27-12-2013 om 12:41 geschreven door Jitser  

Met de komst van VK Westhoek, het voormalige Ieper,  hadden we terug een topper over de vloer. In de lopende competitie hadden ze net als ons slechts één verliespartij op hun palmares.  Het beloofde een spannende partij te worden en dat werd het dan ook. Vooraf was het puzzelen en zoeken om een redelijk bespeelbaar veld af te bakenen, een opdracht waar we maar deels zijn in geslaagd. Op verschillende plaatsen  op de flank was het rollen van de bal onmogelijk. Dat bemoeilijkte het samenspel  enkele malen. Het was Torhout die de beste start nam en na enkele pogingen de ban kon breken 1-0. De rood- witten moesten achteruit en ondergingen het spel. Op de counter konden ze echter tegen scoren. Onze jongens lieten dit echter niet aan het hart komen en gingen verder op hun elan. De bezoekers hapten meermaals naar adem en gingen met een 5-1 naar de eerste pauze toe. Het adagium van de thuiscoach was dan ook “ verder doen zoals we bezig zijn”.

Maar zoals Bredero het al wist, het kan verkeren. Westhoek bleek mentaal niet gekraakt en knokte zich in het tweede kwartier terug in de match. Onze drang om doelpunten te maken was groter dan de plicht tegendoelpunten te vermijden. Bij balbezit gingen we dan ook massaal erg hoog spelen waardoor bij ieder balverlies rood alarm afging in onze defensie. In die periode scoorden wij nog twee maal maar de fusieploeg vond liefst 7 maal het net. We stonden dan ook met 7-8 in het krijt halfweg.

Het hoeft geen betoog dat de speech van de trainer nu een heel andere toon had dan tijdens het eerste intermezzo. Het was duidelijk dat als we de scalp wilden van Ieper we vol aan de bak moesten.

Beide teams kwamen nu met dezelfde intenties op het veld. Wat volgde was een regelrechte nagelbijter. Met een hoog tempo en vol overgave werd er gestreden. Het wedstrijdbeeld was evenwichtig. De Houtlanders maakten de achterstand goed en voetbalden een kleine voorsprong bijeen. Die voorsprong werd echter nooit groot genoeg om veilig en rustig de wedstrijd te kunnen uitspelen. Tot op het einde bleef het dus een dubbeltje op z’n kant. Eindigen deden we bij een 15-14 overwinning. Verliezers waren er  niet vandaag. Een dikke proficiat aan alle actoren.

26-11-2013 om 19:54 geschreven door Jitser  

De verste verplaatsing in de reeks bracht ons naar Poperinge. Bij de vorige ontmoeting was het bijtend koud, nu hulde de hoppestad zich in een grijze nevel. De kleedkamers zijn hier mooi en ruim bemeten  wat een wedstrijdvoorbereiding  aangenaam maakt. Vorig seizoen was het verschil vrij groot tussen beide teams en zoiets kan snel een onderschatting genereren.  Het was dan ook zaak om onmiddellijk bij de les te zijn. En dit gebeurde ook: algauw klommen we naar een veilige 0-4 voorsprong zonder dat het gaspedaal diep werd ingedrukt. Poperinge kon dan door de benen van de gelegenheidsdoelman tegenprikken.  Dat was echter onvoldoende om terug spanning in de wedstrijd te krijgen.  We konden dan nog enkele malen scoren via verschillende schutters. Bij een 1-7 stand wisselden we van kamp, wij eveneens van doelman. De tweede helft was qua spelbeeld vrij gelijkaardig aan de eerste maar niet op vlak van doelpuntenverloop. De groen- zwarten troffen in die periode 4 maal de hoekige doelpalen en dat drukte op  het saldo. Ook bleef Poperinge moedig verder strijden met de middelen die het had. Een doelpuntenkermis bleef dan ook uit. Bij het laatste fluitsignaal stonden  de cijfers 2 en 11 op het blad.

Het was een wedstrijd van dertien in een dozijn, een beetje naar analogie met het kleur van de dag. Volgende week ontvangen we met VK Westhoek de buren van Poperinge,  dat is één van de betere ploegen uit de reeks. Hopelijk beheersen de weergoden zich zodat de wedstrijd kan plaatsvinden.

