|
Maandag 1.10.2018 -
Fietsen tussen de rijstvelden en the sky is the limit
Om 9 uur worden
we afgehaald door een sportieve gids die ons met zijn busje, naar zijn woning
brengt tussen de rijstvelden voor een fietstocht. Iedereen kiest een fiets uit
en ik natuurlijk moet het zadel zo laag mogelijk zetten. Het stuur is nogal aan
de grote kant, een goed zacht kussen en we hebben super dikke banden. Gelukkig
is het allemaal plat. We zien van alles onderweg, zoals waterbuffels,
ijsvogels, witte reigers, zwaluwen en andere inheemse vogels. We stoppen aan
het rijstmuseum waar we de uitleg krijgen over de rijststeelt van vroeger en nu. Nu met de machines AC
Het is bloedheet
en daarom stoppen we nog even aan een lokaal tentje waar we ons hydrateren. We
zetten ons sportieve inspanning verder tot aan een vissersdorp. Daar vertelt de
gids ons over de Tsunami van 2004. Maleisië is min of meer gespaard gebleven op
menselijk vlak, want zij hebben maar heel weinig slachtoffers gehad. Dit komt
omdat er een eilanden archipel voor het eiland Langkawi ligt en deze hebben de
hoge golven van de Tsunami afgeremd. Niettegenstaande dit steeg het waterpeil
op 10 min tijd met 9 meter. Van dit alles is niets meer te zien. Er was vooral
veel materiële schade, maar dankzij internationale hulp werden de mensen ter
plaatse flink geholpen en terug betaald.
We maken een
beach stop voor leuke fotos te maken, voor ons aan een nieuw strand. We rijden
verder tot aan de woning van de gids waar we een heel lekker typisch Maleisisch
middagmaal voorgeschoteld krijgen. En toen brak de hel los !!!! Gieten,
pijpenstelen, met bakken kwam het hemelwater naar beneden. Wij zaten gelukkig
net op het overdekt terras. Het heeft maar een kwartier geduurd. Juist op tijd
om daarna terug te rijden naar het hotel. Wat een timing !!
Even uitrusten in
onze kamer en dan om 16 uur maken we ons klaar voor de skycable. We kunnen
Stefaan maar niet overtuigen om mee te gaan. Nee dit is a bridge too far voor
hem. Gerald, Christa en ik begeven ons naar de skycable, de hoogste van Azië,
volgens ons toeristisch boekje van Maleisië. Het zijn kleine cabines,
vergelijkbaar met diegene voor de ski.
Er is gelukkig niet veel volk. We kunnen vanuit de openstaande venstertjes
in de cabine fotos maken. De skycable brengt ons 700 m hoger. De afstand van
het parcours is 2,2 km. Het laatste stukje gaat heel steil naar boven en
volgens Christa is dit inderdaad niet voor onze Stefaan. We genieten van het
uitzicht. Het is weer bloedheet.
Eenmaal terug
beneden geeft ons ticket nog toegang tot een 3D art. We amuseren ons te
pletter en maken van bijna alles fotos, zie enkele fotos hierna.
Na ons avondeten
en na mijn derde douche van vandaag, gaan we nog even een glaasje in de lobby
drinken alvorens de dag af te sluiten. Er is weer live music en dat maakt het
gezellig. We drinken op onze laatste avond van deze sublieme reis.
Morgen is het
helaas onze laatste dag. De laatste souvenirs zullen nog gekocht worden, want
het Maleisisch geld moet op
. We hopen morgen nog even naar het strand te
kunnen gaan en in het zwembad te kunnen duiken.
Om 14u moeten we onze kamer verlaten. Eerst nog een binnenlandse vlucht
van Lankawi naar Kuala Lumpur. Ze komen ons morgen om 17u30 aan het hotel halen.
Dus we hebben nog al de tijd om van ons hotel te genieten. Pas rond 23u nemen
we de vlucht van Kuala Lumpur naar Amsterdam, waar we landen om 6u plaatselijke
tijd. Onze auto staat op een privé parking niet ver van de luchthaven. We schatten
rond 12u thuis te zijn, afhankelijk van de files natuurlijk.
Dit is het einde
van deze blog en we hopen dat jullie ervan genoten hebben.
Groetjes van
Gerald onze fotograaf en Christa onze taalkundige adviseur, Stefaan en Linda de
plaatselijke reporters. Doei !!! OF Selamat Tinggal.
|
