Maandag 1.10.2018 -  Fietsen tussen de rijstvelden en the sky is the limit

Om 9 uur worden we afgehaald door een sportieve gids die ons met zijn busje, naar zijn woning brengt tussen de rijstvelden voor een fietstocht. Iedereen kiest een fiets uit en ik natuurlijk moet het zadel zo laag mogelijk zetten. Het stuur is nogal aan de grote kant, een goed zacht kussen en we hebben super dikke banden. Gelukkig is het allemaal plat. We zien van alles onderweg, zoals waterbuffels, ijsvogels, witte reigers, zwaluwen en andere inheemse vogels. We stoppen aan het rijstmuseum waar we de uitleg krijgen over de rijststeelt van  vroeger en nu. Nu met de machines AC

Het is bloedheet en daarom stoppen we nog even aan een lokaal tentje waar we ons hydrateren. We zetten ons sportieve inspanning verder tot aan een vissersdorp. Daar vertelt de gids ons over de Tsunami van 2004. Maleisië is min of meer gespaard gebleven op menselijk vlak, want zij hebben maar heel weinig slachtoffers gehad. Dit komt omdat er een eilanden archipel voor het eiland Langkawi ligt en deze hebben de hoge golven van de Tsunami afgeremd. Niettegenstaande dit steeg het waterpeil op 10 min tijd met 9 meter. Van dit alles is niets meer te zien. Er was vooral veel materiële schade, maar dankzij internationale hulp werden de mensen ter plaatse flink geholpen en terug betaald.

We maken een beach stop voor leuke foto’s te maken, voor ons aan een nieuw strand. We rijden verder tot aan de woning van de gids waar we een heel lekker typisch Maleisisch middagmaal voorgeschoteld krijgen. En toen brak de hel los !!!! Gieten, pijpenstelen, met bakken kwam het hemelwater naar beneden. Wij zaten gelukkig net op het overdekt terras. Het heeft maar een kwartier geduurd. Juist op tijd om daarna terug te rijden naar het hotel. Wat een timing !!

Even uitrusten in onze kamer en dan om 16 uur maken we ons klaar voor de skycable. We kunnen Stefaan maar niet overtuigen om mee te gaan. Nee dit is “a bridge too far” voor hem. Gerald, Christa en ik begeven ons naar de skycable, de hoogste van Azië, volgens ons toeristisch boekje van Maleisië. Het zijn kleine cabines, vergelijkbaar met diegene voor de ski.  Er is gelukkig niet veel volk. We kunnen vanuit de openstaande venstertjes in de cabine foto’s maken. De skycable brengt ons 700 m hoger. De afstand van het parcours is 2,2 km. Het laatste stukje gaat heel steil naar boven en volgens Christa is dit inderdaad niet voor onze Stefaan. We genieten van het uitzicht. Het is weer bloedheet.

Eenmaal terug beneden geeft ons ticket nog toegang tot een “3D art”. We amuseren ons te pletter en maken van bijna alles foto’s, zie enkele foto’s hierna.

Na ons avondeten en na mijn derde douche van vandaag, gaan we nog even een glaasje in de lobby drinken alvorens de dag af te sluiten. Er is weer live music en dat maakt het gezellig. We drinken op onze laatste avond van deze sublieme reis.

Morgen is het helaas onze laatste dag. De laatste souvenirs zullen nog gekocht worden, want het Maleisisch geld moet op…. We hopen morgen nog even naar het strand te kunnen gaan en in het zwembad te kunnen duiken.  Om 14u moeten we onze kamer verlaten. Eerst nog een binnenlandse vlucht van Lankawi naar Kuala Lumpur. Ze komen ons morgen om 17u30 aan het hotel halen. Dus we hebben nog al de tijd om van ons hotel te genieten. Pas rond 23u nemen we de vlucht van Kuala Lumpur naar Amsterdam, waar we landen om 6u plaatselijke tijd. Onze auto staat op een privé parking niet ver van de luchthaven. We schatten rond 12u thuis te zijn, afhankelijk van de files natuurlijk.

Dit is het einde van deze blog en we hopen dat jullie ervan genoten hebben.

Groetjes van Gerald onze fotograaf en Christa onze taalkundige adviseur, Stefaan en Linda de plaatselijke reporters. Doei !!! OF Selamat Tinggal.

