verslag van (o.m.) onze pogingen tot een, na vele jaren onderbreking, "comeback"; verslag van een gedeelde passie, naast onze allergrootste passie, onze mannen Aron en Tomas! verslag van pijn, ontgoocheling, slaaptekort, ongeduld maar ook (af en toe) kleine succesjes, plezier, gezelligheid, spanning, nieuwe ervaringen, grenzen verleggen, enz. (een soap...)
vroegere berichten op http://www.blogweb.be/kurtheidi
04-05-2011
Beek: ne "sjoene" foto
Iwan Theunisse heeft me volgende foto doorgestuurd van het podium van de 5 km in Beek. Het moest weer lukken dat de nummers 2 en 3 niet kwamen opdagen, ik dus helemaal zielig en alleen dat podium moest opkruipen, om aldaar mijn onzichtbare podiumgenoten toch maar eens goed vast te pakken!
Straks naar Beek voor de tweede Queensrun. Ga proberen om te vlammen op de 5 km, maar ben nogal suf doordat ik twee nachten heel slecht heb geslapen. Stress, weet je wel. Niet te doen. Moet het wat rustiger aan gaan doen, en wat tot rust komen. Toch maar naar Beek straks, want wat is het alternatief? Heg verder scheren ? Gras maaien? Het wordt dus Beek, waar waarschijnlijk weer een markt vol met zatte Nederlanders staat te wachten, zeker nu de queen vandaag in Thorn en ik dacht in Heerlen op bezoek was. Stapelzot op dat koningshuis zijn ze daar nog altijd, voor mij onvoorstelbaar, maar gisteren met die trouw in London was het nog een beetje gekker. Georchestreerde romantiek heette dat. Ik denk dan vooral aan al diegenen die hier al weer wat beter van worden. Tja. Verslag Warm, felle wind, niet al te veel deelnemers, en een parcours dat toch niet vlak te noemen is (dixit website). Had voor het vertrek nog een halfuurtje in de zetel kunnen dutten. Dan maar naar Beek vertrokken om er het beste van te maken. T/p ondermeer Patrick Delait, Steven Heemskerk e.a. tegen het lijf gelopen. Ik hoop by the way dat het feit dat Steven naar Lokeren-RC Genk gaat kijken geen ongeluk zal brengen... Verschroeiende start, in zowat tiende plaats vertrokken, en dan wat plaatsjes kunnen opschuiven. Vooral in het gezelschap van alweer Ludi Claassen gelopen, die nog heel wat sterker bleek dan maandag. Ik kon amper bij hem in de buurt blijven. Het was echt voortdurend "pitsen". In de eindspurt heb ik hem dan ook net laten voorgaan, hij had ook alle werk gedaan onderweg. Zodat ik in totaal 6de eindigde en 1ste master . Na onze wedstrijd nog naar de 10 km.-wedstrijd gekeken samen met Steven (die knap 2de eindigde), om daarna ons prijsje af te halen. Wel nogal dom dat ik helemaal alleen op het podium diende te gaan staan , al zorgde de ceremonie met het nodige gekus voor wat compensatie . Over de tijd content: gezien de omstandigheden is 3'32"/km behoorlijk goed. In het kader van een serieuze verbetering van mijn mastertijden op 5000 en 10000m, dat zou dit seizoen geen probleem mogen zijn als ik zo blijf verderdoen.
Gisteren naar het mooie Oirsbeek bij Schinnen voor de Peter Rusmanloop, een wedstrijd ter nagedachtenis aan de echtgenoot van Wilma. Ik voelde me totaal niet fris, kon ook niet na alle toestanden op het werk en alweer een chronisch gebrek aan slaap, naast alle andere ongemakken zoals de heup die nog altijd moeilijk blijft doen. Maar het mooie weer heeft me over de streep getrokken om toch maar de 5,5 km te gaan meedoen. Aan de start heel wat schoon volk, ondermeer enkele Marokkanen. Direct na het vertrek een ongelooflijk lange en steile helling, en daarna steeds op en af. Alweer niet mijn ding dus, maar opnieuw enorm mooi. Verschroeiende start zoals gedacht. Heb me niet laten gekmaken, en ben in mijn eigen tempo naar boven getrokken. Was al meer dan zwaar genoeg. Op het einde van de helling dan aan een lange inhaalrace begonnen, want veel van die jonge mannekes hadden serieus op hun adem getrapt. Ondermeer een gisteren beresterke Ludi Claassen na zowat 3 km kunnen remonteren. Bart Pepels zag ik steeds dichterbij komen, maar dat bleek net te laat. Temeer omdat ik niet wist dat we vlakbij de aankomst passeerden, waar er heel veel volk stond, en ik niet wist dat we daar nog zowat 400m verder moesten lopen. Ben gestopt, gelukkig riep toen iemand dat ik nog verder moest lopen, maar was toen al kapot, had me daar op gefocust, maar wist de lopers achter me nog achter me te houden. Had voor me echter nog enkelen in het vizier, dit bleek niet meer haalbaar. Achteraf op deze manier een bijna-zekere podiumplaats bij de masters gemist. Jammer maar helaas. Zal me volgend jaar niet meer gebeuren . 3'41"/km ondanks het keizware parcours en de problemen op het einde. Ben daarover zeker content, ook omdat er nog veel meer inzit. Denk dat de andere manier van trainen hier heel wat mee te maken heeft. Ere wie ere toekomst, Jos .Nu nog wat kilootjes kwijtspelen en meer rust (ik herhaal mezelf voortdurend ), dan zit er nog héél wat meer in. Maar eerst maar eens verhuist raken op het werk, nog een aantal keren richting Leuven trekken, paper maken, de laatste maanden van Heidi in Leuven, en dan kunnen we begin juli hopelijk aan een nieuw en rustiger hoofdstuk van ons leventje beginnen .
