Sorry, sorry, sorry, ik weet het, het is weeral lang geleden, maar de tijd is voorbij gevlogen, en voor je het weet zit ik weeral aan de volgende chemo. De vorige keer vertelde ik dat de eerste dagen redelijk waren, daarna enkele zware dagen en na het weekend werd het beter. Het is toen elke dag beter en beter geworden en tegen donderdag/vrijdag was alles weer normaal. Voor zover ik mij normaal mag noemen he! Voor vrijdag kwam dat goed uit, want het was carnaval in school. En dit was voor Els en mij onze afsluiter als voorzitters van de ouderraad. Een jobke dat we denk,ik toch alletwee graag deden, maar waar we na aanhoudend negatief gedrag en opmerkingen van enkele personen dan ook maar wijselijk mee gestopt zijn. Enfin je kent dat wel dat spreekwoord van de ene rotte appel die mand slecht maakt he. Maar terug naar carnaval dan. Het was erg gezellig. 's Middags vertrokken de kinderen onder poliktiebegeleiding met neen carnavalstoet door de wijk. Tegen dat ze terug waren hadden Els, Brenda, Myriam, Walter en ik alles klaargezet om de hotdogs uit te delen voor de kinderen en leerkrachten. Iedereen tevreden en uiteindelijk was dit nu echt niet hard werken. Alle eer gaat wel naar Els, want zij heeft er uiteindelijk voor gezorgd dat alles in orde was. Na de hotdogs eventjes opruimen en de zaal in orde brengen voor 's avonds, want dan is het kindercarnavalfuif. 200 ballonnen opgeblazen (met een pomp), en alles wat versierd met podiumstukken en vlaggetjes. Rap naar huis om ons om te kleden, en Tanguy mee te nemen. Marc kwam ook nog even en we hebben dan samen met Els, Walter, Wenke en Sander ook hotdogs gegeten voor ons avondeten. Tegen 18.00 uur kwamen de kinderen van het 1ste, 2de en 3de leerjaar. Zij mochten komen fuifen tot 19.30 uur. Dit was natuurlijk anderhalfuur vooral Mega Mindy, Plop, Piet Pieraat, Samaon en Gert en aanverwanten. Maar het is vooral het amusement van de kinderen dat telde en ik denk dat het erg leuk was. Toen deze groep wag was eventjes opgeruimd, alles bijgevuld de zaal wat in orde gebracht en tegen 20.00 uur kwam de groep van het 4de leerjaar tot en met de 14 jarigen (oudleerlingen van onze school). Lloïc kwam ook met enkele kinderen van zijn vorige klas van het 6de en dat was wel leuk. Hun muziek was al wat steviger, maar hun karaktertjes ook natuurlijk. Al bij al viel dit stuk ook nog reuze mee er is alleen een kind met zijn hoofd tegen eenmuur gevallen en hij had er een klein kapje, maar uiteindelijk viel dit op het eerste zicht mee. We hebben wel zijn ouders opgebeld en dit kind laten afhalen. Om 22.00 was het fuiven gedaan, en hebben we alles opgeruimd. Moe maar voldaan zijn we naar huis gegaan. Zaterdag , neen niet uitslapen, bibi moest naar de muziekschool voor de repetitie van het symfonisch orkest. We zijn de Lord of the rings aan het inoefenen en dat is niet simpel. In de namiddag heb ik natuurlijk niet veel meer gedaan. Ik heb 's middags naar the Fiddler on the roof gekeken. Het is een film die ik graag zie en vooral de muziek hoor ik graag. Het is eigenlijk meer een muzikal. Voor de rest van de week heb ik genoten en relaxed. Ik was blij dat mijn "goede week" in de vakantie viel zodat ik ook wat plezante dingen met de kinderen kon doen. Ik heb met Gaëlle nog koekjes gebakken in hartvorm, want zij en Bruno waren 11 maand samen en dat moest gevierd worden uiteraard. Op woensdag zijn we met zen allen (behalve Gaëlle en Bruno) naar Gent geweest. We hebben er een gezellige wandeling gedaan die Marc had afgeprint van de computer. En we hebben de Kathedraal, het Gravensteen en het disign museum bezocht. Alledrie toffe dingen om te doen, en wat belangrijk was, de kinderen vonden het ook leuk. We kwamen er ook nog het mostaardwinkeltje Tierenteijn-Verlent tegen en daar moest ik als rasechte