Van toepassing op ons dagelijks werk hier, om eens over na te
denken, ons aangeleverd door een onzer collegas vrouw; Karen, die deze zelf
van het net heeft geplukt;
Permanence,
perseverance and persistence in spite of all obstacles, discouragements and
impossibilities;
It is this that in all things distinguishes the strong soul from the weak.
Een Frans brood, dat eruit ziet als een Frans brood. Een Frans brood dat ruikt als een Frans brood. Een Frans brood dat kraakt als een Frans brood. Een Frans brood dat smaakt als een Frans brood. Whoehhahahaaaaaaaaaaa Jabbedabbedoe
Vannacht in mijn mailbox van het werk de beleidslijnen
gekregen van de firma ten overstaan van de sociale media.;
PRC Social
media guidance adoption best practice for using social media
Als dit al door kan lezen ben je dus al een heel eind verder, in het kort komt
het op het volgende neer;
·Niet spreken /schrijven in de naam van de firma
Zeg nu zelf, wie gaat mij nu geloven moest ik zo stom zijn om in naam van de
firma ook maar iets zinnig te zeggen?
·Geen vertrouwde informatie op het net zetten.
Als een firma zo stom zou zijn om mij toegang te verlenen tot informatie die
iedereen niet al lang weet dan vraagt ze er eigenlijk wel zelf een beetje om
zeker, maar ze moeten niet vrezen, ik weet van niks.
·Geen technologie en /ofstrategische plannen publiceren zonder
toestemming.
Wel, ik geloof niet dat, wanneer je de plannen van al je technologie aan de
Chinezen verkoopt, er nog zoveel voor mij overblijft om te verraden aan de
vijand hé.
·Niet zeggen wat ge doet en waar en met wie ge
het doet(voor de firma weliswaar)
Shit, shit shit.Dat is een regel waar
ik me al eens aan bezondigd heb.
·Geen beledigingen en geen pesterijen aan
collegas, leveranciers, klanten en de firma, van allerlei aard, sexe en sex,
kleur, ras en wat er tegenwoordig al gaande is.
Sé, als dat nu niet klaar en duidelijk is, zelfs ik kan me hierin vinden.
Om een lang verhaal kort te maken, ge weet dus niet dat ik
met mijn fiets eens van een hotel op een plaats waarvan ge niet weet waar het
is , naar een bedrijf ben gereden, waarvan ge niet weet dat ik daar werk, voor
een tijd waarvan ge niet weet hoelang dat dat gaat duren (en das nog waar ook)
en aub, zet het niet op de sociale media.
Het nieuwe model van BMW misschien, een roos snoepje of een zacht gekookt ei, ge moet er hier niet lang voor zoeken. De volgende lading vreemde voertuigen van de nabije toekomst
Troosteloos, zielloos, karakterloos, zijn er nog dingen toepasbaar op deze stad? Ik kwam op tripadvisor een recentie tegen over Tengzhou met daarin de 15 meest belangrijke attracties van Tengzhou, de schrijver kwam van een andere planeet geloof ik. Al wat ik hier kan zien is geweldig grote bouwprojecten waar geen kat is in geïnteresseerd en niemand in wil/kan wonen, op enkele uitzonderingen na. Het verval zit er na enkele jaren al in, de straten krijgen namen zoals "Gold street" , "Nirwana road" , "Tixian Garden"en zo voort. De nieuwe winkels voorzien van eigen gemaakte copyen van reclamepanelen van MacDonalds, Cartier, Valentino, Häagen Dass, Kenzo, ..........en Dat na 500 meter zie je deze terug verschijnen aan weerom andere, leegstaande winkels. De mensen die hier wel leven zitten in kleine huisjes ter grootte van een staanplaats voor de auto, boven een klein groezelig winkeltje waarin je een allegaartje van producten kan kopen waar je flink wat fantasie voor nodig hebt om het gebruik ervan te achterhalen. Ben ik weerom te negatief? Dat komt van teveel boeken te lezen in een hotel waar het niet storen signaal betekent dat ze bellen om te vragen wanneer ze mogen storen.
8 augustus is een mijlpaal in de geschiedenis van Haoda LDPE plant. We zijn fier u te mogen meedelen dat we het punt bereikt hebben van de totale mechanische compleetheid van de fabriek. Hoor ik daar sceptische opmerkingen en hoongelach? Hoor ik daar verholen kritiek en wanklanken aan het adres van de kameraden van de PRC. Laat ons samen het heugelijke feit vieren door mooi in de rij te staan, bij 36°C in den vollen zon en de toespraken aanhoren en ons verder voorbereiden op de toekomst. De opstart komt er nu echt aan, het worden drukke weken.
