De heuse rit naar Amritsar en Varansi & eindbeschouwing...
Hey!
Ondertussen is onze laatste week al aangebroken en veel tijd om de blog bij te vullen hebben we de voorbije dagen niet gehad. Even een kort overzicht van wat we de voorbije dagen precies gedaan hebben:
Na een paar daagjes relaxen hebben we onze laatste dag dag in Mc Load ganj optimaal proberen te benutten. Eerst zijn we naar de woonst en dus de tempel van de Dalai Lama gewandeld, best indrukwekkend met alle mediterende monniken daar. We hebben ons er even bijgezet, maar als pure leken in het mediteren werden we eerder een beetje zeeziek van de bijhorende bewegingen en hebben we het na een half uurtje al opgegeven. Nadien hebben we nog het Tibetaans museum bezocht waar we verbijsterende getuigenissen over de bezetting van Tibet door China konden lezen, best emotioneel allemaal. s'Avonds zijn we dan naar Bagshu (een dorpje wat verderop) gewandeld, waar we uitgebreid zijn gaan eten. De kers op de taart was het dessert: "Hello to the King", bombastischer kon niet eigenlijk, een kom vol ijs, chocoladesaus, koekjes, banaan, rozijntjes, nootjes en dit alles afgewerkt met kokosnootstukjes. Gelukkig hadden anderen ons al geinformeerd en was eentje voor ons beide al meer als voldoende :)
Woensdag 22 juli zijn we dan vertrokken naar Amritsar, een hectische busrit van ongeveer 7 uur en eens aangekomen was het al avond en hebben we na een korte wandeling rond het domein van de Gouden Tempel (DE trots van Amritsar) met nog een Engelsman een slaapplaats gezocht. Donderdag zijn we dan daadwerkelijk de 'Golden Temple' gaan bezoeken. Vooraleer je binnen mocht moest iedereen zijn haar bedekken, schoenen achterlaten en de voeten wassen. Bij het betreden van het heilig domein hadden we meteen een 'wow-gevoel', iets gelijkaardigs als bij de Taj Mahal. Alle gelovigen zongen de gebeden mee op de luide muziek in het domein, gingen in het water rondom de tempel, wasten zich erin of gingen kopje onder, dronken een slok water en sprenkelden nadien nog wat over hun lichaam om zichzelf te reinigen. Heel merkwaardig om te zien aangezien het water niet echt helder was en er gigantische grote vissen in rondzwommen. Hoewel we het geloof niet delen, hebben we toch erg veel respect voor de Sikhs opgedaan. Niet alleen was de sfeer er zeer vredig, ook was er een plaats rondom de tempel voorzien waar iedereen, onafhankelijk van geloof, ras of geslacht, gratis eten aangeboden kreeg. s'Namiddags konden we terug beginnen reizen: 6uur de bus in naar Katua, waar we rond middernacht een treinrit van 22 uur tegemoet gingen richting Varanasi.
Tot nu toe waren de treinritten steeds aangenaam met leuk gezelschap en ondanks de twee aardige Indische mannen die hun beste Engels voor ons naar boven haalden was deze rit toch iets minder... Kim kampte met hoofd- en oogpijn en ik werd fameus ziek op het einde van de rit... Bij aankomst besloten we dan ook het dichtstbijzijnde hotelletje op te zoeken, uit te zieken en pas de volgende dag op zoek te gaan naar een leuker verblijfplaatsje pal aan de Ganges (de heilige rivier waar dagelijks vele krakkemikkelige bootjes varen, de bewoners zichzelf en de kleren wassen, maar waar ook de lijken en assen van de doden -Hindoes weliswaar- worden gestrooid..). Het Vischnu Resthouse was onze uitverkorene met kleine basis kamertjes en een gezellig 'roof-top' terassje met een leuk uitzicht op het water.Een nadeel van het hotel... de torenhoge trap die van boven tot beneden vol ligt met... koeiendrek... net zoals de hele stad hier trouwens! Nuja, koeien zijn heilig, dus daar hebben we niets op aan te merken. :) Ondertussen hebben we de hele rivier al afgewandeld (precies alsof we aan de zee zijn met het bijhorende windje), bij zonderondergang een boottrip op het water gemaakt, het crematorium en enkele tempels bezocht, waaronder een apentempel waar het net op dat moment voedertijd bleek te zijn.. ook wel de moeite moeten we zeggen :) Conclusie: Aan de rivier is Varanasi echt tof, de vuile en drukke binnenstad is iets minder ons ding, maar het begint ondertussen al wel te wennen.
