Ik ben kimberly
Ik ben een vrouw en woon in west - vlaanderen (belgie) en mijn beroep is kinderverzorgster.
Ik ben geboren op 10/04/1995 en ben nu dus 30 jaar jong.
Mijn hobby's zijn: fotografie.
student vives kortijk
kleuteronderwijs via afstandsonderwijs
Religie, Zingeving en Levensbeschouwing
28-06-2018
actie tegen zwerfvuil
Actie tegen zwerfvuil
Hebben jullie al eens gehoord van de Mooimakers?
Weten jullie eigenlijk wat ze doen ?
Vlaanderen Mooi is het Vlaamse initiatief tegen zwerfvuil en sluikstort van de OVAM,
Fost Plus en de VVSG. De OVAM is verantwoordelijk voor het afvalstoffen-,
materialen- en bodemsaneringsbeleid in Vlaanderen. Fost Plus verenigt de
bedrijven die verpakte producten op de Belgische markt brengen.
Vlaanderen Mooi geeft uitvoering aan haar beleid onder de naam Mooimakers. Mooimakers
voert onderzoek, stimuleert kennisuitwisseling, ondersteunt op een proactieve
manier alle actoren die zich engageren in de strijd tegen zwerfvuil en zet zelf
aanstekelijke acties op.
Deze organisatie focust zich eigenlijk op 5 pijlers waar ze mee werken.
Infrastructuur: de inrichting van de publieke ruimte, de
plaatsing en proper houden van recipiënten (zoals vuilnisbakken), de
organisatie van veegbeurten en opruimen van zwerfvuil. .
Sensibilisatie
en communicatie: communicatie
die tot een mentaliteitswijziging en gedragsverandering moet leiden en die
duidelijk maakt dat afval achterlaten maatschappelijk onaanvaardbaar is.
Voorbeelden: affiches, artikels in gemeentelijk infoblad,
sensibilisatieborden op opgeruimde locaties,
Omgeving: anders dan bij de pijler
infrastructuur gaat het hier niet over elementen zoals vuilnisbakken of
veegplannen, maar wel over de materiële omgeving die zwerfvuilgedrag kan
uitlokken of begunstigen: leegstand, verloedering, anonimiteit en
allerhande vormen van schade en verwaarlozing. Elke gemeente heeft
zogenaamde icoonplaatsen. Bijvoorbeeld het centrum, de stationsbuurt,
toeristische trekpleisters, waar veel volk passeert. Deze icoonplaatsen
beïnvloeden, in grote mate, de beeldvorming rond de staat van de openbare
ruimte. Daarom krijgen deze plaatsen ook best prioriteit in het beleid
rond openbare reinheid.
Participatie: het is een goed idee om buurtbewoners,
vrijwilligers, verenigingen of andere burgerorganisaties aan te spreken op
hun verantwoordelijkheid. Verder kunt u initiatieven ontwikkelen die de
betrokkenheid bij de publieke ruimte verhogen en mensen aansporen tot een
actieve medewerking aan het realiseren én behouden van de netheid ervan.
Deze initiatieven moeten het eigenaarschap van bewoners, handelaars en
overheden op een bepaald deel van de openbare ruimte benadrukken of
herbevestigen. Zo wordt voor passanten duidelijk dat de openbare ruimte
wel degelijk van iemand is. Dit kan bijvoorbeeld door buurtacties te
organiseren, ambassadeurs te creëren, gepersonaliseerde affiches op te
hangen of een soort van sociale controle te laten uitvoeren.
Handhaving: is het sluitstuk van elk beleid. Zeker
ivm zwerfvuil is sociale controle door inwoners of andere betrokkenen
zoals bijvoorbeeld gemeenschapswachten zeer belangrijk. Meer formele
handhaving kan gebeuren door GAS-ambtenaren en politie en ook door
toezicht door andere ambtenaren die betrokken zijn bij het beheer van de
openbare ruimte.
Zoals ieder jaar is er weer een
zomeractie waar deze organisatie aan werkt.
Dit jaar is het de actie om de kampen
van de jeugd zwerfvuil vrij te maken.
Het kamp die het minst afval geeft kan
hierbij een DJ-set winnen in samen
werking met de radiozender MNM.
Dit is natuurlijk niet het enige wat
deze organisatie doet in de afgelopen maanden
hebben ze ook niet stil gestaan .
Zo hebben ze een actie gedaan rond de
lenteschoonmaak hier hebben ze zeer mooie
resultaten bereikt en ook zeer veel
mensen bij betrokken.
De mooimakers hebben zelf met meer dan
4000 vrijwilligers onze stranden zwerfvuil vrij gemaakt.
Al deze goede dingen voor onze ecologie
.
Ik vind dit zo een prachtige
organisatie die zich durft in te zetten voor onze natuur.
Er zouden meer van deze organisaties
mogen bestaan ze helpen onze wereld zoveel meer
voorruit.
