De examens zijn al enkele weken voorbij en de nieuwe schoolkalender staat alweer klaar voor alle ijverige studenten, die blij staan te trappelen om met het nieuwe semester te starten. De week van Valentijn begint het allemaal weer: vroeg opstaan, pendelen, lessen volgens, examenpunten ontvangen, ... Jammer, ik begon net aan mijn nieuwe bioritme van 's morgens in bed kruipen om er in de namiddag opnieuw uit te strompelen gewend te geraken. Maar in ieder geval heb ik heel goed nieuws voor mijn blog. Ik heb gedurende het volgende semester verbazend genoeg maar twee dagen per week les, wat me dus massa's tijd geeft om aan Kotmomenten te schrijven. "Hoera!" zou mijn blog nu roepen als hij het kon.
Sim.
10-02-2011 om 00:00
geschreven door Simplicissimusti
Alle kerst- en nieuwjaarsfeesten zijn voorbij. De ganse familie is minstens 6 keer op de wang gezoend en de cadeautjes en het geld zijn uitgegeven en in een andere vorm weer ontvangen. Al dat leuks kan maar één ding betekenen: de examens staan weer voor de deur. Liters leerstof naar binnen pompen om meer dan de helft ervan een maand later opnieuw vergeten te zijn, een bloempot heeft meer charmes dan dat. Nu ja, elke student moet erdoor. Dus ik zal nu maar gaan eten om me nadien terug op mijn werk te storten.
Sim.
02-01-2011 om 12:13
geschreven door Simplicissimusti
Ik voel mezelf oud worden.. Het klinkt misschien vreemd, want ik ben 21 en student. Toch voel ik mezelf oud worden. De wereld begint te veranderen. Alles wordt serieus. Ik startte deze blog met de gedachte dat ik dit jaar veel tijd zou hebben en veel zou kunnen schrijven, aangezien mijn lessenrooster veel weg heeft van een ultralichte gatenkaas. De laatste weken heb ik echter amper tijd gehad om me in de zetel te zetten en rustig televisie te kijken, laat staan om te schrijven. In de eerste plaats was ik urenlang bezig met mijn eindwerk. Aan het eind van dit jaar ben ik Bachelor. Volgend jaar word ik Master en met wat geluk doe ik nog een Master na Master, maar nadien moet ik onverbiddelijk beginnen werken. De helft van mijn vrienden is zelfs al begonnen met werken. Gestopt met school, het beu zijn, een studierichting van 3 jaren afgerond, ouder dan ik, ... Er zijn verscheidene redenen, maar dat maakt niet echt veel uit. Het feit dat ze een job hebben en dat ik er over enkele jaren ook één moet gaan zoeken, doet me mezelf oud voelen. Voordien leek het allemaal nog zo ver weg. De voorbije weken heb ik me ook lange tijd bezig gehouden met de organisatie van een benefiet voor een vriend. Tijdens een sportwedstrijd is er iemand onzacht op hem terechtgekomen. Het resultaat was een gebroken nek en een leven lang zonder beweging in benen, tenen, vingers, ... Een leven lang in een rolstoel.. De dag dat het gebeurde, staat nog steeds goed in mijn hoofd geprent als een gemeen litteken, ook al is het nu al een aantal maanden geleden. Iemand belde me op met het nieuws dat er iets verschrikkelijks gebeurd was. Ik heb die dag gehuild. Het leven werd nadien veel serieuzer dan het tot dan toe was geweest. Ik voel mezelf oud worden..
Sim.