Verlent natuurlijk een potje mosterd gaan halen. Hat was een gezellig, klein winkeltje, maar ik vond de mensen er niet echt vriendelijk, maar ik heb wel mijne mosterd met Verlent op Tegen 17.30 reden we huiswaarts en na een lange file waren we rond 19.20 waren we in Kapellen waar we nog een klein hapje zijn gaan eten in de Quick. Moe terug thuis en iedereen is op tijd gaan slapen die avond. De rest van de week hebben we het nog rustig gehouden en in het weekend heb ik samen met Yannick nog eens naar de films gekeken van the lord of the rings. Tja en dan was het weeral zondag. Iedereen was naar de scouts, dus ik had veel tijd om alles in orde te brengen voor de komende "chemo" week. De strijk is bijgewerkt, en ons huis is gepoetst. En dan vanmorgen met lood in mijn schoenen naar het ziekenhuis. Ik lag samen met mijn vriendin Chris, ook een lotgenote dus, maar zij vecht al enkele jaren langer tegen deze kut(sorry)ziekte. 7 jaar om precies te zijn. Al bij al viel het aanprikken deze keer mee. De naald zat van de eerste keer goed en er kwam direct bloed uit. De chemo liep er vlot in, maar ik vermoed dat de carboplatina iets minder was deze keer. Om 14.30 uur was ik klaar en tegen 15.00 uur was Marc er voor me op te halen. Buiten moeheid voel ik me voorlopig nog altijd goed. Dus we blijven hopen dat het hierbij blijft natuurlijk. Groetjes en tot de volgende he.
Hier zijn we dan terug!!! Weer onder de levenden. Alles was nochtans vrij goed begonnen; Op maandag 9 februari heb ik mijn eerste chemo gekregen. Het aanprikken was nog vrij gevoelig omdat de PAC er nog maar net in zat. De derde keer was de goede keer. ik was blij dat er een vriendin (Brenda) meegegaan was. Je zinnen worden wel wat verzet op deze manier. Het eerste half uurtje loopt er een spoeling door en dan komt de cocktail eraan. Eerst kreeg ik taxotere. Voor deze chemo moet je van dikke ijswanten aan, zodat je vingertoppen een beetje bevriezen. Zo komt de chemo niet aan je nagels, anders kunnen die lossen en etteren. Op zich een goede zaak, het moest alleen niet zo pijnlijk zijn. Na 5 minuten zijn je handen verdoofd en voel je het minder en na een half uurtje, net als je het gewoon bent geworden, dan brengen ze de volgende wanten. Terug 5 minuten pijn. Na de eerste chemo die een uurtje loopt is er weer een half uurtje spoeling en dan komt de tweede chemo, carboplatina. Die loopt ook een uurtje en dan weer een half uur spoelen en dan mag je nar huis. Ik voelde me nog vrij goed toen ik thuiskwam en ik heb nog met smaak een beetje spaghetti gegeten die Gaëlle had klaargemaakt. Ik heb een vrij goede nacht gehad en de dinsdag ging het ook nog redelijk. Op woensdag is de ellende begonnen. Verschrikkelijke krampen in mijn benen. Ik kon ze niet stilhouden. Een ongelooflijke vermoeidheid en ik voelde me echt niet lekker. Ik was niet misselijk of zo maar gewoon ellendig. Dit duurde tot vrijdag/zaterdag en toen is het elke dag een beetje beter geworden. Ik heb nu alleen nog een erg slechte smaak in mijn mond en hij voelt ook erg droog aan. Maar ik heb uiteindelijk altijd redelijk goed blijven eten. Het waren wekiswaar kleine porties, maar ik was wel blij dat ik iets kon eten. Het is soms wel zoeken wat, want er zijn veel dingen die me niet smaken. Ik vind het vooral erg dat chocolade me niet smaakt. Ik, een chocolade verslaafde! Momenteel (woensdag 18-02-09) voel ik me voor 90 % in orde. Ik heb nu nog anderhalve week om te bekomen en ik ben blij dat daar een week vakantie voor de kinderen in zit. Kan er wat extra aandacht naar hen gaan. Ze hebben het uiteindelijk ook niet makkelijk en ze doen erg hun best om het me zo aangenaam mogelijk te maken. Het doet me wel goed dat ik thuis zo goed word opgevangen en ik mag daarbij zeker Marc niet vergeten. Bollie ik zie u graag!!!!
