de meesten zullen allemaal al wel weten dat ik in australië mijn lieve schat heb zitten, die braaf nederlands zit te leren. Ik heb dan ook mijn vliegtuigticket terug geregeld om mijn sjoeke terug te zien. Linea recta naar Australia. Ondertussen heb ik hier niet stilgezeten. Tijdens de week was het werken om de centjes van mijn ticket bij elkaar te sprokkelen, en op zaterdag ging ik ons paps een handje toesteken aangezien die volop aan het bouwen zijn en dus wel extra handjes goed kunnen gebruiken. Zo schoot er dan enkel de zondag nog over om met mijn sjoeke te bellen of te chatten. Man man dat was wel moeilijk. Het leuke is dat hij ondertussen mijn ouwe trouwe flatje terug gehuurd heeft naast mijn vertrouwde buren Jaala, Charlie en Lola. Leuk leuk, ik ga dus precies terug naar huis. Mijn tweede thuis:). De lieve schat is ook volop werk aan het zoeken voor mij zodanig dat ik er ook gelijk kan invliegen, weliswaar na eerst van een weekje vakantie genoten te hebben. Nu is het nog een paar weekjes werken, de dingen weer beginnen te regelen en dan stillekesaan weer afscheid nemen. Maar het is tot binnenort, Luke en ik willen graag België snel een bezoekje brengen.
Heb leuke en minder leuke verhalen te vertellen. Het leuke nieuws: het begint te korten Het minder leuke nieuwe: het begint te korten HAHA:)
In ieder geval, werken doe ik af an aan, wanneer het wee rhet toelaat en wanneer er job genoeg is. Een tijdje terug heb ik het accident van mijn leven begaan. Ik was met de vorklift een 8voet container aan het verplaatsen. Maar als je vooruit aan het rijden bent, kijk je volop tegen dat ding aan en zie je dus met andere woorden niet waarheen je aan het bollen bent. Ja, inderdaad, je voelt de nattigheid al komen.... Ik ben netjes links en rechts aan het kijken of ik daar niks raak en wil op een bepaald moment afdraaien om dat ding aan de kant te zetten. Knal ik toch lekker met een hoek van die container volop in de voorkant van een camionette! En dat terwijl den baas en zijn klant (eigenaar van het rode geval) erop zaten te zien. Nu gijllie..... Amai, de shock van mijn leven, dat kan ik je wel zeggen. Bon, ik rijd dat ding sito presto terug achteruit, spring uit de vorklift. Ondertussen iedereen rond da rood camionetteke. Niks.....Niks....Niks was er aan te zien. Geen schrammeke. Ik had een van de spotlichten geraakt die op de bumper zaten, maar de klant was zeer dankbaar aangezien het ding nu terug manouvreerbaar was en daarvoor niet. Hihi, ikke toch ne chancekikker ze! Bon, ik weet nu dat als je niet voor je kan zien, je wel achter je kan zien en dus dat ding in het vervolg achterwaarts ergens heen manouvreert. Zo zie je maar weer. Het oude gezegde bewijst zich weer, met v'allen en opstaan', of 'uit fouten kunt ge leren', of.... maak die fout geen tweede keer, zoals den ezel ooit wilde bewijzen....
Ondertussen ben ik op den buro beland van de zaak hier. En dit is dan het minder prettige nieuws, mijn bazin heeft een hersenbloeding gehad. Geen al te grote, maar wel in die mate dat ze moeilijk kon spreken, geen gebruik van haar arm en been. Ondertussen heeft ze een gewldige vooruitgang geboekt na vrijdag een tweede kleine bloeding te hebben gehad. Ze praat, weliswaar met pauzes en straf concentreren en het continu herhalen van dingen, ze gaat zelf naar het toilet, maar de rechterarm hangt er wel nog altijd vrij bewegingsloos bij. We blijven duimen voor een volledig herstel.
Straffe toeren: 21/04/2008 zit ik zo goed als zeker op het vliegtuig richting Singapore, een flying visit aan ons Gwendolieeeeneke:). 02/05/2008 ben ik terug, voor een maandje.
Na ettelijke dagen van zwaar labeur, serieus fysiek zwaar werk, ben ik er weer om jullie het heuglijke nieuws te brengen dat ik op 13 juni 2008 om 11u met mijn beide voeten weer op belgische bodem sta! 100% definitief! Ik vertrek hier op 03/06/2008 naar bangkok, blijf daar tien dagen.
Dus, see yous all then!
Bon, resume van afgelopen dagen. Wat vreet ik hier zoal uit: Het gras maaien van een gigantische gazon, de koe terug de wei in jagen ( die telkens door de prikkeldraad terugkeert wanneer je je omdraait ), met de vorklift rondcrossen om zware bakken met allerlei soorten metaal te versjassen, metaal sorteren, allerlei apparaten, onderdelen ontmantelen, trucks laden die in Brisbane moeten gelost worden, autowrakken oppikken, auto/enz/batterijen in de truck laden, autoradiatoren laden, grote zakken vol blikjes op de truck laden, enz enz enz.... Soms bijzonder zwaar, zeker als je niet wil onderdoen voor de rest van het (mannelijk) gezelschap. Vorig week was ik zo kapot dat ik drie dagen moest recupereren. Finaal op, fysiek en mentaal. Maar een paar dagen stevig pitten en 't was weer in orde. Vandaag dagje verlof om niet weer finaal op te eindigen, morgen weer werken. Het is wel leuk hoor! Er wordt hier allerlei gekkigheid uitgehaald, grapjes, deugnieterijen, pintje bier na het werk, erg fijn!