Jitser: Op een ietwat kleiner en soms wat hobbelig veld brachten we bijna de volledige wedstrijd toch aardig voetbal op de mat. Onze twee doelmannen deden het prima met maar twee tegengoals, dit is ook een pluim voor de ganse ploeg. Toch moeten sommige spelers minder nonchalance steken in hun spel en sommige spelsituaties slimmer uitspelen. Passing binnenkant voet, bij de afwerking gewoon plaatsen in een hoekje,... ipv eigen fantasietjes te gebruiken. Dit leidt vaak tot onnodig balverlies terwijl wanneer men gewoon simpel inspeelt binnenkant voet ed balverlies kan vermijden. Volgende week moet dit eruit tegen idd een kloekere tegenstander, tot dan!

21-11-2013 om 18:49 geschreven door Jitser  

Het was zaterdag vroeg ochtend  toen we op visite gingen bij onze gemeenschapsbroeders.   Wallonië was  donker en druilerig toen we om iets voor achten werden verwelkomd in het Frans . Ik vind dit een mooie verplaatsing die altijd  net iets anders is dan alle andere. Vooreerst speelden we op een subliem veld, wie hier op liep weet dat er ook verschil zit in de kunstgrasvelden. Als ze in Torhout een voorbeeld mochten  zoeken, dan hier. Ook het onthaal en de gastvrijheid  waren meer dan ok.  Bij de opwarming werd al duidelijk dat de bal hier sneller en harder rolt dan gewoonlijk. Dat was dan ook een item dat van primordiaal belang was in de passing gedurende de match.  Hier moet een bal goed gegeven worden of hij gaat verloren.  Al van in de studieronde  kon je vaststellen  dat de Houtlanders technisch vlot de bovenhand gingen halen. Er werden enkele goede kansen bij elkaar gespeeld maar ook nu weer was de thuisdoelman van een goed niveau. Wie veel werk krijgt kan zich makkelijker onderscheiden. Op een counter kon Luingnois le premier but maken.  Het gaf de rood-witten wellicht eventjes de illusie de spreekwoordelijke punten thuis te kunnen houden. Echter de werkelijkheid  was dat de bezoekers  balvaster, verfijnder en sneller konden spelen. Met de score ging het dan ook snel haasje over. Rusten gingen we met een 1 -4 voorsprong. Na de rust bleven we goede combinaties zien en ook nog enkele fraaie goals. Toen het eindsignaal weerklonk stonden de bordjes 4-9. De wedstrijd had gerust wat langer mogen duren want iedereen had er duidelijk zin in.

We hebben een wedstrijd gezien met gevarieerd spel gekruid met veel doelpogingen. Minpuntje was dat we misschien zelf iets te weinig scoorden  ondanks de vele kansen. Dit in schril contrast met de thuisploeg die een hoger efficiëntie had en uit een handvol kansen 4 maal wist te scoren.

05-11-2013 om 19:34 geschreven door Jitser  

De heenronde is zowat halverwege en l’ Eté Indien houdt aan.  Met de komst van Racing Waregem ontvingen we een ploeg die gecatalogeerd stond als een goede en stevige tegenstander. Het zou dan ook terug een  goede maatstaf worden voor de jongens.  Van bij de start was de partij mooi in evenwicht met hier en daar wat kansen.  De doelmannen onderscheidden zich waardoor  de brilscore lang stand hield. Net voor de onderbreking van het eerste kwartier kon KM toch op voorsprong komen na een geslaagde individuele actie. Bij de hier opvolgende aftrap werd de bal snel uit een Waregemse voet ontfutseld  en konden we de score verdubbelen. 2-0 na het eerste kwartier.

Deze dubbele voorsprong raakten we kwijt in de tweede periode. Eerst was er  onorthodox uitverdedigen die aan de basis lag van de eerste tegentreffer. Nadien kwam Waregem langszij door een hoekschop die erg mooi werd binnengekopt. De steriele druk die KMT gedurende deze periode ontwikkelde leverde geen noemenswaardige kansen op. Met een stand in evenwicht gingen we dan ook rusten.

