herstelling van alle
mogelijk kunstgebitten en afgeleide vormen ervan.
De klanten zijn voornamelijk tandartsen, die de producten bij MDL-Euregio
bestellen. Het bedrijf werkt ook voor kaakchirurgen, ziekenhuizen rust- en
verzorgingstehuizen.
Andere tandtechnische labos doen voor specifieke bewerkingen eveneens beroep
op hun vaardigheden en technische kunde.
Een
beetje historiek Het tandtechnisch
bedrijf werd in 1976 gesticht door Maurice Roumans.
Op dat moment had hij als tandtechnicus al heel wat ervaring opgedaan in
Nederland en Duitsland, die destijds de best beschikbare technieken en
producten voor tandprothesen en implantaten ontwikkelden en commercialiseerden.
Door de licentie op deze buitenlandse kennis en materialen aan te kopen stond
MDL-Euregio al van bij de start aan de top in België. De technieken werden
verfijnd volgens eigen inzichten en werd het productengamma gevoelig
uitgebreid.
De éénmanszaak groeide op korte tijd uit naar een internationaal gerespecteerde
KMO met momenteel rond de 40 werknemers.
Om de producten van en naar de tandartsen te vervoeren werd gestart met een
eigen koerierdienst. Momenteel zijn er 6 autos beschikbaar . Tweemaal per dag
doen de bodes hun ronde, ieder in hun eigen regio.
In 1988 werd de structuur van MDL-Euregio omgevormd tot een naamloze
vennootschap.
Het management werd versterkt met Hilde Wahlen, de echtgenote van
stichter-zaakvoerder Maurice Roumans. Ook Emile en Edith, twee van de drie
kinderen van het echtpaar gingen na hun studies aan de slag in het bedrijf.
Sinds 2006 is het labo van MDL-Euregio verhuisd naar een gloednieuw bedrijf in
de industriezone Mane Borne in Maasmechelen.
Het
bezoek aan het labo De 23 Overdaggers
werden opgedeeld in twee groepen: een eerste groep bezocht de afdeling van de
losse prothesen onder leiding van Emile, de andere groep bezocht dan de
afdeling vaste prothesen zoals implantaten onder leiding van Edith. Na een drie
kwartier werd gewisseld van groep.
Afdeling losse prothesen: De tandarts maakt een digitale of analoge afdruk
(siliconenmal) van de mond van een patiënt, waarmee MDL-Euregio een
simulatiemodel maakt in gips om dan uiteindelijk de prothese definitief te
vervaardigen. Eer een kunstgebit klaar is moet dit door veel vaardige handen.
Iedere werknemer heeft zijn specifieke specialiteit.
Wat ons opviel was dat het vervaardigen van een kunstgebit enorm precisiewerk
vereist. Kunstgebitten bestaan in allerlei vormen, kleuren en grondstof.
In de afdeling van de vaste prothesen konden wij zien welke mogelijkhedenimplantaten wel hadden. Dit is natuurlijk een
stukje duurder.
Wel moet hier vermeld worden dat implantaten ruim drie maanden tijd nodig
hebben om in te groeien. Soms is dit zelfs een half jaar.
Belangrijk ook hier is meten is weten .
De
powerpointpresentatie Bewust werd na
anderhalf uur de powerpointpresentatie na het bezoek aan het labo pas gepresenteerd.
Heel veel was nu overduidelijk omdat wij het hele proces in het labo van zeer
dichtbij en mede dank zij de deskundige uitleg van de gidsen als van de
werknemers hadden kunnen volgen.
Nadien konden er vragen gesteld worden.
En de
toekomst! In de toekomst zal
de tandarts een film kunnen maken van de mond met behulp van een mondscanner en
doorsturen naar het bedrijf. Momenteel is dit nog een vrij kostelijke
aangelegenheid.
Het was wel
kwart over vijf eer wij het bedrijf verlieten.
Samengevat: leerrijk, inhoudsvol, aangenaam, goede ontvangst. Een bezoek om u
tegen te zeggen
Dinsdag 17
september 2019: 60 Overdaggers begeven zich naar de hondenschool in Meeuwen om
er samen een nieuw werkjaar op te starten.
De weergoden waren ons goedgezind. Een tiental fietsers deden de verplaatsing
per fiets. Zalig met zo een weer te kunnen fietsen hoorden wij bij aankomst.
De anderen kozen de gemakkelijkere weg namelijk met de auto.
Iedereen werd welkom geheten door de trekkersploeg die voor deze gelegenheid
versierde schoenen hadden aangetrokken.
Waarom dan
wel?
