In het begin van de week werden we reeds voorbereid op
ons bezoek aan de Kazerne.
We kregen meer inzicht in hoe de massa tijdens W.O. II
gemanipuleerd werd door Hitler waardoor een verschrikkelijke genocide kon plaatsvinden
Vrijdagvoormiddag was het dan tijd voor ons bezoek aan
de Kazerne.
Het verhaal van Simon
De ganse rondleiding was gebaseerd op Simon (zie foto),
een jongen die tijdens zijn deporatie naar Auschwitz kon ontsnappen en op deze
manier de oorlog kon overleven.
Er werd gestart met een brief waarin hij vroeg of we
hem wilden helpen om zijn verhaal te verspreiden zodat het nooit verloren zou
gaan.
Om Simon hierbij te kunnen helpen, moesten we hem
natuurlijk leren kennen. Dit deden we aan de hand van voorwerpen: deze
voorwerpen vertelden ons iets meer over Simon en zijn familie. Zo kwamen we
onder andere te weten dat Simon een Jood was, dat zijn vader uit Polen kwam en
dat zijn hondje Bobby heette.
Met deze informatie trokken we het museum in! We
kregen zakje mee met voorwerpen die we tijdens de rondleiding nodig zouden
hebben om het een en ander te kunnen verklaren en om opdrachten te kunnen
uitvoeren!
Wat hebben we tijdens die rondleiding allemaal gedaan?
-
Informatie opgezocht
over mensen die gedeporteerd werden en het al dan niet overleefden (zie foto). Eén muur in het museum is
doorheen alle verdiepen volgeplakt met fotos van de mensen die vanuit de Kazerne
gedeporteerd zijn. De fotos hangen in deze volgorde: links vanboven op het
derde verdiep start het eerste konvooi, tot rechts van onder, de laatste
persoon uit het laatste konvooi. De personen die in sepia op de muur staan,
zijn diegene die de oorlog hebben overleefd.
-
Stilstaan bij
migratie: waarom vluchten mensen vandaag de dag en waarom is Simon zijn papa in
de tijd gevlucht?
-
Hitler betrok de hele
wereld bij de oorlog. We stonden stil bij het aantal bondgenoten (de
asmogendheden) en bij de geallieerden (zij die tégen de oorlog waren).
-
De Joden werden
onderworpen aan een tal van regels De Jodenster dragen, een avondklok, geen
winkel houden, radio werd verboden,
-
Simon vertelde in een
filmpje zelf hoe hij is kunnen ontsnappen aan deze hel (Hij is ontsnapt uit
konvooi 20). En dat hij ondergedoken zat! Via een grote kaart van België kregen
we een idee hoeveel onderduikadressen er in ons kleine landje waren Veel!
In
België heel wat stille helden waarbij de Joden konden onderduiken. Maar niet
iedereen stond hiervoor open. Het kon zijn dat de Joden bij hen mochten
verblijven tot het geld op was en dan werden ze verraden.
We
kregen te zien dat er enorm veel onderduikadressen waren in Brussel en Wallonië
omdat ze daar minder bekend waren.
-
We bekeken de trein
aan de ingang van de Kazerne waarmee enorm veel mensen toen gedeporteerd
werden
-
In 1944 was dan
uiteindelijk de bevrijding. Of dat moest het toch zijn, maar voor de papa van
Simon voelde dit helemaal niet als een bevrijding. Hij wist niet waar zijn
familie was, dus hij had geen gevoel van vrijheid en geluk. Hij dacht op dat
moment dat zijn familie het kamp nog niet verlaten had, terwijl ze 2 jaar
geleden vergast waren. Deze oorlog bracht enorm veel gaten in de verschillende
families dat we op de dag van vandaag moeilijk kunnen voorstellen omdat we het
zelf vaak heel goed hebben.
-
Om de rondleiding af
te sluiten, zijn er voor de kinderen een aantal verwerkingsopdrachten voorzien.
Ze krijgen in duos een bepaald thema voorgeschoteld dat te maken heeft met
deze Wereldoorlog. De opdrachten gaan vooral over de mensenrechten,
gelijkheid/diversiteit, uitsluiting en hoe daarmee om te gaan. Ze vertellen
hierbij hun eigen mening en gaan met voorwerpen aan de slag.
Kazerne Dossin
Hier vinden jullie een beetje extra informatie over de
Kazerne zelf. Vanuit de Kazerne werden tijdens de bezetting ongeveer
26 000 Joden en ongeveer 350 Roma gedeporteerd. Zij werden per trein gedeporteerd
naar Auschwitz. De Kazerne was met andere woorden een verzamelkamp. Hier
wachtten de mensen van de Joodse gemeenschap of Roma tot hun konvooi er was om
hen weg te voeren.
De mensen die in het kamp terecht kwamen wisten niet
dat ze naar Auschwitz zouden gedeporteerd worden. Er werd hen verteld dat ze op
de trein werden gezet om in fabrieken te werken. Ze moesten kleren meenemen, zo
werd hen verteld, omdat het erg koud was in deze fabrieken. De Kazerne werd
gebruikt om mensen op te vangen die gedeporteerd werden van 1942 tot 1944.
Aan de Kazerne staat een gedenkteken. Dit zijn 6
spoorwegstaven die opgesteld staan. Deze 6 spoorwegstaven staan voor de 6
miljoen mensen die gedeporteerd zijn tijdens de oorlog. 1 staaf staat dus voor
1 miljoen mensen.
Nog enkele belangrijke plaatsen
Tijdens onze
rondleiding zijn we op enkele interessante en bijzondere plaatsen geweest die
in die tijd zeker van belang waren. We stonden samen op het binnenplein van Kazerne
Dossin waarbij we een blik wierpen op de witte gebouwen rondom ons. Sinds 1980
is dit een appartementencomplex, maar vroeger was deze plaats een gevangenis.
Naast het appartementencomplex, waar nu de autos rijden, was een spoorweg.
We gingen ook een kleine ruimte binnen die
wijst naar de memoriaal. We zagen enkele fotos en voorwerpen van onschuldige
Joden die deze gruwelijke oorlog hebben meegemaakt. Door het bekijken van deze
herinneringen, werden we allemaal een beetje stil.
In de keuken zijn er verschillende activiteiten mogelijk. Deze activiteiten worden door bijna alle leerlingen als leuk bevonden. Bovendien stimuleert het ook het groepsgevoel. Een eerste activiteit is het maken van een maaltijd. De klas wordt in verschillende groepjes verdeeld. Eén groep (6 à 8 leerlingen) maakt het eten klaar voor de rest van de klas. Ze kiezen bewust voor een kleine groep, omdat het zeer intensief is om alle leerlingen in het oog te houden qua veiligheid. De leerlingen mogen alles zelf doen, dus ook met grote messen de groenten snijden. Ook de afwas hoort erbij!
Naast het koken worden er ook andere activiteiten in de keuken voorzien. Eén van deze activiteiten is het stempelen met groenten. Ze gaan dit op verschillende manieren doen. Ze gebruiken de buitenkant van de groenten of snijden ze open op verschillende manieren, Daarnaast is dit een ideale inleiding op het menu. Ze kunnen hier aan de slag gaan met de groenten die ze zullen gebruiken voor het menu. Naast de menu kunnen ze ook inspelen op de kennis van de kinderen. Ze vragen naar de groenten die ze kennen, hun lievelingseten,
De afdrukken van de groenten kunnen worden gebruikt als placemat. Het is fijn voor de groep als zij een placemat hebben met groenten die in het menu voorkomen. Dit geeft een extra touch!
Een andere mogelijke activiteit is het proeven van verschillende producten. Nadien gaan ze nagaan waar op de tong deze smaak zich bevindt. Deze kunnen met vervolg dan aanduiden op een grote prent van een tong.
