Vandaag te Ertvelde koers bij de F1 op een mooie omloop, doch de regen viel met bakken uit de lucht. Voor de wedstrijd enkele oude bekenden welke hun wederoptreden deden, Wim Van Den heuvel, Mark Van Steenberghe en ook Alex Van Onckelen was er wederom bij. Ik was heel de tijd aan het overwegen om in de eerste rondes mee te springen met een vroege vlucht, doch tijdens de verkenningsronde viel het me op dat er enorm veel wind was en het onmogelijk zou zijn om de ganse wedstrijd met een groepje voorop te rijden tegen een onvangrijk peleton.
In de eerste ronde al eeen aanval van Karel Andries. Ook Patrick De Backer en Jef De Naeghel proberen enkele keren weg te geraken. In de tweede ronde springt Helmut Tas alleen weg. Bijna onbegonnen werk, maar hij houdt het een ganse ronde vol. In de derde ronde wordt hij terug ingelopen door een voltallig peleton. Ondanks mijn goede start, ben ik nu acteraan het peleton beland. Door de felle regen, sluipt er enige onzekerheid bij het aansnijden van de bochten. Ik wil ten allen koste een valpartij vermijden. Ook voel ik dat de benen vandaag niet zijn, zoals ik gehoopt had. Waarschijnlijk zit de zaalvoetbalwedstrijd van gisteravond tegen La Louviere er nog voor iets tussen. (6-5 verloren). We krijgen een aanvalspoging van Luc Verkinderen met nog een tweede renner. Ze nemen 200m voorsprong. Met een tegenaanval van Mark Dhanijns spring ik mee in 3e positie. Marc rijdt het gat op zijn eentje dicht, doch het ganse peleton hangt aan ons wiel. Alles terug samen half koers.
In de 4e en 5e ronde heb ik besloten om ook vandaag niet meer aan te vallen en op een spurt te rekenen. Op de lange rechte strook komt er een afscheiding van een 8-tal renners. De Neef, Vervondel, Moens, Tas zijn mee. Ze nemen snel enkele 100-meters voorsprong en enkel De Naeghel en Coppers proberen het nog, doch de kloof is te groot. De vogels zijn vandaag gaan vliegen.
Het tempo blijft hoog en constant boven de 40km/u. Om een onduidelijke reden zijn Andries en Hunninck ineens uit onze groep achtergebleven?? Met nog 2 rondes te gaan ben ik de spurt al aan het voorbereiden. Ik moet mij laten meeslepen op het lange rechte stuk, wind mee. Moet dan geleidelijk opschuiven naar een 10e positie en in de laatste kilometer moet ik proberen bij de eerste 6 de laatste bocht aan te gaan. De laatste sprint mag niet te vroeg aangezet worden.
Ik schuif op in het wiel van Verkinderen en De Backer. Jos Lissens trekt de spurt aan. Ik ga vrij gemakkelijk enkele renners voorbij en even zie ik een gaatje om de sprint op mijn naam te zetten. Doch Lissens gaat van rechts naar links, waardoor ik moet inhouden. Ik roep dat hij rechts moet blijven, gelukkig luistert hij direct. Ik kan er nog links voorbij en wortd 4e of 5e van het peleton met in totaal een 10e plaats vandaag.
Ik had eigenlijk geen super benen vandaag, dus een 10e plaats is een goede uitslag. Ik ga nu een weekje op vakantie naar Duitsland (Eifel) en ik pik zaterdag terug aan bij de volgende koers.
Zonnig weertje en een criterium over 22 rondes, dat ligt me wel. Ik ben blij om een paar oude gezichten terug te zien, zoals Karel Andries, Patrick De Backer en Luc Van der Kinderen.
In de eerste ronde reeds een aanval van een 5-tal renners, met Marc Dhanijns, Paul Hunning en Karel Andries. Ze nemen een 30 sec voorsprong. Na 5 rondes begint dan het spel op de wagen te geraken en er komen eerste verbrokkelingen in ons peleton. Een 3-tal renners springen weg, gevolgd door nog eens 4 renners. Ik zie dat de betere renners mee zijn en bij een volgende demmarage van een 3- tal renners spring ik mee in het wiel van Helmut Tas. Langer in het peleton blijven zitten, betekent "einde wedstrijd".
Een ronde later komen achter de 5 leiders de andere groepjes samen en we zijn ongeveer met 12 man weggereden van het peleton. Het is nu 10 rondes knokken om de achterstand op de leiders dicht te fietsen. We zien ze regelmatig voor ons uitrijden, doch de laatste push ontbreekt. In mijn groepje zie ik naast Tas, nog Coppers, De Caboter, VanderKinderen, De Backer en nog enkele nieuwe renners. Ook rijden we samen met enkele F2 welke toch ook het kopwerk niet schuwen. Ik doe mijn deel van het werk, doch het is tanden bijten en diep in het rood.
Met nog 10 rondes te rijden halen we dan eindelijk de 5 vluchters terug bij. Ik zit nu in een kopgroep van een man of 16 à 17. Het tempo valt niet stil, de demmarages blijven elkaar opvolgen. Ik rij meestal achteraan de groep. Veel extra krachten heb ik niet meer over. Ik ben aan het snakken totdat de jury afroept dat we nog 5 rondes moeten rijden. Op dat moment komen de eerste E-renners aansluiten bij onze groep. Ze hebben ons dus ingehaald. Tot mijn verbazing sluiten met deze E-renners ook nog enkele F1-renners terug aan vanuit onze categorie.
Voordeel dat de E-renners bij ons zijn komen aansluiten, is dat de aanvalspogingen nu gestopt zijn en aan een egaal tempo gekoerst wordt tot het ingaan van de laatste twee rondes. Even is er nog een scheur in het peleton. Een 5-tal renners moeten nog lossen. Ik maak nog net de jump om terug aan te sluiten bij de "omvangrijke kopgroep".
Mijn taktiek ligt al enkele rondes vast. Aanklampen en achteraan eindigen want de krachten zijn op, telkens ik na een bocht moet optrekken. Eigenlijk geloof ik niet meer in een goede uitslag of overwinning.