02-11-2010 om 22:01
geschreven door Simplicissimusti
Een zeer goede middag, beste bloggers! Vandaag zal ik voor jullie een film bespreken. Zo sla ik twee vliegen in één klap, want tegelijkertijd ben ik bezig voor school en schrijf ik nog een keer op mijn blog. Voor het vak 'filmgeschiedenis' hebben we de opdracht gekregen om 10 films te gaan bekijken in Cinema Zuid. Deze kleine bioscoop ligt in een rustig Antwerps steegje en is één van de enige plaatsen in België, waar ze nog stille films vertonen met live pianobegeleiding. De film die ik daar donderdag ben gaan bekijken, heette "Intolerance: love's struggle troughout the ages". Het is een werk van regisseur D.W. Griffith uit 1916 en vertelt vier verschillende verhalen uit vier verschillende tijdperken. Griffith wilde met deze stille film protesteren tegen de strenge censuur, die in die tijd op cinematografische beelden werd toegepast.
Het eerste verhaal handelt over de toenmalige actualiteit. Wanneer een fabriek failliet verklaard wordt, verliezen honderden arbeiders hun werk. Eén van hen is een jongeman, die zijn nieuw geluk probeert te vinden in een crimineel milieu. Hij wordt echter smoorverliefd op een jong, knap meisje wiens vader eveneens in de fabriek werkte. Voor haar wil hij zijn duistere activiteiten stopzetten. Het draait echter anders uit dan het koppel gehoopt had, want eerst belandt de jongeman in de gevangenis en nadien wordt hij onterecht beschuldigd van moord op de rijke crimineel waar hij in het verleden voor werkte. De uitspraak van de rechter is onverbiddelijk: de dood met de strop. Gelukkig kan de jongeman nog net op tijd gered worden, doordat zijn lieve meisje de echte moordenaar van de rijke crimineel vindt.
In een tweede luik vertelt Griffith het verhaal van een oorlog in het historische Babylon. De scènes die hiervan deel uitmaken, zijn misschien de meest spectaculaire en opmerkelijke van de hele film. Zo worden er bijvoorbeeld gigantische decors gebruikt om de stad goed weer te geven, wat een unicum was in 1916. Ook aan special effects ontbreekt dit onderdeel van de film niet: de hoofden van mensen worden afgekapt, anderen worden van de paleismuren naar beneden gegooid, torens zakken in elkaar, ... Wat ik persoonlijk nog het meest opmerkelijke vind, is de voorstelling van de harem van de prins. Vrouwen liggen halfnaakt op banken of zwemmen zonder gêne met ontblote borsten in het zwembad. Ik had nooit verwacht zoiets tegen te komen in een film uit 1916.
Jezus mocht volgens Griffith blijkbaar ook niet ontbreken in 'Intolerance'. In het derde onderdeel van de film zien we een drietal gebeurtenissen uit het leven van de profeet. We zien het moment dat hij water in wijn verandert, het moment dat hij een vrouw redt van steniging en ten slotte zien we zijn kruisiging. De overgangen tussen andere verhalen en de verhalen van Jezus vind ik de minst goede uit de film, in die zin dat er gewoon geen greintje logica in deze overgangen zit. Het ene moment zien we een staking in de fabriek uit 1916 en het andere zien we een profeet die op een trouwfeest water in wijn aan het veranderen is.
Ten slotte wordt er ook nog een vrij onduidelijk verhaal weergegeven uit het 16de eeuwse Frankrijk. Hiervan worden het minst vaak beelden getoond en ik kon het hele gebeuren ook helemaal niet goed volgen. Enkel en alleen dankzij wat opzoekwerk op het internet weet ik nu dat het een weergave was van Bartholomeüsnacht, een massale moordpartij op de Franse protestanten.
Mijn algemeen beeld van de film? Griffith had naar mijn mening beter één verhaal op een goede en aangename manier kunnen vertellen, dan vier mottenballenverhalen bij elkaar te willen gooien in een wansmakelijke hutsepot. Wanneer hij de focus had gelegd op één goede vertelling, zou de kijker waarschijnlijk ook veel beter kunnen volgen. En dan zou de voorstelling ook geen drie lange uren duren, wat ervoor zou zorgen dat de kijker niet naar huis hoefde te gaan met barstende hoofdpijn, vanwege de slechte kwaliteit van de zwart-witfilm uit de jaren 1920. Hoewel de pianomuziek zeker niet onaangenaam was terwijl ik onderuitgezakt in mijn comfortabele bioscoopstoeltje zat, was Intolerance over het algemeen niet aan mij besteed.
