verslag van (o.m.) onze pogingen tot een, na vele jaren onderbreking, "comeback"; verslag van een gedeelde passie, naast onze allergrootste passie, onze mannen Aron en Tomas! verslag van pijn, ontgoocheling, slaaptekort, ongeduld maar ook (af en toe) kleine succesjes, plezier, gezelligheid, spanning, nieuwe ervaringen, grenzen verleggen, enz. (een soap...)
vroegere berichten op http://www.blogweb.be/kurtheidi
07-09-2010
Tessenderlo 10000m
Morgen waarschijnlijk naar Tessenderlo voor een nieuwe 10000m. Kwestie om die vorige door te spoelen. Voel me nog altijd niet 100%, moe en wat ziekjes (Tomas is ook net ziek geweest), maar dat deert niet, hopelijk zullen de revanchegevoelens overheersen, en kan ik toch wat secondjes afknabbelen van de schande van Loaneke. Indien niet, dan is er meer aan de hand, en zullen we op een andere manier moeten ingrijpen. Niet meer kunnen drinken, nu ook nog niet meer kunnen lopen ? Verslag Gene zever, dat was mijn leuze op voorhand. Want, alwéér, voelde ik me niet kiplekker. Ter plaatse was het al direct een ramp om ergens een parkeerplaats te vinden: tegelijkertijd atletiek-meeting, voetbalwedstrijd, fitness en weet ik wat daar nog allemaal doorgaat. Weinig bekenden, ik heb Annie Munten gezien, maar zij mij blijkbaar niet. Ik heb wel ergens iets gehoord van een BR op de mijl, kan dat? Proficiat Annie! Na een gesprekje met Jan Smeets die ook de mijl had gelopen, me klaargemaakt voor wat een legendarische wedstrijd beloofde te worden. Peter Devocht had namelijk een aanval op het wereldrecord (+50) aangekondigd, net op de dag dat hij 50 werd! Hij zou hierbij worden gegangmaakt door Stefan Vandenbroek. Voor de rest weinig bekenden, enkel Luc Hermans die naast me van start ging. Sterke bezetting, in tegenstelling tot in Lanaken waar het verschil tussen eerste (Frank) en laatste een half uur was. Snelle start, met dadelijk een groepje van vier weg. Daarachter, tot mijn grote verbazing, ikzelf met een viertal achter me. Eerste rondje 78", eerste kilometer 3'28". Toen staken die gasten achter me stilletjes voorbij, en kwam Luc bij me terecht. Om even later te versnellen, enkele tientallen meters op me te nemen, maar later zou hij terugvallen. Ondertussen kwamen een aantal snelle dames terug, en konden we lang een mooi groepje vormen. Alleen de gangmakers van deze madammen waren wel zéér ambetant, het was voortdurend oppassen. Ook vervelend: de wind in de laatste bocht, en het treintje Vandebroek/Devocht die ons driemaal zijn gepasseerd. Vandebroek had iedereen op voorhand gevraagd om plaats te maken als ze zouden passeren. Geen probleem, maar zo verlies je telkens wel een aantal meters he. De tussentijden waren toch wat sneller dan in Lanaken, en ze bleven gelukkig ook constant. Zo kon ik de laatste rondes nog wat versnellen en volledig verzuurd (natuurlijk, zo hoort het!) eindigen in 36'33". Nog niet waar ik op had gehoopt, maar toch een flinke verbetering, zeker gezien de omstandigheden, t.o.v. Lanaken. Het gaat dus weer vooruit. Nu nog enkele weken naar de Maasrun toe werken, en wat uitbollen met wat minder belangrijke wedstrijden. Of misschien toch nog ergens een pistewedstrijd opzoeken? Ik kijk eigenlijk nu al uit naar volgende zomer, die 35' moet er eindelijk eens van komen.
Als er iets is gebleken dit weekend, is dat ik totaal niet meer kan drinken... Zaterdagmorgen een klein katertje van vrijdagavond met de oud-collega's een duvel enwat pintjes, en zaterdag op het trouwfeest van Marc en Tamara nauwelijks iets kunnen drinken. Terwijl de wijn nochtans éxcéllént was. Jammer eigenlijk .
Maar: Marc is van straat geraakt! Dat is toch wel het belangrijkste. Zaterdag waren An en Geert ons komen uithalen om naar Vivendum in Dilsen te trekken, waar het feest zou doorgaan. Het werd, ondanks dat ik maar weinig alcohol binnenkreeg, een zeer fijne avond. Het eten van de Vivendum mag er dan ook meer dan zijn. Het was alleszins reuzegezellig. De avond hebbenwe naderhand nog een beetjeverdergezet in de Preekstoel (waar we op groot scherm Wickmayer hebben zien winnen vanPatty Schnyder na een ongelooflijke thriller)en bij ons thuis voor een goede degustief. Al kreeg ik die ook niet binnen .
Toch al bij al ook goed getraind. Donderdag een keiharde weerstandstraining. Zaterdag langere duurloop, vandaag zondag, na een korte nacht, 10x1', maar al bij al ging het vrij goed. Wat trainen betreft is mijne frank weer eens gevallen. Heb de laatste maanden héél weinig korte interval gedaan, en ga daar terug wat meer aandacht aan besteden. Terug streven naar een mooi evenwicht tussen de verschillende trainingsvormen. En vooral: zoveel mogelijk (relatieve) rust.
Voel dat mijn bobijntje een beetje (veel) af is geraakt. Dat was zaterdag wel te merken. Ga nu terug wat proberen te recuperen (door wat meer te slapen bv. ), en las een periode van relatieve rust in: wel bezig blijven, maar wat rustiger aan, met ook wat minder wedstrijden. Volgend weekend sowieso niks (trouwfeest maatje Marc), de week erop de tweemijlswedstrijd in Kortessem (Haspengouwse mijlen, in tijdritsysteem), dan waarschijnlijk Würselen (10,4 km) en (natuurlijk) de Maasrun. Of toch ook nog de 10000m in Tessenderlo op 8 september, in het teken van de revanche ? Dreigt nachtwerk te worden, dus waarschijnlijk/hopelijk niet. Na de Passerelloop en Kortessem gaat de riem helemaal af voor enkele weken. Dan volgt de voorbereiding op de winter met vooral nadruk op langere wedstrijden en misschien wel een marathonvoorbereiding. Eens gek, altijd gek.