Ik heb nog één kans, wanneer het even zou stilvallen in de laatste ronde. Zo gehoopt, zo gebeurd en ik schuif op 1km voor de aankomst nog naar voor en draai ongeveer in 15e positie uit de laatste bocht. Ik spurt er nog verschillende voorbij en eindig ongeveer als 10e in totaal van alle categoriën samen. Van mijn categorie eindig ik na De Caboter, Hunning en Andries als 4e. Wederom een mooie uitslag. Beter dan verwacht en goed dat ik 6 à 7 rondes voor het einde heb volgehouden. Veel had ik echter niet over.
Categorie F1/F2: 1.Ad Montforts (Maaseik, winnaar cat. F2) 2.Antoine De Caboter (Grimbergen, winnaar cat. F1) 3.Paul Hunninck (F1-2) 4.Karel Andries (F1-3) 5.José Dezegher (F2-2) 6.Kris Van Honsté (F1-4) 7.Luc Verkinderen (F2-3) 8.Dirk Caeckebeke (F1-5) 9.Eddie Van Leirberghe (F1-6) 10.Marc Dhanijns (F1-7) 11.François Coppers (F1-8) 12.Patrick De Backer (F1-9) 13.Daniel Hauttekeete (F2-4) 14.Eddy Iterbeke (F2-5) 15.Eric Pauwels (F2-6) 16.Adri Van Loon (F1-10) 17.Cees Van Rijsbergen (F1-11) 18.Emmanuël De Loor (F1-12) 19.Helmuth Tas (F1-13) 20.Eric De Wilde (F2-7) 21.Jos Vergult (F2-8) 22.Alfred Staljanssens (F2-9) 23.Jean-Pierre Pollefliet (F1-14) 24.Guy Dhaese (F1-15) 25.Eddy De Clercq (F2-10) 26.René Demunter (F2-11) 27.Dirk De Cauwer (F1-16) 28.Patrick Elegheer (F2-12) 29.Alex Van Onckelen (F1-17) 30.Boris Bombaerts (F1-18)
Wegens 2 afgelaste wedstrijden bij de WAOD dit weekend, koos ik om mee te koersen bij de VWF. Zaterdag te St. Amands moest ik meerijden met de C's, zondag te Hamme moest ik meerijden met de D's. Serieuze testen dus als je weet dat ik bij de WAOD meerijd met de F1's. Eén van de doelstellingen dit jaar is om met de D's een wedstrijd uit te rijden in het peleton. Vraag was dus of ik dit jaar al deze stap zou kunnen maken. Dit weekend moest al een eerste indicatie geven.
Zaterdag, stralend weertje maar slechts 3 minuten voor aanvang van de wedstrijd haal ik mijn rugnummer af. Dus nog snel gestart met de C's. De eerste ronde gaat vliegensvlug. We rijden 5km aan een stuk tegen 52km/u. Ik voel dat dit onbegonnen werk is. Als ik achteruit kijk, zie ik dat een man of 10 al moeten lossen en ik rij ondertussen in 5e laatste positie van het peleton. In de tweede ronde rijden 4 man in de aanval. Het peloton verbrokkelt in 3 groepen. Ik hou het 3 ronden vol en bij een gemiddelde van 45 km/u moet ik na 3 rondes het peleton laten gaan. Uiteindelijk kan ik nog 2 rondes aanpikken bij de na ons gestartte D renners. Van de 50 starters bij de C's word ik 36e geklasseerd. Niet slecht, maar het gaat gewoon te snel voor mij. Toch voel ik dat, mits wat extra training en meer van deze wedstrijden dat het me ooit moet kunnen lukken.
De dag erna regent het de ganse morgend. In regenweer vind ik het vrij gevaarlijk om te koersen, doch rond 13h00 stopt het met regenen en overwint de goesting om te koersen op het gezonde verstand. Hamme is slechts 24minuten van Hoboken en dus laad ik de fiets nog snel in de wagen want de wedstrijd start om 14h00. Hamme binnengereden blijkt dat het in een deelgemeente van Hamme is , nml St. Anna. Als ik de weg vraag (op de GPS vind ik niets) blijkt het nog 8km verder te zijn. Het gevolg is dat ik ook vandaag slechts 2 minuten voor aanvang van de wedstrijd aan de start kom. Gelukkig heb ik nu een rugnummer van de D-categorie kunnen krijgen van de vriendelijke voorzitter van de VWF. Doel is eenvoudig, zolang mogelijk volgen en proberen binnen enkele maanden dit niveau aan te kunnen en de wedstrijd uit te rijden in het peleton.
In tegenstelling tot gisteren, gaat het de eerste ronde aan een egaal tempo van ongeveer 42km/u. Een snelheid waar ik verleden jaar nog van opkeek. Een snelheid waarbij ik me nu al op mijn gemak voel. In de tweede ronde rijden er 6 man weg van het peloton. Het peloton laat niet begaan. Het tempo gaat verschroeiend naar boven. Het is nu aanklampen geblazen. Ik zoek verschuiling achter de rug van een bonk van een kerel. Mensen wat scheelt het als je achter hem kan rijden. Het is mijn redding want na elke bocht moeten renners lossen. Ik schuif steeds op en blijf aanklampen. Er is toch wel een verschil met de C's van gisteren. De tempoversnelling duren gewoon eindeloos lang bij de C's. Bij de D's zijn ze even hard, doch na 2 à 3 km valt het wel even stil.
In de 3e ronde zit ik nog steeds in het peleton. Er rijden na de 6 leiders nog een 15 andere mannnen weg. Van de kopgroep van 6 gaan er 2 tegen de grond in een haakse bocht naar rechts. Ze liggen nog kermend op de grond als wij voorbij snellen, zo heel veel voorsprong moeten ze dan ook weer niet gehad hebben, denk ik. Vanaf de 4e ronde begin ik te denken wanneer ik de dodelijke doodsteek zal krijgen, maar de ergste tempoversnellingen zijn voorbij. Elke ronde wordt er op dezelfde plaatsen doorgetrokken. Dit maakt dat ik nu weet dat op 3 plaatsen het gevaarlijk is om te moeten lossen. Ik schuif op naar voren in het peloton en hou stand.
