Vanmorgen nog eens lekker uitgeslapen (zelfs onze Mats deed mee) en uitgebreid ontbeten bij de Deakins.  Ons dan geïnstalleerd op de patio (spreek uit: peddijoo met beide neusgaten dichtgeknepen) en een praatje gemaakt met de pater familias.  Mats lag al terug in dromenland, dus het beloofde bezoekje aan de maple syrup farm moest nog even wachten.  Eenmaal onze papoose terug in het land van zijn grote manitous was, kon het bezoekje aan de farm beginnen.  Best indrukwekkend hoe Don de originele esdoornplantage in ere heeft hersteld.   Uiteraard hebben we een paar pottekes gekocht. Hopelijk overleven die de reis een beetje want anders wordt het wel een heel kleverige bedoening…

Na het afscheid van de ganse familie (incl. Trixie) nog even langs de Golden Sands, waar we gisteren gegeten hadden, gepasseerd.  Hadden ze daar geen zonnebril gevonden? Nee? Kathleen was de hare nl. kwijt en dacht dat ze hem daar had laten liggen.  Niet getreurd, geen zonnebril gevonden, maar ze hadden wel een doos waaruit mijn schat een nieuwe mocht kiezen.   Broodjes met de nieuwe zonnebril op het strand opgegeten en weg ermee.  We waren nog geen 30 sec weg toen we de oude zonnebril al terugvonden werd in de auto. Weer een plaats waar we niet meer kunnen terugkomen. J

Rest van de reis verliep zonder verder incidenten en om half zes waren we in Kingston.  Mooi hotelleke met zicht op Lake Ontario (of was het de St Lawrence?). Kamer was wel wat klein voor ons vier (zeker de queen size bedden zijn nogal smal) maar kom, een gratis paard kijkt men  niet in de bek.  De girls hadden nog zin in een pasta; de boys bleven netjes op de kamer restjes opeten.  Na nog een wandeling door het oude centrum (ter grootte van Zichem-Zussen-Bolder – vóór de fusie ) , kropen we allemaal beddeke in.

22-07-2012 om 01:27 geschreven door kurry  

Vanmorgen hebben Sarah en ik (Kurt) nog eens de tour van gisteren overgedaan. Kwestie van deze keer wél foto’s van Ottawa te nemen.  Dus op een drafje naar Parliament Hill, gekke mannetjes in gekke uniformen die nog gekkere pasjes uitvoeren fotograferen (ik zal wel nooit een militarist worden …) en dan verder de highlights van een verrassend leuke stad op een drafje afgewerkt. Terug naar het hotel met de taxi; de temperatuur loopt al weer op boven de 30 graden. 

Nadat de beast weer was volgeladen (zonder Anso is er nóg meer plaats) kroop mijn schat achter het stuur om de tocht naar Killaloe aan te vatten.  In Arnprior effen gestopt voor een p-pauze en een k-pauze en van die typisch kleine broodjes gekocht.  Het valt mij op dat Ontario veel meer beïnvloed is door de Amerikaanse (eet)’cultuur’ dan Québec.   Van Arnprior langs country roads tot in Killaloe.  Gelukkig hadden de eigenaars van de B&B een wegbeschrijving opgestuurd, want Killaloe is zelfs onze GPS vreemd. 

De B&B is een vrij nieuw huis op een terrein waar aan esdoornstroop gewonnen wordt. De eigenares, Mary Helen, heet ons hartelijk welkom maar legt uit dat Don, haar man, er niet bij is omdat ie net een ongeval had gehad met een stuk hout.  Gelukkig is één van de kinderen er met het gezin om hem in het dichtstbij zijnde hospitaal, zo’n 80km verder, te gaan halen.   Don blijkt een ferme hersenschudding te hebben maar verder is alles ok met hem.  We maken ook kennis met  Adrian, Diana, de kinderen (Victoria en Alexander) en Trixie – het nieuwe viervoetervriendje van Mats.

Nadat we zijn geïnstalleerd op de bovenverdieping van het huis (heel ruim), palmen we de patio in om in een zalig zonnetje te lezen terwijl zoonlief zijn middagdutje doet.   Diner is in het dichtstbije restaurant, de Sands on Golden Lake waar we van een prachtige zonsondergang genieten die meteen de naam van het meer verklaart. 

