Hier zijn nog enkele foto's van onze kleine man. Voorlopig lukt het behoorlijk met ons viertjes. Klaas kan zich wel vinden in zijn nieuwe rol als grote broer, en Jasper heeft het tot nu toe al prima gedaan. Het ziet er zelfs naar uit dat we deze keer geen reflux-huilbaby hebben! Jasper heeft wel wat last van eten dat terugvloeit als we hem platleggen, maar met het bedje schuin lukt het behoorlijk. Overdag horen we hem vooral als hij honger heeft, 's nachts is hij spijtig genoeg iets allerter Nu nog leren dag en nacht om te wisselen, dan kunnen we zelf ook wat slapen, en dan kan de mist in ons hoofd een beetje optrekken
Het eerste levensjaar van Klaas hebben we afgesloten met de windpokken. Na een jaar vol bacterietjes en virusjes was dit de kers op de taart. Het begon met een blaasje op zijn hoofd, en de dag nadien eentje op zijn buik, en daar leek het eventjes bij te blijven op zijn verjaardag...tot hij 's avonds plots helemaal vol stond op zijn buik en rug, en de dag nadien ook zijn gezicht. Dan een dag of 3 koorts, Klaas die met zichzelf geen blijf weet, en badjes met "stijfsel" tegen de jeuk (nog speciaal moeten gaan kopen, want zoals de dokter opmerkte: "de moderne vrouwen hebben dat niet meer in huis...."). Hopelijk komt er nu gezondheidsgewijs een kleine rustpauze na een lange winter waarin de ene infectie de andere opvolgde, en kunnen we nu wat gaan genieten van het zonnetje. Klaas is intussen volop aan het oefenen met stappe-stappe-stap. Wel nog met handjes vasthouden, maar dat houdt hem niet tegen om superfier te kijken als hij zo rondstapt. En met zijn eerste schoentjes is stappen nog leuker. Klaas begint ook te "dansen" op muziek. Een primitieve vorm wel te verstaan: hevig met zijn romp heen en weer draaien en met één arm zwaaien terwijl hij zich met de andere vasthoudt. Niet meteen een groot danstalent dus, maar hij heeft er wel plezier in. Wat het eten betreft kunnen we kort zijn: hij kan goed eten, maar toch vooral als hij iets lekker vindt. Bij boterham, banaan en koek protesteert hij nooit...bij de patatjes durft dat wel eens te gebeuren. Sinds Klaas rechtop kan staan, is zijn reflux snel beginnen verbeteren. We zijn dan ook kunnen stoppen met zijn medicatie enkele weken geleden. Toch blijft het een heel onrustig kindje, maar wie weet betert dat op een dag ook nog wel...
Klaas is deze week 11 maand geworden. Na de stevige maag-darminfectie is hij weer flink beginnen eten, zodat hij 0,5 kg was bijgekomen in 2 weken, wat het totaal op 8,9 kg brengt. Intussen was er spijtig genoeg een nieuw virusje op bezoek gekomen bij Klaas, waardoor hij 6 dagen met 39-40°C koorts zat, die maar niet naar beneden te krijgen was. Weer een week met weinig slaap dus, maar gelukkig hebben we intussen een klein beetje reserve zodat we daar al iets beter tegen kunnen. Sinds januari slaapt Klaas immers een pak beter en moeten we niet zo vaak meer opstaan 's nachts (nog een 2-tal keer per nacht). Klaas begint ook al een aantal dingen te begrijpen. Als we vragen of hij een koek wil, of een boterham, dan begint hij te lachen en heel hevig met zijn armen te zwaaien. En als we een zakdoekje nemen om zijn neusje af te kuisen, dan draait hij snel zijn gezicht weg. Het kruipen en rechttrekken gaat intussen vlotjes (het eerste traphekje is al geplaatst!). Stappen lukt alleen nog maar langs de rand van het salontafeltje. Als we zijn handjes vasthouden, dan gaat hij gewoon zitten. Alleen stappen zal dus niet voor direct zijn. als ik een boterhammetje eet, zorg ik ervoor dat de vogeltjes ook wat krijgen! hier met dat fototoestel...
Klaas is nu iets meer dan 10 maand en de eerste tandjes zijn komen piepen: 2 tegelijk vanonder. Een dikkertje is het nog steeds niet (ongeveer 8,5 kg) en door de maag-darminfectie die hij net achter de rug heeft is er de laatste weken niet veel gewicht bijgekomen. Maar Klaas probeert dat nu goed te maken...waarschijnlijk heeft hij nu ontzettend veel honger want hij heeft nooit genoeg gegeten. Als hij nog maar vermoedt dat zijn kommetje bijna leeg is, begint hij al te huilen. Klaas kan intussen ook kruipen en zelf gaan rechtstaan. Volgens de onthaalmoeder kan hij ook rondstappen als hij zich ergens aan kan vasthouden, maar dat heeft hij ons nog niet laten zien, dat houdt hij waarschijnlijk exclusief voor haar. Nu hij kan kruipen en klimmen, kan hij overal naartoe, en heeft hij ook eindelijk de telefoon te pakken gekregen waar hij vroeger nooit bij geraakte. De dingen waar je niet mee mag spelen zijn toch altijd veel interessanter dan het speelgoed dat daar wel voor bedoeld is . Hallo?!