Het is wel iets dat je meer en meer
begint te zien op straat mensen die het zwerfvuil opruimen.
Maar en zijn jammer genoeg ook zeer
veel mensen die hier niet achter kijken en blijven
zwerfvuil op de straat in bossen
gooien.
Al het prachtige werk van de mensen is
soms al naar een dag weer weg.
There's a place in your heart And I know that it is love And this place could be much Brighter than tomorrow And if you really try You'll find there's no need to cry In this place you'll feel There's no hurt or sorrow
There are ways to get there If you care enough for the living Make a little space Make a better place
Heal the world Make it a better place For you and for me And the entire human race There are people dying If you care enough for the living Make it a better place For you and for me
If you want to know why There's love that cannot lie Love is strong It only cares of joyful giving If we try we shall see In this bliss we cannot feel Fear of dread We stop existing and start living
The it feels that always Love's enough for us growing So make a better world Make a better place
Heal the world Make it a better place For you and for me And the entire human race There are people dying If you care enough for the living Make a better place for you and for me
And the dream we were conceived in Will reveal a joyful face And the world we once believed in Will shine again in grace Then why do we keep strangling life Wound this earth, crucify its soul Though it's plain to see This world is heavenly Be god's glow
We could fly so high Let our spirits never die In my heart I feel you are all my brothers Create a world with no fear Together we cry happy tears See the nations turn their swords into plowshares
We could really get there If you cared enough for the living Make a little space To make a better place
Heal the world Make it a better place For you and for me And the entire human race There are people dying If you care enough for the living Make a better place for you and for me
There are people dying If you care enough for the living Make a better place for you and for me
You and for me
In deze song van Michael Jackson heeft hij het over
de wereld genezen .
De wereld als het ware terug beter
maken dan dat het nu is .
Een plek voor jou en mij een wereld waar iedereen wilt in leven en samen zijn met elkaar.
Als je genoeg voor je leven of de wereld heeft doe je dit gewoon
het is in het betere voor iedereen net enkel voor jezelf je doet
dit vanuit het binnenste van je hart.
In zijn hart is iedereen gelijk voor hem niemand is anders.
Iedereen is hetzelfde niemand is anders aanvaard de mensen zoals ze zijn .
Alles draait om de liefde voor elkaar , de mens en de wereld.
Het lijkt wel een cliché dat ons ingefluisterd is door tekenfilms, maar dat witte licht aan het einde van de tunnel zou wel eens dichter bij de waarheid kunnen zijn dan we denken. Dr. Cameron Shaw heeft het (aan de wetenschap gedoneerde) brein van een vrouw ontleed om te weten te komen wat ze doormaakte vlak voor haar dood.
Volgens Shaw kunnen de laatste dertig seconden van iemands leven opgedeeld worden in intervallen van telkens tien seconden. Omdat de bloedtoevoer naar ons brein van onderuit komt, sterft het gewoonlijk van boven naar beneden, waardoor onze meest menselijke eigenschappen als eerste verdwijnen, aldus Shaw.
Ons zelfbesef, onze zin voor humor en de mogelijkheid om vooruit te denken verdwijnt binnen de eerste tien à twintig seconden. Daarna, als de golf van bloedeloze hersencellen zich verspreidt, worden ook onze geheugen- en taalcentra geraakt tot we alleen nog met een kern achterblijven.
Licht aan het eind van de tunnel
Het is volgens Shaw best mogelijk dat we inderdaad een licht aan het einde van een tunnel zien wanneer we sterven. Niet dat we daar meteen een spirituele reden achter moeten zoeken. We weten uit ervaring dat er plotseling tunnelvisie kan ontstaan wanneer je de bloedtoevoer naar het brein verliest.
Het eerste wat je merkt wanneer je flauwvalt is het nauwer worden van je zicht, gevolgd door zwart. Je zou kunnen argumenteren dat de dood zich op dezelfde manier inzet omdat dezelfde mechanismen werken en het een onderbreking is van de bloedstroom naar de hersenen.
Bijna-doodervaringen en toekijken op je eigen lichaam
Ik heb ooit een instructeur gehad in neurowetenschap die een bijna-doodervaring had en uit zijn lichaam getreden was, vertelde Shaw aan Vice. Ze probeerden hem te reanimeren en hij zei dat hij daarop had toegekeken.
Toen hij weer wakker was vertelde hij iedereen wat hij gezien had, maar van alles wat hij vertelde was er niets daadwerkelijk gebeurd.
Het brein kan een visuele wereld rondom je creëren die heel erg lijkt op de realiteit maar die dat in werkelijkheid niet is, omdat je eigenlijk blind bent.
De film van je leven, feit of fantasie?
Het verhaal dat je vlak voor je dood de film van je leven ziet voorbijflitsen, lijkt in elk geval te kloppen. Onderzoek van de Hadassah Universiteit in Jeruzalem heeft zeven verschillende mensen met bijna-doodervaringen onderzocht en ontdekte dat de flashbacks heel intense momenten in hun leven waren.