Morgen voor het eerst de Treechloop onder handen nemen. Lijkt geen gemakkelijke opdracht te gaan worden met vooral tussen km 3 en 4 het nodige vuurwerk. Heb al de nodige excuses achter de hand mocht het wat minder goed gaan : heel zware werkweek (o.a. vrijdag de ganse dag verhuisd), nog altijd blessure aan rechterbil (slecht verzorgd), me gisteren vrijdag in de Preekstoel wat laten gaan , en nog wat naweeën van de training van donderdag (allemaal de schuld van Jos ), enzovoorts enzoverder. Maar de benen voelden toch goed daarstraks bij het loslopen, dus we zien wel. We zijn inderdaad bijna verhuisd op het werk, nu nog de nodige aansluitingen voorzien, en we kunnen volle bak van leer trekken tegen alle elementen die de leefbaarheid in MM (en misschien ook Lanaken) schade berokkenen... Een heel grote uitdaging. Maar eerst die uitdaging van morgen maar eens aanpakken, ben benieuwd. Verslag What a beautiful day! Prachtig weertje, mooie locatie, en onderweg zou blijken dat het gewoonweg nog prachtiger zou worden. Ben van plan daar af en toe eens te gaan trainen, da's genieten tot en met, kan niet anders. Ter plaatse kwamen ook net Willy en Michaël er aan. Omdat ze nogal supersupersuperzenuwachtig waren, allebei, geprobeerd ze maar effe te kalmeren. Is nauwelijks gelukt . Benen voelden nog altijd goed, een hele bende bij de start met daarbij de onvermijdelijke Jo Schoonbroodt die weer bijna blessurevrij lijkt. Mooie vlotte start, verder de Maasboulevard af richting Visé, om na drie kilometer de hoogte op te zoeken. En wat voor hoogte. Heb bergop vooral op souplesse gelopen, heb goed gedoseerd, ben goed gefinisht, en dacht goed bezig te zijn, tot ik daarnet de uitslag zag. Atleten die niet zo lang geleden nog achter me finishten bij vlakkere wedstrijden, eindigen nu minuten voor me . Blijkt nog maar eens dat ik niet gemaakt ben voor die hoogten, een liefst volledig vlakke wedstrijd zonder bochten, da's mijn ding. Alleen zijn die wedstrijden niet zo mooi als vandaag, want het uitzicht was bijwijlen gewoonweg indrukwekkend. Ondanks de inspanningen was het af en toe kicken tot en met. Prachtig prachtig prachtig. Toen die Nederlanders achteraf ook nog eens onder de indruk bleken van Philip Gilbert, en er La Chouffe te verkrijgen was (al heb ik daarvoor bij Michaël tijdelijk wat moeten bietsen omdat ik niet zeker was nog over voldoende centen te beschikken), was mijn dag toch meer dan geslaagd! Hier een fotootje met die twee opgefokte gevallen:
Morgen naar Borgloon voor de 5 km. Afgelopen week goed getraind, vooral dinsdag (piste) en donderdag (bos) waren zeer pittig. Benen bij loslopen vandaag voelen heel goed. Het mooie weer is ook wel motiverend. Alleen de rechterbil wil maar niet mee, maar ik verzorg het ook niet goed genoeg. Ga seffens nog eens wat ijs leggen. Zal morgen waarschijnlijk weer een verschroeiende start worden, en kijken waar het schip dan strandt. Ben er alleszins klaar voor. Op het werk en in Leuven was het weer zeer druk afgelopen week, we hopen met onze dienst volgende week de eerste dingen te kunnen verhuizen. Dan kunnen we eindelijk volop van start. En zullen een aantal zaken wat vlotter kunnen verlopen, want nu is het volle bak improviseren, ook niet echt gemakkelijk. Als alle nieuwe medewerkers geactiveerd zijn, gaan we met 12 (5 deeltijds) van start. Kijk er wel naar uit, al zal het vooral in het begin zeer hectisch zijn/worden. Maar eerst morgen: Borgloon! Verslag Gilbert Simal had me een fotootje van het podium beloofd. We zijn echter woensdagavond, daarom toch maar wat verdertypen. Podium dus. Bij het