Op 5 mei verzamelden we om half 8 aan het station van Sint-Truiden met 3 en 4 sport om te vertrekken naar de Ardennen. Ongeveer rond 10 voor 8 kwam onze trein aan in Sint-Truiden. We reden zo'n 15 minuten tot in Landen, daar moesten we dan weer overstappen. Eens overgestapt reden we verder tot in Luik. In Luik mocht iedereen een kwartiertje vrij rond lopen, we moesten nog wachten op de aansluiting. Chelsey, Lou en ik gingen eerst naar de bank om geld af te halen en gingen daarna naar het snoepwinkeltje. Na 15 minuten was de trein aangekomen. Eenmaal op de trein reden we verder tot in de Ardennen. Toen we aankwamen kregen we maar liefst 2uur vrije tijd, we konden nog niet meteen aan inze activiteiten beginnen. Een monitor begeleiden ons tot aan een sportpleintje. Daar konden we voetballen, basketballen, schommelen, ..., maar we hadden geen bal. Na een tijdje had er toch iemand een bal gevonden. Wie niet wou voetballen kon gaan honkballen met deheer Esters, hij lag slaapzakken die honken moesten voorstellen. Na deze 2uur spelletjes spelen, begonnen we uiteindelijk aan onze activiteiten. Als eerste deden we Via Ferata. We moesten beveiliging aandoen met verschillende touwen die ons leven moesten redden als we zouden vallen. Via Ferata is een rots naar boven klimmen met behulp van ijzeren nietjes in de rots. Na dit deden we 2 bruggen, indio bruggen. Dat zijn bruggen op ongeveer zo'n 35m hoogte van de grond. De eerste was makkelijk, dat was een brug met allemaal houten balkjes waar je op moest stappen. Deze was makkelijk. De tweede dat is een ander verhaal, deze heb ik niet gedaan. Ik heb het ook niet geprobeerd, het wiebelde heel fel en je moest met 2voeten op een ijzeren touw stappen. Omdat ik dit niet deed, moest ik langs een andere weg weer naar beneden. Eenmaal beneden gingen we Rappellen, je moest via een laddertje naar boven klimmen. Het trapje was wel heel vermoeiend, maar als je boven kwam was het veel fijner wat je dan moest doen. Je moest met een rapel terug afdalen, dit vondt ik wel fijn, maar het duurde wel een beetje lang eer dat je beneden was. De laatste activiteit van de dag was een Deathride. Ik had me er al heel de dag op verheugd. Als iedereen deze gedaan had gingen we naar de chalet, die was nog 40minuten stappen van ons verwijderd. Toen we aan de chalet aankwamen werd de indeling van de kamers geregeld. Ik lag met Chelsey, Lou, Ran en Katrien op de kamer, alle meisjes samen dus. Eerst mochten wij gaan douchen en dan de jongens. De jongens probeerden wel aan de deur binnen te kijken, maar dat is niet zo goed gelukt! Eenmaal gewassen en zuiver aangekleed konden we gaan eten. Het eten viel wel redelijk goed mee, het was: kervelsoep, chipolata met aardappelen en warme appelmoes. En als desert een yoghurtje. Na het eten kregen we een uurtje ontspanning, daarna werden we in groepen gedeeld voor de nachtwandeling. Alle meisjes moesten aan een tafel apart gaan zitten en mochten de groepen kiezen. Ik koos Jan Roggen, Nick Briers, Olivier Vanistendael, Frederik Kukenheim en Nick Moors. Toen we weer aankwamen aan de chalet kregen we te horen dat we het langste hadden gewandeld, we hadden 2 uur en 45minuten gewandeld. Je kon nog yoghurt eten of soep drinken. Maar dat deden we niet, we gingen allemaal naar de kamer. Ongeveer rond 1uur sliep iedereen in de kamer. Rond half 7 zijn Lou en ik opgestaan, de rest heeft nog geslapen tot half 8. Om 8uur was het ontbijt. Na het ontbijt moesten we de koffers inladen en begonnen we aan onze activiteit voor die dag. Onze eerste activiteit was nog eens een Via Ferata. Na de Via Ferata was er een hoog touwenparcour. En daarna kleine deathrides van boom tot boom. Na de kleine deathrides gingen we nog rappellen zonder een rots maar gewoon zo in de lucht. Dit was de laatste activiteit. Daarna gingen we onze boterhammen opeten aan de chalet. Eenmaal 2uur moesten we weer terug wandelen tot aan het station in Fairon. Om 5 over 3 kwam onze trein aan. We moesten weer afstappen in Luik en mochten weer eventjes vrij terwijl we wachten op de aansluiting naar Landen. Rond kwart na 4 kwam de trein richting Landen aan. Eenmaal in Landen moesten we weer afstappen en 5 minuten wachten op de trein naar Sint-Truiden. Toen de trein aankwam moesten we nog 10minuten in de trein zitten eer we in Sint-Truiden waren. Toen we daar aankwamen konden we eindelijk naar huis na 2vermoeiende dagen.
De school had besloten om op woensdag 6 april 2011 met de klas 3 en 4 sport een uitstap te organiseren, ter sponsoring van onze sporttweedaagse 5 en 6 mei 2011.
We zouden daar met de fiets heen gaan om kaarsjes te branden. 1kaars kost 3 met sponsoring inbegrepen en zonder 0,60.
We hadden dus per kaars 2,40 winst.
Toen de school eindigde op woensdag 6 april 2011, moesten we middag gaan eten.
Tegen half 1 was iedereen klaar met eten.
We verzamelden op de speelplaats van de hogere cyclus en vertrokken dan, het was ongeveer 1uur toen, richting Scherpenheuvel.
In het begin ging alles nog goed, Chelsey en ik kozen ervoor om achteraan te fietsen, ook al was dat niet zo slim!
Na een tijdje begon het moeilijker en moeilijker te worden om de groep te kunnen volgen.
Ongeveer in Nieuwerkerken kreeg Chelsey pijn aan haar knie, ze kon dus niet meer verder fietsen.
Ik fietste dus nog alleen met de heer Dullaers achteraan.
We waren ergens op een fietsweg van de fietsroute, ik denk ongeveer in de helft toen ik me niet meer zo goed voelde.
Ik begon weg te draaien en viel flauw van mijn fiets, gelukkig was de heer Dullaers nog voor mij om mijn val een beetje af te remmen, want ik ben dus tegen zijn band aangereden en dan pas gevallen. Net langs een boom.
Dat was wel geluk hebben, maar ik viel recht op mijn gezicht en dat was wel pijnlijk!
Met veel pijn heb ik verder gefietst tot in Scherpenheuvel. Eenmaal in Scherpenheuvel moesten we nog voor de laatste keer een inspanning doen om een steile berg op te fietsen om aan de kerk te geraken.
Deze berg heb ik toch niet opgefietst. Ik ben afgestapt en ben verder gewandeld met mijn fiets in mijn handen.
Eenmaal in Scherpenheuvel mochten we eventjes rusten en dan mochten we de kaarsjes die we verkocht hadden, gaan aansteken.
In dat houten gebouwtje met veel ramen was het wel heel erg warm. Dat was natuurlijk door al die kaarsen die aan het branden waren.
Als dit gebeurd was gingen we terug vertrekken. Gelukkig had Willem niet zo veel last van zijn lies en wou hij eventjes in mijn plaats fietsen op weg terug naar Zepperen.
Maar na zo een 15km wou Willem niet meer en moest ik terug fietsen, "Nog 25km", dacht ik toen, "dat moet haalbaar zijn!"
Die 25km waren niet zo moeilijk als ik verwacht had.
Sneller dan gedacht waren we weer in Nieuwerkerken en dan in Zepperen.
s Avonds heb ik mijn mama laten weten over mijn val en ze kwam mij halen om naar de dokter te gaan.