MOet nog eens wa foto's doorsturen, maar vergeet regelmatig ( ben 's morgens niet de meest heldere persoon) mijn camera, of geheugenkaartjes, of dit, of dat...... oooooh what's new eeej!:)
Bieke, nen vreselijk dikke knuffel voor je verjaardag. Dikke knuffel ook aan Fred en de kindjes!!!!
Wouterke, ook nen gelukkige verjaardag heeeee! Alles bon?
Liefste Katleen (de dierbaarste onderbuurvrouw die ik ooit heb gehad), een heeeel gelukkige verjaardag! Zo gauw ik terug ben gaan we er een pint op pakken. Loop er zelf nog eentje achter van mijn verjaardag:)
Bartje, ook nen dikke pak:) Een straffe groet vanuit het verre australia:)
Nonkel Luc, ook straffe birthday gewenst! Is nog wel efkes maar ik durf nogal eens wa vergeten dus...:)
Voila, dat is netjes up to date!
Recente ontwikkelingen:
Afgelopen drie dagen rondgelopen met kanjers van beten die net niet tot op mijn achterwerk reikten. Man man, jeuken jongens! Ik kan jullie verzekeren, krabben was zo mogelijk de enige maar ook slechtste oplossing! Zondagmiddag was het zodanig gegroeid(de rode plakkaten op mijn onderbillen en benen) en jeuken, Adrian(mijn baas) vond het dan maar best om mij naar Gympie te rijden en de chemist te bezoeken. Die gezelligaard wist mij toen te vertellen dat het wel eens een spin kon geweest zijn. En blijkbaar zijn er van die leukertjes die graag over de vloer crossen en gezien het feit dat ik op de grond slaap dus een gemakkelijk slachtoffer was. Bon. An(vrouw van baas en de eigenlijke chef maar Adrian beseft dat nog niet erg) vond het dan maar niet meer dan normaal om het logeerbed te ontmantelen en 7km verderop(inmijn flatje) weer te installeren. Ik slaap dus nu, prinsesheerlijk(ben geen prins, toch niet toen ik de laatste keer checkte), in een zalig bed. 't Is een 1-persoonsbed, maar wie geeft daar nu om. Heb een gloednieuw muskietennet (niet meer dat van Harry dat gaten had ter grootte van een tennisbal) dankzij Artie (den 70-jarige truckmechnieker van Adrian). De mens hopt gelijk nen 20-jarige als hij stapt:). Ik moet dringend wat portretfoto's trekken! Zijn fantastische karakters hier! Bon, als een ware diva heb ik hier al twee slachtoffers gemaakt; twee van mijn collega's die mij wel zagen zitten...... De ene is een ventje van 19 met wie ik ondertussen een leuke 'laat maar zot waaien' relatie heb. Beetje broerzus ding. En de andere heeft een dochter van 3, een ex die het niet beter vond dan te gaan strippen en een resem exxen hier die hem nu allemaal kennen en liever niet een relatie met hem hebben. Een schat van een kerel, vreselijk onzeker, ligt onder de grote sloef van z'n paps en is een beetje eenzaam. Ja, als er dan een buitenlandse griet passeert met wat handen aan haar lijf...wat wilt ge he:). Alle plooien zijn ondertussen weer gladgestreken. Dat hebt ge wel met mannen, vergeven en vergeten is vergeven en vergeten:).
Mijn auto is ondertussen weer gecrashed, klinkt al bijna gelijk een goeie soap op tv. Tiens, da's een idee, ipv die realityshows op tv over mensen, over kleine witte autookes misschien? Ik schrijf de mijne gelijk in. Anyway, het ziet ernaaruit dat het ding meer schade heeft opgelopen dan verwacht, ga er iemand nog eens naar laten kijken en zie wat er uit de bus komt, wordt het niks, dan is het niks, ik mag tijdelijk een auto(oud en gammel) van mijn bazen gebruiken tot ik vertrek. 't Zijn schatten!
Bon, folks, the end for the day,
klein belangrijk schattig nieuwtje: 13/06/2008 om 11u zou ik met mijn twee voeten terug in zaventem moeten staan! (ik ga vandaag boeken, er zit een tussenstop van tien dagen thailand in). Ik vertrek dus 03/06/2008 hier, 10d thailand, 13/06/08 00.20u vertrek in Bangkok, 13/06/2008 11u terug in zaventem. Dit is voor 90% zekerst! Zo gauw het 100% zeker is, I'll let yous know!
Alles goed hier. Ik geloof dat we aan een serieuze update toe zijn, niet? Ik woon sinds een tijdje op een vast adres en heb mijn eigen brievenbus:). Alle fanmail vanaf nu naar 1 adres: 1 Schoolstreet, Kilkivan QLD 4600, Australia. Ik heb ook een nieuw gsmnummer, en ben bijna altijd bereikbaar (zelfs in Kilkivan): 0061 0488576238. Ik werk dezer dagen voor Adrian Steen. Hij is wat ze noemen een 'scrapdealer'. Ik denk dat dat bij ons staat voor 'schroothandelaar'. Het komt er in ieder geval op neer dat hij op verschillende plaatsen een hoop metaal oppikt en het hier aflaadt. Wat is onze job, laden en lossen, sorteren, elimineren, strippen(metaal wel te verstaan), enz. Vuil werk, soms zwaar werk, soms lange uren. Het hangt er vooral vanaf hoeveel er binnenkomt en hoeveel er snel weer buitenmoet. Ik eindig behoorlijk vettig op het einde van de dag! Maar da's ok, ze hebben douches voor iets uitgevonden e. Ik ga het hier wel efkes uithouden peins ik, fijne baas om voor te werken, leuke collega's, goeie werksfeer enz. Het loon mag meer zijn maar ik klaag niet, zekerst en vast niet! Ondertussen is mijn buurvrouw bevallen van een tweede dochter 'lola'. Vraag me niet waar ze de naam vandaan heeft.... Het is in ieder geval een schat van een meid, en heerlijk knuffelig. Wie weet, binnen een paar jaar, kleine kimmekes.... hihi. Waarschijnlijk krijgt half belgie nu een flauwe beroerte, kim en kids... och ja de wonderen en de wereld:)
De plannen: Werken tot begin mei, een maandje rondtrekken, voor zover de financien dat gaan toelaten. Vertrekken op 03/06 naar Bangkok. Tien dagen Thailand en huiswaarts. Dus, ik vermoed dat 13 of 14 juni de terugkeerdatum gaat zijn. Pin jullie er niet op vast, ik moet nog dingen afspreken, maar het ziet er opt dit moment wel zo naar uit.
Ik ga het hierbij houden, meer leuke weetjes binnenkort, zit al veel te lang achter de pc.
Ondertussen iedereen het berichtje in het gastenboek gelezen?
Er zijn foto's bijgekomen op de flickrsite(link vind je hier rechts ergens!). Merci paps! Kadootje is aangekomen:) Mams, kadootjes nog niet aangekregen maar ik check straks nog eens bij Judy.
De auto wordt een dezer dagen gemaakt. Ik weet niet goed of het definitief in orde zal zijn of niet, is afwachten. Als er geld van de visa afgaat, mams, dan is het daarvoor:)
Ik heb werk gevonden via de oma van Jaala. Ik ga metaal sorteren. Meer weet ik nog niet. Ik verdien netto een 450dollar per week. Da's niet slecht, maar dat kan snel meer worden als ik goed werk lever. Als het allemaal wat meevalt, dan ga ik daar zo lang mogelijk blijven werken, het zijn in ieder geval fijne mensen. Harry ga ik vanaf dan ook huur betalen, zo'n 100 dollar per week. Wat ook niet veel is.
Ik ga eerst en vooral een hoop mensen een gelukkige verjaardag wensen! Rafke, proficiat met die 31 lentes! Broerke, die 28 komt dichterbij ee, drie dikke kussen! Ik heb mijn agenda niet bij me, maar volgende sessie ga ik nog een verschillende een gelukkige wensen!
een fantastisch nieuw jaar gewenst! Bedankt voor al jullie fijne mailtjes, dat doet echt deugd. Ben nog een beetje moe van gisteren. Ik ben met Jaala's grootouders naar een linedancefeestje geweest. Erg grapig. Alles gebeurde daar primitief. Iedereen brengt eigen hapjes en drankjes mee, de lerares had haar stereo bij en had een lijstje van de nummers gemaakt die ze zou spelen. Ze had zelfs een draadloze micro bij om haar liedjes aan te kondigen. En alle linedancers hebben bijna de ganse avond gedanst. De rest van het gezelshap konden af en toe hun hartje ophalen aan de spelletjes tussendoor. Zoals tunnelball, de stoelendans, een partijtjes 'golf' enz. Erg grappig, echt originele fun! Fijn! Simpel maar echt. Geen alcohol, of toch praktisch niks, grappige madammen, venten met humor, erg leuk! Was terug thuis om 1.15u, had bezoek van meneer de kikker. Heb hem een nachtbadje aangeboden, zijn eerst van het jaar, en hij was content. Heb fotootjes, maar ben kabelke vergeten om ze te downloaden. Zal da woensdag doen, dan is de bib weer open. Oeps, misschien geen tijd dan, ach ik zie wel. Je hebt ze nog te goed.
Ondertussen een straf verhaal meegenaakt. Was op een avond aan het lezen in bed(lees matras op de grond) en ik heb het boek uit, leg het weg zo, naast mij. En met dat ik het boek loslaat zie ik nog net een slang wegglippen. Dat beest had zich liggen opwarmen onder de lamp op nog een 30cm van mijn hoofd. IEK. Bon, ik recht. Madam slang(of meneer ben ik vergeten te vragen) had zich onder de deur genesteld(ja 't was een kleintje). Er is een spleet onder de deur en daar zat ze in. Probleem, ik zou geen oog meer dichtdoen wetende dat die slang daar was en ik wilde geen seconde langer in die kamer blijven. Ik dus alles door de deuropening de woonkamer in gezwierd. Als laatste moesten ik en de matras nog voorbij madan Sssss. Matras veilig tussen mij en de slang in er voorbij. Ondertussen beetje uitdagen en slang wat sissen naar matras. Bon,alles terug georganiseerd in de andere kamer, die wat hoger gelegen is, met een hoge drempel en geen gaten in de muren!Maar ik zat dus nog steeds met die slang, en dan begonnen er plots overal spinnen op te duiken. GEZELLIG! Dus, er was daar zo'n dikke vette madam spin die begon rond te hollen en toen moest ik twee van die griezels in het oog houden. Ik heb dan maar een plastieken potteke over die spin gekwakt zodat er al een griezel minder wegkon. En dan een beetje met een bezemsteel madam Sss wat geambeteerd, maar die vertikte van nog iets te doen. Dus, ik licht aan gelaten, spin onder potteke laten zitten en gaan slapen(jaja, wonderbovenwonder dat lukte). Volgende morgen, slang weg, spin nog steeds onder potteke. Spin buiten vrijgelaten, die droeg wel 40 spinnekes op haar rug. En die slang was waarschijnlijk een Eastern Brown. Maar ze was amper 40cm lang, dus waarschijnlijk een jong dier. In ieder geval, extreem giftig. Ach ja.... dat hebben we dan ook weeral meegemaakt:) Hihi, nu kan ik er mee lachen, maar toen, wilde die zelfs met mijn zakmes te lijf gaan. Zo'n slang is beter dood dan dat jeniet weet waar ze zit(wat dus nu het geval is hehe). Voila, mijn eerste straf verhaal voor het nieuwe jaar! Moge er nog veel volgen met een happy ending:)
Schaapscheerders avontuur afgelopen. Ik heb mijn ontslag gekregen. Oesje toch. Het boterde totaal niet met diene baas, en zijn dochter was een bitch van de bovenste plank. Bon, eindconclusie, het zit efkes serieus nie mee. Mijn centen zijn op, de nieuw verdiende centjes staan nog steeds niet op mijn rekening en ik ben het efkes kostbeu om een job te zoeken. Maar niet getreurd, ik stap morgen binnen bij de universiteit (griffith) van Brisbane, ze hebben daar blijkbaar wel wat vacatures, ben benieuwd, ik ga dat straks eens uitpluizen. Ondertussen wacht ik op een telefoontjes van Jaala, mijn exbuurvrouw uit Kilkivan waar mijn autootje staat. Ik krijg haar maar niet te pakken en ik zou graag dat autootje verkopen. Met kerst zie ik haar zowiezo maar zou het toch graag afgehandeld hebben.