In de tweede helft vielen we dan vrij snel ten prooi aan de dodelijke efficiëntie van de bezoekers. We creëerden nu wel wat betere kansen maar de doelpunten vielen aan de overkant. Op een counter werd het 2 -3. Toen even later Racing de dubbele voorsprong  kon versieren bracht dit bij de groen- zwarten een klik teweeg. Ze wilden nu zo snel mogelijk die aansluitingstreffer maken . Toen dit niet meteen lukte mede door wat pech maar zeker ook door het sterk verdedigende werk van de tegenstander werd alles wat geforceerd. Het was duidelijk dat de jongens deze situatie niet gewoon waren. Maar de kelk was nog niet tot op de bodem leeg. We zetten nu druk heel hoog waardoor de ruimte in onze verdediging heel groot werd. De uitstekende bezoekende doelman had dit snel door en bij iedere spelhervatting speelde hij de bal in één keer tot de nummer 10 die heel diep stond. Deze grote blonde kerel maakte daar uitstekend gebruik van en kon zo makkelijk de score verder opdrijven. We hebben in die periode vier  doelpunten tegen met deze modus operandi. Onze jongens anticipeerden daar te traag op en rolden daarmee de rode loper uit voor de tegenstander.

Na drie kwart wedstrijd was de match dan ook gelopen. Torhout drong nog wel wat aan maar de overtuiging was weg. Het spelen met een grote achterstand is iets wat ze niet gewoon zijn en woog dan ook op het moreel. In het laatste bedrijf kon elke ploeg nog 2 maal scoren. De eindstand kwam zo op een 4-10 te staan. Alle voetjes meteen weer op de grond.

Jitser: Net in deze wedstrijden verwacht je dat iedereen scherp staat. Het was zeer lang wachten eer we het openingsdoelpunt konden scoren, we zijn nl gewend om dit vroeger te doen. Zodanig hadden we altijd de match in handen maar dit keer was het anders. Een apathisch voetballend Waregem verdedigde stug en rekende op de snelle tegenaanval. Onze doelman speelde hierop te laag en zo kregen we toch enkele doelpunten te veel binnen. Ook als team kon er geen vuist gemaakt worden, enkel in het laatste kwartier konden we nog eens tegenprikken. Zaterdagmorgen iedereen fris en scherp voor de laatste rechte lijn naar de belangrijke tornooitjes toe, tzal nodig zijn!

01-11-2013 om 16:03 geschreven door Jitser  

21-10-2013 om 20:50 geschreven door Jitser  

Met de komst van Harelbeke kondigde zich de eerste topper van het seizoen aan. De ratten hadden tot nu toe op één na al hun wedstrijden vlot gewonnen. Uit de dubbele confrontatie van vorig seizoen leerden we dat we een te duchten tegenstander mochten verwachten. Bovendien was het ook uitkijken of, en zo ja, hoe de jongens zich zouden herpakken na de collectieve offday van vorige week. Vooraf werd tussen de beide trainers afgesproken om 4 maal een kwartier te spelen in plaats van de gebruikelijke  2 maal 25 minuten. Guy Dupont floot de wedstrijd stipt op gang en dus iets na twaalven zouden we weten of de groen-zwarten hun revanche beet zouden hebben.  De studieronde werd overgeslagen waardoor van meet af aan de intenties van Torhout duidelijk waren. Met verzorgd voetbal zetten we onze gasten onder druk. De bezoekende doelman kon in het begin nog averij voorkomen. Maar na een mooie individuele actie gevolgd door een strak schot moest hij zich toch gewonnen geven. De ban was nu gebroken en de twee, drie en vier nul volgden nu sneller. De goed meevoetballende tegenstander was wat aangeslagen en wellicht ook wat geïmponeerd door de gretigheid en duelkracht die onze jongens etaleerden.  Bij een hoekschop voor de bezoekers kon hun doelman, die ver was mee geschoven ,  hard uithalen en zo onze goalie verslaan. Bij het korte intermezzo na het eerste kwartier kon je merken dat ze vol overgave gingen blijven strijden. Zo zwak de drive was vorige week, zo sterk was hij deze week. Het tweede, derde en vierde bedrijf was dan ook naar het evenbeeld van het eerste. We waren onder andere getuige van hoekschoppen die in verschillende uitvoering werden gebracht op commando van een cijfer. Dit bracht verrassende spelsituaties op. Het moet gezegd dat Harelbeke technisch ook goed voetbal bracht maar moest strijden voor elke morzel grond op de Velodroom. Fysisch waren we sterker en konden zo beletten dat de paars-witten in hun spel kwamen. We hadden met techniek, fysiek en veel overgave heel wat ijzers in het vuur. Dat resulteerde in  mooie duels en combinaties waarmee we de score konden  opdrijven tot een 13 -4 eindstand.  Dat er in het laatste kwartier nog heel wat kansen verloren gingen, kende zijn oorzaak in de vermoeidheid die binnensloop. Na zo’n felle, intense wedstrijd was het duidelijk dat bij zowat iedereen de batterijen leeg waren. We kunnen deze wedstrijd dan ook beoordelen met een heel hoog cijfer. Eindigen doe ik met welgemeende felicitaties aan de gehele ploeg.