01-10-2018 om 17:15 geschreven door de reporter  

Zondag 30/9 – Pick Nick op Robinson Crusoé eiland

8u30 afspraak in de lobby voor een bezoek aan de mangroves. We rijden ongeveer een half uur naar het noorden van Langkawi. Daar wacht een kleine boot op ons en deze brengt ons naar de mangroves. Mangroves zijn bomen die in zoutwater kunnen leven, met de typische lange wortels die aan de oppervlakte liggen. Bij hoogtij staan deze terug onder water. Bij laagtij zie je kleine krabben, kleine amfibieën, een varaan…..

Onze eerste stop is aan een enorme grot waar bijzonder grote vleermuizen wonen, wel 2000 à 3000 exemplaren hangen er ondersteboven omhoog. Christa is er niet gerust in en nijpt Stefaan steeds in zijne arm. We moeten bijzonder stil zijn, want als we lawaai zouden maken zouden ze kunnen opschrikken en naar buiten vliegen. Dus dat doen we maar wijselijk niet. We zien ook stalactieten en stalagmieten. Best de moeite. Opgelucht komt Christa terug buiten. Maar nog maar net buiten en daar krijgen we al de volgende hindernis, de apen ! We moeten vooral met het mannetje opletten zegt de gids, want deze beschermd zijn familie.

 We stoppen aan een Fish farm en nemen foto’s van een reuze rog, kleine vliegende vissen….

Onderweg nemen we foto’s van de visarenden. Een hele opgave om deze van kortbij te fotograferen. Ze vliegen boven en rond onze boot. Gerald slaagt erin om er een paar al vliegend vast te leggen op zijn fototoestel.

Tegen de middag legt de boot aan op een idyllisch strand – het Robinson crusoé eiland. Onze gids verandert ondertussen in restaurateur en maakt ons een mooie Pick Nick gereed terwijl wij verkoeling zoeken in het mooie azuurblauwe water van de Andamanse zee.  We genieten van onze Pick Nick alhoewel we moeten uitkijken voor de bewoners (op de loer liggende apen, gereed om ons voedsel uit ons handen te rukken). Pas al wij gedaan hebben krijgen ze van de gids de restjes. Het agressieve mannetje vliegt er als eerste op en wil niet met de anderen delen. De gids jaagt hem weg zodat de rest ook iets krijgt.

We zitten op loopafstand van Thailand.

We keren terug naar ons hotel voor een wel verdiende siësta en duik in het water.

’s Avonds nemen we een aperitiefje in de kamer van Gerald en Linda. Gerald kijkt namelijk naar zijne Grote Prijs. Daarna eten we terug bij de Chinees, maar kiezen een Japans gerecht.

We eindigen onze leuke dag in de bar met een lekkere Baileys en live music.

30-09-2018 om 18:03 geschreven door de reporter  

Zaterdag 29/9 van Georgetown naar het lang verwachtte eiland Langkawi

6 uur wake up call. De ferry vertrekt om 8u30. Om 7 uur moeten de valiezen terug aan de deur staan. Vlug een klein ontbijt, want we mogen niet teveel eten voor de overtocht. Christa en ikzelf nemen alvast een reispilleke om toch niet ziek te zijn. De overtocht heeft namelijk de reputatie van heel wild te zijn, maar we hebben geluk, de zee is heel kalm. Christa en ikzelf hebben de hele reis geslapen en zijn helemaal niet ziek geweest. Gerald en Stefaan hebben een boek gelezen.

Na bijna 3 uur overtocht komen we aan op het mooie eiland Langkawi. We stappen over op een klein busje dat ons naar het super de luxe Berjaya resort brengt.  

We logeren weer in het tropisch regenwoud in een houten paalwoning voorzien van alle luxe. Een varaan kruist onze weg als we onze kamer willen binnen gaan. Eénmaal binnen wanen we ons in een 5-sterrenkamer met zicht op het tropische regenwoud, maar veel koeler dankzij de airco.  We springen in ons badpak want het sublieme zwembad staat ons op te wachten. Even een siësta  op een ligstoel. We hebben ogen te kort om dit idyllisch plekje visueel in ons op te nemen. We ontbreken aan superlatieven om dit prachtig stukje natuur te omschrijven.

Na de siësta nemen we een duik in het zwembad en even later zoeken we het strand op. Het water van de Andamanse zee is transparant en heeft een azuurblauwe kleur. Uiteraard moeten we dit ook uit proberen. We bestellen een lekkere mocktail en genieten van het uitzicht.