Sim.
12-10-2010 om 13:56
geschreven door Simplicissimusti
Iedere week zoek ik de opmerkelijkste nieuwsitems bij elkaar voor in mijn 'Zondagse Simkrant'. Daarnaast maak ik de 'ongelukkige van de week' bekend. De opmerkelijkste berichten die deze week in de Vlaamse kranten te lezen stonden, zijn:
De workaholic onder de boeven
Een jongeman uit Berchem moest voor de rechtbank verschijnen, omdat hij ervan werd verdacht een gewapende overval te hebben gepleegd op een apotheek in Mortsel. Veel indruk maakte dit niet op de man, want uit een aantal getuigenverklaringen en beelden van bewakingscamera's blijkt dat hij op weg naar de rechtbank nog een kleine tussenstop heeft gemaakt. Op de camerabeelden is te zien dat hij een half uur voor hij in de rechtbank moest verschijnen, nog volop bezig was met een gewapende overval op een Zeemanwinkel. (bron: Het Nieuwsblad)
Man bijt hond
In de Verenigde Staten werd er deze week een man opgepakt voor een nogal bizarre manier van geweldpleging. Omdat hij een agent aanviel, reageerde diens politiehond door de aanvaller in het been te bijten. Hierop beet de man op zijn beurt de hond in de zij. Hij werd onmiddelijk gearresteerd (en naar het asiel gevoerd?) voor de gepleegde feiten. (bron: Het Laatste Nieuws)
Een eigenzinnig familiebedrijfje
In het Oost-Vlaamse Lede is de politie een wel heel eigenzinnig familiebedrijf op het spoor gekome. De ouders verkochten cannabis op grote schaal en hun kinderen van 9, 11, 15 en 20 hielpen mee in het succesvolle zaakje. De jongste kinderen mochten pakjes inpakken en de drugs rondbrengen, de ouderen traden zelfs soms op als verkoper. Op die manier heeft de familie minstens twee jaar lang mensen van Lede en omstreken van Cannabis bevoorraad. (bron: Het Nieuwsblad)
De ongelukkige van de week
Vorige woensdagmorgen is een 32-jarige man op een nogal bruuske manier uit zijn dromen ontwaakt. De man viel al slaapwandelend uit de derde verdieping van zijn woning te Aalst. Een buurtbewoner hoorde de val en verwittigde de hulpdiensten toen hij zag wat er gebeurd was. In allerijl werd de ongelukkige in kritieke toestand overgebracht naar het ziekenhuis. Namens de hele Simkrantredactie wens ik hem veel beterschap en als troost krijgt hij de prijs voor ongelukkige van de week. (bron: Het Nieuwsblad)
Sim.
10-10-2010 om 18:25
geschreven door Simplicissimusti
Het is dinsdag, één van mijn twee vrije weekdagen. Ik breng de dag door op het kot van mijn vriendin, zoals ik zowat elke dinsdag doe. Bijna wilde ik schrijven dat het nog eens een mooie dag is geworden in ons kleine Belgenlandje, maar jammer genoeg ben ik te laat. De zon is net verdwenen achter een grijs wolkenpak, wat de stad net iets minder aantrekkelijk maakt om er doorheen te dwalen.
De radio zingt Tainted Love van Soft Cell. Lang geleden dat ik dat lied geluisterd heb, maar het is een leuk wederhoren.
Een aantal meter verderop zit mijn vriendin voor school te werken. Zij heeft al stapels werk, terwijl ik nog steeds met mijn vingers zit te draaien. De verschillende vakken in mijn studierichting beginnen nu toch ook beetje bij beetje op gang te komen. Donderdag krijg ik voor het eerst informatie over mijn Bacheloreindwerk en over een aantal weken zal ik voor het eerst iemand moeten gaan interviewen.
