En daar begon dan onze langverwachte kaboutertocht. De kinderen moesten samen met hun grootouders doorheen het bos allerlei opdrachten uitvoeren. Als ze dit goed deden, kregen ze een stukje van een zin waarmee ze te weten konden komen waar de kabouterschat zich bevond...
En daar lagen onze kabouterschatten... Wat waren de grootouders blij met hun cadeautje!
Een dagje op de kabouterberg in Kasterlee (deel 1)
Hey hey, kaboutertjes, kom maar voor de dag.
Boe boe, kaboutertjes, doen alles wat niet mag.
Hey hey, kaboutertjes, ze zijn ontzettend klein.
Boe boe, kaboutertjes, maar ik weet dat ze er zijn. (2maal)
De kinderen krijgen een rode pinnenmuts op en wandelen samen met de vertelster door het prachtige bos op zoek naar het kabouterhuisje. Onderweg worden er verhalen verteld, liedjes aangeleerd, gespeeld, ...
Kabouters geven geen zoentjes, maar "neuzen neuzen" als ze elkaar leuk vinden.
Een kabouterdansje nog even tussendoor.
Alle kaboutermeisjes moesten in de tunnel gaan staan en de kabouterjongens moesten in de tunnel hun kaboutermeisje gaan uitzoeken.
Op maandag 11 oktober gingen we met het eerste leerjaar op stap! Boordevol energie kronkelden we naar de sporthal van Kapellen. Daar stond een super speelparadijs klaar voor onze kinderen. Op "Kronkeldiedoe" waren 16 verschillende spelletjes. Aan de hand van een doorschuifsysteem hebben alle kinderen alle spelletjes kunnen spelen. Zo was er onder andere een groot spring-en klauterkasteel, een klim- en klauterparcours, allerhande evenwichtsspelletjes, springtouwen, hoepels, rare fietsen en steps, ...
Om te starten en af te sluiten dansten we het kronkeldidoelied! Ik ben Kronkeldidoe en ik word nooit moe. Daarom kom ik hier naartoe. Ik kronkel en ik spring. Ik fiets en ik swing. Daarom kom ik hier naartoe en dan zingen wij.... DIEDOE DIEDOE....
En ja hoor... De kinderen waren 's middags helemaal uitgeput van de te gekke speelvoormiddag!
Met de trein vertrokken we op vrijdag 1 oktober naar de zoo! Allemaal een fluovestje aan, zodat de juf geen enkele spruit uit het oog kan verliezen!
Eerst in het station nog even tijd maken voor een lekker knabbeltijdje.
Aangekomen in de zoo krijgen we een rondleiding van een gids! Wat kwamen we die dag veel te weten!
Deze vogel had een hele gekke naam: "Cackatoo." Wat vonden de kinderen dit grappig!
En deze vogeltjes die zoenen niet zoals wij, want hun snavel zit in de weg. De gids deed even voor hoe ze dan wel zoentjes geven aan elkaar. Line en Lore mochten het meteen testen.
En wat hadden we een geluk... Er was net een kuikentje uit haar eitje gekomen....
De paasklokken komen er bijna aan... We bereiden ons al voor en hebben deze morgend al genoten van een heerlijk paasontbijt. We hadden grote en kleine eters in de klas, maar vooral allemaal grote snoepers
In Bolivia en Mexico spelen de kinderen heel veel op straat en buiten. Ook hun school is op straat. Met deze mobiele school leren ze dan verschillende vaardigheden op een speelse manier. Eerst zien we een klein karretje...
Dit is Carlos. Hij woont in een doos.
Maar het karretje krijgt steeds meer en meer vorm... en wordt steeds groter en groter... Kijk maar!
Zelf poppenkast kun je in deze school spelen.
En nu mogen we zelf aan het werk!! Joepie.
Nog enkele knutselwerkjes die we gemaakt hebben tijdens het project.
Deze morgend kwam er plots een Braziliaanse man in onze turnzaal binnen. Wat hadden de kinderen een pret toen ze zagen dat deze man zijn haar heel veel volume had. Hij leerde ons vandaag hoe de capoeira in elkaar zit. Een Braziliaanse gevechtsdans...
Eerst even een opwarming... Alle beentjes losschudden...
Nog even stretchen...
En daar gaan we dan...
Als we aangevallen worden, moeten we ons achterover laten vallen om onszelf te verdedigen.
Tijdens het gevecht doen we ook wat acrobatische bewegingen... Kijk maar eens!
Ian zijn grote sprong hebben we niet op foto. De juf moest heel snel naar hem toerennen. Hij was door een hele hoge sprong plat op zijn rug gevallen... Even rusten dus maar...