Morgenavond een 10000m, Limburgs kampioenschap, op onze eigen piste. Is een eeuwigheid geleden, en is vooral mentaal heel zwaar, 25 rondjes met vanaf de derde ronde een hele hoop gedubbelden. Concentratie heel belangrijk, hoop er een mooie vlakke wedstrijd van te maken. Doel een lage 36', er zit nu nog niet meer in. Heb ook een moeilijke week achter de rug. Door de stommiteiten van vorig weekend had ik maandag een verrekking aan de linkerkuit. Heb dan toch, tegen ocharme 7'/km, wat proberen los te lopen. Lukte niet omdat ik zo verkrampt rondliep. Dinsdag dan maar wat gefietst en op de crosstrainer. Woensdag terug een duurloopje, was terug beter. Donderdagavond op de piste er niets meer van gemerkt. 6x600m en 1x 1000m extensief kunnen lopen zonder enige pijn of ongemak. Ben echter wel wat snotterig en moe, slaap weer verschrikkelijk slecht, sinds het einde van de vakantie is het slapen weer in sterk dalende lijn gegaan. Moet daar mee oppassen, kan aanleiding tot een nieuwe kwetsuur zijn, en bevorderlijk voor de conditie is het zeker niet. Hoop morgenavond toch min of meer fris aan de start te staan, moet desnoods vrouw en kinderen maar een aantal uren uit het huis jagen morgen, en hoop dan op vooral een goede wedstrijd. De tijd, tja, dat zullen we dan wel zien. Verslag Rotslecht. Benen voelden nochtans goed bij de opwarming, de eerste ronden waren ook okay. Heel vlotjes en ontspannen rondjes rond 85". De eerste vier toch. Toen werden het opeens heel wat seconden meer, terwijl het gevoel even goed bleef. De weersomstandigheden waren ook perfect: zowat 15°C en windstil. Zat eerst in een groepje met ook Francis Vandeberg, Lode, Leo, Walter Vanopstal, en enkele senioren, tot een senior het tempo optrok, en ik beetje bij beetje moest lossen. En mijn tempo blijkbaar ook zakte. Heb er dan maar het beste van gemaakt, en heb op het laatst nog alles uit de kast moeten halen om onder de 37' te geraken. Resultaat: 36'55". Natuurlijk was er de nodige hinder van de gedubbelden (en eentje die zodanig dubbelde zodat ik bijna stilstond...) maar dat gold voor iedereen. Ook wat verwarring bij de jury was niet echt bevorderlijk voor het resultaat. Maar het blijft een lamentabele tijd.
Na de wedstrijd: nadat Daisy me de laatste hamburger had gegeven die ze had bewaard (...) werd ik opeens keiziek: koorts, misselijk, hoofdpijn, enz. Ben dan maar direct naar huis gegaan, waar ik enkele uren naar de voetbal heb gestaard zonder te weten wat ik precies zag. Niet te doen gewoon. Enkele uren later was het wel terug ok, heel raar. Maar misschien is daarmee de oorzaak wel gevonden? Ik hoop het, want ben nu, na slechts enkele uurtjes te hebben geslapen (mijn luchtwegen zitten weer volledig dicht) wel énorm gebrand op revanche, die moet er dit seizoen nog komen .
Weinig maar wel schoon volk in Valmeer. Waarvan de meeste natuurlijk in mijn categorie waardoor den deze weer nèt uit de prijzen viel. Ondertussen door al die stommiteiten een lichte verrekking in de linkerkuit, hopelijk is dat tegen zaterdag (LK 10000m) terug in orde. Met dank aan, ik denk, Christophe Roosen (ik zie die soms toch met een camera rondzeulen) voor de foto's.
Geen aflossingskampioenschappen dit jaar. Langs de ene kant wel jammer, maar anderszijds dit jaar de gelegenheid om na 15 (vijftien! van mijn vorig lopersleven geleden) jaar nog eens naar Valmeer te trekken, het dorp met vroeger de mooiste vrouwen. Of dat nog altijd het geval is, zullen we morgen constateren . Het is een helse week, met vooral Heidi's moeder, ongewild, in de hoofdrol. Bij haar is, toch wel onverwacht, een zware ziekte vastgesteld, en ze werd donderdag al geopereerd. Op verdere resultaten is het nog een tijdje wachten. De operatie op zich is gelukkig voorspoedig verlopen, straks gaan we haar met de kids bezoeken. We proberen haar in de mate van het mogelijke te steunen, en kunnen enkel maar hopen op een goede afloop. Daarom dat het de afgelopen week ook een beetje puzzelen was thuis, maar we zijn niet anders gewend de laatste tijd. Trainen was ok, met enkele malen extensieve tempo's. Dinsdag op de piste, en het ging toch sneller dan eigenlijk weer de bedoeling was. Me inhouden is nog altijd een énorm probleem. In bepaalde trainingsperiodes ben ik meer aan het afbreken dan aan het opbouwen, maar het is soms sterker dan mezelf. De M van SM misschien ? Voor morgen (13,4 km op een zeer glooiend parcours) wordt een "plakkende hitte" voorspeld, met later op de avond onweer. Niet echt om naar uit te kijken. Maar ik ga er het beste van maken, en er vooral een goede voorbereiding op de 10000m van de week erop van maken. Verslag Hoe dom kun je zijn? Zaterdag met Aron vertrokken voor een fietstochtje van een uurtje. In Uikhoven met het veer de Maas overgestoken, en toen hopeloos verkeerd gereden... Resultaat: meer dan drie uren eer we terug thuis waren, allebei kapot. Toen heb ik, omdat we direct erna naar het ziekenhuis moesten, halsoverkop thuis in de tuin (moet een mooi zicht zijn geweest) wat loopoefeningen gedaan, maar achteraf gezien veel te intensief. Resultaat: kuiten volledig vast op zondag. Met wat spray en zalfkes er wat aan proberen te doen, maar dat hielp niet veel. Toch naar Valmeer vertrokken, waar niet zo veel volk was, maar wel allerlei toppers: Koen, Mon, Luc Nassen, Jos Lemmens, Marc Bijloos, Poilvach, de Maurissen-mannen, Bert Stegen, enz. Bij het inlopen had ik niet zoveel last van de kuiten, en niet te gek vertrokken, want ondanks de omschrijving van het parcours ("glooiend parcours maar zonder noemenswaardige hellingen" haha) was het niet van de poes, en het was zwoel door het naderende onweer. Dan het grootste gedeelte van de wedstrijd met marathonman Frans Loyen meegelopen, Frans kon vooral bergop (blijkt 20 kg lichter dan mij te zijn ) goed mee, bergaf liep ik dan veel soepeler, in de laatste ronde (drie ronden met telkens een lange zware en enkele kortere hellingen) naderden we terug op een groepje met Guido Maurissen, Kris Geets en Yves Wijnen. De laatste kilometers kon ik zo Frans, Kris en Yves (de allereerste keer!) achter me laten, alleen Guido Maurissen was me net te snel af. Content? Ben je gek... Heb een domme fout gemaakt, benen/kuiten waren totaal niet soepel, maar uiteindelijk was het een voorbereidingswedstrijd, en heeft het verloop toch wel aangetoond dat de conditie zeker niet slecht is. Bert heeft de rothellingen ook goed kunnen bedwingen, ondanks de friet van 's middags . Na de wedstrijd hebben we bij het uitlopen nog een ongelooflijke stortbui over ons heen gehad, zijn we bij een kapelletje bij een bende Walen gaan schuilen, maar zelfs onder dak waren we niet veilig voor de verschrikkelijke buien. Hopelijk geen ziekte over enkele dagen. Een ongelooflijk vieze smurrie stroomde van de hellingen af. We zijn daar gewoon moeten inspringen om terug aan onze auto te geraken. De warme douche achteraf was wel héél deugdzaam toen.
Dit weekend geen wedstrijd. Allemaal te wijten aan het fantastische feestje dat Heidi's collega Kurt (jaja, nog zo'n geval) in Houthalen gaf vrijdag, n.a.v. zijn 40ste verjaardag. Inclusief optredens van twee bands, het was héél dik in orde. Maar ja, heb me een beetje veel laten gaan, en het vervolg liet zich zaterdag raden: miserie! Het verhaal van de ezel en de steen hé . Toch goed getraind deze week. Met als uitschieters de 8x1' dinsdag op een stevige boshelling (volledig maar dan ook volledig verzuurd, kon bijna niet meer mee met het uitlopen), 15x400m op donderdag, weliswaar extensief, met zeer stijve pootjes, en enkele langere duurlopen. Hopelijk zal het vanaf volgende week terug wat renderen. Afhankelijk van al dan niet deelname aan de aflossingskampioenschappen wordt dat dan ofwel zaterdag 3000m/zondag 1500m ofwel zondag Champignonloop met de lange afstand als voorbereiding op de 10000m de week erop. Nog enkele fotootjes van de Terrasjogging. Op eentje ervan zie je de reactie van Luc Nassen als ik hem vraag of hij nog niet moe en voldaan was, hij had immers net ervoor al de 5 km gelopen. Uit het vervolg bleek dus van niet .
Morgen voor mij een nieuw hoogtepunt van het seizoen: de Terrasjogging! Ondanks het bijwijlen vervelende parcours met veel draaien en keren, en een aantal stukken vals plat, loop ik daar meestal redelijk goed, in tegenstelling tot de Bilzenrun. Altijd veel bekenden en een leuke sfeer, organisatie van de BJC, Bilzerse Joggingclub. Of het resultaat morgen ook goed zal zijn? Hangt ervan af. Sinds woensdag een felle neusverkoudheid (tja het is zomer he al merk je daar soms op vakantie weinig van). Met als gevolg 's nachts niet zo goed slapen. Gelukkig kan ik van die rotzooi van neussprays afblijven, dat blijft nu beperkt tot zoutwateroplossingen. Maar dat is bij een verkoudheid natuurlijk niet zo werkzaam . Toch voelen de benen goed. Donderdagavond op training kunnen meedoen met Willy, Jonas, Nicky, en Samuel. 5x1000m extensief, allez, extensief voor die vier anderen. Maar ik ben toch helemaal niet voluit moeten gaan om ze min of meer te kunnen volgen. De laatste heb ik zelf getrokken in 3'20", als een metronoom, 20" per 100m. 3'20" is dus voor die mannen extensief he, ze moesten zich sparen voor zondag, een belangrijke (GP Jos Surinx op Atla) 800m . Gelukkig was het voor mij ook niet echt intensief, en zal ik tegen morgen zeker gerecupereerd zijn. Vandaag en gisteren lekker wat losgelopen, het voelt echt goed. Verslag Tja, hoogtepunt... Het aantal bekenden viel om te beginnen tegen. Niet echt veel deelnemers, alhoewel de kwaliteit wel ok was. Héél maar dan ook héél weinig clubgenoten, op de 10 km enkel Benny, Bert en Sabine. Redelijk snelle start, bij me in de buurt herkende ik alleen Marc Maurissen en Luc Nassen (ook al tweede op de 5 km). Na twee onbekende snelle vertrekkers een groepje met Marc en Luc, en deze kon ik een ronde (iets meer dan 2,5 km) redelijk gemakkelijk volgen. Toen heb ik metertje bij metertje moeten lossen, heb ook niet echt aangedrongen, en het ging nog vlot tot zowat km 4. Toen werden mijn benen pulp, en stroomde heel veel kracht weg. Heb dan toch er het beste van gemaakt, maar echt goed ging het niet meer. Een van de snelle starters zag ik terugzakken, dat was een beetje een mikpunt. Maar alhoewel deze bij het ingaan van de laatste ronde maar een tiental meter voor me liep, kwam ik geen meter meer korter. En van de traditionele versnelling op het einde kwam niets meer in huis. Jammer, maar misschien wel perfect te verklaren door de veelheid aan kortere wedstrijdjes de laatste tijd. Of de grote hoeveelheid snot en de slechte slaap de laatste dagen. Of misschien toch wat te gek gedaan op training donderdagavond? Ik hou het op het eerste. Het wordt tijd om terug iets langer werk in wedstrijden aan te vatten. Eindtijd na precies 10,500 km, op een toch wel wisselend parcours met constant draaien en keren: ongeveer 38'45" (37'00" na 10 km), toch nog goed voor een 7de of 8ste plaats en ik denk 2de M35, heb dus toch nog een fles wijn en handdoek mee naar huis mogen nemen .