Het ABC werkt met seizoensgebonden groenten. Ook koken ze vegetarisch om discussies (rond halal en dergelijke) te voorkomen. Ook hechten ze aandacht aan de presentatie. Ze proberen de gerechten of de groenten steeds om een leuke manier te presenteren.
Op de website van ABC zijn er allerlei pdfs voorzien in verband met dit thema. Dit is een zeer handige inspiratiebron voor leerkrachten.
Een tof boek is A world of food. In dit boek staan allerlei landschappen, maar deze zijn steeds gemaakt uit groenten.
Een laatste maar zeker een fijne activiteit is het vergelijken van design kookgerei met het kookgerei dat we kennen van in onze keuken. Ze testen uit wat het beste is, wat ze het mooiste vinden, Bovendien kunnen ze zelf ook een schets maken van een mogelijk design kookgerei.
Houtatelier
Dit is een ruimte waar je vuil mag worden en waar je lawaai mag maken. Er zijn verschillende materialen aanwezig, zoals gips, klei en verschillende soorten hout.
De leerlingen mogen onder begeleiding zelf aan de slag. Dit gebeurt meestal met een kleine groep van 6 à 8 kinderen. De begeleiders geven de leerlingen veel vertrouwen en zijn niet te betuttelend. Ze geven niet te veel informatie over bv. het gebruik van de machines, maar laten de kinderen zelf ontdekken. Dat is zeer fijn om te horen!
Binnenkort gaan ze deze ruimte meer inrichten in functie van STEM.
Voorbeelden hiervan zijn:
iets ontwerpen dat men kan afschieten in de lucht
iets ontwerpen dat in de lucht kan zweven
ABC maakt hun eigen meubels. Ze hebben daardoor veel overschotten van hout en WKM die ze kunnen gebruiken tijdens de activiteiten met de kinderen. Zo doen ze aan recyclage. Bovendien mogen wij ook steeds langskomen om zon hout-afvalrestjes te komen halen, moesten we deze nodig hebben voor bv. stage.
Elke week komen er kinderen naar het houtatelier. Zij doen hier verschillende activiteiten. Dit kan je eigenlijk vergelijken zoals een teken - of muziekschool.
De leerlingen komen hier vaak tot het besef dat ze het realistische, het perfecte moeten loslaten. Een perfect dier maken bv. is heel moeilijk. De leerlingen moeten abstracter leren denken. Zo leren ze ook om creatiever te zijn.
Er is ook een boek waarin allerlei speelgoed staat, dat we zelf kunnen maken. Dit boek staat ook op hun website. Als je op een afbeelding klikt, kom je meestal op een website met de handleiding hoe je het speelgoed moet maken.
Groep A kreeg de kans om zelf een halfuurtje aan de slag te gaan. Zo werden er een aantal toffe creaties gemaakt, van het woord juf tot een hartje of een varken.
Natuur en esthetiek
In deze kamer stond vandaag natuur centraal. We gingen aan de slag met natuurlijke materialen om zo een droomtuin te maken. Vervolgens moesten we deze droomtuin voorstellen. Dit is een activiteit die je perfect in jouw klas kan doen zowel binnen als buiten.
In deze ruimte zijn heel wat materialen en ideeën aanwezig om rond het thema natuur te werken. Er zijn boeken, collages, materialen, prenten, mappen,
Een fijne activiteit was het zoeken van dieren in prenten. Het was niet gemakkelijk, want ze zaten verstopt. Dit is een fijne wachtopdracht voor in je klas. Een titel van een mogelijk boek is Het bos van Anno.
We eindigen de dag
Aan alle workshops en bronnen van interessante informatie komt jammer genoeg een eind.
We verzamelen nog even samen om kort te evalueren. Wat de studenten het meeste is bijgebleven? De verschillende uitnodigende plaatsen, stations, de opdrachten rond de stenen, de massage,
We hebben heel wat gezien rond kunst, maar de grote vraag: Kunnen dieren ook kunst maken? Ons antwoord: JA!
Na het kijken van het filmpje Pufferfish crop-circle. Life story episode 5. Preview BBC one, wisten we het zeker.
Ook dieren maken kunst.
Nog wat extra informatie over de website.
Op de website vind je onder het puntje Get inspired verschillende boekjes en PDFs die je kan downloaden en gebruiken. Neem zeker ook eens kijkje bij de inspiratie links! Daar vind je ook heel wat bruikbaar en interessant materiaal!
Het was een enorm leerrijke en fijne ervaring en we kunnen weer met een vol rugzakje vertrekken naar de stage!
De afkorting van ABC staat voor Art Basics for Children. Het ABC-huis vertelt dat kunst en cultuur iets dagdagelijks is, iets wat je ziet in je eigen wereld. Zij geloven in genieten van schoonheid in wat je dagelijks tegenkomt. Bovendien vinden ze dit erg belangrijk in het eigen ontwikkelingsproces.
Ze bieden veel boeken aan en veel verschillende materialen die alle zintuigen prikkelen. Ze geloven ook dat de omgeving, meubels, tapijten, stoelen en dergelijke, belangrijk zijn om te inspireren. Deze gaan dan ook steeds mee op verplaatsing als ze elders een workshop gaan geven.
Het ABC huis wil vooral kinderen aantrekken, maar ook leerkrachten, ouders, studenten en volwassenen zijn zeer welkom in het huis. Iedereen kan er inspiratie komen opdoen en ontdekken wat er te beleven valt. Op woensdagnamiddag is er een vast atelier waaraan 50 kinderen komen meedoen. Er worden ook ateliers voor peuters van 2 jaar georganiseerd. Ook met je familie kun je hier komen om te spelen. Als er familieweekends worden georganiseerd zijn is het huis gratis toegankelijk. Het is dan wel de bedoeling dat de ouders zelf met hun kinderen het huis ontdekken. Er is dan geen gids aanwezig. Ook als leerkracht kun je met de kinderen in het ABC-huis een paar workshops volgen. Heel interessant!
We starten de dag
Bij het toekomen in het ABC-huis, werden we hartelijk onthaald met water, thee en koffie. In elke hoek van het huis werden we reeds geprikkeld met boeken, zithoeken, spelmaterialen en nog veel meer!
Na het gezellig momentje samen aan tafel, mochten we in de kleine zogenaamde cinema-zaal gaan zitten. Daar kregen we extra uitleg rond het ABC-huis. De eerste vraag die ons gesteld werd, was: Wat is kunst voor jullie?. We zeiden woorden die het eerst in ons opkwamen, zoals experimenteren, schilderen, creativiteit, emoties, mislukken, ontdekken, theater, eigen bedenkingen,...
We kregen bovendien een filmpje te zien van leerlingen die aan de slag zijn in het ABC. De volgende onderwerpen komen aan bod: architectuur, kamishibai, collage, garden, woodstudio, debrief.
Na het zien van het filmpje, is het tijd om aan de slag te gaan! We verdeelden ons in 2 groepen en begonnen aan onze tour.
Stenen atelier:
Wij (groep A) startten de dag met een kennismaking aan de hand van stenen. In het midden lagen een aantal stenen. We moesten een steen uitkiezen die bij ons paste. Nadien moesten we dan onze naam vertellen en uitleggen waarom we voor deze steen hadden gekozen.
We kregen nog de vraag wat we met de klas allemaal rond stenen konden doen of bij welke themas we allemaal stenen konden gebruiken.Zo kwamen volgende ideeën naar boven: een opstapje om te praten over (moeilijkere) onderwerpen/gevoelens, stenen stapelen, vuur maken, muren→ huizen, rotsen, juwelen, massages, rituelen, vulkanen,
Enkele boeken die bruikbaar zijn om rond stenen te werken:
een boek geschreven door Bruno Munari
Coucou les cailloux: Een steen is steeds een onderdeel van een tekening.