inlopen twee jonge gasten van AV Tienen ontmoet, die me nogal snel leken. Voor de rest heel wat bekenden die de 10 km gingen lopen (Haspengouw Challenge): Nathalie, Olga, Thea, Dorine, Lode, Raphael, Pascal, Harie, Karel (lang geleden!), enzovoorts. Niet zo veel volk op de 5 km. De twee van Tienen die direct het voortouw namen, maar nog voorafgegaan door iemand die vertrok alsof ie een 200m ging lopen. Niet te doen gewoon. Na een kilometertje werd hij dan ook terug ingelopen door de twee, met mij daarachter. Na iets meer dan 3 km kwam ik dan bij die "sprinter" die de twee Tienenaars had moeten laten gaan, en ondanks twee heuvels (x2) en een lang vervelend stuk onverhard in het parcours, kon ik toch goed tempo blijven lopen, en eindigen tegen een tempo van 3'39"/km, en gezien het parcours en de plotse warmte was het toch wel ok. Een derde plaats dus, na het jonge geweld, niet zo ver achter de tweede. Toen nog een eeuwigheid moeten wachten op de podiumuitreiking, en met een tevreden gevoel terug naar huis. Nu alweer drie trainingskes, met gisteren een redelijk zware op Atla, achter de rug, morgen nog een superzware training, en dan goed proberen te recupereren voor waarschijnlijk de Treechloop.
Ik heb hier al een heel epistel over geschreven, maar door het ingeven van een verkeerd formaat van foto is alles verloren geraakt. Ga geen nieuw epistel schrijven, maar wel nog even de sleutelwoorden herhalen: goede benen , lekker warm, mooie streek, Els, Bult + madame, Robert Willems, veel volk, mooi doch zeer glooiend parcours, lange inhaalrace met uiteindelijk 6de plaats, geboorte van Heidi's petekindje Quinten, kindje en mama content, papa echter niet wegens voetbaluitslagen , en last but not least, deze mooie uitermate ongelooflijk prachtige foto :
Na al het lange werk van de laatste maanden probeer ik volop om te schakelen naar terug de korte afstanden, nl. vooral 5 en 10 km, en misschien ook wel eens een 3000m op piste. Ben daar dinsdag mee begonnen met 8x200m, en heb toen aan Jos Bijnens gevraagd om eens te proberen om zijn schema's te volgen. Gelukkig mocht dat , merci Jos! Jos heeft een mooie groep weten te verzamelen met zoon Jonas, Willy, Niky, Leo, Daisy, Samuel en waarschijnlijk nog enkele die ik vergeet. Daarna donderdag alles gegeven met een bosvariatie op 6x200m, 3x400m, 1x800m, 3x400m en opnieuw 6x200m. Gene kak . Maar wat dan gedacht van vandaag zondagmorgen? 4x200m, 6x1200m met 1' rust, en om af te sluiten 2x200m waarbij ik amper nog vooruit kwam . Enorm afgezien. Maar heb het gevoel dat ik terug vooruit aan het gaan ben, en het wordt de komende weken vooral kwestie om die omschakeling tot stand te brengen naar meer kwaliteit. Maar heb er zin in, en wil er nog eens voor gaan. Al wordt het de komende maanden vooral moeilijk om op training te geraken met alweer een aantal tripjes naar Brussel en Leuven, en Heidi's opleiding. Maar in de mate van het mogelijke ga ik toch bij de groep proberen aan te sluiten, is altijd plezanter, én effectiever, dan alweer op mijn eentje op stap te gaan.
Heb vandaag, in het lekkere zonnetje, het besluit genomen om zeker in het voorjaar geen marathon meer te lopen. Heeft met een aantal dingen te maken:
Ondanks het plezier gisteren, allez toch zeker de eerste 25 km, besef ik dat ik gewoon niet ben gemaakt voor de langere afstanden. Als ik het meer dan puur recreatief wil aanpakken, dan zullen de resultaten tegenvallen, zal de motivatie verdwijnen, en dat is het allemaal niet waard. Puur fysiek eigenlijk, zowel qua postuur als qua (veel te hoog) verbruik ben ik er niet voor gemaakt.