Een heel speciaal Braziliaans instrument... Benieuwd hoe een klank hier uit komt.
Vandaag kwam er een meester vertellen over Bolivië.
Hij liet ons prenten zien hoe het er daar uitzag. Hieronder zie je een bus en hoe de mensen gekleed zijn. Zullen we eens proberen om er net zo uit te zien zoals die mensen daar?
Oh, kijk eens, dat lijkt er al wel een beetje op.
Oh, Senne moet al meteen met de bus rijden... Als dat maar goed komt. Allemaal gordels aan...
Onze lama moet natuurlijk ook mee!
De meester stelt een vraag: Is een lama groter of kleiner dan een schaap of een geit?
De vrouwen in Bolivië spinnen en weven hun eigen kleren. Kijk maar eens hoe prachtig het is.
Hoofdje recht Lynn, de meester wil die hoed zeker op je hoofd zetten... Ook al is hij een beetje te klein
En dan doet de meester zijn muziekkoffer open: Hij haalt er prachtige instrumenten uit en laat ze ook allemaal even horen aan ons.
Een lied over twee duimen :
Poelgar Sieto Poelgar Sieto Dondestas Dondestas Goesto konoser te Dja mee boj
En nu is het aan ons... Maak jullie maar klaar voor het prachtige orkest van 1a
Desde lima bengo a mi matchagawaai. Desde lima bengo a mi matchagawaai. A bailar el mambo dee mi matchagawaai. A bailar el mambo dee mi matchagawaai.
Ja hoor, vandaag gaan we onze dans van vorige week helemaal oefenen. Deze dans gaan we ook gebruiken voor op ons schoolfeest. Kijk maar eens hoe goed onze kinderen meedansen.
Wat was dat een leuk poppenkastspel zeg. Ik zal nog even herhalen over wat het ging...
Op het platteland in Bolivië gebeurt er vanalles... Op een avond zaten Juan en Inti rond het vuur voor hun huisje. Plots komt er een vreemde man naar hen toe. Hij leek vriendelijk en ze lieten toe dat hij mee rond het vuur kwam zitten. Na een tijdje praten met hem, deed hij ons een voorstel... en zo is het allemaal begonnen. Die Don Pedro die een vrachtwagen heeft, kwam op het idee onze aardappelen te verkopen op de markt in de stad. HIj zou Inti en Juan er goed voor betalen. Natuurlijk waren ze zeer tevreden met die voorstel, hoe zouden anders hun aardappelen in de stad geraken.
Een week later na hard gewerkt te hebben, hadden Inti en Juan zoals afgesproken veel zakken met aardappelen klaar staan voor Don Pedro. Maar Don Pedro was niet tevreden en hij gaf hen maar enkele pesos en zei dat ze niet genoeg gewerkt hadden.
En dat is niet alles, ze verplichtte Juan om zijn grond af te staan aan hen. En de knecht van Don Pedro nam hun arme Waskar mee. Dit was hun lama. Ze bedachten samen een plan om dat arme dier te redden.
Inti was heel blij! Hij had zijn lama terug! Boer Juan en Inti vroegen aan de kinderen of zij wilden meehelpen om Don Pedro een lesje te leren. Boer Juan en Inti gingen naar de markt om er zelf hun aardappelen te verkopen, maar dan wel veel goedkoper. Don Pedro zal vast en zeker ook naar de markt komen om zijn aardappelen zo duur mogelijk te verkopen. Inti en boer Juan probeerden hem voor eens en altijd van de markt te verjagen. Als Inti zei 'komaan jongens, nu is het onze beurt' mochten de kinderen een aardappel naar Don Pedro gooien. Mikken maar!
PROJECT BOLIVIA EN MEXICO Vandaag zijn we met ons project gestart. Benieuwd wat we nu weer allemaal gaan leren en te weten komen over een ander land. We maken doorheen het project ook de vergelijking met ons land.
Deze ochtend maakten we al kennis met een jongen uit Bolivia. Hij vertelde ons in een verhaal hoe het was om daar te wonen.
In de namiddag gingen we al meteen aan de slag. We maakten 3 grote groepen met de 3 eerste leerjaren.
Groep 1 startte bij juf Nathalie. Hier maakten we waaiers. Niet zomaar waaiers, maar hele kleurrijke waaiers die we zelf gingen weven.
Groep 3 startte bij juf Karen. Wat voor een raar dier is dit? Het is een leguaan. Eens kijken of we die ook écht kunnen maken.
En groep 2 startte bij juf Sabine. Oh lalala, daar was het al meteen heel gezellig met al die muziekinstrumenten. Net écht.
:
