Vanaf s morgens druk in de weer om alles klaar te hebben tegen we uit het water gaan. Jawel, we hebben heel wat mee te nemen naar huis.... Als dat maar in de auto van Mat en Peggy kan ..... Zij zijn er al vroeg om mee te kijken hoe Kief het water uit gaat. Alles gaat prima en de onderkant van ons bootje is helemaal clean. Tja, als je de afstand vaart die we gevaren hebben, krijgen schelpen of pokken geen kans om zich vast te zetten aan de romp. Wanneer alles aan de kant staat om geladen te worden in de auto, vragen we ons allen af hoe we dit in godsnaam allemaal in de auto krijgen! Maar door de laadkunst van Mat krijgen we er alles in ! s Avons nog gaan eten in Rochefort, in een mooi restaurant, maar jammer genoeg valt de kwaliteit wat tegen. In ieder geval een super gezellige avond en slapen in een normaal bed !! Rare gewaarwording... Morgen naar huis. De terugreis verloopt voorspoedig en de thuiskomst ook... Bedankt Mat en Peggy om ons te komen halen en veilig weer naar huis te brengen ! super ! Einde
Gezien de hoge coëfficiënt, dit wil zeggen heel hoog en ook heel laag water en dus veel stroming, vertrekken s morgens al uitLa Rochelle om even aan een boeike te gaan liggen bij Ila d'Aix, om s avonds tegen 20h aan te meren bij bestemming.
We starten de dag die er een is uit de duizend: zon, zalige zeebries uit de goede richting, echt, om ons een goed afscheid te geven.
We komen aan bij Ile d'Aix, maar alle boeikes zijn benomen, dus wordt het ankeren. Het anker uitgooien is niet zo simpel, veel stroming die tegen de richting van de wind ingaat. Het anker slipt en we drijven richting een andere boot. De motor moet aan om bij te sturen. Alleen, .... Die doet het niet ..... Prut.... Prut .....
Nu weten we ook waarom we al dagen een stank van rotte eieren maar niet weg kregen uit de boot. En ik maar denken dat het kwam omdat ik de wc borstel had schoongemaakt ....
Neen, onze startbatterij was gebarsten en al het zuur was eruit gelopen ! Wat. Een vuiligheid en wat een stank !
Maar... Ondertussen dreven we dus richting andere boot, wij roepen en fenders hangen om de schok te beperken. Dat hielp en de mannen van het and schip gooiden een lijn om ons tijdelijk vast te leggen. Maar, door stroming en wind was het niet houdbaar dus ... Knap, los...
Gelukkig had Tonnie ondertussen een overbrugging meteen andere batterij kunnen maken en de Kief kon starten. Oef, tijdig weg kunnen varen, maar nu... Batterij verwisselen. Een kl.... Job voor Tonnie, terwijl ik de kief blijf verder zeilen, heen en weer. Het lukt Tonnie natuurlijk en we kunnen weer starten. Maar ja, gezien de wind goed is blijven we heen en weer zeilen tot het tijd is om de Charente op te varen. Wanneer we willen aanleggen aan het steigertje, blijkt dit afgesloten omwille van een vuurwerk dat er vanavond afgeschoten wordt! Jawel, een laatste dag vol verrassingen... We leggen dan maar aan waar we niet mogen en waar morgen vroeg een Ferry komt aanmeren.. Ach, tegen dan zijn we hopelijk uit het water .
Het vuurwerk is prachtig, vanop de eerste rij. Liam vindt het maar niets en bibbert..
Nog even ter vermelding... De boot naast ons had ook. Een Beagle aan boord, Jack, waarmee Liam herbestemde kon vinden gelukkig . s morgens nog wat rond gewandeld in St Martin en een tripje naar ons oesterbarretje . Daar heeft Tonnie genoten van zijn oesterkes en ik van het glaasje wijn.... Een fijne wandeling terug vooraleer los te gooien en koers te zetten naar onze laatste haven van de reis, La. Rochelle. De tocht is kort maar met dreigend onweer boven ons hoofd. Het grote water was gelukkig onder ons en met niet te veel druppels over ons bereiken we onze bestemming. We zetten wijselijk de kuipkap op want de voorspellingen liegen er niet om: windkracht 8 met plensbuien ! Wel, die hebben we inderdaad over ons gekregen s nachts !!! Tja, dat was opnieuw een nachtje wakker liggen. Maar dit keer toch met een gerustheid dat wij veilig en droog lagen. komende 2 dagen is het een beetje werken om ons Kiefje winterklaar te maken en alles in te pakken. Vrijdag late namiddag naar onze eindbestemming varen om er zaterdag morgen vroeg op de kant te worden gezet. La Rochelle is weer gezellig druk, maar vooral ook nat! Zoals het weer in België , is het hier nu ook zeer wisselvallig.... ach, dan zal de overgang niet te groot zijn ? Maar, het weerzien met Matthias en Peggy, die zo lief zijn om ons en onze bagage te komen halen in Rochefort, is heel warm! Het was een verrassing toen wij een telefoontje kregen van Mat, die samen met Peggy toevallig ook in. La Rochelle waren . We zien elkaar en drinken na het eten een afzakkertje in een wijnbar. Tot binnenkort allemaal!