Het vereist ook een heel andere aanpak. Ik kan het me niet permitteren om alles heel precies uit te stippelen, dat laat de rest van mijn leven niet toe. Vijftien jaar geleden heeft dat er toe geleid dat het van het ene ogenblik op het andere afgelopen was.
En tenslotte is er toch ook wel wat meer tijd nodig om tot degelijke resultaten te komen. Tijd die ik beter in ons gezinnetje kan steken, of in het opknappen van klusjes , of in gewoon wat meer genieten.
En me nu terug te richten op kortere wedstrijden, vooral met het oog op een goede 10 km. Ooit hoop ik nog altijd onder die klote 35' te geraken, dat moet gewoon. Ik kan er beter niet meer te lang mee wachten .
Vandaag stond een eerste grote uitdaging op het menu, de Vijverrun op het mooie grensgebied van Bolderberg, Lummen en Zonhoven. Niets dan vijvers, op een glooiiend en bij momenten nogal nat parcours. Heb het de afgelopen week wat rustiger aan gedaan, maar wist niet goed wat te verwachten. Op ons beider werk en met Heidi's opleiding is het momenteel ongelooflijk niet-te-doen-druk, toch nog wat ruimte gevonden om te trainen. Een hele hoop bekenden bij de start, ook clubgenoot Benny Stulens, en o.m. ook Marc Quadflieg en Yves Wijnen (nu heb ik de juiste naam geschreven he Yves...), en nog te veel bekenden om op te noemen. Ook enigszins verrassend, Leo Van Houten die opeens heeft beslist om een marathon te gaan lopen. Later bleek hij een ferme prestatie te hebben geleverd. Heel langzaam vertrokken, Marc en Yves gingen tegen 4'30" lopen, en ik nestelde me comfortabel in hun zog (bedankt mannen!). Dat ging goed zo, tot ik bij km 10-11 heel dringend moest plassen. Toen dat ook nog eens nogal lang bleek te duren, waren ondertussen een 15tal atleten me gepasseerd. Vanaf toen vooral alleen gelopen, een aantal opnieuw gepasseerd, om het pas écht moeilijk te krijgen vanaf km 27-28. Toen kwam het moeilijkste stuk eraan, niet de helling van de Kluis was daarbij moeilijk, maar vooral het stuk daarvoor, waar je gewoonweg niet wist hoe en waar je daar moest lopen. Bij de afdaling van de Kluis nog genaderd op een drietal, en ze tenslotte nog allemaal in de sprint (na 33 km...) gepasseerd. Eindtijd 2u28'15". Kapot, maar ook wel voldaan. Achteraf toch alweer wat minder content, maar het is nu eenmaal een feit dat je voor deze langere afstanden toch wel wat ervaring en fond nodig hebt. En het is een feit dat ook de lichaamsbouw, en het verbruik onderweg belangrijk zijn, en dat pleit allemaal niet echt in mijn voordeel . Deze keer was het gebruik van de bevoorrading onderweg wel dik in orde. De recuperatie achteraf gaat blijkbaar redelijk goed, ik hoop dat de benen tegen dinsdag weer wat in orde zijn. Zodat we terug kunnen ... vlammen !
Morgen naar de Selfkant voor de mooie Westzipfellauf. Halve marathon. Als doorgedreven training en goede test. Trainingen deze week waren okay, maar wat heb ik me weer laten gaan met eten/drinken, met als apotheose bij de Griek donderdag met Roger en Miet. Alles heeft zijn prijs . Ik hoop het alleszins vlot tegen zowat 4'/km te kunnen uitlopen, en dan goed uit te rusten voor de nog zwaardere uitdaging de week erop met de Vijverrun. Maar eerst straks met Aron naar Racing Genk-Westerlo! Verslag Verdomme, nog maar eens het bewijs dat voetbal een spelleke is. Racing had misschien meer dan vijfmaal moeten scoren, en wordt dan op het einde koud gepakt. Het was wel voor zowel Aron als mij een hele belevenis om nog eens tussen de "échte" op de staantribune te gaan staan. Ferm sfeervak, zelfs toen we achterstonden, bleven die maar geven. Sjiek! Aron heeft er ook van genoten, da's het belangrijkste. Al zal de verplichte hotdog er ook wel mee te maken hebben gehad . Mijn eigen wedstrijd dan. Op voorhand al een slecht gevoel, ook bij het loslopen zaterdag. Niet fris, vrijdag nog zwaar getraind, zware benen, zelfs wat pijnlijke benen, een rug die wat vast zit, redenen genoeg om op voorhand al wat te klagen . De eerste kilometers kon ik de schijn hoog houden door zij aan zij met Yves Daenen mee te gaan en wat te kletsen, toch toen heb ik hem toch verstandig laten gaan. Want het was toen al ploegen. Heel weinig kracht in de benen. Harken vanaf het begin. Zeker toen na een zestal kilometer de wind begon mee te spelen, en het parcours toch nogal golvend bleek te zijn... Ik kon het tempo door mezelf op te peppen toch nog redelijk egaal houden, tot rond km 15 Marc Quadflieg me bij een bevoorrading passeerde. Toen ging zowel fysiek als mentaal even het licht uit. Marc, als je dit leest, het heeft niets met jou te maken he , integendeel. Effe later kon ik me terug wat herpakken, maar het groepje van Marc was vliegen. Ik kon nog ene jonge loper remonteren, en door net voor de finish nog wat te babbelen met Marcs dochter Wendy vergat ik de loper voor me nog in te halen , ik sneuvelde net achter hem op de finish. Och, gezien de omstandigheden, zowel in de wedstrijd als van mezelf, viel het tempo van 4'05"/km nog mee, met frisse benen zal het sowieso heel wat beter kunnen. Nu rustig aan werken naar de Vijverrun toe, daar wil ik een goede zeer gevorderde training van maken met het oog op, misschien, een marathon.