De jury roept af nog 2 rondes. Ik rij constant in de buurt van mijn vriend Rudy Taleman. Ik voel dat ik nog krachten over heb en het lijkt me te gaan lukken om met de D's mijn eerste finish te halen. Er zijn nog wat aanvalpogingen. Ik spring zelfs een aantal keren mee, doch het peleton blijft samen. In de laatste ronde gebeurt er niets meer. Enkel Louis Moens probeert tot 3 keer toe een eenzame onbegonnen uitvalspoging. We spurten voor de 20e plaats. Eens kijken of mijn spurt ook hier van pas komt. In de laatste rechte lijn, schuif ik op naar een 15e plaats. Er wordt al van ver aangezet. Ik zit helemaal links en schakel mijn grootste verzet. Ik ga er vlot enkele voorbij en eindig rond een 10e plaats. In totaal dus een 30e plaats op 48 deelnemers.
Ik ben uiterst gelukkig dat ik deze wedstrijd met de D's heb uitgereden. Ik heb weeral een stap voorwaarts gezet in mijn prille wielercarriere. Een doel is weeral bereikt.
Voor de start ontmoet ik enkele vrienden van verleden jaar, Guy D'Haese en Peter VanKerckhove. Ook Monique Van Poecke is voor de eerste keer dit seizoen terug van de partij om foto's te nemen. Ook mijn vader komt nog eens supporteren vermits Bazel niet ver gelegen is van Hoboken. Met een 35 renners starten vandaag de F1/F2 als eerste, met daarna de E/E+. Na enkele 100m pikken we de laatkomer Luc Cocquyt nog op en al lachend wordt er geroepen dat hij een ronde extra moet rijden. In de eerste ronde krijgen we enkele kleine aanvalspogingen, vooral Marc Dhanijns probeert een lange vlucht op te zetten. Bij de doorkomst na de eerste ronde rij ik in 5-laatste positie en voor mij hebben sommige het al moeilijk op de stijgende aankomststrook. Ik beslis om er snel voorbij te gaan en het kost toch enige moeite om het gat dicht te rijden. Achteruit gekeken, blijkt dat het toch nodig was want sommige moeten al definitief lossen. In de tweede ronde zelfde beeld aan de aankomstzone, doch ik zit nu niet meer achteraan en ben dus gespaard van onnodige inspanningen om gaten dicht te rijden. Vooraan zijn er wel pogingen maar al vrij snel wordt het mij duidelijk dat er vandaag geen vlucht zal kunnen wegrijden. Vanaf de vierde ronde schuif ik op naar de eerste 10 posities. Het tempo ligt al de ganse koers vrij hoog (40 km/u en hoger) en achteraan staat de deur nog steeds open. Ik tel nog een 15-tal F1-renners en een 10-tal F2-renners in het peloton. Een top 10 zou vandaag wel eens mogelijk kunnen zijn. Ik begin er in te geloven. Het gaat weer uiterst goed vandaag en ik heb nog geen trap teveel gegeven.
Met nog 2 rondes te rijden hou ik nu een late aanvalsvlucht in de gaten. Als er nu nog een man of 5 wegspringen, moet ik mee zijn. Een echte ontsnapping komt er echter niet, dus ik blijf in de wachtkamer zitten en hou mijn positie. Bij het ingaan van de laatste ronde springt Noël Verzele alleen weg. Nu meespringen betekent dat ik alle kansen op een goede ereplaats in het vuur gooi, dus ik beslis om te blijven zitten. Noël is een stevige hardrijder maar neemt slechts een 100m. Ondertussen komen een 8-tal E-renners ons voorbij gesneld. Noël kan enkele minuten later aanpikken bij deze E's en kan alzo stand houden en de wedstrijd winnen. Proficiat.
Ikzelf zit voortdurend in 5e positie en reken op een sterke eindsprint bergop. Coppers probeert het met Jef De Naeghel, maar ik counter en schuif mee. Jef De Naeghel rijdt met nog 4km te gaan even alleen weg, maar het peloton onder impuls van Dhanijns heeft teveel snelheid en het wordt een peletonspurt voor de 2e plaats. Mijn plannetje is al lang gemaakt. Ik weet dat ik nu in 4e of 5e positie uit de laatste scherpe bocht moet komen en direct na de bocht al moet aangaan. De kans dat er dan nog 3 of 4 man overgaan is dan zeer klein, want zo'n spurt licht me wel. De laatste kilometers verlopen perfect. Ik heb het wiel van Jef De Naeghel (winnaar van verleden week) en deze schuift op naar een 3e plaats. Ik neem een zeer goede rechtse bocht en schiet al naar de 2e plaats. Met nog 400m te gaan, schakel ik bij en zie links van de weg nog een gaatje om naar de leiding te gaan. Met volle kracht en groot verzet zet ik alle macht in mijn armen en benen. De spurt verloopt als vanzelf. Ik neem 2 à 3 meter voorsprong op een spurtend peloton. Ik kijk naar rechts en zie ze niet direct naderen. Ik heb nog krachten over maar deze zijn niet meer nodig. Ik hou nog een goede meter voorsprong op Alfons Van Raemdonck en spurt naar een eerste goed resultaat dit seizoen. Met een tweede plaats ben ik uiterst tevreden.
