Na een maand pauze (het was te druk op school met de examens ) kunnen we eindelijk verder doen, nu het vakantie is. Het is de bedoeling om flink door te werken gedurende de komende twee maanden.
Gisterenavond heb ik de lijnen uitgetekend met wit zand. Rudi De Schepper komt vandaag de funderingen graven. We hebben heel wat werk, want de wapeningsnetten zijn ook maar vanmorgen geleverd, en die moeten nog geknipt worden op 40 cm breedte. Pa heeft zich daarmee beziggehouden. Het was voor de rest ook druk: sleuven effen graven met de schop, de aarding plaatsen, de wapening in de sleuven plaatsen, de juiste hoogte/diepte bepalen, ... en dit allemaal in een race tegen de tijd: om half twee kwam de beton voor de funderingen. 's Middags heb ik dan ook maar twintig minuutjes pauze genomen om snel een boterhammetje te eten. Bovendien is het broeiend heet: meer dan dertig graden in de schaduw. Ondanks al deze factoren slagen we er toch in om op tijd klaar te zijn: vijf voor half twee, net op tijd. En maar goed ook, want de betonmannen zijn stipt op de seconde.
Grote gulpen beton worden gestort en de funderingen lijken even op snelstromende sloten. Met dit weer zullen ze snel drogen, die sloten. Volgens de traditie heb ik een stuk van vijf eurocent in de fundering gestoken. Dit zou geluk brengen, en baat het niet, het schaadt ook niet. Misschien is het zelfs een interessante archeologische vondst als binnen zevenhonderd jaar de buitenaardse wezens van de planeet Zworg onze planeet verkennen.
Leuk is verder ook nog dat Arvid eens komen kijken is met Henric en Edwar. Henric was onder de indruk van de grote kraan van Rudi.
We hebben er geen gras laten over groeien, en we hebben onmiddellijk het nieuwe stuk uitgezet. 'We', dat zijn in dit geval Patrick (de metselaar) en ik. Leuk om voor de eerste keer min of meer te kunnen zien hoe groot alles gaat worden.
Vandaag is de afbraak van het achterste gedeelte gebeurd in een zondvloed van 's morgens tot 's avonds. Hallucinant om te zien en het weer paste eigenlijk wel bij de apocalyps van een deel van ons huis. Waar we maanden hebben voor gewerkt, gebeurde nu in enkele minuten. Nog een laatste blik (foto1) en dan de kraan er tegen. Op tien minuten lag de hele achterbouw in puin. Natuurlijk heeft het nog veel langer geduurd, maar dat kwam vooral door het ondergronds metselwerk en de funderingen. Het eerste wat tegen de grond ging, was de schoorsteen (foto2). Ook de stookolietank is verwijderd en meegenomen.
Ook eigenaardig voor Ruth: 's morgens vertrekken naar het werk met een huis van 20 meter lang en 's avonds thuiskomen en er nog een van zeven meter overhebben...
Prachtig weer opnieuw. Op dat gebied hebben we nog niet kunnen klagen, tot nu toe. Het is vandaag Pinkstermaandag, dus een vrije dag, dus werken. Ik ben vanmorgen relatief vroeg begonnen omdat ik na de middag wil gaan keeperen. (Bavo is geblesseerd.) Bij het opstaan voel ik het al: het vele werk van de laatste tijd heeft zijn sporen nagelaten: ik ben doodop. Maar er is geen andere mogelijkheid, want morgen gaan we naar Lendelede, naar Ruths broer, en woensdag komen ze afbreken, dus het moet vandaag.
Een zwaar en vuil werk: met de grote slijpschijf en met de breekhamer (merci, Wouter!!) het stuk dat moet worden afgebroken los zetten van het stuk dat blijft staan. Ik ben net op tijd klaar om te kunnen voetballen, maar ik voel me echt total loss. Ik keeper dan ook niet goed en krijg tijdens de match een koortsblaas (waarschijnlijk van vermoeidheid). MAAR: het is wel gelukt om op tijd klaar te zijn, en dat geeft een voldaan gevoel.
Pa en Ruth hebben ondertussen de oude regenwaterput leeggepompt met een dompelpomp (merci, Stefaan!!). Ook daarvan krijg je enkele foto's.
Ik heb het al wel eens geroepen op een fuif of zo, maar nog nooit echt gedaan: het dak moet er af! We kunnen nu naar waarheid zeggen dat we geen dak meer boven ons hoofd hebben (voor het achterste gedeelte van het huis). Behoorlijk lastig werkje, trouwens, met al die zware balken. In het begin deed de hoogte ook nog wel iets, maar na een tijdje ben je dat gewoon.
Vandaag heb ik de ramen uitgebroken. Aangezien ik dit nog nooit had gedaan, en ik dus niet zo goed wist hoe ik dat moest doen, ben ik een specialist ter zake gaan opzoeken: nonkel Hugo. Hij is even afgekomen en heeft mij getoond hoe het moest. Gelukkig maar, want het achterste raam (in de berging) zat zo ongelooflijk muurvast dat ik het er alleen nooit zou hebben uitgekregen: ik zou gedacht hebben dat ik iets verkeerd deed. De rest van de ramen ging vlot. Met ook de ramen eruit, lijkt het nu echt een ruïne. Nog een kleine week voor afbraak!
Vandaag ben ik begonnen met de afbraak van het onderdak. Echt een shock om vanuit wat enkele maanden geleden je keuken was bomen te zien als je naar boven kijkt. Het doet ons beseffen dat het moment van afbraak steeds dichterbij komt.
Gisteren en vandaag heb ik de dakgoten verwijderd. Dit duurde nog langer dan ik gedacht had. Maar gelukkig loste de slijpschijf veel op. Praise the lord voor de slijpschijf!
Ook in de keuken en de badkamer heeft het plafond er moeten aan geloven. Het was een rare gewaarwording, omdat dat ruimtes waren die, in tegenstelling tot de berging, intensief werden gebruikt. Gisteren afgebroken, vandaag opgeruimd.
Na een aantal weken rust (allez, op verbouwgebied toch, op school had ik een ferme verbeterachterstand, en die heb ik in de tussentijd weggewerkt) ben ik weer aan de slag gegaan: ik heb woensdag de elektriciteit verwijderd en vandaag het plafond in de berging uitgebroken.
Beide veranderingen zijn nogal ingrijpend: zonder elektriciteit wordt krijgt een ruimte snel spookruïne-allures na zonsondergang en de desolaatheid van het verwijderde plafond blijkt wel uit bijgevoegde voor-en-na-foto's. Ondertussen zijn ook alle shingles van het dak verwijderd, voor een groot deel te danken aan pa 'the monkey' Heyndrikx. Of in de woorden van mijn moeder (en niet eens zoveel overdreven): hij gaat sneller op een dak dan op de begane grond.
) kunnen we eindelijk verder doen, nu het vakantie is. Het is de bedoeling om flink door te werken gedurende de komende twee maanden. 
