Dag Kristof en Karl,
Dag allemaal,
terug in Ecuador, klaar voor alle nieuwe uitdagingen in Tapori. Het verblijf in België was mooi en goed, vooral omdat er in alle donkerte toch wel veel kerstlichtjes waren, in de eerste plaats in Malle en tijdens de tocht naar Lier.
Ik zal als dit goed is voor jullie van nu af aan proberen op deze blog wat meer te vertellen over Tapori... een anecdote, gewoon een foto, een verhaal.
En om nog even... of voor lang... in de kerstsfeer te blijven, begin ik met ons kerstkaartje, met enkele foto's genomen op het kerstfeestje in het dagverblijf: een mama en een papa als Maria en Jozef, enkele engels, en ernaast Antony, een nieuw kindje met een beperking wiens moeder nu 18 is. Een blije jongen die nog maar weinig kan zeggen, maar tegelijkertijd met de lach op zijn gezichtje toont dat hij blij en gelukkig is, ons belangrijkste doel, elke dag opnieuw in Tapori: mensen blij en gelukkig maken.
kerstmis 2014.jpeg (Kristof, ik krijg de foto er niet bijgeplakt. Ik stuur die naar je mailadres. Kan jij die toevoegen aan onze reactie? Ik pluis hier verder nog uit hoe ik zelf iets kan invoegen).
Zo is dit misschien het begin van een lang kerstverhaal... zoals het boek "het kindeke Jezus in Vlaanderen" van Felix Timmermans, die ook Pallieter schreef en over wie we het hadden tijdens de tocht van de eerste dag, van Malle naar Lier, langs de kleine Nete. 't Zou mooi zijn moest het leven zo mooi en eenvoudig en goed zijn.
In ieder geval maakt het ons blij dat jullie zoveel gastvrijheid ontmoeten. We hopen, duimen en bidden dat dit de ganse tocht zo verder mag gaan.
Ik wilde ook nog vertellen dat de kinderen van het dagcentrum gisteren een eindje met jullie meestapten, echt waar. Ze liepen met zijn allen een blokje om in Pomasqui, om even echt bij jullie te zijn. Misschien hebben jullie het gevoeld. Een videootje volgt nog.
Lieve groeten van op de evenaar.
Inge.
16-01-2015 om 23:50
geschreven door Inge Debrouwere
|