Vandaag voor de eerste maal naar de kermisloop van Waterschei getrokken. Is een kleinschalige maar heel gezellige loop met start en aankomst in de Herenstraat, alwaar het plaatselijke feestcomité voor het nodige had gezorgd. Was de laatste dagen wel niet echt ok, vrijdag op zaterdag in Duitsland bijna niet geslapen door felle Kopfschmerzen, en de laatste dagen wat keelpijn en een beetje versuft. Maar omdat het nog vakantie is, toch naar Waterschei getrokken, waar Tom en Piet ook aanwezig bleken te zijn. Tom heeft er verstandig voor gekozen om enkele (relatieve) rustweken in te bouwen om wat pijntjes te laten helen, Piet kwam een volgende stap voorwaarts zetten. Nog vele bekende Atla-, Macd- en andere gezichten, te veel om op te noemen. Behalve aan de start van de 5 km, waar Piet zowat de enige bekende was. Na de start, met vooral lokaal en zeer jong geweld van Atletiek Genk op de voorste rij, raakten we eerst met vieren weg. Piet, ik, Rudi Rutten (bekend van wedstrijden vooral in de Kempen) en ene Marc Geersels of zoiets. Na de eerste kilometer moest Piet beetje bij beetje lossen, en bleven we nog met drieën over. Rudi deed af en toe ook een beetje kopwerk, die Marc kwam echter geen meter op kop. Omdat ik het een beetje de spuigaten vond uitlopen, heb ik me enkele malen vanachter gezet, met als enige resultaat dat het tempo stokte en het bijna surplacen werd. Ongelooflijk gewoon. Heb geprobeerd om enkele malen een gat te slaan, maar de twee konden redelijk gemakkelijk volgen. Om me opnieuw de leiding op te dringen. Bij mijn laatste poging, zo'n 500 m voor de aankomst, bleek dat ik vandaag toch niet zoveel jus in de benen had, en waren de twee anderen veel en veel sneller. Superprofiteur Marc finishte als eerste. Dus kwam ik een beetje teleurgesteld als derde over de meet. Maar ja, dat hoort er ook bij, ik denk niet dat het resultaat anders zou zijn geweest als ik op een andere manier had gelopen, maar zo'n geprofiteer, daar kan ik niet tegen. Ik zou me doodschamen om op zo'n manier te winnen. Merci Tom voor de foto's, die opmerking over fotogeniekheid zal ik maar met een korrel zout nemen zeker .
Afgelopen tien dagen waren we er even niet. We waren in het Schwarzwald. Nooit geweest, ik dacht dan ook aan een Oostenrijk light. Is het eigenlijk ook wel, al zijn de wandel-, fiets- en loopmogelijkheden van de wouden zowat oneindig. En is alles uitstekend aangeduid. En begroet men je daar ook met Grüss Gott. En is het natuurschoon meer dan aanwezig. We waren ook geland in een lieflijk stadje, blijkbaar een van de grootsten van het Schwarzwald, namelijk Freudenstadt. Het hotel was ok, alleen het weer liet het volledig afweten . Tot vandaag, tot we terug naar huis moesten vertrekken. Vandaag een prachtig zonnetje in een helblauwe lucht . Ben bijna iedere morgen voor het ontbijt gaan lopen, maar ben twee keren noodgedwongen de (saaie) loopband moeten gaan opzoeken (die er gelukkig was). En voor de rest: zwembad, bubbelbad, sauna, massageke, rondhossen in het stadje, tussen de buien door wat wandelen, enz. De kids hebben de vakantie van hun leven gehad, en dat is voor ons wat telt natuurlijk. Al hebben we daarvoor wel enkele keren de tijd zitten aftellen in een indoor speeltuin . Och, al bij al een goede vakantie gehad, nu nog een weekje thuis en dan hopelijk volkomen uitgerust terug aan het werk. Zoals vermeld heb ik toch wel wat kunnen trainen, en was het enkele keren redelijk pittig door de niet al te vlakke wegen. Hoogtepunt daarbij was de laatste ochtendloop, mét zonnetje dit keer, waarbij ik een groep van zo'n 50 joggers tegenkwam die me volgens mij allemaal, stuk voor stuk, hebben begroet. Fantastisch! Nu terug thuis, alle spullen terug opgeruimd, Heidi heeft het wasmachine aan het werk gezet, blog bijwerken , en terug wat op adem komen van de toch wel lange rit. Vooral lang dankzij de idioten die ongevallen veroorzaken waardoor je weer een hele tijd in de file mag doorbrengen. Staus vandaag in Baden-Würtemberg en Rheinland-Pfalz, ongelooflijk gewoon. Maandagavond misschien naar Waterschei voor een stratenloopje, dat moeten we nog bekijken.
Enkele fotootjes van Borgharen. Op http://www.fotoschoolmaastricht.nl vind je vele andere foto's van veel mooiere mensen terug . Morgen woensdag geen uurloop voor mij, vandaag en gisteren allerlei shit met gasketel, bijkomende werkjes aan veranda, kids terug van logeren, Heidi die een ongelooflijk drukke wachtdienst heeft en in haar eerste shift alle records slaat , de onzekerheid over het weer enz. Jammer maar helaas, was een mooie meting geweest van hoe ver ik nu sta.