A rock is lively
Hierna namen we onze steen mee om er een opdracht mee te maken. We konden kiezen uit 3 verschillende mogelijkheden:
tekening maken met wasco
tekening maken met zand
tekening maken met zand op een projector
In de tekening moest telkens je steen geïntegreerd worden. De steen moest een onderdeel van je tekening zijn. Als je de steen weg nam, klopte je tekening niet meer en miste er iets.
Groep B ging net zoals groep A met stenen aan de slag. We zagen de stenen allemaal liggen in het midden van de tafel. We moesten een steen nemen die bij de persoon naast je paste. Op deze manier werd zowel de steen als iemand uit de groep beschreven qua eigenschappen. De gladheid van een steen werd bv. geassocieerd met de vriendelijke, behulpzame persoonlijkheid van iemand.
Daarna trokken we een kaartje met een woord of een prent op. Hierbij moesten we een steen kiezen die daar volgens ons bij paste. We gingen naar een meer open ruimte om de stenen daar op de grond te leggen en de kaartjes terug af te geven. Een nieuw kaartje mochten we trekken en kregen de opdracht om het nieuwe kaartje bij de juiste steen te leggen. We mochten met elkaar overleggen welk kaartje we waar zouden plaatsen. Het is ons gelukt om de meerderheid van de kaartjes correct te leggen.
Daarna gingen we zitten in de kring en kregen een A3-blad. Dit A3-blad plooiden we zodanig dat we een soort van boekje kregen. We zetten ons per twee en namen elk een stift. De ene koos in zijn hoofd een steen uit die hij tekende op de rug van de andere. De andere tekende dan wat hij voelde op het net gemaakte boekje. Uiteindelijk moest je raden welke steen er op de rug getekend is. Daarna werden de rollen omgewisseld. Op deze activiteit werd verder gebouwd, want we moesten het boekje met onze getekende steen twee plaatsen doorgeven naar links in de kring. De volgende opdracht was dan om van deze getekende steen iets anders te maken, zoals bv. een schildpad, een monster, een huis,...
Theater
Kamishibai is een Japans verteltheater. Het komt van kami: papieren en shibai: theater. Vroeger werd een kamishibai achterop de bagagedrager gezet. Ze reden hier dan zo mee rond. Als ze een goed plekje hadden gevonden, stopten ze. Hier konden ze dan hun verhaal vertellen aan de hand van grote prenten. Mensen konden hier naar komen luisteren. De verteller was echter ook een snoepverkoper. Voor hij startte met het verhaal verkocht hij snoep. De mensen die het meeste snoep kochten, mochten vooraan zitten.
Vaak werd er op het spannendste moment in het verhaal gestopt. Zo moesten de luisteraars nog eens terugkomen om naar het vervolg te luisteren en werd er opnieuw snoep gekocht.
Vroeger werden er veel kamishibaiverhalen verteld. Het is stilaan verdwenen toen de cinema en de TV begon op te komen. Tegenwoordig komt het terug. Zowel kinderen van het eerste leerjaar als oudere kinderen zijn vaak heel geboeid aan het luisteren als er zon verhaal wordt verteld.
Wij luisterden naar The Big Orange Splot. Daarna mochten we zelf een verhaal maken aan de hand van prenten. Deze prenten waren steeds kunstwerken van bekende kunstenaars, bv. Ensor.
In het theateratelier kan je ook werken met optische illusies. Zo kan je met de kinderen o.a. een flipboekje maken, een potloodfilmpje, thaumatroop, zootroop, .... Dit is voor kinderen van de lagere school wel niet zo evident.
Schaduwtheater is ook een optie om te doen met kinderen. Om niet zo maar in de wilde weg een verhaal te verzinnen en figuren te maken, kan je dit best met de kinderen als volgt opbouwen.
Alle kinderen krijgen een stuk zwart papier. Hieruit knippen ze 5 à 10 verschillende willekeurige vormen.
Daarna maken je groepjes van ongeveer 2 à 3 kinderen. Je legt per groep alle vormen samen. Je hebt nu een rijk aanbod.
Voor de volgende stappen, geeft de leerkracht/gids telkens een opdracht die de kinderen moeten uitvoeren met de vormen. Bijvoorbeeld: maak een voorwerp met de vormen. (De vormen mogen elkaar raken, je mag meerdere voorwerpen maken). Daarna proberen de andere groepjes te raden welke voorwerpen je hebt gemaakt.
Volgende opdracht: maak een dier met de vormen. Weer hetzelfde verloop als de derde stap.
Het is interessanter om op die manier tot bijvoorbeeld een boom te komen. Het is voor kinderen ook gemakkelijker om op deze manier te werken in plaats van een boom uit te knippen.
Nu gaan we echt een verhaal maken. We kijken weer terug naar onze dieren. Deze dieren zijn niet perfect, een olifant bijvoorbeeld heeft een dikkere neus dan normaal, de krokodil heeft zijn poten verloren. We gaan een verhaal maken met de titel Waarom de eekhoorn geen staart heeft? of Waarom de olifant ongelijke oren heeft?,
Hoe gaan ze te werk? Ze kleven hun vormen op een satéstokje en mogen nog nieuwe vormen knippen en plakken. Er wordt nog gekleurd papier aangeboden.
Laatste fase: verhaal vertellen aan elkaar. We maken gebruik van het kamishibai theater en een lamp zodat we kunnen performen.
Architectuur
Architectuur heeft een pedagogische meerwaarde, want hier kun je enorm veel mee doen met kinderen.
We kregen per twee een prent, zoals je hieronder kan zien. Hierbij moesten we nadenken wat dit met architectuur te maken zou hebben.
Architectuur heeft steeds een functie We besproken een aantal prenten.
Wat heeft dan een slakkenhuis met de architectuur te maken? Of een foetus? De natuur heeft eigenlijk ook met architectuur te maken. Het slakkenhuis heeft bv. een beschermende functie.
Een grondplan heeft met architectuur te maken, want uiteraard zal er een grondplan getekend worden door de architect. Ook een monument hoort hierbij, met als functie de toegankelijkheid.
We komen tot de volgende conclusie:
Er moet nagedacht worden over een ontwerp, concept vooraleer bv. iets gebouwd moet worden.
De functie is vaak beschermend, zoals ook in de natuur.
Dieren zijn ook architecten.
Daarna kregen we een uitleg over de verschillende boxen omtrent activiteiten rond architectuur. We vroegen onszelf af waar wij aandacht aan besteden wanneer we een huis zelf mogen inrichten. De volgende prent geeft weer welke boxen er zijn:
Stoel: Meubilair
Kubussen: Vorm en volume
Oog: Kleur
Oor: De rust, lawaai,...
Zon: Licht
Neus: De geur in de buurt
Bakstenen: Het materiaal
Uit deze boxen kregen wij een aantal opdrachten:
1. 2. 3.
1. Hier moesten we de architectuur in gebouwen verbinden met de architectuur in de natuur.
2. Hier moesten we zelf opdrachten verzinnen bij een stapel kleurkaarten. A) Rangschik de kleuren. Let op de overgangen van de kleuren.
B) Welk gevoel krijg je bij deze kleur X?
C) Welke kleur zou je aan dit monument,... geven?
3. De kinderen worden geblinddoekt. Ze krijgen van elk blokje twee exemplaren. Ze moeten per vier proberen te raden welke twee blokjes dezelfde kleur hebben door te wegen, te voelen en te overleggen.
Als laatste opdracht mochten we onze eigen klasindeling bepalen. Dit mochten we vormgeven met blokjes. De resultaten zijn de volgende:
Bamboleo:
Bamboleo is een spel. Er is een staander waarop een bol ligt, met daarbovenop een plank. (zie foto) Deze plank ligt dus niet stabiel en kan omvallen.