Stel je er vooral geen bioscoopwaardige beelden bij voor, en verwacht ook geen chronologie. De mensen die door de universiteit onderzocht werden, omschreven het alsof ze naar een ander universum gebracht werden.
Het was alsof ik daar voor eeuwig was. Ik was niet aan tijd of ruimte gebonden. Een moment en duizend jaar, allebei en geen van beide. Alles gebeurde tegelijkertijd en sommige ervaringen binnen mijn bijna-doodervaring speelden zich gelijktijdig af met anderen, zo getuigde een van hen.
Maar die ervaring lijkt wel hoogst persoonlijk te zijn. Een van de andere mensen in het onderzoek zei dat hij iets volstrekt anders beleefde. Hij kon zijn vrienden en familie zien, en de pijn voelen die die mensen in hun leven hadden meegemaakt. Ik werd toegelaten om dat deel van hen te zien en voor mijzelf te voelen wat zij gevoeld hebben.
Dit artikel heeft eigenlijk mooi aan wat ons te wachten staat wanneer
het voor ons tijd is om te sterven , je ziet wat wetenschap al teweeg
kan brengen. De dingen die de mensen ons altijd vertellen over hoe de
dood er eigenlijk uitziet blijkt te kloppen het licht , je leven voor de laatste
keer zien voorbij flitsen , het zogezegd meekijken naar je eigen lichaam
wanneer je aan het sterven bent alles lijkt zo echt .
Ik vind dat een zeer zware manier om te sterven 30 sec nog leven is
in deze situatie volgens mij iets dat zeer lang duurt , de mensen zeggen
dat ze heeft niet geleden maar is rustig gestorven maar ze vergeten
de 30 sec die ze zich nog zien voor ze ons letterlijk verlaten.
oorlog strijd geweld en haat angst wanhoop boos en eenzaam oorlog strijd geweld en haat angst wanhoop boos en eenzaam oorlog strijd geweld en haat angst wanhoop boos en eenzaam
het lijkt zo ver weg in een wereld zo groot 't maakt niet uit wat ik zeg hij zit daar in nood. je ziet op TV weet dat het gebeurt niemand zit er daar mee hoe zijn toekomst verscheurt
ik moet iets doen nu ik wil iets doen nu kan niet hier zo machteloos blijven staan
laat zien dat het je kan schelen dat zij gewoon kunnen spelen . laat ze voelen dat je naast hen gaat staan
ieder mens kan wel iets geven voor een kans op beter leven laat zijn dromen niet verloren gaan
als je niets anders ziet en je niet anders weet dan pijn en verdriet wat je nooit meer vergeet als wij laten zien hoe het anders kan gaan dan kan hij misschien de toekomst weer aan
we moeten iets doen nu wat kunnen wij doen nu voor hen zodat het beter zal gaan laat zien dat het ons kan schelen dat zij gewoon kunnen spelen laat ze voelen dat we naast hen gaan staan. ieder mens kan wel iets geven voor een kans op beter leven laat zijn dromen niet verloren gaan
oorlog strijd geweld en haat angst wanhoop boos en eenzaam oorlog strijd geweld en haat angst wanhoop boos en eenzaam
vrede liefde rust en vrienden spelen lachen hoop en toekomst vrede liefde rust en vrienden spelen lachen hoop en toekomst
laat zien dat het ons kan laat zien dat het ons kan schelen dat zij gewoon kunnen spelen laat ze voelen dat we naast hen gaan staan ieder mens kan wel iets geven voor een kans op beter leven laat zijn dromen niet verloren gaan
laat zien dat het ons kan schelen dat zij gewoon kunnen spelen laat ze voelen dat we naast hen gaan staan ieder mens kan wel iets geven voor een kans op beter leven laat zijn dromen niet verloren gaan
Dit lied heeft mooi neer dat kinderen te maken krijgen met geweld
er komen zoveel emoties aanbod bij de kinderen angst , boos zijn.
Dit lied heeft aan dat we de mensen moeten helpen voor een goed
leven net als het onze het is misschien niet iets waar wij mee te maken
krijgen maar er zijn zoveel mensen in de wereld die wel nog zo leven.
Help ze op de goede weg te gaan zodat ze kunnen spelen en dat ze een
beter leven hebben en dit kunnen we doen door ze te helpen
maar dat kan enkel jij en niemand anders.
Ze moeten als het ware in Belgie niet meer meedoen aan de oorlog maar er
zijn zoveel kinderen die dit wel nog moeten doen en ons nodig hebben.
Onze maatschappij is niet voor iedereen even eerlijk.
Het ene land heeft alles wat ze nodig hebben en het andere land heeft
dan amper iets om te overleven laat staan dat er vrede aanwezig is .
