Beste familie en vrienden,
afgelopen dinsdag 16 december 2008, was voor ons een bijzondere dag. Ons gezin werd uitgebreid met een prachtige zoon.
De voorbije dagen hebben we volop kunnen genieten van zijn aanwezigheid. Er is daarom wat 'minder' tijd aan de blog besteed. Alle documenten zijn ondertussen in orde gebracht zodat we zondag ochtend terug naar huis kunnen keren.
Ik zal volgende week tijd vrijmaken zodat we kunnen 'bijpraten': ik zal de blog bijwerken met heel wat nieuwe foto's.
Tot volgende week,
Katelijne, Sven & Krishan
Dag allemaal,
wie 't snelst kan raden van welk lichaamsdeeltje van onze Krishan deze foto is genomen heeft recht op een dikke knuffel van onze zoon! Raden maar!
Mama heeft zich deze voormiddag laten verwennen, op aanraden van papa. Naar't schijnt moet je als moeder ook goed kunnen 'moederen' (lees zorgen) voor je-zelf. Geven is voor de meeste mensen geen probleem. Voor heel wat mensen is ontvangen heel wat moeilijker. De verzorging was een oefening in ontvangen. Sri lanka is de bakermat van de ayurveda en vermits we onlangs in de praktijk ook met Ayurvedische huidverzorging gestart zijn is het eigenlijk een 'must' om ons licht hier ook op te steken. Mama heeft zoals bij een reptiel haar oude, dode huidcellen laten wegscrubben met een scrub op basis van ylang-ylang-olie. Dit is ook een beetje symbolisch: het oude loslaten om ruimte te maken voor het nieuwe (moederworden). Nu tellen we echt de dagen af, zoals een kind voor de Sint of de Kerstman. We kennen elkaar reeds 20 jaar. Waar we al zolang op wachten zal dinsdag aanstaande werkelijkheid worden. We zijn er ons van bewust dat het voor de 3 gezinsleden een aanpassing zal zijn. We hebben voor onze zoon alvast een veilig nestje gecreëerd in ons hart. Aan bescherming, steun en liefde zal het Krishan niet ontbreken. We weten dat er heel wat factoren zijn die een rol spelen in een opvoeding. We hebben getracht (en doen dat nog steeds) om ons zoveel mogelijk te informeren via boeken over opvoeding en adoptie. We kregen ook al heel wat goede raad van vrienden en familie. Wij hebben Krishan heel wat te leren, maar we zullen ook heel wat van hem leren. Kinderen laten vaak een spiegel zien en confronteren je met jezelf, tonen je dingen waar jezelf aan kan werken. Het wordt een spannend avontuur.
Vandaag was onze laatste samen met Laksmi. Sven bracht in de voormiddag nogmaals een bezoek aan de drukkerij om de proef van het aankomstkaartje te bespreken. Het zal mooi worden. De vrouwen hebben onder een parasol nog goed bijgepraat tot het om 15h tijd was voor Laksmi om terug naar India te vertrekken.
Ze moest vertrekken zonder haar bagage. Na uit te checken had ze haar tas laten staan in de lobby van het hotel en deze bleek om 15h spoorloos te zijn. Het hotelpersoneel heeft ons beloofd om uit te zoeken wat er kan misgelopen zijn. Dit kan aan de hand van de 4 camera's in hall waarvan de beelden constant worden opgenomen. We hebben alle vertrouwen in een goede afloop.
Na het vertrek van Laksmi hebben we nog samen genoten van de Sri Lankaanse zonsondergang. Romantisch! We besloten 's avonds niets te gaan eten en vroeg te gaan slapen. We bereiden ons voor op de komst van Krishan aanstaande dinsdag. We willen uitgeslapen zijn.
't Is een speciale gedachte: het laatste weekend met ons twee. Velen hebben ons al verteld dat "alles" zal veranderen met de komst van Krishan. Daar zijn we ons van bewust maar wat "alles" inhoudt zullen we de volgende dagen, weken, maanden, ... met mondjesmaat ontdekken. Krishan is al jaren verwacht, mar als het dan eindelijk zo ver is, dringt het pas echt goed door dat we mama en papa worden. Een biologisch kindje groeit 9 maanden in de buik van mama. Krishan groeide vooral vanuit ons hart. Hij is zòòò welkom. We noemen elkaar vanaf we in Sri Lanka zijn mama en papa om alvast te wennen aan het idee, maar ook om uitdrukking te geven aan onze gevoelens. Hier in Sri Lanka is mama amma en papa wordt thatha genoemd. We houden de weg open en laten Krishan later kiezen. Alles is OK voor ons.