Amai, ik kan geen schapen meer zien. Ik heb ondertussen van een paar duizend schapen het gluid van hun geblaat gehoord en hun wol gezien, doemme toch! Mannekes, als ge de job van een 'rousie' (zo denk ik toch dat het geschreven wordt) nog nooit gedaan hebt, dan kunt ge u nie voorstellen wat ik nu doe. Ik ben ongeveer oververmoeid, heb stress van mekanniemeer als ik opsta en in bed doe ik de dag nog eens over, ha. Gatver gatver. Hoe moet ik het uitleggen. Mijn job bestaat erin dat ik 'sweep'. Dat betekent dat ik de 'bellies(buikwol) opraap als de scheerders dat wegzieren, dat ik de wol van rond hun achterwerk oppik en opkuis als een schaap gedaan is en de volledig fleece is opgeraapt. Er zijn vier scheerders en zij scheren aan een tempo van een 160 schapen per dag. Ge hebt vier runs van twee uur te doen. En na die eerste run is uw lijf klaar voor de schroothoop. Een andere job is 'picking up' Dat wil zeggen dat je zoveel mogelijk de sweeper helpt en bellies opraapt en vooral de volledige fleece oppikt en naar de woltafel brengt. Aan de tafel checken ze die wol volledig op vuil, slechte wol enz. De woolclasser bekijkt het nog eens definitief en gooit de wol dan in het juiste vak. Ondertussen worden er constant schapen opgedreven en wol samengeperst. Mick de baas is keihard. Ik heb vrijdag al een stevig potje staan bleiten. Zag het volledig niet meer zitten. Dat fysieke dat komt wel in orde, maar ik moet leren van zo geen stress te hebben vooraleer we beginnen. Het punt is, vanaf het moment dat je iets mist of je routinebewegingen raken uit balans, je hopeloos achter komt want je hebt soms maar een fractie van een seconde tijd om iets te doen. Wat is het dus gans de tijd: crossen van hier naar daar, in het oog houden welke bewegingen die scheerders maken, er vlug tussenin duiken om te grabbelen naar die crutch, maken dat je wegkomt, want ondertussen is er een andere die crutch aan het doen. En als je die scheerder zijn voeten ziet verzetten weet je dat het te laat is en dan ziet Mick, de baas, aan de woltafel dat je de crutch gemist hebt en wordt hij pissig. Ah ja, hij verdraagt ook geen excuses of wat dan ook. Als hij je kleineert verwacht hij dat je gewoon 'yep' zegt. Ik kan daar niet tegen. De dag dat ik weet dat hij niet zonder mij kan, heb ik hem. Ik verdraag dat autoritaire gedoe niet. Hij verwacht dta je luistert en gehoorzaamt, maar dan moet hij ook luisteren. En dat.... doet hij niet. Zal mij worst wezen, hij zal nog wel ontdekken wat voor vlees hij in de kuip heeft! De scheerders zijn harde bolsters met peperkoeken hartjes, hebben alls mogelijke snufjes en gadgets om in contact te kunnen blijven met hun 'missess'. Cute! Vragen ook of alles ok is enz.... erg fijn! Ik zit gans de week in godvergeten boerengat, niks te zien. Geen internet, geen telefoon, nada. IN de weekends trekken ze dikwijls naar een dichtsbijzijnd dorp of stadje om pinten te pakken en dan kan ik dus een pc zoeken of bellen. Ik zal op trot zijn met die mannen tot 20/12/2007. Ik ben nnu in Griffith, in de bieb!
Heb bangelijke verhalen maar geen internet tijd meer dus, dat komt later wel, zal het allemaal netjes neerpennen en rond kerst uitgebreid verslag doen.
cheerio!
Ah ja, ze kunnen hier bangelijk vloeken, freakin' hell, yeah!