Zondagvoormiddag naar Borgharen (tegenover Smeermaas) voor de jaarlijkse Kastielluip, evenement waar telkens een heel aantal toppers komen opdagen omdat er een zeer leuke hoofdprijs (500) is voorzien. Voor de rest, de mindere toppers dus, ligt er na aankomst heel wat minder te wachten, maar daar doen we het niet voor he (waarvoor dan wel?)? Deze week weer goed getraind, met o.m. dinsdag 3x10' en donderdag 4x1500m met weinig rust, eigenlijk met het oog op het provinciaal kampioenschap uurloop in Heusden volgende woensdag. Bedoeling was/is om morgen de korte loop (5,5 km) te doen, omdat ik ook helemaal niet heb afgebouwd en de training van donderdagavond nog serieus in de benen zit, en woensdag de uurloop, maar ben nu toch aan het twijfelen over die uurloop, omdat het woensdag misschien en alweer geen echt loopweer wordt. En de voorspellingen elkaar momenteel een beetje tegenspreken. Er mogelijks onweer zal volgen. We zullen zien, vanavond moet ik de knoop doorhakken. Als woensdag niet doorgaat, loop ik morgen de 10 km. Op een vrij snel parcours, met een zeer mooie vertrek- en aankomstlocatie. Verslag T/p toch maar gekozen voor de korte loop. Misschien woensdag toch naar de uurloop, afhankelijk van een aantal zaken, o.m. van de wachtdienst van Heidi die het de afgelopen dagen zeer druk heeft gehad. Niet zo veel volk in Borgharen, wat een verschil met vroeger, maar de toppers waren toch present (moneymoneymoney ). Op de 10 km zag ik o.m. Stefan Vandebroek, Othmakov, Mon Billen, Willy, enz. Bij de start van de 5,5 km waren alleen Vincent Nardozza en Bart Pepels me bekend, voor de rest allemaal jonge mennekes. De start ging heel snel, vooral Vincent vloog enorm snel weg, ik vertrok in zowat tiende positie. Beetje bij beetje kon ik wat lopers inhalen, en in de verte zag ik Bart volle gas geven. Na enkele km's leek ik echter dichterbij te komen, rond km 3,5 kon ik hem inhalen, en al was het mijn bedoeling om een tijdje bij hem te blijven en af te wachten tot het laatst om te strijden voor de vijfde plaats, Bart kon snel niet meer volgen, en dan heb ik maar verder mijn eigen tempo gelopen. Nummer 4 was te ver weg om nog te kunnen inhalen, dus kwam ik redelijk ontspannen en zonder echt voluit te gaan na 5,64 km aan in zowat 20'35", goed voor positie 5 algemeen. Nu, enkele uurtjes later, al helemaal bekomen, goed uitgelopen, goed gerecupereerd, nog wat nagepalaverd met o.m. Jo Schoonbroodt, en als het woensdag niet te heet wordt, gaan we proberen om een degelijke uurloop af te werken.
Miljaar, wat is me dat nu? Eigenlijk goed getraind. Tot en met donderdag. Donderdagavond intervaltraining op Atla, 4x400/1000m op de piste, en gezien de hitte, het slepen met beton (klinkers) thuis, en het enorme gebrek aan slaap (door de hitte), ging het niet zo goed. Willy/Niky, maar ook onze nieuwe clubgenoot Alex, lieten me ter plaatse trappelen/zwoegen/afzien, kon totaal niet volgen. Zonder enige vorm van souplesse en met ongelooflijk afzien toch enkele keren onder 3'30" geraakt ocharme. Leek net een muur waar we tegenop moesten (deed me terugdenken aan Alpe d'Huez zonder enige vorm van fietstraining). En al hadden we 400m recuperatie, ik kon tussendoor totaal niet op adem komen. Nu, ik had nog een excuus . Maar wat vrijdag? 's Avonds vertrokken voor een rustig duurloopje, en met ongelooflijk veel moeite een tempo van 5'20" kunnen halen. Moordende hitte, en bijna geen zuurstof in de lucht. Verschrikkelijk gewoon. Kwam na dat slakkegangetje totaal kapot terug thuis . Omdat we zaterdag thuis een bbq hadden en redelijk wat werk, en de omstandigheden het eigenlijk totààl niet toelieten, zaterdag maar niets gedaan. Omdat het onweer zaterdagavond totaal niets afdeed van de weersomstandigheden, vandaag zondag maar op de crosstrainer gekropen voor 45', maar nu weet ik hoe inspanningen in zo'n compressiekamer moeten aanvoelen. De inspanning op zich viel wel mee, maar totaal géén zuurstof, al had ik twee ramen tegen elkaar open gezet, en na verloop van tijd stond er een énorme plas zweet naast het machine. Echt happen naar adem, om dan bijna niets binnen te krijgen. Nou ja, hopelijk wordt het morgen ietske minder heet, en kunnen we weer terug "normaal" trainen. Ben al blij dat er voor de komende dagen géén 36°C meer worden voorspeld... Nu op naar de tweede bbq in evenveel dagen, zal proberen mijn manieren te houden . En me vanaf dan degelijk proberen voor te bereiden op Borgharen (korte loop) en het LK uurloop in Heusden. Hopelijk zonder alweer extra kg's door al die "extra" activiteiten .