We tellen met z'n allen af naar dinsdag!
Na de spannende dag gisteren, hebben we zalig ontspannen kunnen slapen. We hebben nog nooit zo dicht bij de zee geslapen. De golven donderen op de rotsen op 10 meter van ons raam. Door het zeegeruis in onze kamer zal Krishan ook zeker tot rust komen. Na ons ontbijt reden we naar het Good shepard convent. Laksmi zal vermoedelijk velen onder jullie een tikje jaloers maken. Ze heeft de primeur gehad om als eerste na mama en papa ons zoontje op haar schoot te nemen.
Krishan was vandaag weer gul met zijn lachjes. Hij had ook hele verhalen te vertellen. We merken weer dat zijn stembanden aan't versterken zijn. Het afscheid valt weer zwaar en we hadden er een hele tijd voor nodig. Het is moeilijk om hem weer een heel week-end te moeten missen. Gelukkig is het de laatste keer.
In de namiddag hebben we samen met Laksmi genoten van de zon en de Sri Lankaanse zee en strand en we hebben zalig bijgebabbeld.
Nog enkele foto's van populaire ingrediënten uit de plaatselijke keuken die we vonden in de mooie tuin van het home:
1) een curry-boompje (blaadjes), 2) de bloemknop van een bananenboom, 3) een curcuma-plant (geelwortel)
Vandaag was een spannende dag. We bleven in de voormiddag in onze kamer. We moesten ons klaar houden om naar de rechtbank te vertrekken. Sunil zou ons opbellen vermits het hotel slechts enkele minuten van het hotel verwijderd is. Om de zenuwen de baas te kunnen hielden we ons afleidend bezig. Sven werkte de blog bij en Katelijne controleerde het drukwerk. Om 5 voor 12 rinkelde de telefoon.
De dresscode voor Sven was een kostuum met das, en voor Katelijne een lange rok, lange mouwen en een 'kolleke' hoog toe. Bij 30° C en een lekker vochtig klimaat voelde dat aan als een sauna èn een stoombad. Op stressvolle momenten als deze is het belangrijk om positief te denken. Sunil had ons wat bang proberen maken maar we hebben getracht om hierin niet mee te gaan. We probeerde onze 'angst' om te zetten in 'vertrouwen' en zagen onszelf al gelukkig buitenkomen. Dit zijn goede momenten om jezelf te leren kennen op je zwakste puntjes. Het werd een mooie les om bij onszelf te blijven en negatieve emoties als angst, wantrouwen, zelfbeklag en slachtoffergevoel af te voeren.
Vandaag werden de adoptiezaken behandeld van 8 Europese koppels. Enkelen ervan waren bij de vorige zitting niet aan bod gekomen en moesten dus vandaag terug komen. Ook alle kindjes en hun biologische moeders waren aanwezig. Ze werden verwacht om 9.30h. Ook voor hen werd het dus een bijzonder lange dag. We waren heel blij dat we Krishan konden zien en hem af en toe een troostend woordje konden geven. Dat was nodig want hij had moeite met de warmte. Zuster Henrrita had voor Krishan 's morgens flesjes opgewarmd en ze in een isolerende tas gestoken, maar die was rond het middaguur op.
Om 14h zat het er even niet goed uit. Er moesten nog 15 zaken behandeld worden voordat aan de adoptiezaken begonnen werd. Afgelopen vrijdag was de rechter gestopt om 16h15 en had enkele adoptie-ouders weg gestuurd. Het werd dus nog spannender. We probeerden er met z'n allen de moed in te houden. Om 14h55 werden de geboortemoeders, kindjes, zusters en toekomstige adoptie-ouders binnengeroepen maar de spanning was nog niet voorbij. Wij waren het laatste koppel dat aan de beurt kwam. Om 16h05 werden we bij de rechter geroepen. We hadden intussen klamme handjes. We waren vooral gespannen omdat als onze zaak niet aan bod zou komen we zeker een week later naar huis zouden moeten komen. Het verliep echter zoals gedroomd. Om 16h15 stonden we met z'n allen terug buiten. Dat moest gevoerd worden. Met 3 koppels hebben we een paar flessen champagne ontkurkt en eens goed getoast op de prachtige afloop.
