~ Gesticht àls Gesticht ter Voorkoming v/d Maatschappelijke Randdebiliteit ~
~ HÉT "progressief" Orgaan Der "Hangmatsocialisten" ~ Gesticht àls Gesticht ter Voorkoming v/d Maatschappelijke & Politieke Randdebiliteit
31-10-2008
The US into the USSRA (The United Socialist State Republic of America)
Een zeer leuk artikeltje dat we jullie natuurlijk niet willen onthouden. Een artikel waaraan we overigens geen enkele commentaar wensen toe te voegen & dat in elk geval stof tot nadenken geeft voor onze lezertjes die wat Engels kennen
...
...
Public losses for private gain
The effective nationalisation of huge sectors of the economy means US taxpayers are picking up the tab for failing banks
Nouriel Roubini - guardian.co.uk,
Thursday September 18 2008 13.04 BST
With the nationalisation of Fannie and Freddie, comrades Bush, Paulson and Bernanke started transforming the US into the USSRA (United Socialist State Republic of America).
This transformation of the US into a country where there is socialism for the rich, the well-connected and Wall Street (ie, where profits are privatised and losses are socialised) continues today with the nationalisation of AIG.
This latest action on AIG follows a variety of many other policy actions that imply a massive and often flawed government intervention in the financial markets and the economy: the bail-out of the Bear Stearns creditors; the bail-out of Fannie and Freddie; the use of the Fed balance sheet (hundreds of billions of safe US Treasuries swapped for junk, toxic, illiquid private securities); the use of the other GSEs (the Federal Home Loan Bank system) to provide hundreds of billions of dollars of "liquidity" to distressed, illiquid and insolvent mortgage lenders; the use of the SEC to manipulate the stock market (through restrictions on short sales).
Then there's the use of the US Treasury to manipulate the mortgage market, the creation of a whole host of new bail-out facilities to prop and rescue banks and, for the first time since the Great Depression, to bail out non-bank financial institutions.
This is the biggest and most socialist government intervention in economic affairs since the formation of the Soviet Union and Communist China. So foreign investors are now welcome to the USSRA (the United Socialist State Republic of America) where they can earn fat spreads relative to Treasuries on agency debt and never face any credit risks (not even the subordinated debt-holders who made a fortune yesterday as those claims were also made whole).
Like scores of evangelists and hypocrites and moralists who spew and praise family values and pretend to be holier than thou and are then regularly caught cheating or found to be perverts, these Bush hypocrites who spewed for years the glory of unfettered Wild West laissez-faire jungle capitalism allowed the biggest debt bubble ever to fester without any control, and have caused the biggest financial crisis since the Great Depression.
They are are now forced to perform the biggest government intervention and nationalisations in the recent history of humanity, all for the benefit of the rich and the well connected. So Comrades Bush and Paulson and Bernanke will rightly pass to the history books as a troika of Bolsheviks who turned the USA into the USSRA.
Zealots of any religion are always pests that cause havoc with their inflexible fanaticism but they usually don't run the biggest economy in the world. These laissez faire voodoo-economics zealots in charge of the USA have now caused the biggest financial crisis since the Great Depression and the nastiest economic crisis in decades.
This article first appeared on Nouriel Roubini's blog and is edited and cross-posted here with the permission of the author. Nicknamed "Dr Doom", Professor Roubini is now widely acknowledged as having accurately predicted the present crises in financial markets.
This blog was amended at 17.00 on Thursday 18 September, to include more of Nouriel Roubini's original post.
Even een opfrissing van onze koloniale vaderlandse geschiedenis, want velen onder onze lezertjes hebben niet meer de gelukkige tijd gekend waarin je als ukje van 5 jaar, je schamele spaarcenten kon afstaan om een peter- of meterschap te kopen van een zwart kindje met een zeer christelijk doopprentje als ultiem bewijs. En fier dat we toen waren als de spekpater later kwam uitleggen dat hij van alles smokkelde naar de brave christenen achter het ijzeren gordijn. Dan gaven wij en onze ouders heel graag wat centjes om een nieuwe bus te kopen voor die gedreven pater... & nu kunnen we vaststellen dat we in feite aan nog grotere rampen zijn ontsnapt want als je onderstaande artikel leest dat we terugvonden op een site van de KUL (katholieke universiteit Leuven) : http://soc.kuleuven.be/arc/afrikaverteltd/?q=vlaams-afrika dan besef je pas dat het huidige conflict rond de grote Meren nog veel ingewikkelder had kunnen zijn. Stel je even voor dat men ginder het "Groot-Dietse Afrikaanse Rijk" had gesticht... Nkunda als Vlaamssprekende Afrikaan en Kabila als Franstalige...
De Vlaamse verbeelding is in elk geval één grote bulderlach waard als je het nu met de nodige jaren afstand er tussen de dingen op een rijtje zet...veel leesgenot want het kan niet alle dagen kommer en kwel zijn!
...
De Vlaamse verbeelding van Centraal Afrika
Ingediend door Bambi op Vrij, 2006-09-08 13:58
De koloniale Vlaamse verbeelding van Belgisch Afrika
Velen onder ons weten dat Congo zo'n 80 keer groter is dan België; maar hoeveel weten dat het ook 127 keer groter is dan Vlaanderen? Het feit dat Vlamingen ooit de moeite hebben genomen om de berekening te maken, geeft een idee van de rol die de kolonie heeft gespeeld in de Vlaamse verbeelding tijdens de koloniale periode.
De Vlaamse belangstelling in Belgisch Afrika was in grote mate katholiek. Al tijdens de koloniale periode maakten vele katholieke Vlamingen een onderscheid tussen een Franstalige elite die Belgisch Congo politiek domineerde en economisch uitbuitte en de vele Vlaamse missionarissen, mannen en vrouwen, die Congolezen kerstenden en "beschaafden".
Verder werd Vlaamse interesse in Belgisch Afrika ook geïnspireerd door Vlaamsgezindheid. Enerzijds hielden Vlamingen niet op erop te wijzen dat zij in de kolonie en de mandaatgebieden een numerieke meerderheid vormde die gedomineerd werd door een Franstalige minderheid.
Anderzijds vergeleken Vlamingen in dat verband graag hun lot met dat van de Afrikaanse inwoners van Belgisch Afrika. Op 8 maart 1885, na de Conferentie van Berlijn waar Leopold II de Onafhankelijke Congostaat krijgt toegewezen, reageert een anonieme auteur in "De kleine Gazet" bitter op het bericht dat koloniale ambtenaren verplicht zullen worden om Congolese talen te leren. Hij verwijt de koning dat die "in al zijn verordeningen en schikkingen uitgaat van den stelregel, dat het wel waar is, dat de Vlamingen zich laten negeren in hun eigen land, maar dat het hoogst onstaatkundig, onrechtvaardig en gevaarlijk zou zijn de negers in hun eigen land op dezelfde wijze te regeeren. De verdrukking van den Vlaming zal op die wijze dan toch tot iets gediend hebben." In een gelijkaardige trend schrijft de activist Adiel Debeuckelaere in zijn open brief aan Albert vanuit de loopgraven van de Eerste Wereldoorlog dat de Franstalige officiers het heel rechtvaardig vinden dat ze Congolees (sic) moeten kennen om gekoloniseerde Congolezen te leiden, maar geen Vlaams willen kennen om Vlamingen, die een vrij volk zijn te drillen. En naar aanleiding van de Wereldtentoonstelling van 1958, schrijft journalist Louis De Lentdecker in De Standaard: "Beslist, wij betreuren het geen negers te zijn. Misschien mochten wij dan ook een lied zingen voor de koning, in onze taal, en misschien zou men ons dan op de wereldtentoonstelling over in onze taal aanspreken en antwoorden. Wellicht wacht men erop dat wij Vlamingen ook in paan op de wereldtentoonstelling zouden rondlopen om ons dezelfde rechten te geven als de negers."
Voor nogal wat Vlaamsnationalisten betekende de Vlaamse aanwezigheid in Belgisch Congo, dat aan Zuid-Afrika grensde, de kans op de verwezenlijking van een groot-Diets rijk, dat een tegengewicht zou bieden voor Frans- en Engelstalig Afrika. In die context kon Leopold II geprezen worden dat hij Vlamingen een nieuwe kans op overzeese kolonisatie had geboden na de Belgische onafhankelijkheid, die Vlamingen de kans had ontnomen te participeren in de Nederlandse kolonisatie van zijn overzeese gebieden.
Er waren echter ook Vlamingen die, vanuit hun Vlaamsgezinde preoccupatie met de relaties tussen cultuur, etniciteit, nationaliteit, 'ras' en taal, een echte belangstelling aan de dag legden voor de culturen en talen van de Afrikaanse bewoners van Belgisch Afrika. Dat vond ondermeer zijn weerslag in een groot aantal etnografische en taalkundige teksten die, wat ook hun beperkingen mogen zijn, verplichte lectuur blijven voor iedereen die zich bezighoudt met de antropologie en linguïstiek van Centraal Afrika. In 1975 schreef K. Franssens niet zonder trots dat voor de Zaïrese historicus de tijd zou komen dat de kennis van het Nederlands even noodzakelijk zou zijn om de koloniale periode te bestuderen, als kennis van het Latijn voor de Europese medievist. Zover is het, tot nader order, (nog) niet gekozen. Een reden is dat in de koloniale context, zelfs overtuigde Vlamingen vrijwel zonder uitzondering over koloniale situaties schreven in het Frans. De koloniale Vlaamse beweging was immers in geen enkel opzicht een spiegelbeeld van haar Belgische pendant.
De invoering van de schoolstrijd in Belgisch Congo in 1958 dreef echter ook de talentegenstellingen tussen Nederlands- en Franstaligen op de spits. Nogal wat Vlamingen die zich eerder niet of amper hadden ingelaten met de vraag of Congolezen best onderwijs zouden krijgen in het Frans of een Congolese taal, kozen nu radicaal voor de tweede optie, minder uit bekommernis voor Congolezen, dan wel om hun eigen rechten op onderwijs in het Nederlands veilig te stellen.
Als het Nederlands hetzelfde statuut zou krijgen als het Frans, zou dit betekenen dat Congolezen deze taal ook machtig zouden moeten zijn. Zogenaamde évolué's, d.w.z. "beschaafde" Congolezen, verzetten zich hier krachtig tegen. Een van hen, de toen nog onbekende journalist Joseph-Desiré Mobutu, meent dat als Vlamingen in Congo recht hebben op de erkenning van hun taal, de Belgische koloniale overheid maar gelijk alle Congolese talen officieel erkennen. Hij voegt er echter onmiddellijk aan toe dat Congolezen daarvoor geen eisende partij zijn en dat Vlamingen verantwoordelijk zijn voor deze fantasie: Congolezen pleiten ervoor dat alleen de taal van Voltaire de nationale taal van Congo zou worden. De Vlaamse eisen zetten bij heel wat Congolezen kwaad bloed en niet weinig Vlamingen, ook Vlaamsgezinden, zijn zich daarvan bewust. Ze waarschuwen dat men Congolezen niet het slachtoffer mag maken van een Belgisch taalbeleid waarvoor ze zelf geen verantwoordelijkheid dragen en dat de interne Belgische verdeeldheid het koloniale gezag dreigt te ondermijnen en de Congolese onafhankelijkheid zal bespoedigen. De toekomst zal hen gelijkgeven.
De postkoloniale verbeelding van Centraal Afrika
Vele Vlamingen die de koloniale periode bewust, hoe beperkt ook, hebben meegemaakt, vermelden desgevraagd steevast het zilverpapier dat ze moesten verzamelen voor de missies (zonder te weten waarom) en de spaarpotjes van de missionarissen van Scheut op winkeltogen met een jongetje dat knikte als je er kleingeld in stopte. Maar verder blijkt de idee van onze Congo alleen nog door te spelen in het vasthouden aan de schrijfwijze Kongo i.p.v. Congo. Een reden om de voorkeur te gevan aan de spelling met een c i.p.v. k is het streven naar internationale eenvormigheid: Congo i.p.v. Kongo, Sudan i.p.v. Soedan, Uganda i.p.v. Oeganda. Een andere reden is dat de term Kongo tot verwarring kan leiden: men moet het onderscheid maken tussen de twee landen (De Democratische Republiek Congo en Congo-Brazzaville) en de etnische Kongogroep die verspreid leeft over beide landen en Angola.
In het voorwoord van het boek dat de toenmalige BRT televisie en radio-uitzendingen Als een wereld zo groot waar uw vlag staat gepland, schrijft Jan Neckers dat hij tot de laatste generatie behoorde die nog wat over Belgisch Congo leerde in school. Toen hij later, na de Congolese onafhankelijkheid, geschiedenis studeerde nam de cursus, Kolonisatie en dekolonisatie Peru als voorbeeld. In zijn licentieverhandeling schrijft Jan Verstraete dat het hem tien jaar had gekost voordat zijn vage notie dat België ooit een kolonie had gehad betekenis voor hem aannam. Hij citeert een anonieme bron die ooit zou hebben opgemerkt dat een Colombiaan zijn hele leven in Vlaanderen zou kunnen doorbrengen, zonder te beseffen dat België een koloniaal verleden heeft: er is geen Congolese keuken, afgezien van pili-pili zijn geen woorden uit een Congolese taal doorgedrongen in de spreektaal. In Vlaanderen herinneren vele straatnamen, monumenten en lokale gehuchten en heuvels (de Congoberg in Galmaarden bijvoorbeeld) aan Belgisch Congo (amper aan het voormalige Rwanda-Urundi); maar hoeveel Vlamingen weten wie Camille Coquilhat was? Verder herinneren in het dagelijkse leven vrijwel alleen mataditaarten aan het Belgische koloniale verleden. Voor wie ze nog niet geproefd heeft: een mataditaart bestaat uit een chocoladebiscuit met een laagje slagroom en een laagje chocolademousse en is overgoten met chocolade. Wel is er een meer algemene associatie van chocolade met Afrikanen denken we maar aan negertetten (dat mogelijk komt van het Franse tête de nègre).
Het is opvallend dat de inwoners van het voormalige Belgische Afrika voor de meeste Vlamingen in het postkoloniale België een afwezige categorie zijn: ze maken gewoon deel uit van de categorie Afrikanen, een term die in het algemene taalgebruik alleen verwijst naar de (zwarte) inwoners van Afrika bezuiden de Sahara. In de populaire verbeelding bestaan voor vele Vlamingen Congolezen slechts in relatie tot de Matonge-wijk in Elsene (Brussel). Vele Vlamingen komen zich daar, veelal in groep, vergapen aan de Afrikaanse winkels en de Afrikanen die er rond lopen, wat niet altijd naar de zin is van de betrokkenen, die zich er vaak bekeken voelen als dieren in een zoo. Weinige Vlamingen beseffen echter dat Matonge een demografisch heel gemengde buurt is waar feitelijk heel weinig Afrikanen wonen; die komen er vooral winkelen en uitgaan.
De Belgische amnesie voor het koloniale verleden kan geweten worden aan de postkoloniale depreciatie van die historische periode. Wat Vlamingen betreft, speelt ook nog de associatie van de kolonie met het "Belgique à papa" dat gedomineerd werd door een Franstalige elite. De laatste jaren is er echter een hernieuwde interesse in het Belgische koloniale verleden. Peter Verlindens "Weg uit Congo: het verhaal van de kolonialen" vond heel veel weerklank. De boeken van Ludo De Witte over de moord op Patrice Lumumba, de eerste premier van het onafhankelijke Congo, hadden zon impact dat ze leidden tot de oprichting van de Commissie Lumumba. Het boek van Adam Hochschild en de televisiedocumentaire van Peter Bates over het bewind van Leopold II in de Onafhankelijke Congostaat, wekten veel beroering. Er was de overzichtstentoonstelling "Het geheugen van Congo" in het Koninklijk Museum voor Midden-Afrika op Vlaamse bodem dat eindelijk belooft werk te maken van de langverwachte vernieuwing. De Koninklijke Vlaamse Schouwburg, een van de partners in dit project, die tijdens de koloniale periode in het voormalige Leopoldstad speelde voor een exclusief Vlaams publiek, heeft zich sterk geëngageerd voor samenwerking met Congolese artiesten in Kinshasa. Luc Tuymans' "Mwana Kitoko" wekte algemene bewondering. En het wordt stilaan een hele klus om de vele boeken, toneelstukken en projecten bij de hand te houden die direct of indirect verwijzen naar de historische banden tussen België en Centraal Afrika.
Dit alles in acht genomen, is het des te opvallender dat inwoners van het voormalige Belgisch Afrika amper figureren in debatten over de multiculturele samenleving. Nochtans zijn zij een van de snelst groeiende minderheden in België, zij het minder in Vlaanderen dan in Wallonië en Brussel. De hernieuwde interesse in het Belgische koloniale verleden (in Congo, eerder dan in Burundi en Rwanda) lijkt dus te suggereren dat vele Belgen meer reflecteren op een historische periode waaraan tot voor kort weinig aandacht werd besteed dan dat ze begaan zijn met hun medeburgers van Burundese, Congolese en Rwandese afkomst.
Het leven, een metgezel voor de dood ...een GRATIS tip voor de Vlaamse linkerzijde !!
Wij vonden er alvast een uiterst interessant document over...
Het is misschien iets om in een partijprogramma van een linkse partij te verwerken moest die ergens in Vlaanderen opdoemen. Eventueel in combinatie met "gezonde seks" zoals sommige "grote" Linkse Denkers al hebben gesuggereerd...
Het werpt dus ook een totaal ander licht op al dat onnozel gelul over de fameuse tranferts van Noord naar Zuid die niet zouden gefundeerd zijn... Mogelijk zijn er inderdaad dingen die best eens ernstig onderzocht kunnen worden. We stellen in elk geval vast dat wat betreft sterftecijfers, Wallonië alleszins significante verschillen vertoont die toch wel één en ander kunnen verklaren wat betreft hogere sociale zekerheidsuitgaven.... of niet geachte Meneer LDD en consoorten ?!...
In elk geval is dit verplichte lectuur voor de op sterven na dode linkerzijde in Vlaanderen. Dit zijn gegevens waarrond duidelijke programmapunten kunnnen worden gebouwd in plaats van de mislukte vedettencultus die we vandaag binnen de sp-a kunnen bewonderen...
Wij hebben een kleine selectie gemaakt uit de studie, zodat voor gehaaste lezertjes de essentie duidelijk wordt.
( ... )
IV. Socio-economische sterfteverschillen bij Belgische mannen van
middelbare leeftijd
Ook de mannen zonder beroep of werkloosheidsuitkering vertonen een sterfte dat ver boven het gemiddelde uitstijgt (2,05 tot 1,63). De volledig werklozen (die wel een uitkering krijgen) kennen doorgaans het derde hoogste risico, behalve in de jongste leeftijdsgroep van 45- 49 jaar. Hier hebben de gepensioneerden (1,91) een hogere mortaliteit dan de werklozen (1,69). Vanaf 50-54 jaar geldt het omgekeerde en lijkt een overlevings- of brugpensioen (1,28 tot 1,05) minder nadelig te zijn dan volledige werkloosheid (1,51 tot 1,23). Voor de mannen van 55-59 en 60-64 jaar impliceert pensionering trouwens niet langer een groot sterfteoverschot en heeft de groep met een onbekend beroep een groter risico (1,18 en 1,14). Dit verschil zou toegeschreven kunnen worden aan het feit dat pensionering op jongere leeftijd vaak alleen in specifieke, waarschijnlijk kwetsbare situaties voorkomt. Bij oudere mannen is dit veel minder het geval: zij vormen op vlak van beroep een bijzondere klasse, juist omdat ze reeds in veel sterkere mate gepensioneerd zijn en dus een vervangingsinkomen hebben. Over het risicoverhogend effect van werkloosheid bestaan heel wat studies (Martikainen en Valkonen, 1996 en Valkonen en Martikainen, 1995). Werkloosheid kan beschouwd worden als een "multiple deprived social position", gekenmerkt door een gebrek aan structurele bronnen, verminderde sociale contacten, verhoogde socio-economische stress en bijgevolg door een grotere sterfte (Leeflang, Klein-Hesselink et al., 1992). Dergelijke resultaten dienen echter omzichtig geïnterpreteerd te worden. Het is, zoals vermeld, goed mogelijk dat een aantal mannen wegens gezondheidsproblemen uit de arbeidsmarkt gestoten worden of er geen nieuwe intrede toe vinden (Dahl, 1993a, 1993b en Vanhoorne, 1984). Dit selectie-effect zou in zekere zin ook een rol kunnen spelen voor de overige niet-actieve bevolkingsgroepen.
Het laagste risico wordt, afwisselend en afhankelijk van de generatiegroep, genoteerd bij de grote zelfstandigen, de hogere leidinggevenden en de academici (0,51 voor de mannen van 45- 49 jaar en 0,68 voor de mannen van 55-59 jaar) en bij de zelfstandige boeren (0,61 en 0,69 voor de mannen van 50-54 en 60-64 jaar). Voor de hogere beroepsklasse leunt dit beeld perfect aan bij de verwachtingen, maar voor de zelfstandige boeren is dit toch een enigszins verrassend resultaat. Vanhoorne (1984) citeert studies waarbij de kleinere sterfte van landbouwers, ondanks hun eerder lage status en inkomen, verklaard wordt door een hoge graad van arbeidstevredenheid. In de twee jongste leeftijdsklassen hebben de toezichthouders en de hooggeschoolde handenarbeiders de tweede laagste sterfte van de actieve bevolking (0,56 en 0,64). In de oudere generaties doet deze klasse het minder goed en vooral bij de mannen van 60-64 jaar. De lagere leidinggevenden en de geschoolde hoofdarbeiders bekleden in het algemeen de derde plaats met exponent B-waarden van 0,62 tot 0,739. Na de klassen met de laagste sterfte volgen meestal de geschoolde handenarbeiders (0,67 tot 0,82) en de routine hoofdarbeiders. Routine hoofdarbeiders scoren dus minder goed dan verwacht (0,72 tot 0,85), tenzij in de klasse 50-54 jaar (0,70), waar zij de tweede laagste sterfte hebben.
E. Dahl (1993b) schrijft de hogere sterfte van lagere bedienden tegenover arbeiders (ongeschoolde arbeiders in zijn geval) toe aan het "healthy worker effect", waarbij de categorie van lagere bedienden de arbeiders opslorpt die het zware fysische werk wegens gezondheidsproblemen niet meer aankunnen. Om deze hypothese te kunnen verifiëren zijn echter longitudinale gegevens over het beroep vereist. De kleine zelfstandigen bekleden een minder goede plaats (0,92 voor de 45-49-jarigen tot 0,88 voor de 50-54-jarigen), behalve in de oudste generatie waar zij beter scoren (0,82). De halfgeschoolde en ongeschoolde arbeiders tenslotte vertonen veelal de hoogste sterfte van de actieve bevolking met exponent B-waarden van 0,80 tot 0,9710. Ten opzichte van de beroepsklasse met de laagste sterfte hebben deze arbeiders een risico dat ongeveer 1,5 keer groter is (ongeacht de leeftijdsklasse). Anderzijds hebben zij tegenover mannen zonder beroep en zonder werkloosheidsuitkering een plus minus tweemaal zo laag sterfterisico. Bij de vergelijking van de extreme beroepsgroepen wordt dus een beeld bekomen dat redelijk goed overeenkomt met de internationaal waargenomen trends (Davey-Smith, Hart et al., 1998; Kaprio, Sarna et al., 1996; Kunst, 1997; Mare, 1990; Marmot, 1986; Marmot, 1995; Menchik, 1993 en Vallin, 1995). De niet-actieve groepen kenmerken zich door een hoger risico dan gemiddeld en de actieve door een lager risico. Voor de beroepsbevolking wordt het kleinste risico doorgaans genoteerd bij de "hoogste" klassen en het grootste bij de "laagste" beroepsgroepen. Bepaalde intermediaire categorieën vertonen een minder systematisch en consistent beeld.
IV.1.2 Het soort van inkomen: de niet-actieven opnieuw benadeeld
Een tweede materiële dimensie van de socio-economische positie is het soort van inkomen. Uit figuur 4.2 kan een betrekkelijk consistent sterftebeeld naar inkomenstype afgeleid worden en dit vooral voor de "extreme" inkomensklassen. Anderzijds blijkt dat bepaalde klassen heel verschillend reageren naargelang de generatiegroep. Vooral de klasse "twee deeltijdse inkomens" vertoont een sterk variërend patroon, mogelijk door de kleine aantallen in deze categorie. Zonder rekening te houden met deze categorie van twee deeltijdse inkomens, komt de laagste sterfte voor in huishoudens die hun loon uitsluitend uit arbeid putten, deze met één hebben. voltijds en één deeltijds inkomen (0,52 tot 0,77), met twee voltijdse (0,57 tot 0,70) en met één voltijds inkomen (0,70 tot 0,80). Niet de mannen in huishoudens met twee voltijdse inkomens scoren dus het best, maar wel deze in huishoudens met één voltijds en één deeltijds inkomen. Mogelijk speelt het lager stressgehalte een rol, maar om hierover definitieve uitspraken te kunnen doen, zou eerst gecontroleerd moeten worden voor de huishoudenspositie, de omvang van beide inkomens, etc. De oudste mannen volgen een licht afwijkende rangorde. Op vlak van inkomens vormen de 60-64 jarigen, net zoals voor de beroepsvariabele, een bijzondere groep omdat zij reeds in veel sterkere mate gepensioneerd zijn en een vervangingsinkomen hebben. Na deze klassen met de laagste mortaliteit volgt een intermediaire groep die een minder consistent of systematisch patroon vertoont naar leeftijd. Deze bestaat uit de restgroep en uit de categorieën "één voltijds en één vervangingsinkomen" en "één deeltijds inkomen", en wordt in het algemeen gekenmerkt door een iets lagere sterfte dan gemiddeld in de jongste generaties en door een risico dat nauw bij het gemiddelde aanleunt bij de oudste mannen. Voor de 60-64- jarigen heeft de restgroep wel een hogere sterfte, terwijl de mannen met één deeltijds inkomen een relatief lager risico vertonen. In deze leeftijdsgroep behoort eerder de klasse "één deeltijds en één vervangingsinkomen" tot de intermediaire groep. De huishoudens die geheel of vooral op vervangingsinkomens moeten terugvallen, onderscheiden zich duidelijk door hun hoge sterfte. Mannen met één deeltijds en één vervangingsinkomen hebben, met uitzondering van de 60-64-jarigen, een risico dat sterk tot matig boven het gemiddelde uitstijgt (1,75 tot 1,15). Vervolgens komen, afhankelijk van leeftijdsgroep, de huishoudens zonder inkomen (1,80 tot 1,55), met twee vervangingsinkomens (2,29 tot 1,11) en met één vervangingsinkomen (2,48 tot 1,24). Het feit dat de klasse "zonder inkomen" in de jongste generaties een lager tempo heeft dan deze met vervangingsinkomens zou te wijten kunnen zijn aan een artefact van de gegevens. Tot de categorie "zonder inkomen" behoort waarschijnlijk een aantal mannen die wel degelijk over een inkomen beschikken, maar voor wie de informatie onbekend is. Voor de oudste cohorten hebben de mannen zonder inkomen wel de hoogste sterfte, vermoedelijk omdat vervangingsinkomens hier een andere betekenis hebben dan op jongere leeftijd. Hoe dan ook, het risico van de inkomensgroep met de hoogste mortaliteit ligt voor de jongste mannen zes keer hoger dan deze van de klasse met het laagste risico, voor de 50-54 jarigen drie keer en voor de andere klassen ongeveer twee maal zo hoog. De verschillen nemen dus opnieuw af naar leeftijd, maar blijven aanzienlijk. In de geraadpleegde literatuur wordt inkomen meestal geoperationaliseerd via het jaarlijks of maandelijks inkomen (Martelin, 1994; Elo en Preston, 1992 en Rogers, 1992), maar dit was hier onmogelijk door het gebrek aan gegevens. Via integratie van het inkomenstype kon toch enigszins het belang van deze dimensie geïllustreerd worden. Mannen uit huishoudens die hun inkomen volledig uit deeltijdse of voltijdse arbeid halen, hebben een lager risico dan gemiddeld, met uitzondering misschien van de groep "één deeltijds inkomen". De tussengroep bestaat uit huishoudens die hun inkomen uit arbeid combineren met sociale steun en de hoogste sterfte wordt aangetroffen in de huishoudens die geen inkomen hebben of in deze die het volledig met sociale uitkeringen moeten doen.
IV.1.3 De huisvestingskwaliteit en de invloed van de levensstandaard
Om tegemoet te komen aan de tekortkoming van de inkomensvariabele, die geen gradaties toelaat naar de omvang van het inkomen, wordt een aantal proxies voor de lange termijn levensstandaard opgenomen, het comfort en het bezit van de woning en een combinatie van beide indicatoren in één huisvestingsvariabele. Figuur 4.3 illustreert het bestaan van een duidelijk sterftebeeld naar het comfortniveau van de woning, hoewel niet volledig conform aan de verwachtingen. Het laagste risico komt voor bij de mannen in een huis met groot comfort (0,49 tot 0,66), die een sterftepeil vertonen dat ver beneden het gemiddelde ligt en dat ook aanzienlijk afwijkt van het risico voor de andere comfortklassen. Daarna komt niet de groep "middelmatig comfort", maar "klein comfort" (0,83 tot 0,91) en pas dan de middenklasse (0,88 voor de jongste mannen tot 0,96 voor de 50-54- jarigen). De vierde plaats wordt ingenomen door de categorie "comfort onbekend" met een sterfterisico dat aanleunt bij het algemeen gemiddelde.