20-07-2012 om 17:26 geschreven door kurry  

20-07-2012 om 17:09 geschreven door kurry  

16 juli

Hey! Hier ben ik (Sarah) weer met een blog over ons dagje Ottawa…

’s Morgens heeft papa scones gehaald bij “the scones witch”. Dat was een heel klein schattig alleenstaand sconesbakkerijtje in “onze straat”. Jammieeee! Toen moesten we vertrekken naar de rondleiding (we zouden met een gids de hoogtepunten van Ottawa bezoeken). Maar… wanneer we wilden vertrekken vroeg iemand; “waar is het fototoestel?”… Inderdaad, waar was dat? Ohneeee! Dat mooie grote toestel! Wat waren we slecht bezig! De hele ochtend (we zijn nog net op tijd toegekomen bij de wandeling) waren we slechtgezind en een beetje boos op onszelf. We dachten namelijk dat het gestolen/kwijt was gespeeld was op de luchthaven… 

Dat belette ons echter niet om ten volle van de wandeling te genieten. Alleen jammer dat we geen foto’s konden trekken… We hebben parlement hill gezien en een prachtige bibliotheek daarachter, chateau laurier, bank street, (we hebben òp al het goud van Ottawa gestaan, wauwie!), papa wist dat de koudste hoofdstad van de wereld Ulaanbator (Mongolië) was (en hij kreeg felicitaties van de vriendelijke gids), aan de overkant Gatineau (the twin city van Ottawa), de ambassade van de USA (de oude en de nieuwe), the royal guard, het appartement van Matthew Perry (Chandler van friends), een kanaal met sluizen, byward market… Ik vond Ottawa een fantastische stad. Na de rondleiding heeft de gids ons nog een weg getoond naar een mall dichtbij. Daar heeft papa een nieuwe zonnebril gekocht en hebben we gekeken voor een nieuw fototoestelletje maar we hebben er (nog) geen gekocht. We wilden eerst bellen naar de luchthaven.

Terug op ons appartement waren we heel hongerig dus we waren het eten aan het klaarmaken terwijl Matsje op de grond zat te spelen. Ineens krijgt Kathleen een flashback! Gisteravond zat hij daar ook zo schattig te spelen en Kathleen had er nog een foto van getrokken! Ik keek in de spiegelkast daartegenover en inderdaad! Bijna onvindbaar lag hij daar! Papa deed een soort indianenvreugdedansje, (check zeker de foto's daarvan die op de dropbox komen!) we waren zo blij! Gelukkig dat we er geen nieuwe hadden gekocht! En op dat moment zei papa: “wacht ik wil jullie nog iets tonen!”. Zijn iphone werkte weer! (hoewel de meneer in de apple winkel had gezegd: “oh, no, i fit had become wet, it’s dead.” Muchos sympatico!)

Na Matsies middagdutje zijn we naar Gatineau gereden om daar wat te chillen aan het water. We wilden graag de watertaxi nemen terug naat Ottawa om daar wat te drinken en dan terug de watertaxi te nemen om met the beast weer naar het hotel te gaan. Maar de laatste vaart terug was al veel te vroeg, dus heeft de vriendelijke mevrouw van de watertaxi ons gezegd dat we in Hull ook iets konden gaan drinken (niet ver van Gatineau en ook zeer rustig). Dus dan hebben we dat gedaan. (ik heb er trouwens een heel lekkere –alcoholvrije- margarita cocktail gedronken ;) ) 

’s Avonds hebben we zelf een pasta gemaakt en een beetje ijs gegeten. Kathleen en ik zijn nog naar MosAika geweest, een lichtshow geprojecteerd op parlement hill. Wauw, prachtig! Het ging zo’n beetje over Canada en zijn geschiedenis. Daarna zijn we vermoeid maar voldaan weer in ons bedje gekropen.

Daag!

Sarah

20-07-2012 om 01:57 geschreven door kurry  

15 juli

Hoi iedereen!

Zoals beloofd is hier nog een update over 15 juli (zondag). Na ’s morgens alweer zo’n prachtig en lekker ontbijtje genomen te hebben in onze gite (een groot bord fruit, toast en zelfgemaakte confituur naar wens, chocolade met bessenkoekjes, apple crumblemuffins, een aardbeienyoghurtje met blauwe bessen, (voor mijn zus een speciale esdoornyoghurt) filodeeg met rode paprika’s en ei en als dessert een stuk frambozentaart) hebben we allemaal gechilled op onze kamer (au septième sciècle en la bonté divine).

Toen ons Matsje wakker was, hebben we afscheid genomen van Johanne, Daniel en Filou (hun dochtertje Mélodie was nergens te bespeuren). Johanne heeft de iphone van papa nog in een zakje met rijst gestoken (schijnt goed te werken wanneer ze nat zijn geworden) en Kathleen heeft nog een mooi kettinkje gekocht van Miss Fusion aka Johanne, (da’s haar artiestennaam ;) ).

Onderweg zijn we gestopt in le parc des chutes de Saint-Ursule, wat mooi! We hebben er gepicknickt en Matsie heeft voor de eerste keer in zijn leven op een schommel gezeten. Hij vond het super! We hebben een mooie wandeling gemaakt langs de watervallen. Er waren veel trappen, phoeh dat was intensief met de buggy! Daarna zijn we doorgereden naar de luchthaven en daar hebben we afscheid genomen van onze zus. Maar vooraleer ze vertrok uit het prachtige Québec moést ze toch nog eens poutine geprobeerd hebben! Dus hebben we op de luchthaven nog een portie van de enigszins vettig uitziende junkfood genomen. (frietjes met cheddarkaas en bbq saus)

Zus heeft nog een redelijk lange vertraging gehad, maar ze is veilig en wel toegekomen in België.

Na nog een ritje van 2 uur met the beast kwamen we toe in Ottawa, the Albert at bay suite hotel. We hebben nog een potje kakkerlakkenpoker gespeeld en kropen moe in ons bedje.

18-07-2012 om 00:30 geschreven door kurry  

14 juli

Aangezien Kathleen niet mee was op de kanotocht, ga ik (Sarah) er wat details over geven. ;)

Na dat heerlijke ontbijtje bij Daniel en Johanne (dat al uitvoerig beschreven werd door Kathleen) gingen papa, mijn zus en ik met ons Beast naar parc national de la Mauricie. We stonden ervan versteld hoe goed het allemaal was aangegeven, maar dat was te vroeg gejuicht. Eens we in het park waren moesten we nog naar de kanoverhuur gaan, in Chicoutimi. Maar dat lag (een beetje te) goed verstopt.

Uiteindelijk hebben we het toch gevonden maar er stond een hele lange rij. Dus zus en ik gingen ondertussen broodjes halen voor ’s middags. Gemakkelijker gezegd dan gedaan, wat een dwàze madam! Ik ga jullie de belachelijke dialoog besparen, maar het kwam neer op dit; wij bestellen (heel duidelijk en in ons allermooiste frans, bien sûr) uitdrukkelijk 3 sandwiches, waarvan 2 met kip en 1 met ham. Ja, alle drie bruin brood en alle drie met mayo, sla en tomaat. Maar euh, daar liggen 2 sandwiches. WIJ HADDEN ER 3 GEVRAAGD!!! Rammelt ze heel haar tekstje nog eens opnieuw af! (Poulet/jambon? Mayo sla & tomaat? Bruin brood? Getoast? Rekeningetje?)

Achja, na een flinke lachbui en nog wat aanschuiven bij de kano’s was het eindelijk zo ver, we konden vertrekken. Althans, dat dàchten we want history repeats itself.* Papa stapt (met slippers) in het water met modderige ondergrond en hups… de slipper is weg…

(*voor de mensen die het niet (meer) weten; papa is 4 jaar geleden in de USA toen we met de jetski op the lake in Page voeren ook – diezèlfde – slipper kwijtgeraakt, maar toen hebben we hem teruggevonden…)

Maar goed, dat zou onze dag niet verpesten! We hebben een heel leuk tochtje gemaakt met de kano. (wel wiebelig zo’n ding) ’s Middags hebben we uitgeblazen aan een strandje en onze zuurverdiende sandwiches opgegeten. Daarna zijn we naar de andere kant gevaren. We zagen in de verte een eilandje en het leek ons leuk om daar aan te meren. Toen we eindelijk naar daar geroeid waren, stond daar zo’n bordje (met ieniemienie letters geschreven, je kon het alleen lezen wanneer je er vlakbij was) dat je er niet mocht aanmeren. Maar we waren al zo’n beetje aangemeerd dus papa stapt uit en mijn zus maakte ook aanstalten om eruit te kruipen, maar PLONS… Sarah in het water en de zus blijft op miraculeuze wijze in ’t bootje zitten, gezellig hoor. Alles was kletsnat, maar we konden er nog goed om lachen.

Aangezien we dus niet mochten aanmeren en gehoorzaam als we zijn, zijn we naar ergens anders geweest om aan te meren. Klein beetje gezwommen enzo (de afkoeling had ik niet meer nodig, daar had mijn zus al eerder voor gezorgd.) Toen we weggingen ging het wat moeizamer om ons bootje weg te duwen, dus een madam komt zo naar ons toe om ons te helpen, heel vriendelijk. Hum, hum. Ons bootje raakte wéér uit balans (door die madam, ik ben ’t zeker!) en het liep wéér vol water! Deze keer minder grappig.

Toen we weer terugkwamen aan de kanoverhuur was het minder gezellig. Ik raakte mijn slipper ook kwijt in de drassige modder en papa ontdekte dat hij zijn zonnebril kwijt was. Waarschijnlijk kwijtgespeeld bij één van de 2 keren dat ons bootje kapseisde. Op de koop toe zagen we dat papa’s iphone (die in een speciale, waterdichte ziplock zat!) vochtig was geworden. Ohjee…

’s Avonds zijn we naar een restaurantje geweest (het enige in de buurt van Charette.) Wat een porties! Papa kreeg een bavet rond zijn nek gebonden want hij had een specialleke besteld. Een “bruisende biefstuk” (een prachtige foto ervan vind je bij deze update). Voor de rest kreeg Matsje nog veel aandacht (en crackers, véél crackers!) van de vriendelijke Canadezen in het restaurantje. Terug in de gite zijn we snel in ons bed gekropen, uitgeput van zo’n actieve dag.

Het vervolg op de Iphone & zonnebril volgt! En ook over de rest van de dagen zullen we nog bloggen, zeker weten!

Maar nu ga ik slapen, het is hier nu net 12 uur ’s nachts…

Slaapwel!

Sarah

17-07-2012 om 06:13 geschreven door kurry  

17-07-2012 om 04:43 geschreven door kurry  

Van vrijdagmiddag, 13 juli tot zondagmiddag, 15 juli, verblijven we in Charette. Onderweg van Baie St.-Paul bespeuren we de kaart van Québec, maar geen Charette te vinden. Geen probleem, natuurlijk, de Beast wijst ons feilloos de weg. Bij het naderen van onze volgende stopplaats, begrijpen we enigszins waarom men niet de moeite heeft genomen Charette op de kaart te zetten. Er is geen lap te beleven. Althans, zo lijkt het op het eerste zicht. Rue de la Station en Rue de l’Eglise, c’est tout. Maar wat een pareltje blijkt onze gite te zijn. We worden hartelijk ontvangen door Daniel, Johanne, dochter Mélodie en hondje, Filou. Een vrolijk gezelschap. Mats is direct zot van Filou, de liefde is in het begin wederzijds, maar nadat Mats een paar keer flink aan Filou’s oren en staart heeft getrokken, blijft Filou toch wat uit de buurt. De kamers zijn smaakvol ingericht, de onze heeft zelfs een mooi, groot vrijstaand bad, waar Mats en ik direct na aankomst in duiken. Het plan om te gaan picnicen aan Lac Bell bergen we terug op als blijkt dat we – ondanks de halve bus anti-muggen spray die we op hebben – binnen de kortse keren onder de muggenbeten zitten. We ruilen het meer in voor de tuin van onze gite, installeren ons op de schuifstoel en genieten van de lekkerste broodjes kip ooit, met veel liefde en toewijding door mijn lieve schat klaargemaakt. Ann-Sofie, Sarah en Mats gaan slapen, Kurt en ik blijven nog even genieten van de mooie, warme zomeravond (waar de vuurkorf nog en schepje bovenop doet) en kletsen nog wat met de gastheer en een Frans koppel dat hier ook verblijft. En dan onder de wol, voor een onderbroken nacht, dankzij de ventilator die veel te hard staat, de trein die met veeeel gebulder zichzelf aankondigt, Mats die een nare droom heeft, de airco op de gang die van katoen geeft, …. Maar verder alles dik in orde ;-).

Mats maakt ons op tijd wakker (lees half 7). Kurt neemt ons ventje mee naar beneden, zodat ik nog wat verder kan slapen, maar dat lukt niet echt. Het is een prachtige ochtend, lekker fris, we installeren ons op de porch, aahhhhh, zalig. Vandaag is uitslaapdag, en de ladies komen rond 9 uur boven water. Wat er ons dan te wachten staat is een ontbijt hors catégorie. Niet te doen. Het is het paradepaardje van de gite. Pindakoekjes met sesamzaadsmaak, cakejes met chocolade en bosbessen, scrumble van frambozen, een oeuf caché (toast met omelet en brie in de oven), een hyper lekker, fijn toastje met een zachte paté en geconfijte ui, vers fruitsap voor Anso en een smoothy van rode vruchten voor de rest. Johanne staat om 5 uur om alles kraakvers klaar te maken. Yummie !! Met zo’n ontbijt scoor je wel bij de Ryelandtjes.