Enkele fotootjes van de Oversteekrun (die van Koen en Tom moest er ook bij, schitterend gewoon), en dan nog enkele sfeerbeeldjes van Maasmechelen Zingt, de cooling-down :
Morgen staat de Oversteekrun op het programma, de sinds enkele jaren bestaande loopwedstrijd tussen afwisselend Lafelt en Rosmeer. Ik zal paraat staan op de 5 km, ook al gezien de hevige hitte van afgelopen week. Vandaag 36°C! Morgen zou de temperatuur enkele graadjes lager aanduiden, maar ter compensatie wordt het ultraultraultrazwoel met kans op onweer. Dat belooft! 5 km moet lukken, ik heb alweer medelijden met de deelnemers aan de 10 km zoals we in Bilzen medelijden hadden met die van de halve marathon. Afgelopen week het redelijk rustig aan gedaan, moest ook wel. De afgelopen nachten niet zo goed kunnen slapen. Ons huis is redelijk goed geïsoleerd, maar eens de hitte binnen krijg je het er weer moeilijk uit . Enkel dinsdag echt doorgetraind, met 7x2' tempo, voor de rest met wat korte duurloopjes geprobeerd de conditie wat te onderhouden. Ondertussen weer zuipenzuipenzuipen, in de hoop dat het morgen toch een beetje meevalt... Ondertussen zijn ook de resultaten van onze studentjes bekend. Aron mag het vierde studiejaar gaan opzoeken, het vrouwtje gaat met onderscheiding het laatste jaar in Leuven in (en zowat voltijds werken alstublieft). Den deze was al meer dan content om eens met voldoening in tweede zit te slagen... Verslag De temperatuur was effe voor de wedstrijd toch wel wat gezakt, maar in de plaats was het zeer zwoel geworden, een hoge luchtvochtigheid. Minder volk blijkbaar dan vorig jaar, is wel een mooie plezante goede organisatie (met warempel o.m. Lambert Schoenmakers van RLKM die ik daar drank zag voorzien en in het dorp woont). Het parcours is golvend tot zeer golvend over landelijke betonwegen, wel heel mooi. Maar ook hard door de bij momenten toch wel redelijke wind die er stond. Bij de start niet zo veel bekenden, Cederic Hauben kwam wat loslopen na twee dagen Werchter , verder Kris Nicolaes en Tom's maat Piet Crommen. Bij de start met een groepje van vijf weg, maar na bijna 1 km vond Cé het welletjes en trok hij er vandoor. Kris Nicolaes en twee jongere gasten probeerden verder aan te klampen, ik liet verstandig een gaatje. Verder bergop bergaf verder van katoen proberen te geven, en die twee jonkies vielen, zoals verhoopt, enkele kilometers verder een beetje plat. Alleen de tweede kon nog eventjes aanpikken. Ondertussen was ook het gaatje met Nicolaes kleiner geworden, toch hij kon het nog goed houden tot, eindelijk, de aankomst eraan kwam, na iets meer dan 5 moeilijke zware kilometers. Derde en eerste master. Daarna een mooie wedstrijd over 10 km gezien, met toch wel weer een heel Atla-legioen. Na zowat 5 km zagen we Marc Maurissen aan kop, met iets daarachter Tom Partoens met daarbij Koen Neven! Koen is 7 km bij Tom gebleven, alvorens effe orde op zaken te stellen. Zeer knap. Marc werd tweede, Tom derde en nieuwe clubgenoot Alex Verhooghe legde knap beslag op de vierde plaats. Daarna nog eens goed gezondigd, een aantal pinten achterover geslagen (we moesten lang wachten op de prijsuitreiding he ), een goeie friet gegeten, en met het vrouwtje naar Maasmechelen Zingt getrokken, een zeer prettig evenement, waar we toch wel wat langer zijn gebleven als gedacht... Daar binnenkort ook enkele (actie)fotootjes van. Gelukkig hoort bij een foto geen geluid .
Zondag staat de Bilzenrun op het programma. Dit jaar geen halve marathon, maar de 10 km. Gelukkig maar, want er zijn tropische toestanden voorspeld, zoals altijd het laatste weekend van juni in Bilzen. Deze week een betere week gehad, geen rugproblemen meer, wat beter geslapen (totdat onze kleinste aan ons bedje staat om 6 uur 's morgens ) en goed getraind, met o.m. dinsdag een pittige bosloop en donderdag 6x1000 m op de piste (vlot maar niet voluit). Vooral de donderdagtraining was een goede temperatuursvoorbereiding op zondag, al zal het dan natuurlijk véél en véél erger zijn. Zal me verder zo goed mogelijk proberen voor te bereiden, en proberen om eens fris aan de start te staan . Verslag Pure waanzin gewoon, anders kun je dit niet omschrijven. Op voorhand gezopen en gezopen, met Heidi en de kids ruim op voorhand naar Bilzen getrokken (waar het voor de kinderen gewoon te warm was om veel op de speeltuigen op de markt te spelen, stel je voor), weinig opgewarmd, en dan vertrokken voor een helse tocht. Direct na de start een kopgroepje van zo'n 15 atleten, ik mooi vanachter, het was duidelijk dat men tot minstens bovenaan de Brugstraat zou wachten om door te lopen, en zo gebeurde ook. Iets verder spatte het groepje uit elkaar en was het zaak om zo goed mogelijk te doseren. Maar dat was moeilijk , gewoon door de hitte. Na 5 km lagen de posities zowat vast. Ik was daarvoor o.m. Kevin Vanbrabant gepasseerd, en zowel voor als achter me was niet veel meer te winnen of te verliezen. Daarom gewoon eigen tempo gelopen, maar dat was al extreem moeilijk en zwaar. Temeer daar er maar 1 (één!) bevoorradingspost was voorzien, waar ik dan ook nog eens zowat de volledige inhoud van mijn bekertje verspilde. Zo'n organisatie, tot in de puntjes alles in orde, en dan in zo'n extreme omstandigheden slechts één bevoorrading voorzien Sorry hoor, maar dat vond ik een serieus minpunt. Maar soit, we hebben het alweer overleefd, de laatste kilometers was gewoon pitsen om nog een beetje deftig vooruit te geraken, en dat was het dan. Ben content over de wedstrijd, natuurlijk niet over de tijd want die was schandalig, maar in zulke omstandigheden ook geen referentie. Dit was gewoon 15 kg extra moeten meesleuren, en dat is gelukt. Op naar de Oversteekrun voor de korte run.
Geen Buffelrun dit jaar. Jammer, werkelijk prachtig parcours, en vorig jaar 2de en 1ste master op de 6 km geworden. Is nogal moeilijk door vanalles: verbouwingswerken thuis, en ook maandag "door mijn rug gegaan", met de nodige nachten pijn en weinig slaap. Wat wil je, maandagnamiddag om een onbekende reden pijn gekregen, en 's avonds toch keihard op de piste gaan trainen, op spikes, iets wat ik al jaren niet meer op de (harde) piste heb aangehad... Erom vragen hé. Nu is het al heel wat beter, heb ook terug wat kunnen trainen, maar de Buffelrun vanavond zie ik niet zitten. Morgen voor de eerste keer naar Aterstoase ("achter het station") Tongeren, waar blijkbaar een mooie wedstrijd wordt georganiseerd door de plaatselijke KWB en chiro, en waar ze dit jaar massaal promotie voor hebben gemaakt. Hoop tegen morgen terug wat frisser te zitten, en dan zien we wel. Heb gekozen voor de wedstrijd van 5,4 km. Volgende week in Bilzen wordt het trouwens geen halve marathon, maar ga ik braafjes aan de 10 km meedoen. Vanaf nu geen lange wedstrijden meer in de zomer, het risico op hoge temperaturen en/of hoge luchtvochtigheid is te groot, en als "zweetvarken" (à la Sven Nys) heb ik het daar veel te moeilijk mee.