Wij hadden ieders 2 blokken/stenen. We moesten al de blokken en stenen op de plank kunnen zetten, zonder dat de plank viel en er dus blokken afvielen. Hierover moet echter goed nagedacht worden. De blokken zijn immers niet allemaal even groot of even zwaar. Nadenken over 2 blokken tegelijk plaatsen, blokken meer naar het midden of meer aan de buitenzijde zetten, is dus zeker van belang. Na enkele pogingen, slaagden we hierin. Daarna moesten we de blokken er weer af halen, zonder dat deze vielen.
Daarna moesten we een stad bouwen. We dachten na over welke blok welk gebouw kan voorstellen en waar we deze konden neerzetten. Zo bouwden we bruggen, kerken, een zwembad, ...
Calder: evenwicht
Hierna gingen we verder aan de slag met evenwicht. Dit geïnspireerd op de werken van Calder. Je kon een bamboestok of een houten stok op je hand laten balanceren. Een andere mogelijkheid was om het middelpunt van een stok te zoeken. Je legt de stok op 2 vingers en je verschuift je vingers steeds dichter bij elkaar. Als er geen gewicht aanhangt, zullen je vingers in het midden samen komen. Hang je er een gewicht aan langs de ene kant, zullen je vingers bij een ander punt elkaar raken. Je vingers raken elkaar steeds bij het middelpunt.
Een moeilijkere opdracht was om een kurk te laten balanceren op de rand van een glas door middel van een tandenstokertje en vorken.
Bewegingsruimte
Boven is er een bewegingsruimte. We moesten onze schoenen en sokken uit doen. De meesten vonden dit niet zo fijn in het begin, maar naar het einde toe had niemand hier nog problemen mee. De link naar evenwicht werd ook hier gelegd. We moesten per 2 gaan staan. De ene aan de linkerkant van de zaal en de andere daartegenover aan de rechterkant van de zaal. Nu moesten we naar de overkant wandelen. Dit moest voetje voor voetje (hielen moesten de tenen raken) en met de ogen toe! Dit leverde een grappig zicht op. Vaak moesten we onze armen bewegen om ons evenwicht goed te bewaren. Ook waren er enkele onder ons die niet recht naar hun partner liepen, maar bij een andere partner terecht kwamen, omdat ze schuin hadden gelopen.
Daarna moesten we allemaal 1 blok nemen. Deze was plat aan één kant, maar bol aan de andere kant. We moesten deze even leren kennen. Wat konden we hier allemaal mee doen? Zo kwamen we van het balanceren op 1 voet op de blok tot buikspieroefeningen. Daarna legden we de blokken achter elkaar in een parcours. We mochten dit parcours uiteraard ook uitvoeren. De ene blok ging al wat beter dan het andere.
In de bewegingsruimte hingen er ook 2 hangmatten. Deze vielen op en er waren enkele leerlingen die deze wel eens wilden uitproberen. Het speciale hieraan was dat deze met de uiteinden bovenaan vasthingen. Zo kan je er op je buik in gaan liggen. (zie fotos) De studenten kregen een stok waar een spons aan hing. Deze spons werd nat gemaakt, de muziek werd opgezet en er duwde iemand de hangmat. Zo bewoog de hangmat over en weer en maakten de studenten een kunstwerk op de grond met de spons. Ze moesten de beweging van de hangmat volgen, dus ze mochten hun armen niet bewegen. De studenten die dit hebben uitgeprobeerd vonden dit zeer plezant!
Als laatste activiteit in deze ruimte, sloten we af met een massage. Eerst masseerden we ons voorhoofd en onze slapen. Daarna masseerden we het hoofd. Toen kwam de bakker, het masseren van de schouders. Verder volgden nog de slang, de beren, de schroef, de harten, Allemaal bewegingen die werden gemaakt op de rug. Iedereen genoot van dit moment.
Papieratelier:
In het papieratelier kan je allerlei activiteiten doen rond papier. Zo kan je werken rond typografie, collages maken, boekjes maken, werken rond letters,
Momenteel zijn ze bezig rond dinosaurussen maken uit karton.
Inktatelier:
Inkt maken, schrijven met een fijne pen, Het kan allemaal in het inktalier! Aan de hand van inktstaafjes kunnen de kinderen hun eigen inkt maken.
Crèchecafé:
Iedere maandagochtend kunnen ouders met hun jonge kinderen (peuters en kleuters) naar het crèchecafé komen. De kinderen kunnen spelen in de voorziene ruimte en de ouders kunnen ondertussen een babbeltje slaan en iets drinken. De organisatie Baboush zet zich hiervoor in.
De ruimte die voorzien is voor de kinderen is heel uitnodigend. Er is een autobaan, knikkerbaan, wielen om aan te draaien, schrijfborden, schaakborden, muziekinstrumenten, Daarbovenop is er ook nog eens een gigantisch aanbod van boeken in verschillende talen.
Steam:
Stem wordt steeds een gekender en belangrijker begrip in het onderwijs waarop ook het ABC huis wil inspelen. Zij vinden art ook nog steeds belangrijk en vandaar de naam stem + art = STEAM. Onder steam valt onder andere het station natuur en esthetiek, waarover later nog meer wordt verteld.
ABC beschikt ook over een tuin. In deze tuin werken ze ook met de kinderen en leren ze vooral over het oogsten en zaaien. Je kan van de keuken naar de tuin. Leuk als je verse groenten wilt voor in de keuken.
Labo ruimte
Er is een labo ruimte voorzien. Het heeft als doel de leerkrachten te inspireren. Bovendien kan je deze ruimte voor een langere periode ontlenen. Zo zijn er bijvoorbeeld scholen die om de 14 dagen een hele dag aan het werk gaan in de labo ruimte. Je mag zowel gebruik maken van het lokaal als van de beschikbare materialen. Een echte aanrader!
Textielatelier
Dat dit een zeer creatieve en inspirerende ruimte is, kan je wel zeggen. Van knuffels binnenstebuiten draaien tot een amulet maken of zelfs een eigen tatouage creëren. ABC staat achter het werken met eenvoudige materialen en ideeën. Je moet het niet ver gaan zoeken om zo tot geweldige resultaten te komen.
Wanneer België
onafhankelijk werd, wilden de Katholieken een koning maar de Liberalen een
Republiek. Daarom koos men voor het volgende: een koning (die eigenlijk niets
te zeggen heeft) en een parlement (die wel iets te zeggen heeft, de wetgevende
macht).
Het gebouw:
Het gebouw werd gebouwd in
1779, op vraag van keizerin Maria-Theresa van Oostenrijk. Het gebouw is gebouwd
in neoklassieke stijl.
De functie van dit gebouw
evolueerde doorheen de tijden. Het gebouw werd als eerste gebruikt als
bestuurslichaam van het hertogdom Brabant. Onder het Franse regime (1796-1815)
werd het echter meer gebruikt als rechtbank. Tijdens het Hollandse regime
(1815-183) vergaderde de wetgevende vergadering (de Staten-Generaal der
Nederlanden) om de beurt in Den Haag en in dit gebouw.
In 1830 vestigden het
Voorlopig Bewind (de eerste Belgische regering) en het Nationaal Congres zich
in dit gebouw. Sinds 1831 vergadering hier de Kamer en de Senaat. Vanaf 1831
heet dit gebouw ook het Paleis der Natie.
Het gebouw is opgedeeld in
twee delen. Links bevindt zich het deel van de kamer en rechts het deel van de
Senaat. De delen door middel van een gekleurd tapijt te onderscheiden. De Kamer
heeft een groen tapijt, de Senaat een rood tapijt.