Nabeschouwing Jitser: De eerste match tegen Izegem was het laatste drie kwart van de wedstrijd ook van een hoog niveau. De tweede wedstrijd in Wevelgem was matig. De thuiswedstrijd tegen Roeselare baarde een muis door te lichte tegenstand. De wedstrijd in Wielsbeke was ook middelmatig, mede ook door dat onze vaste doelman niet kon meedoen. De volgende thuiswedstrijd tegen Ingelmunster was hetzelfde als tegen Roeselare. In Oostkamp was de eerste helft nog zwakker dan zwak en herpakten we ons in de tweede helft. De balans was dus maar middelmatig tot nu toe. Maar tegen Harelbeke heb ik een zeer goede prestatie van mijn team gezien en speelde we in het eerste kwartier op een zéér hoog tempo, met zowel combinaties als individuele acties. In de volgende kwartiertjes bleven we dit tempo aanhouden tegen een goede tegenstrever. Ook de aangeleerde stilstaande fases werden behoorlijk tot goed uitgevoerd. Met deze wedstrijd hebben we al veel goedgemaakt van een woelige septembermaand, ook gekenmerkt door het redelijk veel wisselen van posities. Zaterdag hebben we ook wel veel gewisseld qua positie, en je merkt dat iedere speler sterker wordt. Ook al is het niet altijd zijn 'beste' positie. Het is uiteindelijk de bedoeling dat iedereen beter wordt tegen le fin du saison, en daarvoor zal ik zorgen. Een dikke proficiat aan mijn team!

17-10-2013 om 19:18 geschreven door Jitser  

Zondag jongstleden reisden we af naar Oostkamp om aldaar de plaatselijke vereniging partij te geven. Vorig jaar mochten we hier aantreden op het hoofdterrein, nu was een klein hobbelig pleintje de plaats van het gebeuren. Daar we thuis gewoon zijn om op een veel groter veld te spelen, was dit voor de jongens een grote aanpassing. Dit was de hele wedstrijd duidelijk te zien, vele passes waren te hard en kwamen bijgevolg niet aan. Dit leverde veel afval in het spel en dus waren de vlotte combinaties schaars. Toch mogen we ook niet alles op het veld verhalen, vooral in de eerste helft gaven de groen- zwarten een mindere indruk. We kwamen nog wel voor maar door veel inzet en overgave kwam de thuisploeg snel langszij. Vaak kregen we de bal in de verdediging niet snel weg of viel hij te gemakkelijk voor een vijandelijke voet. Oostkamp kon daaruit scoren en zo op voorsprong komen. Het ging gemoedelijk op en neer waaruit aan weerszijden zo nu en dan een goal viel. Veel bezieling of passie was er niet te bespeuren. Het was dan ook hopen dat de rust snel zou komen en dat de trainer in de pauze de jongens uit hun shut down modus kon halen. Dat de toeschouwers zich  toch nog  flink konden opwarmen was enkel te danken aan  de heerlijke herfstzon. Rusten deden we bij een 5-7 tussenstand. De tweede helft was nauwelijks enkele tellen oud of we konden al scoren. Later bleek dat dit een gunstig voorteken zou wezen. De Houtlanders waren nu een stuk vinniger en speelden met meer druk naar voor. Wanneer de thuisdoelman de bal opnieuw in het veld moest brengen zetten onze spelers de thuisploeg direct vast. Zo kon de bal snel onderschept worden en leverde ons dat makkelijk enkele doelpunten op. Deze oefening herhaalde zich ook bij iedere aftrap van de gastheer na een doelpunt. Oostkamp kon op de counter nog 2 maal onze doelman verschalken maar het leeuwendeel van de goals, een dozijn, viel aan de overkant. Eindstand kwam zo op een 7 – 19 overwinning. Resumerend kunnen we zeggen dat we een wedstrijd gezien hebben met twee gezichten maar dat dit globaal te weinig was. We slikten net iets te makkelijk doelpunten en tegen een sterke tegenstander zal dat cash worden betaald. Het was onze minste match tot nu toe van het prille seizoen. Iedere jaargang brengt wel een paar zo’n matchen, dat gebeurt ook zo bij de grote ploegen, dus geen erg.