Uitslag Categorie F1/F2: 1.Noël Verzele (Nazareth, winnaar cat. F1) 2.Kris Van Honsté (F1-2) 3.Alfons Van Raemdonck (F1-3) 4.Jozef De Naeghel (F1-4) 5.Karel Heirbaut (Belsele, winnaar cat. F2) 6.Paul D'Hoey (F2-2) 7.Noel Rogge (F2-3) 8.Jozef De Wever (F1-5) 9.Helmuth Tas (F1-6) 10.Emmanuël De Loor (F1-7) 11.Eddie Van Leirberghe (F1-8) 12.Daniel Hauttekeete (F2-4) 13.Eric Pauwels (F2-5) 14.Marc Dhanijns (F1-9) 15.Jean-Pierre Pollefliet (F1-10) 16.Eddy Iterbeke (F2-6) 17.François Coppers (F1-11) 18.Luc Meheus (F2-7) 19.Louis Moens (F1-12) 20.Jean-Paul Van Oudenhove (F2-8) 21.William Govaert (F1-13) 22.Peter Viette (F1-14) 23.Cees Van Rijsbergen (F1-15) 24.Jos Vergult (F2-9) 25.Luc Cocquyt (F1-16) 26.Peter Van Kerckhove (F1-17) 27.Julien De Bock (F2-10) 28.Eric De Wilde (F2-11) 29.Adri Van Loon (F1-18) 30.Hugo Martens (F2-12)
Het nieuwe seizoen kon eindelijk terug beginnen na een ijskoude winter. Grootste vraag was of de fysiek al terug op punt staat en hoelang ik het peloton zou kunnen volgen. Dit jaar rijdt onze categorie F1 samen met F2. In de eerste ronde is er direct een aanval van 5 renners met o.a. De Naeghel, Dhanijns en Moens. Het peloton laat aanvankelijk begaan, doch halverwege de eerste ronde komen er scheuren in de groep. Aanvankelijk was ik van plan om het de eerste rondes kalm aan te doen, doch nu moest ik al een serieuze tussensprint plaatsen. uiteindelijk komt het peloton terug samen, doch de 5 vroege aanvallers zijn al uit het zicht verdwenen.
In de tweede ronde rijdt Francois Coppers lek. Ik ondervind dat op het stuk wind mee na de aankomst het peleton altijd in stukken verbrokkeld wordt en besluit dan ook op dit stuk uiterst alert te zijn en aldaar steeds op te schuiven.
Halverwege wedstrijd rijd ik nog steeds zonder problemen rond in het midden van het peloton. De benen zijn goed vandaag. Met nog 3 rondes te gaan springen er nog 5 andere renners weg waaronder Noël Verzele.
Op het stuk van de aankomst komt er een aanval van 3 renners. Ik spring mee met een achtervolgend duo en samen kunnen we wegrijden van het overblijvende peloton. Met een man of 8 rijden we om de 10e plaats. Bekende gezichten in deze groep zijn Van kerschaever, Polfliet en Van Leirberghe.
In de spurt van onze groep ga ik nog enkele mannen voorbij en ik eindig 12e in mijn reeks. Vooraan komen de 5 bij de voor ons gestartte E-renners en een chaotische eindspurt zorgt ervoor dat niemand weet wie de overwinning pakt. Ik denk Jef De Naeghel. De officële uitslag:Categorie F1/F2: 1.Jozef De Naeghel (Maldegem, winnaar cat. F1) 2.José Hoebeke (F1-2) 3.Louis Moens (F1-3) 4.Marc Dhanijns (F1-4) 5.Karel Heirbaut (winnaar cat. F2) 6.Helmuth Tas (F1-5) 7.Noel Rogge (F2-2) 8.Daniel Hauttekeete (F2-3) 9.Cees Van Rijsbergen (F1-6) 10.Emmanuel De Loor (F1-7) 11.Paul D'hoey (F2-4) 12.Noël Verzele (F1-8) 13.Adri Van Loon (F1-9) 14.Jos Vergult (F2-5) 15.Luc Meheus (F2-6) 16.Eric De Wilde (F2-7) 17.Jean-Pierre Pollefliet (F1-10) 18.Antoine De Caboter (F1-11) 19.Eddy Iterbeke (F2-8) 20.Kris Van Honsté (F1-12) 21.Eric Pauwels (F2-9) 22.Eddie Van Leirberghe (F1-13) 23.Henk Bolle (F2-10) 24.Julien De Bock (F2-11) 25.Robin Van Kerschaver (F2-12) 26.Alfred Staljanssens (F2-13) 27.Jean-Paul Van Oudenhove (F2-14) 28.François Coppers (F1-14) 29.Peter Viette (F1-15) 30.Dirk De Cauwer (F1-16)
Na een ongelooflijk slechte winter met veel regen en sneeuw staat het seizoen nu plots voor de boeg. De eerste wedstrijd komt er nu zaterdag aan te Oosteeklo. Ik reken op mijn fysieke paraatheid opgedaan tijdens alle andere sportactiviteiten en de doorgedreven trainingen van de laatste weken. Eerste doel is om zaterdag de wedstrijd uit te rijden.
Vrijdag zaalvoetbal in 2e Nationale tegen het Brusselse Laeken. Nipt met 5-3 verloren ondanks zelf een treffer gescoord te hebben. Zaterdag een oefentocht meegereden te Gavere. Ik kwam er enkele WAOD-collega's tegen waaronder Fillemond Delgouffe, Robin Van Kerschaever, Dirk Caeckebeke en Eddy Van Leirberghe. Pech na 10m want reeds een lekke band vooraan. Snel een ander wiel gestoken en de achtervolging op het peleton ingezet. Zonder opwarming direct de grote plaat erop was geen lachertje. Na een ganse ronde achtervolging op het peloton, dan toch de aansluiting eindelijk kunnen vinden. Eens in de groep kon ik terug tot rust komen. Wat een inspanning al zo vroeg in de training. Voor het vervolg ging het zeer goed en in de laatste ronde nog een goede versnelling in de benen. Het was een goede oefentocht.
Zondag was er zeer veel wind en het geplande solotochtje van 100km heb ik dan ook snel uit mijn hoofd gepraat. Ik had dan maar besloten om toch deel te nemen aan de laatste cross van het WTK-seizoen. Ik had in Tienen een bosrijk parkoers verwacht, doch bleek het een vlakke omloop in een open vlakte te zijn rond het plaatselijke voetbalveld. Gelukkig voor mij enorm veel 180° technische bochten, enkele ingebouwde heuveltjes en zeer weinig lange rechte stukken.
Met 20 man aan de start ging de overwinning naar Wim Kriekemans welke ook dit regelmatigheidscriterium wint. Ikzelf een ganse wedstrijd een verbeten strijd geleverd met Jef Geeraerts om de15e plaats. Met nog 2 rondes te rijden kon ik hem dan toch in de bochtrijke zone van mij afschudden en sloot alzo het crossseizoen af met een 15e plaats.
Dit jaar 2x 12e plaats kunnen rijden. Doelstelling volgend crossseizoen moet toch een top 10 plaats worden. Nu alles op het nakende wegseizoen. Kan ik de overwinning van verleden jaar ook dit jaar herhalen is de grote vraag?