Onze samenleving zou moeten oorlogsvrij bestaan zodanig dat kinderen
en mensen een goed en gelukkig kunnen leven zonder iedere dag te
moeten leven in de angst om iemand te verliezen of voor je leven te
De wereld is om zeep. Door de aanhoudende vervuiling en het schouderophalende gedrag van de mens is de aarde één grote vuilnisbak geworden, waar leven onmogelijk is geworden. Het enige lichtpuntje in dit donkergrijze, astmatische bestaan is Wall-E, het enige opkuisrobotje dat is achtergebleven en na 700 jaar nog steeds plichtsbewust en fluitend de taak uitvoert waarvoor hij ontworpen werd: het vuil van de mens in zijn metalen buikje tot kubussen pressen en opstapelen, ook al heeft zijn opdrachtgever al lang het luchtruim gekozen. Voelt u het ook in uw dikke teen? Dit is héél andere koek dan de lieve, zorgeloze monstertjes onder ons bed of het dubbelleven leidend speelgoed dat de Pixartovenaars onderhands onder het licht van hun eigenwijs bureaulampje te voorschijn tekenen. Disney's paradepaardje is na het gezellige familiefeest 'Ratatouille' een gedurfde afslag ingeslagen: 'Wall-E' is verre van de Disneyfilm of tekenfilm zoals we die kennen. Heel wat donkerder en diepgaander van toon (u en ik komen er niet fraai uit), is deze kruising tussen een bijna-stomme film (Wall-E kent drie woorden) en een sciencefictionfilm een wel heel ambitieus en origineel project geworden, dat één gouden troef in handen heeft: het kan rekenen op de ongeziene en onuitputtelijke charme van zijn hoofdpersonage Wall-E, die ons peperkoeken hartje op zijn rupsbandjes terstond tot zomerse zuchten doet verdampen. E.T., you better phone home en R2D2 zoek maar al troost bij C-3PO, want Wall-E is het nieuwe troetelkind van de godganse galaxy!
Met zijn sjofele look, onhandig geklungel en zoemende verrekijkersoogjes pakt de uit Andrew Stantons hoofd geboren Wall-E je zo in waar je bijzit. Trillend opkijkend uit zijn kubusschulp waar hij net is ingekropen of in strijd met zeventien winkelkarretjes tegelijk, Wall- E is de Charlie Chaplin onder de robots, die ook steeds humor met een melancholisch, droevig vleugje wist af te werken. De kleine rakker brengt zijn dag door met opruimen, maar geeft ook zijn nieuwsgierigheid de volle kost. Wat hij tussen het puin vindt (een rubik's cube, een gloeilamp), krijgt een plaatsje in het minimuseumpje in zijn trailer. Hij is ook gek op de musical 'Hello, Dolly', waaruit hij de dansjes probeert na te doen, maar nog het liefst het 'handje vasthouden'. Op een vinnige kakkerlak (die beesten overleven alles!) als gezelschap kan een romanticus als Wall-E echter niet teren en hij staart vaak smachtend naar de onbekende, knipogende sterrenhemel Tot er op een dag ook effectief iets uit de lucht valt. Een ruimteschip landt op aarde, met aan boord EVE, een glimmende, gepolijste witte robot, die in opdracht van de mens naar aarde is gestuurd om het enige spoor van leven (een plantje!) mee te nemen naar de mensenbasis. Wall-E 's rammelkarretje begint meteen te shaken en te iepen van verliefdheid. Alleen blijkt de dodelijk sensuele EVE (haar arm schiet sneller dan haar schaduw, auwkes) een nogal koelbloedige designrobot, die nog niet zoveel persoonlijkheid heeft weten ontwikkelen als Wall-E. Onze held heeft er echter alles voor over om zijn liefde voor haar te bewijzen: hemel en aarde zal de vagebond doorkruisen om het computerhartje van zijn Lady te doen smelten. De aarde redden neemt hij er en passant bij.
De eerste helft van de film is subliem: het apocalyptische, verlaten wereldje van het gekke robotje is erg tastbaar, gedetailleerd en echt, heeft iets bevreemdends, confronterends, moois én ontroerends tegelijk. Zeker in combinatie met de wonderlijke retromuziek, met onder andere Louis Armstrongs jazzy versie van 'La vie en rose' en het weergalmende 'put on your sunday clothes' uit de musical aan het begin van de film. De romance met Eve is prachtig in al zijn eenvoud. Wanneer onze Wally als een trotse jongen zijn verzameling aan Eve toont om indruk te maken of wanneer ze samen het luchtruim onveilig maken op een brandblusser, kan je niet anders dan gloeiend meeglimlachen. De twee praten niet, ze communiceren via geluidjes en leggen gevoel in de manier waarop ze mekaars naam met een verschillende intonatie uit hun computerkeeltje laten galmen (Eee-vaaah). De piep- en bliepgeluiden zijn tot in de bits verzorgd en perfect op het lijfje van Wall-E en konsoorten geschreven. Geen verrassing dat de sound engineering het monnikenwerk is van de legendarische Ben Burtt, die al eerder R2D2 van bliepjes voorzag.