Jakkes, het is bijne zover. Binnen enkele uren krijg ik mijn eerste chemo. Ik zie er verschrikkelijk tegenop en wens mezelf al een kleine week verder. Ik moet morgen om 9.00 uur binnen zijn in het ziekenhuis. Dan gaan ze voor de eerste keer mijn PAC aanprikken. Ik vermoed dat het nog wel erg gevoelig zal zijn omdat de wonde nog niet helemaal genezen is en de draadjes er nog inzitten. Als hij dan aangeprikt is moet het eventjes spoelen en dan gaan ze wat bloed trekken voor het labo. Aan de hand van die resultaten maken ze u chemo klaar. Als u bloed niet goed is, dan moet je een week wachten of langer als het bloed slecht blijft. Soms krijg je ook epo om wat aan te sterken. Als dus die resultaten binnen zijn dan kom de chemo. Deze keer krijg ik taxoterre en carboplatina. De vorige keer heb ik 6 keer CEF gekregen, en daar werd ik telkens heel ziek van. Het was dan een week overgeven, een week recupereren en een goede week. Ik hoop één ding en dat is dat ik niet zo ziek zal zijn als de vorige keer, want daar zie ik echt tegenop. Dat haar dat uitvalt en die droge mond, de constipatie, de vermoeidheid en de andere kleine ongemakken zijn niet leuk, maar uiteindelijk op zich niet zo verschrikkelijk. Maar ik kan u verzekeren als je een week moet overgeven en zo goed als niets kan binnenhouden, dan voelt ge u zo zwak, pfffff Het andere probleem is die vochtophoping. Die is er dus terug. Die drain heeft eventjes geholpen, maar vanaf dat die eruit is, is de vochtophoping dus terug. Ik ga dus morgen ook proberen om daar een gyn. aan te spreken zodat die dat vocht er toch kan uittrekken. Op de duur is die verdikken zo dik dat het wel pijn begint te doen. En dan mag het stillekesaan gaan stoppen zenne!! Ik heb vandaag wel flink mijn strijk bijgewerkt. Zo kan ik het me wat permiteren om deze week rustig aan te doen en veel te slapen.
Gisteren was ook nog een gezellige dag. Het was kinderviering, lichtmis, en daarna was het pannenkoeken smullen. Ik was dit jaar vrijgesteld om te bakken, dus ik heb alleen maar moeten genieten. Ze hebben nog nooit zo goed gesmaakt. Het was ook erg gezellig en als het wat mee zit kom ik naar de volgende vergadering. Die is donderdag, dus ik ga hard duimen dat de misselijkheid wat meevalt zodat ik toch kan gaan.
Ik ga het hierbij laten voor vandaag. Hopelijk tot morgen of overmorgen, want dat wil dan zeggen dat het redelijk meevalt, en anders tot de volgende he.