Nabeschouwing Jitser: Ik kan me alleen maar aansluiten bij dit correcte verslag. De opwarming was ook al niet te denderend. De eerste helft was laks, de verdedigende taak werd al te vaak verwaarloosd. Ook was er te weinig aansluiting van achteruit toen we op de helft van de tegenstrever aan het aanvallen waren. Spelers op het veld moeten constant meedenken zowel aanvallend en verdedigend. Wie te lui is om te lopen voor zijn teammaats steekt gans de ploeg in de problemen. Tijdens de rust heb ik mij niet kwaad gemaakt maar verteld dat ze nog één helft hadden om zich te herpakken. Wie het verschil tussen de twee helften zag realiseerde zich hoe zwak de eerste helft wel was. Iedereen moet zich iedere wedstrijd 100% inzetten zowel tegen kwalitatief minder goede tegenstanders als evenwaardige, en dit de ganse wedstrijd. Tegen een goede tegenstander hadden we gerust een stuk of vijftien tegendoelpunten kunnen slikken. Zaterdag ontvangen we Harelbeke die hopelijk meer weerstand kan bieden. Laat zondag vooral een les zijn voor de jongens, tot zaterdag!

08-10-2013 om 18:54 geschreven door Jitser  

Bij de komst van Ingelmunster kregen we de laatste onbekende uit de reeks op bezoek. Alle ingrediënten vooraf waren aanwezig om er een leuke vertoning van te maken. Een aangename nazomerzon, een groot goed bespeelbaar veld en een hele schare supporters. Aan de jongens dus om de verwachtingen daadwerkelijk in te lossen. Onder leiding van Dhr.  Casier, die  de wedstrijdduur ruim interpreteerde ( waarvoor dank), werd de match op gang gefloten.  Het waren de bezoekers die de allereerste prik uitdeelden; echter zonder gevolg.  Het was Torhout die de score kon openen  bij hun tweede  aanval. Het werd snel duidelijk dat de afweer van de rood –gelen de druk van de thuisploeg niet zou  kunnen beantwoorden. Dat leverde ons al vlug een comfortabele 4-0 voorsprong op. Door laks balverlies bij een inworp kon Ingelmunster ook hun nul wegvegen. Even later konden ze hun score verdubbelen na alweer een knullige fase in onze defensie.  Wie dan gedacht had dat we terug wat spanning gingen krijgen was eraan voor de moeite. In de tijd die dan nog restte tot aan de rust vonden we nog 11 maal het doel van de tegenstander.  Daarbij werden er twee zuivere hattricks gemaakt en scoorde iedere groen- zwarte veldspeler minstens één maal. Bij 15-2 aan de rust was de wedstrijd dan ook gespeeld. Om er voor te zorgen dat beide teams er toch nog iets aan zouden hebben werd in overleg beslist een extra speler toe te laten aan de bezoekerszijde. De wedstrijd vaarde er wel bij, de gaten in het pantser waren kleiner en het zou  Torhout nu iets meer kunde kosten om erdoor te geraken. Als individueel de muur slopen  moeilijker gaat wegens de beperktere ruimte dan moet het langs andere wegen gebeuren. Zoals bijvoorbeeld via enkele mooie combinaties, waarbij de bal verschillende tussenstations  aandeed. Onze doelman was nu ook meer veldspeler en posteerde vaak dichter bij de middellijn dan op z’n doellijn. Dit samenspel dikte onze score nog wat aan.  Uiteraard lag in de rug van onze nummer één de ruimte dan open. Hiervan kon Ingelmunster nog tweemaal profiteren. Eindstand werd zo op 23 – 4 gebracht.  Al had de wedstrijd weinig spanning te bieden toch werd dit al bij al een fraai kijkstuk. Proficiat aan onze jongens.