Ik ben vorige week dinsdag bij Judy aangekomen nadat Harry mij er had afgezet. Ik heb mijn autooke in Kilkivan moeten achterlaten want het heeft waarschijnlijk nen join de culasse of oe schrijf de datte:) Er komt veel geregel aan te pas, worst case scenario 300-500dollar, wat nog meevalt. Dat wil zeggen dat er geen garantie meer is op de tweedehandsmotor die er nu in zit, dat een produkt niet volstaat om de scheuren in de koppen te dichten. Dan gaat mijn buurvrouw in Kilkivan haar grootvader er zelf een herziene motor inzetten. Die mannen hier kunnen alles! Ondertussen heb ik contact gehad met de schaapscheerders en ik vertrek morgenvroeg richting Sydney want ik moet zaterdag in Nyngan zijn waar Mickey(de baas) mij komt oppikken. Deze schaapscheerders blijven 1 tot 2 weken op eenzelfde plaats en verhuizen dan naar een volgende schapenboerderij. We hebben twee teams schaapscheerders, van telkens twaalf man. Mijn job zal zijn: schapen 'opjagen' , wol oprapen en sorteren. We hebben onze eigen kok mee en op de boerderijen slapen we telkens in de sheepshaerersquarters. Ik heb het ganse weekend vrij, wek acht uur per dag, het is beter betaald dan vele andere jobs en ik heb twee weken verlof rond kerst en nieuw. Ik probeer tegen oudjaar in Sydney te zijn. Blijkbaar is dat de ultieme verzamel en ontmoetingsplaats van alle backpackers. Moet nog slaapplaats zien te vinden. Bon, ik slijt hier mijn laatste ogenblikken op tracey's bureaustoel bij de Rockemers. Seffes naar judy, opruimen en inpakken en morgen om 6u richting Murgon de bus op. Telefoneren zal moeilijk zijn, ik kan jullie altijd wel bereiken. Dringende toestanden: Judy Pennell. Alle post stuur je ook daar maar heen. Zij vist wel uit waar ik altijd zit.
Aangekomen in Cairns het great barrier reef geboekt. Zondag geboekt. Dinsdag een plaatsje op een catamaran die vertrok vanuit Port Douglas. Maandag heb ik me een beetje op mijn eentje beziggehouden mat foto's op het net te zetten en de was te doen, gsmtroubles te regelen enzo. Wim was alleen op stap in Cairns. Ik had Cairns ondertussen al wel gezien. En Wim ook :P, hihi. Dinsdag om 6.50u werden we opgepikt en reden naar de 'sailaway'. Met 30 medesnorkelers zijn we dan, op moter want er was geen wind, naar Low Isles gevaren waar ik ongeveer vier uur heb gesnorkeld. Moooooooooooooi. Zaaaaaaaalig, ruuuuuuuuuuuustig. Ik zag op een bepaald moment een schildpad (70cm diameter) op het reef zitten. Ben daar dan een beetje geen boven snorkelen. Heb er anderen bijgeroepen met hun vaneras. En toen ging hij zwemmen. Man, zo,n elegant beest in 't water. Ongelooflijk. Hij bleef zo rustig rondjes zwemmen en ik hing er op een 1.5m boven. Fantastisch!!! Ik ga zeer zeker terug en ik ga nog proberen te zeilen voor een paar dagen aan de whitsundayislands. Man man, ik ga nog tijd tekort komen! Daar ben ik zeker van.
Na cairns zijn we eigenlijk zo goed als linea recta naar beneden terug gereden. We hebben nog in het Paluma national park geslapen en rondgewandeld en toen was het een paar dagen behoorlijk slecht weer en zijn we richting Kilkivan afgezakt. Mijn centen waren toch op en Wim wilde Brisbane graag nog zien. Dus, back in Kilkivan, ik wacht nu op bericht van een schaapscheerdersteam om bij te gaan werken. Ik zou pas beginnen op 1dec dus ondertussen ga ik misschien efkes terug bij de Rockemers werken( die waar ik werkte voor ik die reisje heb gemaakt). Ik hou jullie op de hoogte. Nog steeds 1 postadres : Judy Pennell.
Ik weet niet meer waar ik vorige keer gebleven was. Ik ben weer in Kilkivan. Wim is vanmorgen vertrokken naar een collega-architect met een zwembad, in Caloundra. Vandaar gaat hij naar Brisbane en daar weer huiswaarts.