Les Sables - St Martin en Re Gezien we altijd vroeg wakker zijn (zeker in Les Sables waar de vissers vanaf 4 uur binnen en buiten 'racen'), vertrekken we vroeg. Wetende dat we pas om 16u in StMartin binnen kunnen, rollen we de genua al snel weer op want we zijn te snel ...... Ondanks deze aktie komen we toch nog ca 2 uur te vroeg aan ter hoogte van de haven. Dan maar wat rond toeren. Er liggen al meer boten te wachten... Dat belooft wat drukte betreft ! We zijn een van de eersten die binnen varen. We moeten ons naast een motorboot leggen, maar kunnen aan de achterkant via een vingersteiger aan wal. Oef, want met Liam over dat grote jacht, dat zou geen sinecure zijn. Liam zijn blaas staat op springen dus wij gaan onmiddellijk aan wal en tja, dan ook maar ineens een aperitiefje hè . Tegen de tijd dat we terug aan onze Kief komen, liggen er al 3 extra boten naast ons !!! De haven ligt volledig vol! Het is dan ook een gezellige drukte op het eiland. Wel leuk ls onze voorlaatste haven van onze reis, haven nr 49 ! Morgen in de namiddag richting onze laatste haven, la Rochelle, om alles klaar te maken voor onze terugreis en onze Kief klaar om uit het water te gaan.
We hadden 3 nachten geboekt, maar eigenlijk willen we verder. We krijgen een tegoedbon voor volgend jaar! Kwestie van een reden te hebben om terug te keren . We vertrekken met zwarte lucht voor ons.... Daar gaat vocht uit vallen! Even blijven we de donkere wolden voor en ontsnappen we aan de regen. Maar jawel, de zwarte wolken halen ons in en ....plens ..... Regenkledij vereist .... Gelukkig duurt het niet lang en zeilen we vlot naar Les Sables.
Deze haven kennen we als onze broekzak, en weten exact waarde ondieptes zitten. No problem dus. Ook deze keer hebben we een plaats in de voorhaven. Heel fijn, dichtbij het 'leven', maar dus ook bij het lawaai ! Gevolg, ik slaap weer super slecht....
De volgende dag blijven we in de haven liggen, op de 16 hebben ze iedereen gewaarschuwd om binnen te blijven.. Dat doen we dus braaf. Een wandeling langs de kust bevestigt de juistheid van deze beslissing. We gaan nog eens eten in 'ons restaurant' Fleur de Thym, waar niet alleen het eten super is maar ook de bediening (niet in het minst voor onze Liam).
Tja, het was voorspeld en komt ook uit, een regendag ! Maar, we gaan toch even wandelen in het dorpje van de haven en warempel ....... Tonnie snelt op me toen zegt: "zojuist Filip en Mathilde tegen het lijf gelopen!" Ik ga natuurlijk mee en ... Ja hoor, daar zijn ze, een wafeltje kopen in een lokale shop. Wij natuurlijk proberen fotootje te nemen, onopvallend, waarop 2 bodyguards ons aanspreken dat 1 fotootje wel genoeg is, ze zijn immers met vakantie.... OK, we laten ze verder met rust,maar wel grappig. Zo'n ontvangst hadden ze echt niet moeten doen voor ons hier op het eiland.... Filip is constant aan het bellen... Misschien met Charles Michel ? Voor de rest weinig nieuws op deze regendag. Morgen verder richting les Sables d'Olonne .
Jawel, we moeten beginnen rekenen met het einde van onze reis in gedachte .
Aan de ene kant verlangen we weer naar de gezelligheid thuis, aande andere kant is dit leven hoer zalig ! Aan alle goede dingen komt een eind hè!
De tocht naar Ile d' Yeu begint met heel weinig wind. We beginnen moedig, zeilend met wind van achter. Al snel beseffen we dat we best even motorsailen, anders zijn we s nachts nog niet in Joinville en hebben we geen plaats meer. De eilanden in het seizoen zijn druk bezocht en wie eerst komt, eerst plaatsje.
Gelukkig draait de wind in ons voordeel en... Uit die lawaaierige motor !
De rest is een prachtige zeiltocht en het water is weer mooi helder blauw. Jammer, geen dolfijntjes. We komen aan omstreeks 16h en waarachtig, we hebben super geluk, we hebben een box ter onzer beschikking omdat er net iemand is buiten gevaren! Dat is enorm geluk hebben want opzij van ons liggen ze tot 5 boten dik !!!
Met Liam zou dat geen lachertje zijn over al die boten.