Volgende week  zondag naar Oostkamp

03-10-2013 om 18:28 geschreven door Jitser  

Na de oefengalop van vorige week kondigde zich deze keer met Wielsbeke een steviger tegenstander aan, dat leerden alvast de wedstijden van vorig seizoen.

Ook zonder TV camera’s wilden we hier winnen.

Allereerst moest er een stand-in worden gezocht voor onze vaste doelman die er niet bij was deze keer. Kandidaten waren er te over en daarom werd beslist per helft  serieel 2 jongens onder de lat te plaatsen. Het moet gezegd dat ze alle 4 deze  taak naar behoren hebben uitgevoerd. Hun grootste troef was het vlot meevoetballen  waardoor je makkelijk een man meer situatie creëert.  Je dwingt de nummer 10 van de tegenstander druk  te zetten op de doelman waardoor er ruimte komt  voor de andere veldspelers. Nadeel hiervan is echter dat de plaatsing van de goalie erg cruciaal wordt bij balverlies. Deze onervarenheid koste ons zaterdag 3  tegendoelpunten.

Van bij het begin van de wedstrijd was het duidelijk dat KMT de wet ging dicteren maar dat de gastheer ging speculeren om elke fout direct af te straffen.  Toen het na een kwart wedstrijd 0- 3 stond begonnen de groen- zwarten wat lakser te voetballen. Vaak werd er na een mooie individuele actie een slechte “ blinde “pass  verstuurd,  of liet men na balverlies z’n directe tegenstander gewoon lopen. Dus na balverlies direct druk zetten op de man met de bal. Via een afstandsschot werd ook de nul van Wielsbeke weggeveegd. Kort daarna was zelfs de aansluitingstreffer daar al na een mooi uitgespeelde actie. De jongens van aan de  Leie gingen nu gezwind mee en van 2 -3  ging het naar 4 – 5 aan de rust. Nadat de match weer op gang was gefloten raakten de Houtlanders vrij vlug met een fraai afstandsschot  het doelhout. Wielsbeke deed echter beter met een afstandsschot en alles was te herdoen. Daarmee hadden we het productiefste gehad van de thuisploeg.  Torhout ging vanaf nu ijverig op zoek naar de overwinning.  Daarbij werden looplijnen  die op training vaak aan bod kwamen telkenmale gebruikt, soms iets te vaak waardoor de verrassing weg viel.

Het is heel positief dat de jongens oefenstof vanop de training in de wedstrijd introduceren maar variatie en inspiratie van het moment en van het individu is minstens even belangrijk. Een pass geven is goed maar als de doelmond gaapt is een schot beter.

Verschillende schutters hadden de score ondertussen laten aandikken met 5 stuks. Tussendoor hadden de geel-witten het net ook nog een laatste keer laten trillen zodat de eindstand van 6-10 een feit werd.

Het werd dus een doorsnee wedstrijd met een degelijke tegenstander. Ik ben ervan overtuigd dat een aantal punten die duidelijk werden blootgelegd  stof zullen opleveren voor verdere trainingen en vervolmakingen.  In het proces die de opleiding is, is dit misschien het allerbelangrijkste.

Volgende week ontvangen we  neofiet Ingelmunster. 

24-09-2013 om 18:43 geschreven door Jitser