De muziek is opgehouden en het nieuws is nu te horen op de radio. Een vrouwenstem zegt dat de regeringsonderhandelingen opnieuw zijn vastgelopen. Hoe lang zit België nu eigenlijk al zonder regering? Ik ben al lang geleden gestopt met tellen, want ik vind het echt een beschamende situatie. Momenteel lijken de verschillende partijen eerder op een aantal peuters, vechtend om het favoriete speelgoedje uit de kindercrèche, en De Wever is de onthaalmoeder die de zaak niet meer in de hand kan houden.
Ik heb dorst, dus ik ga nog een glas water halen en nadien mijn nieuw bericht op de blog nog een laatste keer nalezen op schrijffouten.
Het is weer een doodnormale dinsdag..
Sim.
05-10-2010 om 14:30
geschreven door Simplicissimusti
Momenteel ben ik naar het televisieprogramma 'De school van Lukaku' aan het kijken. Toen ik er voor het eerst over hoorde, dacht ik dat het een saai programma zou zijn dat vooral over voetbal zou gaan. Niets is minder waar. Je maakt kennis met de jongeren van een middelbare school in Brussel. Hun gedachten en culturen zijn uiteenlopend, maar het programma is zo opgebouwd dat je jezelf perfect in deze gedachten en culturen kan vinden. Vooral de klasgesprekken vind ik heel boeiend, omdat op deze manier de verschillende standpunten soms lijnrecht tegenover elkaar geplaatst worden. Na deze klasgesprekken komen de verschillende leerlingen apart aan het woord via webcambeelden. Zo krijgen ze de kans om te zeggen waarom ze hun mening over bepaalde dingen hebben. En op die manier zie je dat de gedachten van de leerlingen, die soms op het eerste zicht nogal extreem leken, heel normaal zijn vanwege de achtergrond die ze hebben. Het enige minpunt aan het programma vind ik de schaamteloze sluikreclame, die Eén voor Jetair maakt. In elk klaslokaal vind je achteraan namelijk overdreven veel posters waarop heel duidelijk verschillende aangeboden bestemmingen en het logo van Jetair staan te lezen. Volgens mij is het echter nog steeds verboden voor de VRT om sluikreclame te maken. In ieder geval is het programma zelf absoluut de moeite waard. Volgende week maandag zeker kijken dus!
Sim.
04-10-2010 om 21:42
geschreven door Simplicissimusti
Iedere week zoek ik de opmerkelijkste nieuwsitems bij elkaar voor in mijn 'Zondagse Simkrant'. Daarnaast maak ik de 'ongelukkige van de week' bekend. De opmerkelijkste berichten die deze week in de Vlaamse kranten te lezen stonden, zijn: De Minister en de stier Minister van Staat Philippe Monfils van de MR is tijdens een feest in Zuid-Frankrijk onzacht in aanraking gekomen met een stier. Het resultaat is een gebroken wervel en een aantal weken rust. Ik kan het persoonlijk niet laten om te fantaseren over de manieren waarop onze Minister van Staat die stier ontmoet zou kunnen hebben. (bron: Het Laatste Nieuws)
Tienduizend tegen twee: de logica van de Belgische luchtverkeersleiding België liet op dinsdag maar weer eens aan het buitenland zien hoe goed een land zonder regering werkt. De Belgische luchtverkeersleiders deden een wilde staking die tienduizenden reizigers trof, omdat er twee mensen van Charleroi naar Brussel zouden worden overgeplaatst. Charmezanger Christoff zal het in ieder geval geweten hebben, want hij en zijn fans moesten hun reis naar Turkije met een halve dag uitstellen. We leven met je mee Christoff! (bron: Het Nieuwsblad)