Dit weekend werd het WK voor masters verreden te MOL. Met meer dan 65 deelnemers was mijn betrachting een top50-plaats. Door een uitzonderlijk goede loting kon ik starten van op de 2e rij. Ik koos dan ook voor een snelle start en dook als 10e het zand in. Na enkele zandstroken zat ik in 20e positie. Ik denk dat ik elke ronde ongeveer nog 10 plaatsen heb moeten toegeven en ben uiteindelijk 54e geëindigd. De Duitser Jens Schwedler won voor de 2e maal het WK voor masters 40+.
Dit weekend waren alle ogen gericht op het BK masters in Kasterlee. Zaterdag nog een goede parkoersverkenning gedaan wat zeker voor het technische gedeelte van het parkoers nodig was. Doch 's avonds is het beginnen regenen wat maakt dat het zondag een slijkboel was geworden en de parkoersverkenning opnieuw moest gebeuren de dag van de wedstrijd zelf.
Met 43 starters en op Ludwig Willems en Jan Van Doninck na, waren alle favorieten aanwezig. Een vervolg van mijn goede prestatie in St. Niklaas was mijn doelstelling. Van de 43 vertrekkers hoopte ik op een 35e plaats.
Bij de opwarming ondervond ik schakelproblemen zowel vooraan als achteraan. Vermits de aanloopstrook in Kasterlee zeer lang en op asfalt is, besloot ik met mijn groot verzet te starten. Door een goede start schoof ik op naar ongeveer een 25e à 30e plaats. Vlak voor het opdraaien van het bos haakten 4 renners in elkaar. Ook deze kon ik nog net voorschieten. Gelukig kon ik naar mijn kleiner blad schakelen en in de bosstrook ging ik er nog 2 voorbij. Dan kwam het stuk weide. Verdorie, da's niets voor mij. Ik verlies hier mijn goede startpositie en op het rechte stuk asfalt van de aankomst schakel ik terug groter. Door al het slijk gaat dit al zeer moeizaam.
Bij de 2e doorkomst slaat dan het onheil toe. Ik krijg de ketting niet meer terug geschakeld op het kleine blad. De steile bergjes opklimmen kost enorm veel kracht en lukt nog amper. Ik zak terug naar een 35e plaats. Een Amerikaan welke zich al aan het voorbereiden is voor het WK van volgende week, kan ik nog een ronde bijhouden. Uiteindelijk wordt ik 'overal' 36e en in de uitslag van het BK sta ik als 30e Belg genoteerd.
Vooraan een enorm spannende koers met Mario Lammens (ex-winnaar Koppenbergcross en ex- kampioen van Belgie van 2008) welke niet uit de eerste 2 posities is weg te slaan. Op het single-track parkoers neemt hij steeds de leiding gevolgd door een 6-tal met ondermeer Wereldkampioen masters Marc Druyts, Erik Teck, Mertens, Van Bouwel, Vervecken en een aanklampende Wim Criekemans.
Met nog 2 rondes te rijden probeert Druyts voor de eerste keer over te pakken, maar Lammens laat niet begaan. Bij ingaan van de laatste ronde zijn ze nog met 7 voor de Belgische titel. Elite renners zonder contract, Nico Berkmans komt immers niet in aanmerking voor de masterstitel (nog te jong, geen master wedstrijden dit jaar meegereden, was nog elite zonder contract). Met nog 400m te gaan, neemt Druyts een 10m voorsprong, doch bij het aanzetten, schiet hij uit zijn klikpedaal en verliest alle kansen. Lammens, welke als wegrenner ook steeds vooraan te vinden is in massaspurts, bewijst zijn sprinterscapaciteiten en wint de Belgische driekleur. Het gebeurt niet dikwijls dat hij in het Antwerpse kan komen winnen. In ieder geval proficiat.
Volgend weekend Wereldkampioenschap te Mol op zaterdag. Doel top 50.
Na een weekje vakantie in de Ardennen (te Spa) nam ik de draad terug op in de cross te St. Niklaas. Ik had er al enkele weken om gesmeekt en eindelijk was het vriesweer van de partij. Doordat ik donderdag nog een stevige parkoersverkenning had ingelast op dit technische parkoers van de GP De Ster, kon ik heel wat voordeel halen tegenover mijn concurrenten, zeker nu het vriesweer voor een enorme technische cross zorgde. Met 33 deelnemers in onze categorie gingen we met 117 (A + B +C +D) renners tesamen van start met telkens 1 minuut tussen. Ik had een vrij rustige start in derde laatste positie. Op de eerste heuvel (nieuwe hindernis) schoof iedereen voor mij op de grond. Ik had speciaal enkele stuts gestoken onder mijn schoenen zodanig dat ik vrij snel deze 'schaatsers' kon ontwijken en naar boven kon lopen. Ik denk dat ik in deze eerste hinderis een man of 10 heb voorbijgelopen ,gewoon door aangepast schoeisel te gebruiken en de verkenningstraining op donderdag.
De traditionele stijle kanten van St. Niklaas zorgen ieder jaar weer voor een glad spektakel. Net zoals op training neem ik steeds de bovenkant van de schuine helling langs het meer. Hierdoor kom ik op het einde van het stuk veel beter uit en kan ik vrij gemakkelijk steeds naar boven rijden, terwijl de anderen deze schuine helling met veel problemen opgeraken of tevoet komen te staan. Mijn vertrouwen stijgt, ik behoud mijn positie rond een 23e plaats. Door de harde ondergrond heb ik ook geen nadeel op de zandstrook langs het meer. Ik kom vrij ontspannen door na de eerste ronde.
Ook in de tweede ronde blijf ik foutloos en tot mijn verbazing komt er niemand uit de achterhoede mij voorbij snellen. Het gaat enorm goed vandaag. In de derde ronde maak in een eerste slipper en ga tegen de grond in het bos, doch ik verlies niet echt veel tijd. Ik begin een verbeten strijd te voeren om de 23e plaats met Mark ..... Op de technische stukken loop ik op hem uit. Op de rechte stukken komt hij terug aansluiten. Tot de laatste ronde blijven we samen. Het wordt een spurt om de 23e plaats. Ik zet te laat aan en hij verslaat me nipt. Ik ben zeer tevreden met een 24e plaats. Eigenlijk de eerste keer dat ik zoveel renners achter mij laat in een hoog aangeschreven cross met een voltallig deelnemersveld. iIk heb er dit jaar goede hoop op op een goed seizoen 2010.