Met hun guitigheden een hele film vullen, is natuurlijk een illusie en Wall-E en EVE zetten hun avontuur verder in de ruimte. Zodra de spaceshipdeuntjes worden bovengehaald en de strak gestileerde deuren van het ruimteschip Axiom (de mensenbasis) opengaan, wordt Wall-E dan ook sciencefiction van de zuiverste soort, gespeend met knipogen naar 'Star Wars' en verwijzingen naar '2001: A Space Odyssey' (zoals de autopiloot die de echte piloot klem zet). Niet alleen de actie wordt opgedreven, ook de cynische maatschappijkritiek en dieperliggende ecologische boodschap draaien overuren, wanneer we de mensen leren kennen als blubberende, gebrainwashte luiaards, die enkel nog via hun webcam communiceren en zonder hun robothulpjes radeloos en verloren zijn. Die afschildering van de mens is even slikken, maar je weet met Pixar dat de finale evenzo zalvend zal zijn. Stanton verlucht die interessante, maar nogal droogjes en eenzijdig uitgewerkte toekomstnachtmerrie met de verplichte actienummertjes, blaast chaos in het indommelende verhaal en strooit met niet zo heel inventieve slapstick en gags in het rond. Allemaal gekende verhaalrekkende bezigheden, die de charme en originaliteit van de hele film een beetje door het gat in de ozonlaag doen sjansen.
Wall-E blijft namelijk de hele film door het enige personage waar je mee kan meeleven. Hij is menselijker dan alle echte mensen samen - een stiekeme statement natuurlijk, van een robot moet je de liefde leren- maar er zat toch méér in de nevenpersonages. De schattige kakkerlak mag slechts een halve film meedoen en de andere robotjes, zoals M-O sjezen eens vluchtig door het beeld, maar krijgen geen kans om open te bloeien. Om van de eendimensionale mensen maar te zwijgen. Het schrappen van een aantal basisconventies van een tekenfilm waarop je normaal als kijker kan terugvallen - een slechterik, een echte pittige drive, een strijd tussen goed en kwaad of kleurrijke nevenpersonages - begint bovendien, ironisch genoeg, een beetje in het nadeel van de film te spelen. De film verliest bij de actiesequenties en het afstevenen op de finish geen van zijn visueel indrukwekkende haren, maar kan nergens meer tippen aan de intieme sfeer en unieke soul van in het begin van de film en trekt zo uiteindelijk zelf een kruis over het 'meesterwerk' dat ons in de trailer werd beloofd.
Sciencefictionfans zullen smullen, met 'Wall-E' verschuift Pixar zijn doelpubliek duidelijk in hun richting, maar de vraag blijft of de kleintjes zich zullen amuseren met het in een politieke context gedrenkte verhaal of de zijdezachte humor, die veel minder entertainend is dan bijvoorbeeld het voorfilmpje 'Presto' (een hilarische ode aan de Looney Tunes). Wall-E is Pixars meest volwassen, meest melancholische en meest gedurfde productie tot nu toe, maar het is moeilijk om er volledig in mee te gaan. Wat je ervan zal onthouden, is niet zozeer de levensles (die zal snel vergelen in uw achterkamers), als wel Wall-E, die nog een tijdje met uw hartkleppen zal blijven spelen. Zijn zoemende verrekijkers, zijn giechelgeluidjes. Misschien zelfs zijn twee klemhandjes die in elkaar schuiven. Wall-E als personage is een klein wondertje, dat hopelijk net iets langer zal meegaan dan zijn merchandise replica's en dan deze film. Die Waaa-a-liee toch!
Hieronder vind je 4 ideeen uit de lezing over de gevolgen van neoliberalisme.
Mijn eerste voorbeeld luid als volgt:
Neoliberalisme haalt het slechtste in ons naar boven en onderdrukt het beste.
Ik ga akkoord met deze uitspraak!
-Vluchtelingen en andere etniciteiten zijn het slachtoffer van racisme omdat de inwoners
van een neoliberalistische samenleving denken dat zij hier komen profiteren,
jobs afnemen en tekort zullen worden gedaan als ze moeten delen.
Vb. Rechts georiënteerde politici nuanceren hun boodschappen op sociale media NIET
waardoor een verkeerde interpretatie ontstaat in de samenleving.
Zie de twitterpagina van Theo Francken.
Mijn tweede voorbeeld:
Betrokkenheid bij het werk is er nog nauwelijks.
Hier ga ik maar voor een stuk mee akkoord.
-Het bandwerk die de rode draad was in de vorige eeuw in bedrijven is op een terugweg.
De afstand tussen een afgewerkt product en de ketting van arbeiders die elk hun steentje
bijdragen tot het volledige product brengt op termijn geen voldoening meer door eentonigheid.
