Er zaten inderdaad twee wanten in mijn Kozelie-tekst van vorige week Ik wil dan ook mijn oprechte excuses aanbieden aan de zon want het is wel een beetje uitdagen Wanten horen bij de winter en ik wilde er echt niks mee zeggen maar een want alleen, ik vond het zo zielig
Vanmorgen heb ik de Fietsdodentocht gereden. De tocht heeft zijn naam geen eer aan gedaan; still alive and kicking! Slechts een half jaar geleden had ik amper kunnen dromen dat ik ooit nog 100km met de fiets zou rijden. Tijdens de laatste kilometer werden mijn ogen dan ook plots acuut incontinent Er zijn vandaag trouwens een pak Belgen die een medaille hebben behaald, en Kozelie is toch wel een beetje fier dat ze één van die gelukkigen is Ik ving ook een kaartje van het Rode Kruis op, het lag toevallig net naast mijn medaille toen ik die wilde fotograferen
-x-
Op de dag met de naam verwijzend naar de planeet Saturnus, geven de sterren er in Londen een lap op. Al meteen een aardig aantal Belgen mocht aan de slag, worp, stoot, roei of spurt. Er schuilt blijkbaar toch een stukje chauvinisme in Kozelie want want bij winst van de eerste Belgische bronze medaille op deze spelen werd mijn clownenhuid plots kippevel dat voelde ik toch zo want zien is niet mogelijk door de om en bij de 82 muggebeten. Ik dood niet graag levende wezens, maar die beesten kunnen maar beter niet in mijn gezichtsveld neer gaan zitten want dan word ik onmiddellijk en bijna mét plezier tijdelijk ontoerekeningsvatbaar. Jammer voor de wielrenners, Boontje kwam enkel om zijn loontje en een medaille zat er niet in.
Zelf ben ik, samen met een bevriend clowntje, even naar het Sfinksfestivalmarktje gefietst. Daar zijn we nog maar eens op toeval bestaat niet gebotst Zinnen even verzetten en toeval bestaat niet even vergeten, dat was het plan daar was the universe het duidelijk niet mee eens We zijn nog iets gaan eten bij de Turk (die mag zelf momenteel toch niet eten ☺ ) voor zonsondergang moet daar nog bij eigenlijk, maar dan klopt het grapje niet meer zo goed. Dat geeft ook niet want er is een bel dus kloppen hoeft helemaal niet Gek hoe ik pas tijdens een dag van afkoeling van de warmte begin te weten. Ik ga in bad, deze keer niet met Geentje maar met een interessant boek alweer ; Moeheid als emotie geeeeeeuw. x-
Hiperdepiep hoeraaaa! België is dus een kreeft! Dan toch niet van de zon... al zitten er nu wel mooie dagen in het vooruitzicht... Ik wil nog wat vertellen over vorige week zaterdag. Normaal als je gaat werken verdien je toch net centjes welnu, vorige zaterdag ging Kozelie zoals gewoonlijk ook weer helpen bokes smeren. Nadien haalde ik bij de winkel mijn geldbeugel boven maar die was leeg En het viel me extra op daar ik, eerder uit gemakzucht dan wel uit spaarzaamheid, altijd een halve ijzerwinkel meezeul. Meer dan 5 euro zal die ijzerwinkel wel niet waard zijn geweest, maar er zaten ook leuke herinneringen in (een steentje van de cursus mindfulness, een gelukskever uit Egypte, een schorpioen-hangertje, ja zelfs een naaldje om een voetbal op te pompen), waardeloos voor de stelende schurk maar erg waardevol voor Kozelie. Het is een gek idee toch; gaan werken en daarmee geld verliezen ipv te verdienen maar het is vooral niet fijn vertrouwen te moeten verliezen in mensen die je dacht te kunnen vertrouwen op en top Onlangs was ik nog helemaal in de ban van een leuk gedicht een pad op pad en raar maar waar, tegenwoordig komen er bijna onophoudelijk voor mij heel interessante dingen op mijn pad Ik ga er nog niet teveel over zeggen maar ik heb een springplank aangeboden gekregen richting verwezenlijking droom het is best spannend om zo op die plank te staan en eerlijk, de gedachte aan de sprong is opwindend maar tegelijkertijd ook beangstigend. Jaaa, ik weet het, angst is een slechte raadgever, ik ben ook niet van plan er naar te luisteren deze keer, maar spannend blijft het wel! Ik houd jullie zeker op de hoogte (brrr hoogte ). In de bib leende ik een boek Ademtocht ; ademhalingsoefeningen worden aan mekaar geschreven door middel van een leuk verhaal (zoals ik ooit graag mijn gedichten aan mekaar zou verhalen). Enthousiast begin ik te lezen en wat blijkt het verhaal lijkt wel mijn verhaal, dingen waar ik momenteel mee bezig ben worden er bijna letterlijk in beschreven echt byzonder. Maar ook leuk, geruststellend, alsof er toch iets is dat me doorheen mijn leven, langsheen mijn pad zeg maar, leidt -x-
Mijn bioritme is al enkele dagen helemaal in de war geeeeeeuw. s Nachts lig ik wakker alsof ik 5 rode stieren en nog eens zoveel koffies binnen heb, en overdag lijk ik als verlamd en zou ik een gat in de dag slapen. Ik doe dat niet want zon gaten kunnen gevaarlijk zijn; je kan erin vallen en opzich is dat ook weer niet zo erg; er zijn ladders en touwtjes, helpende handen en handvaten,... Maar erger is het wanneer het om zwarte gaten gaat én het vrijdag de 13de is, dan is het zo goed als onmogelijk om er nog uit te geraken, vandaar, geen slaapje voor Kozelie vandaag!
Deze voormiddag had ik een fijn gesprek met een dame die een werk maakt over het chronisch vermoeidheidssyndroom. Aangezien ik in zekere zin ook al een aantal jaar aan zulk werk bezig ben (maar dan onvrijwillig en volledig praktijkgericht ☺ ) was het interessant én voor Kozelie (het is altijd leuk om te merken dat ook mensen die het syndroom zelf niet hebben, het toch begrijpen en er een juiste kijk op hebben volgens mij dan hé, want wat is juist-), én hopelijk ook voor de dame (een getuigenis is toch altijd weer wat anders dan een uiteenzetting in een boek). Ik wou dat mijn werk gelijk klaar was met het hare, maar met dit bewolkt weer zit er vanavond vast geen vallende ster in...
-x-