Bij de 45-49 jarigen hebben deze missing cases wel een groot sterfteoverschot (1,31). De mannen in een huis zonder klein comfort (1,43 tot 1,13) en vooral de restgroep (1,51 tot 1,57) worden door de hoogste mortaliteit gekarakteriseerd. Deze laatste categorie bevat enkele heel kwetsbare klassen zoals mannen zonder vaste particuliere woning (bijvoorbeeld thuislozen, woonwagenbewoners, mannen in medische of andere collectieve instellingen die daar op 1/03/1991 gedomicilieerd waren, etc.), mannen waarvan het type huishouden onbekend is, mannen die geen tellingformulier invulden, etc. Voor de extreme comfortklassen komen deze resultaten goed overeen met internationaal onderzoek (Martelin, 1994). De hoge sterfte van de mannen die het zonder klein comfort moeten doen en de lage sterfte van degenen in een huis met groot comfort duidt ontegensprekelijk op de associatie tussen sterfte en een zekere graad van materiële welvaart. Voor de intermediaire groepen middelmatig en klein comfort wordt de rangorde als het ware omgekeerd. Waarschijnlijk is de comfortvariabele niet discriminerend genoeg en worden teveel mannen tot de middengroep gerekend. Ook voor het huisbezit duikt in figuur 4.4 een duidelijk patroon op. De huiseigenaars hebben een uitgesproken lagere sterfte (0,58 tot 0,72) en worden gevolgd door de groep "huisbezit onbekend" met een risico gelijkend op dat van de totale bevolking voor de twee jongste leeftijdsgroepen (0,99 en 1,01), maar aanzienlijk lager dan gemiddeld voor de andere leeftijdsklassen (0,85 en 0,82). De huurders kenmerken zich door een iets hogere mortaliteit dan gemiddeld (1,14 tot 1,11) en de restgroep opnieuw door het hoogste risico (1,38 voor de 50-54 jarigen tot 1,52 - 1,53 voor de andere leeftijdsklassen). Uit figuur 4.5 blijkt dat de combinatie van beide indicatoren in één huisvestingsvariabele eveneens in een consistent beeld resulteert. De eigenaars van een huis met groot comfort vertonen een sterftepeil dat ver beneden het gemiddelde ligt (0,45 tot 0,62) en worden gevolgd door klassen met een aanzienlijk hogere mortaliteit. Doorgaans zijn dit de eigenaars met middelmatig (0,70 tot 0,78) of klein comfort (0,73 tot 0,83) en de huurders met groot comfort (0,77 voor de jongste mannen tot 0,90 voor de 55-59-jarigen). Bij de 50-54-jarigen hebben de huurders van een woning met groot comfort ongeveer hetzelfde relatief risico als de eigenaars met middelmatig of klein comfort (0,75 tot 0,76). Na deze klassen met de laagste sterfte volgen doorgaans de categorie "huisbezit of comfortniveau onbekend" (d.i. een mengelmoes van allerlei "huisvestingsposities") en vervolgens de eigenaars zonder klein comfort. Voor de jongste mannen kennen de eigenaars zonder klein comfort een aanzienlijk sterfteoverschot (1,26) en worden ze nog voorafgegaan door de huurders van een huis met klein comfort (1,21). Dit is niet het geval voor de oudere leeftijdsgroepen, waar de verschillende eigenaarsklassen bijna "en bloc" de laagste sterfte hebben. Bovendien is sprake van een monotoon toenemend risico met een afnemend comfortniveau, hetgeen voor de afzonderlijke comfortvariabele niet het geval was. De groep met de hoogste mortaliteit bestaat uit de meerderheid van de huurdersklassen en de restcategorie. Voor de twee oudste leeftijdsklassen wordt identiek hetzelfde patroon vastgesteld. Eerst volgen de huurders met klein comfort (1,13 tot 1,17), vervolgens de huurders van een woning met middelmatig (1,33 tot 1,25) of zonder klein comfort (1,48 tot 1,37) en tenslotte de restgroep met de hoogste mortaliteit (1,56 en 1,58). In de twee jongste leeftijdsklassen wordt een andere rangorde genoteerd. Hier hebben de huurders van een huis zonder klein comfort de hoogste sterfte (1,74 tot 1,70). Bij de huurders wordt dus een minder systematische en consistente rangorde naar comfortniveau waargenomen dan bij de eigenaars. Het lijkt er dus op dat het bezitten van een woning een belangrijke discriminerende factor is op gebied van sterfte. Voor bijna alle groepen hebben de huisbezitters een lagere mortaliteit dan gemiddeld, ongeacht het comfortniveau. Naast het bezit van een huis speelt natuurlijk ook de kwaliteit van de woning een rol. Dit blijkt uit de bijna monotoon toenemende sterfte met een afnemend comfortniveau, vooral onder de eigenaars.
IV.1.4 Het onderwijsniveau: de sociale dualiteit
In figuur 4.6 worden de B-waarden van een 13-tal onderwijsgroepen voorgesteld. België kenmerkt zich volgens de figuur door een uitgesproken sterftepatroon naar onderwijsniveau: de meest opgeleiden hebben de laagste sterfte en de niet of minder opgeleiden de hoogste sterfte. In alle leeftijdsgroepen wordt het laagste risico waargenomen bij de mannen met een diploma pedagogisch onderwijs van het korte type, met een diploma universitair of hoger onderwijs van het lange type en met een diploma hoger onderwijs van het korte type. Voor de jongste klasse bijvoorbeeld worden exponent B-waarden genoteerd van respectievelijk 0,61, 0,64 en 0,69. De verschillende niveaus van secundair onderwijs nemen een intermediaire positie in. De risicos leunen in het algemeen nauw aan bij het gemiddelde sterftepeil, tenzij voor de technische richtingen die een iets gunstiger perspectief bieden en dit vooral in de jongste leeftijdsgroepen. Het hoger secundair algemeen vormend of kunstonderwijs blijkt in de oudere generaties wel een iets betere positie mee te brengen dan in de jongere generaties. Deze cohortenverschillen vloeien waarschijnlijk voort uit het feit dat een hogere secundaire opleiding voor de oudere generaties meer maatschappelijke kansen bood dan voor de jongere. De beroepsrichtingen vertonen, samen met het lager secundair algemeen vormend of kunstonderwijs, een iets negatiever beeld. De niet of minder opgeleide klassen hebben een veel hogere sterfte. Mannen zonder diploma hebben een relatief risico van 1,36 tot 1,21 en worden dus door een aanzienlijk sterfteoverschot gekenmerkt. Degenen met een diploma lager onderwijs of met een onbekend diploma vertonen doorgaans iets lagere exponent B-waarden (tenzij voor de oudste mannen). Dat de onderwijsvariabele belangrijke verschillen genereert, blijkt uit de ratio tussen het relatief risico van de hoogst en de laagst opgeleide mannen. Voor de jongste leeftijdsklasse bijvoorbeeld is het risico van niet-opgeleiden (1,36) ongeveer 2,2 keer zo hoog als dat van de mannen met een diploma van pedagogisch onderwijs (0,61). De categorie "niet ingevuld" heeft een relatief risico dat ver boven alle andere uitstijgt: minimum twee maal zo hoog als gemiddeld. Het is overduidelijk dat het hier om een heel specifieke groep gaat, bestaande uit mannen die geen tellingformulier hebben ingevuld. Vermoedelijk heeft een groot deel van hen dat niet gedaan wegens ziekte of ongeval, hetgeen meteen de extreme sterfte zou verklaren. Deze onderzoeksresultaten voor België komen relatief goed overeen met de internationale patronen (Feinstein, 1993), onder andere waargenomen in de Verenigde Staten (Elo en Preston, 1996; Mare, 1990; Menchik ,1993 en Sorlie, Backlund et al., 1995) en in Europa (Martelin, 1994; Kunst, 1997 en Valkonen, Sihvonen et al., 1997). De hoogste en laagste onderwijscategorieën vertonen een consistent patroon, terwijl de secundair opgeleiden, en vooral de algemene richtingen, toch minder aan de verwachtingen voldoen.
IV.1.5 De leefvorm: een duidelijk sociaal patroon
Om te controleren voor een meer sociaal-demografische variabele, wordt het sterftepeil ook uitgesplitst naar de huishoudenspositie. Volgens de internationale literatuur geeft de huishoudenspositie (of de burgerlijke staat) aanleiding tot systematische sterfteverschillen (Wyke en Graeme, 1992). Deze patronen treden ook voor België duidelijk naar voor in figuur 4.7. De gehuwden met inwonende kinderen (0,53 tot 0,67) hebben duidelijk de laagste sterfte en worden hierin gevolgd door de gehuwden zonder inwonende kinderen (0,67 voor de mannen van 50-54 jaar tot 0,71 voor de oudste leeftijdsgroep). Daartegenover staan de groepen met de hoogste mortaliteit, namelijk de restcategorie (1,53 tot 1,36) en de alleenstaanden (1,49 tot 1,16). Het relatief risico van de alleenstaanden is dus 2,8 tot 1,7 keer zo hoog als dat van de gehuwden met inwonende kinderen. Het grootste sterfteoverschot treedt op voor de restgroep, met heel specifieke huishoudenssamenstellingen. De andere posities getuigen van een iets minder consistent beeld naar leeftijd. In de oudste generaties hebben mannen die bij een kerngezin inwonen het derde hoogste risico met een aanzienlijk tot matig sterfteoverschot (1,23 voor de 55-59-jarigen en 1,13 voor de 60-64- jarigen). In de jongste klasse vertonen zij maar een lichte surmortaliteit (1,03) en hebben de mannen die bij hun ouders inwonen een veel hoger risico (1,33). Voor de 50-54-jarigen geldt dezelfde rangorde, maar bestaat een kleiner verschil tussen beide posities (met waarden van respectievelijk 1,16 en 1,25). Bij de 55-59-jarigen geeft inwonen bij de ouders aanleiding tot een meer gematigd overschot (1,15) en voor de oudste mannen tot slechts een heel klein overschot (1,03). Bij de 60-64-jarigen lijken de ongehuwd samenwonenden zonder kinderen een risicovollere groep (1,10). In de overige leeftijdsgroepen vertonen de ongehuwd samenwonenden zonder kinderen een lichte surmortaliteit. Voor de samenwonenden met inwonende kinderen en de mannen aan het hoofd van een monoparentaal gezin wordt een iets lager risico dan gemiddeld genoteerd. Er kan in zekere zin gesteld worden dat deze posities een intermediaire groep vormen tussen de gehuwden enerzijds en de mannen die geen deel uitmaken van een koppel anderzijds. Voor de 60-64-jarigen geldt dit in veel mindere mate: hier hebben alleen de gehuwden een lager tempo dan gemiddeld. Deze resultaten leunen opnieuw betrekkelijk goed aan bij de internationaal waargenomen patronen. Op het eerste gezicht lijkt de sociale-netwerk-hypothese bevestigd door de cijfers; vooral het gehuwd, maar ook het ongehuwd samenwonen, geeft aanleiding tot een lager relatief sterfterisico. Mannen die geen deel uitmaken van een (heteroseksuele) samenwoonrelatie, in casu de alleenstaanden en degenen die bij een kerngezin of bij de ouders inwonen, hebben meestal een hogere sterfte dan degenen die wel in relatieverband leven. Een nuance is dat hoe "officiëler" het samenwonen, hoe groter dit voordeel. Een traditionele gezinsstructuur, een echtpaar met kinderen, heeft de laagste sterfte. Ongehuwd samenwonenden hebben duidelijk een hoger sterfterisico dan gehuwden. Er bestaan dienaangaande twee verklarende hypothesen voor het verband tussen het gehuwd zijn (of het ongehuwd samenwonen) en het sterfterisico (Goldman, 1993). De eerste veronderstelt een "gezondheidsbevorderend" effect van het huwelijk (of algemener van een samenwoonrelatie) op economisch, sociaal en psychosociaal vlak; de tweede vertrekt van een selectie-effect waarbij gezonde personen meer kans hebben om gehuwd te zijn of om samen te wonen. Om uitspraken te kunnen doen over het belang van beide mechanismen zijn echter longitudinale gegevens vereist over de huishoudenspositie.
IV.1.6 Conclusies
In deze beschrijvende analyse lijken alle socio-economische variabelen na controle voor leeftijd significante sterfteverschillen te genereren. De tendensen zijn in het algemeen systematisch voor de vier leeftijdsklassen en sluiten nauw aan bij de conclusies uit internationaal onderzoek.
...& Wat betreft de vrouwen geven we enkel de conclusie, niet omdat we de dames niet interessant zouden vinden, maar omdat er weinig verschillen met de mannen werden gevonden.
( ... )
V.3 Conclusie
1. In het algemeen sluiten de sterftepatronen van vrouwen goed aan bij deze van mannen. Hoewel de verschillen kleiner zijn bij vrouwen, kan niet ontkend worden dat de mortaliteit ook in de Belgische vrouwelijke bevolking duidelijk differentieert in functie van de socio-economische positie, waarbij de "laagste" klassen de hoogste sterfte hebben.
2. Vrouwen vertonen doorgaans minder intense en minder lineaire patronen dan mannen. Dit geslachtsverschil wordt waargenomen in alle leeftijdsklassen uit de doelgroep van middelbare leeftijd, hoewel het verschil voor bepaalde variabelen nihil is in de oudere generaties. De algemene conclusie komt goed overeen met internationale onderzoeksresultaten, althans voor de individuele variabelen zoals de beroepsstatus en het onderwijsniveau. Voor de strikt individuele kenmerken wordt een andere gradiënt genoteerd bij vrouwen dan bij mannen, typerend voor een specifieke reactie. Voor de huishoudelijke kenmerken, zoals het inkomenstype en de huisvestingskwaliteit, duiken meer gelijkaardige verschillen op in beide geslachtsgroepen. Dit is voor een stuk logisch, aangezien de kenmerken van alle leden van het huishouden, zowel mannen als vrouwen, in deze variabelen opgenomen zijn.
3. In de multivariate modellen dalen de sterfteverschillen bij vrouwen, maar houden ze doorgaans stand. Het geslachtsverschil op vlak van differentiële sterfte vermindert of verdwijnt zelfs na controles voor andere variabelen. Deze controles leiden veelal tot een grotere reductie van de variatie van de coëfficiënten bij mannen dan bij vrouwen, zodat uiteindelijk nog maar weinig verschil bestaat tussen beide geslachten. Mogelijk duiken in de mannelijke populatie mechanismen op die het effect van elke afzonderlijke variabele opblazen, wanneer deze in combinatie met elkaar in hetzelfde model gebracht worden. Bij vrouwen is vermoedelijk minder sprake van dergelijke effecten, waarschijnlijk omdat zij nog steeds sterker beïnvloed worden door hun rol als echtgenote en als moeder. Mannen vormen in deze maatschappij nog steeds de of beter een meer traditionele kostwinner.
...& Vervolgens per streek...
( ... )
VII.2 Sterfteverschillen naar arrondissement bij Belgische mannen:
De hogere sterfte in Wallonië bevestigd Het sterfterisico wordt in dit deel enkel gemodelleerd in functie van het arrondissement waar de man op het ogenblik van de volkstelling woonde25. De resultaten van deze modellen zijn opgenomen in kaart 7.1, gebaseerd op de gemiddelde waarden voor de vijf leeftijdsgroepen samen26. De eigenlijke cijfers kunnen in annex 7.4 gevonden worden, waar ook de waarden voor de vijf afzonderlijke leeftijdsgroepen opgenomen zijn.
Kaart 7.1 : Relatieve sterfterisico's (exponent B-waarden) naar arrondissement, na controle voor leeftijd; gemiddelde waarden voor Belgische mannen in de leeftijdsgroepen tussen 40 en 64 jaar In kaart 7.1 duikt een uitgesproken dichotomie op waarbij de meerderheid van de Vlaamse arrondissementen een waarde kleiner dan één vertoont en omgekeerd bijna alle Waalse arrondissementen een waarde groter dan één en dus een hogere sterfte hebben. De mannen uit Limburg en de Kempen worden gekenmerkt door het laagste risico, hierin doorgaans gevolgd door leeftijdsgenoten uit Antwerpen en uit Vlaams-Brabant. De mannen uit West-Vlaanderen vertonen veelal een sterfte die nauwer bij het gemiddelde van het Rijk aanleunt en zijn dus iets slechter af, althans in bepaalde arrondissementen. Dit geldt ook voor Oost- Vlaanderen. In beide provincies wordt de hoogste sterfte van het Nederlandstalig landsgebied genoteerd, zoals bijvoorbeeld in Dendermonde en Veurne, maar vooral in Oostende, Aalst en Oudenaarde, waar een risico waargenomen wordt dat gelijk of bijna gelijk is aan het nationaal gemiddelde.
In Wallonië hebben bijna alle arrondissementen een hoger risico dan het Rijk, op een aantal uitzonderingen na zoals Nijvel en Verviers, waar de laagste sterfte van het Franstalig landsdeel genoteerd wordt. De gebieden met de hoogste mortaliteit zijn voornamelijk in Henegouwen (in Charleroi en Bergen) gesitueerd en in mindere mate ook in Namen. De Luikse en een aantal Luxemburgse arrondissementen hebben in Wallonië een relatief gunstige positie, met waarden die minder afwijken van het gemiddelde.
VII.5 Conclusies
1.De regionale tendensen komen goed overeen in beide geslachtsgroepen. In het algemeen worden dezelfde lijnen waargenomen, met een hogere sterfte in Wallonië en een lagere in Vlaanderen, zowel bij mannen als bij vrouwen. Bij mannen zijn de regionale sterfteverschillen, net zoals de sociale verschillen, wel iets meer uitgesproken. Ook wordt voor bepaalde arrondissementen een differentieel beeld bekomen in functie van het geslacht. Globaal gesteld duikt bij vrouwen een meer stedelijke gradiënt op, waarbij de stedelijke gebieden doorgaans de hoogste sterfte hebben en de rurale arrondissementen de laagste sterfte. Bij mannen is dit patroon minder uitgesproken.
2. Na controle voor de socio-economische samenstelling van de bevolking blijven deze verschillen behouden in beide geslachtsgroepen. In Vlaanderen zijn duidelijk factoren in het spel die de sterfte op een lager peil houden en in Wallonië elementen die de mortaliteit op een hoger niveau houden, onafhankelijk van de huisvestingskwaliteit, het soort van inkomen, het opleidingsniveau en de huishoudenspositie.
3. De controles voor socio-economische status reiken twee sleutels aan om de regionale sterfteverschillen te interpreteren. De daling of stijging van de sterfterisico's geven aan in welke mate de regionale sterfteverschillen verklaard kunnen worden door statusverschillen. Zo kan voor Charleroi, Bergen en Brussel afgeleid worden dat de oversterfte in aanzienlijke mate samenhangt met het slecht socio-economisch profiel van de bevolking in deze arrondissementen en dit zowel bij mannen als bij vrouwen.
De tweede sleutel wordt gevormd door de verschillen die in het nettomodel blijven bestaan tussen de arrondissementen en dus niet het gevolg zijn van differentiële socioeconomische kenmerken van de bevolking. In essentie blijven vier categorieën over om deze residuele sterfteverschillen te verklaren: milieufactoren, socio-economische omgevingsfactoren, het beleid inzake gezondheidszorg en gedragsfactoren (levensstijl en preventie), in de mate dat deze niet samenhangen met de socio-economische positie, maar wel cultureel bepaald zijn. Het spreekt vanzelf dat deze vier factoren samen ageren en elk voor een variabel deel van de residuele verschillen verantwoordelijk kunnen zijn. De interactie tussen deze factoren kan zelfs een neutraliserend effect hebben waarbij gunstige milieufactoren bijvoorbeeld teniet gedaan worden door een ongezondere levensstijl. Op basis van de beschikbare gegevens in dit onderzoek is het echter niet mogelijk om dieper op deze mogelijke samenhang in te gaan of om verklaringen te kunnen formuleren. Toch kunnen enkele frappante vaststellingen gedaan worden. In eerste instantie blijkt dat de sterfteverschillen tussen het Vlaams, het Brussels en het Waals Gewest gedeeltelijk te verklaren zijn door de verschillen in socio-economische status van de inwoners van de betrokken gebieden. De daling van de mortaliteit in de dichtstbevolkte en meest geïndustrialiseerde gebieden van Wallonië is hier tekenend voor en tevens de aanzienlijke afname van de sterfte in het Brussels Gewest. Toch blijven na controle belangrijke verschillen bestaan waarvoor de socio-economische factoren op individueel vlak geen verklaring kunnen bieden. Vermoedelijk spelen verschillen in milieu, gedrag en gezondheidszorg hierbij een belangrijke rol. Uit de gezondheidsenquête blijkt duidelijk dat de gewesten een aantal belangrijke verschillen vertonen op gebied van levensstijl en gezondheidszorg. In de literatuur werd herhaaldelijk de grote samenhang tussen socio-economisch statuut en levensstijl bevestigd. Het zou dus moeten gaan om verschillen in levensstijl die blijven bestaan na controle voor de socioeconomische status.
In Vlaanderen kunnen na controles drie gebieden onderscheiden worden. Het zuiden van Oost-Vlaanderen en Halle-Vilvoorde vertonen binnen Vlaanderen een belangrijke surmortaliteit, zowel voor mannen als voor vrouwen. Daartegenover staan de Limburgse en Antwerpse Kempen, met een lage mortaliteit voor beide geslachten. De streek van Antwerpen-Mechelen wordt gekenmerkt door een hoge sterfte bij vrouwen, maar door een risico dat nauw bij het Vlaams gemiddelde aanleunt bij de mannen. Verder valt het op dat ook Hasselt bij de vrouwen slechter scoort.
In Wallonië is het veel moeilijker om regionale patronen te onderscheiden die gelijklopend zijn voor mannen en vrouwen. Charleroi, Bergen, Marche-en-Famenne, Dinant en Philippeville doen het slecht in beide groepen, terwijl Moeskroen en Doornik, Thuin en Verviers eerder goed scoren. Opmerkelijk is de hele noord-oostelijke regio van Wallonië (Nijvel, Borgworm, Luik en Verviers) die bij mannen na controle de laagste cijfers vertonen, terwijl dit bij de vrouwen niet het geval is.
Deze onderzoeksresultaten dienen voorzichtig geïnterpreteerd te worden, aangezien twee belangrijke bedenkingen gemaakt kunnen worden bij de regionale analyse. De onderzoekseenheid (het arrondissement) is in eerste instantie een relatief willekeurige administratieve indeling van het territorium. Het is best mogelijk dat belangrijke interne verschillen bestaan binnenin een arrondissement, die hier volkomen gemaskeerd worden. Een fijnere indeling (bijvoorbeeld op gemeentelijk vlak) zou hier eventueel inzicht in kunnen verschaffen. Anderzijds zou een fijnmaziger geografische opdeling tot een ander probleem leiden, dat zelfs reeds opduikt op arrondissementeel niveau. Sterfte is een relatief zeldzaam fenomeen, in het bijzonder bij vrouwen in de bestudeerde leeftijdsgroepen. Hierdoor kan een zekere volatiliteit ontstaan in de resultaten en vooral in de dunbevolkte arrondissementen.
... ?! Iets geleerd beste kamaraden ?!... Of toch liever maar onnozele praat uitkramen in de Story en Dag Allemaal ?!...
Hebben jullie intussen je zo al wel eens afgevraagd... "Waar zijn we mee bezig ?!..."
Ach-ach-ach... Het wel & wee van ons spaarpotje voor de nucleaire ontmanteling
Het editoriaal van de Standaard van 28 oktober 2008. We citeren integraal :
...
...
Energie en grondstoffen
woensdag 11 januari 2006
Waakhond energiemarkt ligt op apegapen
De waakhond die in het oog moet houden of de energiesector wel genoeg geld opzijzet voor de latere ontmanteling van de kerncentrales, ligt op apegapen.
Het geld waarover hij moet waken, is geen geld van de energiebedrijven zoals die laatste beweren, maar geld dat de consument betaalt via zijn - erg hoge - energiefactuur en dat de overheid nadien afroomt.
De Commissie voor Nucleaire Voorzieningen, zoals die waakhond in slecht Nederlands heet, vergadert nauwelijks één keer per jaar. Ze heeft nog altijd geen huishoudelijk reglement. En ze krijgt geen werkingsbudget van de overheid, zelfs niet om de studies te betalen op basis waarvan zij berekent hoeveel geld daarvoor opzijgezet moet worden.
Ze weet ook niet wat de overheid wil inzake ontmanteling. De meeste regeringspartijen zijn niet (meer) voor de vervroegde sluiting van sommige kerncentrales, die een vorige regering vastlegde, maar een beslissing is er nog niet en komt er ook niet snel.
Omdat de commissie op apegapen ligt, is er niemand om aan te klagen dat het tot nu toe opzijgezette geld, voor een groter deel dan mag, terug ter beschikking gesteld wordt van de energiebedrijven Electrabel en Elia. (Toen de commissie dat toch eens poogde te doen, werden prompt drie leden van de atoomlobby in de commissie geparachuteerd.)
En omdat de commissie op apegapen ligt, is er ook niemand om aan te klagen dat de overheid zelf geregeld - ook nu weer voor de begroting 2009 - in die kas graait om haar rekeningen sluitend te maken.
Het is een schande.
Maar het is een wel vaker voorkomend fenomeen in dit land. Er worden commissies en administraties opgericht om problemen op te lossen die de politiek niet kan oplossen, maar zodra die commissies of administraties opgericht zijn, belet de politiek vaak dat ze hun werk consequent doen. Want als ze dat doen, dwingen ze de politiek om de gevolgen daarvan te aanvaarden en dan beperken ze de bewegingsvrijheid van de politiek en dat is het laatste wat die wil.
De onduidelijkheid die daaruit voortvloeit, komt sommigen weleens goed uit. Sommige politici en pressiegroepen hebben er soms voordeel bij dat er onduidelijkheid bestaat over bijvoorbeeld de vraag hoeveel geld er nodig is voor de ontmanteling van die centrales. De een kan dan rustig inhakken op de atoomlobby, en de ander kan rustig orakelen dat de energiesector onheus 'gemolken' wordt.
Doet de politiek dat bewust? Ach. Wellicht niet. Het is een gevolg van het onvermogen van veel van onze politici om keuzes te maken in grote dossiers en de consequenties daarvan te aanvaarden. Terwijl de praktijk hen leert dat onduidelijkheid in grote dossiers hun bewegingsvrijheid vergroot in kleine dossiers waarin velen van hen zich beter thuis voelen en waaraan ze eigenlijk ook meer belang hechten. Dus...
...Maar wat lazen we een heel tijdje geleden ?!...
...
Vraag om uitleg van mevrouw Fauzaya Talhaoui aan de minister van Economie, Energie, Buitenlandse Handel en Wetenschapsbeleid over «de financiële middelen en de ontmantelingsstrategie van kerncentrales» (nr. 3-590)
Mevrouw Fauzaya Talhaoui (SP.A-SPIRIT). - De wet van 11 april 2003 betreffende de voorzieningen aangelegd voor de ontmanteling van de kerncentrales en voor het beheer van splijtstoffen bestraald in deze kerncentrales bepaalt dat de kernprovisievennootschap en de betrokken exploitanten aan het opvolgingscomité een voorstel overmaken tot herziene methode van aanleg voor voorzieningen voor de ontmanteling en een voorstel tot herziene methode van voorzieningen voor het beheer van bestraalde splijtstoffen. Dit voorstel moest ten minste een uitgewerkt scenario voor de ontmanteling van de kerncentrales en voor het beheer van bestraalde splijtstoffen, een gedetailleerde raming van de betrokken kosten en een berekeningsmethode voor de opbouw van de voorzieningen omvatten.
De mededeling van de Europese Commissie van 26 oktober 2004 over de financiële middelen die gebruikt dienen te worden voor de ontmanteling, waarin de Commissie meldt dat België nog geen concrete ontmantelingsstrategie heeft gekozen, deed bij mij vragen rijzen over het opvolgingscomité en de provisies.
Werd het huishoudelijk reglement van het opvolgingscomité reeds goedgekeurd? Zo nee, wanneer zal dat dan gebeuren? Heeft de Ministerraad het maximaal bedrag dat ten laste van voorzieningen kan worden besteed aan de werkingskosten van het opvolgingscomité, de kosten van de adviezen en de door het opvolgingscomité gevraagde studies, reeds vastgelegd? Heeft het opvolgingscomité het voorstel tot herziene methode van aanleg voor de voorzieningen reeds goedgekeurd?
Wat is het concrete bedrag nodig voor de ontmanteling en voor het beheer van de bestraalde splijtstoffen? Hoeveel daarvan is reeds beschikbaar in het fonds? Hoeveel en welke studies heeft het opvolgingscomité reeds besteld? Welke initiatieven werden recentelijk genomen om de geplande uitstap uit de kernenergie in goede banen te leiden? Welke projecten zijn er in het vooruitzicht?
De heer Marc Verwilghen, minister van Economie, Energie, Buitenlandse Handel en Wetenschapsbeleid. - Het opvolgingscomité voor de ontmanteling en het beheer van bestraalde splijtstoffen heeft zijn huishoudelijk reglement goedgekeurd. Het moet nog door mijn administratie worden voorgelegd.
De administratie heeft een nieuw ontwerp van koninklijk besluit opgesteld waarin een maximaal bedrag is voorgesteld dat kan worden besteed aan de werkingskosten van het opvolgingscomité. Dit voorstel wordt onderzocht en aan de Ministerraad voorgelegd.
Het voorstel tot herziening van de provisioneringsmethodes voor de ontmanteling van de kerncentrales werd door de kernprovisievennootschap overgemaakt aan de leden van het opvolgingscomité kort na het verschijnen van hun benoeming in het Belgisch Staatsblad. Het comité heeft verschillende vergaderingen gewijd aan het herzieningsvoorstel en het opstellen van het advies daarover bevindt zich in zijn eindfase. Ik hoop dat het over enkele weken klaar zal zijn.
Op het einde van 2004 waren de provisies in de boeken van de kernprovisievennootschap de volgende: 990.135.000 euro voor de ontmanteling van de kerncentrales en 2.606.286.000 euro voor het beheer van de bestraalde splijtstoffen. Deze bedragen stemmen overeen met de oude provisioneringsmethodes. Na ontvangst van het advies van het opvolgingscomité zal de kernprovisievennootschap deze bedragen in overeenstemming brengen met de herziene methodes. Eind 2004 zullen de provisies zowel voor de ontmanteling als voor de splijtstoffen overeenstemmen met de huidige waarde van de toekomstige verplichtingen.
Het opvolgingscomité heeft tot nu toe één studie besteld, namelijk aan de NIRAS, voor het onderzoek van de herziene provisioneringsmethodes. Wat de initiatieven betreft die werden genomen om het hoofd te bieden aan de geplande uitstap uit de kernenergie, werden verschillende maatregelen genomen: reserveren van een gebied in de Noordzee voor de inplanting van windmolens; bevordering van de productie en het gebruik van biobrandstoffen; maatregelen om de energiebesparing te bevorderen; diversificatie van onze gasbevoorrading; aanmoediging van nieuwe elektriciteitsproducenten om zich in België te vestigen.
Mevrouw Fauzaya Talhaoui (SP.A-SPIRIT). - Ik dank de minister voor het antwoord. Ik zal de situatie volgen. Het gigantische bedrag dat de minister vermeldde, is nu eenmaal de prijs die we voor kernenergie in de toekomst zullen moeten betalen.