Morgen gaan we op daguitstap naar Sarnath, een Boedhistisch dorpje wat verderop en woensdagavond hebben we alweer de nachttrein naar Delhi waar we ons nog twee daagjes kunnen uitleven, ons gastgezinnetje en enkele andere mensen gaan bezoeken en dan .... terug naar Belgie!
Dit is vermoedelijk een van de laatste blogberichtjes, dus bij deze... dankjewel om de verhalen te volgen! :) 1 ding is zeker: de maand is gewoon voorbijgevlogen en was echt de max! Alle ervaringen hebben ons een iets bredere kijk op het leven gegeven en doen ons dromen van nieuwe avonturen.
Groetjes!!!
26-07-2010 om 17:24
geschreven door Kim&Erika
19-07-2010
Relax in Mc load Gansj
Helaba!
We zijn ondertussen al wat wegwijs in het kleine 'Mc Load Ganj' en dit bergdorpje is zonder overdrijven een van de hoogtepunten van deze trip. Eerst verbleven we in een hotelletje 'green' met ontzettend aardige Tibetaanse eigenaars en een gezellig & heerlijk bijhorend restaurantje. Daarna besloten we voor twee nachten een ander goedkoper kamertje te bezetten in een guesthouse vlak ernaast en nu huren we, dankzij een Spaanse jongen die we hier hebben leren kennen, een spotgoedkoop kamertje bij een sympathiek gezinnetje wat verder van de twee 'main streets'. De kamers zijn erg basis, een beetje krotachtig met steenharde bedden, beschimmelde muren, een gedeelde badkamer waar je doucht met emmers en je voldoende geduld moet opbrengen wil je graag een emmer met warm water :). Langs de andere kant is dit minder luxueuze verblijfje echt ongelofelijk charmant, temidden van een grote tuin waar de kippen, honden, apen en eekhoorntjes los rondlopen, de hanen je tegen een uur of zes gegarandeerd hebben wakker gemaakt (lang leve de oorstopjes!) en de eigenaars alles doen om het je naar je zin te maken.
Omwille van de hevige regens die je hier in de bergen hebt, hebben we weer ontzettend veel andere reizigers leren kennen in het 'Green-restaurantje' (waar we tegenwoordig elke dag onze koffie en afhankelijk van ons gemoed een stukje verse wortel-, banaan-, citroenyoghurt-, of chocoladewalnootcake benutten - kwestie van die verloren kilo's in het begin van de reis weer bij te winnen ;). Naast het dagelijks babbelen, eten en lezen hebben we natuurlijk ook al het een en 't ander gedaan hier. Zo hebben we al een Tibetaanse kookles gevolgd. Vanaf nu zijn we dus in staat om heerlijke broden en koekjes te bakken en na de Indische kookles van morgen normaal ook de plaatselijke specialiteit 'momo's', een soort van gevulde deegwaren. Kim heeft er ook al een 2-uurse yogasportles op zitten waar ze heel enthousiast over was en die ze (en ik die nu mn boek uit heb) zeker nog eens gaat doen een van de komende dagen. Naast de yoga-lessen heb je hier ook tal van andere mogelijkheden om tot rust te komen, jezelf terug te vinden of je geest wat te trainen. Het is hier dan ook niet voor niets een 'bezinningsoord' vol met monikken. Straks gaan we ook een uurtje 'mediteren' en zien of het op ons evenveel effect heeft als op sommige van de andere reizigers hier.