Terug van weggeweest se. Dinsdag 03-02-09 moest ik 's morgens binnen in het ziekenhuis. Ze hebben de PAC geplaatst onder mijn rechtersleutelbeen. Het voelt nog een beetje ambetant aan, maar dat zal wel beteren. Het is nu (vrijdag) in ieder geval al beter dan den dinsdag. Voor diegene die niet weten wat een PAC is, hier even de technische uitleg. Een PAC of Porth-à-cath is een klein doosje van een 2/3 cm dat verbonden is met een katheder. Die katheder moet in een grote ader worden ingebracht, een ader die naar het hart gaat. Zo een PAC wordt meestal ingeplant bij mensen die regelmatig infusen moeten krijgen. Vermits je bij de chemo een hoop vergif in u lichaam krijgt waardoor u aders zwakker en dunner worden krijg je zo een PAC. Langstdaar krijg je dan ook het infuus met de chemo. Het belachelijke van alles is dat ik mijn vorige PAC in november heb laten verwijderen. En terwijl ik toch onder narcose was hebben ze ineens de linkerkant van mijn borstkast terug proper gemaakt. Ik had daar nog altijd last van een vochtophoping, waardoor ik een drietal keer per week bij de gyn. het vocht moest laten uittrekken. Op zich was dat geen pijnlijke bedoening, maar het werd wel vervelend. Nu de laatste keer kwam er niet veel vocht meer uit, maar het bleef wel dik staan. Ze hebben dan een echo genomen en dan zagen ze dat het vooral lidtekenweefsel was. Je kan het wat vergelijken met een spons. Zo allemaal draadjes met hier en daar een kamertje met vocht in. Ze hebben het dus proper gemaakt en er een drain ingestoken. Er is nog een heleboel vocht uitgekomen en vandaag is hij eruit gehaald. Ik hoop nu dat het goed blijft, waznt ik heb het wel gehad met dat ding. Nu is het nog juist bang aftellen naar maandag dan krijg ik mijn 1ste chemo. Ik ben er wel wat bang voor. Vooral voor het ziek zijn. De vorige keer (2005) ben ik er toch elke keer erg ziek van geweest. Je bent dan zo een week van de wereld en dat is ambetant. Want zeg nu zelf, als moeder wil je toch niet liever dan je huishouden draaiende houden en het is niet leuk dat je dat dan aan anderen moet overlaten. Nu ben ik wel ongelooflijk blij voor al de hulp die ik krijg. Moest ik dat niet hebben, dan was ik nog veel verder van huis. Dus aan al de helpers: een dikke merci.
Eindelijk maandag. Tijd om naar de gynecoloog te gaan. Die vochtophoping onder mijn arm doet niet echt pijn, maar het is wel erg vervelend. Ik had natuurlijk de pech dat het aan het sneeuwen was, want dan rijd ik niet graag met de auto. Tegen 25 km/uur ben ik naar daar gereden. Ik moet over de Frilinglei en dat is een kasseiweg en daar slipt ge zo rap op weg (vind ik). Maar ja, liever wat trager en zonder brokken aankomen dan onderweg ergens in een gracht te hangen. Bij de dokter kon ik direct in de behandelkamer, maar uiteindelijk kwam er niet veel vocht meer uit. Ze hebben een kweekstaaltje genomen en hij heeft ook even gekeken met de echo. Daarop was duidelijk te zien dat het nu vooral veel lidtekenweefsel was. Op zich kan dat niet veel kwaad en dat gaat wel weg, maar dat kan wel enkele maanden duren . Nu was zijn voorstel om morgen narr het daghospitaal te komen en zouden ze dat ook kunnen wegsnijden. Tja, en ik moet toch morgen in het ziekenhuis zijn om mijn porth-à-cath te laten plaatsen, dus dat kan in één moete door. Ik slaap dan toch en weet er niks van. Een tweede kuur antibiotica moet ik ook nog nemen. Ik kon terug naar huis vertrekken en het was nog steeds aan het sneeuwen. Gelukkig waren ze op de Frilinglei aan het strooien, maar ik heb toch nog erg voorzichtig gereden. Thuis gekomen heb ik een heerlijk voetbadje genomen. Daar kan ik nu wel van genieten. Nog even opgerommeld en dan was het tijd om naar de kinesiste te gaan. De massage was weer heerlijk. Mijn lichaam ontspand ervan, het doet gewoon goed. Na