Maar blijkbaar heeft SP.-A-SPIRIT de situatie toch niet zo op de voet gevolgd zullen we maar eufemistisch zeggen ...We laten jullie genieten van een meer recente bijdrage van een intelligente jongen van Synatom, een zekere Meneer Cornelissen :
Jullie moeten dit stichtende stukje leesvoer maar even lezen om de objectieve berichtgeving van Synatom tot jullie hersentjes te laten doordringen na het lezen van het editoriaal van De Standaard. De wereld wordt plots een boeiende plek...
...
Een strikt bewaakte
spaarpot
De Belgische kerncentrales bereiken ooit het einde van hun levensduur. Ze zullen dan moeten worden ontmanteld. Ook het kernafval moet verder worden beheerd. Inmiddels wordt al ruim twintig jaar geld opzij gezet om zich daarop voor te bereiden. De evaluatie van de behoeften, de opbouw en het beheer van de provisies zijn wettelijk strikt gereglementeerd en er bestaan duidelijke procedures voor. De overheid controleert dit proces voortdurend.
Elke particulier, elk gezin, elke onderneming weet dat bepaalde mijlpalen in het leven een lange financiële voorbereiding vereisen. Om bijvoorbeeld ons droomhuis te kunnen bouwen moeten we soms heel lang sparen. Daarbij is het zinvol af en toe de balans op te maken: Stemt de spaarsom overeen met de behoefte, is ze toereikend of misschien wel overdreven hoog? Het antwoord hangt af van verschillende factoren, die kunnen variëren: het gewenste huis, de grondprijs in de regio, de intrest, de bouwkosten, de dalende of stijgende prijsevolutie van bepaalde technologieën, enz.
Ook voor kerncentrales
Deze zeer algemene redenering geldt ook voor de nucleaire provisies die in België worden opgebouwd. Op termijn, dat is geweten, zullen er grote uitgaven nodig zijn die voortvloeien uit het einde van de exploitatie van de huidige Belgische kerncentrales. We zullen de gebruikte splijtstof en het kernafval moeten blijven beheren. We zullen de centrales moeten ontmantelen, dat wil zeggen stilleggen, de laatste splijtstof verwijderen, de installaties afbreken en de sites saneren. En dat moet uiteraard worden gefinancierd.
"De uitdaging is om de nodige bedragen zo precies mogelijk in te schatten. We sturen voortdurend bij."
De sector van de nucleaire elektriciteitsproductie legt daarvoor al sinds de jaren '80 provisies aan. Eenvoudig gesteld: telkens een nucleaire kWh wordt geproduceerd, worden enkele centiemen opzij gezet. Zo is er ondertussen geleidelijk een provisie van 4,5 miljard euro aangelegd. Gilbert Cornelissen, Financieel Directeur van Synatom: "Net zoals voor een particulier is de uitdaging om de bedragen die op termijn nodig zullen zijn, zo precies mogelijk in te schatten. Hun raming is op twintig jaar tijd al sterk geëvolueerd, meer bepaald omdat de technologie vooruitgaat. We passen voortdurend aan. Het grote verschil met particulieren is dat, voor de nucleaire provisies, deze evaluatie zeer streng wordt gecontroleerd door de overheid."
De wet van 11 april 2003 en de wijzigingen van 25 april 2007 hebben een zeer strikt kader bepaald voor de evaluatie en het beheer van de provisies. Omdat de markt is vrijgemaakt en de ondernemingen zijn blootgesteld aan concurrentie, heeft de overheid ervoor gezorgd dat de provisies op termijn altijd toereikend en beschikbaar zullen zijn, wat er ook gebeurt. Ze heeft dus een kader uitgewerkt dat erover moet waken dat de kosten van het nucleair passief in de toekomst niet op de gemeenschap worden afgewenteld. Als daarenboven zou blijken dat de reële kosten van de ontmanteling van de centrales of het beheer van de gebruikte splijtstoffen de bedragen van de provisies overtreffen, kunnen de autoriteiten aan de exploitanten van kerncentrales vragen om het resterende deel bij te passen. De wetgeving is in dit opzicht zeer formeel en deze verplichting is niet in de tijd beperkt.
Synatom, de hoeksteen
Deze wet vertrouwde aan Synatom de rol toe van kernprovisievennootschap. De onderneming bepaalt de strategie, evalueert de toekomstige uitgaven, berekent de nodige provisies en beheert de gelden. Synatom is een private onderneming waarvan het kapitaal voor 100% in handen is van Electrabel. De Belgische staat bezit een "Golden share" en stuurt twee vertegenwoordigers naar de Raad van bestuur.
De Belgische wetgever richtte een Commissie voor nucleaire voorzieningen
op. Ze bestaat uit zes leden die de Staat vertegenwoordigen en
drie leden die Synatom vertegenwoordigen. Het is haar taak om toe
te zien op de wijze waarop de provisies worden opgebouwd en op het
beheer van de overeenkomstige gelden(*). Er bestaat een precieze
methodologie voor het evalueren van de vereiste provisies. Elke drie
jaar is er een herziening die wordt voorgelegd aan de Commissie voor
nucleaire voorzieningen. De eerste evaluatie werd in januari 2004
door Synatom voorgelegd en goedgekeurd. In 2006 werd de herziening
gerealiseerd door de gespecialiseerde teams van Synatom,
Electrabel en Tractebel Engineering. Er werden verschillende mogelijke
beheersscenario's opgesteld, zowel voor de benedenfase van de
splijtstofcyclus het afvalbeheer dus als voor de ontmanteling van
de centrales. De technische en economische hypothesen werden aangepast
om rekening te houden met de meest recente evoluties. Het
dossier werd begin 2007 voorgelegd aan de Commissie.
"Ons werk steunt op een methodologie
en op solide berekeningen die werden goedgekeurd door de Commissie voor
nucleaire voorzieningen."
Gilbert Cornelissen: "Het gaat om heel grondig werk. De Commissie
keurde het dossier midden maart 2007 goed. Dit is een etappe in een
proces dat voortdurend evolueert, laat dat vooral duidelijk zijn. Er
zijn aanbevelingen geformuleerd. Daarmee gaan we aan de slag voor
de nieuwe cyclus van drie jaar die nu gestart is. De volgende mijlpaal
is 2010. Ook in die nieuwe cyclus zullen we werken op basis van een
solide methodologie en berekeningen die - en dat wil ik opnieuw
benadrukken - goedgekeurd zijn door de Commissie voor nucleaire
voorzieningen."
---------- (*) NIRAS en FANC hebben het recht om de vergaderingen van de Commissie bij te wonen en
hebben een raadgevende stem.
----------
HET GAAT OM RAMINGEN
De datum van de ontmanteling van de centrales en van de definitieve opslag van het afval ligt nog veraf. Dit creëert uiteraard onzekerheid over de kosten. Dat is des te meer het geval omdat sommige data zullen afhangen van beslissingen die de regering nog moet treffen, met name inzake kernafval en de opslag ervan. Echter, als Synatom de Commissie voor nucleaire voorzieningen heeft kunnen overtuigen van de betrouwbaarheid van haar berekeningen, dan is dat omdat die gebaseerd zijn op conservatieve hypothesen. Zo is er, bij gebrek aan een beslissing over de bestraalde splijtstoffen, gekozen voor de hypothese van recyclage van die splijtstoffen, wat meteen de duurste is.
CONTROLE VAN HET BEHEER VAN DE FONDSEN
De wet van april 2003 voorziet eveneens volgens welke criteria de fondsen die overeenkomen met de nucleaire provisies mogen worden beheerd. Dit thema komt later nog aan bod in "Nucleaire actualiteit". De Commissie voor nucleaire voorzieningen controleert of die door de wet vastgestelde criteria worden gerespecteerd.
EEN EVOLUTIEF WERK
Bij haar evaluaties baseert Synatom zich op hypothesen die internationaal erkend zijn. Ze omringt zich eveneens met raadgevers die gespecialiseerd zijn in het opstellen van modellen, nl. het Duitse bureau NIS. Robert Leclère, gedelegeerd bestuurder van Synatom: "Dat betekent uiteraard niet dat de evaluaties van maart 2007 onveranderlijk zijn. Ze kaderen in het driejaarlijkse proces dat door de wet is vastgelegd en ze worden in feite voortdurend herzien." In 2007 deed de Commissie voor nucleaire voorzieningen een beroep op de expertise van NIRAS (Nationale Instelling voor Radioactief Afval en Verrijkte Splijtstoffen). Zij overhandigde een rapport aan de Commissie, die het bij haar positief advies voegde. Het omvat onder meer vragen bij bepaalde ramingen, met name de percentages onvoorziene uitgaven en de ramingen van de schaalvoordelen die de gelijktijdige ontmanteling van verschillende centrales op een zelfde site opleveren. Robert Leclère: "We hebben al een planning opgesteld voor bijkomende studies hierover. Dit maakt deel uit van het dynamische proces en zal zeker één van de belangrijke punten zijn die de Commissie in 2010 en 2013 zal moeten analyseren."
...En als kleine suggestie krijgen onze lezers er eveneens een toemaatje bij onder de vorm van een vraagje : in het editoriaal is er sprake van leningen aan Elia, misschien kan het eens nuttig zijn om even te vragen waarvoor deze leningen van Synatom aan Elia moesten dienen ?! ...het is tenslotte het geld van iedereen die een elektriciteitsfactuur betaalt, dus ook van ons en wij zijn erg nieuwsgierige burgers... Een klaar en duidelijk antwoord graag !!
eindelijk een mooi voorbeeld tegen de voedselverspilling ! Of waarvoor stakingen nuttig kunnen zijn...
...
Het is jullie misschien totaal onbekend, maar in wezen zijn wij dus heel aardige mensen en als het goed is, zeggen we het dus ook. Dus lezen we met goedkeurende blik volgend berichtje van ons aller bekende persagentschap Belga :
...
...
dinsdag 28 oktober 2008 | Bron: belga
Stakingen Carrefour goed nieuws voor armen
De stakingen bij Carrefour zijn goed nieuws voor de armenorganisaties in ons land. Omdat brood, verse vis, beleg en verse fruitsappen vaak na één dag al onverkoopbaar zijn, stuurt Carrefour die producten na de stakingen naar goede doelen.
Zo leverde de vakbondsactie bij de nieuwe Carrefour-hypermarkt in Brugge de kansarmenorganisatie Poverello deze week kilos verse vis en liefst duizend broden op. Het ging om de grootste gift voor Poverello in 18 jaar.
Dit is dus een mooi voorbeeld dat het anders kan en dat voedselverspilling kan vermeden worden, dus ook van producten met een zeer beperkte versheidsduur. Misschien kan dit voorbeeld eventjes doorgegeven worden aan Delhaize ?!... Wij wensen Carrefour dus maar meteen proficiat met dit voorbeeld als ze nu nog een kleine inspanning doen om al hun werknemers netjes onder het zelfde paritair comité te laten werken en zo een zelfde ~eerlijk & B-E-H-O-O-R-L-IJ-K & vooral menswaardig~ loon uit te betalen, willen we allemaal klant worden bij hen ! Beloofd !
Het grote geheim van rooie Patrick....verhoogde zooltjes
Onze trouwe lezertjes zullen al wel gemerkt hebben dat wij de laatste tijd erg bekommerd zijn over het wel en wee van de linkerflank van de Vlaemsche politieke wereld. Nu we jullie het geheime wapen van kameraad Keunen hebben verklapt en we Maya Detiège als trouwe labrador in allerlei populaire blaadjes zien opduiken aan de zijde van haar nieuwe vriendje en hondenkenner Chris Dusauchoit...
...& we citeren uit de onverdachte bron van Knack.be
...
BELGIË
'Politici volgen regels BV-land'
22/10/2008 - 13:38
Ook Terzake (Canvas) schenkt woensdagavond aandacht aan het kersverse koppel Maya Detiège en Chris Dusauchoit. Eindredacteur Yves Ponnette vindt een item over het onderwerp relevant. 'Politici gaan zich gedragen volgens de regels van BV-land', zo stelt Ponnette vast.
De romance tussen de SP.A-politica en de presentator van het VRT-televisieprogramma 'Dieren in nesten' krijgt heel wat aandacht in de kranten. Ook Terzake gaat erop in en heeft beiden woensdagavond uitgenodigd in de studio.
'Terzake schenkt normaal geen aandacht aan het privéleven van politici, behalve als ze het zelf organiseren', zo motiveert Ponnette. Hij merkt op dat de bekendmaking dat beiden een koppel zijn wel degelijk op een georganiseerde manier is gebeurd.
'Detiège bracht haar verhaal in Dag Allemaal, terwijl Dusauchoit een en ander dezelfde dag bekendmaakte in Story.' Ponette ziet een evolutie en stelt vast dat politici als Detiège zich gaan gedragen volgens de regels van BV-land.
Volgens de eindredacteur haalt de familie Detiège op dat domein haar gram. Leona Detiège heeft nadat ze geen burgemeester van Antwerpen meer was, deelgenomen aan het programma 'Stanley's route'. Dochter Maya, een veelbelovende politica die ministerabel was, zat in 71° Noord, een soortgelijk survivalprogramma, aldus Ponnette.
Terzake besteedde dinsdagavond al zeer kort aandacht aan het koppel Detiège-Duauchoit op basis van wat in de tijdschriften stond.
Woensdagavond gaat de redactie erop door en heeft ze beiden in de studio uitgenodigd. 'Het doel is een ernstig interview, zonder waarde-oordeel', aldus Ponnette.
Waarom verwondert het ons dan niet als we vernemen...
...
Sp.a pleit voor gratis voorbehoedmiddelen
Sp.a-senator Marleen Temmerman en sp.a-kamerlid Maya Detiège werken aan een wetsvoorstel waarbij voorbehoedsmiddelen zoals de pil, het spiraal en condooms gratis gemaakt worden voor iedereen. Dat stellen ze woensdag in een persbericht.
Als eerste stap pleiten ze voor de terugbetaling van het hormonaal spiraaltje. Dat de gynaecologen tegen dat voorstel zijn, begrijpen Detiège en Temmerman niet.
Detiège en Temmerman broeden naar eigen zeggen op een wetsvoorstel om voorbehoedsmiddelen 'toegankelijker' te maken. 'Dat kan door de prijzen te drukken en bepaalde middelen als de pil, het spiraal en condooms gratis te maken voor iedereen', luidt het.
Als eerste stap hebben Temmerman en Detiège een resolutie ingediend in verband met de terugbetaling van het hormonaal spiraal. 'We focussen eerst op dit voorbehoedsmiddel omwille van de hoge kostprijs van het spiraal (134 euro)', zegt Detiège.
De sp.a-resolutie werd in de Senaat mee getekend door parlementsleden van de meerderheid (CD&V, Open Vld en PS) en de oppositie (Ecolo). Ook bevoegd minister van Volksgezondheid Laurette Onkelinx was het voorstel genegen. Maar dinsdag lieten de Vlaamse Vereniging voor Obstetrie en Gynaecologie en de Beroepsvereniging van Belgische Gynaecologen en Verloskundigen weten dat zij gekant zijn tegen de terugbetaling van het hormonaal spiraaltje.
Volgens Johan Van Wiemeersch, de woordvoerder van de gynaecologenverenigingen, zijn er doorslaggevende tegenargumenten. Zo is er de prijs. Hormoonspiraaltjes zijn nu al goedkoop. Als je ervan uitgaat dat ze vijf jaar gebruikt worden, kosten ze 27 euro per jaar. Vergeleken met vijf jaar gebruik van klassieke contraceptiva is het verschil groot.
Temmerman, zelf gynaecoloog, en Detiège zijn verbaasd over het verzet bij de gynaecologen. 'Met verstomming las ik in de Artsenkrant dat de Vlaamse gynaecologen vereniging (VVOG) tegen de terugbetaling van het hormonaal spiraal zouden zijn. Daarvan heb ik nog niets gehoord. Er was geen bevraging, geen vergadering, geen mail aan vooraf gegaan en ik ben nochtans trouw lid van de VVOG. Bij rondvraag vielen alle collegae eveneens uit de lucht. Hiervan had niemand iets gehoord', zegt een verbaasde Temmerman.
Dus gaan we op zoek naar nog meer geheime wapens die onze sossen weer op de rails moeten helpen. ...& Wat vonden we op de uiterst interessante site van Bugarri-shoes met verhoogde zooltjes ?!... & Met de wel volgende doorslaggevende commerciële, wetenschappelijk evenals statistisch gefundeerde argumenten...
...
"Waarom zou ik groter willen zijn?"
Groot zijn biedt vele voordelen. Het volstaat enkele wetenschappelijk bewezen voorbeelden op te sommen. Ze illustreren meteen de positieve impact van het dragen van Bugarri Shoes.
Financiële/Carrière voordelen:
# Mensen in hooggeplaatste posities zijn gemiddeld 5 cm groter dan mensen in lager geplaatste posities.
# Het opstartsalaris van mannen groter dan 1m82 ligt 12% hoger dan dat van mannen kleiner dan 1m82.
# Bij het rekruteren wordt 72% van de grotere persoon aangeworven.
Fysieke voordelen:
# Wist je dat vrouwen liever uitgaan met mannen die minstens 4 cm groter zijn dan zijzelf?
# # Wist je dat het ideaalbeeld van de man een grootte van 1m85 vraagt en de gemiddelde blanke man slechts 1m78 groot is?
# Een recente studie toonde foto's van mannen aan een grote groep vrouwen. Alle vrouwen kozen voor de foto's van grote en middelgrote mannen. Vrouwen vinden grotere mannen klaarblijkelijk aantrekkelijker.
Gezondheidsvoordelen:
# Bugarri Shoes verplichten je rechter te lopen. Je houdt er een betere lichaamshouding op na.
# Bugarri Shoes geven je meer zelfvertrouwen en een nog positiever zelfbeeld. Je voelt je dus een stuk gezonder
Een kleine notitie: wij zeggen niet dat kleine mensen arm, lelijk en ziek zijn! Met deze sectie willen wij enkel statisch aantonen dat je meer kansen hebt om meer te verdienen, aantrekkelijk over te komen en meer zelfvertrouwen op te wekken. Dus, het dragen van Bugarri Shoes verhoogt je kansen tot succes in het leven!
Is dat nu niet interessant beste lezertjes ?!... Of nog net niet helemaal overtuigd ?!... Dan gaan we dus maar enthousiast grasduinen in de getuigenissen van tevreden klanten...
...
Héél tevreden met mijn Bugarri Shoes. Ben niet van de grootste en die schoenen geven me het gevoel van dat tikkeltje meer! Sinds mijn 1ste aankoop, nu 3 jaar terug, draag ik geen ander merk schoenen meer. Ben verslaafd, ben nu aan mijn 7de paar en mijn 1ste paar gaan nog mee, dus ook nog goede kwaliteit! Enkel de maten geven me soms problemen, ik heb maat 40 en moet toch soms 39 nemen.
Karl De Witte, Belgium - 2008-07-02
De schoenen zijn heel comfortabel om te dragen het enige wat mij nog meer zou aanspreken is dat de keuze in de modellen van 10 cm niet erg modieus zijn voor het jonger volk misschien in de toekomst dat daar verandering in kan komen .
Dieter De Grote, Belgium - 2008-05-16
Ik ben zeer tevreden met mijn Bugari schoenen, kheb er lang genoeg achter gezocht, ik zal er allesinds binnenkort weer 2 paar kopen.
Rudi V., Belgium - 2008-02-15
Bedankt voor jullie schoenen. Ik vind jullie schoenen heel goed zitten en je merkt niet eens dat het is verhoogd. Ik wou ook graag weten wanneer jullie weer nieuwe collectie binnenkrijgen.
Jimmy , Belgium - 2008-02-08
Vorige week heb ik een paar Bugarri schoenen aangekocht. Ik draag deze schoenen nu een hele week en ben inderdaad verrast over de kwaliteit en het gemak van deze schoen. Zoals het nu is, is het best mogelijk dat ik nog enkel Bugarri schoenen zal aankopen. De reklame die jullie over deze schoen maken, is voor mij dan ook volledig terecht.
De Vlaamse sossen ontdekken nieuwe strijdlust met de broek op de enkels !
Het "herbronningscongres" heeft onze vlaamse socialisten alweer eens deugd gedaan. De oude waarden werden weer opgepoetst en zijn aan hun come-back bezig. Het rode, waarvoor menig kaloot ooit zó beefde en sidderde, is èindelijk terug en de partij staat weer als een paal !! Lees de enthousiaste commentaar van Frank Keunen, "nomen est omen" zeiden de Romeinen reeds terecht, of in het Vlaams : keunen is inderdaad streektaal voor konijnen en dus ook een Limburgs mandataris van deze toekomstgerichte partij ...en ...niet onbelangrijk !! ..."Adviseur-van-Frank Vandenbroucke" (!!) ...die we overigens de laatste maanden wat bleekjes en magertjes vonden...
...& Zoals naar goede gewoonte citeren we het linkje...
Actueel Nieuws !
...
TIJD OM TERUG JEZELF TE WORDEN:
ONTSTRESSEN EN MEER GEZONDE SEKS
Het sp.a congres in Brussel heeft aangetoond dat de militanten de komende verkiezingen met de nodige strijdlust tegemoet gaan.
Een belangrijke vraag is met welk thema de progressieve krachten zich vandaag het best profileren. Ondanks het feit dat er inhoudelijk een goed en sterk programma aanwezig is, blijkt het linkse gedachtegoed verdrukt te worden door het populisme van extreem rechts.
De golf van globalisering en privatisering leidt vandaag tot het lijden van heel wat menselijke dramas. En wat is er al die jaren vooraf gegaan. Een stijgende werkdruk en een toenemende prestatiedrang. De mens wordt geleefd.
Het wordt hoog tijd dat de winst ondergeschikt wordt aan de menselijke inspanningen op het werk. Winst is nodig. Maar het blijven uitpersen aan een citroen lijdt tot zure gezichten en een verzuurde samenleving. De mens moet er terug zin in krijgen. Mocht ik voorzitter zijn van de sp.a, ik zou gaan voor een maatschappij waar de mens opnieuw zichzelf kan worden. Ontstressen en gezonde seks zouden zeker twee themas die ik in het verkiezingsprogramma zou opnemen. De mensen zouden terug gelukkiger worden, meer tijd kunnen maken voor zichzelf. Minder echtscheidingen als gevolg en de geboorte van meer kinderen die instaan voor een verzekerde economische toekomst.
Wij hebben zo intussen een donkerrood vermoeden dat Franks spreekuur véél succes zal hebben en we kijken dus nu al hoopvol uit naar het vernieuwd socialistisch partijprogramma !! ...Maar intussen mag iedereen het weten : "Caroline, wij zijn er klaar voor ! Begeerte heeft ons aangeraakt en wij lezen met gans andere ogen de mooie tekst van ons aller Internationale !!"
Kameraden, wees dus zo goed om met het advies van kameraad Keunen in gedachten, de oude tekst van ons aller strijdlied te herbronnen !! Vooral de eerste strofe die het krachtigst zal schallen over Vlaamse beemden en polders. Moeders sluit deuren en vensters en verberg uw dochters, want hier komen de nieuwe Vlaamse sossen !!
Ontwaakt, verworpenen der aarde!
Ontwaakt, verdoemde in hongers sfeer!
Reedlijk willen stroomt over de aarde
En die stroom rijst al meer en meer.
Sterft, gij oude vormen en gedachten!
Slaafgeboornen,ontwaakt,ontwaakt!
De wereld steunt op nieuwe krachten,
Begeerte heeft ons aangeraakt!
refrein: Makkers, ten laatste male,
Tot den strijd ons geschaard,
en D'Internationale
Zal morgen heersen op aard.
"Weinig is zeker in deze aardse wereld"... ofte... De Groteske Fabel van de Nachttarieven - PART II-A
...& Beste lezertjes... wij kunnen het nu eens toch niet laten om jullie mee te laten genieten van de hoogstaande debatcultuur in het Vlaamse parlement over de uitbreiding van het nachttarief. ...Moesten jullie soms enige twijfel hebben gekoesterd, dat onze noeste Vlaamse parlementairen niet wisten dat het tarief zou verhogen, dan zullen jullie nu toch eventjes zwaar teleurgesteld zijn...
Nu we het resultaat lezen in het rapport van de CREG durven we haast te stellen dat sommigen bijna visionairen waren, alleen lieten ze uitschemeren dat er iets zou aan gedaan worden... Wij wachten hier anders nog steeds vol ongeduld... maar zoals we hieronder héél klaar & duidelijk lezen : "weinig is zeker in deze aardse wereld" ...& we voegen er hier onmiddellijk aan toe "behalve dat deze bonte bende wel doodleuk met de kl... van het grootste gedeelte van de verbruikers speelt" !!
...& We citeren : ...
...
Commissie voor Openbare Werken, Mobiliteit en Energie Vergadering van 13/12/2005
Vraag om uitleg van de heer Jan Peumans tot de heer Kris Peeters, Vlaams minister van Openbare Werken, Energie, Leefmilieu en Natuur, over de uitbreiding van nachttarieven voor elektriciteit naar het weekend
De voorzitter: De heer Peumans heeft het woord.
De heer Jan Peumans: Mijnheer de voorzitter, mijn vraag om uitleg is gebaseerd op het antwoord dat minister Verwilghen gaf op een vraag van mevrouw Pieters over de goedkopere stroomtarieven voor KMO´s tijdens het weekend.
Op 18 november 2005 heeft de Vlaamse Regering definitief besloten om het elektriciteitsverbruik van KMO´s in het weekend voortaan aan het nachttarief aan te rekenen. Op 25 oktober 2005 heb ik de minister al een vraag om uitleg over deze maatregel gesteld. De Raad van State had toen net een negatief advies uitgebracht. Blijkbaar zou een bevoegdheidsoverschrijding de procedure bemoeilijken. Dit advies heeft ertoe geleid dat de datum van de invoering met een jaar is uitgesteld. Op 1 januari 2007 zal de nieuwe tarievenregeling van kracht worden.
Indien de federale overheid deze maatregel zou invoeren, zou het probleem in feite opgelost zijn. Om die reden heb ik de bevoegde ministers van de andere gewestregeringen en van de federale regering gecontacteerd. Op 18 november 2005 heeft de Vlaamse Regering evenwel besloten om de maatregel toch zelf in te voeren, met de andere gewesten gesprekken over de gelijktijdige invoering aan te knopen en met minister Verwilghen afspraken over een beperking van de tarifaire consequenties te maken.
Wat dit laatste punt betreft, heeft minister Verwilghen zich zeer duidelijk uitgedrukt.?Ik vraag een actieve medewerking van de gewesten. Ze moeten er duidelijk mee akkoord gaan dat de uitbreiding van het voordelig tarief kan leiden tot een tariefverhoging tijdens de dag.´ Dit is een zeer belangrijke uitspraak. Het mag niet de bedoeling zijn de financiële consequenties af te wentelen op de mensen die voor deze maatregel niet in aanmerking komen. Ik vermoed dat het invoeren van deze maatregel zal leiden tot een verhoging van het dagtarief voor de KMO´s die over een tweevoudige teller beschikken.
Op 25 oktober 2005 heeft de minister verklaard dat de samenwerking met het Brusselse Hoofdstedelijke Gewest problematisch verloopt. Het is me evenwel niet duidelijk wat er te gebeuren staat indien de gesprekken met het Brusselse Hoofdstedelijke Gewest mislukken.
Het antwoord van minister Verwilghen op de vraag van mevrouw Pieters is trouwens allesbehalve diplomatisch. Hij somt elementen op waaruit moet blijken dat de gewesten zich als ondeugende kinderen gedragen. Deze reactie komt eigenlijk overeen met de reactie die de heer Penris daarnet al heeft aangehaald. In verband met het GRB heeft minister Verwilghen de gewesten een ontwerp van samenwerkingsovereenkomst voor het kabel- en leidingeninfopunt gestuurd. Op die manier wilde hij achterhalen waar de kabels en de leidingen precies liggen. Hij heeft echter geen antwoord gekregen. Hij heeft de regio´s driemaal opgeroepen om over het invoeren van heffingen op energie te overleggen. Op die manier wilde hij tot een plafonnering komen. Er is geen respons gekomen. Hij somt een heleboel dergelijke voorbeelden op. Hij heeft gepleit voor een harmonisatie van de isolatienormen in de drie gewesten. Hij heeft geen medewerking gekregen. Hij heeft de gewesten verzocht aan de oprichting van een ombudsdienst voor energie mee te werken. De gewesten hebben geen constructieve houding aangenomen. Zijn antwoord op de vraag van mevrouw Pieters is in feite een lange tirade. Ik veronderstel dat u dit niet zomaar over u heen zult laten gaan. Het antwoord van minister Verwilghen is verre van stijlvol. Hij heeft in de Kamer van Volksvertegenwoordigers verklaard dat de gewesten eens met hem moeten praten en dat hij hen dan wel zal zeggen wat er precies moet gebeuren.
Zodra de beslissing van de Vlaamse Regering is bekendgemaakt, hebben allerlei organisaties, waaronder Unizo, vreugdebulletins uitgegeven. Volgens mij bestaat echter het gevaar dat de hele zaak als een pudding in elkaar zal zakken.
Mijnheer de minister, wat is de stand van zaken met betrekking tot de uitbreiding van het goedkoper nachttarief tot heel het weekend? Welke stappen zijn sinds de definitieve goedkeuring door de Vlaamse Regering nog gezet? Waarom heeft de Vlaamse Regering deze beslissing eigenlijk genomen? Op 25 oktober 2005 hebt u zelf nog verklaard dat de invoering van deze maatregel door de federale overheid de meest sluitende oplossing voor het probleem zou vormen.
Zijn er al gesprekken met de andere gewesten aangeknoopt? Zijn de andere gewesten bereid om deze maatregel gelijktijdig in te voeren? Ondervindt de Vlaamse Regering nog moeilijkheden? Wat zal er gebeuren indien een van de andere gewesten weigert de maatregel gelijktijdig in te voeren? Zou een dergelijke weigering de invoering in Vlaanderen hinderen?
Zullen de met de invoering van deze maatregel gepaard gaande kosten enkel op de begunstigden worden verhaald? Zal dit tot een verhoging van het dagtarief leiden? Minister Verwilghen heeft hier alvast naar verwezen. Hoe wilt u de tarifaire consequenties van deze maatregel inperken? Voorziet u hiervoor in een budget?
Wat hoopt u nog van minister Verwilghen te verkrijgen?
Zal de maatregel op 1 januari 2007 in heel Vlaanderen van kracht worden?
Kunnen eventuele gesprekken met andere overheden of adviezen van bepaalde organen nog hindernissen vormen?
De voorzitter: Minister Peeters heeft het woord.