Een laatste dingetje dat ik nog te vertellen heb betreft ons ultieme hoogtepunt (zowel letterlijk als figuurlijk) : onze trektocht naar Triund, de top van een berg die we gisteren 'beklommen' hebben. Samen met de twee zonen van onze gastvrouw (die van de charmante krot-kamertjes) zijn we eerst een in Jeep naar een tempel in Dharamkot (een dorpje wat hogerop) gereden en vanaf daar te voet verder gegaan. Die rit op zich was al de moeite aangezien de wegen met de vele haarspeldbochtjes vlak naast die diepe afgronden, niet echt wegen genoemd kunnen worden... Op een bepaald moment moest een van de zonen zelfs uitstappen en eens goed op de aarde naast een afgrond springen om te checken of het de Jeep wel zou houden.... Een bewogen rit zeg maar :) Door de regen was het 'trekken/klimmen' in het begin best gevaarlijk en zagen we niet veel van het zn.prachtige uitzicht door de dikke mist. Soms zagen we zelfs elkaar niet meer maar dankzij de twee ervaren jongens en onze eigen voorzichtheid hebben na een dikke drie a vier uur toch de top bereikt. Na een vermoeiende klim van 1000 meter in de hoogte waren we dan ook zo blij toen de hemel plots opklaarde, het zonnetje kwam piepen en er een prachtig uitzicht uit het niets verscheen. Weeral een adembenemend moment gedurende deze trip! Daar waar de afdaling voor Kim met haar knieblessure wat moeizamer ging, was ik volledig in mn nopjes toen ik samen met een van de twee jongens in een tof tempo'tje de stenen kon afspringen :) voor iedereen die de Penon de Ifach in Calpe heeft beklommen.. dit was vergelijkbaar met de laaste honderd meter vooraleer je de top bereikt, maar dan wel over een afstand van enkele km's :) Rond 19uur s avonds bereikten we terug het thuisfront en konden we nog wat nagenieten en onze avonturen delen met de andere bewoners van de de krot-kamertjes tijdens een gezellig dineetje int stad.
Donderdag begint ons volgend avontuur, de trip naar Varanasi!
(kleine update: de plannen zijn gewijzigd en morgen nemen we zeer impulsief een bus (ritje van 6uur) naar Amritsar waar we zullen overnachten en van daaruit richting Varansi trekken)
Dikke knuffel!
19-07-2010 om 00:00
geschreven door Kim&Erika
15-07-2010
Hello Dalai Lama!
Maandagnamiddag vatten we onze tweedaagse reis aan van het verre Jaisalmer in Rajastan naar Mc leod ganj/Dharamsala, de thuishaven van de Dalai Lama, in het noorden van India.
Eerst namen we in Jaisalmer om 4.30pm de (nacht)trein naar New Delhi. In deze trein deelden we onze slaapcabine met een ouder Indisch koppel dat onderweg was naar een huwelijk enkele honderden kilometers verder. Dat waren echt keilieve mensen waarmee we leuke gesprekken hadden over elkaars thuis, cultuur en eten en drinken hebben gedeeld . Dankzij hen hebben we weer een lekker receptje van indisch gebak op in ons reisboek genoteerd.
De volgende morgen om 11u kwamen we aan in Delhi en hebben we de dag gespendeerd in afwachting op de volgende nachttrein naar Pathankot. Onze tweede stop in het hectische Delhi was weer gewaagd. De opdringerige taxichauffeurs, mannen die je naar toeristenbureau's willen lokken, mannen die je nastaren... konden we al deskundig negeren, maar onze weg vinden met een simpele kaart bleek niet zo eenvoudig. We horen jullie al denken: 'uiteraard, hoe kan dat anders, twee vrouwen, een kaart en een grote wereldstad?'. MAAR, geen ongegronde dikkenekkerigheid over onze kaartleeskwaliteiten, er was echt iets mis!! Wij gingen er vanuit dat onze trein aan was gekomen in het New Delhi railwaystation en namen dat als startpunt. Nadat we tot de conclusie kwamen dat we ons bevonden in een weinig toeristisch deel van old delhi, viel natuurlijk onze frank: we waren aangekomen in het old delhi railway station. Dit konden we zelfs perfect verifieren op onze kaart . Tijdens de wandeling in dat vorige lokale deel maakten we trouwens het toppunt mee tot nu toe. We werden zowat omsingeld en gevolgd door een 30-tal jongentjes in schooluniform die ons uiteindelijk met citroen(schillen) bekogelden :s. Dit was wel ff een fel moment en we waren blij dat een plaatselijke handelaar de jongetjes uiteindelijk wegjoeg, want wij konden er zelf precies niet veel invloed op uitoefenen. In ieder geval genoeg gewandeld toen en vervolgens met knorrende maagjes de metro genomen naar Connaugh Place, de plaats die we vanuit het station wilden bereiken. Na wat rondhangen op Connaugh place en in het station namen we om 20u20 de trein richting Pathankot.