Tweemaal ziek op korte tijd is wat teveel van het goede. Het wordt tijd dat de lente begint. Met andere woorden, heel wat minder getraind de laatste weken, en dat voel je natuurlijk. Afgelopen week was het wel weer terug stevig, met op maandag, na vier dagen nikske, een duurloopje van 2u27', dinsdag een duurloop van 12 km, woensdag 45' crosstrainer, donderdag heuveltraining, zaterdag 80' tempoloop + 35' loslopen, zondag 45' duurloop. Maar ben nog altijd niet in orde, de rotzooi is nog niet volledig uit het lichaampje. Gelukkig ben ik dan nog gene carnavalsman, en blijft het alcoholverbruik dezer dagen redelijk beperkt .
De volgende weken staan twee stevige testen op het programma. Zondag de halve marathon van de Westzipfellauf, de week erop de 33 km van de Vijverrun. Tijden, je m'en fou, een stevig tempo en in Zolder (en deels Lummen-Zonhoven) een goede bevoorrading, en vooral een goed gevoel achteraf, da's het belangrijkste. Het alternatief is zowat alle verdere marathonplannen opbergen , want het eist toch veel van je, heel wat andere koek dan "gewoon" trainen met als doel een goede 10 km. Voordeel is dan weer wel dat marathontraining wat meer ontspannen kan, of toch zou moeten kunnen. Maar als je dan weer telkens opnieuw ziek wordt, tja... We doen ons best!
Ondertussen wordt onze Aron zaterdag al 10 jaar. Time flies. Ongelooflijk gewoon. Den andere pipo gaat binnenkort naar het eerste leerjaar, en kan maar niet wachten met lezen en rekenen. Als het weer zaterdag redelijk is, trek ik met Aron naar Racing Genk-Westerlo, en natuurlijk de onoverdekte staantribune, tussen de "echte". Zal voor hem een heel nieuwe ervaring worden, ben benieuwd hoe hij daarop reageert .
Ben alweer vier dagen ziek geweest, keel- en hoofdpijn en hondsellendig. Daardoor, met heel veel pijn in het hartje, de cross in het eigen Rekem gemist. Vier dagen ook niet gelopen. Gisteren maandag toch alweer een lange duurloop van 2u27' afgehaspeld, en dat ging wél goed. De bevoorrading onderweg blijkt opnieuw zéér belangrijk ... Hopelijk zijn we opnieuw vertrokken, want de motivatie is zeer laag momenteel, en de nodige kilootjes dreigen er opnieuw terug bij te komen.
Miserie miserie. Op loopvlak tenminste. Het ziek zijn vorige week heeft toch zijn sporen nagelaten. Voel me niet okay, ben nogal verzwakt zo lijkt me, het ziek zijn lijkt zelfs terug te komen. Maandag een duurloopje van 2u22', nadien ongelooflijk kapot. Echt niet normaal, zeker gezien de voorzichtige opbouw. Maar ja, we zien wel waar we uitkomen. Morgen Danikerbosloop, moet een pittige loop zijn, nog nooit aan deelgenomen, maar opnieuw vlakbij in de buurt, in Geleen.
Wél goed nieuws op ander vlak. Ons studentje heeft zichzelf weer overtroffen, 76% in totaal bij partieels in een afstudeerjaar op de univ, tja, daar kon ik alleen maar van dromen vroeger . Nu nog de thesis afwerken, eindexamens, en dan hopelijk genieten van een lange welverdiende zomer. Zonder examens, en met sowieso veel minder stress. Nu nog een zonnetje.