In de gangen van het gebouw
staan heel erg veel beelden van vorige eerste ministers. We vinden ook
schilderijen en beelden van onze koningen en koninginnen en schilderijen van de
voorzitters van de kamer en de senaat.
Leden:
In de Kamer zetelen 150
verkozen volksvertegenwoordigers. De Senaat telt 60 leden.
De kamer:
In de Kamer zetelen 150
mensen waarvan S. Bracke de Kamervoorzitter is. Hier wordt gestemd voor gewone
wetten (helft +1) en bijzondere wetten (100/150). De regering mag niet stemmen.
Het is telkens één persoon en één stem. De Kamer is verdeeld in fracties zowel
Nederlandstalig als Franstalig (steeds 2 dezelfde partijen). Ook de oppositie
krijgt hier een plaatsje zodat ook zij de regering kunnen controleren. In een
plenaire vergadering krijgen zij het vragenuurtje om de regering op de rooster
te leggen.
Er zijn ook commissies
waar vakmensen of getuigen komen spreken over bepaalde onderwerpen. Dat gebeurt
tijdens de hoorzittingen (ook deze zijn publiekelijk)
Functies
· wetten maken
· een regeringsmeerderheid vormen
· geeft het vertrouwen aan de regering en controleert
hen
· bespreekt de begrotingen en stemt hierover
· neemt deel aan internationale parlementaire
vergaderingen
· kan onderzoekscommissies oprichten over
maatschappelijke problemen
De senaat:
De Senaat is rijkelijk
versierd met 18 karaat bladgoud. Vroeger werden de mensen betaald om senator te
mogen zijn, dat is nu niet meer het geval. In de Senaat vinden de vergaderingen
van de deelstaten (de gemeenschappen en de gewesten) plaats. Zij beslissen over
een algemene regel, stemmen over de grondwet (wanneer nodig), buigen zich over
informatieverslagen en kijken of de Europese wetten de onze niet overspoelen.
De 60 senatoren komen samen wanneer er iets gebeurt. De zaal wordt ook gebruikt
voor ander gebruik zo als herdenkingen, Tijdens Wereldoorlog I werd de Senaat
gebruikt als rechtbank waar een aantal mensen ter door zijn veroordeeld.
Functies
· Stelt informatieverslagen op over themas waarbij de
bevoegdheden van de federale overheid, de gewesten en de gemeenschappen elkaar
raken
· Bemiddelt bij conflicten
· Stemt bij wetten rond de grondwet
Ons bezoek
Inkomsthal Hier konden we onze jas en onze rugzak kwijt. Voor we echt naar binnen
konden gaan, moesten we een controlepost door.
Interview: Tijdens onze aankomst was er een interview aan de gang met een
volksvertegenwoordiger. Dit interview werd afgenomen door de VRT.
Trappenhal richting de kamer. Opvallend: groene kleur.
Boven aangekomen is dit het beeld dat je ziet. Er hangen schilderijen
omhoog. Op elk kunstwerk staat een vertegegenwoordiger van de kamer afgebeeld
(doorheen de geschiedenis).
De kamer. Hier nemen alle leden van de kamer plaats. Er is ook plaats voorzien
voor de ministers en de voorzitter.
In de kamer heeft elk lid een eigen zitplaats. Deze werd
gepersonaliseerd met een naamkaartje. De
zitplaats heeft ook een microfoon en knoppen om te stemmen: voor, tegen
en onthouding.
Bij stemming verschijnt er op dit bord wie reeds gestemd heeft en of die
persoon voor of tegen heeft gestemd (of zich heeft onthouden).
Dit is de plaats van de voorzitter.
De leeskamer. Hier kan men alle kranten van die dag terugvinden.
Imigratie. De volgende zaal stond in het teken van imigratie. Een project dat daar
op dit moment loopt.
Dit is de senaat. Hier staat de rode kleur centraal. Deze zaal lijkt op
het eerste zicht veel ouder maar is eigenlijk jonger dan de kamer. Dit komt
omdat men in deze zaal meer aanzien wilde creëren.
Groep A werd om 13:30 uur verwacht aan het BELvue museum. We werden
vriendelijk onthaald door Olivier, een sympathieke man die voordien ook in het
onderwijs stond. Hij informeerde ons kort over de educatieve dienst van het
Brusselse museum aan de hand van een PowerPointpresentatie. Sinds november 2003
is de educatieve dienst een feit in het BELvue-museum. Zij staan in
partnerschap met de Vlaamse, Franse en Duitstalige gemeenschap maar ook met het
Vlaams, Federaal en Europees parlement. De Vlaamse gemeenschap mag van geluk
spreken want het museum biedt voor hen een detachering van 2 leerkrachten aan
voor hun school.
Wil je met je klas naar BELvue dan kan je vanaf 15 mei je online
inschrijven. Let op: max. 2 animaties per school en 24 deelnemers per animatie.
De educatieve dienst van Belvue heeft een groot
aanbod.
·
Zo organiseren
zij daganimaties rond democratie, justitie en geschiedenis.
è
Als voorbereiding
op bezoek of als naverwerking. (driedeling)
è
Ook autonoom te
gebruiken in klasverband.
·
Pedagogisch
materiaal voor bezoek aan permanente en tijdelijke tentoonstellingen BELvue.
Hieronder een voorbeeld van een
animatie: (workshop over democratie en justitie)
Reporters zonder/met montage (3de graad van het
basisonderwijs en secundair onderwijs)
De groep wordt in 4 groepen verdeeld en
werken rond 4 aspecten van de werking van het federaal parlement. Elke groep
maakt dan kennis van het onderwerp via een dossier. Nadien wordt de kennis
vertaald naar een draaiboek. Dan filmen de 4 groepen in het parlement in
aanwezigheid van een parlementariër en tenslotte wordt de ruwe versie van de
film opgestuurd of gemonteerd.
Na het luisteren naar Olivier werden we in
drie groepen (of mochten we toen al van drie politieke partijen spreken?)
verdeeld. We kregen individueel een lijst met politieke themas waaruit iedereen
elk 10 themas selecteerde waarvan hij/zij vond waar de politiek zich mee moest
bezighouden. Het was een top 10 die niet eenvoudig was om op te stellen. Wat
vind ik écht belangrijk en in welke mate? Nadien bespraken we in groep onze
eigen top 10 en zochten we naar 5 gemeenschappelijke themas. Het werd al snel
duidelijk dat iedereen zijn/haar eigen mening had maar dit was een interessant
gegeven om samen als een politieke partij aan de slag te gaan. We schreven een
kort partijprogramma uit met 5 partijpunten waarin we duidelijk maakten wat wij
belangrijk vonden en wat wij wilden doen voor de mensen én hoe we dit zouden
aanpakken.
Spel : democracity
Democracity is een leuk rollenspel: in groepjes vormen de deelnemers een
politieke partij en stellen hun programma op. De kinderen leren al doende over
de werking van de politiek. Door te discussiëren met andere partijen en
argumenten aan te brengen, bouwen de deelnemers aan een stad. Zij moeten hun
prioriteiten verdedigen en rekening houden met de realiteit van de begroting.
Terwijl zij allemaal de beperkingen en de uitdagingen van de representatieve
democratie ervaren, leren zij meer over de werking van onze instellingen.
In elke politieke partij had men 5 verschillende mensen met hun eigen
rol:
-
De architect;
-
De voorzitter;
-
De secretaris;
-
Het commissielid;
-
De woordvoerder.
Er is ook een speldoos
Al het nodige (de werkbladen voor de leerlingen, de handleiding voor de
leerkracht) om zelf Democracity in de klas te spelen.
"Democracity" is een inleefspel.