Vanuit Pathankot hadden we de volgende morgen twee opties: met de bus naar Dharamsala (4u) of met een lokaal klein en traag treinje door de Kangravallei naar het dorpje Kangra en van daaruit nog een uurtje met de bus naar de Dharamsala (6u). Wegens de goede aanbevelingen in onze Roughguide opteerden we voor het tweede en het was echt wel de moeite waard. Vanuit het treintje hadden we prachtige uitzichten over de groene vallei en we hadden een eerste echte 'indische treinervaring' (lees: houten bankjes, kort op elkaar zitten, veel volk, geen airco, vele kleine lokale stations en ookwel indische mannen die verwonderd waren over twee alleen reizende 'getrouwde' westerse vrouwen ). Vanuit Kangra namen we dan een plaatselijke bus naar Dharamsala en daar namen we een gedeelde taxi om na 2 dagen via de zeer scherpe haarspeldbochten Mc leod Ganj te bereiken! In het relaxe Green hotel konden we vervolgens zalig bekomen van ons tripje... Over onze ervaringen hier lees je in het volgende bericht meer!!
Cheers
15-07-2010 om 16:54
geschreven door Kim&Erika
11-07-2010
In de woestijn
Namaste!
Vrijdag zijn we aangekomen in Jaisalmer, een ministadje temidden van de woestijn. Ondanks de hitte (zo'n 44 graden) is het hier echt geweldig! In tegenstelling tot de grote steden die we tot nu toe bezocht hebben kunnen we hier rustig keuvelen in de kleine straatjes zonder dat een horde mensen ons tegemoet komen, vanalles uitroepen of ons aanstaren.
Gisteren was het dan zover, de kamelensafari.. We wisten niet zo goed wat te verwachten omdat dit toch echt wel een echte toeristentopper is en we hoopten gewoon dat de kamelen een beetje degelijk behandeld zouden worden ( in tegenstelling tot de olifanten in Jaipur). Eerst trokken we zo'n 60km in de 'woestijn', noem het maar een uitgestrekte platte vlakte met hier en daar wat droge struiken. Van daaruit kregen we samen met nog een achttal andere toeristen een kameel toegewezen en kon de dagtocht beginnen. De tocht was relax, en in tegenstelling tot sommige andere toeristen die niet echt voorbereid waren op de hitte waren Kim en ik goed ingepakt en voorzien met voldoende water om de namiddag door te komen. Eens aangekomen in de 'echte' woestijn, met de heuvels en rare reuze kevers was iedereen natuurlijk in z'n nopjes. Mannekes, wat een prachtig uitzicht! We bleven daar tot zonsondergang en hadden ondertussen voldoende tijd om kennis te maken met al de andere backpackers die eveneens zon kamelentochtje niet wouden missen. S'avonds was er in het basiskamp eten en lokaal entertainment voorzien, best grappig allemaal en hoe moeilijk het ook was om niet op te springen te beginnen dansen op de opzwepende muziek hebben we ons toch maar mooi koest gehouden :) Daarna kwam het hoogtepunt natuurlijk.. we kregen de keuze om in hutjes te slapen of onder de blote sterrenhemel in de woestijn. Die keuze was niet makkelijk omdat we al het een en 't ander gehoord hadden van andere reizigers, maar besloten toch de uitdaging aan te gaan. Samen met vier anderen werden we op een krakkemikkelige kamelenkar terug naar de woestijn gevoerd en kregen we veldbedden en muffe dekens om de nacht door te komen. Dat was ook wel iets! De hemel was zo helder met ontelbaar veel sterren dat iedereen er stil van werd. De nacht zelf verliep iets chaotischer, we sliepen in een groepje van vier met nog twee Britse jongens en daar waar Kim al ingedommeld was, bleek een van de jongens er van overtuigd te zijn een soort gegrom in een naburig struikje te horen..(een Jakhals of Hyena meende hij) In het midden van de nacht ben ik nog van bed gewisseld om de Brit toch ook een beetje nachtrust te gunnen en te bewijzen dat alles wel degelijk veilig was ( ale.. daar ging ik zelf toch van uit). De nacht was kort met veeeeeel wind en zand, dus we wisten de douche en ons echt bed toch wel te apprecieren bij aankomst in het hotelletje.