Ik wens iedereen een tof wielerseizoen 2010. Maak je doelstellingen in het begin dit jaar en probeer deze te bereiken. Mijn doelstellingen zijn : proberen een koers te winnen bij de WAOD in de categorie F1 zoals verleden jaar. Geleidelijk aan overstappen naar de CD-categorie en daar ook plezier beleven.
Dit weekend 2 technische crossen, zaterdag te Rijkevorsel en zondag te Averbode. Met 2 keer een 21e plaats hou ik uitzicht op de 11e plaats in het algemene klassement. Kijk vooral eens naar de filmpjes op Youtube van de uiterst spectaculaire eerste ronde te Averbode en de film van de laatste ronde te Averbode. Deze eindigde in een spurtduel met mijn bevriende concurrent Eric de Graef. (tegen 20h00 beschikbaar, is nu aan het downloaden).
Ik heb ook nog een film opgenomen van de Nieuwelingen te Lichtaart Floreal, zijn daar personen in geïnteresseerd om deze te zien? Zoja stuur me dan een mail en ik zet het op Youtube.
Dit weekend wedstrijd te Lommel in het kattenbos bij de WTKempen. Zeer mooie omloop welke me perfect lag, doch spijtig dat ik te weinig het parkoers had kunnen verkennen. 't Is goed dat ik het weet voor volgend jaar. Heuvelachtige bosomloop, zonder slijk met vele technische passages in het losse zand. In de eerste opwarmronde moet ik 3 keer van de fiets door foute bandenkeuze en rij ik me steeds vast in het losse zand. In de 2e opwarmronde gaat het foutloos, doch ineens zie ik op mijn horloge dat de wedstrijd zal starten binnen 8 minuten en ik zit helemaal aan de andere kant van het parkoers. Dus snel mijn rugnummer opspelten en naar de start gehaasd.
Met een man of 22 en vele toppers start ik op de tweede rij. Ik denk eraan om het in het begin kalm aan te doen, doch door mijn goede startpositie beslis ik in extremis om snel te starten. Op dit smalle bosparkoers kan het wel eens belangrijk zijn. Ik heb zoals gewoonlijk een zeer goede start en draai als 13e de eerste bocht in. Na de eerste zandstrook rij ik nog 2 man voorbij. Op een recht stuk, kijk ik achteruit en ik zie niemand achter mij, waarschijnlijk een opstropping geweest en daar ben ik dan weer goed mee geweest om snel te starten.
Halverwege de eerste ronde volgen dan de eerste moeilijke klimmetjes. Ik besluit om ze met veel snelheid aan te vallen en rij vlot naar boven. Even later steken me 4 renners in een groepje voorbij. Ik pik aan. Het gaat goed vandaag. Een enorme afzink op los zand is uiterst spectaculair. De helft van de renners gaat op zijn donder. Ik blijf mooi recht. Zand ligt me wel. Terug naar boven word ik opgehouden en moet van de fiets in de volgende uiterst moelijke zandpassage. Lopen dan maar.
Na één ronde rij ik rond de 15e plaats. Mijn aanvangstempo kan ik niet meer volhouden, doch het blijft goed gaan. 2 achtervolgers gaan me voorbij. In de 3e ronde begint de vermoeidheid. Het is een enorm lange omloop en ik ga ervan uit dat het 5 rondes in totaal zullen zijn. Ik maak enkele technische fouten door vermoeidheid en val 2 keer in het zand en moet van de fiets. In de 4e ronde sluit Mark Vonck aan. Op de technische stukken rij ik telkens enkele meters terug weg. Doch op het lange rechte stuk neemt hij de kop en pakt enkele meters op mij. Raar dat op de gemakkelijke stukken ik net 50m verlies op mijn naaste concurrenten. Daar moet ik toch op trainen. Uiteindelijk komt in de laatste ronde Stephan Willems nog dicht op mijn hielen zitten. Op karakter kan ik de laatste 3 minuten nog 100m voorsprong houden en finish net binnen de prijzen als 19e.
Volgend jaar kom ik hier zeker terug.
Volgende week 2 crossen op het menu en moet ik mijn 11e plaats verdedigen in het klassement van de moedige veldrijder.
Het goede nieuws is dat ik dit weekend met een 12e plaats in Puurs (Eikse Amer) en een 16e plaats in Nossegem mijn klassement heb kunnen verbeteren. Ik sta nu op een 11e plaats "overal" bij de masters B. Regelmaat is de belangrijkste oorzaak van deze goede ranking. Het criterium noemt dan ook "regelmatigheidscriterium".
Over de wedstrijden zelf kan ik kort zijn. Heel veel regen 's nachts en ook 's morgens, maakt een enorme ploeterboel in het slijk. Velen houden ervan. Ikzelf haat het. Ik geraak immers in al dat slijk nooit aan een goed tempo vooruit. Soms heb ik de indruk dat al lopende ik veel sneller ga dan al fietsende. In Nossegem heb ik de proef op de som genomen en inderdaad al lopende hield ik de "fietsende ploeteraars" terug bij. Doch dit maakt dat ik deze slijkcrossen niet leuk vind. Na 5 minuten crossen weet je al hoeveelste je gaat eindigen en na 40minuten cross moet je dan thuis 2 uur je fiets terug in orde krijgen voor de volgende dag. Ik klink een beetje pessimmistisch maar ik hoop toch op beter weer of binnenkort vriesweer. Laat de techniek dan maar terug overheersen op de brute kracht (welke ik niet heb). Troost vind ik in het tussenklassement.
Verleden week was de cross te Lichtaart-Floreal me niet echt goed bevallen. Een vrij technisch parkoers bleek echter na één ronde het zwaarste parkoers te zijn welke we dit jaar voorgeschoteld kregen. Als je dan na één ronde al kapot zit duren de laatste 30minuten een eeuwigheid en ik had dan ook geen zin om er een leuk verslag over te schrijven.