de kine naar de bank, want ik ben (weeral) mijn bankkaart kwijt . Tegen het einde van de week zou de nieuwe er moeten zijn. Ondertussen heb ik er even van geprofiteerd om eens op mijn gemakske door Blokker, Casa, Hema en Kruidvat te wandelen. Ik heb , buiten een zwembroek voor Tanguy en lichtjes voor de fiets van Lloïc niets gekocht. Nog even naar da bakker en dan naar huis. Thuis mijn boterhammetjes gesmeerd en die opgegeten voor de tv. Het was het nieuws en daarna man bijt hond. Ik ga dat nog gewoon worden al die vrije tijd!! Nog eventjes op de pc en tegen 14.30 uur was Marc thuis. We zijn dan eten gaan kopen. De kinderen wilden nog eens pizza eten, dus pizza is het geworden. We konden toen direct doorrijden naar de school van Tanguy, want het was bijna tijd. Ondertussen was het al stevig aan het dooien. Hoe graag ik de sneeuw ook zie van dat papke dat er over blijft krijg ik wel de weubbe. Rap naar huis gereden want ik kreeg het koud en ik was moe. Ondertussen kwam zowat iedereen thuis, Isabeau was al naar de muziekschool vertrokken. Ze had ook wat langer les. Binnenkort is het klasconcert dus moet er wat meer geoefend worden. Ik zal naar dat klasconcert waarschijnlijk niet kunnen gaan want die dag heb ik net mijn tweede chemo. Ik weet natuurlijk niet op voorhand hoe misselijk ik zal zijn. We zien wel. Gaëlle en Tanguy hadden ook muziekschool. Yannick normaal gezien ook, maar die voelde zich niet goed en was op bed in slaap gevallen. Hij had wat verhoging. Hopelijk geen griep in huis, want dat kan ik nu echt missen. Volgende maandag krijg ik mijn eerste chemo en dan is u weerstand zo laag dat ik alle ziektkiemen moet weren. Afwachten dus. Na het eten nog een vrij rustig avond gehad. Iedereen op tijd naar bed, behalve Gaëlle. Die heeft morgen geen school wegens pedagogische studiedag. Ik heb nog een half uurtje gestreken. Dat is echt de maximum voorlopig, want dan krijg ik wel last van mijn arm.
Nu is het voor mij ook bedtijd. Of ik morgen zal schrijven is nog maar de vraag. Ik moet morgen om 7.30 uur in het ziekenhuis zijn. Normaal ben ik 's avonds terug thuis, maar ik weet niet of ik pijn ga hebben. Jullie zullen morgen of de dagen erna wel iets horen.
Zatermorgen redelijk op tijd uit bed want het was muziekschool. Gaëlle, Yannick en ik hadden repetitie van het symfonisch orkest. Vorige week hebben we ons nieuwjaarsconcert gehad, dus vandaag was het zo een overgangsrepetitie. We hebben een nieuw stuk gekregen: Finale uit de symphony n°3 van Gustav Mahler. Ik (en zowat iedereen) vond het een saai stuk met een langdradig, bombastisch einde. Langst de andere kant was het ook een stuk dat ik van de eerste keer redelijk kon meespelen.
Na de repetitie nog even gaan tanken met mijn Moppie, nog wat brood en charcuterie gaan halen en dan konden we gaan middagmalen. Na het eten nog even gelezen en tegen 14.30 met Isabeau naar de Colruyt gaan winkelen. Het was weer een rekening om "u" tegen te zeggen en de kar lag nog ineens niet vol.
De rest van de namiddag nog wat opgeruimd en het rustig aan gedaan. Mijn arm is nog altijd niet in orde en de vochtophoping is er erg vervelend. Ik zal weer blij zijn dat ik maandag naar de gyn. kan gaan om het eruit te laten trekken.
Marc was laat thuis van het werk. Pas tegen 17.30 uur was hij er en om 18.00 uur moet hij alweer vertrekken. We hebben spek met eitjes gegeten. Tja, op zaterdag kook ik niet echt. Dat is al een jarenlange traditie. Zelfs mijn mama kookte niet op zaterdag. Meestal is het een eieergerechtje of een croque monsieur of iets dergelijk.
Na het opruimen hebben de kinderen en ik nog naar een dvd gekeken. Eerst hebben we Poseidon gezien. Toen die gedaan was moesten Tanguy en Lloïc gaan slapen. Daarna hebben we nog naar Tha Devil's advocaat gekeken.
Na de film heerlijk gaan slapen!!!