Minister Kris Peeters: Mijnheer de voorzitter, ik blijf altijd zeer rustig. Van elke brief die wij schrijven, houden we een kopie bij. Minister Verwilghen heeft in de Kamer van Volksvertegenwoordigers een hele reeks zaken opgesomd. Ik kan evenwel bewijzen dat we steeds adviezen hebben verstrekt en voorstellen hebben geformuleerd. Niemand kan ons verwijten dat we niet met de federale overheid willen samenwerken.
De heer Peumans heeft trouwens al eens een actuele vraag over de ombudsdienst voor energie gesteld. Ik heb toen aangetoond dat we de federale vragen steeds snel en accuraat hebben beantwoord en dat we toen de nodige voorstellen hebben geformuleerd. Dit geldt, spijtig genoeg, eveneens voor een aantal dossiers die nog niet zijn afgerond.
Ik zal trachten de vragen van de heer Peumans over de uitbreiding van het nachttarief tot het hele weekend te beantwoorden.
U verwees zelf naar de beslissing van de Vlaamse Regering van 18 november. Die beslissing is definitief. Dat houdt in dat ze werd overgemaakt aan het Belgisch Staatsblad. Het besluit werd dus goedgekeurd en zal binnenkort in het Belgisch Staatsblad verschijnen. Ik kan natuurlijk niet in een glazen bol kijken, maar voor wat ons betreft gaat de maatregel zoals voorzien in op 1 januari 2007 - een jaar later dan oorspronkelijk werd gepland. De waarde van het verschijnen van een besluit in het Belgisch Staatsblad is u wellicht duidelijk.
Op 17 november, de dag voor de definitieve goedkeuring door de Vlaamse Regering, werd op het kabinet van de federale minister nog van gedachten gewisseld over deze zaak. Niet wij, maar de federale overheid is immers bevoegd voor de tarieven. Op 17 november werd gepraat over het beperken van de eventuele kosten die gepaard zouden gaan met de uitbreiding van het nachttarief tot de weekends.
Op 2 december werd vergaderd met de kabinetten van de energieministers van de Waalse en de Brusselse regeringen over de gelijktijdige uitbreiding van het nachttarief tot de weekends. We hebben niet gewacht op een federale maatregel die over heel Vlaanderen zou gelden. We wilden niet wachten, want daardoor zouden de leveranciers en de distributienetbeheerders qua timing in moeilijkheden komen. U weet dat er een probleem is op het vlak van de duurtijd van contracten en dat er aanpassingen aan de systemen nodig zijn. Het was voor mij van heel groot belang om de maatregel zo snel mogelijk te laten invoeren. De contracten van bepaalde duur gelden voor één jaar: 1 januari 2006 was niet meer haalbaar, 1 januari 2007 wel, mits een doortastend en snel optreden. We hebben daarom beslist om niet te wachten op de federale overheid.
We zijn ook tegemoet gekomen aan het advies van de Raad van State door het derde lid van artikel 3, dat de beperking van de kosten zou regelen, weg te laten. Federaal minister Verwilghen en de Raad van State waren immers van oordeel dat wij terzake niet bevoegd zijn.
Het besluit werd dus goedgekeurd, er werd overleg gepleegd en we hebben ons geschikt naar het advies van de Raad van State. Het besluit is - wat mij betreft - definitief.
U vroeg ook wat de andere regio´s zullen doen. Daarover werd overleg gepleegd. Het is heel belangrijk om vast te stellen dat er sprake is van voortschrijdend inzicht - bij de een al wat meer dan bij de ander. Het is gebleken dat geen van beide bij voorbaat afwijzend staat tegenover de uitbreiding van het nachttarief tot de weekends. De Waalse energieminister heeft zich in de pers reeds ten gunste van het voorstel uitgelaten, maar beide gewesten hebben tot januari tijd gevraagd om een en ander te bestuderen en om adviezen in te winnen. Wij hebben de adviezen van de SERV, de MiNa-Raad, de VREG, de Raad van State, de ANRE en de CREG aan de afgevaardigden van de kabinetten overgemaakt.
De eventuele kosten die zouden ontstaan door een ongelijke daling van inkomsten en uitgaven van zowel leveranciers als distributienetbeheerders, mogen niet worden verhaald op afnemers die geen voordeel kunnen doen bij de uitbreiding van het nachttarief tot de weekends. Vlaanderen beschikt niet over de bevoegdheid om zelf een regeling uit te werken, want die zat vervat in het derde lid van artikel 3.
De tarieven die de distributienetbeheerders hanteren, worden door de CREG bewaakt op grond van federale regelgeving. De tarieven die de leveranciers hanteren, komen tot stand op de markt, in onderlinge mededinging en in verhouding tot vraag en aanbod. De Vlaamse Regering heeft beslist om met de federale energieminister overleg te plegen om te voorkomen dat voordelen voor gezinnen of bedrijven met een tweevoudige uurmeter zouden leiden tot nadelen voor gezinnen of bedrijven met een enkelvoudige uurmeter. Tijdens het overleg dat plaatsvond op 17 november is alleszins gebleken dat het kabinet van de federale energieminister niet afkerig staat tegenover een beperking van de eventuele kosten. U vernoemde zelf de persberichten in hoerastemming en stelde dat men mogelijks van een kale reis terug zal komen. We zullen hierover blijven spreken met de federale minister.
Ik heb in verleden onderstreept dat het federale niveau ook mee zal stappen in de andere regels omdat de tarifaire regeling afhankelijk is van wat de andere gewesten doen. De beperking van eventuele tarifaire consequenties moet jammer genoeg nog steeds federaal gebeuren. De beslissing van de Vlaamse Regering beoogt geen tarifair effect, maar een milieu- en een comfortsurplus door de verschuiving van het piekverbruik en het nachtlawaai. Zodoende moet de maatregel worden beschouwd als een ecologische en sociale openbaredienstverplichting die, zoals overigens ook de andere openbaredienstverplichtingen, wel tarifaire consequenties met zich meebrengt.
De Vlaamse Regering voorziet niet in een budget, en ook de federale overheid moet niet budgettair bijspringen. Wel rekent de Vlaamse Regering op de federale overheid om eventuele tarifaire consequenties van een voordeelmaatregel voor afnemers met een tweevoudige uurmeter niet ten laste te leggen van afnemers met een enkelvoudige uurmeter.
Op uw vraag of het voordeel niet te klein zal zijn, kan ik natuurlijk nog geen antwoord geven. Om het antwoord op deze vraag te kennen, zijn verdere gesprekken met de federale minister van Energie nodig. Het hangt ervan af of de kosten afhankelijk zullen zijn van het feit of de andere regio´s al dan niet zullen meedoen.
Mijnheer Peumans, weinig is zeker in dit aardse leven, maar de goedkeuring van het besluit door de Vlaamse Regering zal binnenkort in het Belgisch Staatsblad verschijnen, er worden gesprekken gevoerd en in januari gaan de regio´s opnieuw rond de tafel zitten. Het is heel belangrijk om het positieve aspect van de nachttarieven tijdens het weekend te maximaliseren. We beschikken over de zekerheid dat de federale overheid niet zal doorrekenen naar de enkelvoudige uurmeter. De vraag is dus welk voordeel de tweevoudige uurmeters zullen opleveren, maar het antwoord daarop moeten we nog even afwachten omdat we nog niet over alle elementen uit het dossier beschikken.
De heer Jan Peumans: Mijnheer de minister, ik dank u voor uw antwoord. De zaak wordt vervolgd.
...& U begrijpt waarschijnlijk... onze enige commentaar op onderstaande discussie in het Vlaamse cabaret : WOEHAHAHA !!
...
Commissie voor Openbare Werken, Mobiliteit en Energie Vergadering van 07/06/2005
Vraag om uitleg van mevrouw Annick De Ridder tot de heer Kris Peeters, Vlaams minister van Openbare Werken, Energie, Leefmilieu en Natuur, over de uitbreiding van het nachttarief voor elektriciteit naar het weekend
De voorzitter: Aan de orde is de vraag om uitleg van mevrouw De Ridder tot de heer Peeters, Vlaams minister van Openbare Werken, Energie, Leefmilieu en Natuur, over de uitbreiding van het nachttarief voor elektriciteit naar het weekend.
Mevrouw De Ridder heeft het woord.
Mevrouw Annick De Ridder: Mijnheer de voorzitter, mijnheer de minister, collega's, mijn vraag betreft de uitbreiding van het nachttarief voor elektriciteit naar het weekend. Ik zou dit graag willen koppelen aan het scenario van de gratis stroom voor elk Vlaams gezin.
Vanaf januari 2000 moest ieder gezin een financieel voordeel kunnen genieten door het krijgen van een gratis pakket van 100 kilowattuur stroom. Vanaf januari 2002 werd deze maatregel uitgebreid naar gratis 100 kilowattuur per gezinslid. Op die manier zou een gemiddeld gezin met twee kinderen jaarlijks een financieel voordeel van 74,37 euro krijgen. De gratisstroommaatregel zorgde echter voor een stijging van de totaalfactuur voor de eindafnemer.
Onlangs besliste de Vlaamse overheid om het nachttarief naar het weekend uit te breiden. Om te vermijden dat we in eenzelfde scenario belanden zoals bij de gratis stroom voor elk Vlaams gezin, had ik u graag enkele vragen gesteld. Volgens de bijzondere wet tot hervorming van de instellingen, is de federale overheid bevoegd voor de tarieven. Hoe kan de Vlaamse Regering de voorgestelde maatregel dan doorvoeren? Werd er een ballonnetje opgelaten of denkt u werkelijk deze maatregel te kunnen doorvoeren?
Hebt u advies gevraagd aan de CREG over de impact van deze maatregel op de tarieven? Zo ja, wat waren hiervan de bevindingen? Werden er nog andere instanties bevraagd, zoals de VREG, de MiNa-Raad en de SERV? Werd er overleg gepleegd met de energiesector? Zo ja wat zijn hiervan de resultaten? Werd vooraf overleg gepleegd met de federale overheid, aangezien het een federale materie betreft?
Is het mogelijk informatie te verkrijgen over de verwachte impact van deze maatregel in Vlaanderen en meer bepaald op de factuur van de gezinnen? Bent u van oordeel dat deze maatregel bijdraagt tot een betere werking van de vrije markt in de energiesector? Vindt u het noodzakelijk als minister dergelijke maatregelen te treffen, terwijl leveranciers perfect zelf in convenants zulke nachttarieven tijdens het hele weekend zouden kunnen aanbieden?
De voorzitter: Minister Peeters heeft het woord.
Minister Kris Peeters: Mevrouw De Ridder, ik heb een voorstel gedaan aan de Vlaamse Regering en die heeft een beslissing genomen. Mocht ik zelf niets hebben ingebracht, dan zou de Vlaamse Regering die beslissing niet hebben genomen. Bij deze heb ik een antwoord gegeven op uw laatste vraag.
De Vlaamse Regering wijzigt niet de tarieven, maar de periodes die gelden als daluren en piekuren.
De vorige Vlaamse Regering heeft het advies gevraagd van de SERV en de MiNa-Raad alsook van de VREG, maar niet van de CREG.
In het advies van de VREG, dat u zeker hebt gelezen, staat: '… heeft de VREG de indruk dat de vorige Vlaamse Regering de energiesector niet heeft geraadpleegd'. Ik ga ervan uit dat dit een beslissing is die we met alle voorgaande adviezen verder zullen uitwerken. Zowel op de interkabinettenwerkgroep als in de regering is gezegd dat de federale regering geen bezwaar heeft tegen deze maatregel.
In het advies van de VREG staan zowel 'de te verwachten baten' in termen van kostprijs en piekverschuiving als 'de te verwachten kosten' voor distributienetbeheerders en leveranciers. U kunt dat nalezen.
Uw laatste vraag heb ik al beantwoord. Ik weet nog altijd wat ik doe en als ik iets doe, is dat per definitie ook mijn intentie.
De voorzitter: Mevrouw De Ridder heeft het woord.
Mevrouw Annick De Ridder: Mijnheer de minister, ik dank u voor uw antwoord.
Maar als de rode kameraden gaan orakelen, dan luisteren wij met beate bewondering naar hun wijze woorden... want ...WOEHAHAHA !!... van zoveel kennis liggen wij slap
Lees & lacht u eventjes mee...
...
Goedkoper weekendtarief elektriciteit
Steve Stevaert is verheugd dat de Vlaamse regering opnieuw haar goedkeuring heeft aan het voorstel om elektriciteit in het weekend aan te rekenen aan nachttarief. “Deze maatregel is niet alleen financieel interessant. Het verhoogt ook het comfort van gezinnen. Gedaan met na negen uur de was en de plas te doen.”
In mei vorig jaar al lanceerde voorzitter Steve Stevaert het idee om ook in het weekend het nachttarief voor elektriciteitsverbruik aan te rekenen. “Normaal moest deze regeling ingaan op 1 januari 2005. Maar de Vlaamse regering wachtte het advies af van een aantal instanties zoals de SERV, de VREG en de MiNa-raad. Dat advies is er nu en is positief. Het voorstel gaat nu naar de Raad van State voor advies en zou kunnen ingaan op 1 januari 2006”, aldus Stevaert.
Zo'n 30 à 40 procent van de Vlaamse gezinnen beschikt over een tweevoudige uurmeter. Door de uitbreiding van het nachttarief naar het weekend, zullen deze gezinnen jaarlijks een besparing kunnen realiseren. “Voor gezinnen die momenteel nog over een enkelvoudig uurmeter beschikken, wordt de overstap naar een tweevoudig uurmeter aantrekkelijker. Het grote voordeel van de maatregel zit evenwel in het verhoogd comfort. Gezinnen zullen niet langer 's nachts hun (af)wasmachine moeten laten draaien of de strijk moeten doen. Om van een goedkoper tarief te genieten, kunnen zij deze huishoudelijke taken voortaan ook in het weekend uitvoeren”, legt Stevaert nog uit.
Heel wat gezinnen beginnen pas na negen uur 's avonds met de was en de plas, want dan geldt het goedkoper nachttarief. Maar niet enkel 's nachts, ook in het weekend is er minder vraag naar elektriciteit dan overdag. Dus ook in het weekend kunnen goedkopere centrales elektriciteit opwekken. Lagere kosten betekent een lagere elektriciteitsprijs. “Vandaag genieten alleen de grote bedrijven van voordelige weekendtarieven. Daar komt nu dus verandering in”, besluit de voorzitter.
"Weinig is zeker in deze aardse wereld"... ofte... De Groteske Fabel van de Nachttarieven - PART II-B
Begin deel (B) ...Het vervolg...!!
...
Het staat hier nochtans allemaal netjes zwart op wit geschreven, met daarbij eveneens de kostprijs van de installatie van een dubbele uurmeter.. & toch beweerde rooie Steve het omgekeerde...
...
Advies van de Vlaamse Reguleringsinstantie voor de Elektriciteits- en Gasmarkt van 6 juli 2004
met betrekking tot het ontwerp van besluit van de Vlaamse regering tot vaststelling van de openbaredienstverplichting, opgelegd aan de distributienetbeheerders met betrekking tot het ter beschikking stellen van de mogelijkheid voor eindafnemers op laagspanning om te kunnen genieten van een elektriciteitstarief op basis van een dag- en nachtmeter, zoals principieel goedgekeurd door de Vlaamse regering op 28 mei 2004.
De Vlaamse Reguleringsinstantie voor de Elektriciteits- en Gasmarkt;
Gelet op de principiële goedkeuring door de Vlaamse regering op 28 mei 2004 van het ontwerp van besluit van de Vlaamse regering van besluit van de Vlaamse regering tot vaststelling van de openbaredienstverplichting, opgelegd aan de distributienetbeheerders met betrekking tot het ter beschikking stellen van de mogelijkheid voor eindafnemers op laagspanning om te kunnen genieten van een elektriciteitstarief op basis van een dag- en nachtmeter (hierna “het Ontwerpbesluit”);
Gelet op het verzoek van het kabinet van de Vlaamse minister, bevoegd voor het Energiebeleid, aan de VREG om binnen een termijn van een maand haar advies te verlenen over het Ontwerpbesluit, ontvangen per brief op 10 juni 2004;
Overwegende dat het Ontwerpbesluit tot doel heeft een openbaredienstverplichting op te leggen aan de distributienetbeheerders, op basis van artikel 19, eerste lid, 1° van het Elektriciteitsdecreet, en een dergelijke openbaredienstverplichting overeenkomstig dit artikel 19 maar kan opgelegd worden na advies van de VREG;
Heeft het dagelijks bestuur van de VREG op haar vergadering van 6 juli 2004 het volgende advies
goedgekeurd:
I. Achterliggende ratio verbonden aan het invoeren van het
Ontwerpbesluit
De bedoeling van het uitbreiden van het nachttarief is om het verbruik van gezinnen, zelfstandigen en kleine bedrijven te verschuiven naar goedkopere uren. De stroomprijs tijdens het weekeinde wordt verlaagd. Tijdens de piekmomenten, wanneer zeer veel stroom verbruikt wordt, moeten de elektriciteitsproducenten naast de baseload centrales extra piekcentrales inzetten. Dat leidt tot hogere kosten. Als meer mensen stroom gaan verbruiken tijdens de kalme periodes, wanneer het nachttarief geldt, wordt er minder verbruikt tijdens die piekmomenten; dat geeft minder kosten voor de elektriciteitsproducenten.
II. Beoogde baten verbonden aan de invoering van het
Ontwerpbesluit
Het Ontwerpbesluit heeft tot doel het elektriciteitsverbruik overdag tijdens het weekend gelijk te schakelen met het verbruik tijdens de nacht. Eenzelfde aanrekening van het verbruik tijdens de nacht en het weekend, zou de gezinnen met aparte dag- en nachttellers ertoe moeten aanzetten om hun verbruik zoveel mogelijk te verschuiven van weekdagen tussen 17u en 22u (aan dagtarief) naar overdag tijdens het weekend (aan nachttarief).
Dit zou de volgende belangrijke voordelen hebben:
1° het afnameprofiel van elektriciteit (in het weekend) wordt afgevlakt waardoor elektriciteitscentrales efficiënter ingezet kunnen worden en de kwaliteit van de elektriciteitsleveringen beter gewaarborgd kan worden; vraag en aanbod worden beter op elkaar afgestemd: effect op verbruik en prijs, want in een perfecte markt leidt dit inderdaad tot een prijsdaling van de commodity (meer basislast en minder pieklast);
2° doordat het verbruik tijdens het weekend wordt gelijkgesteld met het verbruik tijdens daluren (nacht), zullen de energiekosten van de gezinnen die over aparte dag- en nachtmeters beschikken
dalen: prijseffect.
III. Te verwachten baten verbonden aan de invoering van de
maatregel
a. Afvlakking van het verbruik tijdens het weekend
De eerste beoogde doelstelling bij de invoering van het ontwerpbesluit is ervoor te zorgen dat gezinnen hun verbruik tijdens weekdagen zouden verschuiven naar het weekend waardoor het afnameprofiel van elektriciteit (in het weekend) wordt afgevlakt. Dit laatste zou ervoor kunnen zorgen dat elektriciteitscentrales efficiënter ingezet kunnen worden en de kwaliteit van de elektriciteitsleveringen beter gewaarborgd kan worden.
Basisgegevens:
# Het verbruik op het laagspanningsnet omvat ongeveer 31% van het totaalverbruik in Vlaanderen. Ongeveer 50% van het verbruik op het laagspanningsnet kan toegeschreven worden aan residentiële afnemers. Samen maakt dit dat slechts 15,5% van de geleverde elektriciteit in Vlaanderen wordt verbruikt door residentiële afnemers.
# Ongeveer 65% van de Vlaamse gezinnen beschikt enkel over Normaal Tarief meetinrichtingen. Ongeveer 33% van de Vlaamse gezinnen beschikt over Tweevoudig Uurtarief meetinrichtingen.
# Een residentiële afnemer heeft een tamelijk vlak afnameprofiel waarbij het verbruik tijdens weekenddagen weinig verschilt van het verbruik tijdens weekdagen. Eenvoudig gesteld omvat het verbruik tijdens het weekend ongeveer 2/7e van het jaarverbruik van een doorsnee residentiële verbruiker. Het verbruik tijdens de daguren op weekenddagen is ongeveer 20% van het jaarverbruik van een huishoudelijke afnemer.
# Wasmachine, vaatwasmachine en droogkast verbruiken relatief gezien veel energie en maken ongeveer 25 % uit van het jaarverbruik van een gemiddelde residentiële afnemer:
# Op basis van de synthetische lastprofielen (SLP’s; zie bovenstaande grafiek) van residentiële
afnemers kan men afleiden dat ongeveer 52,33% van het jaarverbruik verbruikt wordt tijdens de daguren van weekdagen, zodat bovenstaande verbruiken slechts voor de helft in aanmerking komen voor een verschuiving naar de weekenduren.
# Ervan uitgaande dat bovenstaande verbruiken enigszins overschat zijn, voorziet een realistisch scenario een verschuiving van het verbruik van weekdagen van ongeveer 5%, het optimistische scenario ongeveer 10%.
Te verwachten effecten:
# Afnemers met twee meters zullen hun energieverbruik tijdens de avonden (vóór 22u) op weekdagen mogelijk voor een deel verschuiven naar het weekend, maar enkel indien dit voor hen een gebruiksgemak met zich meebrengt.
# De verschuiving van het verbruik is te verwachten voor het verbruik van bijvoorbeeld een wasmachine, een droogkast, een vaatwasmachine, een strijkijzer of een elektrische grasmachine, maar niet voor bijvoorbeeld het verbruik verbonden aan het gebruik van verlichting, kookfornuizen, televisies,...
Conclusie:
De invoering van het voorliggende ontwerpbesluit betekent dat 20% van het jaarverbruik van een residentiële afnemer met tweevoudig uurtarief aangerekend wordt aan het goedkopere nachttarief in plaats van het duurdere dagtarief. Afhankelijk van het gebruiksgemak, leidt de maatregel tot een significante verschuiving van het verbruik van ’s avonds (vóór 22u) op weekdagen, naar het weekend. Er wordt verondersteld dat deze maatregel leidt tot een verschuiving tussen de 5 à 10% van het jaarverbruik van een gemiddelde residentiële afnemer met tweevoudig uurtarief.
Het blijft de vraag of deze maatregel zal zorgen voor een vlakker verbruiksprofiel. Als men rekening houdt met het feit dat slechts 15,5% van het elektriciteitsverbruik toegeschreven kan worden aan residentiële verbruikers en, in de meest optimistische veronderstelling, 10% van het jaarverbruik van residentiële afnemers naar het weekend kan uitgesteld worden, zal slecht 1,55% van het totale jaarverbruik in Vlaanderen verschoven worden naar het weekend. Vermits een verschuiving enkel kan toegeschreven worden aan die residentiële afnemers die een tweevoudig uurtariefteller hebben (ongeveer één derde), spreekt men over een verwaarloosbare impact op het Vlaamse afnameprofiel van 0,51%.
b. Prijsvoordeel
Een tweede doelstelling van de maatregel is ervoor te zorgen dat de gezinnen met twee meters, doordat ze hun verbruik tijdens het weekend tegen het (lagere) weekendtarief zullen verrekend zien, lagere energiekosten zullen hebben. Gezinnen betalen een meer marktconforme prijs doordat de vraag naar en het aanbod van elektriciteit beter op elkaar worden afgestemd.
De maatregel geldt enkel voor gezinnen die vandaag al een dag- en nachtteller hebben voor hun stroomverbruik en dit betreft slechts één derde van de Vlaamse gezinnen. Elektriciteitsverbruikers die een enkelvoudige meter hebben, hebben geen voordeel bij het invoeren van de maatregel.
Basisgegevens:
# De meeste netbeheerders hebben een apart distributietarief voor dag en nacht. Zij zijn hier echter niet toe verplicht. Sommige netbeheerders hebben maar één enkel distributienettarief, dat zowel voor dag als nachttarief geldt. Het gaat om Biac, AGEM en Gemeentelijk Havenbedrijf Antwerpen. Doordat deze elektriciteit vervoeren voor slechts een verwaarloosbaar aantal residentiële afnemers, maakt dit niet uit bij de berekening van de impact van de maatregel.
# Alle leveranciers (behalve één) die zich richten tot de particuliere markt hebben een apart dag- en nachttarief. Sommige leveranciers rekenen een duurder dagtarief aan bij het gecombineerde dag/nachttarief, dan bij het enkelvoudige dagtarief.
# De prijs van de elektriciteit die verkocht wordt door producenten (al dan niet via de energiebeurs APX) tijdens het weekend en tijdens de nachturen is veel lager dan die tijdens daguren.
Overwegingen:
# Voor netbeheerders maakt het weinig uit of het verbruik van zijn afnemers tijdens de dag of tijdens de nacht gebeurt. De kosten verbonden aan het gebruik van het net blijven dezelfde. De netbeheerder verdeelt deze kosten over zijn verschillende tariefstelsels en specifiek de kosten voor het gebruik van het laagspanningsnet worden verdeeld over de verschillende tariefperiodes
in het geval van tweevoudig uurtarief. Hierbij kiezen de netbeheerders bewust voor een
spanningsveld tussen dag- en nachttarief.
# Transmissienettarieven worden verrekend op basis van het tariefstelsel van Elia aan de invoerpunten van de distributienetten. Hierbij wordt sowieso steeds gewerkt met verschillende tariefperiodes die rekening houden met stille, normale en piekuren. De invoering van de maatregel heeft bijgevolg geen invloed op de kosten voor transmissie van elektriciteit die eveneens door de distributienetbeheerder verdeeld worden over de verschillende tariefstelsels en tariefperiodes op basis van in voorgaand punt vermelde principes.
# Het invoeren van de maatregel zal geen substantiële verschuiving veroorzaken van het verbruik tijdens de week naar het weekend, zodat er nauwelijks sprake zal zijn van een impact op de internationale wholesale markt voor aankoop van elektriciteit. Leveranciers zullen dus geen invloed ondervinden op de totale kosten voor het aankopen van elektriciteit, de prijzen zullen naar alle waarschijnlijkheid niet stijgen of dalen.
# Bij de invoering van de betreffende maatregel wordt ongeveer 20% van het verbruik van laagspanningsafnemers met tweevoudig uurtarief aan het lagere nachttarief verrekend. Bij gelijkblijvende tarieven voor distributie en levering van elektriciteit dalen de inkomsten van de distributienetbeheerders en de leveranciers, bij gelijkblijvende kosten.
Om na te gaan hoeveel het prijsvoordeel voor de afnemers bedraagt, heeft de VREG een aantal basisscenario's uitgewerkt:
A. 1) geen verschuiving verbruik
2) verschuiving verbruik met 5%
3) verschuiving verbruik met 10%
B. 1) gelijkblijvende energieprijzen en distributienettarieven – impact op distributienetgebruiker,
distributienetbeheerder en leverancier
2) aanpassing energieprijzen en distributienettarieven – impact op distributienetgebruiker, distributienetbeheerder en leverancier
Indien de energieprijzen en nettarieven niet worden aangepast, daalt de energiefactuur van een gemiddeld gezin met dubbele teller met ongeveer 56 euro (scenario A1 – B1). Dit voordeel loopt op tot 71 euro indien 5% van het verbruik tijdens de week verschuift naar het weekend en tot 85 euro indien 10% van het verbruik verschuift naar het weekend (A2 en 3 – B1). Er is geen voor- of nadeel voor een gemiddeld gezin met één teller. Voor meer details, zie bijlage.
Indien de energieprijzen en distributienettarieven worden aangepast om rekening te houden met het verlies aan inkomsten (scenario’s A1-2-3 met B2), wordt het voordeel op de energiefactuur van een gemiddeld gezin met dubbele teller geheel of gedeeltelijk gecompenseerd door een verhoging van de prijs van de leverancier en het tarief van de netbeheerder. Op welke manier dit inkomstenverlies wordt gecompenseerd, hangt af van de prijsstrategie van zowel leveranciers als netbeheerders:
# Ofwel wordt het inkomstenverlies gesocialiseerd en gespreid over alle tariefstelsels voor laagspanningsafnemers waardoor zowel het enkelvoudige tarief als het tweevoudige tarief zullen stijgen: In dit geval doet een gezin met tweevoudige teller nog een voordeel en doet een gezin met enkelvoudige teller een nadeel:
De distributienetbeheerder verliest 33,52 euro (A1 – B2); indien dit verlies gespreid wordt over alle afnemers verkleint het voordeel van 56 euro naar 45 euro. De leverancier verliest 15,80 euro (A1 – B2); indien dit verlies gespreid wordt over alle afnemers verkleint het voordeel verder van 45 euro naar 40 euro.
# Ofwel wordt alleen het enkelvoudige tarief verhoogd:
Een gezin met tweevoudige teller geniet 100% van het voordeel, terwijl een gezin met
enkelvoudige teller de volledige kost draagt, wat onaanvaardbaar is.
# Ofwel wordt het inkomstenverlies enkel gecompenseerd bij de afnemers met een tweevoudig tarief, zonder verhoging van het enkelvoudige tarief. Dit kan door een verhoging van het tweevoudige dagtarief, een verhoging van het tweevoudige nachttarief of een verhoging van beide:
Een gezin met tweevoudige teller verliest grotendeels of geheel het voordeel op de energiefactuur. Het voordeel van een gezin met dubbele meter (scenario A1 – B2) verkleint hierdoor van 56 euro tot 7 euro (56 – 33,52 – 15,80); dit verschil is toe te schrijven aan het deel transmissie; Elia heeft geen verliezen door deze maatregel, maar de netbeheerder heeft extra verlies, dat hij naar alle waarschijnlijkheid zal recupereren via een verhoging van de nettarieven. Indien enkel het tweevoudige nachttarief wordt verhoogd, zou het verbruik van de week naar het weekend minimaal verschuiven; indien enkel het tweevoudige dagtarief wordt verhoogd, zou het verbruik van de week naar het weekend maximaal verschuiven.
De effecten verhogen nog bij een stijging van het verbruik met 5 en 10%. Het voordeel wordt groter voor de gezinnen met een dubbeltariefteller (71 en 85 euro), maar de inkomstenverliezen worden opnieuw – afhankelijk van de strategie – gecompenseerd. Voor meer details, zie bijlage.
Conclusie:
Bij ongewijzigde prijzen van de netbeheerders en de leveranciers, zullen afnemers met een dubbeltariefmeter een lagere energiefactuur ontvangen. Het is echter onwaarschijnlijk dat de netbeheerders en leveranciers hun prijsstrategie niet zullen aanpassen. Zij worden immers zonder meer geconfronteerd met lagere inkomsten doordat een deel (20%) van het verbruik van de laagspanningsafnemer met tweevoudig uurtarief niet meer verrekend kan worden aan het hogere dagtarief maar aan het lagere nachttarief. Dit effect wordt enkel versterkt als er ook daadwerkelijk een verschuiving van het verbruik tijdens de normale uren op weekdagen plaats vindt naar het weekend.