Heb deze week trouwens een second opinion gevraagd aan Jos Bijnens, mijn trainingsschema's eens aan hem voorgelegd. Ik probeer in de mate van het mogelijke de schema's van de groep te volgen, maar ik vul die momenteel zelf aan. Ik dacht dat ik verstandig aan het trainen was, maar het is altijd eens nuttig om iemand anders opinie daar over te vragen, omdat je het zelf altijd eenzijdig bekijkt. En blijken er toch wel een aantal zaken niet volledig in orde te zijn, dat heeft Jos heel goed opgemerkt, nl. de recuperatie na een wedstrijd (dag na wedstrijd vaak een veel te lange duurloop), en de intensiteit van bepaalde duurlopen die waarschijnlijk te hoog is. Mijzelf is ook opgevallen dat ik veel te weinig afbouw voor wedstrijden, maar ja, als je bijna iedere week (momenteel toch) een wedstrijdje meepikt... In elk geval: merci Jos, ik pas het nodige aan, of beter gezegd, ik heb dat zelfs nu al gedaan Verslag Na een miserabele week, en wat ziekjes, toch naar Tongeren vertrokken. Nog even getwijfeld, want hier viel een fikse stormbui. In Tongeren was er echter geen druppel gevallen, er stond wel een felle wind, parcours grotendeels onverhard met enkele heuveltjes, de vele promotie had voor heel wat opkomst gezorgd, en ik zag Koen Neven de 10,8 km winnen voor Bruno Stulens en Luc Nassen. Zeer mooi podium. Omdat we moesten wachten tot de allerlaatste van deze afstand was binnengekomen, werd de start zowat een kwartiertje uitgesteld. Trekken en duwen, het was weer van dat. Ben redelijk voorzichtig gestart, net als Patrick Nys, en we liepen al snel in elkaars buurt. Bruno Stulens (alweer hij), Kris Jacobs en Christophe Roosen waren ribbedebie, alhoewel het verschil nooit echt groot werd, en op gegeven moment zelfs stabiel leek. Ondertussen haalden wij de ene na de andere bij, om ze direct ter plaatse te laten. Patrick plaatste regelmatig een tussenversnelling, waarna ik in mijn eigen tempo steeds kon terugkomen. De laatste km's kwam Luc Nassen clubgenoot Patrick bijstaan, zonder daarbij de onsportieve uit te hangen. Omdat ik mijn garmin niet op tijd had ingedrukt, en enkele km-bordjes had gemist, wist ik niet hoe ver het nog was, en besloot ik te wachten tot Patrick opnieuw zou demarreren. Dit gebeurde echter niet, en toen we nummer 4 inhaalden heb ik zelf maar het commando genomen. Patrick bleef achter me, zonder verder door te versnellen. Toen ik de speaker en de muziek van ver hoorde, besloot ik zelf te demarreren, daarbij botste Luc Nassen tegen me aan (ik denk dat dit niet zijn bedoeling was) maar na het nodige oponthoud bleek Patrick toch niet te kunnen volgen, en kon ik zonder nog verder volledig voluit te gaan afgescheiden aankomen als vierde, niet zover achter Roosen en Jacobs. Ben daar wel content mee, wel jammer dat bij zo'n wedstrijd enkel de 3 eersten algemeen een prijs(je) krijgen maar is op zich wel een leuke wedstrijd. Achteraf opnieuw een klop, en voel me weer niet al te fantastisch, alweer op het randje, rustig aan morgen en alles nu in het teken van recuperatie op weg naar Bilzen. Zéér opvallend: behalve mezelf gewoon NIEMAND van Atla, heb de eer in een toch wel bekendere wedstrijd in de buurt alweer helemaal alleen moeten verdedigen. Waar waren jullie allemaal??? Recupereren van de zware trainingsinspanningen op weg naar Bilzen zeker
Enkele fotootjes van de Kristoffelloop, eentje van ik denk Bult, de andere van de organisatie zelf, net na de wedstrijd met Lode en Pascal, blijkbaar was het een heel plezante wedstrijd :
Zaterdag gaan we, na Zutendaal, nog verder terug naar mijn roots. Mijn eerste tien levensjaren heb ik in Munsterbilzen doorgebracht, waar dit jaar weer de Kristoffelloop wordt georganiseerd. Kleinschalige maar gezellige organisatie van de plaatselijke schutterij, op een volledig vlak parcours. Vorig jaar al babbelend met Marc Heymans afgelegd, dit jaar wil ik het (10,7 km) toch een minuutje sneller doen. De trainingen tot vandaag (donderdag) zijn goed en vlot verlopen, alleen zondagmorgen kwam ik niet vooruit door de hevige benauwdheid. Zondagnamiddag was interclub van de masters, jammer dat het zo moeilijk is om in de ploeg te geraken, volgend jaar zal dat nog moeilijker worden als bepaalde kleppers (rarara ) een (officiële) overstap zullen doen. Heb vrijdagmiddag nog een telefoontje gekregen om desnoods ipv een clubgenoot te gaan, maar ondertussen had ik andere verplichtingen op zondagnamiddag waar ik niet meer onderuit kon. Misschien wel de laatste kans, zeer jammer, maar helaas, temeer daar de ploeg ook nog eens uit 1ste afdeling is gedegradeerd. Maar dat moet volgend jaar terug goed te maken zijn, kan niet anders. En krijgen we weer van die fantastische foto's te zien zoals vorig jaar! Voor de rest is het hier examenperiode. Heidi heeft haar eerste examen afgelegd, ze heeft er nog twee te gaan. Het tweede is zaterdag heel vroeg in de morgen, waardoor de huisgenoten ook zéér vroeg wakker zullen worden. En we alweer een geldig excuus hebben bij een mindere prestatie in Munster . Aron is ook met zijn eindejaarstoetsen bezig, niet te geloven dat ons manneke al bijna in het vierde studiejaar zit. De jongste gaat dan naar de laatste kleuterklas, en is momenteel vooral gepassioneerd/gebiologeerd door zijn vrouwelijke klasgenootjes, in het bijzonder zijn vriendinnetje Indira . Verslag Vandaag met vrouwtje en kids naar Minstere, nadat Heidi om 8 uur al een examen had afgelegd in Leuven. Fijn om nog eens samen naar een wedstrijdje te trekken, morgen vaderdag zeker ? Ter plaatse al heel wat volk, en we zagen net de 5 km vertrekken, gewonnen door een autoritaire Lode, gevolgd door o.m. alweer een goede Tom. Bij het inlopen bleek het beter loopweer dan in Zutendaal, veel lagere t°, maar toch wel redelijk hoge luchtvochtigheid. En het parcours was eigenlijk niet zo vlak als mijn geheugen me alweer verkeerdelijk deed geloven, een redelijk stuk vals plat en zowat 30% onverhard lagen op ons te wachten. Bij de start een ongezien deelnemersveld voor Minstere, we zagen Pascal Van Marcke, Ronald Janssen, Jeroen Hendrickx, Lode opnieuw (straffe boel!), e.a.
