Mijn naam is Bilbo Balings. Ik ben een hobbit en ik leef in De Gouw. Onlangs ben ik op een zeer spannend avontuur geweest, vol dwergen, elfen, orks, trollen, tovenaars, mensen, aardmannen... Via deze blog wil ik dan ook graag mijn avontuur met jullie delen!
Op een ochtend zat ik zoals altijd op mijn gemak mijn pijp te roken. Maar toen kwam Gandalf de tovenaar mijn ochtendritueel verstoren. Nadat we de hele middag bijgepraat hadden, ging hij weer weg. Maar ik hoorde hem precies wel nog iets in deur kerven. Die avond had ik voor mijzelf een lekker gerechtje gemaakt, toen er opeens een dwerg voor mijn deur stond. Daarna volgde er nog een, dan nog een... Uiteindelijk zaten er 13 dwergen en een tovenaar in mijn huis en het duurde wel eventjes voor ik doorhad dat het iets te maken had met dat rare teken dat Gandalf diezelfde middag op mijn deur had gekerfd. Nadat ze al mijn eten hadden opgegeten, begonnen ze te vergaderen. Blijkbaar hadden de dwergen vroeger een berg (vol goud) waarin ze woonden. Maar toen werd die berg overgenomen door een draak en de dwergen waren hun thuis kwijt. Mij deed het allemaal niet veel maar de dwergen zagen er erg geëmotioneerd uit. Uiteindelijk bleek dan ook dat ze mij nodig hadden om als eerste in de berg binnen te dringen en voor de dwergen de deur te openen. Hoewel ik daar een mooie beloning voor zou krijgen, weigerde ik dat vriendelijk!
De volgende keer vertel ik jullie graag waarom ik toch ja zei en wat er toen nog allemaal gebeurde,
De dag erna werd ik wakker en de dwergen waren al vertrokken. In het begin was ik zeer blij dat het weer rustig was in mijn huis en dat ik terug kon gaan naar mijn normaal leventje in mijn normaal huis. En dat bracht me aan het denken... De dwergen hebben helemaal geen huis! Dus ging ik ze achterna om hen te helpen bij het terugwinnen van hun huis. Als snel kwam ik mijn reisgenoten tegen en we zetten de toch verder. Tegen de avond echter gebeurde onze eerste tegenslag... We werden gevangengenomen door trollen (die ons wouden opeten!!!) maar dankzij Gandalf konden we ontsnappen. Niet veel daarna werden we weer gevangengenomen, maar dit keer door aardmannen. Die leidden ons vastgeketend doorheen hun ondergrondse tunnels. Maar op een of andere manier kon ik ontkomen en kwam ik terecht in een van hun diepste gangen. Daar kwam ik voor het eerst in contact met Gollem....
De volgende keer vertel ik jullie graag over mijn ontmoeting met Gollem,
Zoals ik jullie in mijn vorige post al duidelijk maakte, kwam ik toevallig in de donkere gangen van de aardmannen Gollem tegen. De gangen waarin die leefde leken door de aardmannen niet meer in gebruik en Gollem zag er ook niet echt als een aardman uit. Gollem zag er eigenlijk niet uit als een wezen van deze wereld. Toen kwam ik in de grot een ring tegen. Die lag daar zomaar voor het grijpen! Al snel had Gollem natuurlijk door dat ik er ook was... Het griezelige wezen en ik sloten een weddenschap af. De weddenschap was simpel: ieder om beurt mochten we elkaar een raadsel geven om op te lossen en als ik verloor, mocht Gollem mij opeten. Maar als Gollem verloor, moest hij mij de uitgang tonen. Uiteindelijk won ik de weddenschap en bleek de ring van Gollem te zijn. Gollem wist dat ik zijn ring gestolen had en wou hem natuurlijk terug. Want als je de ring aanhebt, ben je onzichtbaar! Gollem hield zich niet aan onze voorwaarden en probeerde mij toch nog op te eten. Maar met de hulp van de ring kon ik ontsnappen uit de tunnels en kon ik mij terug aansluiten bij mijn reisgezelschap.
Volgende keer vertel ik jullie graag over onze aankomst en ons verblijf in Meerstad,
Na heel wat omwegen (en nog een paar gevaarlijke en nipte situaties) kwamen we aan in Meerstad. Misschien moet ik jullie eerst wat meer vertellen over Meerstad. Toen de draak de Eenzame Berg (de berg van de dwergen) kwam veroveren, besliste hij eerst nog om de stad die aan de voet van de berg lag te vernietigen. Die stad was Dal... De mensen die die vreselijke dag overleefden, bouwden toen een nieuwe stad, namelijk Meerstad. Omdat de meeste mensen in Meerstad dus de wrede draak, Smaug, gekend hadden, hadden we op wat steun van hen gerekend. Maar onze tijd in Meerstad liep helemaal niet zoals we het gedacht hadden. De mensen van Meerstad waren erg verdeeld en er waren ook veel bange mensen, die niet wouden dat we de draak zouden wakker maken. Uiteindelijk konden we wel op hun steun rekenen en ze gaven ons voedsel en wapens. Er was echter 1 man die van ons echt niets moest weten en die volledig tegen ons plan was: die man was Bard (onthou gewoon zijn naam voor later...) Uiteindelijk zetten we onze reis naar de Eenzame Berg verder en we slaagden er zelfs in om binnen te geraken...
Volgende keer vertel ik jullie graag wat we binnen aantroffen en wat er verder gebeurde,
De dwergen en ik waren dus binnen geraakt in de berg en waren er ook in geslaagd om de draak naar buiten te jagen. Smaug was natuurlijk woest en besliste dan ook maar meteen om de mensen van Meerstad een bezoekje te brengen. Bard kreeg dus gelijk toen hij beweerde dat de hele queeste dus niets positief zou meebrengen voor de mensen. Bard slaagde erin Smaug te doden met een zwarte pijl en iedereen leek gered. Maar de rust was nog lang niet teruggekeerd naar de Eenzame Berg... De volgende dag stond er immers een leger van elfen en mensen voor de berg omdat zij (volgens hen) ook recht hadden op een deel van de buit die zich in de berg bevond. De dwergen waren natuurlijk te koppig om een deel van hun eigendom af te geven en het zag ernaar uit dat er een bloederige oorlog zou volgen. Iedereen met een normaal brein zou wel doorhebben dat 1 tovenaar, 1 hobbit en 13 dwergen niet op konden tegen een heel leger van elfen en mensen. Maar twee onvoorziene legers sloten zich aan bij de veldslag... Er kwam nog een leger dwergen (familie van onze dwergen) en een enorm leger van orks. De mensen, elfen en dwergen beslisten daarom samen de berg tegen de orks te verdedigen ze wonnen de slag. Nu hadden de dwergen ingezien dat ze hun buit wel moesten delen. Zelf ik kreeg een deeltje van de buit en een paar dagen later begon ik aan mijn reis naar huis.
Ons verhaal eindigt hier bij mij thuis in De Gouw. Ik ben ondertussen al een oude hobbit en ik heb er enorm van genoten om jullie mijn grote avontuur te vertellen,
