Vandaag heb ik goed mijn taak kunnen doen. We komen steeds dichter bij wat we willen bereiken. Maar wat we precies willen bereiken mag ik niet zeggen want dat is geheim.
In de middag was ik in Steve's kamer. Hij gaf een uitleg over hoe ik boeken uit de flitskamer kan meekrijgen. Ik moest mijn studentennummer van buiten leren, anders zou het verdacht zijn, maar gelukkig is dat niet zo moeilijk voor. Terwijl we verder praten stopt Steve verschillende spionage-apparatuur in zijn tas. Dat vond ik een beetje eng maar ja het is handig voor op momenten als deze.
Ik ging naar de bibliotheek om boeken te halen en te flitsen en terwijl zat Steve buiten, met zijn gluiperige spionage-apparatuur in zijn tas, tegen een boom. Ik pakte boeken die ik nodig had en ging naar de flitskamer. Daar zag ik allemaal machines staan, op dat moment kreeg ik stress want ik wist niet hoe die werkten. Ik ging bij een machine staan en stopte een boek in een gleuf. Gelukkig stond er op een schermpje de uitleg van wat ik moest doen want ik heb 2 linkerhanden en ik zou niet weten wat te doen.
Toen ik alles had geflitst gingen ik en Steve naar PJ's Pancakes om de rest van ons plan uit te werken.
Nu zit ik in mijn kamer en heb ik net een uitleg van Steve gekregen over hoe ik de Pads moet gebruiken. Maar dat is voor morgen!
Michael is thuis, in zijn slaapkamer. Hij kijkt onder het bed alsof hij zoekt naar iets. Hij mompelt onverstaanbaar tegen zichzelf. Hij doorzoekt de hele kamer maar vindt niets.
Ook in de badkamer begint hij te zoeken, zo onhandig dat hij is snijdt hij zichzelf en probeert het bloed op te zuigen. Na een lange zoektocht vindt hij wat hij zocht, een pasje waarmee hij het genetisch labo van zijn vriendin kon betreden.
Aangekomen bij het labo is hij helemaal zwart gekleed en verstopt hij zich in de bosjes. Hij sprint naar de ingang en haalt de kaart door het beveiligingsslot, hij is binnen. Hij zoekt zijn weg naar Jane's lab maar ook daar zit een beveiligingsslot op. Hij houwt het pasje ervoor en gaat naar binnen.
Hij gaat naar haar werktafel en stapt dan plots een paar stappen terug alsof hij bang is. Ook hier trekt hij alle kasten open zoekend naar iets. Bij de laatste kast ziet hij oranje pillen staan. Hij vult zijn zakken en rent naar beneden. Michael fietst zo hard als hij kan weg van het gebouw.
Welkom op mijn blog. Ik had vandaag een slechte dag en daarom ga ik iets nieuws proberen namelijk bloggen. Deze blog is vooral om mijn slechte humeur van vandaag proberen op te vrolijken.
Vandaag kreeg ik mijn schoolrapport, net zoals 5 jaar geleden zat ik een een snikhete kamer vol havannarook. Dokter Fraser-Stuart doet een hele uitleg over wat de volgende stappen zijn met mijn doctoraatsthesis. Het wordt naar 2 examinatoren gestuurd die zullen beoordelen of het aan de standaard vereisten doet en nog vele stappen verder zelfs tot de beroepen van mijn kinderen. Dat vond ik al ver gaan maar het ergste moest nog komen.
Na zijn lange verhalen spuugde hij en keek mij aan. Doodserieus vroeg hij of ik hulp nodig had met mijn drugsproblemen. Ik zei: 'Pardon?'. Hij dacht dat ik mijn doctoraatsthesis, waar ik zo lang aan heb gewerkt en zo veel moeite heb in gestoken, stoned of onder invloed van andere drugs had gemaakt. Zo slecht vond hij mijn werk. Daarna dacht hij even dat ik aan het grappen was alsof het 1 april was. Gelukkig zei hij hoe ik het kon verbeteren en ik moest dit zo snel mogelijk doen.
Vandaag dus geen geslaagde dag en ik hoop dat ik een lange tijd niet meer in zijn stinkende studeerkamer hoef te komen.