We sluiten de avond af in het chinees restaurant van het hotel. Gerald waagt zich aan de peking eend. Ik probeer een zalm op Japanse wijze. Allemaal heel lekker.

Tijdens het schrijven van deze blog zitten we in de centrale ruimte van het hotel en luisteren naar live music.

Tot morgen.

29-09-2018 om 17:27 geschreven door de reporter  

Vrijdag 28/9/2018  gezonde trip

8u30 vertrekken we met onze bus naar de Tropical spice garden gelegen in het Noorden van Penang. Allereerst worden we begroet door een mooie Aziatische dame met spuitbus tegen de muggen. We zitten precies terug in het tropisch regenwoud. De gids is een oude man van 74, Danny Beh, die alle mogelijke specerijen van buiten kent en alle kenmerken kan geven. Met wilde ananas bvb. kan men abortus plegen en wordt nog in Azië gebruikt. Kaneel is goed voor de lever. Aloë Vera voor een mooie huid, zelfs een natuurlijke variant van viagra groeit daar in het wild, waarvan we de naam vergeten zijn… en is voor onze mannen nog niet aan de orde. Gember is goed voor de keelpijn…. We worden getrakteerd op een lemongrass tea. Naar goede gewoonte moeten we voor de uitgang langs het winkeltje om van alle kruiden te kopen…

We zetten onze reis verder naar een fruit farm in de hoogte, een klein busje brengt ons 800 m hoger. We krijgen weer een deskundige uitleg en we wandelen tussen alle mogelijke fruitsoorten : papaja, doerian, ananas, mango, banaan, Aziatische druiven, kersen, rare appelen met een vel gelijk een perzik, passievruchten, en erotische vruchten (volgens Stefaan) …. Aan het einde van het bezoek is er een fruitbuffet. We mogen ons zelf bedienen. We krijgen ook een smoothie met het vers fruit dat we wensen. We gaan terug naar de bus en alweer passeren we eerst in de winkel.

Op de terugweg naar het hotel zet de buschauffeur, op onze vraag, ons af aan een groot shoppingcenter. 8 verdiepingen vol gepropt met luxe winkels van alle mogelijke merken. Het walhalla voor alle vrouwen. Niet te doen, het zijn ook nog eens sales !! Gerald koopt een aantal T-shirts aan een spotprijsje. Stefaan passeert bij Timberland. 

Om 17 uur nemen we een taxi (voor 3 €) terug naar het hotel, want om 19 uur hebben we afgesproken met de groep, het is ons afscheidsdiner, want ’s anderdaags verlaat onze Belgische reisbegeleider Gijs ons voor zijn volgende reis naar Sri Lanka.

Wat een schitterend diner. Eentje van de bovenste plank. Argentijnse steak, kreeft, Japanse vis….keuze genoeg en heel fijn  bereid. Heel voldaan kruipen we in ons bed, want morgen helaas beginnen we aan ons laatste deel van onze reis, nl. de overtocht naar het eiland Langkawi.

29-09-2018 om 17:19 geschreven door de reporter  

Donderdag 27/9 – Penang – terug de hoogte in

Vandaag bezoeken we met de lokale gids “Penang Hill”. Om een hoogteverschil van 800 m te kunnen overbruggen maken we gebruik van een treintje van Zwitserse makelij. Zelfs Stefaan vond het niet erg en zelfs geweldig. Boven aangekomen moesten we een prachtig zicht hebben over Georgetown.  Het was eerder Georgetown in de mist.

We klimmen via het park, dat meer op een botanische tuin lijkt, al wandelend tot helemaal bovenaan. We hebben ook weer een stukje regenwoud gezien. We genieten van de verschillende soorten bloemen. We zouden apen en eekhoorns moeten spotten, maar helaas geen chance.  We dalen terug naar beneden met het treintje dat nu weg heeft van een rollercoaster. Gerald zat helemaal vooraan om foto’s te nemen, wij hielden ons eerder op de achtergrond.

De Kek Lok Si tempel is het grootste boeddhistische tempelcomplex van Maleisië, één van de grootste tempels van zuidoost Azië en is gewoon adembenemend.  Het hoofdgebouw dateert uit 1904. De pagode van 10 duizend boeddha’s kent 3 bouwstijlen, de voet is Chinees, het middenstuk is Thais en het bovenste stuk is Birmees.  Allemaal even mooi en goed onderhouden.

Tijd voor de lunch bij Ryan gourmet, om de hoek van ons hotel. Weer heel lekker.