's Ochtends gingen we zoals gewoonlijk eerst naar onze kleine schat. We hebben hem vandaag een dubbele portie aandacht en liefde gegeven want morgen is 'the BIG day'. We zullen hem waarschijnlijk wel kunnen zien op de rechtbank want ook hij zal aanwezig zijn maar we zullen afstand moeten houden.
Na ons bezoek aan het weeshuis werden we verwacht bij Sunil thuis voor de lunch. Zijn vrouw Sisi had heerlijk traditioneel gekookt. De tafel stond vol met schotels:
chicken curry, rijst, groenteschotels, papadum, mangochutney. Sisi zou enkele recepten opschrijven zodat we ze ook thuis kunnen uitproberen. Jammer dat Sunil er niet bij was. Hij was weer voor ons aan het werk.
Onze volgende stop was ons nieuwe hotel in het het district Mount Lavinia. We moeten in hetzelfde district verblijven als de rechtbank die onze zaak zal behandelen.
In het hotel wachtte ons een reuze-verassing. Een vriendin van ons was uit Zuid-India overgevlogen om ons en onze kleine Krishan te bezoeken. Ze verhuisde in januari 2008 met haar man en drie kindjes naar India. We hadden mekaar sindsdien niet meer gezien. Er moest dus heel wat bijgebabbeld worden.
K&S
Deze ochtend namen we een 'toek-toek' naar het home. Je doet alles om zo vlug mogelijk met z'n drieën samen te zijn. Krishan was heel moe vandaag en heeft veel geslapen tijdens ons bezoek. We denken dat hij 's nachts wakker wordt van de 'muskietos' of van het geween van zijn vriendjes en vriendinnetjes. Er is er altijd wel eentje wakker in zo'n grote zaal kindjes. Hij viel 2 keer in slaap op de buik van papa. Zaaalig. Het gaf ons het gevoel dat hij zich veilig voelt bij ons.
Het feit dat hij in slaap viel was best bijzonder. We hebben de afgelopen 2 weken gemerkt dat hij vecht om wakker te blijven, alsof hij niks wil missen.
In de late namiddag kregen we bezoek van 'the layer'. Ze oefende met ons wat we moesten antwoorden in de rechtbank op 11/12. We zongen in koor: I swear I tell the truth, the only truth, nothing but the truth, so help me God.Enkele antwoorden die we 'by heart' moesten voordragen met gebogen hoofd: full name, age, date of marriage, adress, present adress, anual income, baby's full name, why do you want to adopt a child from Sri Lanka, did you give any donations. Achter elk antwoord hoort "your honoured madam".
Gelukt !!!
We zijn aan de beurt gekomen en gehoord door de rechter. Alle adoptie-ouders in spé kwamen aan bod en er werd dus niemand met lege handen naar het hotel terug gestuurd. Volgende week dinsdag krijgen we de papieren in onze handen en vanaf dan zal Krishan bij ons zijn. Nog efkes wachten !
Ik zal morgen meer informatie posten, maar ik wilde jullie dit vandaag al meegeven.
Bedankt voor het branden van de kaarsen en voor het duimen. Het heeft gewerkt.
K&S
Het wordt een spannende dag!
We zullen vandaag 'gehoord' worden. We zullen enkele vragen van de rechter moeten beantwoorden waarna die zal oordelen over onze geschiktheid voor adoptie, en vooral of de juiste procedure gevolgd werd.
Het is vandaag een drukke dag voor het hof en voor onze advocaat. Zo moet 5 internationale adoptiezaken verdedigen. Als dat maar niet van het goede te veel is. We hopen dat we aan de beurt zullen komen. Ray of hope heeft er alvast vertrouwen in. Onze retourtickets werden gisteren uitgeschreven en zijn geboekt op 21 december.
We zitten momenteel nog op onze hotelkamer. We wachten op een telefoontje van Sunil om naar de rechtbank te vertrekken.
We hopen alvast op jullie steun.
We zullen jullie via deze weg op de hoogte houden.
K&S