Vandaag is echter het tegenovergestelde gebeurd in de cross te MOL bij de bond WTK. Een zeer mooie bosomloop met vele bochten en slechts één lang recht stuk. Te vergelijken met de cross te Kessel, trouwens de cross waar ik tot op heden het best gereden had. Met 17 man aan de start probeerde ik wederom een nieuwe tactiek uit, nml achteraan starten en rustig de eerste ronde af te wachten. Deze tactiek bevalt me blijkbaar beter dan de tactiek van de snelle start, waar je na één ronde al opgeblazen wordt en daarna een enorme terugval kent. Ik duik als 16e het bos in en nestel me een ganse ronde in het spoor van Mario Van Malderen. Ik zie een 4-tal renners voor ons uitrijden, maar ik blijf rustig zitten. Bij ingang van de 2e ronde versnelt Mario op het rechte stuk en we vinden de aansluiting bij de renners voor ons. Mario gaat naar de kop van deze groep (11e plaats in de wedstrijd) en ik besluit zijn tempo niet verder te volgen. Ik wil me immers nog niet opblazen. Ik blijf zitten op een 14e plaats. In de derde ronde neem ik de kop over en we zien Mario nog voor ons uitrijden. Ook zien we Jos Geeraerts voor ons het moeilijk hebben en ik probeer het gat dicht te krijgen. Op de technische bosstroken loop ik telkens een 4 à 5 meter uit op mijn medegezel Stephan Willems. Ik laat hem echter regelmatig terugkomen want ik heb hem nog nodig om straks op het rechte stuk de kloof naar Jos dicht te rijden. Zoals gepland was, gebeurt het ook. We naderen op Jos en aan het begin van het rechte stuk neemt Stephan over en rijdt het gat eindelijk dicht op Jos. We zitten nu met 3 man voor een 12e plaats te koersen met nog 2 rondes te gaan. Ik neem de kop en zie mijn medegezellen de ganse ronde in mijn wiel vastgekluisterd zitten. Het is voor mij echter een ronde van recuperatie geweest, want de laatste ronde moet het gebeuren. Nadeel is wel dat achter ons nog 2 andere renners tot op 60m van ons terugkomen. Het zijn Jeffrey Quaden en Marc Ceyssens. Bij het ingaan van de laatste ronde zet ik me in derde positie van ons groepje. Op het rechte stuk demarreert Stephan Willems, ik laat Jos het gat dichtrijden, maar hij doet teken dat hij dit niet meer kan. Pijn in de rug zegt hij. Ik aarzel niet en aan het einde van het lange rechte stuk heb ik het gat terug dichtgekregen. Dat ziet er terug goed uit want de rest is nu uiterst technisch en daar ben ik beter in dan Stephan. Ik probeer hem nu onder druk te zetten en wacht het juiste moment af om hem voorbij te gaan. Mijn doel is om in deze technische passage toch ongeveer 10 à 15m voorsprong te nemen. In de volgende bocht is het dan al zover. Willems maakt een stuurfout en heeft problemen met het voorwiel. Ik glip direct lang de binnenkant en sla een kloof. Op het laatste steile bergje spurt ik alles uit mijn kas naar boven. In de afdaling kijk ik achterom en zie dat ik een 30m voorsprong heb, maar ik zie ook dat ze ineens met 4 man zijn samengekomen (Willems, Geeraerts, Quaden en Ceyssens). Alles geven en nog 2 minuten volhouden. Tussen een 12e en een 16e plaats is een wereld van verschil voor een beginnende crosser zoals ik. Bij de laatste bocht kijk ik achterom en zie dat de 12e plaats een feit is. Eén van mijn beste wedstrijden tot dus ver en een mooie 12e plaats. Deze bond WTK bevalt me wel.
uitslag : 1.Krieckemans, 2.Van Rompaey, 3. Pulmans, 4. Verhaegen, 5. Van Loy, 6. Verwaest, 7. Raes, 8. Crits, 9. Van Der Mei, 10. Van Gestel, 11. Van Malderen, 12. Van Honsté, 13. Willems, 14. Quaden, 15. Ceyssens, 16. Geeraerts, 17. Vandermaesen.
Verslag volgt van één van de zwaarste crossen tot zover. 21e plaats op 24 en na één rone al leeg gereden. Kijk toch maar eens naar de ongelofelijk mooie videobeelden van op fiets tijdens de eerste ronde. www.youtube.com/thekrisVH
dan uiteraard op veldrijden lichtaart masters 2009 klikken.
Dit weekend geen officiële crossen bij de Wielerbond Vlaanderen dus nog eens meegedaan in een nevenbond dit keer de WTK. Het is daar toch wel zeer plezant want het niveau is er iets lager en dus meer renners van mijn niveau, wat het koersen aangenamer maakt in de achterhoede (bij de laatste 10 man). Aangekomen in Kortenberg (vlak voorbij Brussel) komen we terecht in een prachtig decors, nml een zeer heuvelachtig bos en dus spek voor mijn bek want zeer technisch, geen weidestroken, veel interval, enkele stevige klimmen en moeilijke afdalingen. Bij het opwarmen ondervind ik problemen met mijn achterwiel, aanvankelijk denk ik een losstaande spaak maar achteraf blijkt het een losstaande as te zijn. Toch beslis ik om te starten (wat moet je anders doen) en af te wachten of de fiets het volhoudt.
Met 20 man gestart, moet ik als laatste het veld in draaien. Ik was immers van plan om dit keer de eerste rondes eens traag te starten en dan geleidelijk op te schuiven. Da's natuurlijk leuker koersen. Al vrij snel schuif ik op naar de 19e plaats en op de eerste steile klim ga ik nog 2 man voorbij. Na één ronde heb ik nog geen trap teveel gegeven en ik rij in een groepje van een man op 5. Ik blijf opschuiven en na 2 rondes rij ik achter Mario Van Malderen op een 15e plaats. 50m voor ons rijdt de nummer 14. Even denk ik eraan om het gat toe te rijden, maar ik beslis om mijn krachten te blijven verdelen. het is de eerste keer ik een cross beter opbouw en het bevalt me wel.