Voor de activiteiten van vandaag splitst de familie zich op. Papa, Sarah en Ann-Sofie trekken naar het Parc de la Mauricie – for some action, Mats en ik blijven in Charette om van een luie, luie dag te genieten. Zo heeft Mats ook eens de kans om een ‘normale’ dag door te brengen, met een dutje in de voormiddag en eentje in de namiddag. Hij verkiest toch een bedje boven de autostoel. Het wordt heet vandaag, heel heet, tot 34 graden. Details van het Parc kan ik niet geven, maar rond 18h00 zie ik 3 rode gezichtjes en nog meer rode schouders. Het meer was prachtig en de tocht met de kajak heel leuk. En 2 keer gekapzijsd ! Wiens schuld was het weer de eerste keer? En wie is er toen met haar en in het water terecht gekomen? … ik schrijf straks verder,  nu gaan we vertrekken richting Montréal om Anso op het vliegtuig naar Belgie te zetten …. Toedels.

15-07-2012 om 19:03 geschreven door kurry  

11-07-2012 om 00:00 geschreven door kurry  

08 juli

Vandaag was een dagje reizen. Na het ontbijt hebben we alles bij elkaar geschraapt en zijn we in ‘the Beast’ gesprongen. De reis leidde voornamelijk langs ‘Le Chemin de Roy’ die parallel loopt aan de St-Lawrence rivier. Deze weg toont enkele mooie plekjes van Canada en we hebben dan ook heel gezellig gepicknickt onderweg. Toen we tegen vier uur alweer een hongertje kregen zijn we gezwicht voor een Sundae-ijsje in Trois-Rivières. Tegen de vroege avond zijn we dan eindelijk aangekomen in ‘le vieux centre du Québec’ .  Het was wel even zoeken aangezien hier (ook al!) een festivalletje aan de gang is. De loft die we hier hebben is ook echt dik de moeite. Alles is zeer stijlvol ingericht en we hebben alles wat we maar kunnen wensen. Onderweg hadden we nog een wandelingetje gemaakt door de supermarkt  en dus hadden we alles in huis om een lekker biefstukje klaar te maken. Matsie was ondertussen al op verkenning doorheen heel het appartement en had al snel zijn bedje gevonden. Kleine broer had immers niet te veel geslapen in de auto hoewel hij wel héél erg flink is geweest! Na dit heerlijke diner zijn zijn zussen dan ook moe maar de weg naar het bedje gevolgd. Ciao!

09 juli

Bonjour! Deze ochtend was Mats al vroeg wakker en dan heeft met zijn mamsie wat tv gekeken. Na nog een klein dutje is hij dan in bad gegaan en dat vond hij zo geweldig dat hij gelijk zijn zusjes wakker maakte! Zo erg was dat gelukkig niet want papa stond al aan de deur met een heerlijk ontbijtje. Na nog een dutje van Mats en enkele douche-beurten zijn we dan vertrokken. Voor vandaag waren er fietsen voorzien en we hebben een prachtige tocht gemaakt langs de Sint-Lawrence rivier. Ons Matske deed ook flink mee en was vaste supporter voor papa terwijl hij achterop zat. Toen we eindelijk iets tegen kwamen om te eten zijn we meteen gestopt; en dat was geen slechte keuze! Iedereen zat goed te smullen en met een vol buikje konden we er weer helemaal tegenaan. Aangezien we ook een brug (heel erg eng trouwens, die brug was megahoog!) waren overgestoken om aan de andere kant van de rivier te fietsen moesten we nu terug geraken. Gelukkig was daar de ferryboot! Kathleen en Mats zijn daar meteen overgestoken want ons klein vriendje lag al te slapen in zijn kinderstoeltje. De twee zussen en paps zijn nog wat verder gefietst om prachtige watervallen te zien. Dan zijn ook zij teruggekeerd met de ferry en niet veel later waren we allemaal terug in onze coole loft. Nu wordt de tafel gedekt voor eerst een kaaskroketje en dan een (hoop ik!) heerlijke spaghetti. Mats is ondertussen al ver weg in dromenland en na zo’n actieve en leuke dag denk ik dat wij allemaal niet al te ver achterwege zullen blijven. Zoals de echte Québecois zeggen; Auw Revwoir!

PS: meer foto's op onze dropbox

10-07-2012 om 00:00 geschreven door kurry