Bon, efkes geleden dus Wim van de vlieger opgepikt toen hij terug van de cape kwam. Wij zijn de volgende ochtend onmiddellijk beginnen rijden richting Cooktown. Het rijden ging iets vlotter en ergens na de lunch arriveerden we in Coen waar twee zweden al twee dagen aan het proberen waren om een lift zuidwaarts te pakken te krijgen. Wij hebben die mannen met hun hebben en houen erbij ingezwierd en zijn verder gereden. In Musgrave roadhouse hoopten ze dan een lift naar Cairns te pakken te krijgen. De volgende ochtend stonden ze aan ons tent. Of ze meemochten naar Cooktown, vandaaruit zouden ze dan een bus naar Cairns nemen. Dus, het hele eind met een stel noorderburen op de achterbank richting cooktown. Best wel amusant. Ik heb wat zweeds geleerd maar alweer veel vergeten. We hebben die mannen in Cooktown dan afgezet aan een hostel. We zijn er dan een pint mee gaan pakken want ze wilden ons geld geven voor de lift. Zogezegd zo gedaan, in de pub een paar pintjes gedronken. De volgende dag wilden we 'Eddie' gaan opzoeken. Eddie is een aboriginal die 2 uur ten noorden van Cooktown woont, aan de zee. Hij is altijd heel erg blij als hij met mensen kan gaan vissen dus dat wilden we dan ook doen. Dat leek die zweden ook wel tof en we spraken af dat we samen zouden gaan. Hun bus vertrok pas op zaterdag en het was donderdag. Volgende dage het hele eind gereden. Eindelijk na veel zwoegen van de auto, door rul zand enzo, komen we bij Eddie aan. Het was zijn broer David die er was maar Eddie was al gaan vissen met een toerist zie hij. Pech gehad dus. We zijn dan verder door naar Coloured sands gereden waar we mooie mangroves gezien hebben. Op de terugweg hebben we gegeten en een duikgenomen bij de Endeavour Falls. Alle ja falls. OP het einde van het droogseizoen zijn de 'falls' zo spectaculair niet. Maar de frisse duik deed wel deugd! Zaterdagochtend hebben we ingepakt, het plaatselijk museum met ons bezoek 'verblijd'?? en via het Bloomfieldtrack in de richting van Cairns vertrokken. Zeer mooie route. Al wie dit ooit wil doen, zorg voor een 4x4!!! Zeer steile hellingen met rul zand en stevige bochten daarbij. 't Was spannend en Wimmeke?! Er waren ergens ook 'falls' maar dat pijltje hebben we gemist, we gingen er onze lunch opeten. Onderweg op de track twee riviertjes overgestoken. Nadat we het tweede hadden overgstoken begon ons iets te dagen. Na die tweede oversteek begonnen we plots heel veel huurwagens te zien en dus ook toeristen. Blijkbaar geraakten die allemaal maar net tot daar op dienen track aangezien ze niet door het water konden. We waren dus terug in de beschaving! Allee ja. Hi, o ramp. Bon, op cape tribulation ons bokes opgegeten en een camping gezocht. De dag nadien richting Cairns vertrokken. Het great barrier reef kwam dichterbij.
Dit is australia speaking:) Ik ben op 't moment in Weipa, op cape york peninsula. Wim heb ik gisteren op het vliegtuig gezet naar Cape York, ik zelf ben hier gebleven.
Wijllie zijn zaterdag naar Kilkivan gereden, ik heb daar mijn boeltje nog verder ingepakt en we zijn dan zondag richting Banana gereden, 300km noordwaarts. Daar zijn we bij Harry blijven slapen die daar op een Studdstation werkt als caretaker. Wim heeft zijn doop gehad op een cattlestation. Hij, met een aversie van dieren, heeft daar een een stel stieren van hun maal mogen/moeten voorzien. Hihi, niet echt zijn ding. Hebben daar nog een lekkere thee gedronken na ons rondritje op de farm en zijn dan verder gereden. Ondertussen ikke een dikke keel, zeer pijnlijke nek als ik reed, en slikken was amper nog een optie. Bon, altijd vroeg in nest gekropen, keelpastilles gefret en gene kou op mijne nek gepakt. Ineens was het over. Op een dag, genezen, zomaar. Heeeeeeeeeeerlijk! Eerst volgende nacht hebben we in Capella geslapen, weer 400km verder denk ik van Banana. We rijden trouwens rond met eem bijna gloednieuwe Mitsubishi Pajero. Zo'n gigaluxemodel, jeezes, u zelf verstoppen met dat ding lukt dus van geen kanten. Man man man. het loopt er af: wij zijn toeristen! Soit, sindsdien werd het rijden super! Er was enkel maar een stukje asfalt ter breedte van een kamion, en als je dus zo'n roadtrain tegenover je krijgt moet je dus langs de kant de 'dirt' induiken. Da's fantastisch want dan is dien blinkende witte auto niet meer zo shiny! Bon, dit was een weg naar mijn hand, heeerlijk. Ik kan nie goe uitleggen waarom, but i loved it. Wim nie. Zenuwachtig, jawadde. Ondertussen is het al zover gekomen dat ( op de echte dirtroads hier) hij bijna de bush induikt om maar ver genoeg van het tegenoverliggende verkeer te kunnen ontsnappen. Ik zou er een tekeningske bij maken maar da gaat hier ni. Maar we hebben ook al een ster in de vooruit, en ik zat aan het stuur. Maar helaas pindakaas, daar kunt ge nu eenmaal niet aandoen. Soit, ik rijd op het moment op die dirtroads dus niet meer met dien auto, hij mag het zelf doen:). Het is hier wel zalig mooi. Palmbomen en gewone bomen staan over de hele camping verspreid, en als ik uit de tent kijk, zie ik 30m verder de zee. Prachtig! Elke dag wandelt meneer ooievaar door de branding. Madam ook, maar op haar eigen tempo en een beetje verder. Meneer de Pelikaan is er ook, madam heb ik nog nie gezien. Is wss bij de klein mannen. Oh ja, familie krokodil is er ook, maar die laten zich zo niet echt zien, beetje verlegen misschien? :) Jaja, die zitten hier in 't water, verboden te zwemmen! WAT, het is hier om weg te smelten, jaja, verboden te zwemmen. Onverbiddelijk. Zullen maar niet te hard aandringen zekerst?:) Morgen zou ik graag een mijnbezoek willen doen. Hier in Weipa bevindt zich 's werelds grootste bauxietmijn! Man, die trucks die daar rondrijden, HUGE! GROOT, IMMENS. Ik ben precies klein duimpke met mijn matchboxautooke. Zo weet je ook weer eens hoe het voelt om kabouter te zijn. Ah ja, zonsondergang en opgang zijn weer ongelooflijk mooi, rara, ja ik heb weer foto's getrokken. Zal sebiet eens proberen er nog een paar op te zetten.
