Wat moeten we nu doen, na die verdomde vrijdag de 13de november in Parijs? Moeten we angstig in een hoekje kruipen, elke deur x-keer op slot? Of moeten we gewoon voort met onze dagdagelijkse bezigheden?

Eerlijk? Ik ken het antwoord ook niet. Ik begrijp dat mensen nerveus, achterdochtig zijn, ja schrik hebben. Want wat in Parijs gebeurd is, kan morgen ook in Brussel, Antwerpen,... zelfs in een provincienest als Hasselt of Aalst. Zo lang er 'zotten' - en nu beledig ik ook de doodgewone psychiatrische patiënt, sorry - zogenaamd in naam van hun god, van Allah en zijn profeet Mohammed, denken dat ze mensen - voor mij zijn die terroristen dat niet ! - moeten afschieten, de keel oversnijden, mee laten ontploffen, alleen omdat.... Ja, waarom eigenlijk? Omdat ze een muziekoptreden meepikken, een glaasje drinken met hun geliefde(n) op een terras, een hapje gaan eten? Ik denk niet dat Allah, via zijn profeet, dat ooit gezegd heeft, ooit bedoeld had. Helaas zijn er die dat anders interpreteren.

In de jaren '70 en '80 hadden we in (toen nog West-)Europa ook terreurbewegingen, die voor paniek probeerden te zorgen. De CCC in België, de Rode Brigades in Italië, de Rote Armee Fraktion in West-Duitsland, Action Direct in Frankrijk,... zogenaamd linkse groeperingen, de nationalisten van de IRA (Noord-Ierland tegen 'Engeland') of de ETA (de Basken tegen (vooral) Spanje) voor onafhankelijkheid, de Bende van Nijvel bij ons voor ? - ja dat zullen we wellicht nooit weten... Al die groeperingen, de ene met meer aanhang dan de andere, sommigen wisten zelf enige sympathie los te weken, hebben geprobeerd onze 'Westerse' samenleving te ontwrichten, een angstklimaat te scheppen. Deels met succes, zij het steeds heel tijdelijk. Want we zijn blijven gaan winkelen in geviseerde winkels, zijn blijven reizen per trein en vliegtuig, zijn blijven met het openbaar vervoer gaan werken, gaan zonnen aan de Spaanse Costa's. We lieten het dagelijkse leven doorgaan, al keken we misschien iets meer ongerust over de schouder. Maar we lieten ons niet doen.

Ook al wordt onze samenleving nu bedreigd door zotte fanatici, we mogen ons niet laten afschrikken, vind ik. Angst is een slechte raadgever. Voorzichtig zijn, alert, dat moeten we wel zijn, blijven. Als je de foto's ziet van de terroristen van vrijdag... Dat lijken mensen die je dagdagelijks op de metro, de trein, op straat kunt tegenkomen. Geen lange baarden, geen rare klederdracht, nee gewoon gewoon. Totaal niet opvallend qua uiterlijk. En wat er in hun hoofd speelt.... dat weten we helaas niet, dat kunnen we niet zien. Maar dat mag ons niet beletten om gewoon door te gaan met ons leven, we moeten blijven doen wat we normaal doen. Misschien wel met een beetje extra voorzichtigheid, dat wel. Maar zonder paniekerig te doen: niet elke moslim is een terrorist, niet elke Vlaming een racist.