Verslag Het loslopen gisteren ging van geen kanten, dat was al een slecht voorteken. De griep annex verkoudheid is precies ook nog niet uit mijn systeem. Toch goesting om te gaan, en er dan maar een goede trainingsloop van te maken. Ter plaatse gaf Patrick Delait (trouwens de winnaar en twee weken voor de marathon van Barcelona) de nodige uitleg over de wedstrijd, en het zou niet voor doetjes zijn. Eindeloze stijgende stukken en de nodige gevaarlijke afdalingen. Hij heeft niet gelogen ... Het was eigenlijk de Mescherbergloop maal twee, nog langere en steilere hellingen, gevaarlijkere afdalingen, met naast heel dikke blubber ook de nodige stukken beton . Ook mentaal moeilijker, met liefst viermaal een zeer zware ronde. En dat ik niet in mijn dagje was, bleek al heel snel. Ben door meer mensen gepasseerd dan ik er kon inhalen. Het tempo vertraagde met de minuut/helling/ronde. Enkele uren na de wedstrijd kreeg ik ook een serieuze klop, nu 's avonds is het terug wat beter. Nu, zo'n geklim en gedaal is sowieso geen spek voor mijn bek. Nooit geweest. Doe het wel graag, maar ben er niet goed in. M'n gewicht is daarbij niet echt een voordeel. Daarom: een goede training, niet meer. De echte doelen komen er volgende maand aan, en dan zal de conditie, die er tot enkele weken geleden was, er hopelijk terug zijn. Al is het nog afwachten of die langere wedstrijden ook wel aan mij zijn besteed . We doen ons best, en we zien wel.
Op die foto, door amigo Pietro genomen, van de start, met op de eerste rij, op één hinderlijk exemplaar na (die trouwens als allerlaatste zou binnentaffelen, maar dan toch maar op de eerste rij iedereen moet kunnen hinderen ), allemaal toppers: Diederen, Smeets, Delait, en weet ik wie nog allemaal. Ik had zelf het toepasselijke nummer 13 gekregen, en zou het later geweten hebben: GRIEP ONDANKS EEN GRIEPVACCINATIE... Het moet me maar weer overkomen. In combinatie met een stevige bronchitis. Zeer pijnlijk hoesten. De conditie was net in stijgende lijn aan het gaan. Hopelijk is de miserie snel voorbij. Ben trouwens deze week op een website van een atleet van de andere zijde van de Maas gebotst, die het in zijn verslag telkens over "die Belg" heeft. Na een tijdje begon ik door te krijgen dat hij het eigenlijk over mij had... Was wel leuk , temeer daar hij achter mij eindigde
Vandaag naar het vlakbijgelegen Urmond geweest voor de jaarlijkse Overmuntheloop. Zware trainingsweek achter de rug, naar kwaliteit tenminste. De kwantiteit is al even naar 5 trainingen per week gezakt. Meer zit er momenteel niet in, veel te drukdrukdruk. De bacillen vlogen de afgelopen week hier in het rond, en ik heb er blijkbaar ook iets van meegekregen. Voel me nogal flauwtjes, maar kon die wedstrijd niet missen, al was het maar om een aantal loopcollega's nog eens terug te zien, en er een flinke harde training van te maken. En in wedstrijd ga je natuurlijk altijd wel wat harder. Ter plaatse direct een aantal bekenden en/of toppers tegengekomen. Niet zoveel deelnemers, maar wel kwalitatief enorm de moeite. Ik denk dat de envelopjes er voor iets tussen zitten . Na een verschroeiende start in de buurt van good old Rudi Smeets die een goede dag had ondanks zijn lichamelijke problemen en van René Van Uum terecht gekomen, René kom me vorig jaar nipt kloppen. En dan begon het beuken tegen de felle wind. Ook de stukken met wind in de zij waren niet simpel, maar heb een goed regelmatig wedstrijdje kunnen lopen, heb goed gedoseerd, en had op het laatst nog genoeg over om Van Uum in extremis te kunnen voorbijschieten. Waarna de alweer ongelooflijke speaker over mijn gezichtsuitdrukking van de laatste meters begon te ouwehoeren . Ruim uitgelopen, alweer 18 km op de teller, en alweer een mooie stap gezet voor de marathon. Nu kwestie om gezond te blijven, en de bacteriën niet toe te laten. Trouwens, achteraf in het cafetaria was het héél gezellig, dikke ambiance telkens een winnaar van de loterij naar voren moest gaan, zul je aan onze zijde van de Maas niet snel meemaken. Fotootje gemaakt door onze supersupporter van vandaag, Pietro Fistetti:
Vandaag stond de volgende langere duurloop op het programma. Bedoeling was om zowat 2u15' in onze glooiende bossen door te brengen. En een mooi parcours af te leggen. En ook voor een eerste keer wat te eten onderweg, kwestie om daaraan gewend te raken. Fris windje, niet zo plezant, ondanks het lekkere zonnetje. En een barstende hoofdpijn, vergezeld van een wat hogere hartslag. Toch maar vertrokken, en inderdaad een mooi parcours afgelegd: OPZC-Duivelsberg-FN Zutendaal-preventorium-ziekenhuis-Pietersheim-La Butte aux Bois en terug naar OPZC. Met nog wat extraatjes erbij toch 25 km op een zwaar parcours afgelegd. Het voelde allemaal niet goed, maar misschien heeft het ermee te maken dat onze jongste vandaag weer ziek is geworden, en hier thuis de nodige bacillen rondzweven. Ach ja, toch mooi op schema, zelfs een beetje voor omdat ik wat vroeger eraan ben begonnen, en ondertussen toch alweer een paar kilootjes ben kwijt gespeeld. Ondertussen is Heidi aan haar laatste examen (maandag) beland, de vorige waren allemaal goed geweest. Is er binnenkort opnieuw wat tijd om wat mensen te zien, want dat is de laatste jaren niet zo simpel. We snakken allemaal naar einde juni . Op het werk superdruk, nieuwe dienst, nieuwe verantwoordelijkheden, nieuwe contacten en netwerk (o.m. Binnenlandse Zaken), nieuw personeel, enzovoorts enzoverder, en vanalles moet zo snel mogelijk in orde worden gemaakt. Zie het wel zitten, is opnieuw een mooie uitdaging, heerlijk om weer in zoiets mijn tanden te kunnen zetten . Joehoe!
Vandaag toch nog een gaatje gevonden om een wedstrijd te gaan lopen. In Lier vond een van de winterse natuurlopen plaats, langsheen de Nete en zijriviertjes, schitterend parcours, alleen jammer dat het zo grijs en grauw was vandaag. Met Els en Dorine afgesproken om naar Lier te trekken, tot Els vanmorgen afzegde met een geblokkeerde nek. Op voorhand niet echt fris, toch wel wat zware benen van een aantal harde trainingen deze week. In Lier, na een aantal wegenwerken en verschrikkelijk verwarrende signalisatie te hebben overleefd, bij het complex van AC Lyra terecht gekomen. Waar al heel wat atleten hun opwachting maakten. Het parcours was voor een groot deel hetzelfde als dat van 2 jaar geleden, toen Jos Surinx ons nog op een onnavolgbare manier naar Lier had geloodst. Redelijk vlak dus, met enkele bruggen, een stuk onverhard, een dijkje schuin oplopen, er zat toch wel vanalles in. Alleen de wind wilde niet echt meewerken, er stond een ambetante bijtende noordenwind. Die zowat de helft van het parcours volledig in het nadeel blies. Een goede wedstrijd gelopen. In een leuk groepje, met een fijne gast van Westmalle, die wel niet echt overnam. En den deze kan zich dan moeilijk bedwingen. Daarom ben ik ook de laatste kilometers, toen de wind weer volledig in het nadeel stond, uit die groep gedemarreerd, ben nog een bijkomende atleet kunnen voorbijsteken, om afgescheiden op een 17de plaats te eindigen in 1u25'. Gezien de omstandigheden niet slecht, ben nog niet lang bezig met opbouw naar een ... marathon. Opnieuw, voor de tweede maal, Gilze (bij Tilburg) waar ik mijn hartje heb verpand aan het schitterende initiatief aldaar (zie http://www.delotgenoten.nl). Na de wedstrijd het toch wel zwaar gehad, vooral problemen met de maag en spijsvertering. Maar ondertussen is dat al achter de rug, een dikke friet achter de kiezen. Heb ik al weer reden om dat extra vet er morgenvroeg terug een beetje vanaf te lopen . Dorine en Thea heb ik jammer genoeg niet meer gezien, ondanks een aantal surveillances van de kantine en aanverwante ruimten. Maar ondertussen zijn we terug op de hoogte van de prestaties, Dorine was 4de en Thea tiende op de 10,6 km. Proficiat meiden! Nu verder trainen voor de marathon. Volgende week weer een volgende en langere duurloop afwerken, maar eigenlijk zie ik er momenteel niet meer zo tegenop als enkele jaren geleden, is alleen maar een positieve evolutie. Uitslagen: http://www.aclyra.com/database/uitslagen/Uitslag%20Natuurloop%203%20-%2022-01-2011.pdf
Heidi begint overmorgen aan haar examens. Maar het gaat haar niet goed. Van donderdag op vrijdag gecrasht, felle koorts, niet kunnen eten, ellendig, felle pijnen en een tand die is beginnen te ontsteken (na een bezoek aan de tandarts op woensdag ). Nu zondagavond is het iets minder slecht, maar ze heeft natuurlijk niet echt kunnen studeren de laatste dagen. Gelukkig heeft ze voor haar eerste examen al het een en ander gedaan de afgelopen weken, dus hopelijk zal het toch wel loslopen.