Hooliganisme in de damsport De term damclub hooligan uit een lied van de Nederlandse punkgroep De Heideroosjes krijgt nu ook in het echte leven betekenis. De Koninklijke Dambond heeft voormalig vicekampioen Brian Wollaert voor twee jaar geschorst naar aanleiding van hooliganisme op het Belgisch kampioenschap in februari. Na een verloren wedstrijdje dammen sloeg Wollaert in zijn kamer een gat in de muur en vervolgens trok hij de kapstok van de deur. (bron: De Standaard Online)
Te dik voor crematie In Frankrijk is een dode vrouw van 140 kilo meer dan 200 kilometer ver getransporteerd moeten worden, omdat alle dichtstbijzijnde crematieovens te klein waren om haar te cremeren. De familie noemt dit de ultieme discriminatie en dient klacht in. (bron: Het Nieuwsblad)
Meer seks op hotel Goed nieuws voor de mensen die hun seksleven willen opkrikken: Een Zweeds hotel biedt sinds kort een groot aantal seksspeeltjes aan haar klanten aan. (bron: Het Laatste Nieuws)
De roze kat Mensen gaan steeds verder in hun liefde voor hun dieren. In het Engelse stadje Swindon heeft een vrouw haar kat roze geverfd, zodat de kat beter bij haar eigen haarkleur zou passen. (bron: Het Nieuwsblad)
De ongelukkige van de week De prijs voor de ongelukkige van de week gaat deze week naar Lutger Staf. De man wilde zich in het ziekenhuis van Dinant laten steriliseren, maar kreeg een besnijdenis in de plaats. Een sterilisatie lijkt me op zich al één van de ergste operaties die een man kan ondergaan en dan gebeurt er nog zoiets. Als troost krijgt hij deze welverdiende plaats in de Zondagse Simkrant (bron: Het Nieuwsblad)
Sim.
03-10-2010 om 17:34
geschreven door Simplicissimusti
Zoals sommigen zullen gemerkt hebben, heb ik twee dagen niet geschreven. Wel, dat is om volgende redenen. Donderdag heb ik gewoonweg de tijd niet gehad om te schrijven. Mijn eerste plan was om naar Studay te gaan, maar aan het begin van de dag leek het alsof moeder wolk haar dwijl aan het uitwringen was. Daarom zocht ik eerst de droogte op in het kot van een vriend van me. Omdat het daar zo gezellig bleek te zijn, ben ik er uiteindelijk de rest van de namiddag blijven zitten. Van studay heb ik dus niet veel gezien, maar het is toch een hele leuke dag geweest. Donderdagavond heb ik dan enkele vrienden uitgenodigd. Mijn ouders zijn namelijk op reis en dan is het bij onze vriedengroep de traditie dat je dan iedereen uitnodigt. Dat 'feestje' heeft tot drie uur 's nachts geduurd en nadien had ik de fut niet meer om te schrijven. De reden waarom ik gisteren niet geschreven heb, is iets minder complex. Internet heeft de hele dag plat gelegen. Nuja, ik had gisteren ook wel niet veel te vertellen. Maar vandaag ben ik dus helemaal terug!
Sim.
02-10-2010 om 14:21
geschreven door Simplicissimusti
Vandaag was mijn hoofdbezigheid een saaie, drie uur lange zoektocht naar een nieuwe autoband. Het hele verhaal ga ik jullie echter besparen. En prijs jezelf gelukkig dat ik dat ga doen, want er was niets interessants aan. We zullen het erop houden dat mijn auto'tje nu opnieuw vrolijk bolt en dat ik de eerstvolgende jaren hopelijk geen enkele bandencentrale meer hoef te bezoeken. Hopelijk heb ik morgen opnieuw meer nieuws. Ik vermoed van wel, want dan staat Studay op het programma. De organisatoren noemen het evenement 'hét verwelkomingsfeest van alle Antwerpse studenten bij het begin van het nieuwe academiejaar'. Dat belooft dus veel goeds!
Sim.
29-09-2010 om 23:24
geschreven door Simplicissimusti