De leerlingen vormen politieke partijen, zij verdedigen hun standpunten en
prioriteiten bij het bouwen van een democratische stad. De leerlingen ervaren
dat overleg, argumentatie, meerderheid en consensus nodig zijn in een
democratische samenleving en dat ieders stem telt. Het spel kan gespeeld worden
met minimum 12 en maximum 28 spelers.
Duur: tussen de 80 en 150 minuten.
Bij het maken van de doos werd er rekening
gehouden met eindtermen van het basisonderwijs en met de vakoverschrijdende eindtermen
van het secundair onderwijs.
De speeldoos kan ook gebruikt worden bij verenigingen van het middenveld
(vakbonden, VZW's, socio-culturele organisaties), jeugdhuizen en
jeugdbewegingen.
De doos wordt geleverd met een handleiding in de drie landstalen.
"Democracity" kan besteld worden aan 45.
Permanente tentoonstellingen zonder gids
(autonoom bezoek voor 2de, 3de graad LO en 1ste
graad SO)
Er zijn nieuwe thematisch en interactieve
tentoonstellingen over België die zowel de jonge als de oude bezoekers zal
verrassen.
De nieuwe parcours laat u kennismaken met
België en zijn geschiedenis aan de hand van zeven actuele maatschappelijke
themas: democratie, welvaart, solidariteit, pluralisme, migratie, taal en
Europa. U kunt die themas eerst verkennen vanuit een hedendaags oogpunt en
vervolgens komt u meer te weten over hun historische context.
De tentoonstelling is ontworpen om een
breed publiek, en vooral jongeren te bereiken. Het werkt met verschillende
media en biedt op die manier zowel de mogelijkheid om te kijken, te luisteren
als te voelen.
Een hedendaagse en interactieve aanpak om
zich te verdiepen in de geschiedenis van het land en onze huidige samenleving
beter te begrijpen.
Enkele nieuwe permanente tentoonstellingen
zijn.
-
Mimi & Momo
-
Ik ben de
minister!
-
Op stap met zeno
-
Koninklijke
missie
-
De ronde van
belvue
Deze tentoonstellingen kunnen jullie
raadplegen op de website en de folder.
Mening van Belvue
Het rollenspel Democracity is een leuk gegeven. De kinderen ervaren
hoe het er in de poltiek aan toe gaat. Ze richten zelf een partij op en
debateren over hun mening. Ze ervaren dat het niet altijd eenvoudig is om elke
partij tevreden te stellen en hun mening te argumenteren.
Na het hele infomoment was het dan eindelijk zover. We
mochten de straat op om met onze eigen te zien hoe het er in de Marollen en
Kuregem aan toe gaat.
Kuregem
We begonnen onze tocht met een filmpje over een jongen, Jona
genaamd. Jona is een jongen die nog maar 8 maanden in Brussel verblijft. Hij
vertelde ons over zijn familie, waar hij gewoond heeft en waar hij nu woont,
wie zijn leerkrachten zijn en welke ondersteuning hij krijgt voor de
Nederlandse taal,
Voorzienigheidsschool
Kuregem
Na dit prachtige verhaal trokken we erop uit om op onze tocht
Kuregem beter te leren kennen. Onderweg kregen we verschillende opdrachtjes. Zo
moesten we 4 mensen onderweg goedendag zeggen en hun reacties onthouden, de weg
vragen, eens een winkeltje binnengaan om de sfeer op de snuiven,
Onze eerste stop was in de Voorzienigheidsschool.
Wanneer we hier binnen stapten, was onze eerste indruk
positief. De speelplaats zag er enorm fijn uit. Wanneer je dit dan beter
bekeek, zag je dat er helemaal niets groen op de speelplaats te zien was en dat
de speelplaats ook heel klein was. Dit komt door de ligging van de school. De
school ligt namelijk midden in de stad. Hier is heel weinig plaats omdat de
bevolkingsdichtheid in Kuregem ontzettend hoog ligt.
In deze school kregen we ook uitleg over de werking van de
school en over de samenwerking met de ouders. De school probeert de ouders zo
goed mogelijk te betrekken bij activiteiten op school. De voorzienigheid school
is een brede school en daarmee wordt bedoeld dat de school samenwerkt met veel
organisaties uit de buurt, zoals KIK, Buurtsport, Walala, Brusselleer, KAV,
Kuregemnet, ... Hierdoor kan de school beroep doen op externe expertise en
leren de leerlingen niet alleen binnen de schoolmuren.De communicatie met de
ouders verloopt zo ook veel vlotter omdat dit extra ondersteuning is voor zowel
de leerlingen, als de ouders, als het hele schoolteam.
Tijdens de middag kunnen de leerlingen deelnemen aan tal van
activiteiten zoals dansen, sporten, muzische activiteiten, Dit is omdat de
meeste gezinnen van deze school kansarm zijn. Thuis hebben ze niet altijd de
middelen om aan sport te doen, .... en daarom wil de school hen op deze manier een
eerlijke kans geven om ook te sporten, .
Na deze boeiende uitleg zetten we onze weg verder door
richting de Cosmos. Met een kleine omweg zijn we er uiteindelijk toch geraakt.
De Cosmos
s Middags werden we samen met een andere groep verwacht in
de Cosmos. In dit sociale restaurant kregen we een overheerlijk menu
voorgeschoteld.
Erwin vertelde ons tijdens het eten wat meer over de werking
van de Cosmos. Het is een dienstencentrum waar senioren en zorgbehoevenden
elkaar kunnen ontmoeten. Ze willen ervoor zorgen dat ze langer en
kwaliteitsvoller thuis kunnen blijven wonen en contacten kunnen leggen met
buurtbewoners. In de middag kunnen ze gezellig samen komen eten in het
restaurant en in de namiddag worden er activiteiten georganiseerd voor hen. Gemiddeld
gezien komen er zon 150 mensen per dag genieten van een heerlijke maaltijd.
In de keuken is er een hoofdchef die de andere werkkrachten
aanstuurt.
Onze obers waren heel vriendelijk. We kregen zelfs een
valentijnsdessertje!
Cultureghem
Nadat we ons buikje vol gegeten hadden, was het tijd voor het
vervolg van onze tocht. Ons laatste stoppunt was Cultureghem. Hier hebben we
kennis gemaakt met de sympathieke William. Hij nam ons mee naar de Ketmet, de
grootste overdekte markt en het grootste speelplein voor kinderen van ons land.
(Zon 10.000 m2 groot.)
Het contrast dat we hier zagen was enorm. Langs de ene kant
had je de straten van Kuregem waar het heel erg druk was en waar de huizen
dicht op elkaar geplaatst stonden en langs de andere kant had je de Abbatoire
van 10.000 m2 groot waar het enorm rustig was en heel weinig volk
rondliep.
Cultureghem heeft ervoor gezorgd dat deze plek een goede
invulling heeft gekregen. Iedere vrijdag, zaterdag en zondag kan je er terecht
voor een grote markt waar je tal van verse producten kan vinden.
Op vrijdag krijgen de ook de kans kinderen om met verse
groenten aan de slag te gaan in de klas van William. Ze gaan samen naar de
markt met hun gerecycleerde zak en nadien worden er overheerlijke gerechten
gemaakt met de verse producten.
Op woensdag kunnen alle kinderen er na school terecht voor
een middag vol spel en plezier. De hele marktplaats wordt omgebouwd tot een
heus speelplein. De ouders kunnen van deze gelegenheid ook gebruik maken om
gratis een vijfgangen menu te maken met de overschot van de groenten van de weekendmarkt.
Op deze manier wordt er een verbondenheid gecreëerd tussen de ouders en krijgen
ook de ouders de kans om kooktechnieken bij te leren en het voordeel van verse
groenten te ontdekken.