Vandaag jammer genoeg geen Posterholt. Doet me wel een beetje pijn als ik op FB de reacties lees. Maar natuurlijk nog wedstrijden genoeg, al had ik volgende week de halve marathon in Lier willen lopen, maar door een verjaardagsfeestje van Aron krijg ik dat ook al niet geregeld . Normaal is de volgende wedstrijd in het vlakbijgelegen Urmond, de Overmuntheloop, maar dat is pas tijdens het eerste weekend van februari. Het is hier echt aftellen tot einde juni, en hopen dat het zich hier allemaal wat stabiliseert, wat voor iedereen een goede zaak zal zijn.
4 kg erbij, ben na vele maanden nog eens op een weegschaal gaan staan. Is erbij gekomen sedert het einde van de zomer, en de baldadige eindejaarsfeesten, met ook deze week weer de nodige feestjes op het werk en in Oostham ter gelegenheid van de 40ste verjaardag van een amigo. Is nu dus kwestie om het er terug af te krijgen. Deze maand niet veel wedstrijden. Normaal stonden zowel Beek (vandaag), Posterholt als Wegberg op het programma, maar het zal beperkt worden tot Lier, halve marathon, op de 22ste. Optimaal rekening houdende met het examenprogramma van mijn studentje annex echtgenote. Ondanks het gewicht ben ik nu met langere trainingen bezig, ter voorbereiding van vanalles wat er de komende maanden op me af zal komen. Maar eerst maar eens wat dood gewicht kwijtraken .
? Gras maaien? Het wordt dus Beek, waar waarschijnlijk weer een markt vol met zatte Nederlanders staat te wachten, zeker nu de queen vandaag in Thorn en ik dacht in Heerlen op bezoek was. Stapelzot op dat koningshuis zijn ze daar nog altijd, voor mij onvoorstelbaar, maar gisteren met die trouw in London was het nog een beetje gekker. Georchestreerde romantiek heette dat. Ik denk dan vooral aan al diegenen die hier al weer wat beter van worden. Tja.
. Na onze wedstrijd nog naar de 10 km.-wedstrijd gekeken samen met Steven (die knap 2de eindigde), om daarna ons prijsje af te halen. Wel nogal dom dat ik helemaal alleen op het podium diende te gaan staan 
. Over de tijd content: gezien de omstandigheden is 3'32"/km behoorlijk goed. In het kader van een serieuze verbetering van mijn mastertijden op 5000 en 10000m, dat zou dit seizoen geen probleem mogen zijn als ik zo blijf verderdoen.
.Nu nog wat kilootjes kwijtspelen en meer rust (ik herhaal mezelf voortdurend 
.
Morgen voor het eerst de Treechloop onder handen nemen. Lijkt geen gemakkelijke opdracht te gaan worden met vooral tussen km 3 en 4 het nodige vuurwerk. Heb al de nodige excuses achter de hand mocht het wat minder goed gaan 
. Blijkt nog maar eens dat ik niet gemaakt ben voor die hoogten, een liefst volledig vlakke wedstrijd zonder bochten, da's mijn ding. Alleen zijn die wedstrijden niet zo mooi als vandaag, want het uitzicht was bijwijlen gewoonweg indrukwekkend. Ondanks de inspanningen was het af en toe kicken tot en met. Prachtig prachtig prachtig. Toen die Nederlanders achteraf ook nog eens onder de indruk bleken van Philip Gilbert, en er La Chouffe te verkrijgen was (al heb ik daarvoor bij Michaël tijdelijk wat moeten bietsen omdat ik niet zeker was nog over voldoende centen te beschikken), was mijn dag toch meer dan geslaagd! Hier een fotootje met die twee opgefokte gevallen: 
, en last but not least, deze mooie uitermate ongelooflijk prachtige foto 
:
, want het eist toch veel van je, heel wat andere koek dan "gewoon" trainen met als doel een goede 10 km. Voordeel is dan weer wel dat marathontraining wat meer ontspannen kan, of toch zou moeten kunnen. Maar als je dan weer telkens opnieuw ziek wordt, tja... We doen ons best!
. Joehoe!
