53 renners aan de start voor 10
rondes en 66 km.
Een zware koers niet alleen omwille van het heuvelend
parcours maar ook omwille van de weersomstandigheden. De stormwind had vrij
spel in het open terrein.
Reeds van bij het begin ging één renner in de aanval, maar het
was duidelijk dat men over goede papieren zou moeten beschikken om hier voorop
te blijven. Maar misschien had de jongen enkel de premies in het oog die elke
ronde te verdienen waren. Zijn uitval was een zelfmoordactie.
De koers brak slechts open in de
6de ronde, toen PacoGhyselinck,
een tweedejaars nieuweling in de aanval trok en het peloton liet begaan. Die Paco hebben ze nooit meer terug gezien en hij zou de
eindmeet overschrijden met 4 minuten voorsprong.
Het peloton zat echter niet stil en
op een bepaald moment werd het zelf in waaiers getrokken door de hevige wind.
De deur stond achteraan open en het select pelotonnetje werd iedere rit
kleiner.
De laatste rondes werd het
duidelijk dat het ook voor Tijs moeilijker werd tot tweemaal toe moest hij
een kleine kloof laten en op karakter terug aansluiting vinden bij een kopgroep
die nog slechts uit een 17 renners bestond.
Hij reed de koers puffend uit, maar
was tevreden met zijn 18de plaats.
Hij deed met deze krachtinspanning
wel een goede zaak in het klassement van de rittenkoers en schuift op naar
vermoedelijk de 4de plaats. 2 andere concurrenten haakten reeds
vroeg in de wedstrijd af door tegenslag of uitputting.