We gaan zalig eten want gisteren super slecht gegeten (ook al was het goedkoop, nog te veel geld). Oef, weer op een eiland
Aanvankelijk weinig wind en een beetje druilerig weer. dat verandert gelukkig onderweg en we krijgen een zalig zeilweertje. Weliswaar achterlijke wind, waardoor we redelijk rollen over zee. Zodoende voelen we aan land 's avonds nog de zee bewegen .... 's Avonds is er weer die enorme plensbui, regenjassen weer. tja, de felle zo'n is niet meer van de partij. Een depressie beïnvloedt duidelijk ons weerbeeld. Pornichet is niet echt mooi, zoals we al eerderhebben geschreven, maarde beste optie voor vandaag. Morgen verder ...
De dag dient zich wisselvallig aan, maar dat houdt ons niet tegen te vertrekken.
de wind is zuid-westelijk! Jawel, een verrassing ... En daarbij komt de gebruikelijke vochtige zeelucht .
In ieder geval mooi zeilweer, maar deze keer is af en toe een zeiljas nodig voor de buien.
het buiten varen doorheen de Arzal Rivier is alweer prachtig. We zijn benieuwd welke sluiswachter we vandaag gaan meemaken in Arzal .
het blijkt dezelfde brulaap als vorige keer. Er zijn heel wat boten die richting Atlantische willen varen en het beloofd een strijd te worden om toch mee te kunnen in de sluis. En zoals altijd heb je voorkruipers die zich niets aantrekken van de rest. Wanneer de sluis opent, is het dan ook geroep tegen elkaar, want de wind helpt niet echt .... We blijven rustig, maar laten ons niet doen. Het moet gezegd, dankzij de brulaap kan iedereen mee in de sluis. Hij weet elk plaatsje te benutten en duldt geen tegenspraak.
weer een belevenis die sluis !
De verdere tocht verloopt prima, met afnemen toe een bui. We komen aan in Port Haliguen en het ligt daar "boem-vol". Normaal zouden we driedubbel dik naast andere boten moeten liggen, maar we smekende havenbegeleider en Liam kijkt hem lief aan . Het helpt! We mogen ons "parkeren" naast een grote catamaran waar toch niemand aan boord is. Het is even klimmen, maar toch beter dan over 3 andere boten.
we wandelen het dorpje in, wat er gezellig uitziet. Het is al later, dus alles dicht buiten restaurantjes.
Wij besluiten tripadvisor te volgen en kiezen een restaurant in de haven. Super lekker!..
Bovendien zitten we naast een ex-coureur die verschillende malen de Tour de France heeft meegereden en daarna in equipe Credit Lyonais ooknog heeft meegedaan aan de tour. Jawel, in de tijd dat ik ook vakantiejob daar heb gedaan voor Coca Cola ! We babbelen honderd uit en blijken een gemeenschappelijke kennis te hebben. Wel grappig allemaal, dat begonnen is meteen gesprek over .... Jawel, Liam .
het wordt dan ook laat eer we in ons bed liggen. Morgen trekken we zuidwaarts, want het einde van de reis nadert ... .
Na een dagje was en plas, wandeling langs de kust, besluiten we verder te gaan.
Vraag is nu, hoe ver nog en wat zijn de weersvoorspellingen. Vermits ze wisselvallig weer voorspellen met af en toe veel regen, is de keuze op Roche Bernard gevallen. Dit kleine haventje ligt op de rivier Vilaine en een sluisje op de rivier zorgt voor de scheiding zoet en zout water. De havens Arzal en Roche Bernard staan bekend als little Brittain, vermits heel veel Engelsen hier hun schip laten om te overwinteren. Ook onze vriend Michael met zijn Brigthstar ligt hier. De rivier opvaren is prachtig. Rotsen en groene wanden bezaaid met bomen en varens omwallen de rivier. Het moet hier wel veel regenen !
We komen aan bij de sluis, die open staat, maar pas binnen een uur blijkt te draaien. Dan maar rustig wachten, er zal wel niet veel volk komen. Mis ! De sluis begint vol te lopen. En jawel, het wordt een hele belevenis. Fransen die niet kunnen aanleggen, een sluismeester die enorm van zijn oren maakt en geen tegenspraak duldt. Hij is degenen die bevelen geeft en niemand anders ! Gevolg... Brokken aan een klein bootje en veel heen en weer geroep! Het is amusant om te zien en te aanhoren. Gelukkig liggen wij helemaal vooraan, veilig .... Hoewel, de Fransman achter ons komt gevaarlijk dicht. De tocht verder door naar Roche Bernard is vredig. We genieten van het uitzicht en leggen aan in het rustige haventje. Een wandeling doorheen het dorp leert dat het een dorp is met een geschiedenis terug tot de middeleeuwen, met heel wat oude ambachten die nu toeristisch uitgebuit worden. Wel gezellig, maar na een dag heb je het wel gezien. Weerafhankelijk morgen verder.
....
! Gevolg, ik slaap weer super slecht.... 
