Futurologen voorspellen dat we in een niet te verre toekomst via in ons lichaam ingebouwde electronica alle informatie permanent en ogenblikkelijk ter beschikking zullen hebben. Even denken aan Manneken Pis en er projecteert zich een routebeschrijving op je netvlies terwijl in je oren alle wetenswaardigheden over het kleine beeldje de revue passeren, inclusief de meest recente verkleedpartij ...
Zover zijn we vandaag nog niet, maar we zijn aardig op weg met de razendsnelle evoluties op multimedia gebied. Het internet overdondert ons met informatie over alles wat maar enigszins met toerisme te maken kan hebben. Ieder land, gewest, stad, dorp heeft een website met daarop alle bezienswaardigheden en evenementen. Reservaties, tickets, brochures, je kunt het allemaal online aanvragen en betalen. Virtuele rondleidingen in musea en steden zijn ook al niets nieuws meer. Er bestaan nu al projecten die volop werken aan interactieve reizen, rondleidingen, tochten, met combinaties van gps en gsm ...
Toeristische infokantoren delen (al of niet tegen betaling) iPod's, gsm's, mp.3-spelers uit aan bezoekers die gewapend met een stel oortjes de stad doorkruisen, ondertussen de nodige informatie ingelepeld krijgen, compleet met sfeerscheppende achtergrondgeluiden, muziek en quiz- of zoekopdrachten. Alleen opletten dat je op die manier niet onder een tram of bus terechtkomt, of struikelt over een niet-gesignaleerde betonblok op je weg.
Dat de technologie mogelijkheden biedt, bewijzen een stel Antwerpse jongeren. Ze stelden een wandeling samen tussen Berchem station en het Centraal Station. Mooi is dat ze zich niet beperken tot de typische bezienswaardigheden onderweg, maar oog hebben voor de sfeer, de buurtactiviteiten, het lokale dagdagelijkse leven ... Met interviews, muziek, geluiden en eigen commentaar gidsen ze je te voet en per tram in en uit een café, een broodjeszaak, een cultuurkerk, kortom door een reële stadsjungle. De verdienste is dat je kennis maakt met een echt levende stad, en niet met een steriele verzameling oude gebouwen en standbeelden. De wandeling kun je als een mp.3 bestand op je pc beluisteren, of gewoon overladen op je meeneembare mp.3 speler. Je kunt ook het kaartje afdrukken. Voor de liefhebbers: klik op het plaatje bovenaan deze tekst, en je komt op de website terecht waar de wandeling beschikbaar is.
Ook al kom je er niet voor achter je PC uit, je krijgt een aardig idee van wat multimediaal wandelen kan betekenen ...
Krijgen jullie ook zo'n visioenen van verre horizonten, eindeloze zeeën, huizenhoge golven, striemende winden, tropische stranden, heldenmoed bij het trotseren van de natuurelementen, rokerige schipperskroegen, ijzeren tucht, muiterij, stoere zeebonken, klapperende zeilen, ... bij het zien van al die windkastelen?
Ver hoefde je niet te gaan. De windkastelen van de Tall Ships Race brachten deze zomer hun visioenen tot leven in Antwerpen. Beken het maar, hebben ze je ook niet aan het dromen gebracht?
Ik hou van stappen, maar ik kick af op rechtlijnige verharde wegen en bebouwde gebieden. In ons kleine landje wordt het voor mij dus alsmaar moeilijker om nog mooie tochten te vinden, maar gelukkig zijn ze er nog.
Dit weekend maakte ik kennis met een mooi traject tussen Godinne en Dinant. Iedereen kent de Maasvallei tussen Namen en Dinant. Het is één van de toeristische toppers. Je vindt er de tuinen van Annevoie, mooie plaatsjes zoals Godinne en Yvoir, boottochten, prachtige zichten op indrukwekkende rotsformaties, eten en drinken in overvloed ... Het is er mooi kuieren en luieren. Jammer genoeg blijft de streek boven en buiten de valleiwanden voor de meesten onbekend terrein. Met de wagen kun je wel kriskras wat rondtoeren. De meeste bezienswaardigheden zijn op die manier ook te bereiken. Maar om echt de sfeer op te snuiven, je longen een zuurstofstoot te geven, en de rust over je te laten komen, moet je stappen.
In de Lannoo gids 'Trektochten in de Ardennen' vond ik wat nodig was. Het boekje zal velen afschrikken want het bevat twee- en driedaagse trektochten die je niet zomaar eventjes gaat doen. Je kunt er echter ook dagetappes uitpikken en die misbruiken als aparte dagtrip. Vroeg genoeg vertrekken, picknick meenemen, wandelbeschrijving en een topografische kaart van de streek, dat is alles wat nodig is naast een normale lichaamsconditie en goede stapschoenen.
