Hoog tijd dat ik hier eens aan begin. Mijn zoveelste blog. Ik ga niet tellen hoeveel ik er ondertussen al heb. Ze zijn allemaal buiten gebruik, maar ik ben te lui om hen te verwijderen noch er iets op te schrijven. Waarschijnlijk komt deze zo ook aan zijn eind. Hij had zelfs nog geen begin. Titel. Titel... Tja, hoe noem je dit? Om te beginnen heb ik hem maar gewoon 'Hallo.' genoemd. Vrij saai, maar ik verzin nog wel iets. Ik heb iets met schrijven. Misschien wel omdat ik vandaag examen Nederlands had. Ja, het zijn examens en ik zit aan de pc. Dat doe ik altijd. Ik haat leren. Mijn ouders hebben me al de oren van het hoofd gezeurd om toch maar te beginnen leren, maar ze hebben de hoop intussen al opgegeven. Ik ook. Jarenlang heb ik geprobeerd om voor mijn examens urenlang te zitten blokken. Urenlang. En als je dan nóg niet aan de gewenste resultaten komt, tja, waarvoor zou je dan nog urenlang naar je boeken zitten turen? Voor de form? Ik heb jarenlang gezegd: "Maar ik heb uren geleerd!", en als ik het dan nog niet kan, dan geef ik het maar op. Het heeft geen zin, toch? Trouwens, tot nu toe lukt het best zo. Ik zit sinds dit schooljaar op een andere richting, ben van ASO Latijn naar TSO STW gegaan en dat ligt me al een stuk beter. Ik hoef amper te leren om punten te halen. Nee, hiermee wil ik zeker niet opscheppen. Het is gewoon zo. Tenminste, voor mijn talen is het zo. Wiskunde en wetenschappen is een ander verhaal. Voor NW (natuurwetenschappen, chemie en fysica en biologie dus) volg ik al bijles en nog snap ik er niet veel van. Wiskunde gaat al ietsje beter, maar het zal altijd m'n zwakke kant blijven. Ik ben dus niet van plan om een richting te gaan volgen met veel wetenschappen en wiskunde. Volgend jaar hoop ik OPR (Onthaal Public Relations) te doen. Veel talen, weinig wiskunde en byebye NW! Klein probleempje: op OPR moet je veel presentaties geven. Laat dat nu net iets zijn waar ik niet goed in ben. Het maken zelf en het bedenken van de tekst zelf is geen enkel prboleem, alleen het voorstellen is iets moeilijker. Ik praat namelijk veel te stil, tot grote ergernis van de leerkrachten en mijn medeleerlingen. Maar ik doe mijn best. En ik leer veel bij. Jammer genoeg heb ik op ASO nooit geleerd om groepswerken te maken en presentaties te doen.
Last van examenstress heb ik totaal niet. Nooit gehad, en deze keer al helemaal niet. Hele namiddagen en avonden lang krijg ik lieve sms'jes van Free. Ja, hij zou ook moeten leren, maar ja hij doet maar. Gisteren op msn begon hij dierengeluiden na te doen. Het begon met een spontane "Koetje Beuh", over "Visje Blub", en eindigde bij een welgemeende "Paardje Ju-hu-huu". Ondertussen waren "Schaapje Beeeh", "Poesje Miaaauw", "Hondje Blaf", "Wormpje Wriemel", "Vlieg Vlieg", "Bijtje Zoem" en "Eendje Kwak" ook al aan bod gekomen. En na het rare paardengeluid ging hij toch maar terug fysica leren. Free. De Free die ik vandaag al een maand niet meer gezien heb. Dat het maar vlug vakantie is, of ik word nog hysterisch zonder hem. Weet je wel hoe vreselijk het is om iemand die je enorm graag ziet, te moeten missen? Bah. Waarom, waarom, zeg me WAAAAROM ligt Oudenburg aan de andere kant van Vlaanderen?? Nu ja, dit is natuurlijk weer typisch mij. Verliefd worden op iemand die onbereikbaar is. En het lijkt wel alsof de halve wereld tegen hem is. Maar dat kan me niks schelen, want IK zie hem graag. Ik ben zo gek op die jongen.
Ik ben er net achter gekomen dat ik me altijd té fel opjaag in Pacman. Waarschijnlijk ben ik gewoon doodsbang van die spookjes.