Morgen trekken we naar hogere oorden in Himachal Pradesh. Oorspronkelijk was het plan om naar het prachtige Srinagar te trekken, maar aangezien er momenteel een kleine burgeroorlog heerst en we al wat wrede verhalen te horen gekregen hebben, hebben we onze route maar snel gewijzigd. We gaan nu wat bezinnen in Dharamsala en Mc Load gansj (thuishaven van de Dalai Lama).
ps. Rechts zijn er al wat foto's terug te vinden, geniet er maar van want mijn camera heeft het plots begeven en gezien de vele virussen op de computers hier, hebben we besloten geen risico's meer te nemen met onze enige overgebleven camera. De rest van de foto's volgen dus na onze terugkomst.
Hasta la vista!
11-07-2010 om 12:17
geschreven door Kim&Erika
Met een kleine hindernis naar de laatste hoek van 'the golden triangle', Jaipur
Hier op aanvraag een blogbericht in het Nederlands
Na de schoonheid van de Taj Mahal op maandag bezochten we dinsdag, als start van onze trip van 4u naar Jaipur, het Agra fort. Dat was een zeer mooi fort met als hoogtepunt een adembenemend uitzicht op de Taj Mahal. Net als in de Taj Mahal voelden we ons ook daar, naast een toerist een India, een bezienswaardigheid voor de Indiers zelf! Ontelbare keren werden we op de foto gevraagd met als hoogtepunt een keigrappig groepfoto met een groep van 30 Indiers uit Mumbai.
Tijdens de rit naar Jaipur hebben we vervolgens een natuurpark bezocht, Keoladeo, wereldberoemd voor zijn vogels en vooral in de winter drukbezocht door ornitologen uit alle hoeken van de wereld. Wat betreft de vogels hebben wij, samen met iemand van daar, vooral indische vogels gespot. Daarnaast hebben we ook apen, jakhalsen, waterschildpadden, herten, en uiteraard vele koeien gezien. Dit was echt een leuke ervaring, fijn in de natuur en als een echte sluiper om dieren te spotten .
Toen we wilden vertrekken bleek dat de auto defect was, iets met de rem, de rubbere riem (the belt) was gesprongen. Tegen een slakkentempo, in het hectische indische verkeer (!), hebben we toen een garage gezocht. Tijdens die zoektocht bleek dat bijna alle garages gesloten waren. Na een uur hebben we uiteindelijk een garage gevonden en hebben we daar nog drie uur gewacht tot de auto gemaakt was. Tijdens deze reparatieklus waren we de lokale bezienswaardigheid en verzamelden zicht steeds meer mannen in de buurt van de garage en vooral onze auto.. :-s. Een beetje een ongemakkelijk gevoel dus, maar we hielden ons veilig in de auto :)
Om 21u kwamen we 3.5u later aan in een onverwacht sjiek hotel met zwembad in Jaipur. Na een lekker avondmaal op het mooie dakterras met een Duitse dame die we in Agra hadden ontmoet, waren we blij om na de bewogen dag ons bedje op te zoeken.
Woensdag 7/7 hebben we in de voormiddag het Amberfort in de buurt van Jaipur bezocht. Het was zalig verdwalen in dit fort, bekend om zijn prachtige uitzichten op de bergen en zijn olifanten die toeristen naar boven vervoeren (wat wij wegens het toeristische gehalte ervan, de belachelijk korte afstand die makkelijk te wandelen viel en de slechte toestand van de olifanten bewust niet hebben gedaan). Na wat relaxtijd in het hotel bezichtigden we in de namiddag met Sandra, de duitse dame, het centrum van Jaipur met zijn vele drukke winkelstraatjes en de Hawa Mahal, een deel van het paleis waar je allemaal kleine raampjes hebt met uitzicht op de stad en de omgeving.
Donderdag 8/7 voormiddag bezoeken we nog de Galta tempels of the monkeytempels in de bergen. S avonds nemen we onze allereerst nachttrein richting Jaisalmer, zeer leuke ervaring en tegen alle verwachtingen in hadden we een prima slaap tijdens deze 12u durende rit.
In het volgende bericht lezen jullie onze ervaringen in Jaisalmer!!!
. Dankzij hen hebben we weer een lekker receptje van indisch gebak op in ons reisboek genoteerd.