We zijn naar Weipa afgezakt, omdat we beslisten met de auto niet naar de top te rijden omdat de wegen er nog slechter zijn dan wat we al hebben meegemaakt. En aangezien we maar heeeeel traag vorderen, zou het belachelijk veel van onze, maar vooral Wims tijd vragen. Vandaar dat hij op het vliegtuid is gestapt. Morgenavond 7u ga ik hem terug oppikken. Ik heb het dan wel niet gezien, maar ik kan mijn centen niet langs deuren en ramen buitensmijten dus ik heb besloten het te sparen voor iets of dingen die ik liever wil gezien of meegemaakt hebben. Soms moet je nu eenmaal kiezen. Wim dacht dat we er samen heen moesten omdat we samen op reis zijn, maar dat kan ik niet maken. Een mens mag af en toe toch zijn eigen ding toch nog doen nietwaar? Bon, gene zever, hij is erover en hij is gegaan:). Woensdag vertrekken we dan terug zuidwaarts. Richting Cooktown. Dat belooft ook heel mooi te zijn en we hebben verschillende tips gekregen om bepaalde routes te nemen of ergens te slapen. Ik ben benieuwd. :)
Dikke kusjes allemaal, jullie horen gauw weer van mij!
ben een paar uur geleden in Brisbane aangekomen met mijn klein autooke. Bijna helemaal juist gereden. De laatste km heb ik verknoeid maar dat is niet erg. Ik was toch vlakbij. Zat midden in het financieel centrum van Brisbane, allemaal 'wolkenkrabbers' en dikke bmw's enzo. Ik daar dapper met mijn daihatsu van 15jaar oud tussen. Maar ze hebben mij niet opgegeten. Ben veilig en wel aan de youthhostel aangekomen. Morgen om 8.20u am de Wim oppikken, maar ik denk dat ik de airtrain ga nemen, 11 dollar, 25min, rechtstreekse verbinding met de luchthaven. Daar ga ik mijn klein wit dutske zijn leven niet voor riskeren. We blijven een dagje in Brisbane. Zaterdag pikken we de 4X4 op en rijden richting Kilkivan waar ik de rest van mijn rommel oppik, de auto achterlaat en naar het noorden vertrek. Ik zou graag nog efkes binnenwippen bij Judy om haar te laten weten dat ik voor een maandje wegben. Hopelijk vind Wim het ok dat we in Banana Harry efkes gedag zeggen (heb een pot en bestek meegejoept). In die 180km die ik daarstraks naar Brisbane heb gereden, mag je max 110km/u rijden en ik heb drie keer een politiewagen langs de weg gezien met een flitscamera. Hier lachen ze er nie mee dat je te snel rijdt. Hier zijn ze wel pakken maar aanwezig in het openbaar dan de 'flikken' bij ons moet ik zeggen.
Bedankt voor alle verjaardagfelicitaties allemaal. Het was er geen zoals alle andere jaren. En een feestje geef ik zeker als ik terug ben. Dat zal dus bijna samenvallen met mijn 31ste verjaardag, maar dat is niet erg e. Maar ik heb hier wel een fijne verjaardag gehad, echtig in 't echtig. Man man, de tijd vliegt echt wel. Als ik terug ben van dat maandje reizen, ga ik nog wat werken om de spaarpot terug wat aan te vullen. Ik zou graag nog twee dingen doen voor ik terug op de vlieger stap. Ik wil graag een 4X4 tour doen naar alice springs. Eentje van tien dagen waarbij je onder de blote hemel slaapt en alles leert over 'bushtucker', uluru, de woestijn, aboriginals enz. Ik zou ook heel graag de indian pacific doen. Maar ik denk dat ik in totaal vier maanden moet werken voor ik dat allemaal goed en wel kan betalen. Dus, nog efkes van dromen. Mjam mjam.
Wat de kilo's betreft. Ik peins niet dat ik er al kwijt ben. Maar ik vermoed wel dat ik 't een en 't ander heb omgezet in spierweefsel. Bon, en dat wat er met momenten is bijgekomen, is er weer af, maar er zou nog wat meer afkunnen.
Weersvoorspelling hier komende dagen, de temperatuur schommelt hier rond de 25 graden en dat is nie erg warm. Als ge dag in dag uit 32graden gewoon bent, loopt ge hier nu met een top, t-shirt en lange broek rond. het koelt hier s' avonds ook behoorlijk af. Op sommige plaatsen is het hier maar 12 graden. De avond van mijn verjaardag zat ik met Jaala achter het huis een wijntje te drinken. Beetje kletsen. Dan was het tijd om te gaan slapen en ik had verdorie ijskoude voeten! Ik heb ze in mijn bed moeten warmwrijven: dit zijn Belgietoestanden! Hihi, grappig wel.