De start was snel, misschien dat ik mijn jongens wat wilde imponeren . Maar ook daar bleek de enorm sterke bezetting van dit wedstrijdje. Na iets meer dan een km passeerde Lode me, gelukkig probeerde ik niet te lang aan te pikken. Na 3 à 4 km kreeg ik het al redelijk lastig, had het benauwd, maar probeerde er het beste van te maken met vooral Marc Maurissen en Rudi Neven in de buurt. Van Rudi werd ik trouwens hoorndol, dan liep hij weer voor me, dan achter me, dan langs me, dan spurtte hij weer naar voren om dan weer af te zakken, miljaar. De laatste km kon ik gewoontegetrouw nog wat versnellen, en kwamen we bijna terug tot bij Marc en een andere loper, maar toen Rudi opnieuw versnelde brak bij mij, zowel fysiek als mentaal, de veer. En kwam ik als zowat 11de over de streep (tijd was vorig jaar goed voor een 3de plaats algemeen, dat zegt genoeg).
Nu, het goede nieuws is dat ik bijna 2' (twee minuten!) sneller ben dan vorig jaar. Waaruit toch alweer de nodige progressie blijkt. Minder content was ik over de plaats, temeer daar de jongens waren meegekomen... Heidi kan het wel plaatsen, hoop ik toch... Toen ik bijna over de aankomst liep hoorde ik onze jongste ontgoocheld zeggen "papa is toch niet eerste vandaag he", en dan breekt mijn hartje .
?
.
. 
), en las een periode van relatieve rust in: wel bezig blijven, maar wat rustiger aan, met ook wat minder wedstrijden. Volgend weekend sowieso niks (trouwfeest maatje Marc), de week erop de tweemijlswedstrijd in Kortessem (Haspengouwse mijlen, in tijdritsysteem), dan waarschijnlijk Würselen (10,4 km) en (natuurlijk) de Maasrun. Of toch ook nog de 10000m in Tessenderlo op 8 september, in het teken van de revanche 
.
waardoor den deze weer nèt uit de prijzen viel. Ondertussen door al die stommiteiten een lichte verrekking in de linkerkuit, hopelijk is dat tegen zaterdag (LK 10000m) terug in orde. Met dank aan, ik denk, Christophe Roosen 
(ik zie die soms toch met een camera rondzeulen) voor de foto's.
. 
) goed mee, bergaf liep ik dan veel soepeler, in de laatste ronde (drie ronden met telkens een lange zware en enkele kortere hellingen) naderden we terug op een groepje met Guido Maurissen, Kris Geets en Yves Wijnen. De laatste kilometers kon ik zo Frans, Kris en Yves (de allereerste keer!) achter me laten, alleen Guido Maurissen was me net te snel af. Content? Ben je gek... Heb een domme fout gemaakt, benen/kuiten waren totaal niet soepel, maar uiteindelijk was het een voorbereidingswedstrijd, en heeft het verloop toch wel aangetoond dat de conditie zeker niet slecht is. Bert heeft de rothellingen ook goed kunnen bedwingen, ondanks de friet van 's middags 
.
:
. Tot vandaag, tot we terug naar huis moesten vertrekken. Vandaag een prachtig zonnetje in een helblauwe lucht 
, en terug wat op adem komen van de toch wel lange rit. Vooral lang dankzij de idioten die ongevallen veroorzaken waardoor je weer een hele tijd in de file mag doorbrengen. Staus vandaag in Baden-Würtemberg en Rheinland-Pfalz, ongelooflijk gewoon. Maandagavond misschien naar Waterschei voor een stratenloopje, dat moeten we nog bekijken.
. Maar ook daar bleek de enorm sterke bezetting van dit wedstrijdje. Na iets meer dan een km passeerde Lode me, gelukkig probeerde ik niet te lang aan te pikken. Na 3 à 4 km kreeg ik het al redelijk lastig, had het benauwd, maar probeerde er het beste van te maken met vooral Marc Maurissen en Rudi Neven in de buurt. Van Rudi werd ik trouwens hoorndol, dan liep hij weer voor me, dan achter me, dan langs me, dan spurtte hij weer naar voren om dan weer af te zakken, miljaar. De laatste km kon ik gewoontegetrouw nog wat versnellen, en kwamen we bijna terug tot bij Marc en een andere loper, maar toen Rudi opnieuw versnelde brak bij mij, zowel fysiek als mentaal, de veer. En kwam ik als zowat 11de over de streep (tijd was vorig jaar goed voor een 3de plaats algemeen, dat zegt genoeg).