Bij gewijzigde prijzen van de netbeheerders en de leveranciers ter compensatie van het inkomstenverlies, kan er niet aangetoond worden dat afnemers met een dubbeltariefmeter daadwerkelijk een lagere energiefactuur ontvangen. Enkel als deze afnemers bewust trachten hun verbruik tijdens de daguren op weekdagen uit te stellen tot het weekend zouden zij een prijsvoordeel kunnen genieten. Echter bij een merkbare toename van het verbruik tijdens de daluren ten nadele van het verbruik tijdens normale uren, zal dit eveneens in de tarieven gecompenseerd worden.
Bovendien kunnen netbeheerders en leveranciers hun strategie zo bepalen dat de minderinkomsten niet enkel gecompenseerd worden door de afnemers met een dubbele teller, maar dat deze kosten gesocialiseerd worden over alle afnemers. Dit zou betekenen dat de afnemers met een enkelvoudig tarief geconfronteerd worden met een tariefverhoging en méér zullen betalen voor hun verbruik, dan vóór de invoering van deze maatregel.
Er kan dus niet met zekerheid aangetoond worden dat de invoering van deze maatregel voor de Vlaamse burgers de energiekosten van de Vlaamse gezinnen in positieve zin zal beïnvloeden.
IV. Te verwachten kosten verbonden aan de invoering van het
Ontwerpbesluit voor netbeheerders en leveranciers
Naast het in voorgaand deel aangetoonde verlies aan inkomsten, zou de invoering van het uitvoeringsbesluit een bijkomende impact hebben op de kosten van netbeheerders en leveranciers.
a. Netbeheerders
# Eenmalige kosten voor de aanpassing van de zendprogramma's van de Centrale Afstandsbesturingen (CAB's, sturing signalen);
# Eenmalige kosten voor het aanpassen van proms (programmeerbare chips) en vervanging van ontvangtoestellen bij afnemers. Dit is zeker nodig in bepaalde delen van Vlaanderen (vooral grensgebieden met Wallonië) waar geen gewone aanpassing van de signaaltreinen mogelijk is. Dit is een ingreep die grote kosten met zich zal meebrengen;
# De impact van het doorsturen van een lager aantal pulsen in het weekend (enkel vrijdagavond en maandagmorgen en niet meer in het weekend) is verwaarloosbaar;
# Doordat de plaatsing van een dubbeltariefteller doorgerekend wordt aan de eindafnemer die een dubbele meter vraagt, is er geen impact op de kosten van een netbeheerder. Er zou wel sprake kunnen zijn van een impact, indien de maatregel veel ruchtbaarheid krijgt en de vraag naar dubbeltarieftellers plots abnormaal sterk zou stijgen en niet volledig en tijdig kan opgevangen worden door de netbeheerders;
# De kosten van de administratieve opvolging van de meetinstallaties zullen gecompenseerd worden door een hoger tarief meterhuur (nuloperatie);
# De kosten voor het informeren van netgebruikers wordt als verwaarloosbaar beschouwd;
# Enig voordeel en kostenreductie kunnen gehaald worden uit een substantiële afvlakking van het globale afnameprofiel van het distributienet: een zo vlak mogelijk energieverbruik maakt het makkelijker om het evenwicht op het net te bewaren (voor de transmissienetbeheerder) en door het temperen van piekbelastingen in de week dankzij de verschuiving van een deel van het verbruik naar het weekend kan het aantal nodige investeringen in netcapaciteit (voor de distributienetbeheerders) verminderen. Aangezien deze maatregel naar alle waarschijnlijkheid niet zal leiden tot een substantiële verschuiving van piekverbruik naar het weekend is deze kostenreductie te verwaarlozen.
b. Leveranciers
# Indien de maatregel volgens de voorziene timing ingevoerd wordt, zullen leveranciers niet in staat zijn tijdig bepaalde leveringscontracten (vaste prijs, all-in contracten) met een vaste looptijd aan te passen waardoor er sprake kan zijn van een substantieel inkomstenverlies;
# Lange termijncontracten met producenten en traders (de sourcingkant) zullen herzien moeten worden;
# Kosten klachtendienst van afnemers die geen dubbele meter hebben en kosten van informatieverstrekking naar afnemers toe die meer uitleg willen over de invoering van de maatregel zijn moeilijk in te schatten.
V. Te verwachten impact verbonden aan de invoering van het
Ontwerpbesluit op eindafnemers
Naast het in voorgaand deel aangetoonde verlies aan inkomsten, zou de invoering van het uitvoeringsbesluit een bijkomende impact hebben op de kosten van netbeheerders en leveranciers.
a. Laagspanningsafnemers met enkelvoudige meter
Afnemers met een enkelvoudige meter genieten niet van het voordeel van het lagere weekendtarief, omdat deze maatregel enkel geldt voor afnemers met een dubbele meter, tenzij zij een dubbele meter aankopen.
De installatiekost van een dubbele meter is echter relatief hoog (in gemengd gebied 450 euro), waardoor de terugverdientijd relatief lang is. Bij een jaarlijks voordeel van 50 euro, duurt het 9 jaar alvorens de kost is terugverdiend, ceteris paribus. Bovendien rekenen sommige leveranciers een hogere vaste vergoeding aan in het geval van een dubbele meter; dit verschil kan ook relatief hoog oplopen. De meterhuur daarentegen is in bijna alle gevallen dezelfde voor enkelvoudige en dubbele teller.
Indien de prijsstrategie van de leverancier en netbeheerder voorziet in een inkomstencompensatie door verhoging van het dagtarief (zowel enkelvoudig als tweevoudig), is het zelfs heel goed mogelijk dat afnemers met een enkelvoudige meter een hogere energiefactuur betalen dan vóór de invoering van deze maatregel.
b. Laagspanningsafnemers met dubbele meter
Afnemers met een dubbele meter genieten van het voordeel van het lagere weekendtarief.
Zij hebben geen extra kosten, omdat zij al een dubbele meter hebben. Afhankelijk van hun energieleverancier, betalen zij een hogere vaste vergoeding dan de afnemers met een enkelvoudige meter. De meterhuur echter is in bijna alle gevallen dezelfde voor enkelvoudige en dubbele tellers.
Indien de prijsstrategie van de leverancier en netbeheerder voorziet in een inkomstencompensatie door verhoging van het dagtarief (zowel enkelvoudig als tweevoudig), wordt het voordeel gedeeltelijk of volledig gecompenseerd en heeft de invoering van deze maatregel ofwel een positief voordeel ofwel noch positieve noch negatieve gevolgen op de energiefactuur van afnemers met dubbele meter.
VI. Globale conclusie
# De distributienetbeheerders zullen hun omzet zien dalen omdat een extra deel van het verbruik gefactureerd wordt aan lagere “nacht”tarieven. Een deel van de kosten van de distributienetbeheerders wordt niet gerecupereerd. Om de gelijkgebleven kosten volledig te recupereren moeten de beide tarieven “dag” en “nacht” stijgen. Bij een verschuiving van het verbruik van “dag” naar “weekendnachturen” versterkt dit effect nog meer.
# Ook de leveranciers zien hun omzet dalen: zij kunnen immers minder aan “dagtarief” aanrekenen. Dit inkomstenverlies zal gecompenseerd worden door een hoger “dag” en/of “nachttarief” voor de consument. Eén leverancier meldde een geschatte daling van de omzet met ruwweg 2%.
# Het voordeel van de afnemer wordt gecompenseerd door een stijging van de tarieven van de netbeheerder en van de leverancier. Sommige leveranciers rekenen een hogere vaste vergoeding voor een tweevoudige teller dan voor één teller. Daardoor wordt het voordeel nog kleiner.
# De maatregel is enkel gunstig voor afnemers met een tweevoudige meter als de prijsstrategie van netbeheerders en leveranciers voorziet in een socialisering van het inkomstenverlies en zowel het enkelvoudig tarief als het dag- als het nachttarief verhoogd worden. Hierbij worden afnemers met enkelvoudig tarief zwaar benadeeld.
# De maatregel is ongunstig voor afnemers met een enkelvoudige meter. De terugverdientijd voor de aanschaf van een dubbeltariefmeter bedraagt verschillende jaren en weegt niet op tegen het voordeel van het lager weekendtarief. Het voordeel op het niveau van de energieprijs wordt in sommige gevallen zelfs volledig teniet gedaan doordat de vaste vergoeding van sommige leveranciers dubbel zo hoog is voor afnemers met een dubbeltariefmeter. Verschillende leveranciers bieden bovendien een lager enkelvoudig dagtarief aan dan het dagtarief van het gecombineerd dag/nachttarief. Dit impliceert dat de investering minder rendabel wordt. Het invoeren van een goedkoper weekendtarief betekent dus geen incentive om over te schakelen van een enkele naar een dubbele teller. De impact kan zelfs dubbel negatief zijn; indien de prijsstrategie van de netbeheerders en leveranciers impliceren dat het enkelvoudig tarief stijgt, wordt de energiefactuur van deze afnemers duurder dan vóór het invoeren van de maatregel.
# De impact op de SLP’s valt af te wachten en zal afhangen van de verschuiving van het verbruik naar het weekend. Het valt sterk te betwijfelen of een verschuiving van het verbruik van laagspanningsafnemers met tweevoudig uurtarief van daguren tijdens de week naar daguren tijdens het weekend effect zal hebben op de globale aankoopcontracten van de leveranciers, omdat het hier gaat over een verwaarloosbaar percentage van het totale verbruik op het Vlaamse distributienet. In een perfecte markt zou dit inderdaad moeten leiden tot een prijsdaling van de commodity (meer basislast en minder pieklast). Aangezien de productiemarkt op dit moment nog geen perfecte competitie toelaat, is er geen incentive voor de dominante producent om zijn verkoopsprijzen (in het weekend) ook effectief te laten dalen. De baten komen op deze manier uiteindelijk daar terecht, waar het niet beoogd was. Bovendien zal in een sterk geïnternationaliseerde aankoopmarkt voor elektriciteit deze, reeds op Vlaams niveau verwaarloosbare verschuiving van verbruik naar het weekend, geheel in het niets verdwijnen.
# Dit uitvoeringsbesluit betreft een interventionistische maatregel die meer in de gebonden markt dan in de vrije markt thuis hoort.
VII. Aanbevelingen
# Het doel van de vrijmaking van de Vlaamse energiemarkt is dat de leveranciers omwille van concurrentieredenen de afnemers aan zich binden, door een scherp prijsbeleid, door klantgerichtheid en een betere dienstverlening, door extra services zoals een energieaudit en door andere getrouwheidsincentives. Dit kan door andere maatregelen beter ondersteund worden door de overheid.
# De VREG heeft de indruk dat de energiesector niet werd geconsulteerd voorafgaand aan het opstellen van het Ontwerpbesluit. Dit zou nochtans een noodzakelijke reflex moeten zijn bij het opstellen van ieder ontwerpbesluit.
# De timing voor invoering van de maatregel is heel krap. Een dergelijke maatregel zou voldoende op voorhand moeten aangekondigd worden, zoniet worden de risico’s indirect doorgeschoven naar de eindafnemers. De marktactoren moeten voldoende tijd krijgen zich aan te passen aan de nieuwe maatregel en de veranderde omstandigheden.
# Indien Vlaanderen lage(re) prijzen wil voor laagspanningsafnemers, moeten dergelijke maatregelen vermeden worden. Ingrijpen op de prijszetting in een vrije markt, werkt dikwijls contraproductief omdat de ene groep afnemers profiteert, terwijl een andere groep de rekening betaalt. In dit geval genieten de afnemers met een dubbele teller, terwijl de afnemers met een enkele meter hun energiefactuur zien stijgen. Bovendien valt het te verwachten dat vooral hoog opgeleide afnemers voordeel zullen doen omdat ze beter geïnformeerd zijn. De sociaal zwakkere afnemer die geen weet heeft van deze maatregel en de initiële investering van de aanschaf van een dubbele meter niet kan doen wegens te duur, worden benadeeld.
# De sleutels tot lagere energieprijzen waarvan alle eindafnemers beter worden, zijn maatregelen om de distributienettarieven te doen dalen en het verhogen en verbeteren van de liquiditeit in de wholesalemarkt, waardoor de concurrentie verhoogt.
# De VREG pleit ervoor om meer tijd en middelen te besteden aan de ontwikkeling en gebruikname van meer performante elektriciteitsmeters. Die moeten het mogelijk maken om het verbruik in te delen in meerdere verbruiksperiodes, waaraan een leverancier dan verschillende prijzen kan verbinden.
We geven jullie hieronder de integrale tekst van de studie van de CREG over de impact van de uitbreiding van het nachttarief naar de wettelijke feestdagen ...
...
Er zijn inderdaad vrolijkere onderwerpen beste lezertjes & dat weten wij ook wel... Maar we willen er iedereen, die toch min of meer bekommerd is om de toenemende armoede & dus het snel stijgende aantal personen die gebruik maken van het sociaal tarief, wijzen op een aantal zaken... Zoals jullie kunnen lezen zal de uitbreiding van het nachttarief naar de wettelijke feestdagen nogmaals tot tariefverhogingen leiden, net zoals het in deze studie zeer duidelijk wordt aangetoond met grafiekjes en tekst dat de eerdere uitbreiding van het nachttarief naar het weekend heeft geleid tot een verhoging van de tarieven van de netbeheerders... & vooral DE LEVERANCIERS !!
Kortom deze uitbreiding komt enkel ten goede van de netgebruikers aangesloten op het laagspanningsnet met een tweevoudige uurmeter of zowat 40 à 45% van de residentiêle netgebruikers zoals de conclusie van deze studie terecht luidt !! Dat wil dus concreet zeggen dat 55 à 60% er absoluut GÉÉN voordeel bij heeft & dus integendeel ook véél duurder zal betalen. ...& Wie zijn nu die gelukkigen ?!... Wel de mensen met een dubbele uurmeter... & in de werkelijkheid betekent dit mensen met een vrij hoog verbruik, die zich de prijs van de installatie van zulke dubbele uurmeter kunnen betalen.We verwijzen ook graag naar een zeer goeie site over stroomtarieven : http://www.stroomtarieven.be/archief/ar040930.htm & we zullen eventjes citeren... maar we vertellen er maar meteen bij dat het gaat over een oude bijdrage, die toch wel enkele heikele vraagjes oproept.
...
...
Wat met dubbele stroomtarieven ?
Vlaams minister van Energie Kris Peeters zegt werk te willen maken van de versnelde installatie van dubbele tariefmeters. Reeds in maart 2003 werd door het Controlecomité voor de Elektriciteit en het Gas beslist om kortingen toe te staan op (citaat:) "de prijs van de vervanging bij de huishoudelijke klanten met het normaal tarief, van een enkelvoudige meter door een elektronische meter die minstens een tweevoudige uurmeting mogelijk maakt." Hiervoor werd door het Comité een fonds opgericht dat zou worden gespijsd door een verhoging van de tarieven met 0,143 eurocent per kWh van de verkopen door de intercommunales.
Door de afschaffing van het Controlecomité op 1 juli 2003 was er gedurende lange tijd geen eenduidige interpretatie over de bevoegdheid om concreet vast te leggen hoe dit fonds moet worden gebruikt. Er was alleen vastgelegd hoe het moest worden gespijsd. Bovendien zijn ondertussen in het Vlaamse Gewest de intercommunales door de liberalisering van de energiemarkt vanaf 1 juli 2003 niet langer meer verkopers van elektriciteit en is dus ook de spijzing van het fonds anders verlopen dan voorzien.
Toch hebben de Vlaamse intercommunales op basis van hun verkopen gedurende de eerste helft van 2003, toen ze wel nog elektriciteit mochten verkopen, de nodige financiële middelen gereserveerd. Op deze manier is in Vlaanderen 7.295.524 euro beschikbaar.
Vlaams minister Kris Peeters wil hierover nu zo snel mogelijk overleg met de netbeheerders en ook met de elektriciteitsleveranciers die op de vrije markt opereren en heeft hen hiervoor reeds opgeroepen. Hij wenst immers duidelijkheid over de doeltreffendheid van financiële steun aan elektriciteitsgebruikers in een vrije marktsituatie.
Het betreffende fonds werd door het Controlecomité, op amper enkele maanden voor haar nakende ontbinding, namelijk opgericht nadat tot uiting was gekomen dat huishoudelijke klanten met een gemiddeld verbruik van 3500 kWh/jaar en die nog niet nog geen tweevoudige uurmeter hebben, in de gebonden markt een relatief nadeel ondervinden tegenover andere klanten. Deze gebonden elektriciteitsmarkt voor huishoudens bestaat nu nog wel in Wallonië en Brussel, maar niet meer in Vlaanderen, zodat de situatie hier heel verschillend is.
Verschillende operatoren in Vlaanderen hebben overigens al ingespeeld op dit "gat in de markt". Diverse leveranciers houden bijvoorbeeld nu al rekening met de lagere kost van het nachtverbruik, ook bij klanten met een enkelvoudige meter, zodat de tarieven bij enkelvoudige meting lager liggen dan de dagtarieven van tweevoudige meting. Er moet dus zeer voorzichtig worden omgesprongen met de toepassing van een regeling die in de monopoliemarkt zijn nut kon hebben, maar in de vrije markt anders moet worden toegepast.
Bovendien blijft ook de metertechnologie en haar kostprijs in evolutie. Het Controlecomité hield trouwens in haar aanbeveling reeds rekening met de mogelijkheden van de elektronica. Vlaams minister Peeters wenst optimaal gebruik te maken van de nieuwe marktsituatie, de nu beschikbare gelden uit het fonds en de toekomstmogelijkheden van de nieuwe meet-technologie'n om deze vrije markt eindelijk de mogelijkheden te geven die ze verdient.
Meteen reikt hij ook een ander probleem aan. In onze nieuwsbrief van 28 mei 2004 ('Stromen stromen dag en nacht') berichtten wij reeds over het voornemen van de Vlaamse regering om het nachttarief ook uit te breiden naar de weekends en hadden wij daar zo onze bedenkingen bij. Wij waarschuwden namelijk voor de negatieve effecten en in het bijzonder juist voor een verhoging van de tarieven.
Diverse organisaties, waaronder de Sociaal Economische Raad van Vlaanderen, de Milieu- en Natuurraad van Vlaanderen en de marktregulator VREG waarschuwden later eveneens voor de negatieve effecten. Het beoogde effect van 25 tot 50 euro besparing per jaar zou wel eens omgekeerd kunnen uitvallen.
Minister Peeters wil nu beide dossiers aan mekaar koppelen. Hij wil de netbeheerders niet langer verplichten om vanaf 1 januari 2005 tijdens de weekends de nachtteller te laten draaien in plaats van de dagteller, met alle negatieve gevolgen voor de leveranciers en de consumenten vandien.
De beschikbare middelen uit het fonds moeten daarentegen voorbehouden blijven om een daadwerkelijke vrije markt met lagere tarieven en een betere dienstverlening te verzekeren, waaronder de mogelijkheid om met speciale meetapparatuur de klanten de mogelijkheid te geven tijdens de stille verbruiksuren, wanneer de kosten van elektriciteitsproductie geringer zijn, mee te profiteren van dit voordeel.
...
...
Onze ongeoorloofde & uiterst vervelende vragen...
Ons eerste heikele vraagje : Wat is er ondertussen gebeurd met de bijeengespaarde centjes ten bedrage van méér dan 7 miljoen € ?!... Wij beweren niet dat iemand daarmee naar de Bahama's is getrokken... maar we hadden toch graag de bestemming van dit sommetje gekend, dat in feite moest dienen voor de installatie van dubbele uurmeters die nu toch maar mooi door de consumentjes zelf kan worden bekostigd en dat zijn geen bedragen die zo maar door iedereen kunnen worden opgehoest !!
Ons tweede heikele vraagje na de vaststelling dat de waarschuwing voor de verhoging van de tarieven inderdaad netjes is uitgekomen betreft de sociale tarieven. Vermits het sociaal tarief momenteel wordt berekend op basis van het laagste normaal tarief op de markt, kunnen we hieruit besluiten dat de armen omwille van de uitbreiding van het nachttarief voor vrij grote residentiêle verbruikers die bovendien beschikken over een dure dubbele uurmeter (dus een rijkere groep) in feite hun sociaal tarief door deze maatregel hebben zien stijgen. dit betekent weer maar eens, dat men hier de armen laat opdraaien voor de voordelige tarieven van de rijkeren of hebben wij het mis ?!... Alle reacties van verbolgen politici op deze stelling zijn welkom !!
Ons derde heikele vraagje : kan iemand van de politici ons misschien vertellen, welke logica er schuilt in een beslissing om 55 à 60% van de verbruikers meer te laten betalen voor de uitbreiding van het nachttarief. Tenzij het rationeler gebruik van centrales, vermits de piek tijdens de gewone werkdagen wordt afgezwakt. Verder wisten we graag welke logica er dus schuilt in de toch nogal mercantiele redenering bij de distributienetbeheerder & de leverancier van : "ho, ik verdien minder dus dat moet worden gecompenseerd & uiteindelijk uitkomen op een verhoging van de inkomsten ten koste van de zwakste verbruikers."
Deze vraag richt zich dan in hoofdzaak tot de socialisten & eveneens tot de woordvoerders van armenorganisaties die "zogezegd-een-stem-krijgen" ~maar die we jammer genoeg weinig of nooit horen~ in allerlei organen... & die meestal vertegenwoordigd worden door de "Magda-Demeyers-van-Vlaanderen". Magda Demeyer is voor ons dus een uitdrukking ~géén persoon~ die betekent : "iemand die veel praat zonder enige kennis van zaken & waarvan kan verondersteld worden dat ze het goed meent met het onderwerp waaraan ze haar status en inkomen heeft te danken."
Beste lezertjes, jullie vinden hieronder een kraakvers persberichtje van de CREG. Jullie weten inmiddels via ons uitgebreid energiedossier dat dit de Commissie voor regulering van de elektriciteit en het gas is. Lezen jullie dus zeer aandachtig wat deze commissie aan de wereld kenbaar maakt, zodat jullie de afrekening van gas & elektriciteit met een vrolijke glimlach kunnen afwachten, tenzij ze reeds in de bus is gevallen, wat dan hoogstwaarschijnlijk elke redelijke poging tot een simpele glimlach heeft doen verstarren.
Voor diegenen die zich wensen om te scholen tot een klein specialistje wat betreft een beter begrip van "windfall profits" verwijzen we dus graag naar ons energiedebat waar we dit begrip haarfijn hebben uitgelegd. We gaan dat hier dus niet meer herhalen, want blogs hebben nu éénmaal het voordeel om de oudere bijdragen ter beschikking van de lezer te houden.
Voor de iets luiere lezertjes kunnen we dus gewoon stellen dat het hier gaat over gratis emissierechten die aan de elektriciteitsproducenten werden toegekend & die vervolgens door deze vrolijke jongens werden doorgerekend in hun tarieven. Je kan dit in feite vergelijken met een gekregen nieuwjaarscadeau dat je simpelweg tegen de normale winkelprijs doorverkoopt...
Jullie lezen dus wel goed dat het gaat over 1,217 miljard ofte over een goeie 50 miljard oude BFkes op 3 jaar tijd !! ...& Ach oh wee, de producenten, Electrabel op kop natuurlijk schreeuwen & huilen dat het gaat over een verkeerde berekeninsmethodologie, slechte parameters, onnauwkeurige cijfers & meer van dit fraais.
De rest moeten jullie hieronder maar zelf lezen. opgepast we zeggen er onmiddellijk bij dat het niet gaat over de bedrijfswinsten van deze producenten... enkel om een fractie daarvan !! Om jullie een klein ideetje te geven over de totale bedrijfswinst van een groep als Electrabel... anders gezegd de groep Suez-Tractebel... even diep inademen want deze groep kan genieten van de notionele intrestaftrek waar we het ook reeds eerder hebben gehad... nog eens diep inademen... want deze groep werd in 2006 belast aan een belastingsaanslag van... zeer diep inademen & de adem eventjes inhouden... & vooral de eigen belastingsaanslagvoet uit het geheugen wissen... Tatara-taaaa ...0,01% !! Jullie lezen het goed beste lezertjes, nog even herhalen zodat het kan doorsijpelen in jullie hersentjes... 0,01% !! ...Zodat de winst die in 2005 "slechts" 2,6 miljard bedroeg, in 2006 lichtjes steeg naar 8,6 miljard . Denk daar dus maar aan, bij het betalen van de jaarlijkse afrekeningsfactuur.
Dus in vergelijking met dergelijke winstcijfers zijn de 1,217 miljard peanuts, maar ze zouden wel voor betere doeleinden kunnen gebruikt worden & daar hebben we meteen een hele reeks suggesties voor !! Al laten we liever jullie eigen verbeelding werken & gelieve niet te denken aan het terugkopen van Fortis of het schadeloos stellen van de verliezen van de grote of kleine beleggers. Wij dachten eerder aan het drastisch verlagen van het sociaal tarief dat nu door alle verbruikers wordt gefinancierd & het compenseren van de BTW-verlaging tot 6% op gas & elektriciteit zodat hyet voor de staat uiteindelijk een nuloperatie zou worden. De kostprijs van deze verlaging wordt geschat op ongeveer 250 miljoen ... Het kan er dus af, zeggen ze dan bij ons !!
...
...
PERSBERICHT
21 oktober 2008
Gevolgen door de CREG gegeven aan de studie over de impact van CO2-emissierechten op de elektriciteitsprijs in België.
In een recente studie schatte de CREG de windfall profits die de elektriciteitsproducenten realiseerden op de
Belgische markt als gevolg van het gratis toekennen van CO2-emissierechten, op 1,217 miljard tijdens de periode
2005-2007.
De Algemene Raad van de CREG werd door de Minister van Energie verzocht een constructieve dialoog tussen producenten en verbruikers op gang te brengen ten einde de marktwerking te verbeteren.
In het kader hiervan heeft de Algemene Raad aan de CREG gevraagd enerzijds haar analyse voor de periode 2008-2012 verder te zetten en te verfijnen aan de hand van de door de producenten bezorgde gegevens en anderzijds de mogelijkheid na te gaan om de door andere Europese landen aangewende oplossingen naar België over te zetten.
Wat het eerste verzoek betreft, heeft de CREG de producenten gevraagd concrete en realistische voorstellen te doen om methodologie en de gegevens aan te passen. De laatstgenoemden wensten echter geen alternatief of verbetering voor te stellen voor de bestaande methodologie, die zij nochtans ongeschikt achten, noch gegevens te verschaffen die de in de studie naar voor gebrachte hypotheses konden tegenspreken.
De CREG is van oordeel dat haar methodologie wel degelijk op stevige theoretische grondvesten berust en volkomen relevant is. Ze maakte haar berekeningen op basis van de meest nauwkeurige gegevens waarover ze beschikt. De problematiek van de windfall profits verbonden aan het gratis toekennen van emissierechten wordt op ruime schaal erkend en vormt het voorwerp van een consensus. Bij gebrek aan een voorstel voor een beter initiatief zal de CREG vasthouden aan haar methodologie voor het analyseren van de periode 2008-2012.
Wat het tweede verzoek betreft, heeft de CREG een analyse gemaakt van de in andere Europese landen getroffen of voorgenomen maatregelen om de problemen rond de windfall profits het hoofd te bieden. In sommige landen (Duitsland, Spanje, Groot-Brittannië, Zweden) werden maatregelen getroffen om de producenten te verplichten minstens een deel van de gerealiseerde windfall profits terug te storten. Voor de komende jaren hebben sommige landen beslist om preventieve maatregelen in die zin toe te passen, hetzij via mechanismen verbonden aan het systeem van CO2-emissierechten, hetzij via fiscale maatregelen.
Na raadpleging van fiscale deskundigen is de CREG van mening dat een correctieve belasting in België een oplossing zou kunnen bieden.
De statistieken van ons blogje leren ons dat ongeveer 30% van onze lezeressen en lezers van boven de grote rivieren komen. Wij maken dan ook van de gelegenheid gebruik om deze Ollandse fans uitgebreid te groeten & hen meteen te waarschuwen dat we Zeeuws-Vlaanderen nooit-of-nooit zullen opgeven ! Verder wensen wij echter de meest vriendschappelijke relaties met deze Bataven te onderhouden, want we kunnen nog héél véél van hen leren. De recente verwikkelingen rond Fortis bewees hun superieure handelsgeest trouwens nogmaals eens ten overvloede. Het wordt dus de hoogste tijd dat we ons hier in de Zuidelijke Nederlanden wat laven aan hun uitstekende voorbeelden. We gaan meteen wat snuisteren in het Nederlandse energielandschap & ontdekken meteen een resem leuke uitdrukkingen & merkwaardige parallellen met onze eigen energieperikelen.
We lezen daar dat men een stopcontact in zee wil bouwen & daar willen wij natuurlijk héél graag meer over weten...
...
...
Offshore windparkbouwers vechten terug: geen afstandscompensatie gemiste kans
Ingediend door wise op do, 2008-10-02 11:23.
DEN HAAG (Energeia) - Dat minister Maria van der Hoeven afziet van afstandscompensatie voor windparken op zee via de SDE-regeling is "een gemiste kans". Dat zeggen twee grote initiatiefnemers voor offshore windaprken, RWE en Airtricity. Het Ierse bedrijf Airtricity is "zeer teleurgesteld", terwijl RWE zich als grote investeerder niet serieus genomen voelt.
Dinsdag stuurde Van der Hoeven de Tweede Kamer haar antwoorden op vragen over het energierapport. Uit één van de antwoorden bleek dat windparkbouwers die ver offshore hun locatie hebben gekozen, een compensatie via de SDE daarvoor op hun buik kunnen schrijven. Die compensatie zou erop neerkomen dat windparken verder uit de kust recht zouden hebben op een hoger kilowattuursubsidie dan parken dichtbij.
Het gaat hierbij om de windparken die meedoen voor de 'tweede ronde', dus om de 450 MW aan offshore windvermogen dat dit kabinet voor 2011 wil realiseren. Geïnteresseerden kunnen straks, in de loop van 2009, via een aanbesteding proberen aanspraak te maken op SDE-subsidie. Vanaf 2011 is het de bedoeling dat een heel andere systematiek wordt gevoerd: via een aanbesteding worden dan kavels vergund waar een windpark gebouwd kan worden. Omdat iedereen in dat geval in de race is voor dezelfde locatie, is afstandscompensatie niet aan de orde.