Met z'n 9 maanden wordt Klaas ook 'mobieler'. Kruipen lukt nog niet. Momenteel zijn in de aanbieding: zittend rondjes draaien, achteruitschuiven (frustrerend als je vooruitwil) en zichzelf optrekken aan alles wat daarvoor in aanmerking komt.
Het is bijna zover...de Sint is in aantocht. Klaas is alvast in de stemming door de mooie mijter die hij deze week heeft mogen verven bij de onthaalmoeder. Klaas heeft ook een nieuwe hobby....lezen! Zijn voorkeur gaat uit naar ontspannende lectuur zoals het reclamebladje van de Aldi.
We zouden er intussen een boek van kunnen schrijven: "Klaasje gaat naar de dokter" of iets dergelijks. Misschien zouden we ons bij de kinderarts een abonnement moeten aanschaffen of een 10-beurten kaart. Wat zouden we dan krijgen als we 10 stempeltjes hebben? Een halve kilo gehakt zoals bij de beenhouwer tegenwoordig het geval is. In dat geval zouden we niet anders meer moeten eten dan gehakt... Om het verhaal verder te zetten waar we vorige keer geëindigd waren: we zijn dus terug naar Leuven moeten gaan omdat ze vreesden dat hij een nierontsteking had en dat dit de oorzaak was van de infectie. Uit de echo bleek gelukkig dat dit niet het geval was. Een zware antibioticumkuur heeft hem dan verlost van zijn nierinfectie en ineens ook van zijn bronchitis. Maar zoals het steeds gaat met Klaasje: ons laatste doktersbezoek is nog niet terugbetaald of we zitten al opnieuw in de wachtzaal... Deze keer was hij gezegend met de rode hond. Gelukkig zonder al te veel last, alleen vol rode vlekjes en boebeltjes.
Intussen is hij bijna 7 maanden oud en sinds zijn zware infecties overwonnen zijn is hij ook goed bijgekomen: hij weegt nu ongeveer 7,5 kg. Tandjes zijn er nog steeds niet, maar dat is geen reden om geen vlees te eten. Sinds er vlees in bij zijn patatjes mag, vindt hij dat veel lekkerder. Het lukt ook steeds beter om 'proper' te eten (lees: we moeten geen nieuwe kleren aandoen na het eten en zijn slabje is nog te recupereren voor een volgende maaltijd). Naast het spelen met de voeten is er nu nog een nieuwe hobby bijgekomen: rechtzitten...of toch proberen...
Vandaag viert Klaas een mini-verjaardag: 1/2 jaar oud. Dat heeft hij bij de onthaalmoeder gevierd met lekkere patatjes 's middags en fruitpap (ook wel puitpap genoemd door de andere kindjes) om 16u. Vorige week zijn we met Klaas op de kinderafdeling van Gasthuisberg (Leuven) geweest voor een aantal onderzoeken. Onze kleine man kwam al een tijdje niet meer in gewicht bij en was weer ontzettend veel aan't wenen. Hij had ook continu hoge temperatuur, en geregeld ook koorts. Uit de eerste resultaten blijkt dat hij ijzertekort heeft en waarschijnlijk ook een nierinfectie. We zijn alvast moeten starten met extra ijzer en een hoge dosis antibioticum. Dinsdag moeten we teruggaan: dan gaan o.a. een echo van zijn buikje doen om dat verder te bekijken. Het ijzertekort is mogelijk het gevolg van zijn zware medicatie tegen reflux. De medicamentjes lijken wel wat effect te hebben: Klaasje is terug wat vrolijker. Er kan weer af en toe een lachje af, zelfs een schaterlach als we 'kriebel-kriebel aan de buik' spelen.
Klaasje is intussen ongeveer 5,5 maand. Vorige week vrijdag gaf de weegschaal 6,7 kg aan...niet bepaald een dikkertje dus. Echt weinig eet hij nochtans niet: 2 of 3 flessen soja-pap, een portie groentjes met patatjes en een portie fruitpap. Die laatste gaat behoorlijk goed naar binnen...als het maar zoet is! Met uitzondering van worteltjes, gaan de groenten iets minder vlot. Witloof, spinazie, bloemkool....dat is telkens weer een gevecht om die binnen te krijgen. Enige beschermingsmaatregelen zijn dan meestal niet overbodig als je de hoeveelheid was wil beperken. Nu ja, zelfs bij dingen die hij graag eet, zoals fruitpap en wortelpap, presteert hij het altijd om een keertje met volle mond te niezen of te hoesten, of zijn hand eens in zijn mond te steken als je even niet oplet. jammie....wojtelpujee...
Sinds enkele weken voert Klaas ook uitgebreide gesprekken met ons of met een speelgoedje. Geen idee wat hij allemaal vertelt, maar hij lijkt het wel leuk te vinden als je mee babbelt. Hij begint nu ook heel luid te schaterlachen als je hem kriebelt. En sinds vorige week speelt hij met zijn voeten. Zolang hij maar niet met die van ons speelt... mijn klakske is een beetje scheefgezakt...
.
