Dat bij ons de ene week de andere niet is werd vandaag duidelijk en dat is een jammerlijke vaststelling. Was het verleden week nog slecht dan was het vandaag zonder meer zeer goed. Knokke kon de laatste weken knappe uitslagen voorleggen waardoor we enisgszins wat zekerheid inbouwden in ons elftal. En toch kwamen de bezoekers snel op voorsprong toen een slecht getrapte corner langs de grond toevallig tegen een Knokse knie vloog en Brent geen schijn van kans liet. Maar het werd al snel duidelijk dat we minstens de evenknie waren van de derde uit het klassement die vorige week de leider met 5-0 klopte. Sterker nog, alles klopte bij ons en we namen de wedstrijd stevig in handen. Na enkele gemiste kansen konden we op het einde van de eerste helft oververdiend gelijkstellen toen Lennart op links een knappe rush opzette en Tom bediende die even knap afwerkte.
Weinig tot niets te zeggen aan de rust, doe zo voort en dat deden onze gasten.
De hele tweede helft kregen de bezoekers niets meer gedaan en keer op keer stoorden we goed waardoor hun verdedigers het echt niet meer wisten. Lennart snoepte de bal af van een verdediger, ging alleen op de keeper af maar werd onderuitgetrokken door de laatste man. Altijd rood maar het werd slechts geel. We kregen nog meerdere kansen op een voorsprong maar het werd telkens net niet tot we op de rechterflank een prima aanval bij elkaar voetbalden die Lennart schitterend afwerkte. Overwinning binnen dacht iedereen want Knokke bakte er niets meer van maar naar het einde toe speelden ze alles of niets en drukten zowaar maar Brent en ons team hadden alles onder controle. Enig minpuntje aan onze match was dat we vergaten om de score verder op te drijven, de kansen waren er ruimschoots, en na een verkeerde pass konden de bezoekers de perfecte holdup plegen door de gelijkmaker te scoren. Jammer, maar het goede voetbal primeerde bij mij boven het gelijkspel.