Maar voor deze tweede ronde is afstand dus wel belangrijk: locaties ver uit de kust en locaties near shore strijden om dezelfde subsidiepot. Als de SDE-subsidie afstandsafhankelijk zou worden gemaakt, zou er op een gelijker speelveld worden gestreden. Want grofweg kan worden gezegd dat windparkbouwers ver uit de kust duurder uit zijn dan ontwikkelaars dichtbij. De eersten moeten dus een grotere greep uit de subsidiepot doen om hun park rendabel te krijgen, waardoor de vrees bestaat dat de aanbesteding -waarbij prijs een belangrijke factor is- bij voorbaat is verloren.
Van der Hoeven zegt alle initiatiefnemers te hebben geconsulteerd, en een meerderheid achter haar plannen te vinden. Het gaat daarbij om een numerieke meerderheid, en dat steekt tegenstander Sjoerd Sieburgh, directeur development van RWE. "RWE heeft de ambitie om 2.000 MW op de Nederlandse Noordzee te realiseren. Dat is eenderde van het doel van de overheid voor 2020", geeft Sieburgh aan geen kleintje te zijn. Om die reden verwacht RWE serieus genomen te worden, en dat is in de optiek van het bedrijf nu niet het geval.
Volgens Sieburgh is het logisch dat een meerderheid van de initiatiefnemers de plannen van Van der Hoeven steunt. Alle ontwikkelaars die hebben ingetekend op een locatie dichterbij huis hebben natuurlijk geen zin om hun kansen te zien slinken. Patrick Harms van Nuon vertelt Energeia waarom dochterbedrijf Weom liever van afstandscompensatie afziet: "Als er nu, drie jaar later, een gedifferentieerd tarief geïntroduceerd zou worden zouden de regels gedurende het spel veranderd worden."
Maar dat is precies het verwijt dat Bas Batelaan, woordvoerder van Airtricity, het ministerie van Economische Zaken maakt. "Wij zijn vier jaar geleden begonnen met het verkrijgen van vergunningen. Toen was de methodiek nog 'wie het eerst komt, die het eerst maalt'. Wij waren er misschien als bedrijf laat bij, en hebben daarom ingetekend op locaties ver buiten de kust." Maar nu moet Airtricity ineens concurreren met windbouwers op onvergelijkbare -en misschien wel gunstigere- locaties om dezelfde subsidiepot. "De regels van het spel zijn veranderd."
In plaats van afstandscompensatie via de SDE denkt Van der Hoeven aan een zogenoemd stopcontact op zee. Dat komt erop neer dat de verantwoordelijkheid voor het aan land brengen van de elektriciteit bij de landelijke netbeheer Tennet wordt gelegd. Met andere woorden: Tennet neemt de zorg voor de infrastructuur -voor de zeekabels dus- uit handen van de windparkbouwer.
Batelaan van Airtricity zegt te kunnen leven met een stopcontact op zee in plaats van afstandscompensatie in de SDE-regeling. Maar of dat stopcontact er komt, is nog helemaal niet zeker, zegt hij. Ja, er is een motie aangenomen van PVDA-er Diederik Samsom die zegt dat het stopcontact er moet komen, maar op welke termijn is onduidelijk. Van der Hoeven zegt een en ander te onderzoeken, maar blijft vaag over de vraag of de parken uit de tweede ronde nu wel of niet van het stopcontact kunnen profiteren. Afstandscompensatie via de SDE was nu een directe kans om het ongelijke speelveld in elk geval gedeeltelijk op te heffen, zegt Batelaan, en die kans is nu gemist. "Zeer teleurstellend."
In feite komt het er dus doodeenvoudig op neer dat jullie het Belgische systeem willen toepassen waar de onderzeese kabels door het Belgische Tennet (=Elia) worden betaald & doorgerekend aan de verbruikers via hun aandeel in de stroomfactuur. Want bij jullie wordt daar dus openlijk over gedebatteerd, terwijl dat hier in alle stilte & tegen de bestaande wetten & technische reglementen in wordt ingevoerd achter de rug van diegenen die uiteindelijk opdraaien voor de kosten. Alhoewel wij nergens in jullie debat kunnen lezen dat Tennet dit aandeel in de investeringen in de offshorewindmolenparken zal doorrekenen aan de Nederlandse verbruiker... Jullie zijn dus meteen gewaarschuwd !! Want ondertussen duikt het idee van het stopcontact dat hier nog eventjes leek afgevoerd te worden terug op. We geven echter toe dat de uitdrukking van dat stopcontact ons toch wel leuker overkomt dan het hypocriete gefoefel bij ons.
Voor onze Vlaamse groene jongens & meisjes citeren we ook graag uit de zelfde bron een artikel over het functioneren van steenkool- en gascentrales in combinatie met windenergie. Het is een volledig correcte analyse waar geen speld is tussen te krijgen & zulke lectuur citeren we dus maar al te graag... :
...
...
Advies aan kabinet: ruim baan voor gascentrales
Ingediend door wise op vr, 2008-10-03 12:35.
Amsterdam - De bouw van kolencentrales belemmert de ontwikkeling van duurzame stroom in Nederland. Doordat kolencentrales hun elektriciteitsproductie niet snel kunnen terugschroeven als er veel duurzame energie opgewekt wordt, zullen windturbines geregeld stilgezet moeten worden als het hard waait. Gebeurt dat niet, dan ontstaat een overschot aan elektriciteit, waardoor het stroomnet overbelast raakt. De enige oplossing is op zon moment windturbines stil te zetten.
Doordat kolenstroom altijd voorrang krijgt, wordt duurzame windenergie uit de markt gedrukt. Deze ontwikkeling brengt investeringen in groene stroom in gevaar, waardoor het kabinet zijn
doelstellingen voor duurzame energie in 2020 dreigt te missen. De weg moet daarom vrijgemaakt worden voor de bouw van gasgestookte elektriciteitscentrales, stelt het regieorgaan Energietransitie in een rapport dat vandaag verschijnt.
Gascentrales kunnen wel snel worden aan- en uitgezet en zijn daardoor veel flexibeler in hun stroomleverantie. Als het hard waait en er veel groene stroom beschikbaar is, kunnen gascentrales een tandje lager worden gezet.
Volgens het regieorgaan is een flexibel energiesysteem waarbij gas een hoofdrol speelt, uiteindelijk kosteneffectiever dan een systeem gebaseerd op kolencentrales en eventueel kernenergie. We zijn niet tegen kolen, zegt commissievoorzitter Theo Walthie, maar we willen een totaalscenario, en daarin is beperkte behoefte aan kolencentrales.
Doordat het kabinet nog geen keuze heeft gemaakt over de energievoorziening, investeert de markt nu vooral in kolen, zegt Walthie. Er liggen plannen voor vijf nieuwe kolencentrales, waarvan er al een in aanbouw is.
Kolencentrales gaan gemiddeld veertig tot vijftig jaar mee. Besef dat de beslissingen die nu genomen worden, de komende veertig tot vijftig jaar bepalen hoe het Nederlandse energielandschap eruit ziet, aldus Walthie.
Ons gaat het hier niet om 'n standpunt in te nemen voor of tegen de Nederlandse steenkoolcentrales, het gaat hier alleen om aan te tonen dat de bouw van windmolenparken sowieso zal moeten leiden tot de bouw van meer klassieke centrales, al of niet gas-gestookt. Dit leidt dus tot een model waarin bij "véél wind" de klassieke centrale ~die tot nog toe steeds goedkoper electriciteit produceert !~ wat terug wordt geschroefd ten voordele van de windenergieproductie ~die dus duurder is !!~, om overbelasting van het net te vermijden. Het bewijst ook meteen het gevaar voor de destabilisering van het net als we volledige zouden afhangen ~is trouwens volledig utopisch !!~ van windmolenparken. Alleen moet iedereen die dit scenario begrijpt, ook zeer duidelijk beseffen dat de electriciteitsprijs de volgende decennia razendsnel zal blijven stijgen doodgewoon omdat de goedkoopste centrales zeer onrendabel zullen worden ingezet, maar toch mee in de prijs zullen worden doorgerekend...
Iets waar wij jullie ~onze zuinige Ollandse noorderburen~ dus maar meteen willen voor waarschuwen & waarbij wij natuurlijk niet zouden willen, dat jullie hierdoor zouden verplicht worden om massaal jullie sleurhutten te verkopen.
Rooie Janssens dringt aan op 'n nieuw tietincident om de SP-a terug op het goede spoor te krijgen
Linksen van Vlaanderen laat ons allen juichen en joelen want de SP-a houdt een herbronningscongres... Tenminste dàt is de naam die wij eraan geven want zelf bedenken ze toch maar de raarste benamingen, waar ze mee in staat zijn om de meest echte socialist mee te verjagen. De laatste dagen mochten we dus meemaken dat er allerlei linkse figuren nogal krasse praat hadden over het reilen en zeilen van de sossen. Tobback Senior schoot met scherp en kwam ongemeen jong en vinnig uit de hoek en dat als krasse zeventiger. We wachten nog op een even gegronde en klaar geformuleerde kritiek van een iets jongere militant. Verder dan een uitspraak dat ze zitten te wachten op een rooie DeDecker kwamen ze niet. En we beginnen Gennez zelfs enig krediet te geven want zij gaf het enige gepaste antwoord op dergelijk gezever namelijk... en we citeren Belga :
'Een rode Jean-Marie Dedecker bestaat niet. Dat is zoiets als een paarse Louis'. Dat heeft onze sp.a-voorzitster Caroline Gennez zaterdag gezegd op het tweedaagse congres van haar partij aan de VUB in Brussel. Volgens Gennez moeten de Vlaamse socialisten de populistische recepten van LDD niet overnemen, ook al doet de sp.a het niet zo goed in de peilingen.
Inderdaad, één brulboei volstaat ruimschoots al kan wat meer overtuiging in de stem soms wonderen doen maar het moet gefundeerd zijn. Dus een knuffel voor Gennez en we geven toe dat het voorzitterschap er haar niet onknapper op maakt al zal ze nooit Britney Spears evenaren en daar achten we ons niet meteen ongelukkig mee. Ze zal evenmin het charisma van La Pasionaria (Dolores Ibarruri) evenaren die ik in mijn iets jongere periode ooit in Brussel heb mogen aanschouwen en waarvan ik geen iota begreep vermits mijn kennis van Spaans toen en nu nog steeds het nulpunt benaderde.Wat ik daarvan wel heb onthouden is dat het toen reeds oude besje 100 maal meer energie uitstraalde dan de ganse huidige SP-a-kliek tijdens een één-mei optocht en ik wil hier niet verdacht worden van enige sympathie voor de spaanse kommunisten. Ik zie Gennez de andere linksen nog niet meteen op de zelfde manier uitroeien als ons gepassioneerde Dolores en haar kameraden van de PCE hebben gedaan tijdens de Spaanse burgeroorlog en dat siert onze Caroline.Gelukkig voor De Bruyn en Animo trouwens. Ze zullen misschien nog een verkiesbaar plaatsje krijgen op de lijsten. Alhoewel er niet veel rood volk zal verkozen worden als de peilingen gelijk krijgen.Eén ding hopen we hier allemaal en dat is namelijk een hergroepering van links want met amper 15 percent van de stemmen in deze ontluisterende historische periode dat wordt een ramp. Links moet weer beseffen dat er nog steeds uitsluiting bestaat en dat deze zeer sterk toeneemt. Links moet dus van de armoedebestrijding een prioriteit maken. Links mag niet tolereren dat belastingsgeld wordt gebruikt om "beleggers" groot noch klein, te vergoeden voor de geleden verliezen. Links moet bankiers die niet volgens de code Lippens handelden voor de rechtbank brengen en Lippens op de eerste plaats. En volgens ons hebben we weer een historische kans laten liggen: Belgiê had immers beter Fortis geruild voor Zeeuws-Vlaanderen in plaats van voor peanuts met onze Bataafse noorderburen...Het is weer maar eens te laat voor spijt... We raden trouwens onze lezers aan om even terug in de geschiedenis te graven en wat gelijkenissen te zoeken met de huidige gebeurtenissen.
Even een linkje :
...
...
13. De grote krachs in België
In 1934 zijn in België de meeste waarden gedaald tot ongeveer één vijfde van hun oorspronkelijke waarde. Een voorbeeld van deze toestand is het gebouw dat nu nog bestaat op het Poelaertplein te Brussel en waar het ministerie voor Justitie is ondergebracht, juist tegenover het gerechtshof. Dit zeer groot kantoorgebouw wordt in 1932 voltooid voor een grote maatschappij, die er haar maatschappelijke zetel wil vestigen. De maatschappij faalt evenwel en verkoopt haar bezit, dat 46 miljoen heeft gekost, aan de Belgische staat voor 8 miljoen, niet eens 20 % van de waarde.
De algemene toestand is nu zo hopeloos geworden dat niemand nog schijnt te geloven in een ekonomische wederopstanding, of het nu binnen of buiten het systeem gebeurt. De werkloosheid heeft in 1934 haar diepste peil bereikt en nooit hebben zoveel bedrijven hun werkzaamheden moeten stilleggen als tijdens dit jaar. Ook de banken verzwakken steeds meer. Sedert het begin van de krisis zijn er al heel wat verdwenen, en niet noodzakelijkerwijze de kleinste, maar 1934 ziet twee reuzen in moeilijkheden geraken. Wanneer zij falen zal, als nooit tevoren, om wraak worden geroepen. Want de twee instellingen die ten gronde gaan, zijn uitdrukkelijk opgericht geworden ter behartiging der belangen van grote bevolkingsgroepen: de Belgische Bank van de Arbeid voor de arbeiders, de Belgische Boerenbond voor de landbouwers.
De Belgische Bank van de Arbeid was het levenswerk geweest van één der populairste leiders van de B.W.P., Edward Anseele. Zij was bedoeld de kapitalistische maatschappij te bestrijden dank zij de vereniging van de arbeiders in verbruikers-, daarna in produktie-koöperatieven. Teneinde de financiering van de rode fabrieken te vergemakkelijken, had Anseele in 1913 de Belgische Bank van de Arbeid opgericht. Deze onderneming ontsnapte evenwel aan de koöperatieve ideologie en nam de vorm van een naamloze vennootschap aan. De Bank had aandeelhouders, een raad van beheer, enz., was volledig op kapitalistische leest geschoeid en wilde het kapitalisme kloppen op zijn eigen terrein bij uitstek, het bankwezen.
Het is uiteraard steeds moeilijker geworden het socialisme in zijn leiders te herkennen; want wanneer in de B.W.P. stemmen beginnen op te gaan zowel tegen het bestaan van de Bank als tegen de misbruiken die men in het beheer ervan ontdekt, worden zij niet gehoord. De Bank heeft sukses, het bedrijf loopt en het is wel typisch voor de partij dat deze maatstaven voldoende zijn: de oppositie wordt niet gevolgd. Zelfs wanneer uitlekt dat de bank aan de konserva-
[p. 55]
17
18
19
20
de magere jaren
...temeer daar het goede voorbeeld niet van boven kwam. In 1934 faalden de Belgische Bank van de Arbeid (17 en 18) en de Boerenbond (19 en 20).
[p. 56]
1
2
3
4
5
het menselijk tekort
Deze jaren werden niet alleen getekend door werkloosheid en ellende. In 1934 leeft heel België de menselijke miserie mee van Pâturages, waar het grauwvuur een zware mijnramp had veroorzaakt. Bij de ingang van de mijnput wachten uitgeputte mannen en vrouwen (1), terwijl de reddingsploegen onophoudelijk hun levensgevaarlijk werk voortzetten (2). De werkelijkheid is in deze tijd zo grauw en zo hopeloos dat velen er voor vluchten en solaas zoeken in het bovennatuurlijke. In het begin van de jaren dertig verschijnt de Moeder Gods veel meer dan gewoonlijk in talrijke, verschillende oorden: Beauraing (3), Banneux, Onkerzele, Etikhove.... Een grote stroom gelovigen komt er bidden voor hulp, voor genezing (4). Elders, en zelfs in de grote steden, geven religieuze manifestaties van alle slag (hier het Brussels Montaigu (5) de verzuchtingen weer van de bevolking naar een goddelijk ingrijpen waar ogenschijnlijk de mensen hopeloos hadden gefaald.
[p. 57]
1
2
3
de grote krisis
In alle agglomeraties van het land stonden de werkloze arbeiders voor de stempellokalen, waar zij zich dagelijks moesten aanmelden om in aanmerking te komen voor steungeld. Dit laatste werd dop genoemd, de werklozen doppers (1).
De boeren ging het niet veel beter (2 en 3). Waar zij hun produkten niet kwijt geraakten, en ze in vele gevallen hetzij niet oogstten, hetzij vernietigden, daalde ook hun levenspeil in ontzettende mate.
Verbrand koffie om er schepen en lokomotieven mee te stoken. Verbrand maïs om je te verwarmen... Stort aardappels in de rivieren en zet wachten uit langs de oevers om de hongerige mensen te houden, mochten ze deze er willen uitvissen... En de ogen der mensen weerspiegelen mislukking; en in de ogen van de hongerigen is een groeiende gramschap. In de ziel van de mensen zwellen de druiven der gramschap en worden rijp, worden rijp voor de komende oogst. (John Steinbeck / The Grapes of Wrath)
[p. 58]
4
5
6
de grote krisis
Overal begon de bevolking op te staan tegen de regimes die niet bij machte waren de depressie te overwinnen.
In de Verenigde Staten bezetten de arbeiders de Ford-fabrieken te Detroit (4). In de grootwarenhuizen protesteerden de verkoopstertjes tegen loonsvermindering en afdankingen. Zij weigerden de lokalen te verlaten en bleven erin overnachten (5).
In België vonden meer dan eens, bij het graf van de Onbekende Soldaat, dergelijke taferelen plaats (6), wanneer wanhopigen van de Kongreskolom te pletter sprongen...
[p. 59]
7
8
9
de grote krisis
De jaren '30 waren ook een tijd van betogingen. Men hoorde en zag evenwel geen algemene slogans meer, maat onmiddellijke eisen: vermindering van de huishuur en uitdeling van kolen (7), behoud van het reeds zo lage steungeld (8), geen loonsverlaging (9). Niet alleen de arbeiders betoogden, ook de bedienden, ook de middenstand.
[p. 60]
10
de grote krisis
In vele landen trokken de werklozen in hongermarsen naar de hoofdstad, naar Londen (10), naar Parijs (11), naar Washington....
Uit deze tijd dateren taferelen als dit op foto 12. Werklozen die hebben deelgenomen aan de hongermars op Parijs hebben onderdak gevonden in een bioscoop, na de laatste vertoning.
11
12
[p. 61]
13
de grote krisis
Te Brussel werd, in 1933, een hongermars verboden en werden de manifestanten opgeleid (13). In de Borinage groeiden stakingen uit tot een revolutionaire beweging die met geweld tekeer werd gegaan (14). Zo ernstig was de toestand dat de rijkswacht alle essentiële gebouwen of instellingen, als b.v. de electriciteitscentrale te Monceau a/d Samber (15), moest bewaken.
14
15
[p. 62]
16
17
18
de grote krisis
Ook de vrouwen kwamen steeds meer in massa op straat. Tijdens de opstandige dagen in de Borinage vond men hen steeds aan de zijde van de mannen (16). Maar niet alleen in de Borinage werd de bitterheid groter; het hele land eiste met steeds meer klem werk en brood (17 en 18). Het werd duidelijk dat er iets moest gebeuren, dat men voor definitieve dingen stond.
[p. 63]
tieve katholiek-liberale regering koncessies heeft gevraagd in Belgisch-Kongo, dat dit verzoek werd ingewilligd en de socialistische instelling ook nog aan kolonialisme begint te doen, wordt het protest van de oppositie in de partij zonder meer opzij geschoven. Een speciale B.W.P.-kommissie, aangesteld om het probleem van de Bank van de Arbeid te onderzoeken, keurt op het principiële vlak het bestaan ervan goed en vindt het beleid korrekt. Juist daarna, de 28ste maart 1934, staakt de bank evenwel haar betalingen. Wat is er gebeurd?
De bank heeft zich, vanaf haar ontstaan, toegelegd op het financieren van de textielindustrie. Zij heeft, bij de hoge vlucht die deze nijverheid na de oorlog heeft genomen en vooral tijdens de voorspoedige jaren 1926-1930, uitstekende zaken gedaan. Zij is dan blijven voortvliegen op de vleugels van het sukses en heeft, zoals zovele banken in deze tijd, zwaar geïnvesteerd in bedrijven, die wel tijdelijk winstgevend maar daarom niet altijd gezond waren. Zij heeft evenwel geen noemenswaardige problemen gekend tot zij de financiering van een cellulosebedrijf in het Gentse op zich heeft genomen. De aandelen die de Bank van de Arbeid daartoe in omloop heeft gebracht worden op de markt aangeboden juist wanneer de ekonomische krisis voor goed in België is uitgebroken. Het sukses van de uitgifte is nul. De andere zowel binnen- als buitenlandse waarden, die in het bezit zijn van de bank, zijn intussen ook gedaald tot een fraktie van de waarde waartegen zij werden gekocht, zodat de mislukking van de cellulose-affaire wel op een zeer slecht moment komt.
Wanneer de bank een tekort aan vers geld vertoont om haar lopende zaken af te handelen, moet zij de hulp inroepen van de zeer konservatieve regering van Charles de Broqueville. Zij wordt natuurlijk niet met open armen ontvangen; de regering stelt strenge voorwaarden, die de bank niet kan vervullen. Zij staakt haar betalingen en moet sluiten. De weerklank van de krach is in alle kringen zeer groot, maar in de socialistische sfeer is de desillusie volledig. Niet alleen heeft de beweging zich ten zeerste vergaloppeerd door zo eng met het bestaand systeem samen te werken dat grote socialistische instellingen niet meer van gelijkaardige kapitalistische inrichtingen kunnen worden onderscheiden; niet alleen heeft zij het kapitalisme niet geklopt op eigen terrein, maar leidende, toonaangevende figuren zijn volledig in het kapitalistisch bestel verstrikt geraakt, hebben zich op onaanvaardbare wijze verrijkt en de beweging van haar oorspronkelijke finaliteit weggeleid.
De desillusie van de socialistische arbeidersbevolking vindt een rechtse repliek in deze van de katholieke landbouwers, wanneer bij het einde van hetzelfde jaar 1934, de Belgische Boerenbond faalt. De Boerenbond is, tijdens de goede jaren, dezelfde politiek gaan volgen als de Bank van de Arbeid. Hij is het geld, dat hem door de Belgische landbouwers werd toevertrouwd, gaan omzetten in nijverheidsaandelen. Toch is er een groot onderscheid met de Bank van de Arbeid. In tegenstelling tot de arbeiders, die wat geld in de bank hadden, maar die slechts de bedragen riskeerden die zij deponeerden, voorzag het statuut van de Boerenbond in de solidariteit van zijn leden met het beheer van de instelling. Mocht deze laatste in gebreke blijven dan zouden de landbouwers medeverantwoordelijk zijn voor de tekorten in dezelfde mate als zij in de goede jaren profiteerden van de winsten.
Wanneer de krisis komt, bevindt de Boerenbond zich in het bezit van een groot aantal industriële aandelen, waarvan de waarde in betrekkelijk korte tijd terugloopt tot één vierde of één vijfde van het oorspronkelijk bedrag. En dit zou al erg genoeg zijn op zichzelf, mocht niet een bijkomende faktor de toestand van de Boerenbond nog verslechteren. In feite heeft het beheer van de Boerenbond gespekuleerd; het heeft met het spaargeld van de landbouwers aandelen gekocht, mits vanzelfsprekend de verplichting aan de landbouwers intrest op de gedeponeerde bedragen te betalen. Dit blijkt, einde 1934, boven de kracht van de Boerenbond te liggen. Ook hier worden de betalingen gestaakt.
Men toont voor deze instelling meer begrip dan voor de Bank van de Arbeid; de regering vraagt het parlement een wet goed te keuren waardoor de met de Boerenbond solidaire landbouwers het bankroet wordt bespaard. Dat belet niet dat, na de arbeiders, een andere grote bevolkingsgroep wordt getroffen, niet alleen in zijn bezit maar ook in zijn geloof in instellingen die als vanzelfsprekend werden beschouwd en wier weinig glorievol einde uiteindelijk het establishment van links en van rechts in het gedrang brengt.
[p. 64]
Het falen van beide grote ondernemingen wordt inderdaad als het ware een symbool van de teloorgang van het bestaand regime; want benevens beide bankroeten ontstaat rond het hele bestel een geur van schandalen, van weinig doorzichtige handelingen en belangen, van bindingen van politici met financiers; kortom, terwijl het systeem niet bij machte blijkt de problemen op te lossen, waarin de maatschappij is verzeild geraakt, wordt het ook nog synoniem met korruptie. Niemand gelooft nog dat het in zichzelf voldoende kracht zal vinden om hervormingen door te zetten.
Tijdens de Grote Krisis, die de generaties die haar hebben meegemaakt voor hun leven heeft getekend, wordt de bestaande orde gewogen en te licht bevonden. Wat dit ook voor ons zou kunnen betekenen ligt voor de hand. Want in die dagen heeft men enkele sprekende voorbeelden voor ogen: Italië en Duitsland.
Maar we waren bij Gennez gebleven en haar SP-a even een testje doen : surf met ons naar de website van de SP-a
...
...
STANDPUNTEN
Ook jouw pensioen is verzekerd
Hoe zien wij de toekomst van de sociale zekerheid in het algemeen en de pensioenen in het bijzonder?
sp.a gaat resoluut voor een nieuw én beter sociaal model dat werkt voor iedereen. Met daarbij veel aandacht voor de pensioenen. We willen een goed, sociaal en rechtvaardig pensioenstelsel voor iedereen. Net daarom willen we de pensioenen optrekken tot 70 procent van het laatste nettoloon. Nu bedraagt dat gemiddeld 62 procent. We kiezen dus voor een aangepast pensioenstelsel dat inspeelt op de verwachtingen van iedereen.
Het debat over de toekomst van het huidige pensioenstelsel voert men, spijtig genoeg, al te vaak vanuit één enkel oogpunt. Namelijk vanuit de financiële leefbaarheid van de wettelijke pensioenen. Zonder aandacht te besteden aan de sociale rol en impact van het pensioen. Voor ons is de sociale impact van pensioenen nét belangrijk.
Het pensioen moet dienen om er voor te zorgen dat gepensioneerden een aanvaardbaar welvaartsniveau bereiken. Het armoederisico bij 65-plussers ligt duidelijk hoger dan bij de rest van de bevolking. Zonder pensioen zou 90 procent van hen een inkomen hebben dat onder de armoedegrens ligt. Mede dankzij het pensioen daalt dit risico aanzienlijk, wat wijst op het belang van het pensioen om boven de armoedegrens te blijven. Het pensioen moet niet dienen om niet-arm te zijn.
We pleiten ook voor een veralgemeende toegang tot aanvullende pensioenen. De uitbouw van deze tweede pensioenpijler tot een aanvullende sociale bescherming moet leiden tot de democratisering van het stelsel en tot meer solidariteit. Zodat iedereen ervan kan genieten. De tweede pensioenpijler mag voor ons geen beleggersclubje voor de happy few worden.
Zullen de pensioenen wel betaalbaar blijven?
De vergrijzing is een succes. Laat dat duidelijk zijn. Het is het resultaat van langdurige inspanningen die hebben geleid tot betere arbeidsomstandigheden, betere sociale voorzieningen, betere behuizing, een hogere scholingsgraad en tal van andere verwezenlijkingen die het welvaartsniveau van de bevolking hebben opgetrokken. De vergrijzing stelt ons ook wel voor extra uitgaven, maar dat mag ons absoluut niet beletten om de mensen een goed pensioen te garanderen. Tussen 2000 en 2030 neemt de pensioenkost toe met ruim 30 procent. Het komt er dus op aan voldoende middelen te reserveren om de kosten van de vergrijzing op te vangen.
Om die toekomstige pensioenen veilig te stellen, lanceerde toenmalig minister van Begroting Johan Vande Lanotte in 2002 het Zilverfonds. Jaarlijks wordt dat fonds gespijsd met 620 miljoen euro. Het fonds bevat nu al ruim 14 miljard euro, voornamelijk uit eenmalige inkomsten. Vanaf 2007 vloeit het begrotingsoverschot door naar het Zilverfonds.
Met het fonds willen we mooi op tijd de nodige reserves voor de pensioenen aanleggen. Een collectieve appel voor de dorst, zeg maar. Voor jong, oud en iedereen daar tussenin. Zo stellen we ook jouw pensioen veilig.
De opgebouwde reserves van het Zilverfonds mogen slechts worden aangesproken na 2010 en vanaf het ogenblik dat de Belgische schuldgraad lager is dan 60 procent van het BBP.
Zal dat Zilverfonds wel volstaan?
Nee. Naast het Zilverfonds is het ook noodzakelijk om de activiteitsgraad van oudere werknemers te verhogen. In België bedraagt de totale tewerkstellingsgraad ongeveer 61,1 procent. Vooral bij de leeftijdsklasse van 55 tot 64 jaar zitten we met een achterstand op het vlak van tewerkstelling. In ons land werkt slechts 31,9 procent van de 55- tot 64-jarigen, terwijl het Europese gemiddelde 42,6 procent bedraagt. Enerzijds steunen mensen dus langer op onze sociale zekerheid door vroeger met pensioen te gaan. En anderzijds dragen zij steeds korter bij tot de financiering van de sociale stelsels omwille van een kortere actieve loopbaan door langer te studeren en vroeger met pensioen te gaan. Dat leidt tot een onevenwicht van het sociaal stelsel.
Deze huidige trend omgooien is een noodzakelijke voorwaarde om de welvaartsstaat zélf verder uit te bouwen. Hierdoor verminderen de kosten en genereren we inkomsten. Oudere werknemers beschikken bovendien over een rijke ervaring die het bedrijfsleven moet waarderen. Het aan het werk houden van de 55-plussers zal één van de belangrijkste uitdagingen zijn van het beleid.
Moeten we dan allemaal zomaar langer werken?
Sinds 1 januari 2007 is er dankzij Bruno Tobback de pensioenbonus. Een bonus op het maandelijks pensioenbedrag voor mensen die minstens 62 jaar zijn of een loopbaan van 44 jaar achter de rug hebben én verder blijven werken. Zij krijgen een uniforme forfaitaire pensioentoeslag van 2 euro per dag of 52 euro per maand. Jaarlijks komt er dus 624 euro bij als je langer werkt.
Wat levert de jaarlijkse welvaartsbonus op?
