|
Ze vraagt het al zo lang. Ze wil heel graag eens gaan picknicken. En niet een gewone picknick, neen, een picknick "in het echt". Dat wil zeggen dat er een dekentje moet bijzijn, lekkere broodjes, appelsap, een picknickmand en cakejes. Het regenweer van de voorbije weken was niet uitnodigend om die echte picknick te organiseren. Maar na een lang schooljaar waarin Mila haar uiterste best heeft gedaan, waarin ze zoveel heeft bijgeleerd en waarin ze zo gegroeid is op alle manieren vond ik het wel eens de moeite om een extra inspanning te doen. Het leven is onlangs weer eens veel te kort gebleken om dingen uit te stellen. We moeten niet wachten op mooi weer om dingen te doen.
Gisteren was het zover. De broodjes waren gemaakt, drankjes zaten in de koelzak, de frisbee en ons nieuw petanquespelletje stak in de zak bij een dekentje. Een picknickmand hebben we niet en de cakejes hebben we vervangen door een koekje maar we waren er helemaal klaar voor.
We gingen Mila oppikken in de opvang na het laatste oudercontact van het jaar. We wouden de verrassing nog even geheim houden (wat ze niet leuk vond!). Toen we bij een speelpleintje waren en de koffer begonnen leeg te maken begon het door te dringen, haar snoetje begon te stralen toen ze heel stilletjes zei: "ik denk dat ik weet wat we gaan doen". Ze durfde het niet te geloven. En ik kan nog steeds niet geloven dat zoiets simpels als een "echte" picknick ons kleine meisje zo gelukkig kan maken.
|