We kregen
een speciale ontvangst toen we s ochtends aankwamen in Studio Globo. We
mochten eerst doorheen het dorp lopen. A.d.h.v. dit dorp kunnen de leerlingen
de diversiteit ervaren. Ik kon het niet laten om even extra uitleg te vragen.
In elk huisje woont een gezin met elk zijn eigen achtergrond (diversiteit). Zo
is er bijvoorbeeld een meisje in een rolstoel, een kindje met 2 papas, een
gezin uit een ander land, De leerlingen mogen in groepjes de huisjes
verkennen. Ze krijgen dan extra uitleg over de gezinssamenstelling, de afkomst,
Per huisje is ook een andere activiteit voorzien. Zo moeten de leerlingen
bijvoorbeeld een circusact maken, een poppenkast maken, een liedje opnemen,
Via geheime gangen kunnen de leerlingen doorheen de huisjes reizen om de
diversiteit in de zonderhaatstraat te ontdekken. (FOTO)
Hierna speelden we een klein spelletje. We
moesten iets vertellen wat iedereen zou hebben en iets wat niemand anders
heeft. Op deze manier konden we zelf ervaren dat we allemaal gelijken en
verschillen hebben. Via een stellingenspel hebben ze ons ook doen beseffen dat
we ons vaak laten leiden door foute oordelen. Zo hadden er veel een positieve
ervaring met Brussel maar desondanks vonden ze toch dat Brussel een negatief beeld
heeft. Na deze inleiding hebben we een hele uiteenzetting gekregen over studio
globo.
Introductie
Studio Globo is een NGO voor
ontwikkelingssamenwerking die zich specialiseert in ontwikkelingseducatie. De
wereld ontdekken, positief leren omgaan met diversiteit, betrokken raken bij
mens en milieu en meebouwen aan een duurzame en solidaire wereld zijn hierbij
de voornaamste pijlers.
Deze pijlers streeft Studio Globo na door een
gevarieerd vormingsaanbod aan te bieden aan zowel kleuter-, lager, secundair en
hoger onderwijs.
De leerkrachten zijn hierbij onze
belangrijkste partners, en wij bieden dan ook een uitgebreide nascholing aan
voor zowel leerkrachten lager onderwijs, leerkrachten secundair onderwijs als
studenten.
Studio Globo heeft de uitdaging om via het
onderwijs met diversiteit aan de slag te gaan. Ze willen hierbij de kinderen
veel laten ervaren en vanuit het ervaringsgerichte vertrekken. Het doel is de
kinderen laten denken vanuit het WIJ-gevoel en niet vanuit het HIJ/ZIJ-gevoel.
Er zijn in Vlaanderen verschillende
vestigingen van Studio Globo.
Studio Globo heeft een groot aanbod. Ze bieden
op 3 verschillende vlakken materialen aan:
1.
Ervaringsgerichte werkvormen
-
inleefateliers (voorbeelden: achter de muur, landenateliers,
wonen op het dak, )
-
workshops secundair onderwijs
-
voorwerpenkoffers
-
projecten
2.
Didactische leermaterialen
-
publicaties
-
wereldreis
-
fotosets
-
lesmateriaal
3.
Vormingen en nascholingen
Genuanceerde beeldvorming.
Tijdens de inleidende uiteenzetting stonden we
stil bij hoe onze kijk of mindset onze opstelling tegenover anderen beïnvloedt.
Het is
goed om ons hiervan bewust te zijn. Zeker als we het hebben over het waarnemen
van mensen. Observaties van verschillende individuen kunnen op die manier
leiden tot veralgemeningen. Ons brein zoekt immers naar patronen en beschouwt iedereen van dezelfde
groep als een onderdeel van dat patroon. Als zo een veralgemening plaatsvindt,
zadelen we individuen op met de (vermeende) eigenschappen van de groep waartoe
we hen rekenen.
Vanuit deze genuanceerde
beeldvorming werkt Studio Globo ook rond brede diversiteit en kansarmoede.
Positieve benadering
en ervaringsgerichte werkvormen
Er wordt altijd
vertrokken vanuit de leefwereld van kinderen. Zo start men bijvoorbeeld vanuit
het verhaal van een leeftijdsgenoot in Afrika. Hoe ziet de dag van dat kind
eruit?
Vanuit zon positieve
benadering kunnen kinderen zich makkelijk identificeren met de andere en
ontstaat er een verbondenheid. Gelijkenissen en verschillen zijn even
belangrijk.
De problemen zoals
(kans)armoede, honger etc. worden niet uit de weg gegaan maar zijn niet het
uitgangspunt van de ontmoeting met andere culturen.
Studio Globo biedt
verschillende materialen aan voor de lagere school, secundair onderwijs en
studenten.
- voorwerpkoffers
- inleefateliers
- fotosets
- workshops voor het
secundair onderwijs
Voorzienigheidsschool
We startten onze wandeltocht door Brussel en
kwamen aan op onze eerste bestemming, de voorzienigheidsschool.
Er zijn twee Nederlandstalige scholen in
Kuregem, namelijk de Kameleonschool en de voorzienigheidsschool. Op deze
scholen vinden we heel veel diversiteit. Deze scholen zoeken ook voortdurend
nieuwe leerkrachten om hun team te versterken. Ze hebben ook een warme oproep
gedaan om ons hiervoor in te zetten. Dus voor de mensen die graag in Brussel
les willen geven, allen daarheen!
Middagmaal
Cosmos
s middags zijn we gaan eten in Cosmos. Dit is
een dienstencentrum voor senioren te Anderlecht. Tijdens de week worden er
dagelijks warme maaltijdens aangeboden. Er worden ook activiteiten voorzien
voor en met en door senioren. Er worden ook nog enkele diensten aangeboden
zoals pedicure, goedkope kleding, boodschappenhulp, enz.
In het Waq kan je heel goedkoop gaan eten. Zij
koken met de voedseloverschotten die ze op de markt krijgen. Daarnaast doen ze
ook heel veel voor de mensen van Brussel. Ze organiseren heel veel workshops
voor de kinderen, volwassenen en ouderen. Iedereen is welkom.
Naast het sociaal restaurant hebben ze ook een
kleerkast voor babykleren en kinderkleren. Hier kunnen de mensen een zak
kopen voor 1 euro. Deze zak mogen ze dan vullen met zoveel kleren als ze nodig
hebben. De kleren komen van mensen die ze niet meer nodig hebben. Zij zijn dan
zo vriendelijk om ze aan de vereniging te geven zodat ze door iemand anders
gebruikt kunnen worden.
Met onze
rugzakken op de rug en de bundel in de hand stonden we klaar om de Marollen te
ontdekken. De bundel nam ons mee naar verschillende stops, o.a. Recyclart, Elmir
in de stad en brede school Sint-Joris. Voor onderweg werden er enkele
opdrachten voorzien om de sfeer en het gebeuren in de Marollen nog meer te
ervaren.
Zo moesten
we ons even op een bankje zetten en de omgeving observeren. Op de voor ons
meest typerende plaats van de Marollen hielden we halt. Het Vossenplein was
zeer bruisend van leven, de drukte zorgde voor een gezellige sfeer en de
vriendelijke omgang tussen de mensen viel ons ook op.
Wandel
minimum 500m in stilte, was een volgende opdracht. Brussel is een levendige
stad en pas als je zelf volledig stil bent, valt het op hoeveel geluid er nog
is: autos, werken, mensen die praten,
Contact
maken met de mensen was ook een van de uitdagingen. Een winkeltje binnenstappen
en iets vragen, zes mensen goeiedag zeggen, Het viel op dat veel mensen ons
enthousiast terug begroetten met een knikje, een glimlach of woorden.
En zo gingen
we van stopplaats naar stopplaats op een gezellige en sociale manier.