Mario blijft het commando aanvoeren en achter ons geraakt Mark Vonck geen meter dichter. In de 4e ronde voel ik dan dat het moment gekomen is om erop en erover te gaan en de 13e plaats te viseren. Ik probeer Mario los te schudden, maar het lukt me niet. Ik trek door op één van de steile klims, maar ik krijg hem er niet af. Hij neemt terug over en ik krijg ineens een klop van de hamer (opgeblazen in enkele 100m). ik sluit toch nog één keer terug aan. De nummer 13 rijdt in de verte nog voor ons, maar Mark Vonck (16e plaats) komt dichter en dichter. Het beste is eraf met nog 2 rondes te gaan. Ik moet Mario laten gaan en geraak nog amper boven op de allersteilste klim. Het kost me mijn allerlaatste krachten. Wat een mooi parkoers, maar elke berg wordt er nu één teveel. Het begint ook te regenen en risico's nemen in de uiterst steile afdalingen zijn uit den boze. Met nog één ronde te gaan ,worden we gedubbeld en sluit ook Mark Vonck bij mij aan. Ik probeer nog een truc om de koplopers te volgen en Mark los te schudden, maar ook dat kost me teveel krachten. Uiteindelijk moet ik ook Mark laten gaan op één van de klimmetjes. Ik eindig uiteindelijk 16e van de 20 deelnemers. Een iets betere indeling had me misschien op de 13e plaats kunnen doen eindigen, maar het was een ongelofelijk leuke koers. Ik zou hier volgend jaar terug graag meerijden, dat moet ik onthouden.
Nu mijn achterwiel laten herstellen ,want de supporters begonnen op den duur te denken dat ik met een stok tussen de wielen aan het rondrijden was en ze hoorden me al van verre aankomen.
Volgende week Lichtaart op kamping Floreal en proberen mijn 12e plaats in het klassement te verdedigen. Ondertussen ben ik van plaats 175 naar 130 opgeschoven in de Belgische ranking. Top 100 is mijn ultieme doel.
Vandaag vele supporters op post in mijn thuiscross te Wilrijk. Gelukkig geen regen en een stralend zonnetje op een vrij technisch parkoers. Ik kende de moeilijke passages op mijn duimpje en rekende aldaar het verschil te kunnen maken tegenover mijn rechtstreekse tegenstrevers. Met 14 vertrekkers in onze reeks was een top 15 plaats al voor de start een feit.
Ik had zoals gewoonlijk een zeer goede start en dook als 8e het veld in. Na de weidestrook volgt het technische gedeelte bergop. Bij het ingaan van de 2e ronde rij ik op een 10e en heb ik een 50m voorsprong op mijn achtervolgers waaronder Eric De Graef. Doch in de weidestrook komt mijn zwakke punt wederom naar boven. Het loopt voor geen meter en 2 man steken me voorbij. Het lijkt wel of ik stil sta in de drassige ondergrond. De regen van gisteren speelt in mijn nadeel. Ik zak terug naar een 12e plaats. De supporters blijven me langs alle kanten aanmoedigen. Zelfs dedistrictvoorzitter van Wilrijk, Thierry Derkinderen, moedigt me aan telkens ik passeer. Door deze supporterskreten vind ik de moed om het tempo niet te laten zakken. Digitale foto-toestellen klikken na elke bocht. Aanmoedigingen als nooit tevoren hoor ik na elke passage. Uiteindelijk wordt het duidelijk dat een 12e plaats het hoogst haalbare is en het is de laatste rondes kwestie van geen risico's te nemen en geen brokken meer te maken. Ik kom als 12e over de meet. De ronde tijden waren 6min30. Enkel de eerste rondes reed ik in 6min.
Als ik er volgend jaar in luk om in de weidestrook 40sec per ronde sneller te rijden dan heden, dan moet een top 10 plaats op dit thuisparkoers ooit mogelijk zijn want in het technische stuk verlies is amper enkele seconden op de top.
Zodra de supporters de foto's doormailen zet ik ze op de site.
Op een parkoers waar ik al honderden keer heb gaan trainen, voelde ik me wel in mijn sas. Ondanks de regen was het parkoers toch vrij goed te berijden. Naargelang de koers vorderde, werden de bochten wel veel gevaarlijker. Met 18 starters kom ik na één ronde door in 15e positie. Zoals gewoonlijk rijdt Eric de Graef na één ronde mij voorbij in de aankomststrook, doch in de 2e ronde moet ik hem laten gaan. Luc Joos ga ik wel nog voorbij en ik kan mijn rondjes gelijkmatig verder zetten. De bochten worden echter glibberig en één keer ga ik onderuit in het technische gedeelte en ook op de trap schuif ik één keer op mijn knie. Uiteindelijk word ik 16e.
Morgen dan voor mij een belangrijke koers te Wilrijk. Het parkoers is helemaal veranderd en gelukkig heb ik vanmiddag nog een uurtje gaan verkennen want er zijn weer enkele uiterst moeilijke technische passages ingebouwd. Het parkoers is wel op mijn maat, behalve de weidestrook. Hopelijk regent het niet teveel, want anders is de strook in de weide voor mij dodelijk. Ik reken morgen toch op een top 15-plaats. Als alles goed is zal ik morgen de wedstrijd vanop de fiets filmen.
Zaterdag zeer goed gereden in Deinze bij de LRC. Als laatste moeten starten tochn og 14 man kunnen bijhalen en uiteindelijk 25e plaats geëindigd.
Zondag, cross te Overboek nabij Brecht. zeer vlak weideparkoers en dat is niks voor mij. Voorts geen fut in de benen en na één ronde al ten einde krachten. Uiteindelijk 30e geëindigd.
Kijk toch eens naar de leuke video op www.youtube.com/ThekrisVH van de eerste en de laatste ronde te Overbroek.
Volgende weekend moet het dan gebeuren in mijn 2 thuiscrossen te Zwijndrecht en Wilrijk.
Dit weekend geen officiële crossen bij de Wielerbond Vlaanderen dus nog eens meegedaan in een nevenbond dit keer de WTK. Het is daar toch wel zeer plezant want het niveau is er iets lager en dus meer renners van mijn niveau, wat het koersen aangenamer maakt in de achterhoede (bij de laatste 10 man).