Gepensioneerden krijgen sinds april 2007 een jaarlijkse welvaartsbonus bovenop hun pensioen. De bonus bedraagt 75 euro per jaar voor iedereen met een loopbaan van minstens 20 jaar als werknemer of zelfstandige. Mensen die 10 tot 20 jaar gewerkt hebben, krijgen 35 euro per jaar. Elk jaar verhogen we die welvaartsbonus tot het bedrag zo hoog is dat we van een 13de maand voor gepensioneerden kunnen spreken. Zon 1 miljoen gepensioneerden ontvingen op 2 april 2007 de welvaartsbonus. Namelijk alle mensen die over een minimumpensioen beschikken en mensen die al 15 jaar pensioen krijgen.
Moeten mensen zelf sparen voor hun pensioen?
Het pensioensparen en de individuele levensverzekeringsproducten zijn geen goede formules voor een pensioenbeleid. Waar het wettelijk en het aanvullend pensioen toegankelijk zijn en belangrijke solidariteitsmechanismen bevatten, ontbreekt dit volledig bij het pensioensparen. We zijn niet tegen het individuele pensioensparen, maar zien dit niet als een onderdeel van het pensioenbeleid.
Voilà ....met dit soort TEGENSTRIJDIGE ZEVER win je amper een prins-karnavalverkiezing in Meenzel-Kiezegem. En dan merken we dat hun site vol staat met veel wit, blanco en niks + een reeks lullige antwoorden. Gelukkig hebben armen meestal geen PC in huis of kunnen ze hun abonnementsgeld om te surfen toch niet betalen...
Dus beste Caroline, er is nog veel werk aan de winkel maar nu je weet dat we je mooi en sexy vinden en dat we bereid zijn om beter in je tieten te knijpen dan kameraad Vandermaelen mag je altijd een berichtje achterlaten in ons reeds rijkgevulde gastenboek.
Dus voor een beter begrip van bovenstaande zinnen laten we onze lezers kennis maken met het tietincident :
Wat plastische chirurgie en een paar beter voorbereide tietincidenten en de SP-a haalt 25% want De Decker heeft immers geen tieten !!
ACTIE Delhaize !! ...een rechtzetting, een correctie !!
CORRECTIE - CORRECTIE - CORRECTIE
Als we er naast zitten, dan zijn wij ~in tegenstelling tot sommige anderen~ dus ook niet te beroerd om dit toe te geven... & Waarom zouden we, tenslotte is vergissen nu eenmaal heel menselijk...
Wij stelden gisteren in onze beschouwing, dat Delhaize buiten het ter beschikking stellen van zijn magazijnen voor de actie "18de Voedselinzameling", niets deed...
Wij mochten vandaag uit een krantenbericht in De Morgen vernemen & wij citeren :
..."terwijl klanten vroeger de producten kochten tegen verkoopprijs zal Delhaize er nu de aankoopprijs voor aanrekenen."...
...Waarmee Delhaize te kennen geeft dat ze de 17 keren voorheen, winst heeft gegenereerd op de miserie van de allerarmsten !!
Wij hebben daar maar één woord voor : BAH !!
Desalniettemin doet deze rechtzetting geen afbreuk aan onze actie !! Wij zijn nog steeds van mening dat deze hele actie van Delhaize niet meer is dan een schijnvertoning met als énigste doel : het creëren van een "sociaal ogend imago", dat op zijn beurt voor méér klanten & dus méér winst zorgt !!...
Wij volharden nog steeds in onze boosheid door te stellen dat Delhaize eigenlijk beter iets zou doen aan de toch wel C R I M I N E L E voedselverspilling die zich daar het ganse jaar voordoet !! Elke dag opnieuw worden er immers in de 744 winkels van Delhaize samen, HON-DER-DEN, zoniet DUI-ZEN-DEN KILO'S nog perfect te consumeren voedsel in hun afvalcontainers weg gekieperd !! Iets wat wij in tijden van crisis ~2.000.000 tot 2.500.000 Belgen die rond of onder de armoedegrens bengelen waarvan 110.000 op de Voedselbank~ niet meer dan C R I M I N E E L vinden !!
Deze voedselverspilling MOET hoe dan ook STOPPEN !! ...& wel onmiddellijk !!
...& Voilà, het is zover... De ganse kermis kan beginnen !!
Morgen pakt Delhaize uit met z'n "18de voedselinzameling", waar het zich mee voor de 18de keer op een rij, GRATUIT een sociaal ogend imago mag mee aanmeten...
Het krijgt er zelfs als toetje van onze alomgekende VRT, één minuut & 46 seconden gratis reclame mee, die bij monde van Johan Verminnen ~peter van dit initiatief~ die tijd mag vol lullen om mensen aan te zetten, om morgen weer eens vrijwillig & vooral diep in de buidel te tasten om dit sociaal ogende initiatief te spijzen...
...
Maar is dat wel zo ?!... Is Delhaize wel zo sociaal als het zich die ene week van het jaar voordoet ?!...
Eigenlijk alles behalve... maar bij gebrek van wat kritische kl#ten aan ons maatschappelijke lijf ~of die van de VRT~, die deze onzin eventjes ten gronde zou kunnen uitspitten & de verdoken crimininele voedselverspilling die daar voor de rest van het jaar gebeurt, aan de kaak zou kunnen stellen... slikken wij die onzin dus toch maar weer eens totaal kritiekloos !!
...& Men zegt er ook wel niet bij, dat u het in feite bent die deze ganse feest betaalt, want buiten zijn magazijnen ten dienste te stellen, doet Delhaize NIETS !!... Want 't is niet dat Delhaize voor elke aankopbon van u, een aankoopbon van Delhaize schenkt !!
Kortom... u & alleen u betaalt dit feest !!
...
Wij zetten het hier voor u nog eens op een rijtje, wat door ons reeds talloze malen werd aangehaald in onze beschouwingen : (lees zo bijvoorbeeld ook eens...)
Voilà !! ...& het is juist dàt wat ons zo nu en dan & méér dan eens verschrikkelijk ergert & wat wij op zich nogal heel misselijkmakend vinden aan deze hele toch wel "sociaal-ogende" campagne... Het is niet meer dan wat oppervlakkige schone schijn om het geld uit uw zakken te ritselen !! !!
...Dat het "oh-zo-sociaal-ogende" grote concern Delhaize, de volle 52 weken van het jaar, elke dag opnieuw HON-DER-DEN, zoniet DUI-ZEN-DEN kilo's perfect consumeerbaar voedsel aan de achterkant van z'n schone winkelmagazijnen in de afvalcontainer mikt !!
Dat Delhaize er al eens mee begint om dàt "overschotje" van perfect consumeerbaar voedsel door te geven aan voedselbanken die zelf méér dan behoorlijk moeten krabben om er te komen !! Dàt zou pas ethisch & sociaal zijn !!
...
Uit "wàt" bestaat onze ACTIE ?!...
Om te beginnen hebben wij niet alleen een zéér duidelijke voor zich sprekende affiche gemaakt, maar eveneens een zeer beleefde brief opgesteld, waarbij wij onomwonden protesteren tegen de huidige gang van zaken & waarbij we Delhaize oproepen om de zaken totaal anders aan te pakken... & we stellen u trouwens beiden, zowel de affiche, als de brief graag ter beschikking !!
De affiche werd overigens uitgevoerd in zowel 'n A3 als 'n A4-formaat, down te loaden onderaan dit artikel !
...
Als eerste, een voorbeeld van de affiche...
...
Als tweede, een voorbeeld van de desbetreffende protestbrief aan de Delhaize-verantwoordelijken, het Delhaize-Concern dus...
...
"Euh... maar wat kan ik met deze brief doen ?!..." horen we jou reeds vragen. We zetten de verschillende mogelijkheden hierbij eventjes op een rij.
Om te beginnen kan je deze brief hier in pdf-formaat downloaden... Maar denk eraan, we hebben reeds voorzien dat ie dubbelzijdig afprint. Op de achterkant komt dan het bewuste STOP-logo te staan in A4-formaat... Kwestie van de zaken toch wel héél duidelijk te stellen, want we zouden toch niet graag hebben dat men er overheen leest nietwaar...
1. Je kunt vervolgens jouw afgeprinte brief gewoon bij uw volgende bezoek voor boodschappen aldaar aan de kassa afgeven, met de vraag deze aan de zaakvoerder van de winkel te overhandingen... & geloof het of niet, ...*GRIJNS*... die komt dan heus wel op de juiste plaats terecht !! ...& Maak je er géén punt van om jouw naam bekend te maken, onderteken dan deze brief... Het maakt hem des te persoonlijker !
2. Je stuurt het PDF-briefje al dan niet in combinatie met een persoonlijk briefje van jou, in mail-vorm aan één of aan àlle volgende adressen...
Communications Manager Barbera Hoppenbrouwers
mail : media@delhaizegroup.com
In dit geval kan je ook faxen... +32 (0)2 412 29 76
De Gedelegeerde Bestuurder Pierre-Olivier Beckers
mail : pbeckers@delhaizegroup.com
PS : ...& laat het ons AUB beschaafd houden, wat wil zeggen : hou het dus op één beleefde mail te sturen & niks meer !!
3. Je wilt hier wel enkele postzegels aan spenderen ?!... Je stuurt het geprinte PDF-briefje al dan niet in combinatie met een persoonlijk briefje van jou, in brief-vorm aan één of aan àlle volgende adressen...
Delhaize Group Support Office Square Marie Curie 40
1070 Brussels - Belgium
In dit geval kan je ook faxen... +32 (0)2 412 22 22
Delhaize Group Registered Office Delhaize Group SA
Rue Osseghemstraat 53
1080 Brussels - Belgium
In dit geval kan je ook faxen... +32 (0)2 412 21 94
PS : ...& Ook hier, laat het ons AUB beschaafd houden, wat wil zeggen : hou het dus op één beleefd briefje te sturen & niks meer !! Méér nog, frankeer je brief ook zoals het hoort, want anders kan die & zal die ook geweigerd worden !! Hoe zou je immers zelf zijn !!
4. Je maakt hier zelf &/of in samenwerking met een organisatie flyers van...
# ...&/of je kunt deze bussen bij jou in de buurt...
# ...&/of je deelt deze uit aan vrienden & bekenden...
# ...&/of je deelt deze uit aan de plaatselijke Delhaize...
PS : ...& Ook hier !! Hou dit AUB beschaafd !!
5. Je stuurt deze hele zwik, van wat je hier nu allemaal komt te lezen door aan àl je vrienden & bekenden, evenals aan àlle mogelijke organisaties waarvan jij denkt dat het relevant is dat zij hiervan op de hoogte zijn...
Wil je ten andere dit ganse artikel in mailvorm ontvangen zodat je dit kunt doorsturen ?!... Géén enkel probleem !! Stuur ons een mailtje : kitokojungle@gmail.com & wij sturen jou een "kant-&-klare" mail met àlles erop & eraan, die je enkel maar hoeft door te sturen !!
...& Als iedereen hier een beetje "ZIJN" of "HAAR" verantwoordelijkheid in neemt & zich eens NIET onverschillig afwentelt... Dàn... ja DAN... !!
...
Last but not the least !!
Wilt u daadwerkelijk iets geven &/of doen ?!... Geef dan iets aan uw regionale of plaatselijke voedselbank !! Organiseer iets... & doneer ! Maar hou u vooral ver weg van schij(t)(n)vertoningen à la Delhaize & Co, die enkel als doelstelling hebben om er zélf beter van te worden, hetzij publicitair, hetzij commercieel, hetzij financieel !!...
...
Men zegge 't dus voort !!... Niet aarzelen !! ...gewoon DOEN !!
BIJLAGEN(*) :
---------- (*)Allemaal stuk voor stuk down te loaden in een print- & kopie-vriendelijk PDF-document !!... ----------
# Dè protest-brief : http://www.4shared.com/file/63883695/cdcec459/Protestbrief-Delhaize.html Màààrr... LET OP ! Deze brief wordt normalerwijze recto-verso afgeprint & bevat dus zowel "dè brief" als de A4-affiche. Als u dus meerdere bladen in de papierlade van uw printer hebt steken, komt er dus respectievelijk eerst de affiche & vervolgens de brief uit !
Mocht je trouwens problemen hebben met de bijlagen &/of nog andere wensen koesteren hieromtrent ?!... Laat ons gewoonweg iets weten via kitokojungle@gmail.com & wij helpen u graag verder !!
Vooreerst een uitgebreid édoch feestelijk dankwoord in combinatie met onze welgemeende eeuwige erkentelijkheid voor jullie onbevangen ijver & toch wel euvele moed waarmee jullie de pen ~lees : de muis & het computerklavier~ in ons gastenboek ter hand hebt weten te nemen om toch maar te reageren op onze stichtende beschouwing "ACTIE Delhaize !! ...van 16 tot & met 22 OKTOBER 2008 !!"... Het betekent alleen maar hoeveel wij u hebben weten te raken & weten te beroeren... Het moet & zal gezegd door ons, zulks siert u... zoveel zelfs, dat u zich vanaf nù mag voelen glimmen & twinkelen als een veel te vroeg opgesmukte kerstboom !!
Vergeef ons onze geestdrift, maar wij ontvingen 3 ~drie~ reacties in minder dan één week tijd !! ...& Dàt slechts na 'n ampel negenduizend negenhonderd & zoveel pageviews door slechts een vierduizend negenhonderd & zoveel bezoekers... Nu begrijpt u hoogstwaarschijnlijk de complete commotie & consternatie die er bij ons ter algehele redactie heerste !! Wij waren niet alleen ten zeerste geroerd, ontroerd & beroerd, maar nog meer waren wij ten zeerste verwonderd, ware het niet intussen met een zekere deemoed & onvervalste schroom, ofte misplaatste schaamte bevangen & overvallen om zoveel erkentelijkheid & welwillendheid in dit duister cybermoeras aan de andere kant, de verste uithoek van deze virtuele wereld...
...In navolging van de Grote Fortis & Dexia-Feestelijkheden in Monaco, werd er bij ons ten huize van de redactie op een ietsje bescheidener wijze het feestgedruis ingezet... Het beperkte zich tot de "Olijke Vrolijke Huysch-techniek" van de alomgekende & beruchte ″La Machine qui fait pssschittt″...
...Dit volkse kleinnood waar men ons ooit in betere tijden mee wist te amuseren, levert bij ons in combinatie met de goedkoopste witte Huysch-wijn ~'n bescheiden 5-liter-bidonneke "foezel" à 53 urocent de liter~ ...de weinig of niet bekende, maar reeds te duchten ″Champenoise Cloaca Maxima″ op, die bij ons overigens ~zelfs bij grootverbruik~ géén enkele kater nalaat... Dit kon nu zelfs niet eens de verderzetting onzer onbetamelijke pret- & feeststemming des zondags in het gedrang brengen... Maar hélaas-hélaas... zelfs in combinatie met de volledige inhoud van dàt vat voor een intensief édoch doorgedreven consommatief gebruik, konden wij met de beste wil van de wereld niet achterhalen waarom jullie nu eens persé in ons gastenboek moesten reageren & NIET volgens de toch wel normale gangbare & geplogen blognormen onderaan het artikel via ″REAGEER″ ... Maar deze hoogstwaarschijnlijk compleet abusieve gedachtengang van onzentwege volkomen ter zijde, want dit zijn slechts onnozele & vooral tè verwaarlozen details die onze op-een-ei-nà-oh-zo-krankzinnige geest weten bezig te houden...
Hoe dan ook... "Nos félicitations sincère"... U behoort vanaf nu tot de crème de la crème van "enkele uitzonderlijk moedigen", dè succulente intelligente elite van dit kleine blogwereldje hier, die hier ontegensprekelijk dùrven te reageren op wat wij in onze onmiskenbare uitingsdrang hier alweer enige tijd geleden zijn komen te schrijven in verscheidene van dergelijke epistels. ...& We zeggen & schrijven dan ook heel opzettelijk "enkele uitzonderlijk moedigen", omdat het ook letterlijk tot slechts enkele beperkt blijft die hier ~durven of is het wensen te~ reageren... Want voor de rest heerst er hier de door ons alom gekende grote, alles overweldigende ongelofelijke stilte... Een museumdirecteur met een tentoonstelling over Diep-Christelijke Kunsten zoals "Hèt Vermaarde Vlaemsche Melkkrukschilderen Eind 20ste Eeuw in Onze Vlaemsche & Zuyd-Nederlandsche Contreien" zou voorwaar jaloers zijn op zulks een verpletterende stilte tijdens een groepsvisitatie van onze Belgische Boerinnenbond mèt bezichtiging van het tentoongestelde oeuvre !!
Maar in het licht van de recente wereldgebeurtenissen, waarbij menige Belg & Vlaming zijn zuurverdiende spaarcenten naar de Filistijnen zag verhuizen & waarbij het voor sommigen héél pijnlijk duidelijk werd dat menig aandeel niet meer dan slechts een waardeloos papierenvort waandeel bleek te zijn, hebben we daar natuurlijk alle begrip voor... Het zal je immers maar overkomen, dat je op enkele maanden, weken, dagen tijd jouw 10 of 20 jaar zuurverdiend spaargeld tot niets ziet verdampen... Er zijn al voor minder grote & kleine familiale drama's in dit Belgenland geschied. Maar goed, onze eerste beschouwingen over dit maatschappelijk pijnpunt waren al wel een ietsje ouder, dus dat excuus van Truus gaat hier niet echt op...
Màààrr zoals reeds gesteld & gezegd, vonden wij dus ~zegge & schrijven~ 3 reacties in ons gastenboek & dit naar aanleiding van onze beschouwing "ACTIE Delhaize !! ...van 16 tot & met 22 OKTOBER 2008 !!"... Reacties, dewelke we u uiteraard niet willen onthouden om te lezen...
...& Uiteraard slecht als we zijn, kunnen we het natuurlijk ook niet nalaten om er op te reageren & wat zaken duidelijk te stellen... gewoon een kwestie van wat misvattingen over onze bedoelingen te voorkomen & deze in de toekomst uiteraard te vermijden...
Laten we om te beginnen stellen, dat we het bijzonder jammer vinden indien goedmenende personen ~lees : mensen~ &/of groepen zich aangevallen &/of persoonlijk aangesproken zouden voelen, als ware het dat we hun inzet zouden miskennen &/of in twijfel zouden ~durven te~ trekken, want dit is geenszins het geval... Integendeel is hun tomeloze & blinde idealistische bewogenheid & inzet ons zelfs niet vreemd, édoch heel wel bekend !! ...Alleen dient u ons toe te staan dat wij nog al eens cynisch durven te zijn over zogezegd menselijke altruisme, zeker als we daar enig commercieel ~lees : winstgevend randje~ aan te bespeuren valt... Armoede is tenslotte ook big bussiness
...& in "sé" hebben wij ook niks persoonlijks tegen "Den Delhaize" of tegen een actie zoals "een zakje Delhaize, of een handvol bonnen voor de Voedselbank" !! ...waarom zouden we... Al is er dààr 'n grote MÀÀÀRRrr...
Als wij in ons betoog niet verwijzen naar de gelijkaardige bonnen-campagne van de Colruyt, is dat omdat wij na persoonlijk contact met de plaatselijke Colruyt-verantwoordelijke er van op hoogte werden gebracht dat de organisatie van onze voedselbedeling mits een toestemming van het Colruyt-hoofdkwartier zich zou mogen verheugen op een rechtstreekse toelevering van mogelijke overschotten allerlei... Dit in schril contrast met de verantwoordelijken van de door ons bezochte & bevraagde Delhaize's, die zonder enig verpinken stelden hun voedseloverschotten linea recta naar de afval-container te verwijzen, ondanks onze bede tot schenking onder levenden aan deze organisatie...
Het hoeft dus geen verwondering dat wij na enkele van zulkse voorvallen op een rij, wij onze virtuele pennen op z'n puntigst geslepen hebben, teneinde deze vervolgens met gepaste geestdrift in het vitriool te soppen waarmee wij schrijven om zodoende kond te maken van onze algehele menselijke & individuele verontwaardiging & ergernis...
Is het dan verwonderlijk dat wij in tijden van zogezegde besparingen allerhande ~behalve dan bij de besparing op het creëren van een nieuwe lichting van zo'n klein half miljoen "Nieuwe Arme Belgen" !!~ dat wij protesteren tegen deze criminele voedselverspilling die zich toch maar dagelijks onder onze eigenste neus afspeelt & dàt terwijl er ondertussen wel èchte hongerigen & behoeftigen in dit land rondwaren die op zoek zijn naar deftig eten ?!... Bedenk dus ook maar ineens de beschamende "energie-verspilling", evenals het verloren geld dat ook nog eens onlosmakelijk verbonden is aan deze kwistige verspilling ?!... Alsof dit allemaal zo de normaalste zaak is in deze tijden van crisis ?!...
Combineer dit op zich perverse gegeven dan nog eens met de perverse & misselijkmakende publiciteitsstunt van een Concern als Delhaize, het protserig aannemen van de air & de flair van een zogezegde "sociale bewogenheid", terwijl het in de realiteit niet méér doet dan winst genereren, zeg maar winst parasiteert op de rug & de miserie van de minst bedeelden van onze samenleving, waar het zich in feite voor de rest van het jaar "géén éne moer" .. géén bal, géén fuck, géén knijt, géén jota & géén sikkepit ... etceter-etcetera... van aantrekt ?!...
Zulke onzin gaat ons "gezond verstand" dan te boven, daar voelen wij ons als klant van Delhaize & van al die andere Concerns ons nu eens behoorlijk genaaid & voorgelogen sie !!
Verder koesteren wij dus het onmiskenbare donkerbruine vermoeden dat u dus hoogstwaarschijnlijk iet of wat verloren bent gelopen in de hoop indrukken die we u door de strot hebben geramd... &/of dat u overrompelt waart door de bombastische overvloed & de barokkerige omslachtigheid in het woordgebruik van onze bijdrages... U zou zo ook de eerste niet zijn die hierin verzuipt &/of daar een geconstipeert gevoel aan over houdt. Vooral als dit alles nog eens in deze gecombineerd wordt met het alomgekende tijdsgebrek van heden ten dage, de handicap van ook nog eens volledige aandacht te kunnen schenken aan de kleine lettertjes &/of de toevallig gemaakte zijsprongen... plus verder nog eens mogelijks een tekort aan begrijpend lezen, wat overigens iets totaal anders is dan snel-snel diagonaal lezen & verticaal klasseren omdat de essentie ontgaan is... Kortom mogelijkheden & valabele redenen genoeg...
Om te beginnen hebben we het NIET over producten die "over datum" zijn... Het is ons immers maar al te goed bekend dat die producten volgens de heersende wetgeving ~zelfs~ niet meer weg gegeven mogen worden, maar inderdaad ~jammer genoeg~ moeten vernietigd worden. Op zich is dat een compleet andere discussie, die inderdaad met andere diensten & andere mensen, dan die van een Concern als Delhaize zouden moeten gevoerd worden... & in het licht van de huidige gebeurtenissen, zou dit misschien ook héél dringend eens moeten gebeuren !!
Misschien moest men daarrond maar eens wat daadwerkelijke politieke moed (?) verzamelen & betonen... Wat iets anders is dan gratuite verkiezingspraatjes verkopen !!
Màààrr waar gaat het in ons betoog dan wèl over ?!...
Wij hebben het in onze beschouwing over producten die TOT & MET VANDAAG nog wèl mogen verkocht worden & die dus tot middernacht wettelijk in orde zijn. Deze producten mogen MORGEN dan weer niet meer verkocht, noch weggegeven worden aangezien VANDAAG hun laatste dag was voor verkoop. In principe mogen deze producten dus na het sluitingsuur van de winkel echter nog wel op een volkomen legale & wettelijke manier worden weggeschonken aan een organisatie die zich met voedselbedeling bezig houdt & in principe mogen deze zelfde producten echter ook nog wel door die zelfde organisatie VANDAAG worden weggeschonken aan behoeftigen... Kortom mits wat organisatie & wat menselijke goodwill zou er zonder veel extra moeite wonderbaarlijk véél voedsel kunnen gerecupeerd worden dat anders alleen maar volkomen onnodig onze onzinnige afvalberg vergroot... & nog eens onnodig véél geld kost !!
Ons gaat het er om, dat men deze producten devalueert van volwaardig & perfect te consumeren voedsel tot te vernietigen afval... & dat op een tijdspanne van een paar uur tijd... Welk een volkomen zinloze verspilling & dàt op elk front !!
...& Dat dit alles ""her"-denken enige vorm van àndere organisatie &/of "ànder" organisatorisch denken vergt, daar zijn we ons al te zeer van bewust... maar dat lijkt volgens ons ook géén onoverkomelijk probleem !!
Net zo goed als dat er bij groenten & fruit, evenals bij brood e.d.m., nóg andere normen gelden & gehanteerd worden... Ook dat is ons eveneens bekend...
...
Laat het misschien daarom duidelijk zijn, dat wij ons in deze slechts deemoedig opwerpen als "ongevraagde expert", als "onvrijwillige ervaringsdeskundige" & als "getuige van ontegensprekelijk onbelangrijke gebeurtenissen mèt grote gevolgen aan de zelfkant van onze maatschappij"... Wij doen niet meer dan aan wat vervelende "Oorlogs"-verslaggeving, rechtstreeks vanuit de loopgraven & de onderbuik van de verdoken armoede & de bijhorende ellende... In sommige gevallen doen wij zelfs konde van de intermenselijke & filosofische armoede bij het zelfgenoegzaam volkje van intelligentia & alternativo's die stekeblind & potdoof blijken te zijn voor het wel & wee van zijn medeburger & zijn mede-landgenoot & die hun maatschappelijke & menselijke betrokkenheid slechts beperkt willen zien tot hun diensturen & de door hun te benaderen doelstellingen, wat overigens heel begrijpelijk is allemaal, maar wat niet erg constructief bijdraagt...
Maar tot ons spijt kunnen wij echter niet zomaar doen alsof wat we om ons heen zien gebeuren, wat we "proeven" in de sfeer van het beleven, in het mogen, het moeten & het kunnen ruiken. De valse nostalgie dat het persoonlijk aan den lijve ondervinden ook allemaal zo mooi, zo fantastisch & zo schitterend zou zijn, want dat is in het geheel ook niet zo... Elke onverschilligheid die wij bemerken is op zijn manier even dodelijk ! Wij brengen als oorlogscorrespondent slechts konde van hedendaagse verhalen die niemand wilt horen of niemand wilt kennen, alleen al omdat zij ons herinneren aan ons menselijk & maatschappelijk falen... iets waar we maatschappelijk, politiek & menselijk natuurlijk kost wat kost NIET aan herinnerd willen worden...
In dat opzicht willen wij dus last but not the least hierbij de goedmenende persoon uit het diepste van ons hart bedanken voor de wijze raad die onze scribent van u mocht ontvangen. Hij onderschat nog al te vaak, neen - wàt zeggen we !!... hij ontkent doodgewoon het feit dat hij zou beschikken over enige capaciteiten &/of kwaliteiten whatever & dit is natuurlijk niks nieuws onder de zon... Want sommigen zijn met deze vaststelling er zelfs in geslaagd om grootse literaire kunstwerken te schrijven... Iedereen heeft immers Musils roman "de man zonder eigenschappen" gelezen of tenminste op het nachtkastje of zijn salontafel liggen. ...& Bescheiden als onze scribent in wezen ook is, of is er dan toch enige zelfkennis mee gemoeid ~alhoewel deze kwalitatief zeker dubieus zal zijn~ voelt hij zichzelf dus zeker niet in staat om deze &/of zulkse grootse prestatie te evenaren, laat staan in staat om iets in die richting te ondernemen... Hem rest dus enkel de tweede oplossing die ons aangereikt wordt door een ander groot denker, namelijk George Bernard Shaw. Van hem onthouden & koesteren wij zijn citaat : ″Martyrdom is the only way a person can become famous without ability."
Wij vermoeden echter dat de persoon die aan onze scribent van dienst deze goede raad geeft, diens levenshouding & -filosofie enigszins & dus lichtelijk verkeerd interpreteert & vanuit een zeer beperkte visie ook jammer genoeg direct veroordeelt... Maar het is zonder enig probleem door ons deemoedig toegegeven... het verschil tussen zelfmedelijden & martelaarsschap is soms flinterdun... & deze misvatting weze hem dus in al zijn onwetendheid & betweterigheid vergeven...
Wel beste lezertjes, het begint ons stilaan duidelijk te worden dat we ernstig rekening zullen moeten beginnen houden met de LDD-programmapunten... De recente peilingen zetten LDD immers op de derde plaats van de Vlaamse partijen. Vóór het Vlaams Belang en de Sossen en achter de tsjeven en de liberalen. Dit zijn nogal vrij pijnlijke prognoses waar we zo stilaan zullen moeten mee leren leven. Wij zullen dus vanaf nu toch wel enige aandacht ~moeten~ besteden aan hun uitspraken. Zo zullen we hun geloofwaardigheid ook kunnen testen, want wie mee aan het beleid wil morrelen moet weten wat hij vertelt. Vinden wij tenminste...
Sjacheraars en bedriegers vinden wij niet leuk en dat zullen we met de nodige onderbouwde argumenten dan ook van de daken schreeuwen wanneer we zulke exemplaren ontdekken.
Wij doen alvast een eerste testje met de uitspraak van LDD'er Rob Van de Velde over de wachtuitkeringen. We geven eerst de bronvermelding en citeren dan integraal de persmededeling.
LDD: Afschaffen wachtuitkering kan tot 50.000 banen opleveren
(27/09/2008) De wachtuitkering afschaffen kan tot 50.000 banen opleveren. Dat stelt Rob Van de Velde, kamerlid van Lijst Dedecker (LDD). Verwacht wordt dat het systeem van de wachtuitkeringen dit jaar 730 miljoen euro zal kosten. Het geld dat we hiermee besparen moeten we inzetten voor activering, zegt hij.
Zo zouden schoolverlaters die binnen de zes maanden aan de slag zijn, een premie krijgen van 2.000 euro. Dat zou zo'n 220 miljoen euro kosten. Met het half miljard dat overblijft, kunnen de vennootschapstarieven naar beneden gehaald worden. Een maatregel die tot 50.000 banen opleveren.
Van de Velde: 'Op die manier schaf je de uitgaven af, zonder aan andere sociale maatregelen te raken die daaraan gelinkt zijn. De tussenkomst in de ziekteverzekering bijvoorbeeld blijft zo behouden.'
Only in Belgium
België is het enige land in Europa dat een systeem van wachtuitkeringen heeft. De Oeso (Organisatie voor Economische Samenwerking en Ontwikkeling) pleit dan ook al langer voor de afschaffing hiervan.