Gelukkig anticiperen bedrijven op dít verschijnsel door zowel bij de poetsvrouw
tot management meer vrije dagen tot zelf kiezen van verlofdagen wanneer men thuis is, tot thuis werken met pc,
tot bedrijfsfeesten en personeelsweekendjes te organiseren.
Mijn derde voorbeeld is het volgende:
Solidariteit wordt een een luxe !
Hier ga ik voor een bepaald stuk maar mee akkoord.
De hagen en afsluitingen rondom particuliere domeinen worden steeds hoger en hoger.
Daardoor spreekt men nog zelden tegen de buren en ontbreekt de
band om hen te helpen of te begrijpen.
Groot steden vertonen asociaal gedrag maar straatfeesten en buurthuizen
zorgen voor menselijke empathische samenhorigheid.
En mijn laatste voorbeeld is het volgende:
Aantasting van het zelfrespect
Ik ga hier voor een bepaald stuk mee akkoord.
De continue maatschappelijke druk van presteren, hard werken leid tot schaamte, gebroken gezinssituatie,vernedering,kind verwaarlozing eenzaamheid,uitputting.
Een balans proberen te creëren door herhaaldelijk te reflecteren op zichzelf en situaties zorgt voor meer zelfvertrouwen en gemoedsrust en een essentiële bewustwording.
Meer geesteswetenschappen in elk middelbaar en promoten van vrijwilligerswerk.
Onafscheidelijke broers plegen samen zelfmoord na jaren van lijden
thinkstock
Twee broers hebben samen zelfmoord gepleegd in Ierland. De jongste was al jaren pijnpatiënt en was het lijden moe geworden. Zijn aandoening had ook een enorme impact op het leven van zijn broer en samen besloten ze om er een einde aan te maken, schrijft The Mirror.
Het ging steeds slechter met Emanuele die sinds zijn dertiende pijn had aan een wang. De chronische aandoening leidde tot tal van ingrepen en behandelingen met een reeks pijnstillers en antidepressiva. Maar niets leek te helpen en Emanuele zag geen andere uitweg meer. Zijn lijden had ook een grote impact op het leven van zijn 12 jaar oudere broer Giuseppe Balasco. Het duo beroofde zich samen van het leven in hun slaapkamer met een masker en gas. Emanuele was 26, zijn broer Giuseppe, 38.
De ouders kunnen met hun verdriet geen blijf. Volgens Anna en Vincezo hadden de broers een intense en hechte band met elkaar. De derde broer, Domenico bevestigt dat: Emanuele en Giuseppe waren echt close. Toen Emanuele dertien werd, begon Giuseppe voor hem te zorgen als een ouder. Hij regelde alles voor zijn broer. Het lijden maakte hem wanhopig. Het bezorgde Giuseppe een zware depressie. Op het internet werd me duidelijk waarom ze het gas gekocht hadden. Ze hadden opgezocht hoe ze een einde aan hun leven konden maken, aldus Domenico (36).
Een paar uur voor de zelfdodingen merkte de moeder het gas op in de slaapkamer van haar zoon. Ik zag twee cilinders met gas naast het bed van Emanuele. Ik had ze al eerder gezien in huis en dacht dat ze voor een feestje bestemd waren. Het duo pleegde zelfmoord toen hun ouders van huis waren. Toen ik terug thuiskwam, merkte ik dat het vuilnis nog niet buitenstond. Bovendien was de achterdeur open en ik werd ongerust. Ik haalde mijn man erbij en we gingen naar binnen. Ik zag Giuseppe op zijn bed liggen met zak over zijn hoofd. Hij bewoog niet meer. Ik trof Emanuele op dezelfde manier aan. Ook bij hem haalde ik de zak weg maar ook hij was dood.
Agent Stuart Newsham zegt dat de broers de zelfmoord voorbereid hadden en info zochten op het internet waar ze op zoek gingen naar het gas. De jongens hadden grote problemen. Emanuele ging kapot van de pijn. Ze zochten beide een oplossing voor hun lijden. Volgens lijkschouwer Maria Voison bestaat er niet de minste twijfel over de doodsoorzaak van de twee broers. Ze kwamen om door verstikking als gevolg van het inhaleren van het gas. Ik heb heel wat getuigenissen gehoord. Er is sprake van een zelfmoordpact tussen de broers die ook samen op zoek gingen naar een middel om hun leven te beëindigen.
Lijden kan veel doen met mensen , hier gaat het om lijden van de pijn.
Heel het gezin lijd aan pijn en lijden de ene natuurlijk anders dan de andere.
De ouders aan lijden en verdriet door het verlies van hun beide kinderen.
De broers aan het lijden van de pijn .
Ze geven hier mooi aan dat lijden in verschillende soorten en vormen kan gezien worden
zoals pijn , pesten , verdriet , ziekte , enz.
Lijden kan je tot erge dingen aanzetten zoals hier , de broers lijden zodanig veel dat ze beslissen
om er beiden een einde aan te maken .
