|
Kristof en Karl, jullie realiseerden een prachtprestatie, een topsportprestatie! Maar het was dat niet alleen, er was de 'binnenkant': het spirtuele, het religieuze, het sociaal engagement. Dit was ontegensprekelijk een drijfveer, het dieper doel dat alle pijnen, ongemakken en tegenspoed op de weg, deed smelten of verdwijnen. Jullie kregen vleugels bij de gedachte dat Tapori weer zoveel extra steun had gekregen, jullie lieten niet na nog oproepen te lanceren, ons, de achterblijvers, duidelijk te maken wat het doel van jullie tocht was. Jullie slaagden met glans, 'con brio', met feliciaties van de jury! De lofwoorden als reactie op jullie blogverhalen, spraken telkens over bewondering, verwondering, bezorgdheid ook én respect. Het is door zoveel volgers gelezen en beaamd: jullie zijn uitzonderlijke pelgrims, pelgrims in de letterlijke zin van het woord.
De ongelofelijk hoge som geld die jullie op die manier voor Tapori verzamelden, is een tastbaar bewijs van jullie solidariteit, van de solidariteit die jullie a.h.w. losweekten bij jullie vrienden, familie, kennissen, blogvolgers of toevallige passanten. Jullie mogen terecht fier zijn op jullie zelf, fier en gelukkig, want jullie beweegredenen werden de onze, jullie inzet, de onze, jullie engagement, het onze. je kent wel het spreekwoord: woorden wekken, voorbeelden trekken....
Tapori is een roepnaam voor engagement en solidariteit geworden, waar stille werkers gestaag voortdoen, werkers die dromen van een wereld waar iedereen gelijk behandeld wordt, waar de kleinen, de verstotenen, de kinderen en mensen met beperkingen... kansen krijgen, terug kunnen glimlachen en meetellen in de maatschappij. Aan die droom hebben jullie meegewerkt, zijn jullie voortrekkers geworden! Bedankt daarvoor, in naam van Tapori en al zijn medewerkers.
Geniet nog een paar dagen van jullie 'arrivée' met je broer Erik (wat een blije verrassing) en voor straks, veilig en wel thuis met een hoofd vol verhalen die jullie met vreugde zullen rondstrooien!
groeten uit het verre (!) West-vlaanderen!
Agnes en mijn man Noël (die een kleine twee jaar geleden naar Compostela fietste en toen ook al zijn bewondering uitsprak voor de stappers naar Compostela die het veel harder te verduren hebben dan de fietsers en na jullie pelgrimstocht nog meer overtuigd is dat stappen naar Compostela, échte bedevaart is)
02-03-2015 om 09:49
geschreven door Agnes Bruneel
|