Van de Velde: Het is nogal pervers dat mensen die nog niets hebben bijgedragen aan het sociaal stelsel, meteen ondersteund worden. Zodra jongeren de arbeidsmarkt betreden, moeten ze helpen de solidariteit mee in stand te houden.
Wie er toch niet in slaagt om aan de bak te komen, kan bij het OCMW terecht.
'Daar moet je werkbereid zijn, en is de controle veel strenger,' zegt Van de Velde.
Verdoken transfer
Voor LDD is er nog een reden om de wachtuitkering af te schaffen.
Door de scheeftrekking tussen Vlaanderen en Wallonië zijn dit verdoken transfers, stelt Van de Velde.
Volgens de cijfers van de RVA hadden in de eerste helft van dit jaar 20.737 Vlaamse werklozen recht op een wachtuitkering. In Wallonië waren dat 70.520. Voor Brussel gaat het om 16.838 rechthebbenden.
Van de Velde: Dat is een transfer van 314 miljoen naar Wallonië. Aan dit soort solidariteit zijn grenzen. Er moet evenwichtiger en meer verantwoord met belastinggeld worden omgesprongen. Bovendien is het gewoon een dure maatregel, die niet goed werkt. Want op het einde blijf je met 110.000 werkloze jongeren zitten.
Rob Van de Velde
Joeri Casteleyn pers en communicatie
...
Als we dit lezen lijken er inderdaad redelijke argumenten naar voor geschoven te worden. Wij treden de stelling bij dat België dus wel degelijk het enige land is dat dit soort uitkeringen toekent. Wat hier echter onder de mat wordt geschoven is dat België één van de strengste landen is om toegang te krijgen tot werkloosheidsuitkeringen. En we vonden een document dat hier een zeer duidelijke uitleg over geeft.
Bij het bestuderen van deze activeringsinstrumenten in de bijstand is het belangrijk om te achterhalen waarom de doelgroep geen beroep kan doen op de werkloosheidsverzekering. Het bijstanden werkloosheidsstelsel verhouden zich immers tot elkaar als twee communicerende vaten. Hoe strenger de toegangs- en uitsluitingsregels in de werkloosheidsverzekering, hoe groter de kans dat men op het bestaansminimum moet terugvallen. Omwille de relatief strenge referte-eis om recht te hebben op een werkloosheidsuitkering behoren jonge werklozen met een onvoldoende arbeidsverleden tot de risicogroep voor de bijstand. Pas wanneer zij minstens 312 dagen hebben gewerkt in een periode van achttien maanden voorafgaand aan de werkloosheid kunnen zij aanspraak maken op een werkloosheidsuitkering. België is binnen Europa op dit moment één van de strengste landen geworden wat betreft de initiële toegang tot de werkloosheidsverzekering. Anderzijds is België het enige Europese land dat aan schoolverlaters, enkel en alleen op basis van hun studies, een wachtuitkering biedt. Hiertegenover staat een relatief lange wachttijd vooraleer men gerechtigd is op deze wachtuitkering. De bedragen van deze uitkering variëren in functie van de leeftijd en de gezinstoestand van de gerechtigde. Voor jongeren die de leeftijd van 21 jaar nog niet hebben bereikt, is het bedrag van deze uitkering lager dan het bestaansminimum; zij kunnen zich tot het OCMW wenden voor een aanvullend bestaansminimum. Voor de overige categorieën van jongeren geldt dat het bedrag van hun wachtuitkering sinds het Lenteprogramma in 2000 hoger is dan het bestaansminimum. Ook behoren academische criteria tot de toegangsvoorwaarden van het systeem van wachtuitkeringen, waardoor niet alle werkloze schoolverlaters in aanmerking komen voor deze uitkering. Er kan dus gesteld worden dat naast de jonge werklozen met een onvoldoende arbeidsverleden, ook alleenstaande werkloze schoolverlaters in de wachttijd voor hun wachtuitkering, alleenstaande werkloze schoolverlaters met een wachtuitkering onder het bedrag van het bestaansminimum en werkloze schoolverlaters die niet voldoen aan de toegangsvoorwaarden (bv. door het vroegtijdig stopzetten van de studies) voor wachtuitkeringen dé risicogroepen bij uitstek zijn om in de bijstand terecht te komen.
( ... )
...
Volgens onze bescheiden mening kan je dus niet vertellen dat we het enige land zijn die zogezegd zulke vrijgevigheid betoont als je vergeet te vermelden dat we wel heel erg streng zijn voor een andere uitkering... Maar dat zal natuurlijk een kleine vergetelheid zijn...
Men spreekt in het perscommuniqué wel een tijdje over jongeren en activeringsbeleid maar dat verdwijnt gauw in de vergeethoek om dan plots uit te pakken met en we zullen nog maar eens citeren : "Volgens de cijfers van de RVA hadden in de eerste helft van dit jaar 20.737 Vlaamse werklozen recht op een wachtuitkering. In Wallonië waren dat 70.520. Voor Brussel gaat het om 16.838 rechthebbenden."
Plots valt dus de link naar de jongeren weg en spreekt men van "Vlaamse werklozen" en Wallonië en Brussel. Wij hebben hier toch wel de indruk dat men hierdoor een torenhoog probleem wil verzwijgen. Het gaat hier inderdaad over zeer correcte cijfers maar wel specifiek over de JEUGDWERKLOOSHEID. Steek dat nu allemaal eventjes in jullie geheugen, want Brussel en Wallonië hebben hier wel degelijk een zeer zwaar probleem dat niet zomaar eventjes op te lossen valt met de wachtuitkeringen af te schaffen en eigenlijk een transfert te realiseren naar de bedrijven. Want dit is de kern van het voorstel. LDD wil niet de jeugdwerkloosheid aanpakken maar een cadeau geven aan de bedrijven door hun vennootschapstarieven te verlagen. Wij noemen dit crimineel gedrag !! We geven hierbij enige uitleg over het probleem van de jeugdwerkloosheid in Brussel en Wallonië zodat iedereen de ernst van het probleem beter weet te plaatsen.
"Situatie jeugdwerkloosheid Brussel en Wallonië zorgwekkend"
17/09/2007 17:00
Zo'n 35 procent van de jongeren in Brussel tussen 15 en 24 die zich in 2006 aanboden op de arbeidsmarkt, was werkloos. Ook in Wallonië (31 procent) is de situatie zorgwekkend. In Vlaanderen bleef het aantal beperkt tot 12,5 procent. Dat blijkt uit het Oeso-landenrapport. Het gemiddelde van de EU15 bedraagy 17 procent.
De cijfers werden bekendgemaakt door het Leuvense Steunpunt Werk en Sociale Economie (WSE).
In Europees perspectief scoort Vlaanderen redelijk goed. Slechts 8 landen kenden vorig jaar een lagere jeugdwerkloosheid, met aan kop Nederland en Denemarken. "Wel zien we dat van de 8 landen met een vergelijkbare totale werkloosheidsgraad Vlaanderen de hoogste jeugdwerkloosheid kent. Dat betekent dat Vlaanderen een redelijk grote kloof kent tussen de totale en de jeugdwerkloosheid". In Vlaanderen was in 2006 5 procent van de totale beroepsbevolking werkloos, in de EU 8, in Walloinë 12 en in Brussel 18.
Jongeren zijn in Vlaanderen dus veel vaker werkloos dan de totale bevolking. In Vlaanderen is dat respectievelijk 12,5 tegenover slechts 5 procent. Overal in Europa is de arbeidsmarktsituatie van jongeren minder rooskleurig dan die van de oudere leeftijdgroepen. Dit heeft volgens de WSE-onderzoekers te maken met het gebrek aan werkervaring van jongeren.
Bovendien worden ze vaker aangenomen met een tijdelijk contract of een uitzendcontract zodat ze ook vaker terug in de werkloosheid belanden.
(bron: Belga)
...
Hallucinante cijfers dus en deze zullen met dit idiote voorstel van de afschaffing van de wachtuitkering niet worden opgelost want de vennootschapstarieven verlagen garandeert bij ons weten niet één enkele bijkomende baan !!... Bovendien zou men bij de afschaffing van de wachtuitkering de meesten moeten laten genieten van een werkloosheidsuitkering zodat de winst waarschijnlijk nul zal zijn... LDD citeert dan maar het oesorapport dat deze afschaffing bepleit. Dat laatste is correct en staat er in vermeld maar wij vinden nergens een spoor terug in dat rapport dat het aldus uitgespaarde geld dan maar naar de bedrijven moet gaan. Integendeel er staan een heleboel aanbevelingen in op welke manier men best de jeugdwerkloosheid zou aan pakken. Hiervan vinden wij dus geen letter, geen komma terug bij LDD. Weer een kleine vergetelheid waarschijnlijk... Wij zijn evenmin fans van oesorapporten, maar als men ze dan toch inroept als referentie moet men tenminste de eerlijkheid hebben om gans het rapport uit te leggen. Zich beperken tot wat in het eigen kraam past is fundamenteel oneerlijk en vervalst de zaak...
Vervolgens gaan we verder met de bekende Vlaamse treurzang over al dan niet verdoken transferts.Wij horen zulke uitspraken altijd graag en hier heeft LDD dus gelijk MAAR als we spreken over uitkeringen kunnen we maar best alle statistieken bekijken en dan gaan we even neuzen op de site van de RVA.
...
...
Groep II.1 - Tijdelijke werkloosheid en verwante uitkeringen
...
Groep III.2 - Loopbaanonderbreking en thematische verloven
...
Groep III.3 - Tijdskrediet
...
...
Jullie zullen samen met ons significante verschillen tussen sommige Vlaamse en Waalse uitkeringsgerechtigden opmerken die toch wel wijzen op een omgekeerde (verdoken?) tranferts of niet soms... en waarom wordt dit dan niet vermeld en gaat men toch maar liever zeuren op het klassieke thema van de transferts van Noord naar Zuid ???
Als we dit nu allemaal op een rijtje zetten kunnen we toch maar alleen besluiten dat LDD of ons Robke VdV in dit geval, ons duidelijk voor idioten neemt. Zij trachten op een goed klinkende manier doodgewoon centen, en veel centen in dit geval, cadeau te geven aan de bedrijven en laten hier zeer duidelijk het probleem van de jeugdwerkloosheid verder verrotten !! Als toetje geven we jullie nog de commentaar van de uiterst-rechtse en ronduit fascistische bende van het Nieuw solidaristich initiatief die echter veel intelligentere analyses blijken te kunnen maken dan LDD. En laat het meteen duidelijk zijn dat we die solidaristische jongens helemaal niet sympathiek vinden maar hier zijn ze toch wel erg ad-rem. En tenslotte kunnen we er nooit genoeg van krijgen dat extremisten anderen voor extremist uitmaken. Dat is altijd dolle pret...
LDD-extremisten weten geen blijf met asociale voorstellen
Geplaatst door matrix1302 op 28 september, 2008
De extremisten-bende rond de ex-judocoach Dedecker weet duidelijk geen blijf met hun voorstellen ter ondermijning van solidariteit en sociale zekerheid! Hun kamerlid Rob Van de Velde is bevallen van het schitterende voorstel om gewoon de wachtuitkeringen af te schaffen!!! Fatsoenlijk rechts heet dit dan. Van de Velde zijn voorstel is ingegeven door het zelfde pleidooi vanwege de neoliberale stoorzender OESO. Hiermee laat LDD duidelijk zien wat het in petto heeft voor jongeren: pas afgestudeerd en op zoek naar werk, wie dit niet binnen enkele maanden gevonden heeft kan ondertussen gewoon op zijn of haar kin kloppen. Geen inkomen als het van de LDD-extremisten afhangt! Je moet als jongere je eerste stappen in het beroepsleven gaan zetten, solliciteren in het roofdierkapitalistisch systeem is op zich voor velen al geen makkie. Maar LDD meent dat de jonge werkloze schoolverlater al een halve crimineel die maar beter gestraft kan worden omwille van zijn situatie: het is nogal pervers dat mensen die nog niets hebben bijgedragen aan het sociaal stelsel, meteen ondersteund worden zo klinkt het.
Hallo???? Met die rederenring gaan we het echt wel ver schoppen. Laten we erop doorgaan: kindergeld? Afschaffen! Want een kind kan nog niks bijgedragen hebben aan ons sociaal stelsel. Steun voor gehandicapten? Afschaffen! Want mindervaliden dragen niet of onvoldoende bij aan ons sociaal stelsel. Enz Wie krijgt de beloning vanwege LDD voor het afschaffen van de wachtuitkeringen? Rara de grootste sukkelaars van de wildkapitalistische maatschappij: de bedrijfswereld! Typisch (rechts-)liberaal kromdenken: de werkloze is geen slachtoffer maar dader! De werkloze is een probleem die liefst niet te veel mag kosten, hij is een last. De boodschap van LDD aan de jongeren is duidelijk: je bent nog maar afgestudeerd en je bent al een last als je niet onmiddelijk werk vindt.
Opnieuw meent LDD daarbij het Vlaams-nationalisme in diskrediet te moeten brengen door het mee in het bad te trekken bij de asocialen en op die manier wordt ook het belgicisme bij ondermeer de vakbonden nog aangewakkerd. Vlaams-nationalisme krijgt door dit soort voorstellen en argumentaties een geur van materialistisch egoïsme, geldzucht. Ondermeer daarom keuren we als N-SA elk voorstel tot vorming van een Forza Flandria of andere kartels met LDD (en het VLOTT-experiment) af! Het wijzen op de verschillen in wachtuitkeringen (en andere transfers) tussen Vlaanderen en Wallonië is een mes dat aan twee kanten snijdt, profitariaat vanwege het Waalse PS-systeem moet aangeklaagd worden, maar er is een maar Wij bedanken feestelijk voor het Vlaanderen dat LDD op het oog heeft. Uiteraard ontkennen wij van N-SA die verschillen of het bestaan van, de transfers niet én wij zijn voorstander van een volksnationale sociale zekerheid, dus van en voor de Vlaamse volksgemeenschap. Maar stel dat Vlaanderen vandaag in de sociaal-economische toestand van Wallonië zou verkeren, zouden de nette heren en dames van LDD nog steeds zo Vlaamsgezind zijn beste lezer? De vraag stellen is ze ook beantwoorden. Voor ons, N-SA, heeft een jonge Vlaamse werkloze recht op een onmiddelijke deftige, welvaarstvaste uitkering in ruil voor verplichte sollicitatiesessies onder strikte overheidscontrole met indien nodig eraan gekoppeld verplichte bijscholing of omscholing én het verrichten van gemeenschapsdienst. Wat de liberale extremisten doen, is de jonge werkloze gewoon aan zijn lot overlaten en hem een uitkering ontzeggen.
...
Wij onthouden ons hier natuurlijk van elke verdere &/of "ongewenste" commentaar...
In DEEL 1 van "les boulettes de Magnette" hebben we gezien dat een energiebonus aan 280.000 gezinnen de mist in ging....
Uiteindelijk ging het over een ~ocharme ocharme klein~ bonusje van 50 tot 75 per gezin... wat absoluut géén enkel financieel effect zou hebben op het budget van de minder begoede gezinnen. We kunnen er dus rustig van uitgaan dat het hier enkel & alleen gaat om een electorale stunt !! De zoveelste in de rij van de laatste jaren... In ons energiedossier dat julle nog steeds kunnen raadplegen, haalden we reeds aan dat het sociaal electriciteits- en gastarief dat het laagste van de markt "ZOU" moeten zijn volgens de huidige wetgeving, zéér sterk was gestegen... Het zou dus heel wat makkelijker zijn om een grotere inspanning te doen voor de ècht minst bedeelden onder ons, dan een idioot bedrag voor 280.000 gezinnen uit te delen !! Màààrr dat levert natuurlijk wat minder potentiële kiezertjes op... & het kan tenslotte niet de bedoeling zijn om dàn pas de èchte noden te lenigen... toch zeker niet vanwege een "èchte" socialist....
Màààrr... onze linkse jongen speelt nu eveneens met het idee om de electriciteitsprijzen te plafonneren... Wij vragen ons wel af op welke wettelijke basis hij deze stunt zal ~kunnen~ uitvoeren ?!... Het controlecomité van de gas-en electriciteitssector is al een tijdje ontbonden... & onze Hroene en dode rode rakkertjes hebben ons op het moment van de ontbinding van dit uitstekend functionerend controleorgaan met de hand op de linkerhartklep bezworen dat de vrije markt zou leiden tot geweldige prijsdalingen... Die zijn er inderdaad zeer kortstondig gekomen, maar werden bijna onmiddellijk gecompenseerd door de invoering van een reeks taksen op alles en nog wat... Wij verwijzen hiervoor eveneens terug naar ons energiedossier...
...& Ondertussen swingen de eigenlijke gas-en electriciteitsprijzen wel degelijk de pan uit en blijven de taksen netjes behouden. Gevolg : à-stró-nó-misch hoge facturen die in de toekomst ~nóg~ zùllen blijven stijgen (!!) Wij geven maar één klein voorbeeldje : de fameuse groene stroomcertificaten die de transmissienetbeheerder Elia verplicht "MOET" opkopen van de groene-stroom producenten !! ~....& dàt heeft nu eens niks te maken met de certificaten van de particuliere zonnepanelen !~...
Wèl...
Bij het op dit ogenblik reeds geplande vermogen van de windmolenparken in de Noordzee zou het hier gaan over de "modeste" som van... *KUCH-HOEST* ....zo'n kleine 600 miljoen uro over 10 jaar...!! ...& Die 600 miljoen uro zullen natuurlijk door Elia gerecupereerd worden in... *TATAAA* ...een tariefverhoging aan de particuliere verbruiker... dùs : ù en ik !!
...& Dan weten we ondertussen, dat de totale windmolenproductie enkel & alleen zal volstaan om ...TA-TAAA !! ...het sluimerverbruik van de decodeerapparatuur van de digitale televisietoestellen te dekken... !!
Bovendien omzeilt èlke investeerder in windmolenparken in onze Noordzee op legale manier de electriciteitswet door de investering van de onderzeese kabel ~die toch maar mooi 30% van de totale investeringskost bedraagt~ eveneens af te wentelen op Elia... dùs... ~nogmaals~ op ù en ik !!
In de electricitetswet en in de technische reglementen staat nochtans overduidelijk, dat àlle kosten van productie-eenheden door de investeerder moeten gedragen worden tot aan het aansluitingspunt !! Met andere woorden : tot aan de hoogspanningspost van Elia, die voor wat dàt betreft, de windmolenparken de post van Koksijde is !! Als dit géén bijkomende vorm van verdoken subsidiëring is dan weten wij het ook niet meer ?!!...
Nu terug naar het stoute plannetje van Magnette... dé prijsplafonnering van de electriciteit ...& dan enkel van de electriciteit, want voor de gasprijzen blijkt er een normale prijszetting te bestaan... Enkel wat betreft "den ellentrik" is er een probleem... lectrabel die 80% van het in Belgistan geproduceerde vermogen bezit, factureert aan marktprijzen, terwijl het beschikt over een belangrijk deel nucleair vermogen waarvan een gedeelte van reeds afgeschreven centrales. Dus "Magnette-héél-bPoooss !!" ...Hij zàl de prijs dàn eens ~gedurende 3 jaar~ berekenen op basis van de reêle kosten, wat dan moet leiden tot een belangrijke prijsdaling... dit vrolijke praatje maakt ons nu reeds blij... MAAR er is dus weer een "màààrr"...
Indien lectrabel ~die als enige beschikt over de goedkope nucleaire productie~ inderdaad zou kunnen gedwongen worden, om tegen reële kost + een redelijke winstmarge stroom te leveren, dan zullen de andere producenten ~die natuurlijk niet beschikken over deze goedkope productie~ zéér snel failliet zijn... een ~pijnlijk, édoch onbelangrijk~ detail natuurlijk... !!
...& Nog een "màààrr"... : Hoe zal onze "Rrrrooie Vrind" Magnette verhinderen dat Electrabel haar productie elders in het buitenland duurder zal verkopen ?!...
Dit "zijn" natuurlijk de zeer consequente gevolgen van een vrije markt... Euh... nietwaar beste sossen ?!...
De enige rem op ongebreidelde uitvoer en dus meteen een enorm stroomtekort op de binnenlandse markt, zullen de technishe beperkingen van de intrerconnecties zijn met Nederland en Frankrijk. Door dit geniale ideetje van de prijsplafonnering heeft onze rooie "minister van energie" lectrabel in een zeer sterke onderhandelingspositie geplaatst !! Het kan immers op de door de sossen zelf zo sterk verdedigde vrije-marktprincipe ~herinner jullie de motivering rond de ontbinding van het controlecomité~ stellen dat ze haar productie netjes op de electriciteitsbeurs zal verkopen aan de meest biedende en hiermee Belgistan meteen in het duister hullen !!... hoogstwaarschijnlijk dan enkel tot genoegen van enkele lokale sterrenwachten... Onze brave Minister moest ons anders toch maar eens komen uitleggen hoe het komt dat indien Electrabel ~& enkele kleintjes~ gas en electriciteit levert aan de marktprijzen... de inflatie in de euro-zone op gas 13,3% bedraagt en in Belgistan 50,5 !!... Voor electriciteit bedraagt de inflatie in de euro-zone 6,1% en in Belgistan 19,7% !!....dit om toch maar eventjes wat twijfel te zaaien over de "normale" gasprijzen. Enkel Slovenië doet het nog slechter... *GRIJNS*
Wij snappen er dus niks van !! Maar wij zijn dan natuurlijk ook véél te dom om ministrabel te zijn... Wij verwachten dus een spoedig antwoord !! *GEEUW* ...& Kom nu ...*G#DVRRD#MM#*... niet af met de verlaging van de BTW van 21% naar 6%, zoals de vakbonden vragen... want de kassen waren àl leeg voor het debacle van Fortis en Dexia... dus nu zijn ze enkel nog wat leger...en die moeten dus drrrringend gevuld worden...!!
Maar er zal echter snel beterschap komen... vermits we tot onze grote "vreugde" vernemen dat onze populistische brulboei Jean-Marie Dedecker & zijn olijke vrolijke vrienden van de LDD de derde grootste formatie zal worden in Vlaanderen !!
Hierop kunnen we enkel zeggen : tot nog toe bleven in de financiële crisis de echte armen buiten schot... Wie niks te verliezen had verloor dus inderdaad niks. Maar met "onze beste vrind Dedecker" wordt àlles ~inderdaad~ "ànders" !! Ook voor deze categorie... zij worden nù wèl het opgejaagd wild !! ...Voor zij die er aan mochten twijfelen, lees onze bescheiden bijdrage over het economisch programma van Dedecker er maar even op na !! ...& doe dit het liefst vóóraleer jullie op jullie goede "Vrind" LDD willen gaan stemmen !!
...& Zeg vooral niet, dat jullie het niet wisten !!...
Vlaanderen lijkt ons eerder een laboratorium waar men enkel Boer Ganzendonck'n heeft weten te klonen... Maar deze verwijzing is enkel voor de heimatliteratuurkneuters & dus ook voor... "dè èchte Kenners" bedoeld !!
Les boulettes de Magnette - DEEL 1 : "Juridische fouten mogen het grote prinicipe niet ondergraven" ...
Onze formidabele energieminister behept met een revolutionaire dadendrang verklaarde gisteren dat hij de electriciteitsprijzen wenst te "plafonneren"... Gejuich alom in de linkerhoek en tussen de groene graszoden. Gemor bij Electrabel en consoorten. Onmiddellijk gevolg : de aandelen van de energiemaatschappijen kelderen tegen een fortisiaanse snelheid. Dus wij trekken met onze linkse leeuwenmoed ten strijde ter verdediging van dit rooie boegbeeld. Want deze linkse Minister heeft al eerder getracht bij de armlastigsten onder ons een klein beetje hun nood te lenigen. Maar helaas-helaas, driewerf helaas...
Maar we laten het jullie zelf ontdekken in een mooi artikeltje in de Tijd onder de inspirerende titel :
...
20 september 2008
Magnette verknoeit energiekorting
De energiekorting voor meer dan 280.000 gezinnen blijkt volstrekt onwettig. Dat is te wijten aan geknoei door de minister van Energie, Paul Magnette (PS). Nochtans had de Raad van State de minister al gewaarschuwd, vernam De Tijd uit goede bron. Maar dat mocht de guntsmaatregel voor de minderbedeelde gas- en elektriciteitsgebruikers niet in de weg staan.
Op 1 april mochten minister Magnette en premier Yves Leterme (CD&V) het goede nieuws aankondigden. Gezinnen met een bescheiden inkomen zouden op 1 juli een eenmalige korting krijgen op hun gas- en elektriciteitsfactuur. Ruim 280.000 gezinnen met een netto-inkomen onder 23.282 euro konden ervan genieten. De korting van 50 euro (elektriciteit) en 75 euro (gas) zou al gelden vanaf 1 juli.
De maatregel moest er snel komen. De Parti Socialiste wilde na de uitbreiding van het stookoliefonds ook snel een geschenk geven aan de minderbedeelde gas- en elektriciteitsgebruikers. De gasfactuur was tussen de zomers van 2007 en 2008 met de helft gestegen en de elektriciteitsfactuur met een vijfde. Consumentenorganisaties hadden de fikse prijsstijgingen al gelaakt en eisten maatregelen.
Ook PS-minister Magnette kon een opsteker gebruiken. Hij was eerder de kop van Jut omdat hij aangekondigd had dat Electrabel een vrijwillige bijdrage van 250 miljoen euro zou leveren, waarop de energiereus dat al even snel tegensprak.
De energiekorting belandde in een programmawet, met een rist andere maatregelen die al in april door het parlement zijn gejaagd. Het uitvoeringsbesluit legde Magnette op 27 juni voor aan de rest van de regering.
Onwettig
Maar de Raad van State zette de maatregel op de helling in zijn vertrouwelijk advies aan Magnette. Volgens welingelichte bronnen werd de minister gewaarschuwd dat zijn koninklijk besluit onwettig was. Het kwam niet overeen met de wet die het parlement had goedgekeurd. In de wet staat een totaal andere procedure. De energiebedrijven zouden de korting meteen verrekenen in de facturen. Maar dan moesten ze de inkomensgegevens van hun klanten krijgen om na te gaan wie recht heeft op de korting. Dat bleek een brug te ver.
Magnette moest het dus over een andere boeg gooien in zijn uitvoeringsbesluit, gepubliceerd op 11 september. Alle klanten zouden eerst de volle pot betalen en vervolgens een premie kunnen aanvragen bij de federale overheid.
De onwettigheid dreigde al in augustus aan het licht te komen. De privacycommissie kon Magnette geen machtiging geven voor de noodzakelijke gegevensuitwisselingen tussen de betrokken overheidsdiensten. De privacycommissie mag immers geen machtiging geven als de voorgelegde wetteksten niet rechtmatig zijn. Maar de commissie wilde niet de boeman zijn voor ruim 280.000 gezinnen. Er volgde een ongeziene 'machtiging ten uitzonderlijke en voorlopige titel'. Als Magnette de situatie niet rechttrekt tegen februari 2007, zou de machtiging niet doorgaan.
De energiekorting staat dus op losse schroeven. Ze is nog altijd onwettelijk. Het is al de tweede flater van Magnette, na de stukgelopen miljoenenbijdrage door Electrabel. 'Regels zijn er om de mensen te dienen en niet omgekeerd', reageert Magnettes woordvoerder Jeroen Janssens. 'Juridische fouten mogen het grote prinicipe niet ondergraven.' LB
Zelfmoordpreventie voor de kleine belegger : IJslandse mythen en sagen deel 2
...& Nu we toch bezig zijn, nog eentje uit de Volkskrant...
...
Van onze correspondent Gert-Jan van Teeffelen
gepubliceerd op 09 oktober 2008 19:54, bijgewerkt op 10 oktober 2008 07:40
Britten pakken IJsland aan via anti-terreurwet
LONDEN - De diplomatieke betrekkingen tussen Groot-Brittannië en IJsland zijn op een dieptepunt beland nu blijkt dat de schade door het IJslandse bankendebacle veel groter is dan gedacht. Vele tientallen Britse gemeenten, maar ook instellingen zoals Scotland Yard en de Londense metro hebben rekeningen en deposito's bij IJslandse banken.
Voor zover bekend staat er liefst 860 miljoen pond (1,1 miljard euro) aan publiek geld op het spel, en dit bedrag zal vermoedelijk nog verder oplopen nu steeds meer instanties hun belangen melden. Daarnaast gaan Britse bedrijven mogelijk voor miljarden het schip in.
De boosheid over de IJslandse houding is groot, nu het land zelfs niet bereid lijkt de basisgarantie van zijn centrale bank (tot zo’n 20 duizend euro) na te komen. Veel particulieren meenden dat het wel goed zat met de regeling van een westers land als IJsland, maar hebben nu het gevoel te maken te hebben met een schurkenstaat.
Die mening lijkt de Britse regering te delen. Aan particuliere spaarders is al medegedeeld dat zij niet zullen lijden onder de IJslandse onbetrouwbaarheid, en de overheid zal alle spaartegoeden garanderen.
Nu blijkt dat ook lokale overheden niet bij hun geld kunnen, is de Britse regering in woede ontstoken. Met een wet die is bedoeld voor anti-terreurmaatregelen worden nu tegoeden van IJslandse bedrijven in Groot-Brittannië bevroren. Het betreft de Anti-Terrorism, Crime and Security Act die werd aangenomen na de aanslagen van september 2001.
In een interview met de BBC noemde premier Brown het gedrag van IJsland donderdag ‘illegaal’ en ‘volstrekt onacceptabel’. ‘We bevriezen de bezittingen van IJslandse ondernemingen waar we kunnen. Waar nodig zullen we verdere actie ondernemen tegen de IJslandse autoriteiten.’
Intussen zou voor enkele miljarden aan beslagen zijn gelegd. Volgens de premier heeft de IJslandse toezichthouder niet alleen het eigen volk in de steek gelaten, maar ook de Britten.
In IJsland is de Britse opstelling slecht gevallen, zeker aangezien het de belangrijkste handelspartner van het bijna failliete land betreft. De IJslandse regering beticht de Britten er nu van de problemen erger te hebben gemaakt door massaal hun geld terug te vragen
De getroffen Britse lokale overheden en bedrijven hoeven in tegenstelling tot particulieren echter niet op onvoorwaardelijke staatssteun te rekenen. Dit heeft tot onrust geleid in de betreffende gemeenten, waar burgers vrezen dat publieke diensten hieronder zullen lijden. Achter de schermen wordt tussen de twee landen verder onderhandeld.