Dit is iets waar ze grondig hebben over nagedacht en niet zoiets dat ze opeens wouden doen
het werd hen allemaal een beetje teveel .
De liefde tussen deze twee broers is echt wel prachtig om te zien , ze leven als het ware voor
elkaar en sterven dan ook voor elkaar.
Ik vind wel dat ze niet echt zo een rekening hebben gehouden hoe de ouders zich hierbij moeten voelen ,
maar ik versta wel hun keuze waarom ze het gedaan hebben.
795 miljoen mensen lijden vandaag honger. En morgen. En overmorgen
APDe voedselcrisis is nog veel erger, zo vrezen ngo's, gezien oorlog hen verhindert peilingen te doen in 13 landen waaronder Syrië, Somalië, Soedan en Zuid-Soedan.
DIEREN Zevenhonderdvijfennegentig miljoen mensen lijden honger. Vandaag, morgen, en ook overmorgen. Laat dat cijfer even bezinken en bedenk dat dat het er nog veel meer zijn, want landen als Syrië zijn niet toegankelijk voor de onderzoekers die deze bedroevende Wereld Honger Index opstellen.
De hongergraad in ontwikkelingslanden is met een derde gedaald sinds de eeuwwisseling. Maar vandaag zijn in nog altijd in niet minder dan 50 landen mensen het slachtoffer van voedselcrisissen en uithongering. De situatie is het ergst in de Centraal-Afrikaanse Republiek, Tsjaad en Zambia. Haïti, dat vorige week nog genadeloos werd getroffen door orkaan Matthew, staat vierde op de lijst. Zowat de helft van de 10 miljoen inwoners is er ondervoed.
De Wereld Honger Index wordt opgesteld door het Amerikaanse onderzoeksinstituut voor internationaal voedselbeleid Concern Woldwide en de Duitse hulporganisatie Welthungerhilfe.
De wereldcrisis is nog veel erger, zo vrezen ngos, gezien oorlog hen verhindert peilingen te doen in 13 landen waaronder Syrië, Somalië, Soedan en Zuid-Soedan.
Dominic MacSorley, van de Ierse hulporganisatie Concern Worldwide: Medewerkers in landen als Niger vertellen me gruwelverhalen over ouders die moeten kiezen welk kind ze die ene maaltijd zullen geven die ze die dag hebben. Andere gezinnen overleven op een kom meelpap per dag, andere eten tot tien dagen op een rij niets.
Die mate van honger en ondervoeding is niet aanvaardbaar in de 21ste eeuw, het is beschamend en immoreel.
De hongerindex slaat op 118 ontwikkelingslanden, waarvan bijna de helft met een alarmerend hongerpeil kampt. De index is gebaseerd op vier factoren: sterftegraad onder kinderen jonger dan vijf, geremde groei, ondervoeding en het aandeel jongeren wiens gewicht te laag is voor hun lengte.
Medewerkers in landen als Niger vertellen me gruwelverhalen over ouders die moeten kiezen welk kind ze die ene maaltijd zullen geven die ze die dag hebben. Andere gezinnen overleven op een kom meelpap per dag, andere eten tot tien dagen op een rij niet
Dominic MacSorley van de Ierse hulporganisatie Concern Worldwide
Dit zijn enkele van de meest verrassende vaststellingen: * In Oost-Timor, Burundi en Papoea-Nieuw-Guinea is de helft van de kinderen jonger dan vijf door ondervoeding kleiner dan ze zouden moeten zijn.
* 795 miljoen mensen, of 70,5 keer de bevolking van België, lijden dagelijks honger.
* Elke dag sterven 21.000 mensen door honger of daaraan gerelateerde oorzaken, zo stellen de VN. In 20 landen is minstens een kwart van de bevolking ondervoed.
* Tot 50 landen, waaronder Jemen, Haïti, Pakistan, Zimbabwe en Afghanistan, zullen in 2030 nog altijd alarmerende hongercijfers laten optekenen.
* Andere landen in de lijst van 10 ergste zijn Madagaskar, Jemen, Sierra Leone, Afghanistan en Niger.
MacSorley stelt dat de technologie, de kennis en de middelen beschikbaar zijn om binnen de komende 14 jaar een hongervrije wereld te bekomen. Wat ontbreekt, is de urgentie en de politieke wil om beloftes in daden om te zetten.
Dit artikel gaat over nog een ander soort lijden .
Hier spreken me van lijden door honger te hebben maar
geen middelen om zich te voeden.
Honger kan er voor zorgen dat mensen niet meer willen of
kunnen leven nog .
Zonder voedsel is het onmogelijk om nog lang te leven.
Kinderen leven zonder eten , of moeten de straat op om
achter geld te bedelen om toch maar een beetje te kunnen
eten of te leven . Lijden om te overleven als het ware .