16u30 Christa en Linda worden opgehaald met chauffeur voor een luxe massage in een spa en wellness oord midden in de stad. Een volledige massage duurt 90 min en als extraatje voor Christa nog een gezichtsverzorging en voor Linda een pedicure met mooie nagellak. De mannen slapen en lezen ondertussen. Ontzettend tevreden keren de vrouwen terug, klaar om dit zeker nog eens over te doen, maar dan wel aan Maleisische prijzen.

Na het avondeten maken we nog een wandeling by night door de stad. We zien de Koloniale wijk van Penang, op de zeedijk is er nog veel activiteit.

We keren om 22u30 al zwetend terug, door de zwoele tropische temperaturen. De airco in de kamer zal voor de koeling zorgen deze nacht.

27-09-2018 om 17:14 geschreven door de reporter  

Woensdag 26/9 – terug naar warmere oorden

Wake up call om 7u 30. Valiezen aan de deur, ontbijt en de bus vertrekt om 8u30 richting Penang.

Ongeveer 5 uur rijden met 2 tussenstops. De zon schijnt en het wordt weer warmer. Terug boven de 30 graden. Overal airco.

We overnachten in Georgetown, het hartje van het eiland Penang. De stad is vernoemd naar de Engelse Koning George de 3^de.  Dit eiland is voor vele Maleisiërs  zelf een vakantieoord.

De gids weet ons te vertellen, dat de stad te vergelijken is met Singapore van dertig jaar geleden. Levendig, hoogbouw, veel beton en glas, maar met nog hier en daar oude koloniale gebouwen.

In de late namiddag verkennen we het oude gedeelte van de stad met de riksja of trishaw. Deze kamikazen volgen de auto’s door het centrum van de stad en rijden gewoon door, ook door het roodlicht. Verkeersreglementen zijn voor hen niet gemaakt.

We stoppen aan het Fort Cornwallis en krijgen er de uitleg van een nieuwe gids. Ook bezoeken we een oude Chinese wijk en een prachtige Chinese tempel, vervolgens nog een hindoetempel.

’s Avonds gaan we eten in de “Red Garden” dit is een food court. Om je verstaanbaar te maken moet je aan elk eetstalletje het gerecht aanwijzen dat je wilt eten en je wordt vervolgens aan je tafel bediend. Onze tafel was nr. 77, tot onze grote verbazing werden er voor Stefaan en Christa niet 2 maar 7 gerechten gebracht.  Blijkbaar heeft de man alles genoteerd naar waar Stefaan  gewuifd heeft……Gelukkig hadden Gerald en Linda nog een plaatsje over om het allemaal op te eten.

Wat hebben we dan allemaal gegeten : calamares, vissticks, gamba’s en satekes geserveerd met noedels, rijst, sla en een schijfje tomaat. Toch wel allemaal vers en lekker. Met daarbij een grote frisse pint voor de mannen. Cola light en seven-up voor de vrouwen. Penang hebben we ondervonden is wel duurder. Alles samen 162 Ringit of 34 €.

Bedankt Terry en Gilleke voor jullie reactie.

Graag ook een reactie van alle anderen.

Hoe kan je nog een reactie plaatsen ? Je gaat helemaal onderaan de kader in dat super licht groen (bijna niet te lezen) staat reactie, daarop klikken.

Dank u. :)

Bedankt Ingrid en Wim voor jullie mail.

27-09-2018 om 01:25 geschreven door de reporter  

Dinsdag 25/9 – idyllische theeplantages en regenbui op 2000 m hoogte

Na een lekker ontbijtbuffet met .o.a. pannenkoeken, vertrekt onze bus naar de theeplantages een beetje verderop. Prachtig groen landschap. In de verte zien we harde werkers bezig met het snoeien van de theeplanten van de BOH, Best of Highland Tea. We bezoeken een ambachtelijk tea factory en eindigen op een terras met idyllisch uitzicht over de theeplantages en proeven de lekkere Highland tea.

We passeren aan een lokale markt met vooral lekkere aardbeien aan een democratische prijs van 20 Ringit (=4 €) voor 7 doosjes. We hebben ze zeker geproefd en nog wel met chocoladesaus. Verder de typische groenten en fruit uit Azië. Niettegenstaande dat we bijna elke dag rijst en noedels eten, verkopen ze hier alle soorten patatten in overvloed.  We wandelen verder tot aan de vlindertuin, waar we niet alleen prachtige vlinders zien, maar ook sprinkhanen, kleine slangen, wandelende takken, schorpioenen, vliegende eekhoorns….

