Deze ochtend even de verleiding moeten weerstaan om eens op de weegschaal te staan. Toch eens piepen of er al resultaat zou zijn.
Maar ik heb het niet gedaan. Het gevaar daarbij om het wel te doen: stel dat er nog niets af zou zijn of zelfs zou bij zijn, dan vind ik de moed niet meer om door te zetten.
Al trots op mezelf deze week! Nog geen enkele 'misstap' begaan. Ik denk dat de goede weekplanning er toch voor iets tussen zit. Ik hou me perfect aan mijn vooraf geschreven menu. Tijdens andere pogingen deed ik niet zo'n voorbereiding, en dan kwam ik elke dag in de verleiding om ook voor minder gezonde dingen te kiezen. Nu dus niet, alles staat netjes uitgeschreven tot en met vrijdag. Het weekend heb ik nog open gelaten omdat ik me dan ietsje meer mag permitteren, ook al zal ik er zeker op toezien dat ik gezond eet.
Deze voormiddag voor de eerste keer deze week écht honger gehad. Wat zeg ik.... deze week.... voor de eerste keer écht honger in maanden! Ik maakte me zelf soms wijs dat ik honger had, terwijl ik goed besef/besefte dat het zin was en geen honger. Vanwaar zou die honger immers gekomen zijn? Ik was constant aan het eten... Nu is er toch telkens een 3-tal uur tussen elke maaltijd en voelde ik mijn maag écht knorren . Hoe raar het ook mag klinken, ik genoot van dat gevoel!!
Wat ook wel vreemd is, is dat ik mij nu al 'slanker' voel . Ook al weet ik natuurlijk wel dat dat onmogelijk is, maar ik voel me echt al een stuk lichter... Het is uiteraard gewoon wat vocht dat ik minder ophoud en me zo minder opgeblazen laat voelen. Maar het voelt wel fijn! Eigenlijk veel fijner dan de hele dag met een volle maag rond te lopen....
Slaatje met vis: handvol sla, 1 stronkje witloof fijn gesneden, 1 tomaat, 100 g grijze garnalen, 100 g gerookte zalm, 100 g surimi fijn gesneden, enkele mosseltjes in azijn, vinaigrette
Wow! Al een persoonlijk record . Meestal loopt het dan al ergens mis...
Deze namiddag heb ik het even wat moeilijk gehad. Een groot probleem van mij is dat ik constant wil eten, zelfs al zit ik al helemaal vol.
Eten is voor mij vaak emotioneel gebonden, zoals bij veel mensen waarschijnlijk...
Ik eet als ik blij ben, als ik verdrietig ben, als ik boos ben,....
Ik eet om dingen niet te voelen, of juist om wel tot mijn gevoel te komen.
En ja, ok het zijn niet altijd snoep of 'slechte' dingen hoor. Het is even vaak fruit, of boterham of stukje vlees of doosje garnalen,.... Als het maar eetbaar is...
Maar goed, ik heb dus nu echt wel de knop omgedraaid (of toch zolang het duurt). Ik MOET en ik ZAL een hele pak afvallen. Voor mijn gezondheid, voor mijn kinderen, voor mijn geluk...
Slaatje met tonijn: handvol veldsla, handvol kropsla, 1 tomaat, 1/4 komkommer, 150 g fijne boontjes, 1 blikje tonijn op eigen nat, 1 gekookt eitje, beetje rauwe ajuin, 2 eetl vinaigrette
Tussendoor:
°°°°°°°°°°°°
2 madarijntjes
Diner:
°°°°°°
Ovenschotel met prei en americain: 125 g aardappel, 1 prei, 100 g champignons, 100g americain, 50 ml groentenbouillon, 25 g smeerkaas light, look, olijfolie 1kfl
De aardappel 10 min koken. Prei, look en champignons aanstoven in 1 kfl olijfolie. Americain er bij doen en laten garen. De smeerkaas oplossen in de groentenbouillon.
Alles in een ovenschotel doen en het mengsel van de bouillon en smeerkaas erover gieten. 20 min in oven op 200gr en smullen maar!
Tussendoor:
°°°°°°°°°°°°
5 meloenblokjes omwikkeld met rauwe ham en 1/3 meloen zo in blokjes.
Reeds enkele weken bezig, maar telkens weer opgegeven, telkens weer die verleiding.
Maar nu dus weer een nieuwe start! En hopelijk volhouden! Het is nodig, echt nodig.
Het verschil met de vorige keren: een goede voorbereiding! Dit weekend het hele weekmenu al gepland, zelfs tot de tussendoortjes toe en daarnaar ook mijn boodschappen gedaan. Het moeilijke is dat ik meestal voor het hele gezin hetzelfde kook, dus de verleiding om bij te nemen omdat het toch niet zou moeten weggegooid worden is groot. Want ja, je kan dan wel gezond koken voor iedereen, maar de porties voor een 9-jarige en een 11-jarige zijn toch moeilijk in te schatten en je wil natuurlijk niet dat zij tekort komen...
De kunst is om alles goed af te wegen, elke maaltijd opnieuw! Mijn valkuil is vaak na enkele dagen: 'ongeveer zoveel' patatten, 'ongeveer zoveel' vlees,... Nee nee nee, het moet exact zijn, niet schatten van 'het zal zo wel iets zijn'... Wegen, wegen, wegen,... dat is dé basis om af te vallen!
Maar oh, wat moet je het toch vaak opnemen tegen dat duiveltje op je schouder dat zegt dat het op die paar grammen ook niet zal steken....Deze keer heb ik me voorgenomen NIET naar dat duiveltje te luisteren . Er is maar 1 groot probleem dat opduikt: mijn man is vaak ook dat duiveltje....En ja, hoor, hij steunt me natuurlijk en hij doet zelf ook mee, ook al moet hij veel minder kwijt dan ik, maar het steekt allemaal niet zo nauw bij hem . Eigenlijk heb ik meer iemand nodig die met ijzeren hand zou toekijken of ik alles wel volgens de regels doe, ipv iemand die zegt 'je moet jezelf toch ook iets gunnen'....En natuurlijk heeft hij gelijk!!! Het is niet omdat je op dieet bent dat je nergens meer mag van genieten! Maar ik ken mezelf.... als ik begin te genieten, dan kan ik niet meer stoppen...
Enfin,we gaan ons uiterste best doen en gewoon in onszelf geloven.
Het MOET gewoon, het is hoogdringend, ik had er graag een 60 kilo kwijt gewild, maar ik ga met kleine doelen werken, want als je die 60 kilo voor ogen blijft houden, dan word je al op voorhand moedeloos. Het is belangrijk om kleine haalbare doelen te stellen, en telkens je een doel bereikt hebt, jezelf daarvoor te prijzen!
Ik ga ook het woordje DIEET uit mijn leven bannen, ik gooi het vanaf nu op GEZOND ETEN, dat heeft een veel mindere negatieve bijklank! Het klinkt gewoon lekkerder haha.
Mijn eerste kleine doel zet ik op 10 kilo afvallen!
.
. Ook al weet ik natuurlijk wel dat dat onmogelijk is, maar ik voel me echt al een stuk lichter... Het is uiteraard gewoon wat vocht dat ik minder ophoud en me zo minder opgeblazen laat voelen. Maar het voelt wel fijn! Eigenlijk veel fijner dan de hele dag met een volle maag rond te lopen....
. Meestal loopt het dan al ergens mis...