Euthanasie op basis van louter psychisch lijden zou in ons land niet langer een optie mogen zijn. Dat vindt een groep van 65 professoren, psychiaters en psychologen. In een open brief vragen ze de regering de wetgeving aan te passen.
Jaarlijks overlijden in ons land zo'n 2.000 mensen na euthanasie. 2 à 3 procent van die groep doet dat op basis van ondraaglijk psychisch lijden. De afgelopen 2 jaar ging het telkens om zo'n 50 gevallen.
Volgens professoren Ariane Bazan (klinische psychologie aan de ULB), Gertrudis Van de Vijver (moderne wijsbegeerte en wetenschapsfilosofie aan de UGent) en Willem Lemmens (ethiek aan de UA) zijn dat 50 gevallen te veel. "Wij zijn gealarmeerd door de toenemende banalisering van euthanasie op grond van psychisch lijden alleen", schrijven ze in een open brief. "Wij dringen erop aan om het toelaten van euthanasie in deze gevallen uit de huidige wetgeving te schrappen."
De ondertekenaars zijn niet gekant tegen euthanasie an sich. Wel stellen ze dat ongeneeslijkheid bij mensen die psychisch lijden, bijvoorbeeld door een depressie, niet objectief kan worden vastgesteld. "Er is maar een iemand die weet hoeveel pijn het doet op het moment zelf", verduidelijkt professor Bazan. En daarbij benadrukt ze de laatste woorden: op het moment zelf. "Er is veel mogelijk en er kan veel veranderen. Je mag niet vergeten dat een uitzichtloos gevoel eigen is aan bijvoorbeeld iemand in een depressieve fase."
Ongeneeslijk is relatief
SHARE
'Bij deze patiënten zegt de wetenschap dat niet zozeer de verschillende therapieën, maar wel de robuustheid van de behandelende therapeut bepalend is'
Zelf gelooft de professor niet in woorden als uitbehandeld of therapieresistent bij psychische klachten die niet het gevolg zijn van fysieke aandoeningen. "Bij deze patiënten zegt de wetenschap dat niet zozeer de verschillende therapieën, maar wel de robuustheid van de behandelende therapeut bepalend is. Dat betekent dat je eigenlijk maar alle mogelijke kansen hebt benut als je alle mogelijke therapeuten hebt geprobeerd."
Aanleiding voor de brief is het eerste euthanasiedossier dat in oktober werd overgemaakt aan justitie. Dat betrof de 85-jarige Simona De Moor, een Antwerpse die aan een onhandelbare depressie geleden zou hebben. De huisarts die haar leven beëindigde, zou de wet niet hebben nageleefd. Die schrijft voor dat in dergelijke gevallen drie artsen hun toestemming moeten geven, inclusief een specialist in de aandoening van de patiënt. In het geval van De Moor zou er geen psychiater gehoord zijn.
Professor Bazan haalt ook een tweede, recent verhaal aan, dat volgens haar illustreert hoezeer ongeneeslijkheid, zelfs na lange jaren therapie en ondraaglijk lijden, relatief kan zijn. Het gaat om een 24-jarig West-Vlaams meisje dat al jaren aan psychiatrische problemen lijdt. Afgelopen zomer zou ze euthanasie krijgen, maar uiteindelijk zag ze er op het laatste moment van af.
SHARE
'De gedachte dat de handrem door middel van euthanasie opgetrokken kan worden, kan net de kracht geven om toch verder te gaan'
Volgens Wim Distelmans, professor palliatieve geneeskunde (VUB) en voorzitter van de Federale Commissie Euthanasie, is het net goed dat zo iemand als dat meisje weer perspectieven ziet. "De gedachte dat de handrem door middel van euthanasie opgetrokken kan worden, kan net de kracht geven om toch verder te gaan."
Hij benadrukt dat euthanasie bij psychisch lijden niet zomaar wordt toegepast. "Het gaat niet op voor iemand die een paar maanden lijdt. Wel voor mensen bij wie na jaren verschillende medicijnen, therapieën en therapeuten niets veranderd hebben."
Noch justitieminister Koen Geens (CD&V) noch volksgezondheidsminister Maggie De Block (Open Vld) wenste te reageren.
Deze vorm van lijden gaat over het niet meer zien zitten wegens
verschillende omstandigheden maar de meeste draaien rond
het feit dat de mensen ziek zijn geestelijk , mentaal of gewoon
lichamelijk.
Ik snap natuurlijk dat sommige mensen niet meer willen leven
op deze manier , of ze het zeer moeilijk hebben om dit te verwerken
maar vind het niet altijd de juiste beslissing om daarom uit het leven
te stappen. Maar ik zou dan ook zelf wel niet kunnen leven als een
plant , dan zou ik inderdaad dit ook wel overwegen .
Soms wordt dit toegestaan en soms ook niet het hangt van persoon
tot persoon af .
Persoonlijk vind ik dat deze oplossing niet moet bestaan.