Vertrekpunt is het treinstationnetje van Godinne, eindpunt is het centrum van Dinant. De volledige tocht bedraagt 22 km, maar het laatste deel kun je desgewenst achterwege laten zodat je maximaal 19 à 20 km voor de boeg hebt. Als je er van uitgaat dat je 3 à 4 km/u stapt, dan rooi je het makkelijk in 6 uren. Probleem omdat vertrek- en eindpunt niet hetzelfde zijn? Op een goed uur rij je met de wagen van Brussel naar Dinant, je hoeft dus zelfs niet ontieglijk vroeg op te staan. Parkeer je wagen (gratis) aan het station van Dinant en neem de trein naar Godinne. De rit per spoor duurt amper 20 minuten en er gaan minstens om het uur treinen. Wij namen de trein om 11.21 u en waren iets na 5 al terug in Dinant. Vertrek je vroeger, dan kun je het nog veel rustiger aan doen met de nodige rustpauzes om volop te genieten van je uitstapje.
Het is niet de bedoeling hier de volledige wandeling te beschrijven. Die vind je in de Lannoo gids. Hou er rekening mee dat die boekjes altijd van een bepaald tijdstip dateren. Wegen veranderen, trajecten worden heraangelegd en soms gewijzigd, paden worden afgesloten, of raken overwoekerd ... Daarom is een topografische kaart van de streek altijd handig. Als je merkt dat de beschrijving niet meer klopt, dan lees je wat vooruit en kun je met de kaart een alternatieve weg vinden die wat verder terug op de beschrijving aansluit. Verloren lopen? Zelfs in de Ardennen is er om de paar kilometer wel een gehucht te vinden waar je de weg kunt vragen. Mijn editie bleek van 2001 te dateren. Wonderlijk genoeg klopte alles nog, behalve op het einde van de tocht. Na Awagne bij een grindfabriek is een pad verdwenen (?). Je dient daar de asfaltweg naar Dinant een stuk te volgen. Niet erg gezellig, maar even verder komt de wandeling toch op die weg uit, zoveel verschil maakt het dus niet. Eenmaal bij de Abdij van Leffe aangekomen besloot ik het laatste stuk van de tocht via de citadel van Dinant achterwege te laten. Die toeristische attractie kende ik al zodat het me overbodig leek nog een inspannende klim en toegangsgeld voor de citadel over te hebben. Het resultaat was dat ik 15 minuten later al op een Dinants terrasje van een stevige Maredsous zat te genieten!
Hebben jullie ook ' t gevoel dat het allemaal niet ver, extreem en speciaal genoeg meer kan? Kennen we ons eigen landje en omgeving met zijn geschiedenis, cultuur en bezienswaardigheden nog?
Wie weet dat bij Antwerpen het kerktorentje van het verdwenen dorp Oosterweel nog altijd aanwezig is tussen de silhouetten van kranen en raffinaderij installaties? Wie heeft in Wallonië ooit de Vallée de la Planche bewonderd en vergeefs het verband gezocht met ons Vlaamse Plankendael? Wie heeft gemerkt dat de toren van de basiliek van Tongeren als een baken zichtbaar is, ongeacht de richting vanwaar uit je Tongeren benadert? Wie beseft dat de platte kerktoren van Damme nooit dienst deed als vuurtoren en oorspronkelijk zelfs een spits met hoektorentjes had?
Wie een beetje interesse heeft voor de geschiedenis, cultuur en natuur van ons Belgenlandje kan jaren blijven rondzwerven in onze contreien en altijd nieuwe dingen ontdekken. Het levert je een fascinerend beeld op van wat hier allemaal mogelijk was, en sterkt je in de overtuiging dat we voor geen enkel ander land ter wereld moeten onderdoen.
Het maken van een blog en het onderhouden is eenvoudig. Hier wordt uitgelegd hoe u dit dient te doen.
Als eerste dient u een blog aan te maken- dit kan sinds 2023 niet meer.
Op die pagina dient u enkele gegevens in te geven. Dit duurt nog geen minuut om dit in te geven. Druk vervolgens op "Volgende pagina".
Nu is uw blog bijna aangemaakt. Ga nu naar uw e-mail en wacht totdat u van Bloggen.be een e-mailtje heeft ontvangen. In dat e-mailtje dient u op het unieke internetadres te klikken.
Krijgen jullie ook zo'n visioenen van verre horizonten, eindeloze zeeën, huizenhoge golven, striemende winden, tropische stranden, heldenmoed bij het trotseren van de natuurelementen, rokerige schipperskroegen, ijzeren tucht, muiterij, stoere zeebonken, klapperende zeilen, ... bij het zien van al die windkastelen?
Ik hou van stappen, maar ik kick af op rechtlijnige verharde wegen en bebouwde gebieden. In ons kleine landje wordt het voor mij dus alsmaar moeilijker om nog mooie tochten te vinden, maar gelukkig zijn ze er nog.