Daarna gaan we weer op zoek naar een restaurant om te lunchen.                                        

Vandaag weer ietsjes duurder : 2,5 €/pp i.pl.v. gisteren 2 €/pp. Tijdens deze maaltijd worden we opgeschrikt door een fikse regenbui. Onze kip tandoori wordt op het overdekt terras aangelengd door het regenwater. Gelieve je laarzen aan te trekken om naar de WC te gaan. Maar het was lekker.

Gentleman Gerald spoedt zich halsoverkop naar de bus om ons paraplu’s te gaan halen. Op de bus moeten we wachten tot de stortbui overgaat. Pas als het echt geminderd is nemen we plaats in de Landrover jeeps. Een steile hobbelige weg brengt ons naar ‘ Moisy Forest’ op 2000 m hoogte. Stefaan heeft last van zijne rug en mag voor de terugweg vooraan plaats nemen. We doen weeral een 200 tal trappen en volgen een parcours om kennis te maken met het 200 miljoen jaar oude tropische regenwoud. Het blijft regenen. Het bezoek valt een beetje tegen.  Verkleumd zetten we de afdaling in naar ons mooi hotel. Rap de warme douche in, want hier is geen chauffage.

We nemen ons aperitiefje bij de openhaard. We drinken alle vier een ‘Gunnar’ mocktail. Een mixture van : Gingerale, gingerbeer en aardbeiensiroop.

En dan komt de kers op de taart, hoera we eten in één van de 4 restaurants een Europese maaltijd.

Filet mignon met champignons. MMMMMM

Het is nu 23.10 nog gauw onze valiezen maken, morgenvroeg vetrekken we naar Penang.

25-09-2018 om 17:15 geschreven door de reporter  

Maandag 24/9  van de zwoele jungle naar de koele Highlands

We vertrekken terug met de boot voor een 2 uur durende tocht naar de parking waar de bus ons op wacht. Vandaag wordt het toch een aantal uren rijden met de bus. We gaan voor 2 dagen naar Cameron Highlands.

Onze eerste stop is aan een rubberplantage. De lokale gids geeft ons zijn uitleg. Vroeger veel rubberplantages voor export, maar gezien de prijzen per kilo zakte zijn ze overgestapt naar de olieproductie, die veel meer opbrengt.

De rubber wordt gebruikt voor het maken van medische latex handschoenen en de zesde vinger.

Lunch in een lokaal Indisch wegrestaurant. We waren “wat ontgoocheld” van de prijs. 2 €/pp i.pl.v. 1,6 €/pp eergisteren. Maaltijd met drankje inbegrepen. De kip en de rijst ’s middags begint stilaan ewa monotoon te worden, niettegenstaande elke uitbater er zijn eigen lokaal tintje aan geeft.

De straat oversteken is een huzarenstukje. Je moet altijd links kijken. Auto’s en bromfietsen hebben steeds voorgang op de zwakkere voetgangers. Dus oppassen geblazen.

We stoppen vervolgens aan een palmboomplantage, waar we weer de nodige uitleg krijgen van de gids. Alles van de palmboom wordt gebruikt, de palmnoten voor de olie, de schors gemalen voor kussen opvullingen en de stam wordt gebruikt voor meubels te maken.

We zetten onze rit verder met meerdere sanitaire stops, we laten het comfort hiervan over aan jullie verbeelding. Ook zijn er ijsjes stops om af te koelen, koffie om wakker te blijven, na ons intensief jungle avontuur en korte nachten.

Hoe hoger we klimmen hoe frisser het wordt. We stoppen nog voor een foto van de eerste theeplantage die we tegen komen.  Morgen bezoeken we deze in detail.

Ons hotel bevindt zich op 1400 m.  We zitten precies in Zwitserland. Heel mooi hotel. We hebben deze avond genoten van het lekker eten in een mooi kader van het hotel. De openhaard stond hier te branden en het is hier wel echt nodig.

Gisteren waren we nog aan het puffen in de jungle, vanavond kunnen we een fleece verdragen.

Tot morgen

24-09-2018 om 16:15 geschreven door de reporter  

Zondag 23/9 -  Happy Birthday Gerald

We doen aan alle optionele excursies mee. Om 8 uur stapt de hele groep in 2 longtail boten om naar canopywalk te varen.  De canopywalk is een loopbrug die van boomtop naar boomtop hangt, ze is 400 m lang en 40 m hoog. Gelukkig beveiligd met netten. Gerald en Linda kunnen Stefaan overtuigen om aan deze helse activiteit deel te nemen. Wij genieten, Stefaan krijgt bijna een hartinfarct na het eerste stukje. Maar Victory !!! Stefaan legt het hele parcours af, na enkele hyperventilerende tussenstoppen. Terwijl Gerald geniet en foto’s neemt van dit unieke moment. We zijn heel fier op Stefaan.

Terug de boot in voor een bezoek aan een dorpje met de Batek inwoners. Dit zijn de oorspronkelijke inwoners van Maleisië ze zijn afkomstig uit Afrika (10 miljoen jaar geleden, zoals de Aboriginals). Ze leven in hutten, doden dieren met pijl en boog en zijn serieel monogaam. We mogen ook de blaaspijp uitproberen. Ze maken zelf vuur.

Lunchtime in de lodge, buffet met lekkere spicy Maleisische gerechten.

De sportievelingen vertrekken in de namiddag terug met de longtailboten naar de Lata Berkoh. (kreek)

Het wordt een stevige wandeling met hindernissen in de jungle, met als eindpunt de kreek, waarin de liefhebbers een duik kunnen nemen. De natuurgids legt ons uit hoe ze aan ingrediënten komen om vogelnestsoep te maken. Een dure delicatesse. De zon brandt. Het regent nog niet.

Na deze drukke dag hebben we recht op een verdiende frisse pint. Het is hier heel vochtig en warm.

Het avondeten sluiten we af met een mooie lekkere verjaardagstaart voor Gerald. We drinken er nog één op Gerald zijn kosten. 

Bij het verlaten van het restaurant zakt de broek van Stefaan tot op zijn knieën. Nochtans had Christa dit vestibulaire attribuut warm aanbevolen. Maar hij weet het altijd beter…. Gelukkig hebben weinig mensen het opgemerkt.

Heel content sluiten we onzen dag af.

24-09-2018 om 12:26 geschreven door de reporter  

Zaterdag 22/9 -  van de Wereldstad naar de Jungle

Vroeg uit de veren, wake up call om 6u30.

Op weg naar Taman Negara, stoppen we even op een lokale markt, om alle kleuren en geuren op te nemen voor we aan de lange rit beginnen. De gids koopt fruit voor onderweg. We rijden 2 uur en stoppen in een klein dorp om een maaltijd te nuttigen bij de locals aan de zeeeeer democratische prijs van  7,5 Ringit of 1,6 € per persoon, warme maaltijd plus cola.

We zetten onze reis verder naar één van de hoogtepunten van deze reis : Taman Negara, Nationaal park om de jungle te ontdekken.

Om onze bestemming te bereiken, moeten we gebruik maken van 2 longtail boten, op de Tembling rivier : 60 km op 2,5 uur.  Bij aankomst zegt de gids nog “Mind your head” en Christa zegt past op voor uwe rug Stefaan…. Bonk te laat, het hoofd  van Stefaan maakt kennis met de metaal moeheid van het dak van de boot, tot bloedens toe. Later op de avond wordt hij verzorgd door 2 vrouwen.

Onze lodge ligt aan de rand van de jungle, maar beschikt over alle comfort. Stefaan heeft, zoals gewoonlijk, weer de wc bril afgebroken         . Hij heeft de douche opgestart en als resultaat was al het warm water opgebruikt en heeft Christa zich met een koude douche moeten wassen. Voor het gebruik van de airco en elektriciteit vraagt Stefaan naar goede gewoonte advies aan de handige Harry Gerald.

Na het avondeten maken we een avondwandeling met een Engelstalige natuurgids met enkel een zaklamp als verlichting. De gids vraagt wat voor antieke zaklamp Christa heeft, een manueel opwindbare (de zaklamp) een overblijfsel van onze reis naar Afrika van tien jaar geleden.  We maken kennis met de boomkikker, de wandelende tak, de schorpioen, een slang, een miljoenenpoot en een verlichte plassende homo sapiens met zaklamp in de mond……Ge kunt al raden wie.

De avondwandeling wordt afgesloten in de bar van het resort om de verjaardag van onze Hollandse medereizigster Hanne, die 50 jaar wordt, te vieren.

Daarna met de fameuze zaklamp naar onze kamers, op zoek naar de voordeur.

24-09-2018 om 12:11 geschreven door de reporter