Bon, wijlle trekken zaterdag zoetjesaan noordwaarts en dan zal het 'zoetjesaan' ook wel warmer worden. In 'Katherine' was het vandaag 38graden :)
Ben maandag samen met buurvrouw Jaala ( die overigens speciaal voor mij een birthdaycake heeft gebakken, met twee kaarsjes) naar haar Nanna geweest die heel australia heeft gezien. Zij schildert op stukken steen/rots, en maakt er klokken van. Mooi! Jaala is een stukje Aboriginal en haar broer maakt erg mooie abokunst. Ik krijg voor mijn verjaardag zon steen met een schilderijtje op van hem. Bangelijk! In ieder geval, ik kom met Kerstmis zeker naar hier, want ik ben uitgenodigd om dat met hun ganse familie en vrienden te komen vieren! De max! Dus na vakantie kom ik 9/10 terug bij de Rockemers werken, 7km van bij Judy s farm. Kei goe ee. Ah ja, Gwendo, kom maar af ee als ge met mij wil treintje spelen. Duur grap maar best wel de moeite heb ik gehoord. Voor de rest, al wie wil mag meekomen! Morgen rijd ik naar Brisbane, slaap een nachtje in de jeugdherberg en pik vrijdagochtend de Wim op. Zaterdag pikken we de auto op en rijden naar Kilkivan en Banana waar Harry werkt. En dan zal het verder noordwaarts gaan. All the way to the top! Ik ga zo goed en zo kwaad het kan de blog updaten, foto's komen als ik weer eens een tijdje een pc ter beschikking heb!
ik had zoveel dingen ingetypt en alles is weg! Dit ding in de computer gaat offline van zichzelf als je lang aan het typen bent. Ik kon geen verbinding meer maken en dus mijn tekst niet uploaden. Bon, ik ga het in het kort dus nog eens neerschrijven. Zucht, keep on smiling:)
Ik ben sinds twee weken aan het werk op een farm 40km van hier(Kilkivan). Bij de familie Rockemer. Kindjes zijn zo blond als in uw jeugdige jaren, broer! Fijne mensen. Ik doe dingen in het huishouden en buiten op het veld. Ik heb al een soort stal moeten uitschuppen, heb uren in de aarde zitten wroeten, gisteren naar het recyclagepark geweest met de 'ute'. Dit is een 'utillities verhicle'. Fijn fijn.
Paps mams, ik heb nog niet naar eurocross gebeld, maar ik doe dat vandaag!
Wim, ik pik je op in brisbane vrijdag 8.20u.
Bedankt iedereen voor de mailtjes, je kan mij altijd blijven mailen kimmoureau@yahoo.com.
Vanaf volgende vrijdag ga ik een maandje de toerist uithangen. Heb er zin in, da's Australia eens van de andere kant bekijken he! Jihaa. By the way, al wie er zin in heeft. Ik zou heel graag de Indian Pacific doen. Da's een trein van Perth naar Sydney, of omgekeerd. Dus ik vlieg van Brisbane naar Perth en neem dan die trein naar Sydney. Hihaa.
Bon, dikke knuffels iedereen! Dikke kus voor alle jarigen!
Heb in Kilkivan de plaatselijke bib gevonden! En dus ook: internet. De hilariteit van het verhaal, ik ben hier al drie weken, en volgende week ben ik hier schuppes. Ik vertrek naar een station hier niet ver af. Het ligt tussen Springbrookfarm en de station waar ik mijn training gehad heb bij Judy en Richard. Een halfuurke rijden van hier. Cool e! Het is weer tijdelijk, kost en inwoon. Maar dat verschaft mij weer een dak boven het hoofd tot Wim komt:). Wim: op jouw kopie van jouw ticket staat dat je op 19/10/2007 plaatselijke datum en 8.20u plaatselijke tijd hier aan komt in Brisbane. Klopt dat nog steeds? Ondertussen heb ik een medische ervaring gehad ook! Zondagavond kreeg ik last aan mijn tand. Ik dacht niks aan de hand. Daar dacht ik de volgende ochtend dan weer anders over. Kaijieten! Abses op mijn wijsheidstand. Tandarts gebeld. Dinsdag afspraak gehad in Gympie. Frunnik frunik in mond, plaatje hier plaatje daar. Ontsteking tandvlees rond wijheidstand. Eindbesluit: extra foto's in Southern cross X-rayhospital. Waarom? Hij wil er twee(wijsheidstanden) uithalen. Volgens hem heeft de onderste niet genoeg plek en kan ook niet verder doorgroeien. Resultaat; pijn en 't zal weer gebeuren als ik er niks aan doe. Stomme Belgische tandarts. Honderd keer gevraagd of alles in orde was met mijn wijsdheid!? NIET DUS, GRRRRR! Het kan in ieder geval niet meer gebeuren voor ik een maandje rondtrek, het zal erna gebeuren en dan zal ik een weekje bij Judy en Richard logeren. "Mum" gaat voor mij zorgen, hihi! Geen zorgen mams, jij blijft de ware:)! Paps en Sonja, nerci dat jullie de verzekering willen uitvissen voor mij:) Paps: gegevens van de tandarts: Dr. B. Maher. Dental practice, 33 Excelsiorroad, Gympie. 0061 7 5482 5454. Soit. Vandaag is de eerste dag dat ik zonder pijnstillers rondloop. Afgelopen dagen ben ik niet veel mens geweest. Half versuft van de pijnstillers, dubbele antibiotica, enz... ne mens wil da liever niet nog eens meemaken:) Bon, da autooke van mij tuft zijn kilometerkes aardig rond. Harry heeft mij geholpen de luchtfilter te vervangen, olieverversen, oliefilter vervangen, de timingbelt wordt maandag vervangen. Er worden nog 'spareplugs???' vervangen, dingen die in de cillinder zitten? En als de ouwe eruitkommen en er is er eentje een beetje funny dan is die cillinder niet meer top en moet je die plug regelmatig vervangen. jaja, er schuilt zelfs nen automechanieker in mij:)! Alle cheerio, er komen weer een stel jarigen aan; Martijn drie dikke zoenen binnenkort! Sonja, jij ook op de 4de! Ik doe tegenwoordig fellicitaties best op voorhand aangezien ik niet altijd de dag zelf op een internetpc kan springen hein!
Journey of life