We hebben de goede gewoonte elk jaar in het teken te stellen van een bepaald
jaarthema. Na het voorbije thema En de boom hij groeit verder werd dit
werkjaar gekozen voor Stappen zetten naar KWB-Overdag.
Daarom die versierde schoenen.
Maar dat was
nog niet alles: in zes verschillende dozen was de voetafdruk van iemand van de
trekkersploeggegrift. Wat was nu de
opdracht?
Kijk en raad welke doos hoort bij een persoon van de trekkersploeg en noteer uw
antwoord op een papieren voetafdruk.
Geen sinecure achteraf bekeken. Niemand had de zes namen in de juiste volgorde
staan. Niet erg. Zij die er vier van de zes juist hadden werden bedacht met een
vouwmeter, gesponsord door onze trouwe Overdagger Jef.
Terwijl
iedereen daar met volle aandacht mee bezig was had Staaf het welkomwoord al
uitgesproken. Stijn en Marie-Louise en Marc werden speciaal
vernoemd omdat ze onze rangen zijn komen versterken.
Jaklien en Leo lichtten alternerend het jaarthema wat meer toe.
Waar
iedereen het meest naar uitkeek was : Welke bezoeken of activiteiten staan
dit werkjaar op het programma?
Dank zij een puike powepointpresentatie, gebracht door Guido, werd elk bezoek
of activiteit toegelicht door Maria.
En dan werd de prachtige kalender uitgedeeld. Bedankt aan de ontwerpster.
De culinair verantwoordelijken - wij noemen ze onze kookmoeders - verrasten ons
met een meer dan prachtig uitziende maar vooral lekkere koude schotel.
Bedankt dames, dat was weer eens af .
KWB-Overdag doet op regelmatige tijdstippen aan
geheugentraining .
Een quizje van een 20-tal vragen werd ons voorgeschoteld. Het was soms diep
putten in ons brein maar we geraakten er wel uit, de ene al wat beter dan de
andere groep.
Swa mocht de concrete afspraken - opdat alles vlot zou verlopen - nog even herhalen. Dit komt elk jaar even aan
bod.
Rond de klok van zes uur dacht iedereen aan : Oost west, thuis best.
Tevreden, gepakt en gezakt met de nieuwe jaarkalender, gaan wij met zijn allen
een nieuw werkjaar tegemoet: het 27e.
Wij hopen jullie op veel van onze activiteiten te mogen begroeten. voor de Mutterd vanuit Meeuwen, reporter Leo
Als eerste activiteit van het nieuwe werkjaar
is de fietsfotozoektocht steeds een succes. Ook dit jaar had Filip een tocht
van ongeveer 32 km uitgestippeld. Op dit parcours moesten 31 voorwerpen of
deeltjes van een gebouw gevonden worden aan de hand van 31 fotos.
Hoewel er tientallen mensen de tocht gereden
hebben, kwamen er slechts 36 formulieren binnen, van 23 volwassenen en 13
kinderen. Waarschijnlijk komt dit door het feit dat je aanwezig hoort te zijn
bij de prijsuitreiking wil je iets winnen. Of veel mensen doen de tocht louter
voor de fun in plaats van er een wedstrijd in te zien.
Er was ook dit jaar weer een kinderfietstocht.
Jill, Mirco, Jurre en Kaat reden mee en waren aanwezig tijdens de uitreiking.
Ze kregen ieder een cadeaubon. Bij de volwassen deelnemers was het iets
moeilijker, zij hoorden nog een schiftingsvraag op te lossen.
Deze keer moest er geschat worden hoeveel
kilometer een trackable afgelegd had. Een trackable is een voorwerp uit een
geo cache waar de afstand in code opstaat die het afgelegd heeft van cache naar
cache. Filip vond hem in Monschau. Omdat het toch moeilijk is om enig idee te
hebben van zon afstand werd er een tip gegeven: het was een getal van 5
cijfers .?
De afgelegde afstand bleek 48604 km te zijn
Met een verschil van 15271 km was Josée Vanbuel er het 3de dichtste
bij, met 10543 km verschil kwam Willy Schepers op nummer 2 en met 4804 km waren Dominique
Ceyssens en Alice de winnaars. Proficiat aan allen!!
Uiteraard werd er ookKubb gespeeld, maar met de tropische
temperatuur die dag op een iets lager pitje.
Onze KWBers zijn natuurlijk altijd te vinden
voor een barbecue. Met een 45-tal schoven we aan om te genieten van de
heerlijke gerechten.
Ons nieuwe jaarprogramma is intussen ook
samengesteld. Het verschijnt in de Mutterd.
Hopend u ergens op de één of andere activiteit
te ontmoeten...
 "Rolling Eyes"){kind=icon}
){kind=link}