Het is even teveel voor Corneel.
Vandaag hebben ze (de Chinezen, de leider, het systeem, de halstartigheid enz.)
me bijna aan het huilen gekregen.
Wat is er zo moeilijk aan een postzegel plakken, een briefkaart versturen?In heel de wereld doen ze het, in het
kleinste dorpje in de Thar woestijn, er staat een postbus in Geysir in Ijsland,
ik heb nog brieven liggen, opgestuurd door mijn lief vanuit St.Petersburg, toen
er nog een ijzeren gordijn was en de roebel enkel in de officiële banken kon
aangekocht worden.Wat is er dan zo
verdomd moeilijk aan?
Zes weken, drie dagen en anderhalf uur in het hoofdpostkantoor van Tengzhou,
drie maal herschrijven , zeven man/vrouw die hun zegje moeten komen doen, tot
er iemand van de andere klanten binnenkomt met een smartphone (hatelijke
dingen, maar hier komen ze van pas, volgende keer neem ik er zeker ene mee, met
VPN verbinding dan nog) om Belgium en Antwerpen te vertalen.
Ze zitten dus nu wel op de post, maar of ze aankomen is nog een andere vraag.
Ik heb op dit ogenblik behoefte aan mijn vrouw(en), een motorritje met open
vizier en een wisky, in die volgorde.
Is 11.00 uur nog te vroeg om te beginnen drinken? Snik.
Ok, OK we zijn wat afgekoeld en Bjorn( B-John voor de Amerikanen) en ik gaan samen een rit maken, met mijn nieuw herstelde fiets. We zijn dapper en gaan op het voorheen zo vettig weggetje. Door de droogte ligt het hard en schieten we snel op. Na een goed uur stoppen we even en keren om. De lucht boven Tengzhou ziet zwart, donker zwart en na 10 minuten vallen de eerste druppels, we schuilen even in een kot, maar moeten verder en 5 minuten later zijn we doorweekt. Maar dat is niks, het is de ondergrond die in een mum van tijd veranderd in een gele smurry die plakt als bizonkit, met een geur zoals alleen modder uit een rivier kan ruiken. Aangekomen aan het hotel glippen we via de ondergrondse parking binnen, want we durven niet via de lobby te gaan. Raar, ik voel me toch weer iets beter, haja
Ik heb er juist 4 Chinese nachten opzitten om te blowen, en nee het is niet wat je denkt, geen verboden middelen van Nederlandse makelij maar op de plant (=fabriek) alle nieuwe leidingen doorblazen met stikstof. Hiervoor wordt stikstof opgedrukt tot 180 bar om dan met geweld er uit te worden geblazen, vandaar blowen. In een autoband zit zo ongeveer 1.8 bar, dit is 100x meer en als je al eens een autoband hebt weten ontploffen dan kan je wel een voorstelling maken van het hels lawaai waarmee dit vergezeld wordt. Geloof het of niet maar tussen al dat geweld liggen hier mensen te slapen, een nachtshift dient toch niet om te werken zeker!!! Als er van de 15 man die hier zijn er drie wakker zijn, waarvan twee op hun GSM'eke aan spelen zijn en er is er eentje echt iets aan het presteren mag je blij zijn. Overal liggen ze, in jassen gedraaid, enkele stoelen bijeengeschoven, op enkele stukken isolatiemateriaal, een manual met instructies dubbelgevouwen onder hun hoofd als kussen, of nog beter, een kussen van thuis meegebracht, je kan het zo gek niet bedenken. De bewakingsfirma komt in de gang liggen ronken, zijn T-shirt half opgestroopt zodat alle hinderlijke details zichtbaar zijn. En wij maar proberen wakker te blijven en langs de controlekamer te gaan om nog wat uitleg of andere zaken te verschaffen, vergeet het, het is er trouwens niet mogelijk om langer dan een half uur geconcentreerd te werken wegens de aanhoudende alarmen, sommige gaan wel om de 20 seconden aan en uit, en niemand kijkt ervan op. Binnen 14 dagen moet dat ding hier opgestart worden, ha, het zal mij benieuwen, misschien wordt er wel iemand wakker en schiet in aktie, tot dan blijven we vewonderd kijken naar deze "Nieuwe Wereldorde"