De dokter vertelde me dat ik een zware hersenschudding had en een gekneusde wang.
Daarom was ik er dus ook niet op 7 april 2011, de dag dat de excursie naar Diest doorging.
Op donderdag 24 februari 2011, hadden we weer maar eens een lesvrije dag die themadag genoemd werd. Ik had al vernomen dat het thema Frans zou zijn. De eerste twee uren werden opgevuld met de film "Bievenue chez les Ch'tis". Het ging over een postbode die in het Zuiden van Frankrijk woonde en postbode directeur wou worden. Het is helemaal mislukt en hij werd als postbode directeur naar het "slechte" Noord-Frankrijk gestuurd. Eenmaal hij daar aankwam was het er helemaal niet zo slecht als ze zeiden in het Zuiden, het waren allemaal leugens! Natuurlijk wou hij niet dat zijn vrouw en zijn zoontje ook naar daar kwamen en loog hij iedere keer wanneer hij voor een weekendje op bezoek ging in het Zuiden. Zijn vrouw had toch besloten om een keertje mee te gaan, maar had hun zoontje bij haar ouders gelaten. De man had met zijn vrienden uit het Noorden geregeld om in een heel vieze stad waar ze nog in de mijn werkten te gaan slapen met zijn vrouw, na één dag had de vrouw het al door! Maar na de twee jaar dienst die hij als postbode directeur moest doen zijn hij en zijn vrouw toch maar weer naar het Zuiden verhuisd. Toen de film gedaan was, gingen we naar de sporthal om Ch'ti-bal te spelen. Dat is een spelletje ongeveer zoals honkbal, je bent in twee groepen verdeeld. Van de ene groep staan er enkele in het veld om de bal te kunnen vangen en ook elk een speler aan een honk om een vraag te stellen, daarlangs staat ook nog eens van de zelfde groep een speler in een band rond de honk om de bal naar de volgende honk te kunnen spelen. Van de andere groep gooit ieder om de beurt de bal en loopt naar de eerste honk, als je aankomt bij de honk dan moet je een vraag beantwoorden. Als je niet juist antwoord moet je een andere vraag vragen, antwoord je wel juist dan mag je door naar de volgende honk. 's Middags was er geen warm eten voor de internen, dus moesten wij ook boterhammen eten in refter 2. Namiddag hadden we de activiteit genaamd swingpaleis, deze was natuurlijk ook franstalig. Eerst moest je je in groepen delen, in een groepje van 12 en deze groep moest je nog eens opsplitsen in groepjes van twee of drie. Als je dit gedaan had moest je tussen 16 liedjes kiezen, hier koos je er drie van. Deze ging je dan inoefenen in een lokaal met je klein groepje. Na een kwartiertje mocht je wisselen en kon je andere liedjes inoefenen. Om 14h10 kregen we 10minuutjes pauze, daarna gingen we naar de voorzaal om de "echte" activiteit uit te voeren. Je had nog steeds je groepjes van 12, je had in de activiteit swingpaleis, nog drie activiteiten. Als eerste moesten we zingen en raden wat het liedje was, dit moesten we tegen team A1 doen. Een andere groep dat ook in team B zat moesten achter ons op de banken gaan zitten om onze zang enzo te versterken zodat we meer punten zouden krijgen. Als tweede was het een quiz en moesten we de weggelaten woordjes raden uit een franstalig liedje, de karikaturen raden van enkele franstalige zangers en aan de hand van prentjes raden welk liedje het was. Als derde moesten we team B3 versterken en op de banken gaan zitten, sneller dan gedacht was het al half vier. Themadag zat er alweer op!
Hallo, ik ben Kimberley Luyckx en ik ben 15jaar. Ik ben geboren te Hasselt op 27/07/1995. Ik heb 1 broer, hij noemt Michaël Luyckx. Mijn broer is 18jaar en is ook geboren te Hasselt op 08/10/1992. Mijn hobby is dansen in groep. Ik doe ook danswedstrijden.
Op donderdag 24 februari 2011,
