Het Klim- en squashavontuur


door 1B1 grapje alleen door Jordy
Het was een normale en koude dag, vandaag was de dag dat we onze eerste beloning gingen doen. De beloning was muurklimmen en squashen.
We stapten in de auto niet wetende wat ons te wachten stond. We waren extra bang toen we zagen dat juf Veerle moest rijden. We konden alleen hopen dat we in één stuk bij onze bestemming konden komen.
Na een lange en zware autorit kwamen we eindelijk bij onze bestemming: de Olympia in Hasselt.
Wij werden in twee groepen opgedeeld: mijn klas en een paar andere klassen gingen eerst muurklimmen. De man die daar werkte vertelde wat we moesten doen. Toen moesten we iemand vinden met ongeveer hetzelfde gewicht. Ik vond Kenji. Dan was het tijd om te klimmen. Ik moest eerst klimmen, maar ik kan voor geen meter klimmen. Letterlijk. Ik heb maar 30 cm geklommen. Toen moest ik wel hoger, dus ik was wat hoger gegaan. Na een tijdje wilde ik naar beneden, maar ik vertrouwde Kenji niet met mijn leven
dus bleef ik daar boven gewoon hangen tot de man die daar werkte ons kwam helpen. Je denkt misschien: maar Jordy, moet je geen vertrouwen hebben in Kenji?
En het antwoord is heel duidelijk NEE VERTROUW NIEMAND BEHALVE JEZELF EN RARE OUDE MENSEN DIE JE GRATIS SNOEP WILLEN GEVEN. We vertrouwden elkaar dus niet, maar hoe dan ook dit stukje is al veel te lang dus ga ik eventjes alle dingen snel zeggen zodat we aan het squashen kunnen beginnen. Hier is dus het klimmen even snel samengevat: klim klim klim klim.
Oké, nu door naar het squashen. Het was nog steeds een koude dag
denk ik. Ik zat binnen, dus ik wist niet of het buiten koud was, maar ik denk dat het koud was, want toen we weer naar buiten gingen om weg te gaan was het koud, maar misschien was net toen we naar binnen gingen 20 graden warmer geworden
Hoe dan ook waar zat ik in mijn verhaal? Oh ja, ik weet het weer! Oké weer naar het verhaal.
Het was nog steeds een koude dag en we gingen squashen. Als je niet weet wat dat is dan zal ik het even uitleggen: je zit in een gesloten kamer met aan één kant glazen muren, dan krijg je een tennisbal en een tennisracket en dan moet je de bal tegen de muur slaan en hem naar de anderen botsen. Die moet hem dan weer naar jouw botsen en zo door en zo door. Je kunt normaal ook punten scoren maar ik weet niet hoe dus
zoek het maar op op het internet. Ik heb met Ferre en Milan uit mijn klas gespeeld.
Na een tijdje moesten we weer naar school, dus gingen we allemaal naar buiten. We waren al helemaal vergeten dat we nog terug moesten rijden. Normaal was dat niet zo erg, maar ik heb al in het begin van het verhaal gezegd dat we bang waren omdat juf Veerle moest rijden en nu moest juf Veerle weer rijden. Dus ja, we waren allemaal doodsbang. Gelukkig kon juf Veerle nog net goed genoeg rijden om ons levend bij de school af te zetten en dat was onze eerste beloning heel
ik wil zeggen heel kort opgesomd, maar ik ben nu al 2 tot 3 uur hier aan het typen, dus niet echt kort opgesomd, dus ik zal zeggen: en dat was onze eerste beloning heel lang opgesomd
Nee, dat klinkt ook niet goed. Ik heb er niet zo lang aan gewerkt dus ik zal zeggen: en dat was onze eerste belong niet lang, maar ook niet kort dus in het midden een beetje
opgesomd
Nee dat klinkt ook niet goed, maar omdat ik geen inspiratie heb om nog iets te typen, zal ik gewoon in het groot einde zeggen en een foto van een grappige kat hieronder zetten dus dan is dit het.
EINDE

Jordy