'sMorgens was ik redelijk vroeg wakker door een kriebelhoest. 'k Ben toch op mijn gemakske opgestaann, en na het ontbijt nog naar de winkel geweest. tanguy moest een geschenkje meenemen naar de scouts en ik was dat weeral vergeten , dus ik moest dat nog rap even gaan halen. Ik heb ook nog wat diepvriesfrietjes meegenomen. Normaal maak ik verse frietjes, maar ik moet in da namiddag nog weg dus is er weinig tijd om te schillen en voor te bakken. 's Middags hebben we postoletjes en sanwiches gegeten, en dan was het weeral tijd voor de kinderen om naar de scouts te gaan. Ik was dan even alleen thuis met de vriend van Gaëlle. Die ging dan een film kijken en ik ben dus naar de nicht van mijn man gegaan. Daar was een feestje want er waren enkele jarigen. Mijn schoonmoeder, schoonzussen en schoonbroer waren er ook en dan nog enkele nichten van Marc. Het was een gezellig middagje. Tegen 17.30 uur waren we thuis en dan snel de frietketel op om te bakken. Na het eten iedereen gaan douchen en op tijd naar bed, want morgen is het weeral schoolweek. Ik heb nog naar House gekeken en nu is het voor mij ook tijd om te gaan slapen.
De kogel is door de kerk!! Na lang aarzelen ben ik gestart met een blog over mijn dagelijks leventje. Enkele jaren geleden toen ik voor de eerste keer borstkanker had, wile ik er ook al een beginnen, maar daar is uiteindelijk niets van gekomen, maar je ziet uitsel is geen afstel.
Ik hoop dat dit me ook wat zal helpen om de volgende moeilijke periode terug door te komen.
Let niet op schrijffouten of verkeerde zinsconstructies, want een groot schrijftalent ben ik niet.
En dan nu, wat is er vandaag gebeurt.
Vandaag had Tanguy zwemmen, en dan moeten ze een beetje vroeger in school aanwezig zijn. Mijn lief ventje heeft mij laten liggen en ik kon dus lekker uitslapen. Lloïc kon ook uitslapen want die had geen school vandaag (pedagogische studiedag). Tegen tien uur waren we wakker , en na het badkamerritueel zijn we samen gaan ontbijten. Na het onbijt is Lloïc brood gaan halen en ik heb een half uurtje voorzichtig gestreken. Dat half uur was lang genoeg, want ik was er helemaal door uitgeput. Toch raar dat al die energie ineens weg is. Ik steek het nog altijd op die narcose, maar ik ben de hele tijd ongelooflijk moe. Tegen 12.00 uur was Yannick thuis en hebben we samen gegeten. Na het eten nog "even" (lees: een uurtje) met Els getelefoneerd en dan was het weeral tijd om naar de kinesiste te gaan. Dat is een zalig uurtje. Ik moet helemaal niets doen, alleen op een tafel liggen en mij laten masseren. De zwaarste inspanning die ik moet leveren is drie keer een dikke buik maken. Maar ik merk al verschil. Ik kan mijn arm al veel beter gebruiken en de vochtophoping wordt ook minder. Van heel die operatie heb ik daar nog het meeste last van. Terug thuis nog even gelezen. Ik ben bezig in "het Bacchusoffer". Vermits ik nu zeeën van tijd ga hebben kan ik mij echt uitleven in het lezen. Er liggen nog enkele boeken te wachten, maar goede suggesties zijn altijd welkom. Toen Marc Met Tanguy thuis kwamen zijn we nog even naar de winkel geweest. Het menu voor vandaag was: Mingonetten, groene boontjes, champignons en rijst. Ik vond het lekker, sommige kinderen wat minder. Isabeau, Lloïc en Tanguy hadden nog muziekschool. Isabeau gaat met de fiets, de andere twee moeten met de auto gebracht en gehaald worden. Tegen 19.00 uur was iedereen terug thuis. Ondertussen was Gaëlle haar vriend ook aangekomen en ligt ze nu als een half wrak in de zetel. Ze is gisterenavond, deze nacht en vandaag chrisostimos gaan vieren. Na het eten, muziekschool en opruim, is het tv tijd. Terwijl ik dit schrijf zitten ze naar fluched away te kijken. Ik ben niet een echte tv kijker, alleen een goeie film of een erg goede serie kan mij bekoren.
Druk oponderstaande knop om een berichtje achter te laten in mijn gastenboek
Over mijzelf
Ik ben Kris
Ik ben een vrouw en woon in Brasschaat () en mijn beroep is .
Ik ben geboren op 04/07/1966 en ben nu dus 58 jaar jong.
Mijn hobby's zijn: muziek, kalligrafie, genieten.
.
. Tegen het einde van de week zou de nieuwe er moeten zijn.