Recyclart
zie foto's
Het restaurant
We werden
direct vriendelijk ontvangen in de bar. Het was op het eerste zicht een zeer
gezellige en rustige bar. Alleen het lawaai van de trein was in het begin wel
even wennen. Er werd ons meteen een drankkaart aangeboden, heel schappelijke
prijzen. Daarna moesten we ons hoofdgerecht kiezen. Er was keuze uit 5
gerechten. In de bar van Recyclart worden mensen te werk gesteld die het
moeilijk hebben. Ze krijgen vaak een 2 jaren contract aangeboden, daarna
moeten ze op zoek naar ander werk. De kans dat ze na deze 2 jaar werk vinden,
is 70 %. Dit vonden we zelf een zeer hoge procent.
Het station
Daarnaast
ligt Recyclart onder het station dat Brussel-Noord en Brussel-Zuid uit elkaar
houdt. De deuren zijn open tot 18u om op het station te geraken. Na 18u worden
de daklozen naar buiten gebracht. Soms is het zelfs zo dat ze ook menselijke
uitwerpselen moeten opkuisen. De houten scheiding tussen het station en de
feestzaal wordt dan opengezet. Dan is het tijd voor een feestje met minstens
600 man.
De deuren
sluiten heeft ook een symbolische waarde. Ze willen de scheiding tussen
Brussel-Noord en Brussel-Zuid doorbreken en er één geheel van maken. In de
zomervakantie worden er op donderdag en op vrijdag telkens fuiven gegeven.
Donderdag is het gratis, vrijdag wordt er een bedrag van 5 euro gevraagd.
Quote: Als ge goeie smaak hebt
van muziek en slechte vrienden hebt dan eindigde hier.
Het
kinderdagverblijf: Elmer
Elmer is een
kinderdagverblijf waar onze mond bij open viel. We werden hartelijk ontvangen door
een marokkaanse vrouw met hoofddoek. Elmer heeft 4 vestigingen in Brussel en is
opgestart door EVA. Het kinderdagverblijf bevindt
zich in kansarme wijken. Je kan je kinderen er naar toe brengen: urgentie,
deeltijds, voltijds, occasioneel of voor korte duur. Het kind staat helemaal
centraal. Zo worden de regels van thuis gerespecteerd. In het kinderdagverblijf
zelf wordt er wel heel de dag door Nederlands gepraat, maar met de ouders
praten de begeleiders wel de taal van de ouders. De ouders die in aanspraak
komen zijn ouders die een opleiding volgen, werk zoeken, werkende ouders, in
crisissituaties zitten, plots werk hebben gevonden of om sociale/medische
reden. Er is één vereiste: ze wonen in de buurt. Door de grote diversiteit in
het kinderdagverblijf wordt er uitsluitend vegetarisch gekookt. Zo werken ze
veel met eieren en vis omdat dit belangrijk is voor de kinderen. De kinderen
krijgen geen vlees aangeboden, door de verschillende culturen. De kinderen
krijgen wel een rijk aanbod aan groenten en pasta, couscous, rijst,
In het
kinderdagverblijf worden mensen aangenomen met kwalificaties, maar ook zonder
kwalificaties. Zo kan er ook stage worden gelopen, zijn er contracten met
Actiris en zijn er mensen die 3 dagen in de week in de crèche werken en 1 dag
in de week een opleiding volgen.
Brede school
Sint- Joris
Bij aankomst
aan de school Sint-Joris, stond Koen Spolspoel ons al op te wachten om ons met
veel plezier meer uitleg te geven over deze brede school. Aan de hand van een
ppt-presentatie en een rondleiding gaf hij ons alle informatie die we moesten
en wilden weten. Een brede school wil zeggen dat de school samenwerkt met
verschillende organisaties om zo meer kansen te bieden aan de kinderen. De
visie van Sint-Joris is dus niet voor niets: Samen op een creatieve en
positieve manier de lat van elk kind hoog leggen in een open en veilige
omgeving. Er worden praatgroepen voorzien voor zowel de kinderen, de ouders
als de leerkrachten. Er worden tijdens de middagspeeltijden ateliers
zoals circus gehouden of er worden na schooltijd in de turnzaal nog extra
muziek-, sport- of andere sessies voorzien. Zo wil de school voor
maximale ontwikkelingskansen zorgen bij alle kinderen.
SinJoris is
een Nederlandstalige school bestaande uit een crèche, een kleuterschool (een
eindje verderop), een lagere school en een middelbare school.
Het was meteen fijn binnenkomen. We werden in groepjes
verdeeld doormiddel van puzzelstukken. Er werd ons meteen koffie, thee en een
koekje aangeboden. De sfeer zat er meteen in.
Na een korte babbel vlogen we er meteen in. Iedereen had
thuis voordien een vraag opgeschreven met bijhorend antwoord. We speelden
hier het spel mix en ruil mee. Op deze manier werd onze kennis die we voordien
gelezen hadden opgefrist en/of aangevuld.
Meteen nadien begon de grote quiz. Het groepje dat won
mocht zich de wereldburgers noemen dus de motivatie was enorm groot. J
Tijdens de quiz waren er praktische en theoretische vragen. De ene vraag lag
ons al wat beter dan de andere.
Na een klein uurtje kwam er een winnaar naar voren. De
stresskipjes worden vanaf heden aangesproken als de wereldburgers. Maar dat was
niet alles. Zij kregen ook als eerste de kans om een heerlijk stuk cake of een wafeltje te nuttigen.
Na een korte pauze nam Kaj Poelman van Cavaria het over.
Hij kwam ons wat meer vertellen over gender en seksuele diversiteit in het
onderwijs. Tijdens deze lezing werden we vaak geconfronteerd met de invloed van
reclame op onze stereotypen.
Hieronder wat belangrijke informatie over de lezing:
Wat is gender?
Gender verwijst naar culturele en sociale (aangeleerde)
verschillen op basis van geslacht.
≠ geslacht
(biologische verschillen)
Waarom is het belangrijk dat je afstand neemt van
stereotype?
Wanneer je blijft hangen bij de stereotype gedachten
wordt je zelfbeeld bepaald Hierdoor worden je ontplooiingskansen beperkt
waardoor je misschien wel je talent misloopt. Denk maar aan het voorbeeld dat
Kaj over zichzelf vertelde van het dansen.
De stereotype zoals mannen zijn beter in ruimtelijk
inzicht zijn uiteraard wetenschappelijk onderzocht. Maar wat velen vergeten is
dat het verschil tussen beide niet groot is. Er wordt enkel gefocust op het
vaak minieme verschil.
Belangrijke
zaken om mee te nemen naar de klaspraktijk:
-
Impliciet
i.p.v. expliciet: Het is heel belangrijk dat je het onderwerp gender
ook aanhaalt in andere lessen. Wanneer
je dit niet doet en enkel lessen geeft die enkel in het teken van gender staan,
heeft deze les geen nut.
Enkele voorbeelden van het impliciet
aanbrengen van het onderwerp:
o
Boeken waarbij het onderwerp impliciet
aan bod komt. (bv. De koe die een ei legde.)
o
In rekenverhaaltjes niet enkel
stereotype gebruiken maar bijvoorbeeld ook eens een brandweervrouw, een gezin
met mamas, homokoppel,
o
Wanneer je met kinderen praat over
beroepen en wanneer je prenten toont, moet je fotos tonen van zowel mannen als
vrouwen. (brandweervrouw en brandweerman, meester en juf, vrouwelijke
loodgieter en mannelijke loodgieter, kinderverzorgster en kinderverzorger.
o
Wanneer je met kinderen in gesprek gaat
over gender is het erg belangrijk dat je doorvraagt. Wanneer kinderen hun mening
geven is het belangrijk dat je vraagt waarom ze dat denken. Wordt nooit kwaad
op de kinderen of dring je mening nooit op.